Homeri et Homeridarum Opera et Reliquiae. Ex recensione Frid. Aug. Wolfii Homeri Ilias ex veterum criticorum notationibus optimorumque exemplarium fide novis curis recensita. Pars 2

발행: 1804년

분량: 554페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

stria anquirens interpretatio alienum negotium est a viribus et studiis meis. Mi ippe qui deversari in poetis amem, non optern circa eos haerere totam vitam. Nempe vita opus est, et dulcibus otiis circumsilente et Miltis oppo inita sibiis , quibus ego careo, M quis olim liis torica ista et eritica cura in Homero coniungero velit minus interpretis, quale a Grammatico et Philosopho exspectatur. Ad illam igitur, citiam dixi, provinciam pio viisi parte obsinendam primμm iam gIMILI In feci absoluta recensione Iliadis. Brevi subseqtietur' Odyssea cum Batractio. IN Iroma tua. Hymnis ceteris Die Telimitis IIcimeri dariim, quas nonnulli Vetexuiri ex vulgaTI fanaa Hontexo tribui int. Haec quatuor exunt volunt ina, commoda assidenti, neque inambulania ni Iesia. Quae simul proflig i , Statim nota Iones Grammaticorum et Variantes L.ectiones elim observationibus meis digeram in singularia aliquot volumina, eiusdem quidem moduli, aed laae tasilincta a descriptione textus emptores sibi suos seorsum quaerant. Plu-

ximis tamen et parissimis quaestioniblis satisfieri non poterit. nisi copiosius scribatur Ilistoria HomericoIum Carminium. Qua in re sic versari in animo liabeo, ut aIte omnia et a capite repetam, id est a primortalis GraecasPoesis, et . Pioad Vel certa fide remini veI probabili con-

22쪽

iectitra progredi licelsit, horuni monumentor Im nativam foramin et adscitam modificationem particulatim illustrem, Varia Die fortunam scripturae, emendationis et inter-PTetataonis eorum ad nostra iraque tempora deducam. Postremo subsecivam opellam locabo in libro, quem ante hos ipsos decem annos edituriun me OstendI de Tebus sis, quae primim MVitim Patefaciant ad Homerum recte Iegendum et inte pretandum. VeriIm etfI ad haec omnia sat1s materiae collega , non paucorum. ann OT IIn erit eam expolire, praeseraran homina, qui quartae eius parti rexennium insii pserit. Quo Tca In titulo huius editionis nillil PraeteT Piniam textum promisi: Telavia, ut paullo ante dixI, In votas habim, et habeo. Ita ne Ina tum nomen

exIstIniabor. sI illa non statIs mereatibus edam; et siquid edidero, H, quorum id referet, scierit, quo quidque permneat. Interam iuvat me ad maiores aliquot quaestiones VIam

mun1VIsse in Prol egomeriis, quomirn biperiita Tatio est. Nam Prior Pars est historiaca, Posterior technica. Utraque quidem refertur ad defensionem recensIouis meae; sed In

W1ore parte PIair as lineas duxi Commentavi illius dehIstoria Homericomam Carinxnum, Imprimisque GligenteTssispiuava de initiis scribendi apud Graecos, quae toritTo-

23쪽

XII PRAEFATIONES

uersia adhuc. ultro citroqthe Optatis Inagis quam argumentis tractata erat. Cui disputationI a Midi quaedam velut summissa voce, quae forsitan omIttenda erant plane,

aut clitenda longe contentius. Vix enim tam facile nova ista et παράδofici pei suadebo iis ipsis. qui sensu priscae poesis 1m,1t1 sunt, nedum plurimis, id est, viris Graece cloctassianis, Pubiis Homerus instar est Virgilii Graea

Neque Vero tor temno surdasuos . elux inter Ilim meliores audxtoTes fiunt, quam elux nianas aclite altiliunt: certo persuasio 1llis fidelius sedet, quo aegrius explignata est. Id agitiis Variis armIs experim olym, an Perlicere POSSImἔat, Ex nemo amplius quaeTet, scripseritne Vates, nec n. Scripserit, Illud in controversIam Veniet, quantae partis IOIDeIicoriam Homeriis videatur auctor esse, atque utriunipsa, an Homeridis, Pisistraudis et Critic1s Gibuenda sit

liuIus splendidissinioletina duormin opertini artificiosae lar- Iriae et composItaonIs perfectio. Hae sunt quae taOnes illae et Ioaxiinae et dissicissimae. Quae quIa totae prope modum ad coniecturale genus ait ollis, quam ti I c un t , CTI races pertinent, nunc tantum eo Hricultates OHecI, quas movebat historia; altrix etiam eas, non removi: duui, non aedissicaVI. Verum non tam eos metuo, qua nasi probabiliter confecta tali re conqu1escere nequeunt. qu n

24쪽

PRIORUM EDITIONUM. XIII

xeligiosos, quibus Ldeni antimittatis labefactasse malo exemplo videbor. Ura oriamque tari en causa hic pauca

addam, ut et gententiam meam PIOmam RPertius, et defendan aut saltem excusem avita iam.

Etenim si antiviitratis fidem converit is, vii dxiστο- ρησίαν et anρrsiαν antiquioriri a tempoTiuri arguit, non intercedo, ne illud mihi crimini detiir. Hoc enim feciat liose, et posthac faciam: neote ante, quam ea Reveritas a pluribus ad rata erit ad omnem liistoriam litterarum.

fabulas et conridenta credere dediscemus. Variae autem istitis dκρraias vident ux fuisse causae , e Piibus uellattingam, quae me maxime tam audacem fecerunt. Priornum Graeci illi vetustiores, ut in pl1ysica doctaeina et in multis locis plutosophiae . ita in hac liis torica dis ei.

Plina saepe temere ac PTaepostere sunt veraata, utpote qui negligenter quaere 'ent, quia Verum esset, quid factum gestumve, et in vanamura Terram natura scriItaenda fi lictorissimi essent. Gravis sane eliminatio, quae Ininimetanten hane vim liabet, ut quisquam eo nIinus ingenia

Graecorum adnsiretur. Accedit, quod eonditio et Tatio stiriliomi In veterum, Maod mores publici et privati Ilaiultitiaquam favebant Iiuio criticae arti et stibialitati, qua nec annona levatuT, nevio instri illux apparatus bellicus.

25쪽

xi et pace pars ulla rei piiblicae melior fit. Prodiat quidem etiam apud in aecos IIaec ars et grammatica doctrina taed pro diu sero ; si illi Ideni , titi ego opinor, tum, III nequentia fraudium in libris i ii te vola Iulis criticum ac uin I en niaxi Ine eliceret, superiorum temporiam adeo obscii- Tata e 'at memOTia, ut Ino meritorum, Mittriis vulgi fides molienda fuisset, indicia et vestigia Vix per nebulam ceraterentire. Denique Alexandii nos qtio lite ab liuiusmodi conatu non Potitit non deterrere religio tilia edaim, quaelio die Mie acutissinios Itoniines capere in rerira a TIs fio Iet. Nimir In sacer, si qtias tin quam, Ilio vates fuit, IIoc est, 'duo corpora Carmiariin . a Iriaioribus tradita et longo sae-cthlorian tractu concreta. Tanta Graeci ingenii motriimenta decorame et quocumque modo eorum II no em auge e. Teli. gio stim Piltabant; ini piiIIn et ri ale curiosum, detrali ere.

Is error quam late patuerit Olini, principum philosoph a iuri exempla docent, imprimis Pycliagorae. Qitantis illum mendaciis. qitot continentis miraci II Omim, li is etIani sutrilitis. olitavit vel obscitravit potius veneraburula antiquitas, non modo laesitatores postaeniae aetatist Qui s. qui Ista et sint ilia Itoxit , in Homero, quatilox saeculis antioliore, Itonii nitriis Graecis vel doctissimis plus fit ei II abeat citiana lium anile natili ae, si quid aut latridos iuri

26쪽

aut parum consentaneum suis ipsortim moribus, si iaingeniis et tertissimae vetussioriun litterarum historiae

At nonnulli Graecorium, terie litteraia Alexandrini. plura in hoc genere in dubitura vocarrunt, de qui,as an in bigere sine antiquo auctore velle, nobis recensioritriis fortasse piaculum fuisset. Sed in tanta iactura litterariun ne satis quIdem susp1cMI licet, quid Veteres dubitarint et

pauca nunc scimus, de qu1bus ante Scholia Venetiis eclita levas et anceps su p1cio erat. Μernina equidem, quum primum apud Senecam, de brev1 spatio ' Vitae et GTaeeois Tirari male curiosa sapientia, quae vitam etiam breviorem reddat. mavitW querentem, xlim Ieperassem memorari quasI in scholis tritum d πόρημα. an exiis lem Homeri esset Camen utTum Pie; lxio, inqtiam, me demirari mein mini, hane quaestionem ceteromam so tortura omnitunsilentio obrii an esse, viamvis eant non ita absum amfli1sse 1s Ipse Indii pera Iaderet, citatis IMaxxnre silentium mirabar. Lon nus, Ilio in loco, ut 1 Iliadem a poeta

in legenda Odyssea, hanc cogitationen iniecit, ut quae

27쪽

xendum Putarem, quidnam esset, cuT, quum Veteres paub Iasiin Homerum de Cyprior n. Epigon Ortina alioru Die libroriun possessione deturbassem, P an saris Iongi tentis poris pIaescriptione occupaviise videTeto, ipsum tamen homirn poti ini IIn datorisIn OPeriura tanto consensu auet xem facerent, ut ea ab omnibus vulgo Hιμονούμενα. eatera ista aμφrsβητουμενα et dδέσποτα fenentur. Via vani sano, ab Herodoto aliisque Probabiles asseri4 eausas.eux diversa et in Iet agnis viil usdiam Tetina discrepantia Carmina diversis ingeniis riti ixere eoepissent. Sed aliud est, in Mu, haesitabatri Mu, et idoneum teste in frustractu relaana. NaIn si ista nunc deperdita Cismina ab Isis Itostris discrepa e intelligebant et amur aensis ipsis, et tractandarum fabulaTurei Inoilo, Psibiis taxulem rationi Miset indiciis usi s lint, tit in his revererentur EIIUPIRInsaniam . in illis spernerent 2 PIandoquidem eadem fortasse fama erat in uriisque. et Vel aeque constans in Cypriis.

in Thelisiclo, in Epigonis, atque in Iliade, vel certe

non nova aut nuper sparsa. Verbo expedianar quae causa veteribus fuit, viare alteriura genus deaaherent Homero u . Hiemina mirarili consensu adiudiearent 2 Habet Tem,

in sola positam coriiectura nostra. Qiiunx igitia a nullo acr1ptore temeritatem initiis iudicii Graecorrum Crisieorum

28쪽

PRIORUM EDITIONUM. XVII

cui palam, haec autern divina Carmina ab antiquassinus

sensum illiini, quo dubitatio de altero Carmine cum ipsis Prope vestigias 2 s Oblitterata est. Quid enim censes 3 sanitia in licia uno nomen HOIneri tactasset, num tibi, num milii, vel Graecorum Potius cuiquam unaquam in mentem venturiim Misset, haec tam multas partibus Inter Re dissona xlia monumenta unx exilen Pie poetae assignax e 2 οὐκ

Tum, dIco: eoTum, a quatriis unxversa haec Iario et dIsco Plina primum fi 1ndata, ae diligentior distinctio Homerico-M1m operiura facta est. Quos ast modo nova, quonIani ingenia humanx captum ex angustias suae aetat1s capere Sol la IIt, numquam ullum eoriam opinox ad talem seruentiniri sponte et coniectando Inclinariariim fuisse. Ae doctiores qiadem assi exant, quam ut magno Inon ento aestimarent

29쪽

XVIII PRAEFATION Es

similit linem dictionis et ferinonis, qui etiam in Hesio- deis persin Ilis , et in ista aetate linguae per ovinia in eundem veluti oIhena et gyrtim reductus, maxinie proclivi

mulaverat in Honteriam . ut is denique, quantum is alterciliasi IIercules iliter dorδoos, poeticoriun Iabortim onerooppressus defecerit. At quanto similior Odyssea est Iliadi. viam Iustodiis Homero, tanto clissimiaiorem, opinor, utriusque Homerici Carminis Vim ae spiritum esse vident et sensiunt omnes. Hunc vero spiritum si quis Lia 6Tiare, si is, iiiii Iliadem condiderat. loclium uae, tamMIRΠ d.

Homero nihil certi sit; iit profecto nillil est; si quis

ergo vates tali in saeculo inum tanI dissonum spiri

teriae, ac non potius materiem hane legisset suo aptam ingenio; si adeo descriptionem et for in universorium Carrrainti In singulamIInque paritum apud an in um designavisset, priusquam se ad canendum conferret; sive id iuve-nIs fecerit, sive senex, eius iuventus omnium, quotquot erit litis aetatibus artificiosissimi hiemit, poetariun sene-ntaui, aut senectus vixitassinio illorum euiusque flori longo Iongeque anteponenda videretur. Hactenus de coniectura, tui vetus persuasio cessisset

30쪽

PRIORUM EDITIONUM. XIX

Iia Hi dubie, nisi adorate lieroas suos maluisset Graecia qua In ad nil ari. Redeat notas oratio eo, unde hue deflexit. Videlicet id uniim signisiciale volebam, ne illam quidem

quaestione VI, cIllan Seneca tangit, exoletam sitisse aevo GHimmaticorum , ex qui Mis Scholia Veneta collecta sunt. IIaeo en in nobis tandem attiiteriint mentionem illi ii , nec se mel aut obscirae, nec tamquam certandi calua propositae ab aliqiio ritigatore, VeTum ita, tui quaSL Secta doctor Im notetur et reprehendatur, siVe antiquiorum, Seu Almaristrinoriam..ia vitigarem consensum de auctore Odysseae clivellere ausi. auspiciones ex inquot locis poetae temere duxe int. Italia eo quoque de serius inducta scripto ita arie tritior dubitatio nequaquam noVa est, uti putabant isti ni per, quibus ea absurda et ridicula videbatiir. Oitici Z qiiod etiam in aliis Miltis argumentationilaus et coniecturas nostris nihil fere alitiai videmiae egisse, etsi id in nulla de industria egimus, quam ut oblitteratas iasputationes veteriIrri instauraremus. Qii Od quid sit et qliani vina IIabeat, paucor mest ivilicare, qu1 nevie ii sunt, quiluis Poetica axs pera tuis disciplinae praeceptis constatis paeo histoxia est, neqlIctii, qui in cognoscenda vetustis sinia historia spem et iid clam in perspicuis scriptomini Iocis et testimoniis Teponunt, aut qui communia et amoena Pascua antiquitatis

SEARCH

MENU NAVIGATION