장음표시 사용
261쪽
Δύνων ες κοίλας ονας, - φυλα κολοιων
262쪽
Non amplius tibi hoc signum serenitatem po- a natiIr, Sed ad tenipestatem specta. Etiam quando quaedam existant Eodem in loco nubes, aliae vero iuxta ipsas, Hae quidem praetereuntes, illae vero a tergo serantur.
Etiam anseres, cum clangore festinantes ad pastum.
Tempest alis certum signum etiam nouem aetates vivens in ririX,
Noctu cornicans, et sero clamantes monedulae: Et passer, mane plitans, et volucres omnes, E imari sugientes et orchilus et erithacus Subiens craua foramina: et turmae graculorum
μενα, ου φυλαττουσι τρο προτέραν εὐκοσμίαν. - δε. Orm- αεοι, αντὸ τ,υ ἐμασιν - νομν, μετα φωνης πλMονος του άωθότος βοσκόμενοι, δια το μηκέτι δύνασθαι ευχερῶς ἐξελδῶν κή βοσκν,να ἐκ του χειμῶνος του γενομένου.
264쪽
A pastu venientes sicco ad serotinum Iustrum. Neque sane sufflauae, magna tempestate instante1 Ante facere solent pabulum savi apes, Sed intus melleque et in structuris occupantur. Neque in alto gruum elongati ordines easdem vias Tendunt, conuersi vero reuolantes absistunt. Neque quando in ventorum tranquillitate ara.' neae graciles serantur Et flammae flagrent marcescentis lucernae
περιφερόμεν , πῖρ τε μόγις αναπτόμενον, κών - ὸλύχνια φῶτα, χειμῶνος Ἀμειν ' συμπίπτει ταρ τα -οκἀμε- να ἡπο του αερος.
266쪽
A I Ο Σ H M E I A. a 33 Aut ignis lambat cinere et serenae lucernae, Crede tenipestati. Quid tibi refero quaecunque sunt Indicia per hominesῖ siquidem vel vlli cinere
Ipsam concreto nivem, obserues licet: Etiam per lucernam niuem, initio cum similes Undique Circumcirca notas habet caristicans prope ellyelinium, Carbone autem ardente, granshnem, quando
Ipse videatur: in medio vero ipso velut tenuis Appareat nebula, igne intus sari lente. Nec vero ilices, Hicta onustae, neque nigrae
νωσκε σημειν, ἐα, κέγχροις ἐοικότα σηαεια παντα υ δός κυκλιο εχν, ἐγγυς τνς πυριλαμπους μυεις. cxv ουν γ 9 περὶ τας μύεις κεγχροις ομοια σημεῖα γένητα , ταυτ*σημεῖον ὁπου χειμῶνος.
προς γεωργίαν. δεῖ Ουν λαβρον απο πρίνου κρου σχινου σημμου α' ο γαρ της πρίνου καρπος σύμμετρος - , τοιουτον χρο
267쪽
ουν πρῖνοι λύπὲρ το δεον εὐπορουντες, μακρὸν ἐσομενοντον χειμωνα G1μούνουσιν ἐαν δὲ πολυφορῶσι περὶ τα ἐσχατα μέρη του θέρους, βλαβην του σιτικοῖ καρποῖ γεν)τομένην ὐπο αὐχμου. η δὲ του σχίνου καρποφορία τρισση τυγχανει ' τρὶς γαρ του ἐνιαυτου ανθεῖ, κομ τρὶς τελεσφορῶ ἔκοός γαρ καρποφορία βιον σημειν ποιει' ἐαν γαρ ο πρῶτος καρπὸς κατα πρέπον γίνητα, πρώ*ον δεῖ Θέρος προσδεκαν'έαν δὲ ὁ δεύτερος, κατ- μέσον κωρὸν της θερέας κράσσονα μαωει' ο δὲ τρίτος, τον ἐσχατον. δὲ σύνταεις, ουτως, καταχθέες καρποῖο, τουτέτι βαρυνόμενα του καρπF, οὐκ απάρητοί ἀσι χειμωνος ' οσα γαρ την σχῖνον ἐκ τοῖ αέρος ωφελει, ταλα κω τὸν σῖτον' ὁμοίως κέ τα βλάπτοντα. δείγματα ουν των πρύτανπ σπόρων Ο πρωτος ἐν Π σχίνε μὶ κώ τῶν μέσων ο μέσος, η, Ο τρίτος τῶν τελευτάων. e grasIΠλούταρχος.
268쪽
23sLentisci' sine signo sunt. Pasimi autem frequens agricola Continuo circumspicit, ne ei aestas e manu fluat.Ilices quidem si equentis glandis non parum serentes, Hiemein certe nunciare solent haud leuiter inua- Iescentem.
Neque nimis insolenter grauidae fiant undiquaque; Sed magis procul a squalore spicis compleantur arua Tribus vicibus vero lentiscus laetificat, tria item
έεοχως βαρυνθῶεν τῶ καρπε παντελῶς, ν ουν μη λίαν εχοιεν καρπον, σύμμετρον τότε γαρ ἐκ του αὐχμοῖ μ αρου- ρ- θα λουσοέ ῶσι ' το ουν τηλοτέρφ, αντὶ του πορρωτέρω
269쪽
Τριπλόα δὲ σχῖνος κνεειJ Τρίτον φησι φέρειν ,
270쪽
Ex ordine arationi. Etenim araruli tenapus famam diuidunt, meclium et utrimque eXtr
Primus quidem primam arationem, medius Uero mediam Friactus denunciat,vltimam autem ultimus aliorum. Quem enim pulcherrime laetificans lentiscus tulerit, ttili prae aliis aratio frugifera exstiterit; Mintutissimo vero, inodica; at medio, Inedia.Sic etiam flos trifariam scissae cum superetur, Sis no aduertitur similiter messis. Quaecunque vero in lentisci arator obseruauit fructu, Eadem etiam in scillae deprehendit flore albo.Sed cum vespae autumni tempore glomeratim multae Passim constipatae fuerint, etiam vespertinas ante