장음표시 사용
3쪽
AL LAE NOUI HOSPITII PRINCIPA I. I S,
5쪽
P. 78.), ut opuscula Graeca quae a uiue ille lita latent in bibliotli re is nostris publici auris fiereiit, id nunctaridein adjuvantibus preli Acadeinici Delegatis ef
lectio a neniine praeter Benti eiuria in fragii . Calliin. anteli ac notata, impranais nobis visa eSi dima quae publici juris fieret, tuni quod Divita habet ex antiquis scholiastis et man Imaticis leproInpia, quae ad
6쪽
his lexicis communia habeat, raro tamen in eadem voce eXplicanda curn utroque ad vectum quadrat, sed varietateni quandam exhibet, praecipue in exeniplis ab antiquis Scriptoribus desuntΡtiS, quoruni SegeteIn havit conteninen lain praebet; ita ut vix ullus exstet inter optiniae notae PoetaS, queIn non aliquot fraginentis subiIule auctuIn esse videnInus. De auctore laudusce collectionis nillil compertiun Ita-beInus; naΠ ciun in promptu esset de Herinliano,
ctore cogitare, id vetueriint tuan iPSius non En --Ρius laudatiina, tuin indicia Uiristiani hominis sacraescripturae loca citantis. Heroeliani etiani esse negat
Betilleius ad Calliinachi D. CCCVI. Satius erit ergo
ticum, referre. Et potuit mii leua ex EptinerisimisHei Oiliani, quae nullibi tanaen noniinat, Plurinia hau
cipua fuit cura, ut textuna codicis suntIIta cum fidelibimie exhiberemuS, nulla Imitatione facta, nisi ubi Dianifesta esset depravatio; sed neque lioc tacite, neque Oimissa interini falsae scripturae indicatione. )pus critica Supellectile augere SuperSedinauS; PBucis Soliinanu HO, PIae nobis quasi currente calamo inter deScribenditan occurrebant, adnotatis. Plus laru ris insurnstinus in locis HOInericis pene innumeriSsecundiuia indicena Sulwrianuin indicandis. Duos etialia indices adjecturus, uniun aluetonitu citatoriun,
7쪽
alteriun gi Sariuia, quartim Sub unaquaque litera
Restat ut pauca de Codice ipso, qui in Catalogo
Bibl. NOV. Coll. num. 298. Signatur, inSuPer IIIoneu- Inus. Est chartaceus larinae in fol., saeculo decimo Piarto fere ineunte, eadeΠ1, Si paucula eXcipias, Imanu eXaratuS, eaque Parram eleganti, et Propter Scripturae coinpendia inter limi lectu difficili. Folia nunierantur 250. FOl. 1-6. continet Tgelgis Metaphrasin Iliados sod initio et fine mancam. Fol. 7. intervenit Ilias cuna Seholiis interlinearibus et marginalibus quae a vulgatis Pariun videntur
discrePare. Fol. 107. sequuntur HOIneri Rilapsintiar Im allegoricae Interpretationes ejusdem, ut videntur, eigis, quae taInen non ultra M Procedunt. Fol. 120. Schol. in Iliad., quae cum Venet. A fere videntur consentire, Sed desinunt in B. v. 264. et sol ipta sunt recentiori Imanu. Fol. 127. Τοῖ 'ομηρου Ἐπιμερισμοὶ, non ii qui lena quos hodie vulgamus, Sed breviores, et ad Homeri textus norimam sicut Scitolia confecta. Incipiunt, Mῆνιν μοις γεγονε παρα το μένω ρῆμ' μοις ἄνομα προση
γορικὸν ρηματικον, καὶ κατ' επέκτασιν του ε εἰς η, μοις' ηἰναπομείνασα οργη μοις καλειται, και αλλως μάνις τις ἐστὶ
et quae sequuntiir deinceps usque ad finein lib. A. Tales 'Επιμερισμους liabet et C ex Bibl. Reg. Paris. olitia Coistin. NO. 387. quod jain observaverat Mont-faucon Bibl. Coistin. p. 598. Sed horum pleniorem
8쪽
notitiam debentus benimitati Car. Bened. Hase de hac re a nobis consulti. Institit in eo l. Cod. Paris. quaedam cum iis quos hodie luci damus 'Επιμερισμοῖς consimilia, sed est parva tantum portio operis in brevius redacta et exenapiis omnino destituta. Explicantur voces 'χλλος, Ἀριστος, 'τρεκέως, Ἀρβα, Ἱμβρόσιος, Α σει, 'γαθυρίον, AON, Aρτυνω, 'Υχιστα, Alκεν, ηυτης, ' , ηριθμηθημεν, Αυτως, Ἱκράαντον, Ἱλληλοις, Αἰγιόπιο,
FOl. 219. r. 'Eπιμερισμοι κατα στοιχ ον τοῖ μηρον, τοῖς φιλομαfέσι και σπουδαίως ωφέλιμοι. 'λλος' δια τίεσπιν ἀσυναρθρον; αἱ ασωνυμίας πρωτως δεῖξιν σημαίνουσιν, οἷον πω, σν, τα δε αρ α αναφοραν λοῖσιν ἐναντια δε εστιν η δεῖξις τῆς ἀναφορας. οἰ αλλοι' ἀσυναρθρον εστι διότι εν ὀρθὴ και πλαγία πτωσει νοεῖται' ὁποτέρα ουν πτωσει προσέλθοι το ἄρθρον, ἀκαταλλότητα παρέξει. 'λλος εκ του
ἄλαλος γέγονε κατα συγκοπν', διότι το αλλος αναιρετικον εστι των ωρισμενων προσωπων, και ἔνο- εστιν η αντωνυμία. Κισι γάρ τινες λόγοι οι ελκοντες αυτο ως ασωνυμίαν καὶ μη ἴνομα επειδὴ ον τρόπον το εκεῖνος καὶ το οbτος ποιοῖσι τα οὐδετερα αυτων, αποβολη του ν, οἷον εκεῖνο, τοῖτο, τον αυτον τρόπον
εχει και το ἄλλο οὐδετερον, αποβολῆ του w σεσημείωται τοἄλλο, τοῖτο, και τα ἄμοια. Ἐτερος δε λογος εστι του μηειναι αντωνυμί- πως δέ εστιν; Aντωνυμία λέγεται ἀντ' ον ματος, το δε ἄλλος ἐστὶν αόριστον' διότι τὸ εκεῖνος καὶ τὸ
υτος καὶ τα λοιπὰ η δεῖξιν σημαίνει η αναφορὰν, τὸ δε ἄλλος
οἴτε δεῖξιν σημαίνει ουτε αναφορά, καὶ εστιν ἄνομα τὸ ἄλλος κοὐ κλητικὴν ουκ εχει, διότι η κλησις της φύσεως μάχεται τη σημασία του ὀνοματος. Ἀλλο, τοῖτο' δια τι σεσημειωπαι; Τὰ επὶ των ουδετέρων παρασχηματιζόμενα ἀρσενικοῖς και όμο--οοῖντα τῆ αιτιατικῆ του αρσενικου, τὸ ἄρθρον εστι τὸ δι Disit ed by Corale
9쪽
κρίνον. Ἐαν μεν γαρ ει πω σοφον, τουτο αδηλον εἰ τῆς ευθείας ουδετέρας η της αἰτιατινῆς ἀρσενικης, προσερχομέν- δε τωναρθρων διαφοραν ποιουσιν. Ἐαν μὲν γαρ εἴπω, τον σοφον, τουτό ἐστιν αἱτ. ἀρσενικοῖ, εαν δε, τὸ σοφον, εὐθεῖα
Fol. 228. v. A; ἐπίρρημα εὐ- σημαίνει' τούτο εκ του εἰ τοῖ σημαίνοντος το εχε, τρωπῆ τοῖ ε εἰς α, di ἀπομAει τοι, και γίνεται αἴ
και ωσπιρ Nαυσικάα κατα κρασιν των δυο α εις α μακρον γίνεται Nαυσικα, ουτως κα ὰ ἀπὸ του 'θηναία ἀποβολη του ιγίνεται 'θηνάα, και κράσει των δυο α εἰς α μακρον γίνεται χθη-' εξ ου κοίἰ πιρισπατα. Πῶσα συναίρεσις. πόλλωw και κλίνεται Απόλλω. 'o κανων' Tα εις λωνονόματα βαρύτονα, εἴτε δισύλλαβα ελε -- δυο συλλαβας, φυλάττει ' τὸ ω και επι γενικῆς, οἰον 'σκάλων 'σκάλανος, Απόλλων, Δο κ καὶ εστιν ἡ κλητικὴ 'πολλον, και αναβιβαζει τον τίνον. κανων' H εἰς ων σύνθετα, ἄταν κ . T. λ.
Fol. 139. nostri cod. insunt Allegoriae Homericae quae Heraclidi Pontico vulgo tribuuntur. Inc. Προλεγόμενα Αλληγοριῶν τῆς 'Iλιάδος' terminantur autem fol. 142. r. περὶ του Διος ασεβῶw sunt ibi quaedam notabiles lectiones, unde unus et alter Inutiliis linis suppleri, plureS alitem emendam poterint. Et haec qui leni in nova Hormem editione Academia in lucernemissa restituentur. Fol. 145. ' Ομήρου Eπιμερισμοὶ κατα Αλφάβητον. Fol. 245. Σημαινόμενα των λεξεων κατα στοιχεῖον Rρετὴ σημαίνει δυο, τὴν κατα πόλεμον ἀβρίω,