장음표시 사용
131쪽
,, ναυτιλίην. ἀλλ' ωκα, παραιφάμενος τάδε πάντα, - θαρσαλέως ὀρόθυνον ἐπιμνήσασθαι ἀέθλου. 'Mς φάτο τοῖο δε θυμὸς ορεξατο γζθοσυνζσιν. .
τίκα δ' οὐ μετὰ δηρὸν ἐνὶ μέσσοις ἀγόρευσεν
880 ,,Aαιμόνιοι, τί νυ. πένθος ἐτώσιον ἴσχομεν αυτως; ,,οἷ μεν γάρ ποθι τουτον, δν ἔλλαχον, οἶτον ολοντο 'I
,,ημῖν μεν γὰρ ωσι κυβερνητῆρες ὁμίλω, ,, καὶ πολέες. τῶ μή τι διατριβώμεθα πειρης' ἡ ἀλλ' ἔγρεσθ' εἰς ἔργον, ἀποφρέψαντες ἀνίας. 885 Wν δ' αὐτ' Αἴσονος υἱὸς αμηχανέων προσέειπεν ',, Αἰακίδη, πῆ δ' οἶδε κυβερνητῆρες ἔασιν;,,οῶς μεν γὰρ τοπάροιθε δαήμονας ευχόμεθ' εἶναι,,,οἷ δε κατηφησαντες εμεs πλέον ἀσχαλόωσι. , τῶ καὶ ὁμos φθιμένοισι κακὴν προτιόσσομαι ατην,
890 ,, εἰ δη μήτ' ὀλοοῖο μετη. πτύλιν Αἰήταο - ἔσσεται, ηε καὶ αὐτις ἐς Ελλάδα γαῖαν ἱκέσθαι
,, πετράων ἔκτοσθε, κατ αυτοθι δ' ἄμμε καλύψει - ἀκλειῶς κακὰς οἶτος ἐτώσια γηράσκοντας.
Σὸς ἔφατ' - Ἀγκαῖος δε μάλ' εσσυμένως υπέδεκτο
8 7. ὁρωονεν Med. - αέθλων quo*Ie Bolum respirat IMon respon-Guelpli. Hoerstet. dens V. 886 acy1. His Causis Conim 878. τοῖσι δε Guelph. Hoerstet. tus v. 881 uncis inclusi, v. 882 libro- . - ἐρέξατο Vat. D. ὀρέξεω Vat. A. rum lectionem revocavi. Med. αε ετo Guelph. Huorstet. 884. ἀπονίψαντες Reg. C. Brun-879. πόρευεν Vrat. Vind. erius et Beck. 8M αυτου Rege. A. C. αυτως 886. τῆ Vind. ποῖ Reg. D. πού Briinck. Hom. IL V1, 55 τίη δὲ σὼ Rem. B. Perpetua est hia1rmai pa κήδεαι αυτως ἀνδρῶν; XXI, 106 ticulariam confusio, neque tran exima τίη ὀλοφυρεαι αυtως; auctoritate που εcribere debebant 881. ἔλαχον Guelph. . Brmnelta Beck., qtuim satia Constet, 882. ῆμῖν δ' ἄλλοι ἔασι ex eo πη de loco usurpari, ut sit tibi Z es. lectura dedit Briinc , obse piento Hom. Il. XIII, 307, Ῥ1em locum in- Beelso. Sed verius judicavit Ger- star omnium lavilo. - ΟΘε Reg. D. iinr l. p. 31, V. 881 ex priore recem qua auctoritaη suffecit Brancicio et Bione superesse, in yia v. 882 aut Beckio, ut Vul Mum ozδε .cerent, ita ut Brancialia eonaecla, aut aliter quod sensui aptissimurn est: tibi sunt Iegebatur, in posteriore vero recen- hi, quos dixisti, glibernatores 2 v. aione v. 881 a poeta deletuin, et Wolf. ad Lept. P. 272. V. 882 ita scriptum Esse, ut in IN 887. τοπάροιθεν Hor. το πάροι-bris illinc Iemtur. Et recte id iacit θεν Vrat. oeta, narn v. 881 proraus ab hoo 888. oῖδε vuls. οἱ δε Vrati, quod oco alienus est. Do Inorte illor Iin nocessario recipiendum duxi, et vel jam non lugebant Argonalitae, sed sino libro dedissem, cf. Hom. II. IX, do eo anxii erant, quoό navis guber- ω8. X, 490. XI, 409. - πλόον nator perietat. Itaque do lioc solo Guelph. Horestet. eos consolari debebat Peleus, et lino 890. εἰ δε Guelph. - .
132쪽
του δε μέτ' Εργῖνος, καὶ μύπλιος, Ευφημός τε ώρνυντ, ἰθύνεω λελιημένοι. ἀλλ' ἄρου τούς γε ἔσχεθον' ' καίω δὲ πολεῖς ννησαν εταίρων. μοι δ' ἐπερτα δυωδεκάτω ἐπέβαινον 900 ηματι, ' δο γάρ σφιν Ζεφυρου μέγας ουρος ἄπο.καρπαλιμως δ' -έροντα διεξεπέρησαν ἐρετμοῖς, ἐκ δ' ἔχεαν πίσυνοι ἀνέμω λίνα, πουλύ δ' επιπρολαιφεων πεπταμένων τέμνον πλόον ευδwωντες.
ίκα δε καλλιχόροιο παρὰ προχοὰς ποταμοῖο , , 905 ηλυθον, ἔνθ' ενεπουσι αδ ζ Νυσήχν υ,, γνδῶν ἡνίκα φsλΨ λικῶν κατενάσσατο Θήβας, ὀργιάσαι στῆουαι 'τε χορους ἄντροιο πάροιθεν, ω ἐν ἀμειδήτους ἀνίας εὐνάζετο νύκτας,
τo legitur . sed ibi titio lite litari ωο-νveo praebent. CL Spitaner. de Vers. her. P. 246.
Q r locutus est IV, 299. 1229 1623. Oppian. IIal. I, 222, sed inde non
se pIitur, nDi potuisso etiarii genitivos poni. Recte igitur vulgatam re voeavit Beckius.
recepit Becrius. Et revera necessariuui viiletiar, liuo ei im spectat origo noni in is Aυλιον ἄντρον v. 91 quod, nisi αὐλίζεσθαι praecedit, non habere videtur, unde derivetur*oiicinadi noduni 4dem Elymol. p. 170, O laudans v. 91O haec habet: Aυλιον ἄντρον, παρὰ τὰ ἐν αυτω αυλισθῆναι τον Αιόνυσον. Sed vulgatae lectioni patrocinari videtur Ste P in . ΗΥΣ. a. V. Aυλή, qui haec dicit: Aυλιον ἄντρον, παρὰ τὰ ἐκεῖ χορεύειν et deinde v. 9O7 laltilat. Hic igitur pro eis non legit ηυλίζετο. Et si antra nomen Conini une lucum nuvio originem lintiet, derivari-duin erit παρὰ τοὐς αυλους, Ril id O-Τl In molios saltab itiir , quique tarn necessario eulu sanatione colliuncti erant, ut eos diserte commemorare
non opus esset. Ita vulgata lectio vindicari poterit, tinn altera tedtio Graminatici acumini inimenda erit, qui Aυλιον a vecto auλlζεσθαι d lmari oportere Plitabat. 910. Aυλι- vu . Aeeentiun in antepenulti ina collocant Vrat. , Ε - mol. et Steph. u. cc. Brixinck. Beck.
133쪽
Ἐνθεν δε Σθενέλου τάφον ἔδρακον λυρίδαο, δε ρά τ' Ἀμαζονίδων πολυθαρσέος ἐκ πολέμοιο ἄψ ανιών, δῆ γὰρ Ουνανήλυθεν Ἐρακλῆῖ, βλήμενος ἰω κεῖθεν ἐπ' ἀγχιάλου θάνεν ἀκτῆς. 915 ου μέν θηρο προτέρω ἔτ' ἐμέτρεον. ἐκε γὰρ αυτῆΦερσεφόνη ψυχὴν πολυδάκρυον ωκτορίδαο λισσομένην τυτθόν περ ὁμήθεας ἄνδρας ἰδέσθαι. τυμβου δὲ στεφάνης επιβὰς σκοπιάζετο νῆα, , τοῖος ἐων, οἷος πόλεμόνδ' Ιεὐ ἀμφὶ δε καλῆs20 τετράφαλος φοίνικι λόφφ ἐπελάμπετο πήληξ. καί θ' ὁ μευ αυτις χυνε μέλαν ζόφον οἱ δ' εσιδόντες
θάμβησαν ' τους δ' εισε θεοπροπίων ἐπικέλσαι Ἀμπυκίδης Μόψος, λοιβῆσί τε μειλίζασθαι. οἱ δ' ἀνὰ μεν κραιπνῶς λαῖφος σπασαν, ἐκ δε βαλόντες 925 πείσματ' εν αἰγιαλῶ Σθενέλου τάφον ἀμφεπένοντο, χυτλα τί οἱ χευοντο, και Θνισαν ἔντομα μήλων. διχα δ' αὐ χύτλων νηοσσόω Mπόλλωνι βωμον δειμάμενοι μῆλ' ἔφλεγον ' ἀν δε κδ πιρφευς θῆκε λυρρο εκ του δε Λύρη πέλει Ουνομα χώρω.s30 Αὐτίκα δ' οἴ γ' ἀνέμοιο κατασπιρχοντος ἔβησαν νῆ' επι καδδ' ἄρα λαῖφος ἐρυσσάμενοι τανυοντο
ἐς πόδας ἀμφοτέρους ἡ δ' ἐς πέλαγος πεφόρη oεντενες, ρὐτε τίς τε δι' ὴέρος υφόθι κίρκος ' ταρσὸν ἐφεὶς πνοια φέρεται ταώς, ουδε τινάσσει
Bruttivi. BECIc. Nigrum colorem mniinas relat fi inferis tribui notissi
quum dieit μῆλ' ἔφλεγον, non hoc
dicit poeta, integras ovex combuEt S. se, sed per se intelligitur, de iis
partibus seruione n esse, quRE COIn
134쪽
καὶ δὴ Παρθενίοιο ροὰς ἁλιμυρήεντος,
πρηυτάτου ποταμοῆ παρεμετρεον, ω ἔνι κουρη τωῖς, αγρηθεν ὀτ' ουρανον εἰσαναβαίνει, δν δέμας ἱμερτοῖσιν ανα χει υδάτεσσιν. 940 νυκτί τ' ἔπειτ' ἄλληκτον ἐπιπροτέρωσε θέοντες, σαμον αἰπεινους τε παρεξενέοντ' Ἐρυθίνους,
Κρωβίαλον, Κρώμναν τε, καὶ υλήεντα Κύτωρον. ἔνθεν δ' αὐτε Κάραμβιν ἄμ' ήελίοιο βολῆσιν γναμψαντες, παρὰ πουλυν ἔπειτ' ῆλαυνον ερετμοῖς 945 αἰγιαλὼν, πρόπαν ἐμαρ ὁμως, καὶ ἐπ' ἔματι νύκτα. τίκα δ' Ἀσσυρίης επέβαν χθονὀς, νθα Σινωπην,
η δε ε παρθενίην ίτήσατο κερδοσυνύσιν.ως δε ναὶ 'Aπόλλωνα παρήπαφεν, ευνηθῆναι
935. ευκῆλησιν Branckius nescio quid agens ex uno Reg. D. reCepit, et clim eo Beckius, unde ii toxicatini nigravit error, Apollonium fenimnino ευκήλη uti. Nilili salsius; Apollonius ubi lue ευκηλος conlinunt g nere habet III, 769. IV, 61. 1249, et illa unius libri lectio ex ire dieIistissima seminationum oισι Et ησε Confusione nata est, dB Uaa M. MII, 128. Iinouo deleatur in lexi ci . - πτερύγεσιν Me l. πτερυγεσσι Vrat. 938. εἰσαναβαμη Reg. B. Med.Guelph. rat. Vin l. εἰσαναβαίνοι Reg. E. et suprascr. in Reg. A. Sed indicativus recte se liabet ut I, 1100, ubi evilem est Varietas. 939. αναρύχει ἱμερτοῖσιν Vrat. Vin l. - ὐδάτοισι Guelph.940. ἄληκτον Vat. B. Reg. E. Flori Brub. Basil. - ἐπὶ ποοτέρωσε Vrat. Brimch. Beck. 941. παρεξερέοντ' Reg. A. 942. Κρωβυαλ- Vat. C. - Ηunc versuua laudant Steph. B Z. s. V.
recte receperunt Briinck. Beck.
nulla libroruui auctoritate nititur. Uter Io viligatam probat, quant et ego iii textu exh: ui, ut a conjectura
Bbstinerem, sed timuiti illud καί a tot libris absit, ita potius linendum p in t πρόπω ῆμαρ ὁμως, ιπί τ ' ηματι νύκτα. Facito T post I Oxcidere potuit, hine reliquae turbao oriae sunt. - Post ὁμως ima non ponere debeban , sed posui , uo ὁμως cunt se luentibus malo jungatur 4 ut vulgo sit eo uate ante O- Poiato. Dis tred by
135쪽
Iεμενον, ποταμόν τ' ἐπὶ τοῖς υλυν' ουδὲ μευ ἀνδρῶν τῆν γέ τις ψερτῆοιν ἐν ἀγκοίννσι δάμασσεν. 955 ἔνθα δε Πικκαίοιο ἀγαυos AP μάχοιο υIες, Ληῖλέων τε και Αὐτόλυκος Φλόγιός τε, τῆμόσδ' Ηρακλῆος ἀποπλαγχθέντες, ἔναιο 3οῖ ρα τόθ', ώς ενόησαν ἀριστήων στόλον ἀνδρῶν, σφῆς αυτοὐς νημερτες ἐπέφραδον ἀντιάσαντες 960 ovo' ἔτι μιμνάζειν θέλον ἔμπεδον, ἀλλ' ἐνὶ νησἈργέσταο παρῆσσον ἐπιπνείοντος ἔβησαν. τοῖσι δ' ὁμου μετέπε α θοῆ πεφορημένοι αυρν λειπον Ἀλυν ποταμὸν, λεῖπον δ' ἀγχίὐροον γριν, ηδὲ καὶ ωσσυρίης πρόχυσιν χθονός ' ηματι δ' αὐτω
Vat. D. Tριηκαίοιο Vrat. γ versus collocatu in est. Est Rane ilic956. Φλoylog vulg. Accentum in unicus Apollonii versus a σφῶς incianntepenultinia ponulit Vrat. et alia pietis, ne pie apud Imne in uia luam fortasse codd.) Brunck. Beck. noe vocabultun versus initio pollitur. 957. τῆμος. οθ' 'φακλῆος ἀπο- 960. ου δέ τι Urat. - θέλον ιpiuinπλαχθεντες, ἔναιον Vulg. sine nexu, ait forma non HOInerim, Herina n. quem restituere conatus est Brunck. ad Hunili. Apollon. 48 ἄδεν scriMndi ioduni violenta conjectiira ἀπε- voluit, sed vul atam recta tuetur πλαχθησαν reponens. Melius Beellius, Gerhard. p 90 s. Eodieunt Regiorum vestigiis insistens, 961. παρ' ἄσσον Vulg. et Elymol. quomini A. et marg. B. tDibent ἀπο- Μ. P. 1 G, 26, ubi Me versus lauda-πλάημεν παρέναιον. D. ἀποπλα- tiir. Conjuncti ni habent Regg. A. D. χθέντες παρέναιον, re psit: ἀπε- E. Brunck. Beck. πλαγχθεν, παρέναιον. Sed ne tuo 963. λίπον ὁ ' Meil. Vrat. Vin 1. hoc veriam videtiir; primunt enim G - - ἀγzίροον Reg. C. Briinck. Beck.hetur codicibus Regg., ciuibus in e- - Ε inol. M. 475, 43 auctoris no-Jiismodi rebus nil ninia fides lialienda, inine non ait lito haec veri,a laudat rquoniam Saepe Coriecturis, versus ποταμῖν ἀγrίωοον Iριν, ubi relii- sanandos interpolati inveniuntur cf. qua per eriore n excidisse perspia Gertiar l. p. 49 , deinde παραναίω Quum est. nb epicorum usu prorsus sejunctum 964. Schol. Hor. ad hunc versum, fit, et si in usiI esset. tanten παρά πρόχυσιν υσσυρίας explicans, haec
h. l. plano otiosuin laret; postreino habet: ώς και ἐν τοις ἐπάνω 'displicet constructio οτε ἀπεπλάγ- λεῖπον υλυν ποταμθν, λεῖπον χθησαν, cujus loco necessario poeta δ' ἀλιμυρέα χώραν,
Participio uti debebat et aliis locis laσσυρίης ἀνέrovσαν ἀπὸ χθο-
usus est, ut I, 316. 1325. Ita tuo in νός. οθ' potius, quod mi pervacane lini Eadem sero Milol. Paris., qui poQε- est, Vitium ill aere ut uni est, et uni- xius lipini tichiuni Oiniuit. Sed iace vera videtur emendatio cἰerliardi, superioribus haec non lemnitur. Mikipii p. 49 τῆμος ὀθ' in xῆμόσδ' niuia uisestutii est, haec ad nostriim locum tavit, quod sensui ita satisfacit, ut in pertinere et ad priorem recensioi emtextum receperini. Teserenda esse, Scitoliastas vero sal-958. τότ' Hor. go de loco superiore cogitasse. Ce-
136쪽
965 γνάμψαν Ἀμαζονίδων ἔκαθεν λιμενήοχον ακρην. Ἀθα πο ὲ προμολοsσαν υρητιάδα Μελανιππηνῆρως Ἀρ-λἐης ἐλοχήσατδ; καί οἱ αποινα Ἱππολυτη ζωστῆρα παναίολον εγγυάλιξεν ἀμφὶ κασιγνήτης' ὁ δ' ἀπήμονα πέμψεν ὀπίσσω.970 τῆς οῖ γ' ἐν κόλπω, προχοαῖς επι Θερμώδοντος,
κέλσαν, ἐπεὶ καὶ πόντος ὁρίνετο νισσομένοισιν. τῶ δ' οὐτις ποταμῶν ἐναλίγκιος, ουδε ρέεθρα τόσσ' επὶ γαῖαν ἴησι παρεξ εθεν ανδιχα βάλλων. τετράκις εἰς εκατὰν δευοιτό κεν, εἴ τις εκαστα
975 πεμπάζοι ' μία δ' οἴη ἐτήτυμος ἔπλετο πηγή. ἡ μέν τ' εξ ορέων κατανίσσεται ξπειρόνδε
υφηλῶν. α τε φασὶν υμαζόνια κλείεσθαι. ἔνθεν δ' αἰπυτέρην επικίδναται ἔνδοθι γαῖαν ἀντικρυ' τῶ καί οἱ ἐπίστροφοι εἰσὶ κέλευθοι 980 αἰει δ' αλλυδις αλλη, οπη κυρσειε μάλιστα ἡπείρου χθαμαλῆς, εἱλίσσεται' ἡ μεν απωθεν, ἡ δὲ πέλας πολέες δε πόροι νώνυμνοι ἔασιν, ὁππη sπεξαφύονται' ὁ δ' ἀμφαδὰν αμμιγα παύροις Πόντον ἐς υξεινον κυρτὴν υπερευγεται πνην.
χθον4ς ἐκτετάνυσται. 965. λιμενήοχων suprascr. Guel pli. λιμενωχον Schol. Paris. Hunc cli In quatuor proximis versibus
137쪽
985 καἰ νύ κε δηθυνοντες Ἀμαζονίδεσσιν ἔμιξανυσμίνην, καὶ δ' οὐ κεν ἀναιμωτί γ' ἐρίδηναν, οὐ γὰρ ' αγνίδες μάλ' ἐπητέες, οὐδὲ θἔμιστας
τίουσαι πεδίον μιάντιον αμφενέμοντο '
ἀλλ' υβρις στονόεσσα καὶ Ἀρεος ἔργα μεμήλει'990 δη γὰρ καὶ γενεὴν ἔσαν Ἀρεος Ἀρμονίης τε
Νύμφης, η τ' 'Ἀρηῖ φιλοπτολέμους τέκε κουρας, ἄλσεος Ἀκμονίοιο κατὰ πτυχας ευνηθεῖσα θ'
εἰ μη αρ' ἐκ χιόθεν πνοιαὶ πάλιν Ἀργέσταοῆλυθον ' οἱ δ' ἀνεμφ περιηγεα κάλλιπον ἄκρην 995 ἔνθα Θεμισκυρειαι υμαζόνες ώπλίζοντο.
vulg. μέμηλε reposuit Briinck. pro Pter feni Domin rationem, sewiente Beckio, id pie sane propter ἀμφενέμον- ει ἔσαν neeessariiun videtur, et facilis orat coreuptior L iratissit,
ut saepe, in s finale μέμηλεν lia bent Med. Vrat. , quod dei Iule o
rotundis adllibet, ut III, 138 de annulis, 1032 de Acciit,e, 1365 do saxo, IV, 950 de pila, quo tandem inodo id de littore mici potest 3 ui1od vero consere I, 559 oi d ' olf δὴ λιμένος περιηγέα κάλλιπον ακτήν, ibi
terea Euain λιμένος ἄκρη aptius est tuain ακτή, ut V. 965 λιμενήορον
ἄκρην. 995. Θεμισκυριαι Vulg. Ineuo Claudicante, cui mederi volueriint sil rarii in Ren g. B. D. E. γέ post hanc
versu D laudans, et coniectura inve
138쪽
κεκριμέναι κατὰ φεια διάτριχα ναιετάασκον bνόσφι μεν αῖδ' αὐταὶ, τῆσιν τότε κοιρανέεσκεν Ἱππολύτη, νόσφιν δε Λυκάστιαι ἀμφενέμοντο. 1000 νόσφι δ' ἀκοντοβόλοι, δήσιαι. ηματι δ' ἄλλφνυκτί τ' ἐπιπλομένν πιλύβων παρὰ γαῖαν ἴκοντο. Tοῖσι μεν οὐτε βοῶν ἄροτος μέλει, ουτε τις ἄλλη τυταλιη καρποῖο μελίφρονος ' ουδὲ μεννοῖ γε ποίμνας ἐρύξεντι νομῶ ἔνι ποιμαίνουσιν. 1005 αλλὰ σιδηροφόρον στυφελον χθόνα γατομέοντες, ωνον ἀμείβονται βιοτῆσιον, Ουδέ ποτέ σφινηώς ἀντέλλει καμάτων*ἄτερ, ἀλλα κελαινθλιγνυῖ και καπνῶ κάματον βαρυν ὀτλεύουσιν. Toυς δε μετ' αυτίκ' ἔπειτα Γενηταίου - ἄκρην 1010 γνάμψαντες, σώοντο παρεξ Tιβαρηνίδα γῶαν. ἔνθ' ἐπεὶ ἄρ κε τέκωνται υα ἀνδsάσι τἔκνα γυναῖκες,αυτοι μεν στενάχουσιν ἐνὶ λεχέεσσι πεσόντες, κράατα δησάμενοι ' ταὶ δ' ευ κομέουσιν ἐδωδῆἀνἐρας, ηθὲ λοετρὰ λεχώῖα τοῖσι πένονται. 1015 Tερὰν αὐτ' επὶ τοῖσιν ορος καὶ γαῖαν ἄμειβον,
διακεκριμένα Plligatur, pessiine. Vidishtiani Ruhiis. ad Humi. Cer. 86. - ναιεzάεσκον vulg. Rectatu formam habent Vati. A. D. Regg. C. D. Guelph. Vrat. Error ex simili ve sua sequentis exitu videtur.
139쪽
ο ἔνι Μοσσυνοικοι -' οὐρεα ναιετάουσιν μόσσυνας ' καὶ ὁ ' αυτοὶ ἐπώνυμοι ἐνθεν ἔασιν. ἀλλοίη δε δίκη, καὶ θέσμια τοῖσι τέτυκται.
1020 η ἀγορῆ, τάδε πάντα, δόμυις ἔνι μηχανόωνται 'οσσα δ' ἐνι μεγάροις πεπονήμεθα, κεῖνα θύραζε ἀφεγέως μέσσρσιν ἐνὶ ρέζουσιν. ἀγυιαῖς. ου δ' εὐνῆς αἰδώς ἐπιδήμιος, ἀλλα, σύες ῶς . φορβάδες οὐδ' ήβαιὼν ατυζόμενοι παρεόντας,1025 μίσγονται χαμάδις ἐυνῆ φιλότητι γυναικῶν. αυτὰρ ἐν υφίστω βασιλευς μόσσυνι θαάσσων ἰθείας πολίωσι δίκας λαοῖσι δικάζει,re, σχέτλιος. ην γάρ πού τι θεμιστευων ἀλιτοταφή iλιμῶ μιν κεῖν' ημαρ ἐνικλείσαντες εχουσι. 10M Tους παoανισσόμενοι, καὶ δὴ σχεδον ἀντιπέρηθεν νήσου Ἀρητιάδος, τέμνον πλόον εἰρεσίησιν ήμάτιοι ' λιαρη γὰρ ύπο κνέφας ἔλλιπανε αυρ'
vidinina, ut civ I, 118. 211. - τοῖσι
κε γαῖαν omisso ορος. Guelph.1016. Μοσσυνικοι QOr. - ναιετάουσιν Vrat. - Post hunc versum Branekius, quein se piitur Bock., i Beriait eum, cflIein supra post V. MIeiecerat, quod ferri fortasse posset, si aut ab MIuct mutatisne inseri posset, aut aensus eum i flagitaret. Sodii et uilitari debuit, ut loco a comino laretur; ita exuim eum h. l. wripsitBrmnck.rδουρατέους πυργους ἐbπηγίαλ, υς καλέουσι et sensus cauga abesse optime potest; nam quod Brunc us vicit, poetani Peregrino Vocabulo μόσσυναs i utiuon Potuisse, esu antea Mid signi ficaret explicassen, ineptuni est. Eo doni modo eo utitur I lolim. Ρmeg. 766 M niox noster v. 1027. . It Ieexulare jussimus Versum Brancia
Regg. quatuor, Med. Vrat. Vind. quod receperant Brunck. Beck. Sedes lun error tam pronufi esset ex eo fusione tota subscripti et litterae ν, de qua iam saepius aerino ruit, nonrmiplencia exat torina ilialusita, Pia apua ali uin sςmptorem nullum legitur, nisi uirital Nostriini III, p7t ex coissectura Urunckiana, et apud Ely- ιmol. M. 88, 36, ubi ex eodem Erroris nata videtur, praesertini quum i filatim laudet Nostri IV, 344, ii M ἀμφ
tur, et Noster utitur I, 475. III, 97.982. IV, 344.102l. μεγάροισι Guelph.
IMO. παραμεψόμενοι Vula. , Eest Iegitur hoc tantulumodo in Vat. B. marg. Reg. B. Et fortasse in Guelph., et ex ed. Flor. in relimias edd. trauasit. παρανεισσόμενοι habent Vrat. Vind. παρανισσόμενοι Vati. A. C. D. Regg. luin lue, Med., quod recto recepit Beck. Miror Brunckium hic ali piarulo, ubi clebebat, libria auia
140쪽
codd., tacita enim munc his, et cuni 'eo Beckius, sta in formain reposuit, quam I, 71. 73 legerat, ubi erulem varietas observata est.
1041. λυσσάμενος Uind. - δ' ἐφαάνθη Brauich. sine libris nee monito lectore. H. ad II, 1072. 1042. Editores quum vecta προ ὰρ ἀγκύλα τείνατο τόξα parenthesi
uictusa putarent. offensi sunt pron mine μιν, quod cum Se Plente constructione non coire videbatur, Piar
Briinclitus ἀλλὰ μεν ex coniectura repositit, et v. 1044 ηκεν - οἰ- νόν scripsit, quod Praxebent Regg.
quatuor. Secutus est Beckius. Sect I lalniluani haec emendatio Brinnerio indubitata videtur, tanten necive αλλὰ
μεν ferri potest, ne Ne illi librarmin
Regg. lectioni n agis auctoritas est, ne pict On nino mutandi Callsam essa nox videbimus. Ossensus est etiam Serti ardua P. 76 niaxim vocabu
quae ei non fiolum otiosa sed Etiam inepta videntur, ideoque loeum sic emendandum putat r
est, ciuod putat Gerhudus , sed actavem, et verba illa desinunt otiosa esse, si Cuia s8 luentibus communipat enti est incliiduntur, ut feci. Id Enim dicere vult poeta, Clytium prius tetendisse arcum fingittam lue emi sisSe, qGaIn pennam demittere posset
avis. Adjuvemui proxime kecessit Matthiae Obss. criti. p. 28, qui recto vetulit Stuagenda esse verba αλλά μιν ηρως ἔπληξε, sed offensus pateticula
αυτὰρ emendavit at m, 'ἔπειτα, quae es ipsa inutilia est uilitatio. Est enim hoe nritatim invin maeoluuion, ex quo αυτὰν infertur, quamluampriincessit Maia, post parenthesin facilliine extus nil uin, quemadmodum apud quosvis scriptores M post pix enthesin inseret adeo notum est, ut exemplis asserendia supersedor
possim. Parenthes os 1igna, quam-ctu In meliua abessent, i posui, liuo