Apollonii Rhodii Argonautica. Ad fidem librorum manuscriptorum et editionum antiquarum recensuit, integram lectionis varietatem et annotationes adiecit, scholia aucta et emendata indicesque locupletissimos addidit Augustus Wellauer. Volumen prius sec

301쪽

θυμοβόρους, 'Aἴδαο θοὰς κύνας, πι περὶ πῆσαν ἐρα δινευουσαι επὶ ζωοῖσιν ἄγονται. τὰς γουναζομένη τρις μεν παρεκέκλετ' αοιδαῖς,

τρὶς δὲ λιταῖς ' θεμένη δε κακὀν νόον ἐχθοδοποῖσιν1670 ἔμμασι χαλκείοιο Tάλω ἐμέγ ρεν ὀπωπάς ' λευγαλέον δ' επί οἱ πρῖεν χόλον, εκ δ' ἀχθλα

δείκηλα προῖαλλεν ἐπιζαφελὼν κοτέουσα.

Zεs πάτερ, η μιγα δή μοι ἐνὶ φρεοὶ θάμβος ἄηται,

' εἰ δὴ μη νουσοισι τυπῆσί τε μουνον ὁλεθρος 1675 ἀντιάει, καὶ δή τις ἀπόπροθεν ἄμμε χαλέπτει.ως ογε χάλκειός περ ἐὼν έπόειξε δαμῆναιν δείης βρων πολυφαρμάκου. ἀν δε βαρείπὀχλίζων λά γας ἐρυκέμεν ὁρμον ἱκέσθαι, πετραίω στόνυχι χρίμψε σφυρόν ἐκ δέ οἱ ἰχώρ 1680 τηκομενω ἴκελος μολίβω ρίεν ουδ' ἔτι δηρὰν εἱστήκει προβλῆτος ἐπεμβεβαὼς σκοπέλοιο.αλλ' ῶς τίς τ' ἐν ἔρεσσι πελωρίη υψόθι πεύκη, τῆντε θοοῖς πελέκεσσιν ἔθ' ἡμιπλῆγα λιπόντες υλοτόμοι δρυμοῖο κατήλυθον' ἡ δ' υπο νυκτὶ

Di sititii recte, si cum αλλοδαπός etsi ilibus ionilli diris.

II p. 256. - ἐν δ' ἀχηλα Hor.

1673. θάμβος ενὶ φρεσσὶν Vstu.A. B. C. D. θάμβος ἐνὶ φρεσινVrat. Viiid. θάμβος ἐνὶ φρεσὶ Med. Reg.

A. E. est. Paris. Steph. - Prius coniistic lituiti corirapto laudat Elyn Ol.

1681. Similiter Quint. Suivria. V, 51 εὶ στήκει φοίνικος ἐπεμβεβαυῖα κατ' ἄκρης.1682. Conipartitio ducta est ex Hom. 1l. XIlI, 389 sqΦ1683. ῆν τa Hor. - θονς Vat. C. Diqiliaco by Cooste

302쪽

1685 ριπρσιν μεν πρῶτα τινάσσεται, υστερον αυτεπρυμνόθεν ἐξεαγεῖσα κατήριπεν ῶς ογε ποσσὶν ἀκαμάτοις τείως μεν ἐπισταδὰν ηωρεῖτο, υστερον αυτ' ἀμενηνὸς ἀπείρονι κάππεσε δούπφ. ι

κεῖνο μεν οὐν Κρῆτο ἐνὶ δὴ κνέφας ηυλίζοντο 1690 ηρωες μετὰ δ' οἴ γε νέον φαέθουσαν ἐς ήαγ

ψὀν Ἀθηναίης μνωχος ἱδρυσαντο, υδωρ τ' εἰσαφύσαντο κοὶ εἰσέβαν, ῶς κεν ἐρετμοῖς παμπρώτιστα βάλοιεν υπερ Σαλμωνίδος ἄκρης.Aυτίκα δὲ Κρηταῖον υπερ μέγα λαῖτμα θέοντας 1695 νυξ ἐφόβει, την πέρ τε Κατουλάδα κικλήσκουσιν νυκτ' ὀλοὴν Ουκ ἄστρα διισχανεν, Ουκ ἀμα0υγαὶ

μῆνος ' ουρανόθεν δε μέλαν χάος ήέ τις ἄλλη

1700 ήείδειν ου δ' ὁσσow ἐπέτρεψαν δε θαλάσσllνοστον, ἀμηχανέοντες, ὁπη φέροι. αυτὰρ Ἀσων χεῖρας ἀνασχόμενος μεγάλν ὀπὶ Φοῖβον ἀύτει,

ρυσασθαι καλέωπι κατὰ δ' ἔρρεεν ἀσχαλόωντι

1697. μελάγχροος vulg. μέγα χάος

303쪽

otμφα Μελαντίους αριήκοος, αἴτ' ἐνὶ πόντωηνται δοιάων δε μιῆς εφυπερθεν ὀρουσας,

δεξιτερῆ χρυσειον ἀνέσχεθες υψόθι τόξον t720 μαρμαρέην δ' απέλαμψε βιος περὶ πάντοθεν αἴγλην. τοῖσι δέ τις Σποραδων βαιὴ απ3 τόφρ' εφαάν νῆσος ἰδεῖν ολίγης Υππουρίδος ἀντία νήσου, ἔνθ' εὐνὰς εβάλοντο καὶ ἔσχεθον αυτίκα δ' πώς φέγγεν ἀνερχομένη τοὶ δ' αγλαον Ῥπόλλωνι

1i 15 αλσει ενὶ σκιερῶ τέμενος σκιόεντά τε βωμον ποίεον ' Αἰγλήνην μεν ἐύσκόπου εἴνεκεν αἴγλης Φοῖβον κεκλόμενοM 'Aνάφην δέ τε λισσάδα νησον

ἴσκον, δ δὴ Φοῖβος μιν ἀτυζομένοις ανέφηνεν. ρέζον δ' ὁσσα περ ανδρες ἐρημαίη ενι ρέζειν1720 ακτῆ ἐφοπλίσσειαν δ δ' σφέας ὁππότε δαλοῖς

ὐδωρ αἰθομένοισιν ἐπιλλείβοντας ἴδοντο νηδείης δμωαὶ Φαιηκίδες, ουκ ἔτ' ἐπειτα ἴσχειν ἐν στήθεσσι γελω σθένον, οἷα θαμειὰς

tal s; sed et deterioriani libromini haec e t lectio, et Ininus poetica,

et stil βιυς, in quo libri omnes con-

fientiunt, nuitanduin cogit, et ἀπολάμπειν cum accusativo jungunt hu-aus aetatis poetae.

quernaclinoduni ieratur in Flor. Non erat tamen, quod άγrόθι in textum reciperet Beck. probante, ut ait, Ruhnkenio Ep. Crit. p. 315, illii idne voluisse lii desii videtur. Plii ribus jam h tinis cymarii libri locis observavit nus, in Guelph. et Flor. proprias clitas lani lectiones reperim, sia non aliutulo sunt Iiota , sed non idcirco iii textum continuo re cipiendas, fortasse ex priore rece sicino oriundas.

1715. σκιόεντα mim et per se cum βωμον non bene Coeat et propter praecedens sκιερῶ displiceat, prο-

habilis est coriectura viri docti in Epliein. Jenens. 18 14 p. 269 Emen dantis θυόεντα, coli. Hom. Il. θ, 48.

ex more; vid. ad I, 1133.1722. ovκέτ' vulg. οὐκ ἔτ' , rat. Vind., quod tacite dedit Brunctius.

304쪽

αὶ εν ἐν υλκινόοιο βοοκτασίας ὁρόωσαι. 1725 τὰς δ' αἰσχροῖς ῆρωες επεστοβέεσκον επεσσιν χλεέρ γηθόσυνοι ' γλυκερὴ δ' ἀνεδαέετο τοῖσιν κερτομίη και νεῖκος ἐπεσβόλον. ἐκ δέ νυ κεἱνης μολπῆς ηρώων νήσφ ἔνι τοῖα γυναῖκες ἀνδράσι δηριόωνται, ἔτ' υπόλλωνα θυηλαῖς 1730 Αἰγλήτην Ἀνάφης τιμήορον ἱλάσκονται. 'Aλλ' δεε δὴ κἀκεῖθεν υπευδια πείσματ' ἔλυσαν, μνήσατ' ἔπειτ' Ευφημος ονείρατος ἐννυχίοιο.άζόμενος Μαίης υIα κλυτόν. εἴσατο γάρ οἱ

δαιμονίη βῶλαξ ἐπιμάστιος ω ἐν ἀγοστῶ 1735 αρδεσθαι λευκῆσιν υπαὶ λιβάδεσσι γάλακτος, ἐκ δε γυνὴ βώλοιο πέλειν Ολίγης περ ἐουσος, ' παρθενικα ἰκέλη ' μίχθη δέ οἱ εν φιλότητιασχετον Ῥερθείς' ὀλοφυρετο δ' ήύτε κούρην ζευξάμενος, την αυτὸς εν ἀτίταλλε γάλακτι 1740 4 δἐ ε μειλιχίοισι παρηγορέεσκεν ἔπεσσιν

In Brancicto Boch., sed hac auten forina abstinuit et Homeriis et ceteri poetae epici, et ut γέλω , in mesioribus certe libras habet Hom. Od.

XVIII, 349. XX, 8. 346 , ita Nosterdicit ἱδρῶ II, 87. IV. 656. ῆρω II,

Regg. A. C. Scliol. Paris. ex se quentissima litterariam fi et con-ΠIsione, ἐπιστομέεσκον g. B. st M. I. ἐπιστοβέεσκον Reg. I ., muril ex hoc uno libro recepit Brianck. Vid.

sunt.

1729. δηριόωντες Vind.

receperant Briu etc. et Beck. Secutus sum optimo ruui lii roriam auctoritatem, vid. ad II, 1229. 1738. κουρη suprascr. v Vrat. κού-

taceam, heroe non satia d nam e se lianc comparationeni, ipsa Coinparatio non recte potest ita nude 1nstitui, luasi pitella8 omi es et geniser fierent. comparat quidem Hom.

nendi causam continerit. Addere poterat ex Nostro I, 269. κλαίοva' ἀδινώτερον, ῆμε κουρη sed ibi

ruoque sequuntur, Prae caugam i ieent. Teneo igitii r vulgatarn hoc sensur Iam tabatur ut pus puci Iam secum Iunxisset, quam etc., qui sensus confirmatur V. 1742 οὐ κου- ρη , quamquain fateor me aliomini locorurn non meminisse, quibus 4υτε

eum participio ut pιi, quippe qui ai-gnificet. 1739. x ν δ ' αυτὸς vulm puncto

praecedente , niale ; δ' omittulit Guelph. Flor. Re . illIlituor, quos recto seclitus est Brianck. - ἀτίτο- λε ex coriectura BriInch. Beck. Iam saepius victiuus Briinckium iniperi eta sine causa In noristos mutare.

1740. ἐπέεσσιν 'at. Vind.

305쪽

,, ἰτωνος γένος, εἰμὶ, τεῶν τροφος, ω φίλε, παίδων,,,ου κούρη ' Πίτων γὰρ εμοὶ Λιβύη τε τοκῆες.,, ἀλλά με Νηρῆος παρακάτθεο παρθενικῆσιν,, αμ πέλαγος ναίειν υνάφης σχεδόν' εἶμι δ' ἐς αυγὰς 1745 A ήελίου μετόπισθε τεοῖς νεπόδεσσιν ἐτοίμη. δ' ἄρ' ἐπὶ μνῆστιν κραδίη βάλεν εκ τ' ὀνόμηνεν Αἰσονίδην ' ὁ δ' ἔπειτα θεοπροπίας Ἀκάτοιο, θυμῶ πεμπάζων, ἀνενείκατο φώνησέν τε.- Ω πόποι, η μέγα δη σε καὶ αγλαὰν ἔμμορε κsδος. 1750 ,, βώλακα γὰρ τευξουσι θεοὶ πόντονδε βαλόντι,, νῆσον, ῖν' ὁπλότεροι παίδων σέθεν ἐννάσσοντ ι παῖδες ' επεὶ δείτων ξεινήων ἐγγυάλιξεν,, τήνδε τοι ήπείροιο Λιβυστίδος. οὐ νύ τις ἄλλος

δε α θανάτων. η κεῖνος, ο μινὼ πόρεν ἀντιβολήσας.

1755 'Dς ἔφατ' Ουδ' ἱλίωσεν ὐπόκρισιν Αἰσονίδαο Ευφημος' βῶλον δε θεοπροπίῖσιν ἰανθεις ηκεν υποβρυχίην. τῆς δ' ἔκτοθι νῆσος ἀέρθη Καλλίστη, παίδων ιερὴ τροφὰς αφήμοιο,οΤ πριν μέν ποτε δὴ Σιντηχα Λῆμνον ἔναιον,1760 Aήμνου τ' ἐξελαθέντες ὐπ' ἀνδράσι Ἀρσηνοῖσιν

Σπάρτην εἰσαφίκανον ἐφέστιοι ' ἐκ δε λιπόντας

Σπάρτην Αυτεσίωνος ἐυς παῖς Θαγε Θήρας καλλίστην επὶ νῆ μ' ἀμείψατο δ' οὐνομα Θήρης .

iano Libris nec inonito lectore. - παρακάτθετο uig. Sine sensu. πα-

οακάerio ex Binendatione Piersolii Verisini. p. 217. dederunt Briinclc. Et Boch. , sed ut ipsum perspiciae exhibent Guelph. et ecl. Flor. , quam si accuratius inspexissent ejitores, coniectura non opus ita isset.

ouod Jain Coniectura assecutus erat

1760. Λήμνου δ' ἐξελαθέντες sin

no libris dedit Briana. et lectore non monito. Secutus est Beck., sine caum a. - Ἀψρήνοισι Reg. A.

1761. ἐσαφίκανον Vrat. Vind.1762. Θήρης Rogg. A. D. E. 1763. Hunc versum ornutu Suelph. propter homoeoteleuton, PIo tantu