Homeri et Homeridarum Opera et Reliquiae. Ex recensione Frid. Aug. Wolfii Homeri Ilias ex veterum criticorum notationibus optimorumque exemplarium fide novis curis recensita. Pars 2

31쪽

XX PRAEFATIONES

Iibentius quam tenelaicosos lucos Praerunt, vel, si eos forte non horaent, ex suo, non ex antiquitatis ingenio captant IiIcem, qua caliginem clispellant. Ceterx, spero. disputationem traii iis nodi non continuo licenter ereare et Vagarx putabitnt, siculsi s1ue antiquo duce ProgredariiT, vel Iongius etiani quaret antiquis pIaemi; modo ne falsos dueea

pide aequam 1T. In timueraum alitem habet hoc historisti In genus hanc legem, ut nillil efiiciatux ex singulis voculis et sententiis scriptorum, sed omnia ex perpetiuin

1unctari an, sx omnIno IIa Id Ierior rationIs auctoritas est viam IeVIiim auctorum testaumque eoonplorum et propto ipsi In tempus, cimo Vmerant, ut Cum Iurisconsultas loquar. intestabilium; equidem In oriani ea parte demonstrataonas meae, viae fidem histoTiae percenset, temerxta. terri reperxo nullam, cuius Venaa mina petenda sIt ab erila

stitis et gnaris Teconditioris doctrinae. Tanto magis metu Teligiosos, Ptibiis niinil satha est ad inVeteratas op1mones Te fellexi Ias. Hos igitiis. via. quo paucaores fontes harum litterarum nomini, eo facilius exedunt latexa aliquos, qta bus horii et areae suae inrigari possint. istos quomodis

32쪽

PRIORUM EDITIONUM. XXI

tura levem, non reperio. De me non dubito Roniana sor. mesa uia, qua is, qua auspicio assuerat, si quid nuntiabat falsi, in semet ipsum religionem recipere debebat.

At Vero temeTSTIum est. Tationes conqliarere undique et conVocare testes. qui vulgatam Persuasionem refutent,

Principemque poetariun de statu deiiciant, ac non primoloeo interTogaxe testem eum, qui sincerissimus est et antia quis sinuis omnitim. Is testia est poeta ipse. II. e. ipsa Carinina . in quibus tanta ConspicituT unitas et simplicitas gumenti et dispositionis, ut de Te, quam Miavimus, PT auctore suo responsum reddere Videantur. Ita Miident a elaniabit milia elegantissimis quisque et maxime assiduus Homeri 1eetor. Ego autem scripsi ac prae me tuli. id mihi paene totum cum illis convenire: eoque in pensius sentio atque intelligo, quantiun altileat disputatio mea. Non equide Ira negavi, nequo tumiliam adeo os perlaicat O. ut infitias eam, me videre et agnoscere illud, quod recen tiores nonnulli unice et extra modum admirati gunt, et quod InagIta ex parte quivis r lio e sensi1 assequatuT, qui

vel GTaece canentem Uli1tia legerit vel Germanice. Nam hoc, tit Pleraque alia, quae minus exspectes, reddidit nobis vossius ille . qui unus omnitura doctissime coegit mago tuam linguam, ut iuvenescentia Musae Graecaa Im i.

33쪽

XXII PRAEFATIONES

hundis sonis fida imagine Tesponderet. Optavi etiam ultro. et eupio Vehementer, ut sollicite expendantur ora n I a INO Inenta istitis generis, idque ab iis arbitTIs . qui, quo pacto fiat magontim poema, proprio usu et facultate intelligunt. quos mi idena nemo Teiiciat tamquam miniis idoneos a It Pamam rigidos. Qititura tamen, quod artificitHis in sua arte eredi debet, ne OaVate m edamus at Die confidamis. eos vicissim aliquantispo indume par est ingenitim histo-

Tiei. ad id, quod contemplandum est. nihil opinione affingentis, diligenterqtie cogitare et repraesentare aiba fodianas priscae artas , A istotele et Toliquis barbatis magistria antimitores. Sed illitia quamvis intente fecerim, legens

et relegens Carinina mente in hanc unam rem de a. attamen saepe, M um dulsitationes meas prodere psilice vellem, Tepressi me, ne portenta, forsan auctori suo par an ere tibilia . namare aTguerer. Anaplius dicem iim atqtie ingenue profitendum est. Nunc quoque usu evenit mihi nonnun quam, quod non dii luito event Iram item aliis esse. ut, Uxoties abducto ab historicis argu ventis animo redeo continentem Homeri Iectionem et inteIpIetationem. mihique impero. illarum omnium rationum obliVisci. quantauri potest, et eum veteribus Grammascis nonntillas

δεήσεις postaeinarum Thapsodiamuri ut interpolatas legerri

34쪽

PRIORUM EDITIONUM. XXIII

et alia pro indulsiis amnere plura, quae no1 ad pTistinam legendi consuetvilinem reducant, at tuo ita penitus immergor in illum veIuti prono et Liquido alveo decur-

Tentem tenorem actionαm et naraationum; quoties anin ad-Vπto ac reputo mecum, quam in universmn aestimanti

unus his Carininilius insit color, aut certe Piam egregie

Carinini uuique suus color constet, quam apte ubique tempora rebus, Tea temporibus, ali Plot Ioia adeo sibi allude Iries Donouant et constent, Mi arra denique Re MIabiliter in primariis personis ea clenx lineamenta serventuT et ingenioTum et animorem: Vix milia viisquam irasci et succensere mavius Potexit. Miam ipse facio naihi, sin ul-vie veteribus illis, vii tot oriter iactis indiciis desciuunt

πul areni fidem ac suam ipsorum; soleoque interillimeastigare sedulitatem et audaciam meam, quae timido aliomian et antiqDa libenter Tetinenti, nec sine Teligione monumenta vetitata tractanti . hanc extorviet Voluptatem, ut pro Hontereis habeam omnia, atque Honte i unius istem admirer in lita, quae apud eum IIo die legimus. Tametsi, ne dicam, viam multa in singulis dolδciis exin ta stipedistini et prorsus divina, qtua tum artificia ista Tatio demit Homero, tantundem addit ingenias iis, a qui is tela ab eo orga p ximis aetatibus Pertexta est. Et IIac ratione

35쪽

XXIV PRAEFATIONES

quodammodo explentur Goetorum illa Vacua poetitia ope Tibus saecula, nec ullius excessentis poetae nomine Ut strataἶ ut arguto nuper dixerit kliquis, ingenio stim Populum in illis hebetem factum elanguisse. et requievisse . 1aboriosa confectione perfectissimorram dii muri Carmis lam. Veriun Odyssea. ut it i. Ionge etiam admirabili, est, in virtutibus illis compositionis. et numeris hilius artis omnibus absolutior. Imprimis operis illius huegristas tanta est, quantam vix ullum a IIII it epos Pone taniasper mecum, at ne viid concedas . nisi Mium alio genere argumentoriim Victus fueris, pone ergo Iliadi finem in occasu Pata ocli, et fingo versu XVII, 62o. totiana opus teminari in magna Ihapsodia, qtiae inde ab XI tertium proelium des sit: nenio monetat, coclo, in ista

ab Alexandrinis ῆΘετημένη epitonie Carminis, Miam Iupi ter facit M. 56 - 77, plura praessici, qtine ibi nondum

absoluta sunt; meminit enim is etiani expugnantae Troiam tutus tamen descriptionem nemo legit, nemo desiderat: sed illitia nimirum haud dubie vel ex nostris iugeniis submoleste fenennis . Graeci autem molestissime et indignissime tulissent, si ita generosissimus heros amico fiuo ubtionem deberet: inmeti viaesierim, qlIIs tum a Isus eas et Taprehendere Homerum, querereturire eum id, quod Pro

36쪽

PRIORUM EDITIONUΜ.

misisset, ad exuum non perduxisse 2 v is Iliadem minus bene quam Aeneidem finiri putaret 2 At consilium, I laetidi declaratum a Iove, aptas Teddit appendices Posci emoriun VII librorum. Nos vero de consilio Homeri, non Iovis viaerirnire. Sed id quovie demus, aptissimos illos libros esse: ari propositioni Poetae e Onyuant, di initamus. Immo ne in hoe quidem PeriinaX admodum sim. Qiusviax enim fuit, via posuernos libris gubtexuit. peransiquias filiae poetar iam quod ille fecit, quidni et in Hommuni cadat 2Adde. quod res, quae in us cant nitar, Ttius, Praesemina ex sensu Graecoram, coniunctae fiunt cum ira et gecessu

Rehillis. Ita nialum ex Illis libris, ne extremum quidem,

quisquam magista ortim nostTOT IIn abesse voluisset artis causa, nisi Tecenta ores enores animos e Turn occupasSent.

Denique de Te illa non agitur: hoc solum PIaerituT, an Principi poetae uno Carmine complecterula fuerint, quae-tumque irium herois consequuta esse intex Graecos consi Tet. Constabant etiam alia, longius usiclem remota. M a. non in urit. Nempe minime exspeetatur Actiilles ab Hecto-Tis taede ad nova proelia accinctus, aut oceis imis Penthesbleam, Titersiten, eum aliis rebus. quas complexa est Aetitio. Pis Aretini. Si tamen eousque deducta esset Ilias, nonduinto, quin pserisque veterum opportune apparaxisset

37쪽

TXVI . PRAEFATIONES

denuo Achilles, expleturias officium giati m. non odiunt: nee male scilicet extremi e Iliadi caedes Thersitae eonveniaset. Iam vero Odysseam nobis eon para. In ea MI Odabundare, qMul deesse videri possit, nillil est: et, quod est maxim Inn, MIOcumque eani loco sinieris, multam ad exspectaraonem Iegentas, plua imum ad integritatem ope is desiderari sentias. Veri ni iterum viaeTexul una est, qltae Tatio aut Inos Coegerit PTimum institiitoTerra operis, ut uno filo consereret quatuor vel quinqite Partes has, e quibus Odyssea constat; an Potue it atque adeo, quo erat Ioco, debuerit ita facere, mi modo postea Tragici, Epistortini doιδὰs in scenam deducentes, PIu In unum magnumeVentum eum iis, quae eum cons tuta essent, PIuribus Bibulis in uilogiam coniunctis perae MIeIentur. Postremo, ut Vecto defungar, tota quaestio nostra' histarica et eritisa est, non de optabili T , sed de re facta. Potest sieri, ut novae ex ina difficultates nascantio, ut augeato etiam admirabilitas Teir M1id id ad nos 2 Aniandae sunt aries . at xeverenda est 11istoria. Nam sic iit suspiationes temeTe importare moriun entis aeque est impIob uariatque lio nibus, usibus familiariter utimur. ita cognoscere operae est, quid in ureoque genere sit genuinima,

quid adscitum et aliunde illatum. Id vero dissimulatur

38쪽

PRIORUM EDITIONUM. XXVII

pleriurique; nec Teriori tat Ium Integri testes sunt montis menta in te a. Faciendum igitur Ilio est idem . viod in effossis ex terea mon limentis, quae ritilla farrast comitariir. so1et fima ac debet, ne primi artificis putentur paries, itiae appositae sunt ab aliis. Qiiods1 in posterioribus homum Carminiim Thapsodias Insunt Vestigia, quae satis Wguant, non eius clerax eas Vatis esse, vii priores panxit; si ingenia, si dictionis. sI ceteramim Terirari disseritas pTo illa priscae poes1s consuetudine talis est et tanta, quae monstrata agnoscatuT ab iis, qui huic siibtilitati . notandaltritas aures adhibent; si tum in messiis operibus, tiram maxime in exuenais illae paries, Ptibus summa artificiose completur, aliis auctoribus aSSIgnablinitIT, PIam ei. cua nunc si Inmam IIano tribitinius: Teni eonfectam haberi oportebit, et hona Vota lenitex cessatum ducentur. Hatui ignoro, Miam invidiosa Ilaec sit disputatiouinsubidissimis Tebiis geneIis eius, quod nonnulli toti ara chDTOmantiae cognatum putant, et quam in iis dissicile sit ferire Inediunt, non illud modern . quod VuIgo tutissimum clicitur. 1ed hoc . quod cratacae artis leges proponiint. Nam mi Oniam Lisdem rationibus, quibus Telliquae Riispiciones nituntuT. ceratim est, tum in Iliade tum in Odyssea orsan telain et deducta aliquatenus fila esse a vate, qui princeps

39쪽

XXVIII PRAEFAT. PRIOR. EDIT.

ad eanendum accesserat; inuo autem non potuit ipse non tralix serie cycli Troiani et studiis ait litor uin et proprii ingenii magnitudine; forsitan ne probabilitex Miidem do. Inonsumi poterat, a quibus Iocia Potissimum nova stIb- ternina et limbi procedant: at id tamen, ni fallor . poterii effiei. ut liquido appareat, Homero niliu Praeter maiorem partem Carminum retinuendum e se, Telimia Homeridis. Praescripta lineamenta persequenti,1s; mox novis et in , militis studiis ordinata scripto corpora esse a PisistTatiris, Wariisque nurilis Perculta posthae a δρασκευασταις. in Ie-viorariis quibusdam Tebus etiam a Craticis, a MIoriam Ru-etoritate hic vulgatus textus pendet. Plura IIamina rerum exquirere sum conatus in Prolegonienis, eaque alio tena. Poro accuratius explicabo, si viri docti lioe quie Piid est periculi non Teiicient, et suis me consiliis et ad inonitici.

nibus adiuvilunt.

Seribebant Halis Sax. 1795.

40쪽

NOVAE EDITIONI S.

Nune tandem iucundum micrum nulli capere licet variaraim curarum, quas per aliqiIot annos in Homero recen-gendo posui. Iuvat enim me initi uni praefationis dueera ab arte Goesclienti, qui, ut antea Latinorum, ni Ino eciam Graecor Im typoriura venustate ei irri sunt is EtIropae typo graphis certans, Iluic editioni occasionem sit inpiusque liberaliter pIae,iit. Nam vium ille eodem nitore, quem nuper sacris Clia istianomim litteris inducere eoepit. sina es vetusiassimas ingenii Graeci reliquias decorare vellet, Priu enlex caVens, ne excudendorum libromun arciscio