Anecdota graeca e codd. manuscriptis Bibliothecarum oxoniensium descripsit J. A. Cramer

31쪽

το ιγγι, και ἄσα γεγονε παρ αυτί' ἱέραξ' ἱψυροι καὶ το AAττικοι δασυνουσι' το ἀείδω βαρυνεται' τα εἰς δω' υπερ δυο 5 συλλαβας εχοντα την προ τέλους συλλαμ εις φωνηεν ληγουσαν, περισπαται, εἰ μη τύχοι ἡ ει δίφθογγος ό δων. ἀοιδω' τραγωδω' αφ' ου το ὁμάδησαν εκ του Θαδος, τουτοπαρα το ὁμοῖ αὐδαν, καὶ κελαδω' το γαρ κελάδων κελάδοντος ωρω λόγου βαρυνεται' ἐξέφυγεν αρα το δείδω καὶ ερείδω q. IO Apurus A : Il. A. ii. Iωνικὸν, τροπη τώῖ α εἰς η, αρα- τηρ , παρα το ἀρω, αρῶς, αράσω, αρατ ρ καὶ ἀρητηρ' το δε ρω παρα το ἀρα, τοῖτο παρα το αἴρω, το κουφίζω, το εἰς

ος αἴρειν τας χεῖρας ' λέγεται δε καὶ ἀρα ἡ ευχη, και ἡ κατάρα, ἴσως ἀπο του ἀέρος βλαπτικοῖ ἔντος. i5 'nois A : Il. A. ao.) οἱ μεν εκ τοῖ φόνου μονος, καὶ

εἴρχπαι' λέγεται ρηματικου καὶ ἀποινω, συγγιας δευτέρας, τουτέστιν το χρηματα εἰσπράττεσθαι ' το δε φένω παρὰ τοφάγος το δε φέγω παρα το ενω, το φονεύω, ἐξ οb καὶ ' Ευυάλιος καὶ Ἐν- η πολεμικη θεός' το δε Ἐνυαν παρα το τω, το τελειω χο πλεονάζει δε τὸ υ πολλάκις ἰν ταῖς στερησε σι,' οἱον, ἀνάξιος αναίσχυντος' ἀῖδης ἀναί ς' τετραχως συντίθεται τα εις ηλέποντα θηλυκα, η γαρ τρέπουσι το η εις ο, ως το νύμφη νυμφοστίλος' τιμη Τιμόθεος ' η φυλάττουσιν αυτ ως γη γηπόνος

βιη βοηθός' θαλάμη θαλαμαντίλος' βουλη βουληφόρος.

a J Aia Rias Ai : Il. A. 23.ὶ Συζυγίας ά των περισπωμένων ἀππέμφατον αντὶ προστακτικοῖ' εἰώθασι γαρ οἱ ποιηταὶ ἀπαρεμφάτοις χρησθαι αντὶ προστακτικων' το θέμα άδω αιδησω, ἐξ οὐ καὶ ωδημον ' τοῖτο παρα το α ως' τοῖτο παρα το ε δω, το βλέπω καὶ μετα τοῖ στερητικοῖ α ἀίδως, καὶ ἰδώς' οἱ 3ογαρ ἐντρεπόμενοι συστέλλουσι τα ἔμματα .R. iEi : Il. A. et s. Ἐστι ρημα ἱω περισπωμενον, α ι

32쪽

ουν, και ἡ θηλυκη μετοχη ἀντιωσα, ώς βοωσα, κοίι πλεονασμου του ο αντιόωσα, ώς γελόωσα καi κυδιόωσα, η γαυριωσα' ἔστι δευτέρας συγγιας των περισπωμένων' ἔστι δε ομώνυμος ἡ Σολεξις' ότε γαρ δηλοῖ το ἀντιλαμβανομένη, αιτιατικη συντάσσεται, στε δὲ το απαντωσα, γενικη'

παυρων τε καὶ αἰγων

οἱ γαρ ποιηταὶ πλεοναζουσι το ο

βοόωντά τε.

33쪽

ακέων. το δε ακέων εἰ καὶ θηλυκὸν παρασχροματισρον ἔχει,

οἶν επί Mσότητος' ἄλλα κανων ἐστὶν ό λέγων αὐτο μετο- χἡγ' Urὶ των εις ων ληγόντων, οἷς παράκειται θηλυκον εἰς α τηπαραληγουση του σ, τούτοις το εἶναι παρέπεται μετοχαῖς - ' οἷον, io λέγων λέγουσα' φέρων φέρουσα' φρονέων φρονέουσα δια τούτου του λόγου δείκνυται κώ το κρείων μετοχὴ ἐκ του

κροιουσα γυναικοῦν.

το δε πεδήτης καὶ κομήτης καὶ ἀλήτης, ου παρὰ τὸ ρῆμα, ἀλλα3ο παρὰ τὸ πέδη, καὶ κόμη. καὶ ψη' τα δε τοιαῖτα βαρύτονα δισύλλαβα ονόματα δηλονότι ἀπο μονοσυλλάβων περὶ ' τῆς

34쪽

δευτέρας συζυγίας 6ενοντο, καὶ βαρύνονται οἷον, κτῶ, κοπης και Φιλοκτρης' βῶ, βήτης και διαβΘης' πρω, πράτης ' θλω, θλάτης' αἰχγιητάων ό κανίν' τας εἰς ων γενικας, τας ἀπο τωvεὰ ων ευθειων γινομένας, οἱ Αιολεῖς δια του αων προφέρουσι οιον, μέλισσαι μελισσάαn ' μέλαιναι μελαινάων' οἱ Δωριεῖς5

δια του εων' πυλεων, εἰπων πυλέων ἐξεσσυτο φαίδιμιος Il. H. I.

κατὰ διάλυσιν αἴρεο, κοὐ μετὰ της απο ἀποαιρέο. 'Pλαι ορη , 5 Σκυθίας ς. l

μεν ΣΟΝ : Il. A. 26i.) Mεταφοριι ἡ λέξις ἀπο μεταφορὰς των ἀθηρων, Θουν των ἀσταχυων των ἐν τῆ ἄλω ἀπορριπτουμένων' οἱονεὶ η μη θεριζομένη, καὶ προς χρείαν συναγο- 25μένη, ἀλλ' ἀποβαλλομένη' γίνεται Ουν ἐκ του θέρος θερίζω, κώτου στερητικου α ἀθερίζω' το δὲ θέρος παρὰ το θέρω, το θερμαίνω ό μέλψω θερω, θέρσω β καὶ εξ αὐτου Θερσίτης. AERONTA : Il. H. 197.)-παρὰ το εἴκω, το θέλω' ἡ μετοχ' εκων παραλόγως, καὶ σεσημείωται, εν-τη συνθέσει 3O

35쪽

αναβήάζει τον τόνον, κω μετα του σπερχὶ κου α ἀέκων, και κράσει του αε ἄκων.

IN AE NAκΗΝ : Od. E. 53o.ὶ 'Ενταυθα η ἀν αντὶ του ανά. AIE: Il. A. et 5.ὶ ηονορ- γέγονε παρα το α ίσσω, το ψμω 5 αa πέπονθε δὲ το ἴνομα, καὶ γέγονεν αἴξ' ουτω καὶ το Θραξ οὐδε ει ξ περισπαται' το τοίνυν α ξ οξυνετω, το δὲ Θραξ πι- ρισπῶται' πάντων δε των εις ξ λπιόντων ονομάτων τουτο μόνον διὰ του γ κλίνεται. ET Ox : Il. Z. ia.) πινομα κύριον παρὰ το ἔξω μέλλω,'IO τα διὰ τού υλος τρισυλλαβα ποικίλα παρὰ την τάσιν εὐρίσκονται' δάκτυλος' κάμπυλος' Δέρκυλος' Κρωβυλος. ΑΜΥΝa : Il. Δ. II.) Tα εις - παραληγόμενα τω ν, βαρυ- νεσθαι θελει, καὶ επιτεταμένον ἔχει το υ' ει δέ τι περιεσπάσθη, προκάταρχον ἔχει ἄνομα, ου το τέλος εἰς ω τραπὲν ρῆμα ποιεῖ

rioitior : Od. A. 338.ὶ πινομα επίθετον, παρὰ το ἀείδω, ἀοιδός' το ἀείδω xατὰ συναλιφν γέγονεν αδω' ἄνομα κω το

ιυδέποτε δε παρακείμενος ενεργητικὸς αορίστω εις α λατγοντι συνέπισεν, εἰ μη ουτος μόνος ἐν πλεονασμω hκεν εηκεν, και' Αττικὸς ψεκα καὶ ἔωκα' εγίνεται δε κατὰ μετροποιιαν, ώς τὸ

36쪽

σιος' ἔσυ δε παρασύνθετον, το γαρ ἀσπαζόμενος σύνθετον εστ ιν απο του σπω ρημοτος, αP ου το σπωμαι, και παραγωγον

εις το σπάζω, και εποίησε το ἀσπάζω, καἰ ασπάζομιαι, το γαρεπισπασθω εστι το ἀσπαζέσθαι'. 5

εν συνθέσει ἀνόστιμος' παρὰ το νόστος νοστω, εξοῖ καὶ το ao

ξύσμα, πλεονασμω τοῖ θ, η παρὰ το ἄθρο πέπονθε, το γὰρ ἀνάλογον ην ἄσμα, ώς παρὰ τὸ χεων χω, το χωρῶ, χων καὶ κατ 3oἰπένθεσιν τοῖ θ, Ῥίν τὸ χθαμαλη παρὰ τὸ χαμαι χαμαλη, κώi το φθέγγεσθαι ομοίως παρὰ το φω, τὸ ύς φως ἄγεσθαι τὰ

37쪽

θεσιν Σπευματος' ενδειαν μῆν, καθόλου γαρ η τρίτη συζυγία ἐν 5 τοῖς ρηματικοῖς ονόμασι το σ γεννῆ' πείθω πεισμα' κλώθωκλωσμ' μω ασμ' οἴτως εδει καὶ παρα το αἴθω ασμα, μεταθέσει δὲ πνεύματος, η γαρ α δίφθογγος προ μεν ἄλλου συμφωνου φιλουται, προ-του μ δασυνετω.

τερον πληθυντικον, και αρσενικον.

Axκ1ΜONA : Od. Γ. 3 8.3 Παρὰ το ε - το ιμάτιον, εν συνθέσει ἀνείμων' τὰ γὰρ απὸ των εἰς α ληγόντων ουδέτερα ao τέσσαρας συνθέσεις ἀναδέχονται' καὶ γὰρ φυλάττουσιν το αυτοτέλος, οπότε και το αυτο γένος' οἷον δυ- διάδημ' γράμμσυγγραμμα τάνια σύνταγμα η καἰ απὸ γενικης γίνεται ησύνθεσις, φυλαττομένης της εἰς ος καταληξεως' οἷον γράμ- τος αγράμμιατος, συγγράμμδετος -'τος ἐρυσάρματος, καὶ 25 μεταπλασμω ἔρυσάρματες .RNEnrκ : Il. II. et a i. in 'Pημα οριστικὸν ενεργητικὸν, μέσου παρακειμένου, συζυγίας δευτέρας των βαρυτίων' ανοίγωανωγον, ἐπεισόδου του ε πνέωγον, συστολὴ του η εις α ἀνεωγον' τοτρίτον ἀνέωγεν' ἰστέον δε ἔτι το ρη' τουτο οτε μεν ενεργητικὸν ἐστὶ αἰτιαrικῆ συντάσσεται, ἴτε δε παθητικὸν ευθεία.

38쪽

οὐ τραφην περ υμετέροισι δομισι

το δὲ

39쪽

Λκκ1sa : Od. Z. 273.) Tα δια τοῖ εινω ρηματα - ao δυο συλλαβας, δια της ει διφθόγγω γραφόρον , απι του -- ρατατικου κλίνονται' πρόσκειτα δια της ει διφθόγγου, δια τὸ ορίνω καὶ ο ί ' ταλα γαρ εχ ρυσι μελλοντα το δὲ αλεείνω γίνεται παρα το ἀλεα, ο σημαίνει την θερμασίαν, οἱονεὶ εκ τοῖψύχους εἰς την θερμασίαν αποφευγω . 25 RPEpaxaΝ : 'H μεν συνηθεία mpν λεξιν ἐπὶ ψόγου τάσσει, τους γαρ αυθάδεις καίἰ ἀπωδευτους αγερωχους λεγουσι' ό δε μηρος τους παγ εντίμους, παρὰ το ἄγαν επὶ τοῖ γερως

40쪽

νασμου του υ γουνος

ό τε σύνδεσμος αντὶ του η διαζευκτικος παραλαμβάνεται, ποιναι γειν τηεις προ γάμου ἀπολέσθαι. ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ : Il. II. 55o.) Γίνεται ἐκ της γενικης των πλMυντικων, λουν των αλλων, και κατα παραγωγονμ ἀλλοδαπος -ῆν δ' αἰτίαν ἐκ μόνων των πλMυντικων ἐγένετο η πα-

ης γαρ πόλις εστ ιν Ἐλλας, ἡ δε χωρα Ἱπία, ητις υστερον