장음표시 사용
431쪽
se pati amplius et ad sidera euolasse. - vs I 32-I3 s. inrita. tus-Nagianzenus carin. III. quod didici e Boeli. Hleroz. t. II. l.. ill, a. p. 37a.
Oxon. ἐπουρανί . Mosc. ἔπτεσθ' pro ἔπταρο et mox. αρ' ἐνασσατο. cf. clauesan. III, 3 6 R. i'U. 3s. ἔπι φρύνετ J Mose. έπιφαιι ετ . Vers. I 36. λωτουθ cod. Vratin. βοωτεω.HU r3Z εδίσσετο αστοJ h. e. stellae duae micant, Cierio de Ophiucho: mu sisyra lura Minuros a avidetur 'eia, h. e. videntur stellae. Vers. I 38. Hunc versum ut sinceriam. putem, equidem nulli, mussis adducor. Niliit de virenis ala dextra Latini intinetes. Nec Theonem eum habuisse puto, qui e veti 234. Aratum iam alas virginis agnouisse; quod invii dubie e vers. I 38. probatumas, si eum legisset; sed -sehol. . alicubi tamen, ni fallor, . quaedam habet de vindemia. Recentiores vi ni alas reuiuisse, putant nostri ten poris Astrono . At de ala Virginis loquuntur iam mi shenes, Priactus, Hyginus, Geminias Ia D. et Ptolem. --.μεν. p. 38T. ipsum nomen' προτρυγητήρ, s. προτρυγη ris euirit. Vitriiuius, de viissine loquens, nihil de Ma monet. U. I 39. Mosc. τοσσν pro O, Vref i μ λ J legit schol. ' Fref I4a. His Groti paruo reperire labore; Reinc. ad Theoer. XXI, s a. p. 278. explicat umri s p
tius Mala, quod laudat Suidas; sed quidni sit usu, videli 7
Uers i 43. οἱJ Hipparet . I, a. p. 17 Ε. το ς οι. M I, Io. p. 384 D. M. Malig. emend.-δει. Ataraald. Leet. gr. II, a. p. I 42. m. mill puto mutandum; blatra breuia ante si producitur haud raro, quod inultis
432쪽
oecidunt. Pro αλος Cod. Uratin. οῦλος. Vers. 347. μεσσζJ se. αρκτω. Perionius in notis ad Areti malebal: μέσσε, se. κρατί. Non probo. Emendationes eius sere omnes ingenio destitutae sunt. Ald. Moret. Stepla. et Oxon. --1. Recte. Bat. Is 34. et Grol. μεσσy, ut et Hipparch. I, 2. p. IT4Ι, IO. p. I 84 B. EXCusum est in eodem versa oris. Sequitiir Ποσσί. Ceteriam de rationibus astronomicis in his cons Hipp. l. l. Vers. 348. ὀπισθοτέροιm J Sic recte pro vulgato DF αμφοτέροισι habet Hipparch. I, 2. p. I74 Io. p. I 84 Idem habet cod. Vriitisau. et Palat. viil Groti et legerunt Germanicus, Avienus et schol. Sphaera vetus ap. Fabri B. Gril. l. vs I4-. 15'.
433쪽
Vers. I 64. A glossatore hunc versum prosectum olim su. spicabar, mam viderem, veterum interpretum neminem, si sthol. excipias, eum interpretari. Scrupulum nillil exemit Strabo UIlI. p. 393. Aini. ubi Aratum, ait, narrare, hanci capram Oleniani dici, laudatis Arati versibus 163. I 64. Item Strabonis epitomator apud Hudson. T. II. p. Iao. Aini. p. 1263 A. E Strabone sua de capra Olensti hausit Eustath. ad Il.-p. 292. ed, Rom. qui, Strabonem secutus, de nomine aενδ Aratum laudati cs Ouid. epist. II. et Leand. Olenium pecus. Scholiastae etymo repugnat Strabo, monente Brodaeo misceli. IX, 3. Strabo a noimine vibis ώλενη re.
Taurus in sphaeris antiquis 3μιτελῆς quidem eiungitur. Vid. modo Atlqs Farnesianus. Errat tamen schol. Nicandre ad Titer. Ia I. cum putat, Aratum tauriam dixisse OιυλφEt Nieandri, et scholiastae vecta adscribam. Nie. de Pleiadibus:
435쪽
ANIMADVERSIONES CRITICARτος. cum Geman. et Avien. σκολιοῖο contanent, equidem hoc in textum recepi pro vulg. μεπαλοιο. Vers. I 88 - I9o. Germanicum legisse censet:
Sed e vulgatis quoque potuit fluere Germanici interpre
Vers 189. Reprehendit Hipp. p. I 87. Apud eundem p. IIS. male legitur φαινομένη. Melius, ut nos exhibuimus,
U. II 6 sit. Hi versus adumbrati sunt ex Hesiodo. Vers.
436쪽
Morel. Oxon. et Grol. qui in notis emem at ακρως, reserΘm dum ad πηγως. Retineamus ακρος, quod Germanicus iam expressit, et quod cur Barusinius non reuocauerit, noscio.
Nam solet ille interdum uti lectionibus Aldinae. πω pro που solis codicibus debenuas. πω habet quoqile Cndex Barberi Verss. 22O-224. desunt apud Germanicum; legit tamen eos et reddi sit Avienus. f. 22 t. πρῶrοιJ Uraii l. et Mose. πρῶτον. In fine Bandinius Irπουκρρον, iunctim. Vers et aa. Stepli. ουδέ ποτ' pro Oυδέποτ'. 'U. 224. Σεν ΔικJ Pro vulgato πνῖος restitutum anae est e Mosc. et auct. vit. p. 273. 274. qui explieat, σοῖ Διος κλίμαπι, s ουγνω, s. οἰκητηρίφ. Sosia Mosc. ἐν τῶ οὶκω του Διος. cL Grotius. Ἐνδιος locum habere non potest, quippe cuius penultima apud Aratum us 498. alios longa sit. Hom-Οd. r, 4ςs . Apoll. Lex. Hom. p. 324. librarii se ipsemant l,μος, recte a Villois in AAος niuistatum. Ceterum vetilii, praua interpunmone laboranti, sum eurrimus in fine ope στίγματος τελειοῖ, praeeunte Avieno.
437쪽
. teor. I. sol. 8s. Uenet. Is s I. calcem Olympiodori in Aristot. Meti plane ut nos; vs. 227. exaratum est κυνὸς οὐρίδος, quem Philop. paullo ante vocabat κυνος θύρα. 'etas. Θοώτατα J Mose. male .'οατατοι.
versum Hipparch. p. I 88 O. schol. Sophocl. Trach. . I 32. Vers. 226. μηκιςαJ olympiod. in Aristotel. Meteorol. cap. 9. sol. II. Venet. Is s l. pro μηκιστα habet μέροςα, et κόκλου pro κυκλα. Ioan. Philop. in Aristotel. Meteoci sol. IAE. iterum latulat us223 - 227. ubi us 226. legitur κύκλον
ἐς ρικτα repetitum e us 23O. Benti. ad Manil I, 339. hae interstinctione latic versum laudat:
Scalig. ad Manil. p. 47. scripsit πλευραῖσιν ἰσωομέναισιν. et cod. Uratisi. ἰσομενοισιν. V . 233. Δελτον Cod. Ba b. pro &λταπόν. 236. Ἀμφοτε νοJ Hipparch. p. IS8D. αμψοτερας. Mosc. mox ἡὀ'. Perionius ad h. l. e Ciceronis interpretatione putat effici, olim pro Cicerouem te isse vis E legi igitur male Iioise τόση. Est hoc, ut omnia, quae Perionius ad emendandum Aratum 'protulit, dictum, veritate carens, quod iam Adr. Turii ebo in Aduersu. tui. VIII. r. II
438쪽
IN ARATI PHAT NOMEN A. v. 223 -as I. gos displieuisse video. De re cf. Manu. I, 338. ex emerus. Benti
'U. 237. Hipparcia. p. I 88. in fine periossi. ste-plaan. πέρι pro περί, 'a f. 239. προμολῆσι J Sic pro vulg. προβολῆσι e Cod. - Urati A. et Paris. rostitui auctoritate Bruncksi ad Apoll. Rhod. I. 32O. p. I9. Hipparch. habet vulgatam lectionem p. 388 L. Pro OI r Mosc. οιθ'. Morel. προτέρφ. ' . Vers 24 I. E Germanico, Cicerone, Avieno et schoI. . colligas, latere hic καταπνάοντος, aut simile quid pro νέον κατιόντος. es schol. Mose. sed nihil muto. v s. 48O. iterum de Borea κατερχόμενος usurpat Aratus. Septentrio est aluc i . sima coeli plaga secumlum placita veterum. vid. Sellii obis. . 243. ἐπισχερωJ Steph. et Groti recte ἐπισχεράDe vocabuli sensu vid. Arn. lest. gr. Π, 2. p. I 47. : ' Ve f. 243. ὐποπανιονJ Cicero, Avienus et Hyginusipoet. Astron. III, 29. legerunt Arουρανιον, quod excudi curaui pro vulg. ὐπουραον. Adri Turneb. in aduers. VIII. c. IT. monet, cic. Germ. et Hygin. legisse au Φουραωιον aut ωου- ρανιον. Ita quoque schol. carotius vulgatani lectionem defendit. - Iam puto υπουραον verum, propter versum 362. ubi iterum δεσμοὶ ν ουραῖοι. V . 248. έπα μο ομνJ Hipparch. I, 2. p. I76 B. ἐπιδινε νυ pro ἐπισω οιεν, quod eodem loco in cod. Parisessinonet Petau. δινεύειν habuimus us 83. Tunneb. Aduers i
439쪽
W6 ANIΜADVEns Io NES CRITIc ARVers. a 33. κεκονισμένοςJ Mosc. κεκονιμένος. Utriamque proruam. vid. Arn. lin. gr. II. a. p. I 47. Reddendum est fesinans, ut et Hygin. poet. Astron. I l. monet, Aratum dixisse Aetolorum more κεκονισμένος pro currente; alios ibi male explicasse puluer lentro. Vers as4. Hipp. p. I76B. I 82 A. Veni reprehemi thune iocum p. I 89 D. es Armald. leel. gr. II, 3. p. I 49. I O.' stu Pleiadum.'U. 237. 'DrτμοροιJ De vocabulo ἔπταποροι, quo alii de Pleiadibus utuntur, vid. Arn. lect. gr. II, 3. pag. Ista III. Pro μεσ-Μosc. ἐν ἀνθρώ τοις et selaol. Pinit. Nem. a. init. κατ ανθρώπους. Ex eo leni schol. addam He.siodeos versus de Pleia libus:
Vers. a 38. Apud Hipp. p. I . hic versus sequitur post
440쪽
IN ARATI PHAI NOMEN A. v. 233--268. 4OTVersi. 262. 263. De Pleiadum nominibus es. Koppio Obss. philol. c. g. p. II 6. III Η 'ne ad Apollod. Alii alia memorant. Eadem Diodori Sic. lii. I R
Vers. 264 - 267. L Acten. XI. c. I a. p. 49O A. 264 sq. Hue respicit Eustath. ad Od. V, p. 8II Bas.
τουτο δε ε ςι ' πλειάδες, ας Ομηρος ποιητικε νόμF πιλειαδας ἔφη. ψ M κατα τον 'Ἀρατον ολίταν μέν εἰσι αφεγγεες, ονομαστοψ α προς ας σπόρος-αμητος γίνετα . κοψ καρπῶν γενεσεως αρχή τε κρου συναίρεσις, ως δηλοῖ, IHσίοδος. U. a63. Multa de hoc loco visputat Bonaventum Apolog. pro Τheophrasto I, 7. Summa disputationis eo redit, ut dicat; Aratum . Πτερίη quod proprie tempus vespertinum
inclicat usum esse de occasu matutino et de matutino tempore. - Εquidem sic accipio: Iouem Pleiades ita collo. casse, ut vesperi et inane luceant, itaque tempora indicent. Explicationem probant R. ος σφισι etc. ex quilaus apparet, Aratum in έσπερ. nec de ortu, nee de occasu Vergili nam cogitasse.
Vers a67. έκέλευσεν J At n. l. l. μένευσεν pro έκελευσεν et ita emendari ex . Asten. habet Arn. lere gri II, 3. p. III. αρότοιο de sementis tempore accipit Salinas ri Ex. T. I. p. s Ta. A. ita Cicero. Auten. et schol. de aratione intellexerunt. Salmas putat, Geman. legisse τε νότοιο pro αρότοιο, s. in interpretatione per ventum austrum intellexisse imbres post Vergiliariun oecasum, qui serendi tempus fgnificanti De toto loco cs. U. Salai. l. l. T. I. p. su a. sa4- s sisti et sa6 tot. Fres a68. χελυςJ Offendit me imponianum M . Quod in eius locum reponam, non habeo.