Apollonii Rhodii Argonautica. Ad fidem librorum manuscriptorum et editionum antiquarum recensuit, integram lectionis varietatem et annotationes adiecit, scholia aucta et emendata indicesque locupletissimos addidit Augustus Wellauer. Volumen prius sec

161쪽

ἀντομένη μύθοισιν ἐπειρυσσασα παρειὰς 150 κυσσε ποτισχομένη, καὶ ἀμεlβετο μειδιόωσα. ',, Ιστω νυν τόδε σεῖο φίλον κάρη ήδ' ἐμὸν αυτῆς, ,, ἡ μέν τοι δῶρόν γε παρέξομαι Ουδ' ἀπατήσω, - εἴ κεν ενισκίμψεις κουρν βέλος Αἰήταο. Φῆ ὁ δ' ἄρ' ἀστραγάλους συναμήσατο, καδδε

φαεινῶ

155 μητρὸς ἐῆς ευ πάντας ἀριθμήσας βάλε κόλπω.

αυτίκα δ' ἰοδόκην χρυσέν περικάτθετο μίτρν πρέμνω κεκλιμένην' ἀνὰ δ' αγκύλον εῖλετο τόξον. ' βῆ δε διὲκ μεγάροιο Θιὸς πάγκαρπον ἀλωήν. . ,αυτὰρ ἔπειτα πύλας ἐξήλυθεν Οὐλυμποιο 160 αἰθερίας' ἔνθεν δε καταιβάτις ἐστι κέλευθος Ουρανίη δοιώ δὲ πόλοι ἀνἐχουσι κάρηνα οὐρέων ήλtβάτων, κορυφαὶ χθονος, ηχί τ' ἀερθεὶς ήἐλιος πρώτῖσιν ἐρευθεται ἀκτίνεσσιν. νειόθι δ' ἄλλοτε γαῖα φερέσβιος, ἄστεά τ' ἀνδρῶν 165 φαίνετο καὶ ποταμῶν ιεροὶ ρόοι, ἄλλοτε δ' αὐτε

ἄκριες, ἀμφὶ δε πόντος ἀν' αἰθέρα πολλὼκ ἰόντι.

165. ἱεραὶ ροαέ fortasse legendum esse iudicat Spitauer. de vers. her. p. 76, qui recta observat in EpiCia constanter ὁ ρόος et αἱ ροαί dici, aqua ii ornia Apolloisius quoque nun- quain nisi hoc loco recedit. Sed ipsi adscit, forinam inusitataan soritassct inite ali iiiiii excinsationis habere, ouod Piasi circis3nloquendo susii ipsi nisee

exprimuntur.

166. ἐν αἰθέρι viil g. ἀν' αἰθέρι Vati. A. B. D. Ress g. B. D. Messi Guelph. Vrat. Vind. Schol. Paris. ἀν' αἰθέρα Regg. A. E., quod uniCct

eruiu esse maxime sequens πολλὼν docet, et receperunt Brunck. Beck.

162쪽

Πρωες δ' ἀπάνευθεν εῆς επὶ σέλμασι νηῆς ἐν ποταμῶ καθ ' ελος λελοχημένοι ήγορόωντο.αυτὰς δ' Αἰσονίδης μετεφώνεεν ' οἷ δ' υπάκουον

170 ήριμας η ἐνὶ χώον ἐπισχερώ εδριόωντες.

,,N φίλοι, ητοι εγο μεν ὁ μοι ἐπιανδάνει αυτω,, ἐξερέω ' του δ' ὐμμι τέλος κρῖῆναι ἔοικεν.,, ξυνὴ γὰρ χρειώ, ξυνοι δέ τις μίθοι ἔασιν,, πῆσιν ὁμως' ὁ δὲ σῖγα νόου βουλην τ' ἀπερύκων

175 - ἴστω καὶ νόστου τόνδε στόλον ο&ς ἀπουρας. ,,ώλλοι μεν κατὰ νῆα συν ἔντεσι μίμνεθ' εκηλοι ,, αὐταρ ἐγών ἐς δώματ' ἐλευσομαι Αἰήταο, , , υ,ς ελών Φρίξοιο, δύω δ' επὶ τοῖσιν εταίρους. ,, πειρήσω δ' ἐπέεσσι παροίτερον ἀντιβολήσας. 180 ,, εἴ κ' ἐθίλοι φιλότvτι δέρος χρυσειον ὀπάσσαι,,,ήε καὶ ου, πίσυνος δε βψ μετιόντας ἀτίσσει. M ωδε γὰρ εξ αυτοῖο πάρος κακότητα δαέντες,, φρασσόμεθ', εἶτ' ' ρηῖ συνοισόμεθ', εἴτε τις αλλη μῆτις επίρροθος ἔσται ἐεργομένοισιν αυτῆς. 185 ,, μηδ' αυτως αλκῆ, πριν ἔπεσσί γε πειρηθῆναι,,, τόνδ' ἀπαμείρωμεν σφέτερον κτέρας. ἀλλα πάροιθεν,, λωῖτερον μυθω μιν ἀρέσσασθαι μετιόντας. ,, πολλάκι τοι ρέα μυθος, ὁ κεν μόλις ἐξανυσειεν

,,ήνορέη, τόδ' ἔρεξε κατὰ χρέος, ιπερ εὐκει 190 ἡ προνας. ὁ δὲ καί ποτ' ἀμυμονα Φρίξον ἔδεκτο

190. οδε viil g. male. ὁ δὲ Roget. A. C. D. Vrat. et alii sortasse litui, cpiod i marix iii est. Sed prii terea tres illi Regg. et marg. Reg. B. ham: lectionetii exhibent:

ὁ δὲ καί ποτ' --ονα Φρiξον ἔπεισε, μητροιῆς φευγοντα δόλον πατρός τε θυηλὰς, δέχθαι ' ἐπεὶ πάντη - via ineptius et languidius vix quidquam fingi potest; nan, ὁ δὲ εδ μυ-

163쪽

,, μητρυιῆς φευγοντα δόλον πατρός τε θυηλὰς ',, πάντες επεὶ πάντη καὶ οτις μάλα κυντατος ἀνδρῶν,, Σεινίου αιδεῖται Ζηνὰς θέμιν ηδ' ἀλεγίζει. φάτ' ' ἐπίνησαν δε νιοι ἔπος Αἰσονίδαο 195 πασσυδίν, ουδ' ἔσκε παρὲξ oτις ἄλλο κελευοι. καὶ τότ' ἄρ' υἱῆας Φρίξου, δελαμῶνά θ' επεσθαιωρ σε καὶ Αοεχσ' αυτὰς δ' ελεν Ἐρμείαο σκῆπτρον ἄφαρ δ' ἄρα νηὸς υπὲρ δόνακάς τε καὶ υδωοχέρσονδ' εξαπέβησαν ἐπὶ θρωσμ οὐ πεδίοιο.200 Κιρκαῖον τόδε που κικλήσκεται' ἔνθα δε πολλαὶ ἐξείης πρόμαλοι τε καὶ ἰτέαι ἐκπεφύασιν, των καὶ ἐπ' ἀκροτάτων νέκυες σειρῆσι κρέμανται δέσμιοι. εἰσέτι νυν γὰρ ἄγος Κόλχοισιν ὁρωρεν ἀνέρας οἰχομένους πυρὶ καιέμ- Οὐδ' ἐνὶ γαίν205 ἔστι θέμις στείλαντας υπερθ' ἐπὶ σῆμα χέεσθαι, ἀλλ' ἐν αδεψήτοισι κατειλύσαντε βοείαις

δενδρέων ἐξάπτειν εκὰς ἄστεος. 4ἐρι δ' ἴσην καὶ χθών ἔμμορεν αἶσαν, επεὶ χθονὶ ταρχύουσιν θηλυτιρας ' η γάρ τε δίκη θεσμοῖο τέτυκται.

ut miramiuat sano ait, eam lectionem a Briinelao et Beckio in textum re-Ceptuni esse. Ne clo 4lupsiui ciuidem recensione comm luna est, Rea Ieri est illa Ist,rariorem interpolatio, qui biis in sequentibua πάντες Cum si gulari veri,i displicebat, clijiisino litorri plicii ibus refereti sunt codicea

Regii. In illo vero nihil ost quod displiceat, v. Matutiae Sr. gr. p. 419.

m. p. 689, 3b: προμολή, ἔστιν ἡ

164쪽

210 Toῖσι δε νισσομένοις Ἐρη φίλα μητιόωσα

ῆέρα πουλυν ἐφῆκε δι' αστεος, ἔφρα λάθοιεν Κόλχων μυρίον εθνος ἐς Αιήταο κιόντες ' ἄκα δ' δτ' ἐκ πεδίοιο πόλιν και δώμαθ' ἴκοντο Αἰῆτεω, τότε δ' αυτις ἀπωσκέδασεν νέφος μη.

215 ἔσταν δ' εν προμολῆσι τεθηπότες ερκε ' ανακτος ευ9είας τε πύλας και κίονας, ΟΡ περὶ τοίχους

εξείης ανεχοπι θριγκις δ' ενυπερθε δόμοιο λαῖνεος χαλκέρσιν ἐπι γλυφίδεσσιν ἀρήρει.ευκηλοι δ' υπὲρ Ουδὰν ἔπειτ' ἔβαν. αγχι δε τολ220 ημεοίδες χλοεροῖσι καταστεφέες πετάλοισινυφου ἀειρόμεναι μέγ' ε λεον. αἱ δ' υπὰ τῆσιναέναοι κρῆναι πίσυρες ρέον , ας ἐλάχονεν Ἐφαιστος. και ρ' ή μευ ἀναβλυεσκε γάλακτι,

metri caiisa δυνομέν σι scribendum esse: in textu tamen iiiiiii mutavit,aod Beckius eunt secutiis de sit ποτὲ δυνομένyσι. Ne PIe hac niutatione opus est; primam participii δυόμενος interitum produci exemplis pri bavit Iacobs. ad Antii. Pal. p. 354ς

apud Nostriini praeter hunc locum

ita occurrit I, 925. Orpli. Uth. 503. Euam flvεto prima longa usurpat

Apollonius I, 581. III, 1191. IV, 1524.226. Πληῖάδεσσιν ἐθέρμετ' legi mavult Hem. ad Orphi. p. 759, ut et auaviores sint nunieri et coneptio anterea vitetur, quani piam eam a nonii noproprio excusari ipso satetur. Neoue omnino in Oa ossendondum esse O cet exeniplorii ni ni ultitudo apud Spita-ner. de vera. her. p. 101 sq. maxime

p. 104, ubi hie etiam locus inligitur. Dissili oci Cooste

emeiulatione Bri nckil. - τέτυκτο

Beck. recepi.

Brub. Basil. et reliquae deinceps e ld. . I l e , recte, sed valde variant Ii

165쪽

κρυστάλλφ ἴκελον κοίλης ἀνεκήκιε πέτρης.εοῖ' ἄρ' ἐνὶ μεγάροισι Κυταιέος Αἰήταο, τεχνήεις Ἐφαιστος ἐμήσατο θέσκελα ἔργα.230 και οἷ χαλκόποδας ταύρους κάμε, χάλκεα δε σφέων ἐν στόματ ἐκ δε πυρὰς δεινὰν σέλας ἀμπνεlεσκον προς δε και αυτόγυον στιβαρου ἀδάμαντος ἄροτρον ῆλασεν, Ἀλίω τίνων χάριν, δς ρά μιν Ἀποις δέξατο, Φλεγραίν κεκμηότα δηχτῆτι. 235 ἔνθα δὲ και μέσσαυλος ἐλήλατο ' τῆ δ' ἔπι πολλαι δικλίδες ευπηγεῖς θάλαμοί τ ἔσαν ἐνθα καὶ ἔνθα

δαιδαλέη δ' αἴθουσα παρὲξ εκάτερθε τετυκτο. λέχρις δ' αἰπύτεροι δόμοι εστασαν ἀμφοτέρωθεν. των ητοι ἄλλον μεν, ὁτις καὶ υπείροχος ηεν,240 κρείων Αἰήτης σῶν εῆ ναίεσκε δάμαρτι ' ἄλλω δ' 'Uψυρτος ναῖεν πάQ Αἰήταο,ον μεν Καυκασίη Νύμφη τέκεν ωστερόδεια,

πρίν περ κουριδίην θέσθαι Εἰδυῖαν .ακοιτιν, . Thθύος Mκεανοί τε πανοπλοτάτην γεγαυῖαν.

245 καί μιν Κόλχων υIες ἐπωνυμίην Φαέθοντα ἔκλεον, ούνεκα πῶσι μετέπρεπεν ήχίοισιν.

toὐe δ' ἔχον ἀμφίπολοι τε καὶ Αἰήταο θύγατρες ἄμφω, λαλκιόπη Μήδεια τε. τὴν μὲν Rρ' οῖ γε

227. κρυστάλφ Vrat. Vin I. 243. Ἱδυῖαν vulg premadmodum 228. Αἰήτεω Μod. a in. 2. eam vocat Hesiod. Theog. 352. 959. 232. ἄρατρον Vrat. Sed id lioe loco metro repugnat; me 234. κεκμηκότα vulg., cpia forina sius igitur Eἰδυῖαν Gilelpli. R G. uti epici non solent. κεκμηότα ait. B. D. E. et A. a in. 2. ScsOI. Paris. A. C.D. Regg. A. B. C. D. E. Guelph. Briinck. MA., iit nomen exilubmit lat. Vin 1. Briinck. Beck. Occurrit codices Apollodori I, 9, 23 et TZeis. Illa latina etiani IV, 1459, ubi melio- ad Iuvcophir. 174. 1025. Poetis uti a- res lil ri itent alteram praebent. que thominis lamna pro Inetri II Ces-235. ἐνθάδε Briinck. Beck. ut sitate usi licebat.

solent, male. - μέσαυλος Virit. 248. ἡ μὲν ἄρ' Isι Ἐκ θαλάμου Vind. θάλαμόνδε κασιγνήτην μετιοsoα237. δαιδαλαχ Vrat. Vind. - vulg. intolerat,ili ante 4 hiatu, cpio

causa, nain quod deindo ἄχλφ sequi- in textu exilibui, nani τῆ μεν ἄρ' tur , id nillil probat. Notum est olae habent Med. Guelph. Reg. B. ναέειν et eum accusativo et cum da- τὴν μν ἄρ' Οἴγε Vatia A. C. D. Vrat. tivo iungi. Vind. Hor. Ald. Brub. Basil. et inox 241. ἄλλον Guelph. - ναῖε μετιοὐσαν Vati. A. C. Med. Vrat.

166쪽

ἐκ θαλάμου θαλαμόνδε κασιγνήτην μετιοsσαν 250 'φη γάρ μιν ἔρυκε δόμω ' πριν δ' Ου τι θάμιζεν ἐν μεγάροις, Ἐκάτης δὲ πανήμερος ἀμφεπονεῖτο νηδν, ἐπει ρα θεῆς αυτὸ πέλεν ἀρήτειρα.)και σφέας ώς ἴδεν ὰσσον, ἀνίαχεν oω ὁ ' ἄκουσεν. χαλκιόπη ' δμωαὶ δε ποδῶν προπάροιθε βαλοsσαι 255 νήμπια καὶ κλωστῆρας ἀολλέες ἐκτοθι πῆσαι ἔδραμον. ἡ δ' αμα τοῖσιν εοὐς υἱῆας ἰδουσα ἡψos χάρματι.χεῖρας ἀνέσχεθεν ῶς δε καὶ αυτοὶ

tuit liaec tanta varietas Briineri itere, sed ita em explicavit, ut eam superesse ex priore editione Putaret, in qua deincio versus unus ae dilua fuisset, quo verbum Doν, ἐνό Οαν alit similo contineretur. Hi tum prini Is nni in vertit Herm. ad Orpli. p. 733, Qui propterea estna, PIMn intextu decli, lectionem veranI putat,

sed ita, ut veλa Ηρη γάρ μιν ωνκεδόμω tanquam sententiarum nexum tuitantia e priore recensione ser Mis esse, eo lue crure ea vecta excidisse putet, quae in posteriore lI. I. legi d et merant, ciuit,rus vectum Contineretur, mIod Qeesse Videtur. Sed verba ilia mon etc. non modonpxum non luctare Red prorsus necessaria esse et prisIio adspectu quis

rue videt, et Gerhard. Lecti. p. 79hisius docuit. Itacitie hic aliam hiatus removendi viam ingressus locum

θαλάμου θάλαμόνδε κασιγνήτην

μετιουσα. Sed sic eumn neglecta est meliorum libroruni lectio, tuam suPI Rattuli; ea vero non solunt litatu viatato sese conmendat, sed etiani Pr nomine opγε, ad Iasonem ei I pleeotates reserendo, quod OInnino necessarium est; id enim nisi Proeco-dit, ea quae inde a V. 253 se luunt Ir , omni nexu carent et σφέας non habet, quo reseratur. Premitur vero ea lectio, timam in textu exilibui, hoc uno incomniodo, quod verrirni εἶδον vel simile ali luod dem teratur. Itaque dicere cui splain possit, vereum unum ante v. 25o excississe; sed parentiae- EIS , quae fit, hoc verau incipit, arcte coliaerere debet cum v. 249, expli-Cnt eniim, liuo inodo factum ait, ut

Medea tum in domo circumerraVerit, quod Hira facere non soleret; nihil igitur inter hos versus intercedere otest. Ergo non prius quam postongaIn parenthesin vectunt amici poterat; ibi vero, ut Post parentii

videndi tam , non vero red olag, utile stitit relatum, Aed ad Medeam. Est igitur negligentia quaedam poetae, qua non perspecta librarii locum

ita mutaruiit, ut vulgo legitur. Se sua lite est: earn vero Iason usque eomitra ex thalamo in thalani uni ad a rorern mintem Iuno enim turn eam domi detinc αt quum praus non mia tum in aedibus versaretur sed perto turii diem in meatae, cujus sacerdos erat, templo operaretuo viderent; quos, ut conspexit etc.

249. θάλαμόν γε Vati. A. C. Vint.

Flor. Bruti. Basil. 256. αμα τῆσιν Μω. Guelph. Regg. A. B. C. E. ineptissime et ex mero errore, do quo vid. ad I, 128,

receptum lainon est a Brunck. ot Beck. Medea quum pereFinos a cedentes viderei, perterrita exclamavit, Chalciope vero, cluum inter eos duos enim comites Iamn prael rPhrixi filios seciun duxerat. Cf. V. 178) etiam filios suos conspiceret, laetata est.

167쪽

μητέρα δεξιόωντο καὶ ἀμφαγάπαζον ἰδόντες γηθόσυνοι ' τοῖον δὲ κινυρομένη φάτο μsθον. 260 ,, πης οὐκ ἄρ' ἐμέλλετ' ἀκηδείν με λιπόντες

,, τηλοθι πλάγξασθαι ' μετὰ δ' υμέας ετραπεν αισα.

,, δειλη εγω, οἷον πόθον Ελλάδος ἔκποθεν ἄτης - λευγαλέης Φρίξοιο ἐφημοσυννσιν ἔλεσθε,, πατρός; ὁ μεν θνησκων στυγερὰς επετείλατ' ανίας 265 ,, ἡμετέρη κραδίν. τί δέ κεν πόλιν Ῥοχομενοῖο, ,,οοτις οδ' Uρχομενος, κτεάνων Αθάμαντος ἔκητι,, μητέρ' ἐῆν ἀχέουσαν ἀποπρολιπόντες ἴκοισθε; 'Sὸς ἔφατ' ' Αἰήτης δε πανυστατος ἁρτο θυραζε, ἐκ δ' αυτὴ Eιδυῖα δάμαρ κίεν Αἰήταο 270 Xαλκιόπης ἀχυσαρ τὰ δ' αυτίκα παν ὁμάδοιο ερκος ἐπεπλήθει. τοι μεν μέγαν ἀμφεπένοντο ταsρον ἄλις δμῶες ' τοι δὲ ξύλα κάγκανα χαλκῶ κόπτον ' τοι δε λοετρὰ πυρι ζέοπι ουδέ τις ηεν,

ὼς καμάτου μεθίεσκεν ὐποδρήσσων βασιληῖ. 275 Ἀφρα δ ' Ἐρως πολιοῖο δι' ηἐρος ἷξεν ἄφαντος, τετρηχῶς οἷόν τε νέαις ἐπὶ φορβάσιν οἶστρος

τέλλεται, οντε μύωπα βοῶν κλειουσι νομῆες.

ωκα δ' υπὰ φλιην προδόμω ἔνι τόξα τανύσσας ἰοδόκης ἀβλῆτα πολsστονον ἐξέλετ' ἰόν. 280 ἐκ δ' Ογε καρπαλίμοισι λαθων ποσὶν ουδὰν ἄμειψεν

259. Hic eum versu se l. deest in Guelph.260. Ουκ αν Schol. Paris. 261. πλάγξεσθαι V d. et Vrat.

262. δεινῆ Vati. A. C. - ἐγ- Bra1nck. Beck. ad vitandum hiatum, qui nullus est. - ἐκτόθεν Vati. C. D. ἔκποθεν conjuncti in scripsi, quod vulg. dividitur; cf. de eo Herm. ad Orpii. p. 823.263. ἐφημοσvνyσι νέεσθαι Vulg.

sino sensu. νέεσθε habeiit Re . 13. et Flor. , unde Brunck. una littera

quo secutus est Brunci . ut solet.

p. 303, allato Virg. Georg. III, 146,

qui locus docet etiatu, comitia posiτετρηχώς delendum esse. - Ο&ς τε

168쪽

oξέα δενδlλλων' -τω δ' υπδ βαιὸς ἐλυσθεὶς , Αἰσονίδρ, γλυφίδας μέσο ἐνικάτθετο νευρῆ, ἰθεις δ' ἀμφοτέρρσι διασχόμενος παλάμύσινῆκ' ἐπὶ Μηδείρ ρ τ ν δ' ἀμφασίη λάβε θυμόν. 285 -τὀς δ' υφορόφοιο παλιμπετες ἐκ μεγάροιο καγχαλόων ῆα ε ' βέλος δ' ἐνεδαίετο κούρννέρθεν υπο κραδίν φλογὶ εἴκελον ἀντία δ' αἰεὶ βάλλεν έα ' Αἰσονίδην ἀμαρυγματα, και οἷ ἄηντο στηθέων ἐκ πυκιναι καμάτω φρονες, ουδέ τιν' ἄλλην 290 μνῆστιν ἔχεν, γλυκερν δε κατείβετο θυμὼν ἀνιύ.ῶς δὲ γυνὴ μαλερῶ περὶ κάρφεα χευατο δαλῶ χερνῆτις, τὐπερ ταλασήλ. ἔργα μέμηλεν,

ως κεν υπωρόφιον νύκτωὐ σέλας εντυναιτο

ἄγχι μάλ' ἐγρομένη ' το ὁ ' ἀθέσφατον ἐξ ολίγοιο 295 δαλοs ἀνεγρόμενον σὐν κάρφεα πάντ' ἀμαθύνει τοῖος υπὸ κραδίν εἰλυμένος αἴθετο λάθρη

mλογὶ εἴκελος Ιl. XIII, 53. 330. 688. XVII, 88. XVIII, 154.288. ἐπ Αἰσονίδην Reg. D. , quod

incerant Steph. et Araxata. Lecti. gr. P. 241 et receperiint Briinck. Beck. Sed praestat vulgata, UIste timi lioreni designat Medeam et pudore prohibitani, quominus recisa in

male. ἔσχεν Vrat. - γλυκερῆ ἀνίη vulg., cpaod cmani pIam aliquomodo cleiamli possit et duleis sollieitudo in animum destiebat, tanten si

tare vix poteris , PIin verita sit d timis, quem reponi aussit Steph. et ex REgg. A. E. receperiant Hriin h. Beck. Eundem confirmat lectio Vati. A. C. D.. κατετήκεTo pro κατείβετο, UI In ea glossemate natam epis patet κατηγετο habet Guaph. κατείχετο voluit Walces. , Plod non neces-rium esse ex loco allato intelligitur. 291. πυρὶ vulg. sine Sensu. περὶ Reg. E. Et Euprasc. in Reg. A., quod recto receperimi Br Inch. Beck. ἔ μα

ereorem vero scribae facillimo incidere Potueront, quii n μαλερῶ πυριεt sintilia saepissi Ine et apud HoIn riun et apud Apollonium oecurrant. Comparationem similem osse Home

- conjectura Brimelc. Beck., quod uiamluam per se non malunt nam

ανελθεῖν do igne dicitur, cf. quae monui ad Aesch. Cho ph. 5293, tamen

minime necessarium est, apta enita

imagine ignis expergiaei dicitur, neque praecedens Iγρομένη obstare Samsaepius monituna est; vid. ad I, 234. 296. εἰλυμμένος Schol. Paris. -υuoea eodem modo ut nostro versu inunt Aeschyl. ap. Sinh. ECI.

169쪽

ουλος Ἐρως ' άπαλὰς δε μετετρωπῶτο παρειὰς ἐς χλόον, ἄλλοτ' ἔρευθος, ἀκηδείησι νόοιο.

ῶες δ' ὁππότε δη σφιν ἐπαρτέα θῆκαν ἐδωδῆν,

300 αυτοί τε λιαροῖσιν ἐφαιδρυναντο λοετροῖς, ἀσπασίως δόρπφ τε ποτῆτί τε θυμὀν αρεσσα . ἐκ δε του Αἰήτης σφετέρης ερέεινε θυγατρὸς υἱῆας, τοίοισι παρηγoοέων ἐπέεουσιν. ., Παιως εμῆς κοὐροι Φρέξοιό τε, τον περὶ πάντων

305 ,, ξείνων ἡμετέροισιν ἐνὶ μεγάροισιν ἔτισα,,, πῶς Αἶάνδε νέεσθε παλ σσυτοι, ὴέ τις ἄτη ,, σωομένοις μεσσηγυς ἐνέκλασεν; οὐ μεν ἐμεῖο

, , πείθεσθε προφίροντος ἀπείρονα μέτρα κελευθου.

,,ῖδειν γάρ ποτε πατρὸς ἐν αρμασιν πελίοιο 310 , , δινευσας, ὁτ' ἐμεῖο κασιγνήτην ἐκόμιζεν , , Κίρκην Ἀπερίης εἴσω χθονος, ἐκ δ' ἱκόμεσθα,, ἀκτὴν πιείρου Ἀρσηνίδος, ἔνθ' ἔτι νsν περ, , ναιετάει, μάλα πολλὸν ἀπόπροθι Κολχίδος α ς.

, , ἀλλὰ τί μύθων ἡδος; δ δ' εν ποσιν ύμμιν ὁρωρεν 315 , , εἴπατ' ἀριφραδέως, ήδ' οἴτινες οἶδ' ἐφέπονται,, ἀνιρες, οππη τε γλαφυρῆς ἐκ νζὸς ἔβοτε.

Phys. p. II 8 λξῆς δ' ὁπηδεῖ δόχμιον , ἄλλοθ' υστερον. Soph. Trach. 11 φοιτῶν ἐναργῆς ταῶρος, ἄλλοτ' αἰουλος δράκων ἐλικτός.doph. El. 742 φορουμενος προς ουδας, ἄλλοτ' ου ρανω σκέλη προφαίνων. Eur. Η . 28 κεῖμαι δ' ἐπ' ἀκταῖς, ἄλλοτ' ἐν πόντου σάλω.3 . ἐφαιδρύνorio vulg. ἐφαιδρυ- ωαντο Vat. C. Regg. A. E. st uel pli.,

vocabulis ἐκ δ' ἱκόμεσθα scripsit

ἔνθ' λι νυν περ, et Versum SEq. Onii sit, qui tamen a manu rec. inniarg. additus est.

170쪽

ta μιν ἐξερέοντα κασιγνητων προπάροιθεν Αργος υποδδείσας ἀμφι στόλ' Αἰσονίδαο

μειλιχίως προσέειπεν, ἐπεὶ προγενέστερος ηεν. .

320 ,, A η, κείνην μεν ἄφαρ διέχευαν ἄελλαι,, ζαχρηεῖς' -τους δ' υπὀ δουρασι πεπτηωτας,, νησου Ἐνυαλίοιο ποτὶ ξερδν εκβαλε κsμα,, λυγαίη υπο νυκτί ' θεὸς δέ τις ἄμμε σάωσεν. ,,ουδε γὰρ ἀ τὸ πάροιθεν ερημαίην κατὰ νῆσον 325 ,, ηυλίζοντ' ορνιδες υρημι, Ουδ' ἔτι κείνας - ευρομεν. ἀλλ' ο ' ἄνδρες ἀπήλασαν ἐξαποβαντες , ,, νηῖς εῆς προτέρφ ἐνὶ ηματι ' καί σφ απερυκεν - ημιας οἰκτείρων Ζηνὸς νόος ηέ τις αἶσα,,, αὐτίκ' ἐπεὶ καὶ βρῶσιν ἄλις καὶ ε ατ ' ἔδωκαν, 330 ,,ουνομά τε Φρίξοιο περικλεες εἰσαχντες,,ήδ' αυτοῖο σέθεν μετὰ γὰρ τεὸν ἄστυ νέονται. ,, χρειὼ δ' ην εθέλὴς ἐξίδμεναι Ου σ' ἐπικεύσω. ,, τόνδε τις ἱέμενος πάτρης ἀπάνευθεν ελάσσαι,, καὶ κτεάνων βασιλευς περιώσιον, ουνεκεν ἀλκθ. 335 ,, σφωῖτέρν πάντεσσι μετέπρεπεν ΑἰολίδIσιν,,, πέμπει δεsρο νέεσθαι ἀμήχανον Ουδ' ὐπαλύξειν,,στεῶται ἀμειλίκτοιο Αιὸς θυμαλγέα μῆνιν,, καὶ χόλον, οὐδ' ἄτλητον αγος Φρίξοιό τε ποινας,, Αἰολιδέων γενεήν, πρὶν ἐς Ελλάδα κῶας ἱκέσθαι. 340 ,, νῆα δ' -ηναέη Παλλὰς κάμεν, ου μάλα τοίην, ,,οἶαί περ Κόλχοισι μετ' ἀνδράσι νῆες εασιν,,, τάων αἰνοτάτης ἐπεκυρσαμεν. ηλιθα γάρ μιν