Arati Solensis Phaenomena et diosemea graece et latine ad codd. mss. et optimarum edd. fidem recensita. Accedunt Theonis Scholia vulgata et emendatiora e Cod. Mosquensi, Leontii de Sphaera aratea libellus, et versionum Arati poeticarum Ciceronis, Ger

발행: 1793년

분량: 519페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

παντα

γαρ πρὸς τὸ γενναν τα τοιαυτα ξ γ , σταν ἰκμαδειης ν Θ λειαι δὲ σύεςJ 'H υγρότης γόνιμον κώ κινητικὸν

272쪽

239 Pleiades, dixerit quis subsecuturam hiemem,

Qualis in vespis conglomeratim itidem turbo.Foeminae item sues, Meminae oves et caprae 'Cuin redeant a pastu, Inaribus omnibus Admissis, rursus mutuo coeant Ex hoc et vespis inultam hiemem praedicere solent.

Tatae autem coeuntibus capris, ovibusque suubusques Gaudet pauper vir, , quia ei pariam calenti

Serenum monstrant coactae annUID. Gaudet etiam gruum cateriais tenipestiuus arator

σθα ὐποφάνουσι. το βιβωμεν , αντὶ του βιαζόμενα πρὸς συνουσίαν. X α ε ι J Κή ὀταν τῶν τερανων αγελη ἐπὶ τοῖς ἀασμένοις τόποις μετάβασιν προλαμβανωσιν, ὁ ἐπιθυμῶν τε γος ιν ταχει τοῖς καρποῖς αμησα γέγηθεν' ὀταν nβραδιππον δεα οπτα , ο βουλόμενος βρα τερον αα σο την Θεράαν γεωργος γεγηθεν' ακόλουθος γὰρ χειμων γίνετα

273쪽

Γίαν ὀρυσσωσιν, κεφαλας δ' ανεμοιο βορηος τένωσιν, μαλα κεν τοτε χίμαρον αὐτή3o8 Πλη αδες χειμωνα κατερχόμενου φορέοιεν δελίν ὀρύχοιεν ἐπει μεγας ου κατακόσμον

γουν τα Οὐατα ἐν τν παρακμν του φθινοπώρον την την τοῖς

φανει-

274쪽

a 41 Tempestiue venientibus; huempestius vero, et diuerso mans. Pari modo enim hiemes consequuntiar mes, Cito quidem magis et coniti patim venientes, Oto; sed quando sero et non gregatim visae Ma1us volant ad tempus, neque simul multae, Dilatio hiemis promouet serotina opera. Sin autem boues et oves post plenum autumnum Teream cornupetant, capita vero Uentum b

Contra tendant, valde tunc tempestuosam ipsae Pleiades hiemem occidentes inerre istant. Ne vero nimium sodiant, quoniam magna et ii moderata

τοῖς ποσὶν ὀμ υσι ' τὰς κεφαλας προς βορέαν ἀνατά

275쪽

τοισιν

σ3ν βαθειαν ,-ἐπιπολωον ουσαν ' μουν εαν η χιὼν πτν, γενεσθον - η' ρος πολυ της πόας ροειμένης, ινα μηκώων ἀντη ' μ' - ἁπαλης ' η ταρ χιων τηκομένη κατολίγον, κνε -τίζουσα την τρο, τρόφιμώ μι οῖς ἐσπαμμένοις. 'Dφρα τις εὐετοῖ χαίρνJ Tν εὐετηρία τουτο ακωλουθεῖ, το χοίρειν τον γεωργόν. ο δὲ νῶς, οπως τις εὐθέα ως προσδεχόμενος χώρη, μη όυν ψωρύχοιεν λίαν οἱ βόει οὐ γαρ κατα κόσμον, ἀλοὶ χαλεπον κή τεταραγμενον τῶναέρα α νυουσι. η, χι- αν Θη πολυς εν ταῖς πουραις, ἐπὶτν μηπω κεκριμενς ηει ἰσχυρο πόφ των αταχυαν, προς τὸ χιόνα ἐύνασσαι φέρειν, τοιοῖrο ψύχος ἀναδέεαὐ .anv καθοπaρΘενJ Tους κομητας οἱ πυλωτορικοὶ τοῖς πλανωμένοις συγκατηρίθμουν, κατα μακρασάνακυκλησος χρόνων, αλοτε αγ ν προφαινομένους, εν τοσον ὐποτιθεμενοι κατα τα βορεια, ἐκτὸς rου ζωδιακῶ κήτων φαινομένων. ς αυτο τουτο αντιπίπτει. τῶῖς γαρ πλα-ν ταις ωρισμένος τόποι ιςἰν ο ζωδιακος κύκλος ' ουτος δὲ Ουἀανῆ τῶν πλανητων, δετὰς τούτου του τόπου φαινόμενος.

276쪽

St, neque plantis hiemis grata, neque aratio

nibus,

Sed nix esto multa spatiosis in armis,Nedum discreta, neque grandi in segete, o quilibet anni seracitate gaudere possit seu

me item fuerint delaper visae stellae semper et una, vel duae vel plures comatae 3

Multae enim comantur in arido anno.

277쪽

συτ υ

σνςασεως αυτῶν γινομένης. οπερ η, ὁ Ἀρατος λέγει, αυχμων αυτοῖς σύμβολα παραδιδοῖς υπαρχοντας. Ἱππορατης μέντοι ο πυθαγορικος ἔνα λέγει τον κομήτην. οἱ μὲν λοιποὶ ἰθίας αὐταν τας κόμας -οφρύνοντα ' ο δε, κατα ανακλασιν, την λ ἐπι τον λιον απο των οψεων, δα Vν τωνυγρων αναθυμίασιG, εις αυτὸν ὁλκης φαίνεσθαι. Σπόρος δέ φησιν , Ora i δερα αναθυμίασις, ειρας τῆς γης αὐχμη- ρας τυγχανούσης, αναδιδομέν , ποιειτ' κομήτας, ἀτέρας καλουμενους' ὐπο γαρ τῆς ἰδίας θερμότητος ιμπτομένη φ δίως, έκ τῶν ὐποκειμένων, οῖον α τέρας, ἡ ακτῖνας αναπέμπει προς το ανω, τὸ γαρ προ ανω πέφυκε φέρεσθαι, τας δὲ ακτῖνας του παντος αςέρος κόμας ει η νομίουσιν. Ουδὲ μὲν ὀρνίθωνJ Orαν πο ὀρνίθων αγέλα απα των ν σων ἔρχωνται ἐπὶ την χέρσον, οἱ γεωργοῖ πωτοῖ θέρους ἀγωνιωσιν , αὐχμηρὰν τεκμαιρόμενοι γενήσεσθα 'OI ὁε βουκόλοι γεγμασι μαλιμ, οταν μὴ κατα πλῆθος συνηθροισθέν γένονταν ἐπι την γην, τεταγμένως ἱπταμένα ωσι. πολυγαλακτον γαρ προσδοκωσι τον ήνιαυτόν. εα α ἐπιφέρει οἶκτόν τινα τῆς των ανθρώπων ασθενέας, κs 4 φ .σιν, ἔτι τούτω τω τρόπω σμεν οἱ ἄνθρωποι. η, κακοπα- Θούντες, η, μηδὲν βέβαιον ἔχοντες ιν τω βίω, αλα μόνατα περὶ τον κόσμον σημεια, α μεν, κατειληφότες ἐκ διν αοῖς ἐμπειρίας, α- Η προσιοκωντες δια τῆς μελε ούσης

278쪽

Neque volucritin agminibus in continente degens vir Ex insulis cum multae irruant arma Veniente tempestate gaudet ; timet vero anxie Messi, ne ei vacua et sine granis veniat, Squalore laesa; gaudet vero opilio Usiis .volucribus, cum non omnino paucae Ueniant,

spem capiens sequentis laete abundantis anni. Sic enim aerumnosi et instabiles alibi alii Ruinatu homines, atque ea, quae ante pedes sunt,

- , Omnes parati

βλαβεὶς ὐπο του αὐχμου. εηρότεραι γαρ οὐ νῆσοι των ,πήρων τροχάνουσα , λ φησι Πλούταρχος, ο αττον - tDv

σα παρ ποσὶ σωροα, τουτεσι - πλησίον γινώσκειν παντες

279쪽

ροισιν.

280쪽

347 S a cognoscere et in posterum Capere. Agnis quidem tempestates obseritare solvi sunt pastores, pabulum cum magis festinantes chrrant. Alii etiam e grege arietes, alii item agnelli In itinere ludant , innixi cornibus, Aut quando alibi alii resertant pedibus Quatuor leues , Cornuti vero duobus. Vei quando inqui e grege mmeam

Vespere ad stilulum redeuntes simul et unctique hectam Anodant crebras impetiti lapillis. sed et a bobus signa capere solent agricolae et a

mentarii . .

SEARCH

MENU NAVIGATION