Metaphrasis Evan gelii Ioannei

발행: 1834년

분량: 217페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

μ εγο φύτοιο ει ατραπός Οὐ δύναται δῖεἰς θεὰν εις γενετηρα μολεῖν γαιχμος ἀνὴρ, εἰ μή τις δι ἐμεῖο θεόσσυτον ἐθνος ἐπείγει, στε - ὀρθὰ κέλευθα ὁι υ ς εἰς γενετηρα. 25 E M oεορρήτω με σοφω γινώσκετε μυθω, G ἐμέθεν γνώσεσθε κειέφιμέδοντα τοκῆα αρτι δέ μιν φρασσασθε, καὶ υφιμεδοντα μαθοντες. γησοῖ ει Φιλιππος ἐμμειλuατο μύθφ, βω-- σὰν γενετηρα τεοῖς ἀνάφαινε μαθηταῖς

ἐμου. ., ἐγνώκειτέ με, και τυν πατέρα μου ἐγνώκειτε 'ναι ἀπ αρτι γινώσκετε αυτον καὶ ωοίκατε αυτόνJ. . A γε αντ ωιωππος Ειριε, δε ον ημῖν τον πατέρα, καὶ ἀγ

μων εἰμι, καὶ οὐκ 'κάς με, Φίλιππε ἐωρακώς μἐ

153쪽

νους, ερχομαι προς μῶς. 19. ἔτι μικρόν, καὶ ο κόσμος μεουκέτι θεωρεῖ υμεῖ δἐ θεωρεἴτέ με, ἔτι ἐγὼ ζῶ κανομεῖς

154쪽

υμεῖς καὶ συνώμοὶ, καὶ ἐγὼ Τρ μύπλοκος μῖνδω οντος ἀνὴρ φιλέει με κανεναγέως ἀγαπάζων, ἔσται ἐμω γενετηρ θεω πεφιλημένος ἀνήρ

ληθαίαις ἀκόμιστον ἔπος πεφορημενον συρσις' ἐν έ - μω καὶ μἀς ἐν ἐμοὶ κἀγώ ἐν μῖν. 21. ὁ χων τὰς ἐντολάς -- καὶ τηρῶν αιτάς, ἐκεῖνός ἐστιν ο'-

πων με ο αγαnῶν με ἀγαπηθησεται ἐπὸ του πατρός μου, αγο αγαπήσω αυτον κα εμφανίσω αυτω ἐμαυτον.

τον λόγον μου τηρησει, και ο Πατηρ μου ἀναΠησε αυτόν, καὶ προς αυτον ἐλευσόμεθα καὶ μον παρ' υτQ ποιησο-

155쪽

ει ὁ μοι ἀκλινέας φιλίης ἐκεράσσατε θεσμοῖς, και κεν ἀγαλλομενοι ποδδισκιρτησατε ταρσω, ξυνὼν χάρμα φέροντες, τι χθονὼς ουδας ε ώς, ἷζομαι ὀψικέλευθος ἐμω πέμφαντι τοκηι. 11bloi,M Oλων μεδέων γενέτης μευ επλετο μείζωνδο λόγος ο ἀκούετε οι ἐστιν μος ἀλλα του πέμψαντος με πατρός. 25. αυτ λελάληακμ υμῖν παρ μῖν μένων ' 26.

156쪽

δρηκα μῖν πρὶν γενέσθαι, ἔνα ταν γένηται πιστευσητε. 30. ουκέτι που. λαλησω μεθ' -ῶπι ἔρχεται γὰρ υ του κοσμον μνων, καὶ ἐν μοι - ἶ- ουδέν, 3i. δεχ' ' ο κοσμος τι ἀγαπῶ τον πατέρα, καὶ καθως'-ολην ἔδωκέ μοι ο πατέρ οντως ποιῶ. ἐγείρεσθε, αγωμεν ἐν γεωργός ἐμιν. 2. - κλω ἐν ἐμοὶ, φέρον αρμιν, αἴρει αυτό, καὶ παν το καρπὸν φέρον, καθαψε αυτ DI

157쪽

νυν καθαροὶ διὰ μυθονί, ἔννεπον ἐστὸ, καὶ αυτοὶ

μίμνετε συμπεφυῶτες ἐμω παλιναν έὶ δαμνω, μίμνετε συμπεφυῶτες ἐμοὶ βλαστηματο κόσμον. 10 μερίδων ς κλημα δυνήσεται Ουποτε τέκτειν, μη ἐν ἀμπελόεντι φυτῶ δενδρουμενον είη, βοτρυοεν μίμημα πολυπτω - κορυμβον,ει μὴ συμπεφυῶτες ἐμοὶ μέμνητε καὶ αὐτώὶ, εας οὐ σθένος ἐστὶ θεουδέα καρπει ἀόζειν. 45'Ἀμπελος αυδ μοσα πέλω, και Ομόζυγες υμεῖς κληματω ον ηεντα, σοφω βεβριθότα καρπω ' πῶς βρο τὰς ἐμπεδόμοις μύπλοκος εις ἐμεμων 'ουτος ἀναλΘαίνει θεοπειθε μώζονι μέτρω-ρπον - θαλέθοντα κῶ ου μινύθουσα Ἀ--

et E δέ τις ἡμετέροισιν ἐμαρνεσι μηκέτι μέμ- , αμπελόεν μίμημα χυτῆ rθονὶ βάλλεται ἐμήμερίδων ς κλημα καὶ ἐκταδον οφόθι γαίης

κείμενος, ζαλε ξηραίνεται ἶσα Οουμ ' καί μιν νυλλέέαντες ἔσω βάλλουσι καμίνου νκαρπον πλείονα φέρη. 3. ηδ υμεῖς καθαροί ἐστε δια τον λογον ον λελάληκα μῖμ' .,εὐατε ἐν ἐμοί, καν ἐν τμῖν. καθὰ - κλημα ου δυναται καμον φέρειν αφ αντον ἐανμ μεμη νγ αμπέλω, υτως ἰδε υμεῖς, αν μὴ ἐν ἐμοὶ μένητε. . ἐγώ εἰμι αμπελος, μεῖς τὰ κληματα, ο μενων

ἐμοὶ κἀγὼ ἐν--ου, ἔτος φέρει καιρῶν πολυν, ὁτι - ρὶς μου οὐ δυνασθέ ποις οὐδέν. 6. ἐὰν μη τις μένη Ο ἐμοί, βληθη ξω ς το κλημα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγ-

158쪽

καώτιαι ἀμπελόεντα ἐμους ορπηκας ἐώσας.ώ δ' ἐν ἐμοὶ μέμνητε, καὶ ημετερης ρόος αὐδης γ υμίας ἀρδευο- ποκάρδιος ἔμπεδος εiη, οσσα λαβεῖν ἐθέλητε, καὶ αἰτίζητε τοκη- ω νμῖν εἰν - πάντα τελείεται. -φνει τούτω, ημότερος γενετης φέγγον ἔλλωχε τιμην, υμεῖς φρα φέρητε θεου μαρκέι μυ πίστιος εμφρονα καρπόν ἐμοὶ δ'εσσεσθε μαθηταὶ ηθεσιν τρεπτοισιν ἀληθέες ' ινεφης δὴ βλως με πατηρ φίλησεν ἀλωφήτω τινὶ θεωμιμεα ως ἀγάπαζον ' ὐδ' ἐπιμίμνετε φίλτρω, οὐκεν ἀκοιμήτοισιν ἐμος νόος ουατα δύνων,

ὁεσμὰν ἐμης φιλότητος πῖ φρένας αιεν ἀεξων,-- - - πώ γενετηρος μεμφεα θεσμὰ φυλάσσω πατρωης α πης ἀπονεύμενος-4ότι μων 'Tμῖν δ' εμπεδα ταυτα φίλα φρονέων ἀγορευμ 1i

τηρ μου ῖνα καρπον πολῶν φέρητε καὶ γένησθε ἐμοὶ μαθη- ταί. s. καθώς ηγάπησέν με ο πανηρ κἀγώ μας γάπησα με τε ἐν πάπη τῆ μῆ. 10. - τὰς ἐντολύ μο τη- ρη τε, μενδε ἐν τI ἀγάπη μζ, καθὼς ἐγώ τὰς ἐντολας

160쪽

πιστοτέρους, καὶ ἔθηκα συνήλυδας, φρα μολόντες καρπιμος εἰς αἰῶνα. - μεσίν μυθω Ἀττι κεν αἰτίζητε παρ' υ στου βασιληος Tαυτ δεοπροπέων ἐπιτέλλομαι εμφρονι μυθη 37

SEARCH

MENU NAVIGATION