Nikandrou Kolophōniou Thēriaka Nicandri Colophonii Theriaca id est De bestiarum venenis eorumque remediis carmen ... emendavit et brevi annotatione illustravit Io. Gottlob Schneider Saxo

361쪽

καὶ κεραστην χωλεύοντάς τε το κωδ αυτούς καὶ τοὐ κινεῖσθαι δέκαια ἀπεστερημένους.

ο αυτός ἐστιν. ἔοικεν γάρ ουτος ἐν μεν ταῖς πορείαις προς- πταίοντι, καουὰ παντας ὁ/ παρίχεουσι του σώματος τρίχας.

ναὶ μῆν αλλά καὶ τώkrηr, εὐανθοῖς οδε που δείκνυσι τῆν χροιάν, καὶ του μετρίου μείζονα μιν τήν κεφαλὴν σορεῖ, ἀποδέουσαν δι του λοιποῖ σώματος, καὶ σκολιάν ἄλλως ἐτίλ

362쪽

κεται Ουράν. ὀ μἐν δV ἀπηθεὶς υπ αύτού προς τω λέαν αυ- τόν ἀδυνοῦσθαι, ουδὲ τον δάνατον διαφεύγει, νέμεται δἐ διός τούτου καὶ κομιδῆ χωρεῖ κατά παντός του πληγέντος υπ iαυτοὐ σωματος περιρύεται. ἰσχναίνεται δι αυανθεῖσα κα- δάπερ ἐκ πυρυς ἡ κεφαλῆ των ἐν αυτη τριχῶν, ἄστε μηὁενάπεοικέναι δοκεῖν μαρανθεῖσι τω γήρα ἀκανθῶν ἄνθεσιν. ἀλλα μην καὶ τάς των ὀφρύων αυτῶν τρίχας καὶ τάς των βλεφάρων ἀλισκομένας τν κακω καὶ μαραινομένας ἐν ταύ-τῶ ἔσται σοι θεῶσθαι. μέλη δἐ εκῶνα τοὐ δοχθέντος τριχῶν ερημα γιγνόμενα λέπραν καὶ εΦηλιν καὶ ἀλφους ταυτ

Vers. 334 358. TV ἐχιδνο κατἁ πολλα ἔοικεν ἡ διψάς τὀ μἐν μῆκος ἔχουσα ἐκείνης ἔλασσον, ἐνεργοτέρα διάποκτεῖναι ώς ἔτι μάλιστα υφ ἔαυτῆς τον πληγέντα δῶt- τον. ἔχει δἐ την μν ουράν μελαινομίνην ακριβῶς ἡδε κατ-υτὴν την ἄκραν, τό δὲ δῆγμα αυτῆς δεινῶς αἴδει την καρδίαν, και εντεὐθεν ἄρχεται τὰ κακόν, καὶ μεταδίδωσι τω πανtὶ δηλαδη σώματι. Πγνεται δὲ αμήχανος περί τε τἀμόμα καὶ τὰ χείλη αὐτμὀς I τοῖ τρωθέντος λίαν. ἐάσασθαί τι τον πόνον τον ἀπό τοῖ δίφους ἐπιτιθέμενον αὐτῶ οὐχ οιός τέ ἐστιν τοῖ λοιπού, ουδὸ μην την ταλαιπωρίαν. παγορεύων γοῶν τοῖς παρολι, καὶ οὐκ ἔχων οτω a καὶ χρήσεται, iλθών ἐπὶ πηγήν τινα ἡ αυτού φρέατος πλησίον ταῖρος ἄρ τις διφῶν και Ουνος ἔρχεται ἐπὶ τον ποταμόν, εἶτα ἀπλήστως ἔχων τοῖ υδατος τούτου, ἐμφορεῖται πολλου, καὶ ὐ- άνίησιν εἰς τοσοῖτον, ἐς ὁσω ουν, τῆς γαστρὀς ραγείσης,

363쪽

του, ἄκεσιν παρ' αὐτου δόξασο ι των λυπούντων αὐτόν καὶ άπαλλαγῆναι. υπισχνεῖτ ι π ρίζειν ταλα το δηρίον, ἡν

μενα τυ γῆρας αὐθις ἐπ νωχεται εἰς τήν νεότητα, το δῖεῶν ἀνθρώπων ἐπίκηρον γένος ανέχεται περιμένον τά τοὐνήρως κακὰ, ουδὲ ἀποξύσοσθαι δύναται. ἐντεύειν μεν Οἴντο διφῆν τούτω προσετέθη, καὶ καλεῖται διφάς τὰ θηρίον, Φάνα eoν δἐ ὀξύτερον ἐπάγει οἷς ἄν ὐπάρξειεν πληγῆναι παρ αυτοῖ, ὁτι καὶ φλέγεσθαι -δ δίφης τοὐς τρωθέντας ποιεῖ Vers. 359 - 371. οὐδἐν ὁ χέρσυδρος ἀπεοικέναι δοκεῖ αὀ ιIδος ἀσπίδος, ουει οὐκ ἀναπίμπλησι τὰ σῶμα δυσχ ρείας τινος,ῆν προσφαλΓ μόνον τοῖς ὀδοῖσα πρῶτον μν

364쪽

απαυστοι, συχναό τε ἐπὶ τούτοις ζέσεις καὶ φλύκταιναι ἐπὶ πανH φύονται 4. γίγνεται δἐ του χερσύδρν τούτω δίαινα πρῶτα μἐν ἐν λίμνο, ποιουμένν τοὐς ἐν ταύτν σῖτον βατράχους 5. μεtά δἐ ταῖτα ξηρανδείσης ως ἐν δέρει τῆς λίμνης υπο του ἡλιου, καὶ σφόδρα φρυγείσης, ερκεται ἐπὶ την ἐν χέρρον μνῆν αύτίκα, καὶ ποιεο δίαιταν, αὐαινόμενος μἐν λίαν υπὸ του φαυ, διφῶν δὲ καὶ δυσφορούμενος ευω τὰν γλῶτταν τῶν γνάδων εχειν οὐχ οἷός τέ ἐστιν, υποδείκνυσι δἐ ώς φοβερόν, τοτι μῖν προβεβλημένην ἔχων αυτήν, τοτ δι Οὐκ ἔχων, καὶ πάλιν ὐποκινουμένην καὶ ἄλλοτε υπερκλπτουσαν του δέοντος πλεον. Γλαχεν δἐ ἄρα αυτῶ καλ/ῖσθαι χερσύδρω, ὁτι καταλιπών ἐκείνας τάς ἐν το υδατι διατριβάς μντηλ λάξατο καὶ ἔχει το τῆς γῆς χωρίον. ενεκα δἐ τῆς χροιῆς φαυλότατος ἐστι προς τοῖς ἄλλοις. καὶ το μέγεθος ελασσον καὶ τὴν κίνησιν βραδυτέραν ν ἀμφίσβαιναν του χερσίδρου ῶς ἐστι μάνδανε. καλεο-

νος λαλεῖν ἐπιτραπἐν ἄρξηται μενἀ τὀν χεμῶνα ῆν βουλη- δῆς τούτο άποδείρας ἔχειν, κοτίνου κλάδους λάμ νε, ἀτα

365쪽

Verg. 384 - 394. Ἐστι δἐ ἡ αὐDi καὶ παραπλησία την ἰδέαν ἡ σκυτάλη νυ ἄμφισβαίνη, QT Ovν τῶ τε ὁ κου διαλλάττει καὶ μυκει τοσοῖτον εκείνVς. δ πόσον δικέλλης στελει- ας πάχος πλόον ἡ σμινους ἔχει, ἡ καὶ των ἐν τοῖς διώγροις τρεφομένων χωρωες κατά ρος εὐλέων ε' ἔντερα γῆς, οἶμαι, οἱ πολλοὶ καλοῶσιν. ' αυeη τοίνυν αυτή ἡ σκυτάλη, ἐξελθόντος μἐν ήδη καὶ διαδραμόντος του χειμωνος, ἐπιλάμφαντος ὁ τού ἔαρος, τῆς ἐπὶ τό μάραθρον ραθυμεῖ πορείας οὐδ' άφικνεῖται πλησίον ἐπιτηβες αυτOs, is ωσπερ καὶ αυτή τά λοιπά δηρία τοῖς ἀκρόμοσι ' νώ γῆρας ἐπαποδύσηται, ἀλλ' επιχωρέ, τοῖς ἀγρίοις καὶ δυσβάτοις τόποις ὐπνον αἱρουμένη καὶ τῆ χολη γῆ χρωμίνη διά τροφῆς χάριν. ἔνεκα δὲ τοῖ πιεῖν, οὐδ' ἄν πάνυ δἰwn συνθηται, ἐφ ὐδωρ ἔρχεται. Vers. 596-4IO. ου μην δελα καὶ αυτού σοι τοῖ βασιλέως των ωπετῶν πέρι ἐθέλω διελθεῖν, καὶ ώς τὰ μἐν ἰδεῖν αυτόν βραχύτατος iστιν, υπεραίρει δἐ τῆ δυνάμει. των αλ- λων ουτος καὶ ἰσχύει πλόον. ξανθός μἐν Ουν ἐστι τυν ἰδμαν, τήν μέντοι κεφαλήν ἡβυτέραν φορεῖ, μῆκος δὲ περί που

παρέχεται παλαιστων εννέα. τήν σπεῖραν οὐκ εστι συνη

ἄλλοις εIναί πως καί ἐστιν ἐρπετοῖς ' οὐκ ἄν υπομείνειεν αυ-

ιοῖ τῆς φωνῆς τον ῆρον ἐπὶ νομὴν ἡ ποτὰν ἄλλως παραγιγνομένου ἡ αὐθις ἐπανερχομένου εἰς κοίτην περὶ μεσημβρίαν, ἀλλ' ἐπὶ φυγὴν τώ θηρία, ἐν μόνον δεούσν τῆς φω-

366쪽

δρυ ναν τον αυτὰν λέγουσι, διότι καὶ ταύτης μεριδων, ησπερ ἐτύχχανεν ἔλομενος εν τοῖς εσχατιαῖς καὶ τοῖς ἄλλοις τόποιe τραχυτέροις Ουως δίαιταν καὶ μνην, διωκόμενος -δ oz- στρου καὶ κεντούμενος επι τε τάς δρῶς καταφεύγων ἔρχεται, καὶ ἐπὶ τάς φηro , καὶ χρῆται τούτοις προς οἴκησιν, ἔν τρόπον χρηται καὶ τοῖς δαμνοις πρός τό ἐγκαθεύδειν. ἴδρωδἐ εοικως τὰ καθαρόν, καὶ ἐπὶ τού νώτου τό μΩας εἶναι ἄσπιρ εκεῖνος διασώζων, τραχυτέραν ἔχει την κεφαλήν. αδμην δἐ βαρεῖαν ἱκανῶς καὶ ἀνυπόστατον τἀπῶν αὐroὐ --μα παρέχεται, καὶ οἷον η Ἀπου δορά ἐξύζει χαλεπόν σαπεῖσα καὶ δυσανάσχετον, ὀπύναν ταῖς τῶν σκυrοδεφῶν πα-

, 'i

. si ili oci Cooste

367쪽

oαδοδῆ χερσὶν σῆφιν ὐπομείνασα πολλην καὶ διαμύδησιν, τοιουτον οι πληγέντες υπὼ του δρυινα ἡ κατ' αυτῆς οἷον τῆς

οροώλης ῆ τοῖ ποδὼς κάτω χαλεπῆν οἷον καὶ μοχθηρῶν διὰ

παντὰς ἄγουσι του σώμαtος πνοήν. καὶ περὶ μἐν τό τε τρωμένον μέρος υπου του θηρίου ογκος αμήχανος ἐτείρεται,

ύλλα μελαίνεται. παραφροσύνη τοίνυν ἐπὶ τολοις, καὶ σφύδρα τῆς φωνῆς παράλυσις ἐπιλαμβάνει τον πάσχοντα αἶ τε γύρ ὀδύναι συνέχουσι, καὶ ἐπὶ ταὐλαις τα δυσχερῆ is D*δαλμοῖς τυγχάνοντα τῆς κακοπαθειας αιτια τίγνεται παντάπασι τῆς παραφροσύνης ' ξηρότης τε οἶν ο- ολίγη αὐτῶ γίνεται τῆ ἀπό τῶν ὐδυνῶν κακι .... κακότητι ) περὶ την ἐπίφανειαν ΙΟ, καὶ σῆψις τῶν σαρκῶν ταχεῖα καὶ ἀκμάζουσα, νεμομένου κατά ταυτῶ πανταχῆ τού Gg, α ανὰν κης ἐπιλαμβάνει. ὀλιγωμαι τε λ πλεiσται καὶ σκότος τμρεται κατ' ὀφθαλμῶν, χάσμη τε προς τούτοις καὶ βαρύτης ἀλλήλοις ἐπισυμβαίνοντα την των οὐρων εποχήν εργάζεται

σπόδρα. ἄπνος τε ἄμα τῶ ρέπειν καὶ λυγμός καρτεως ἐπωσυναφθέντα προς τῶ ποτε μὲν χολώδεις ποτἐ δἐ αδματώδεις ἐμέτους γίγνεσdαι. δίφα δἐ αμήχανος καὶ τρόμος ἰσχυρὰς ἐά αὐτὰν ωιερον ἐνελθόντα κομιδῆ πονηρόν αὐτῆ κατασκευάζουσι τον δάνατον.

368쪽

Πελεθρόνιον μέντοι τόν τόπον τοῖτον οἱ ταύτη καλουσιν καὶ δρυες περιεστῶσι πλῆθος αυτὰν πολῶ, καί ἐστιν ο τόπος

κατηρεφῆς, ουπερ νον δράκοντα τῆς κομιδῆς τουτον ήξιω- σθαι λόγος. ἱλαρός ἐστιν ἄλλως καὶ ταυρειαν δοκεῖ. καὶ τρίστοιχοι μέν εἰσιν ω ὀδόντες αὐτω, oφθαλμοὶ δὸ ἱλαρὼν βλέπουσι. καὶ ὁ πώγων ἐπανθεῖ τοὐ χρυσού. ὁντινα δ' ἄν κατεπελθών ουτός ποτε γένηται, τοὐ πλῆξαι, κἄν οργῆρῶν τύχη ἀνάπλεως, λυμαίνεται οὐδἐν, ἡ τοσοῖτον μόνον εχοδύνον - αυτοὐ νῆν πληγέντα ἄγει, εἰς ὁσηνπερ ῶν καὶ

μυς ἐκεῖνον ἐνδάκνων ενεγκεν, και αῖματος φοράν τοσαυ-

την, ὁσηνπερ ἄν ἐκ τοὐ τραύματος τοὐ παρ' ἐκείνου συμβὰν ούeως ἐπακολουθήση. -τι γε μην ἐχ ἐς τῶν ἀετω, καὶ μισεῖται λίαν, οσια-οὐ διανοείρειν οὐκ ἀπέχεται τά ἔγγονα, ἀλλ' ἐπὶ τον --λιάν ἐλδων ἐπιτίθεται μιν, ἐν τύ ν, τοῖς ιυοις, επιτίθεται δὸεοῖς νεοττοῖς, πλημμελείας εἶδος ἀφιεὶς οὐδὸν καὶ 1 κατεσθίει. πολλακις δἐ καὶ αὐτω εκείνω τῶ ἀετω αοντι δῆραν λαγωος υ βοράν προβάτου τιθεμένω ποθεν, εξερπύσας ἔπεμαν ὁ δράκων. o M ἐσδίειν ων ἐπελδύντος οὐκέα δεθεται, αρέπονται δὲ ἐπ' ἀλλήλους οἶδε καὶ διαμένουσι μαχόμενοι, προκειμένης ἀμφοτέροις τῆς θοίνης εἰς φίλονικίαν. ἐπιλαμβάνεσθαι δἐ περαπταμένου τοὐ ἀετοῖ, άγμενος ο δράκων την κεφαλὴν ἄνω, περιβλέπων πανταχοῖ, πρόθυμος γίνεται, καὶ ὁρμῶ δράττεσθαι. Vora. 458 - 482. οἱ τὴν Λῆμνον ἐπιστάμενοι, νῆσος δέ ἐστιν ε Λῆμνος, Κνακειμένη τω 'υφωέστω, καὶ τήν δυς-

369쪽

κειμενου πελάγους τῆς Θράκης κατ αἱτά τῆς αἴνου ιε. 2και .... πην τῆς Ηρας λέγουσι. ποταρος μένιοι ταύτην διαρρεῖ την Αἶνον, καί ἐστιν ἄνομα τῶ ποταμόν ωρος. ἔστι δἐ δη καὶ Ζωναῖον δρος 3 καλούμενοπι ενδα 9ρφευς ἐκιθάριζεν, κα .... εν ἄντρον ἡ 'μάτη, καὶ οἱ γιγνωσκοντες τα χωρία ουχ ῆκιστα ἐπίστανται τουτο το δηριον, οτι ποτῖἐστὶν ὀ κεγχρίνας. ἐν γάρ δερμοτάτοις τας νομάς τοῖς τό

νηνοχέναι μη μόνον τάχει καὶ μεγέθει, ἀλλά καὶ αὐeῶ εω εῖδει καὶ αυτῆι ἰσχύς. επεται τοίνυν τῶ πληγέντι αὐτίκα δηκαὶ παρὰ χρῆμα τό σωμα τρέπεσδαι, ἐόντος τε εἰς βάθουτου ἰου, καὶ τὰ παν ἐπιν-ομένου, ἴδερύν τε εὐδυς έπιλαμβάνειν τυν γαστέρα, βαρείας τε ἀλγηδόνας ἐξ αυτῆς γίγνεσθαι , καὶ τον θάνατον ἡκειν καὶ διαλλεσθαι. ναὶ μηνἀλλὰ καὶ καύματος ἄντος σφοδρου, ἱσταμένου δέρους, πιε 'ζούμενορ έπό λιμοῖ ἀνά τα δρη πορεύεται ζητων ἐξ αἰγῶν ἡ προβάτων αὐτῶ τινα πορίσασθαι τροφήν. οἱ δὲ ηγο- ωοι των προβάτων τυγχάνουσι ψυχάζοντες περὶ μεσημβρίαν υπήνεμον γάρ τι χωρίον ἐξευρήντες οἴδε, καὶ σκιάν παρί-χ ὀπόταν ὐ καῖμα δυνώμενον την άπὰ των φυτῶν, ὀλλγον ἀποστήσαντες τῆς νομῆς τἀ κτῆνο ἐνταὐδ' ἀπαγαγόν- τες προσαναπαυουσιν. ταῖτα μἐνουν περὶ Λῆμνον καὶ την Σαμοθράκην ὀ κεπρωας απεργάζεται ἐπιών καὶ λυμαινόμενος τοῖς κει δρίμμασι. μηδεὶς ὁὸ ούτως εστω δρασύρ

370쪽

μηδι μην ἄοκνος ἐκ λογισμον, ὁστις ἐναντίος ελθών ποτε βου- ληδῆναι ἔχει rω θηρίου τουτω χωρῆσαι προς μάχην, ορρω δῶ, 4 μη οὐ πρωτον μἐν ἐζ αύτης της δέας, ἔπειτα μίν σοι καὶ της ἄλλης αυτου μανίας τε ἄμα καὶ δρασυτητος εου δηρίου καταληφ λὶς άλω. μετά ταῖtα δἐ περιπλακεὶς οἷον αυτίκα ὐπ αυτοῖ που καὶ περιειληδεὶς μυχθείς τε μμα καὶ χωρήσας ὁλος διά τοὐ στόματος καταποδν. ἀλλ οὐ χρή - δεινά περιμένειν, ἀπαλλαττόμενον δι ἄμα ταχύτητοσοὐ κινδύνου, την μἐν και ἰδὼ πορείαν λαμβάνειν Οὐδαμῶς συμφέρον, ἐκτρέπεσθαι δ ... υτην ώφελιμώτατον ως τἀπολλά, και ποτε μεν χρῆ βαδίζειν την ἐπὶ δεξιῶν, ποτὸ ὁδεην ἐπὶ δάτερα ἀποκλίνειν μέρη διεJξοδους τε καὶ ὐποστρο- σας ποιούμενος συνεχεῖς καὶ ἐπαναζεύξεις, παραιρουμενος εὐρεδήσει τουτον δη της ὀρμης τον δῆρα. ταχύτατος γάρών το κατ ευ εν ταῖς των κάμφεων περιστροφαῖς εὐρίσκε ται βραδώς. ὀδυνώμενος ροῶν τούς σφονδέλους καὶ αυτήν ἄπασαν την ἄκαπιθαν Γλαττοῖ του δρύμου. τοιολον ἄρατον κεγχριναν τολον εἶναι αἱ προς Θράκην νησοι παρο

Vers. 483 - 492. Ἐστι μἐν ταπεινός την πρόσοψιν ἀάσκαλαβώτης, τό δἐ δηγμα οὐκ ἔστι ταπεινός. διαγγέλλεc

M ἡ φήμη περὶ αυτοῖ ταῖτα, ὁτι ἡ Λημήτηρ δεσδεῖσα

αυτων δεινως ἐνεμέσησε καὶ Ῥυν-ενη. Tριπτόλεμον γάρ δὴ τον ἐκ Μετανείρας γενόμενον, ἡ οἴνη θεραπαινὶς του καλλιχόρου πλησίον ἐλθών ἐν τῆ Ελευσῖνι παρ' αὐτὼ τὼ φρέααρ ὀ ἀσκαλαβώτης, ώς ο λόγος, τόν Πιπτόλεμον λέγει ενδ ταὼθα ἔπληξεν. πιτι μην ἔρπετῶν γίνη ἄλλων καὶ Ελλων