장음표시 사용
341쪽
eenti, i Wιali benine da antica mano, Pure essere stati iri posterior nente aggiunti ai Osaarνα. Supplementa deinde Iacunamitti in Theriacomina netaphrasi relictariam dedit iii Catalogo Bibliotheeae Me liceae L .aurentianae, quae hic suis locis insertu i ges. Codicis Murentiam mentione m iam antea fecerat Danc. Rodi in libro inseroazioni intorno alle Oipere Hrenete 1664. p. 47. in operiim T. II. P. II. visi de dente viperino docet. Haec sunt viri egi egii
342쪽
xione dess ordine tentito da Nicandro ; olere che PDPera non rnantiane troppo bene cib, ehe ii titola
De Iibro Dioscoradis Mediceo haec FHariolis Bibl. gr. T. III. Pag. 96. ,,Ρseudodioscoridis inediti locum ebiblioth. Medi ea gi aeco asseri Iac. Tollius ad Longinum pag. 6. Forti eX Uiui uactatu, idii inscru iturAιοσκορiδοου περὶ ἀντιφαρμάκων, at que I xanta Rodiiudice in obseruationi inis de Viperis p. I99. auctorem habet Euteonium Sophistam, Nicandri et Oppiani Paraphrasten. Haec noti tua in irat pera editione Fabriciani operis manuit ei lae Ioco T. IV. p. 69O. haec Iugunti ir: Dioscora dis de antipharmacia exatat, Mi Pu- eo, latine in bibliotheca Laurentiana Medicea pluet. LXA XVI. Monsaucon T. L p. 4o6. Qitae iam contraria sitit Redii αυτόπτου testimonio, lector ipse videt. Fabriciana vero suspicio de id ro a Tollio me
do-Dioscorides inedilus in bibl. Medio. περὶ απλῶν φαρμάκων. γνατίθεμεν δε σοι τῶ βιβλία τω δυναμένω επικρίναι δι ἐς εχεις εμπειρίας τῶν ὐετερων πόνων. Rem conficit notitia Codicis posita a Bari linio in Catalogo Bibl. Mur. T. III. P. 327. quem, dum haec scribo, ad manus non habeo. Eutecnii PaIaphIasin Oppiani carinininis de Venatione publicare se velle, professus est nuper ' oigelius, inararius Iapsiensis, de litteratura graeca
bene meritas: cuI an Idem sit pretium statuenduin,
quod liuic Ν1candreae, ipsa demitin Idali publicati in lectio et comparatio docebit. De Nicandrea quid sen-
343쪽
tiam, P situ in annotationi as ad Alexi pharniaca et Theriaca dixi: hic vereo in uniuersuIn profiteoI', Posteamiam tot veteririn et messicoriun et muniriaticorumgiae Ormm commentaria periemini, nillil ad Nicandri poemata emeIHlanda et explicanda fortunatius accidere potuisse, Piam Ut seruata Euteonii paraphrasis .p Eeaxetur quae vetuStomam comInentariorum frag uenta
multa integriora, laam in Scholiis, si illepto homine contractis, leguntur, alia Sola SerVa ut . Seripi' nCodicis I.aurentiani vitiosissimam et difficilem, non so
lam propter litteras falsas et ousissos accentus et spiritus, sed maxime omnium A vecta et vocabula discerpta et distracta, saepe etiam uanspOSita, correxi, et visi opus esse admonitione puta iii, ita margine inferiore Sca ipt tuamanti piam apposui. Alius genoris annotationem nec inania pus naeum admittebat, nec res deSiderabat. . .
344쪽
Η 'Τπόθεσις. νκανδρος ο ποιητὴς εγραφεν ποιήματα δύο, ἔν το μἐν πρῶτον ἐπιγρα εται Θηοιακὼ, o προσφωνεῖ 'μησιάνακrεωυτου φίλον καὶ συγγενεῖ το δὲ δεύτερον ἐπιγέγραπrαι πιε- ζιφάρμακα, ο προσφωνεz Πρωταγδρα, ἰατροι τινὶ των εα αὐτοῖ. περιέχει δἐ το μῖν πρῶτον τά τε των ἔρπεrῶν εἴδη, καὶ τάς απὰ τούτων γιγνομένας τοῖς ἀνθρώποις βλάβας λτι μην καὶ βοτάνας, καὶ τάς ονομασlας, κὰὶ τά εῖδη τοὐ-των' καὶ ποία βοτάνη ποίου θηρίου δεραπεύει πληγήν. τοδι μετά ταυτα τὰς τε των δηλητηρίων διαφοράς, αδεινες ἔκ τε ριζῶν καὶ λίδων παρ' ανθρώπων ἐξευρέδησαν πονηρῶν, καὶ τάς ἐφ' ἔκάστου δηλητηρἱoυ 'λων ἰατρικῶς βοηθείας καὶ αννιπαθεῖς δεραπείας. δ δἐ σκοπός I εν άμφοτέροις τοῖς ποιήμασι προς σωτηρίαν των ανθρώπων καὶ ωφίλειαν
345쪽
δοκητως καὶ ἀπαραφυλάκτως ανθρωποι, ετι γε μην και τας
ις μάστω πλήγματι ἀλεξικάκους τε καὶ σωτηριώδεις βοη-ψεως, ῶ φίλτατε Ερμησιάναξ, σαφέστατα ώς Οιόν τι σοβκαὶ ἄληδέστατα ά ταγγελῶ. δῆλον γάρ, ώς ἐκδιδαχθέντα σικαὶ ἐκμελετησαντα τα τοῖς άνθώποις ὀνήσιμα ου Πωρτής οὐχ υλοrόμος, Ου βουκόλος, οὐχ οστις οἶν των εργαζομίνωνημὶ πονούντων την γην φροντίδος τε ἀποστερησειεν κ προσδεο τιμῆς, άλλ' ἀγαπήσειέν τε καὶ δαύματος ἀξιώσειεν εἰς πεῖραν επόμενος ὁστισουν των βοηθημάτων των π ρ σου. πι μεν δή των θανατηφόρων καὶ ἄλλως ανι ροταρο ων ερπετῶν, φαλαγγίων τε καὶ ἐχιδνῶν φύσις, επωτ μει τοι καὶ των ἄλλων, ὀπόσα ἐστὶ τοῖς άνδρώποις εα δειν ν τε καὶ συμφορῶν παμπόλλων αἴτια, γένεσιν τε έδα νο κω χήν του εἶναι άπό Φου τῶν Tιτήνων α ματος εκείνου καὶ τήνου, ἡνίκα τού προς τους δεούς, ῶς φησιν Ησιοδος ο
γει. επειδὴ γάρ, φησὶν, ἡ Λιους καὶ τους θυγάτηρ προς
' ρωνα χαλεπῶς τον ἐκ Βοιωτίας διετέθη, ὁτι αυτῆς εκε νος τῶν ἀδίκων a o αι καὶ καθαρον οὐ παροτήσατο προ ἀφασθαι ἱματων χειρὶ, πληγῆναι τον Γρίωνα υπ αὐτοῖδιεκελευσατο. καὶ δ μὲν την πληγήν ἐπενηνοχὼς ἐτύγχανεν
346쪽
την τήν ο 'Γρίων ἐδεδώκει δίκην. ἔνεστι δη Ουν ταυτα καὶ τὼ περὶ τοῖτον τω ουρανῶ καὶ ἐν τF των σπλανῶν φαίνεται περιφανῶς σφαίρα, καὶ οἷ δή θήραν μετιύντος τινος ἐναρ- νῶς δείκνυται τούτο καὶ πάνυ μοτοι τὼ σχημα διά των ά- στέρων. Ἐπως ουν αν ἡ δυνηθῆς ἐκ παντός τουτο μἐν χωρέου πάσης δι ανδρώπων διαγωγης αποτροπήν τινα των ρπεtῶν τ rων δηρίων εὐρα- ν, προφυλαξάμενος τό παρά σφων δεινὰν, ἄστε μήτε ἐν καλυβη τινί σοὶ μήτε ἐν μαί
λει, οἷα ποιμένων καὶ βουκόλων ταυτα αγαπητά οἰκητήρια, ἐάσει ποτὲ προσέλθεῖν θηρίον ἀδεῶς γε μήν, ἄλλως τε καὶ κινδύνων ἄνευ ἐπὶ του εδάφους κατακλινεὶς ευδοις του θί- ρους καὶ τῆς ἄρας ἐκείνης παραγενομόνης, ἐν ῆ τὀ ωαδὲύδειν Ουτως φιλουσιν ἄνθρωποι, τήν τε τῆς αρμης υπερ - λήν καὶ τὴν χαλεπότητα ἔτι μὴν του πνίγους ἐκτρέπεσθαι πειρώμενοι καὶ ἀποφεύγοντες, ζεφυρου τε αύραις μαλακαῖς καὶ πνοιαῖς ανέρον ἡδυτώτα- όπιδυμουντες ἐντυπάνειν, ἐσόμενοι προς τον υπνον διά τῆς ἔσπέρας. Ouήσεται δ'ουδὸν ἡeτον τά τοιαῖτα διωχθέντα τά θηρία καὶ ἄποχωρήσει - μόνον χαμ νοῖντος Ουδι διατρίβοντος ἐν υπαίθρωσοι καὶ ἐν τῆ ἐπ-λει, αλλά καὶ απὰ των tόπων ὀπόσων
διαρρεῖ τό ἴδωρ και εἰσιν αἱ υλαι καὶ τά ἄλση καὶ οἱ λειμῶνες καὶ ἐνθάδε ἐστὶν ή θρεμμάιων νομῆ. ἀφέξεται δι ομοίως τῆς βλάβης καὶ τούτων των ζώων αποχωρήσει δὲ οὐδἐν
ἡττον καὶ τῆς ἐσχατιῆς συνῆς καὶ ενδα τέγνεται καὶ τρέφε-υ ται ταυτὶ τά θηρία. ού προσελεώσεται δὲ ἔντι γέ σοι ΟυM
347쪽
ἐν τη ἄλω καθεύδοντι οὐδ ἐν ταῖς αρτι φυομέναις βοtάναις 6 ἔαρος υποφαινομένου, ἐν ω δη συμβαίνει καιρω τολ ἔφεις ἔαρι του γήρως ἄλλως ἀποτιθεμένους την φροντίδα 6 νέους μἐν γίγνεσθαι καὶ σπαλοὐς, τοὐ δὲ ὀξέως μἐν δρ*ν κινῶ-σδαέ τε δῶττον ἐνδεως εχοντας, Ποιvσαμένους ὁ ο κατεισχολήν σφας τυν μώοαθον τροφήν τοῖ τε ὀξὐ βλέπειν κἄὲtοὐ κινεῖσθαι μὴ βράδιον την ισχὼν δέκεσδαι. Vers. 35-56. υφεις δὴ ουν οἶμαι καὶ τήν ο τοὐτων των δηρίων γιγνομένην ἀπελάσαι κῆρα περιέσεσθαί σοι ψν βουληδῆς, ἐπιθεὶς πυρὶ δυμία τοῖro μὸν κέρας ἐλάφου του τὰς πλείστας ακμάς τε καὶ φυὰς ἔχοντος, τούτο δὲ καὶ λι- δον, ον γαγάτην προσαγορεύουσιν, Ος καιόμενος μεν ἐπὶ πλειστον ἴσον, καὶ τυ πυρὶ προσομιλῶν, ἀνάλωτος μένει
δαπανηθῆναί γάρ οπὰ πυρὼς, όπεὶ μὴ φῶσιν ἐδίζετο ταύτην
ουτος, οὐδεμία δέμις. ὶ τὴν τῆς βοτάνης δἐ εκείνης κόμην, ἡν καλοῖσι βλα-χνον, ενιοι δἐ πτέριν, ἐπιβαλλομένην τω πυρὶ κΛὲ θυμιωμένην τοῖς ἔπετοῖς αιτιον φυγῆς θηρίοις γίγνεσθαι. T. νε- σθαι δἐ οὐδὸν ἡττον τα αὐτὰ θυμιωμένης τοῖς ἐρπετοῖς τῆς λιβανωτίδος, ἡν οἱ πολλοὶ μἐν κάχρυ προσαγορεύουσών, α κ' αὐτῆς τῆς ρίζης θέμενοι τήν επω μακ' ἔστι γάρ παρα
βανωtίδι καρδάμου τε ἐπιμίξας νεαρου καὶ δορκείου το ἶσον κέρατος προφυλακτικὰν των ωπετων ἐναποτελέσεις θυμα-
348쪽
μην ἀλλα καὶ τόν αυτόν ον αγνον λέγουσι καὶ τούtoν ὐπα στορνύμενον τόν κατακλιθεντα, καθάπερ καὶ την βοτάνην, ην πολιόν φασιν, άπήμονα φυλάττει. καὶ τολο παρὐ τηeπείρας ισχήκαμεν. ἔστι δἐ δυσῶδες τουτο καὶ φορτικόν τοῖν
349쪽
καὶ ὀ -μαιος ἔρπυλλος, Oς τὀ ἀεὶ δάλλειν Ουαι παρῶ της Φύσεως ἐ&ξατο, τό τε ὀρίγανον ωσαύτως δη καὶ τό ἀβρόG-νον, ὁ χαίρει γιγνόμενον τοῖς ὀρείοις τόποις, δείκνυται ὁ . τῆς αυτῆς ἔντα δυνάμεως καὶ τάδε. Tό τε του αγνου βρύον καὶ τὼ ὀνόπρον' ετι μην καὶ ἡ κόνυζα ἰσχύει τά αυτά καὶ ροιῶς δῖ ομοίως κάλαθοι γλαδοι γJ, καὶ ο ασφόδελος χλωρὰς ῶν καὶ ουτος ην τύχη. ὀ τε στρύχνος καὶ ἔν τινες μὲν σκύρα, ἔτεροι δὲ ψωρόδανον ἔπονομάζουσιν, την ἔσην εἰς τό διασώζειν παρέχεται τοὐς ἀνδρώπους δυναμιν ἄ- των θηρίων, ην ὐποστορέσασθαί τις αυτά βουληθῆ. τά μένιοι σκύρα τοῖς βουκὼλοος έστὶν έχθρά, ἔτι αὐτοῖς οὐκ ανέχον-.αι αἱ βόες φυοῖ-ο ησυχίαν ἄγειν, δελα όξοιστρωσι. ια- νόν δέ ἐστιν ἐκδιώκειν, καὶ τὼ πευκέδανον τά δηρία ταυτα .ne νοῶν ἀποφορῶς οὐκ ἄν ποτε ἀνασχέσθαι υπομείνειεν, κἀν ν δρασυτατον πων ἱρπετῶν. οἴτω κομιδῆ πονηρὼν καὶ λίαν δυσχερἐς ἡ τούτης φαίνεται τοῖς ἐρπετοῖς της βοτάνης πνοή. καὶ ταῖνα μῖν ώφελιμώτατα ἐπὶ κατακλινομένοις σφισὶ τοῖς ἀνδρώποις γίγνεται παρ' αὐτά καὶ ἐν έρημίαις ἡ καὶ προ των χηραμων ῆ κ ν βώσεων τωίμενα οὐκ ἐα προς- ιλδιῖν. Καὶ οὐτως ἄρα τοῖς ἀνδρώγοις τά των βοτανωναων τοιούτων εrδη ἐξεύρητοί τε παρά τῆς φύσεως καὶ προς
Vora. 8o - 96. Dπόσα δὲ ἀλειφαμένους οὐκ εα φοβεῖσθαι την ἐκ των δηρίων επιβουλήν, ἀλλά άνυωρεῖν ἐπὶ πόδα καταναγκάζει, 7 δεῖ που ταῖνα καταπαρασκευάζειν. χρηστέον ἔπειzα καὶ τούτοις εἰς την σωτηρlαν. τον τῆς κέδρου καρπόν, καὶ τὰ πευκέδανον, καὶ ἔριον την βοτάνην Φύτω
350쪽
δεῖσαι ἐλαίου κάμπαε κ ὶ ματριφηθεῖσαι ἱκανω-tα τούς χρησαμένους ὀνίνησιν, ω τε ώτρωτους τὰν ἄπαντα καὶ Κν πιβουλεύεους των δηρίων τούτων διαβιούν χρόνον. Ἐν δὴ ωαὶ δύο κλωνες κοπῶσιν κοὶ πάνυ εἰς λεπτον μετά νἐ μην καρδάμου, την ὀλκῆν ἄγοντος εἰς οβολόν, καὶ δαύκου εῆς βοτάνης του καρποῖ μήπω ξηρανθέντος, ῶστε μη πλέον ελ
εἶτα τροχια γενόμεν σμικρὰ ἰν ἀνηλίω μἐν ἄλλως προοη- ωιμο ει χωρίω ξηρανδὸν σφοδρα, των τροχίων μετά ταὼtα τούτων ἀνιεμένων εω ελαιον, οὐδεὶς e ποτε μέμφιν ozσει τῆκοῖς χρωμένοις τω ιλ ίν τουτν π ραγιγνομένy βοηθεία. Vers. 97 -D7. Os μὴν άλλ' εἰ καὶ δύο εἴροι τις θη- οἱα άλ ήλοις ἐντυχχάνοντα καὶ συμπεπλεγμένα διά τῆς μίξιως, εDα λαβών, ἐμβαλών ζῶντα ταλα συμπεπλaγμένα, καὶ έν εἴδεσίν τισιν εις τι δηλαδὴ σκεῖος προεφῆσαι χρησμ