Apollonii Rhodii Argonautica. Ad fidem librorum manuscriptorum et editionum antiquarum recensuit, integram lectionis varietatem et annotationes adiecit, scholia aucta et emendata indicesque locupletissimos addidit Augustus Wellauer. Volumen prius sec

141쪽

,,ου δὲ γὰρ ἹIρακλέης, ὁπότ' ηλυθεν Ἀρκαδίηνδε,

Nostrum I, 348 ἐπι δ' ξνεον, ως ἐκέλευεν Ἐρακλέης. II, '23 θεσμοῖς γαρ υπείξομεν, ως αγορεύεις. 1052. ' καδίην γε atu C. P. Vrat. Viii l. i sed in bultra nemin

ui ab Apollod. II. 5, 6. Diod. Sic.

φησὶν εν τῆ καθόλου; μλτιον δὲ, ως, τὴν μεν , πλαταγὴν, τον ἐφον,

p. 105 και τὼ πατάγη δέ τινες βα-

Iuen Utvni xl. N. p. 674, SI, utra hic versus latinatur.

142쪽

,, δουπεο επὶ σκοπιῆς περιμηκεος ' αἷ δε φέβοντο , , τολου, ἀτυζηλω υ δείματι κεκληγυῖαι. ,, τῶ καὶ νυν τοίην τιν' ἐπιφραζώμεθα μη ιν' αυτὰς δ' αν τοπάροιθεν επιφρασθεις ενέποιμι.1060 ,, ἀνθέμενοι κεφαλῆσιν ἀερσιλόφους τρυφαλείας, δεημίσεες μεν ἐρέσσετ' ἀμοιβαδὶς, ημίσεες δε,, δουρασι τε ξυστοῖσι καὶ ἀσπίσιν ἄρσετε νηα.,, αὐταρ πασσυδίν περιώσιον ἔρνυτ' αυτὴν,,αθθόοι, οφρα κολωον ἀηθείη φοβέωνται 1065 ,, νεύοντάς τε λόφους κάὶ ἐπ ἄρα δουραθ' υπερθεν. ,, εἰ δέ κεν αυτην νῆσον ἱκώμεθα, δὴ τότ' ἔπειτα,, σὐν κελάδω σακέεσσι πελώριον ὁρσετε δούπον. 'Mς αρ' ἔφη ' πάντεσσι δ' επίρροθος ῆνδανε μῆτις.πφι δε χαλκείας κόρυθας κεφαλῆσιν εθεντο,1070 δεινὰν λαμπομένας, ἐπὶ δε λόφοι ἐσσείοντο φοινίκεοι. καὶ τοι μεν ἀμοιβήδην ελάασκον 'τοὶ δ' αὐτ' ἐγχείρει καὶ αἰσι νη εκάλυψαν.

trun exi ita auctoritate reoperiant Briinck. Bock. uiale, hic etiaiIi Prius, quod mox v. 1067 iisdem libria r vii alitibus ἔρσεeε de sit. Utro tua loco nieliores et plures libri futurii in Praebent, quod pro in perativo saepeoni noti salinum est; ne lue traniatu ic ab imperativo ad futurum adInodum rBr Is est, es. Sopha. Antig. 84, isti libri etiata variant, Virg. Aen. V,

,ria vero deterioribias irnperativum repositum esse quis uitretur - τρά-

quisquo videt, et narrandu Iu est, Brunckium conjunctivum hine expulisse, quum tani Raepe Et κε cuni con-

κάλυφαν Guelph. , quod veri in Puto. In hae enim versus regione Apollonius augmentum abjicer quam B postrophum adulittere maluit, id liuod et versus causa recte fieri perspicuum est, et ab eo laetum esse e niuit1-tudine locorum colligi potest. Nam omnea libri consentilint in δεὐρο κάλεσσα I. 666. ἐρευθήεσσα τέτυκτο

143쪽

ώς δ' ἴτε τις κεράμω κατερεψεται ἔρκίον α ει δωματος ἀγλαχν τε και υετου ἔμμεναι ἄλκαρ, 1075 ἄλλω δ' ἔμπεdoν αλλος ὁμως ἐπαμοιβὸς ἄρηρε ως Οῖ γ' ἀσπίσι νῆα συναρτυναντες ἔρεψαν.oiη δε κλαγγη δηχυ πίλει εξ ὁμάδοιο ι ἀνδρῶν κινυμένων, υπότε ξυνίωσι φάλαγγες, τοίη ἄρ' υψόθι νηὼς ἐς ηέρα κίδνατ' αυτή. 1080 ουὁέ ειν' Οἰωνῶν μ' ἐσέδρακον, ἀλλ' ὁτε νησωχρίμψαντες σακέεσσιν ἐπέκτυπον, αυτίκ' ἄρ' οῖ γs μυρίοι ἐνθα καὶ ἔνθα πεφυζότες ὐερέθοντο.ώς δ' οπότε Κρονίδης πυκινην ἐφέζκε χάλαζαν ἐκ νεφέων ἀνά τ' ἄστυ και Οἰκία, τοὶ δ' υπὼ τοῖσιν 1085 ενναεται κόναβον τεγέων υπεο εἰσαχντες ῆνται ακὴν, ἐπει Ου σφε κατέλλαβε χείματος ἄρη ἀπροφάτως, αλλὰ πριν εκαρτύναντο μέλαθρα ῶς πυκινὰ πτερὰ τοῖσιν ἐφίεσαν ἀχύοντες υφι μάλ' ὰμ πέλαγος περάτης εἰς ουρεα γαίης.

1090 Tίς γὰρ δὴ Φινῆος ἐ'ην νόος, ἐνθάδε κέλσαι

ἀνδρῶν ηρώων θεῖον στόλον; η καὶ ἔπειτα ποῖον ἔνειαρ εμελλεν ἐελδομένοισιν ἱκέσθαι; Πῆες Φρίξοιο μετὰ πτόλιν Ῥρχομενοῖο ἐξ Αχς ενέοντο παρ' Αἰηταο Κυταίου,

I, 727. ἀμφοτέροισι κεάσθη II, 104. osson κόμισσεν ΙΙ, 146. βουλῆσι τέτυκτο II, 154. R dὲ φαάνθη Π, 1041. δαῖτα πάσαντο II, 1177. πάντα φαάνθη III, 1361. δαῖτα κάλεσ- σα IV, ω7. ηδε κεάσθη 1V, 1267. Plutinii et optiini libri exilibent ἀλλὰ κέδασθεν II, 135. ἐελδομένοισι φαάνθη II, 1285. δὲ τέτυκro IV, 255. εργα τελέσσας IV, 742. ἔργα κάμεσθε IV, 132l. τῆσδε φαάνθης IV, 1597.

Hoc talito locomun numero COInnitatus

non dubitavi etialii ex paucioribiis libris restituero osδὲ δάμασσεν ΙΙ,

1407. Et ex conlectura reponere κυ-

μα κεδασσεν II, 1189. πάντα τέτυκτο I, 234. πάντα κέδασσαν Π, 1126. ἔργα τέτυκτο IV, 213.1073. Comparatiotiem ex Honiero II. XVI, 212 ductviri monet Briinck.

est, Cuiu Recti siclivus necessarius sit, quare σφε ex Regg. A. C. I . E. cum Hriai ch. et Beck. recepi. - κατελαβa

144쪽

1095 Κολχίδα νῆ' ἐπιβάντες, ἴν' ἄσπετον ἔλβον αρωνται πατρός ὁ γὰρ θνησκων ἐπετείλατο τήνδε κέλευθον. καὶ δὴ ἔσαν νησοιο μάλα σχεδὸν ηματι κείνω.Zευς δ' ανέμου Βορέαο μένος κωπσεν ἀῆναι, sδατι σημαίνων διερην οδὀν ωρκτούροio 1100 -τὰρ Θ' ήμάτιος μεν ἐν Ουρεσι φυλλ' ἐτίνασσεν τυτθον ἐπ ἀκροτάτοισιν ἀήσυρος ἀκρεμόνεσσιν ' νυκτὶ δ' ἔβη πόντονδε πελωριος, ῶρσε δε κομα κεκλη - πνοιῆσι ' κελαινὴ δ' Ουρ αδν ἀχλυς αμπεχεν, ουδέ πη ἁστρα δι&υγέα φαίνετ' ἰδέσθαι 1105 ἐκ νεφέων, σκοτόεις δε περ ι ζόφος ' πρηρειστο. οἱ δ' αρὰ μυδαλέοι, στυγερδν τρομέοντες ὀλεθρον, υἱῆες Φρίξοιο φέρονθ' υπὰ κυμασιν αυτως. Iozία δ ' ἐξήρπαῖ' ανέμου μένος, ηδε καὶ αυτως νῆα διάνdu' ἔαξε τινασσομένην ήωέοισιν. 1110 ἔνθα δ' ὐπ' ἐννεσίοσι θεῶν πίσυρές περ εόντες δουρατος ώρέξαντο πελωρίου, οIά τε πολλὰ ραισθείσης κεκέδαστο θόοις συναρορότα γόμφοις. και τούς μεν νῆσόνδε παρεξ ὀλίγον ' θανάτοιο , κύματα και ριπαὶ ανέμου φέρον ἀσχαλόωντας.

Med. Vrat. Vind. Satis ira tot libroriim discrepantia, orae vix promery enore liaberi potest, sed ii iid

quae vel me Iam i. e. ante vela direpta) cluassabatur, utrumlue et V cauillo II illorum usui et loci sonsui a coIIiinodatum est. Neque in eo OD1endendum ess , PIOd αυτως VerSupraecedente jam legitur, ejusmodi enim repetitiones aran saepius iiive ninius, sint illimum vero est II, 574 smAt dixerit fortasse quispiam, illo

ipso loco laetus, non posse litrii unI versum in αυτως exire , secl Piel

a limodum ibi altero versu αὐθις, altero αυτις legatur, ita h. l. priore

versu αυτως scribeIulum esse, ne Prorsus eaedem voces in fine ve

suum sint; neque is me acriter repugnantem liaberet. Hoc vero sortissimo arguntento ali piis uti possit Contra eos, cpii ut i pN αυτως μῶ-beii liini esse putant ut Butinia n.

Lexilom I p. 34 sqq. Sed reni in

ambiguo relinquo.1110. υπαινεσίπσι

145쪽

καὶ νῆσον καὶ πῆσαν οσρο κατεναντία νήσου

χώρην Μοσσυνοικοι υπἐρβιοι ἀμφενέμοντο. τοὐς δ' αμυδις κραερῶ συν δουρατι κυματος ορμὴ

υἱῆας Φρίξοιο μετ' ήανας βάλε νήσου 1120 νυχθ' υπὀ λυγαίην' τὀ δε μυρίον ἐκ Βιὸς ὐδωρ λῆξεν αμ' ήελίφ h. τάχα δ' ἐγγυθεν ἀντεβόλησαν

ἀλλήλοις, υργος Δρ παροίτατος ἔκφατο μυθον.,, Ἀντόμεθα προς Ζηνὰς Ἐποψίου, οῖτινες ἐστε,, ἀνδρῶν, Ἀμενέειν τε καὶ ἀρκέσσαι χατέουm.1125 ,, πόντω γὰρ τρηχεῖαι iπιβρίσασαι ἄελλαι,, νηῖς ἀεικελίης διὰ δούρατα πάνταλκέδασσαν,

,, ἡ ἔνι τειρόμενοι -' ἐπὶ χρέος ἐμβεβαῶτες.,,τούνεκα νυν υμέας γουναζόμεθ', αἴ κε πίθησθε,

11 15. uti Med. Ald. 1116. Post hunc versum vulgo hic legitur: νῆσον τ' ἐπειρεν τε περαίης ἄγχοθι νήσου. Sed legituris in solo Vat. B. de Guel pli. non

constat) et in Med. a manu recentiori margini additus est, transiit V ro ex Flori in resi uuas editiones. Verann a relictuis codia. omni,Is stl eat, etiam n cod. Cardinatis Zel dae, quem hic ut perpaticis alias Iocia conimemorat Flangini. Recte igitur eum ejecerunt Blunck. Beck. Acute observavit Henisteri usius, hunc Versiun in priori editione lectum esse, cui deinde poeta eos. ciuos nunc Ieginius v. 1116. 7, suffecerit, as-aontiontibus Ru Mikenio ep. erit.

oni nes habent et Scholi. agnoscunt, sensu in turbat, quia veri in finito earet, naeui quod Sci oll. dicunt, par

to positum esse, quo spectat etiarn

s ossa ἐμβεβήκαμεν in Reg. A., id

inguae graecae Consturtudo non ad-

nsittit. Triplici modo vitium expli-eari potest, nam aut versiis ipse COrrumos, est, aut exei sit alius post euin Versus, aut immigravit ex priorerehensione et delendus est. Haec fuit sentetitia Braui via , clui versum

ejecit- probantibus Beckio, Ruhn- Icenio ep. erit. p. 278, Gerritardo p. 34. Sed his ansentire non possvin; Pri

dentur, cplod in sequentibus ad ea reseratur; deinde etiainst hunc Verat In e priore ei litione servatum Pu

tamus. ne ibi quidem solus poterat ita legi, debebat versus aliquis sequini verbuni finuum haberet, qualemnxit etiam Gerharduar πόντον ἐπέπλωμεν πατρὸς κρυερῆσιν ἐρε- μαῆς. Qito 1 cum ita sit, intelligi non potest, quomodo faetum sit, ut niter tantum lioriun verauum in libros nostros immigraverit, alter Exciderit. Accedit, cluod non in quibusdam mulo libris versus ille coinparet, ut is de quo ad v. 1116 sernio fuit, sed

in omnibus legitur. Itaque hunc ver-Bum lum tei endlin jiulico, et aut mendam aliquam in ipso latere, aut Versuin sequentem librariorum curupa omissum Puto.

146쪽

1150 H των ἐξ αμφοτέρων εἰμὲν γένος. ἀλλ' ο μὲν ἔδη

fateor, aue tamini illud ῶς ποθι alibi

relii tui co ld. Et editiones inde a Pariaina exhibent, unice verus mi. Post liunc V sum vulgo legitur is, qui est infra v. 12m, recte h. l. aBriiucrio de tus. Nani neque hiqua loci se ii sus postulat, ut locus indicetur, ubi vellus Videri possit, quod putat Beck., nequo Apol Ionia est,

resus Eosdem Boinerim ratione rein petere, ili ioci supra jani monitum est. Praetereali. I. Scholl. hunc versum silentio transeunt, infra eum commemorat Sehol. Hor. Itaque certissinium videtur, eum a librario quodam explicationis causa margini adscriptum deinde in textuin irrepsisse, quod idem faciunt vidimus in fino libri pri

147쪽

,,ήμεῖς δ' αυτίκα πατρὰς ἐφετμάων ωλέγοντες,, νευμεθ' ἐς Ῥρχομενὰν κτεάνων 'Ἀθάμαντος εκητι. - εἰ δε καὶ ουνομα δῆθεν ἐπιθύεις δεδαῆσθαι,1155 ,,τῶδε Κυτίσσωρος πέλει Ουνομα, τῶ δέ τε Φρόντις' -τῶ δε αλας ' ἐμε δ' αυτον επικλείοιτέ κεν υργον 'Dς φάτ' - ἀριστῆες δε συνηβολιν κεχάροντο καὶ σφέας αμφίεπον περιθαμβέες. αυτὰρ γήσων ἐξαυτις κατὰ μοῖραν ἀμείφατο τοῖσδ' ἐπέεσσιν.

,, λίσσεσθ' ευμενέοντας επαρκέσσαι κακότητα. 'o Κρηθευς γάρ θ' Ἀθάμας τε κασίγνη οι γεγάασιν. ἡ Κρηθῆος δ' υἱωνῖς ἐγὼ συν τοῖσίδ' εταίροις,, πιλάδος ἐξ αυρῆς -ομ' ες πὀλιν Αἰήταο.1165 ,, ἀλλὰ τὰ μεν καὶ εσαὐτις ενίψομεν ἀλλήλοισιν 'o νυν δ' εσσασθε πάροιθεν sn' εννεσίρσι δ' ὀγ- αθανάτων ἐς χεῖρας εμὰς χατέοντας ἱκέσθαι. N ρα, καὶ ἐκ νηὀς δῶκε σφίσιν εῖματα δυναι. πασσυδίν δ' ἐπεοα κων μετὰ νηόν υροος,1170 μῆλ' ἱερευσόμενοι ' περὶ

1153. κτεάτων ex Regg. Platuor BriIne L. Mis., quoci non solum non praestat, sed ne terri quidem potest.

Genitivo κτεάτων nmno ulul'Mn usus est.

n en si raptuni est in ullo cod. u.rod.

τίσωρος uig. sed duplex σσ postulat metrunt, et sic notaen sc rabitur apud Herodotum l. l. ulii Val-kenae r. nostrum locum iami vidit emendandum esse , in Vrat. et Vin 1., .nde receperunt Brunch. Beeli. - τωδέτε Vtilg., quod seni non posse recta vidit Brunck. male refragante Beckio, seil non recte scripsit illo τῶδε δ , t luunt distractis tantum vocii is scri-lyeliduni esset τῶ δέ τε, cpiod intextii dedi.

' ἐσχάρν εστ σαντο

lapsus sist, Homeri nomine intulat. quuin eundem p. 357 , 29 recte ad Apollonium retulisset.

ψομεν Reππ. A. E. Vrat. Vind. et suprascr. In Reg. B. Forinain inauclitaein tam exigua auctoritate commoti recepermnt Branck. Beck. - ἀλ

148쪽

ἐσσυμένως, ητ' ἐκτὸς ἀνηρεφέος πέλε νηοίη στιάων ' εἴσω δε μέλας λίθος ήρήρειστο. ἱερὰς, φ ποτε πῆσαι Ἀμαζόνες ευχετόωντο.ουοέ σφιν θέμις ψεν, ὁτ ἀντιπερηθεν ἶκοιντο, 1175 μήλων τ' ήδε βοῶν τῆδ' ἐσχαρν ιερὰ καίειν '

ἀλλ' ἶππους δαίτρευον, ἐπηετανὰν κομέουσαι.

αυτὰρ ἐπεὶ ὐέξαντες ἐπαρτέα δαῖτα πάσαντο, δὴ τότ' ἄρ' Αἰσονlδης μετεφώνεεν, ἐρχέ τε μυθων.

, , Ζευς αυτὸς τα εκαστ' επιδέρκεται' Ουδέ μιν ἄνδρες

11 80 ,, λήθομεν ἔμπεδον οἶ τε θεουδέες Ουδε δίκαιοι. ,ώς μεν γὰρ πατέρ' υμιν έπεξείρυτο φόνοιο - μ Pυής καὶ νόσφιν ἀπειρέσιον πόρεν ὁλβον',,ῶς δε καὶ ίμέας αυτις ἀπήμονας ἐξεσμοσεν,, χείματος ουλομένοιο. πάρεστι δὲ τῆσδ' επὶ νηὸς

σόμενοι Regg. A. B. C. D. et supra

1172. μέγας ex emendatione Hoeletlini Braanck. Beck. Ρotest ita scripsisse poeta, sed non deluit, nec aluulfiliarii in pedit, quominus reVerani per fuerit ille lapis magpum eum stusse non oportet diserte adclitum esse. - εἰρῆρειστο Reg. A. 1174. σφι Vrat. - Δοντο rati.C. D. Regg. Uui lupae, Med. et ut videtur Guelph. , quod receperiant Brianck. Beck., sed optativum se sua sagitat, itain δτε est Ploties.

2 p. 27 et Misceli. Philol. II, I P. 9,

et particula, ovδέ offensus, et oppositionem alitimam desiderans. Sed sensus hic est: probi viri Duem risnιatent, et si piando in res adveraas inciderent, tamen ab eo fiereantur. Itaque improbor Iui hic nulla mentio

esse debet. Sed in oυδέ ossenditeti tun Ηmanct., PIi in hδέ niutavit, obsequente I cIcio. Ne pie lioc opus; constructio taec est: oί τε θ εουδέες ἐσμὲν, Ου λήθομεν Βία, οὐδὲ δίκαιοι λήθουσι. Particillas vero τέ - δέ,

p. 36. 192 s. 299. Stalib. ad Plat. Pliileb. p. 56. Reisi g. Coiqectan. p.213 s. et ad Soph. Oed. Col. p. 303. Simile est Homericiam Od. XXI, 31Oπῖνέ τε μήδ' ἐρίδαινε. Noster iiiscix

εἰσοράαν, μηδε πτόλιν. I, 1190 Ου- τε τι πολλοῖς 'πιθομένην ὁγις, ουδὲ μέγα τηλεθόωσαν. 1181. Hic versus omissus est in

Med. et Vrat. , sed utrobique a manu recentior in inargine adsCriPtus. -

149쪽

1185 A ἔνθα καὶ ἔνθα νέεσθαι, οπη φίλον, εἴτε μετ' Αἶαν,

,, τὴν γὰρ 'Mηναίη τεχνήσατο, και τάμε χαλκοῖο δουρατα Πολιάδος κορυφῆς πάρα σὐν δέ οἱ υργος

,,τευξεν. αταρ κείνην γε κακον διὰ κως κέδασσεν, 1190 ,, πρὶν και πετράων σχεδὀν ελθεῖν, αἴτ' ἐνι πόντω,, στεινωπῶ συνίασι πανήμεροι ἀλλήλύσιν. δε αλλ ἄγεθ , ωδε και αυτοὶ ες Ελλάδα μαιομένοισιν,, κῶας αγειν χρυσειον ἐπίροθοι αμμι πέλεσθεν, και πλοου ηγεμονῆες, επει Φρίξοιο θυολὰς

ου γὰρ ἔφαν τεύξεσθαι ἐνηέος Αἰήταο

κῶας ἄγειν κριοῖο μεμαότας, ωδε δ' ἔειπεν γος, ατεμβομενος τοιον στόλον ἀμφιπένεσθαι. 1200 , , Ω φιλοι, ημετερον μεν οσον σθενος, ουποτ' αρωγῆς,, σχησεται, ουδ' ήβαιὰν, οτε χρειω τις ἴκηται.

1185. ναίεσθαι Med.1186. μετὰ Φθίην vulg., quod

corruptum esse maisipae videt, de Phthia enim lite sermo esse non poth et nitru sunt, istae ait hanc Iectionem Explicaiulani eoinni illiscuntur. Scholi. μετὰ Φθειην Μed., tando facile erat loelia I corrigere, nOII numnus cluani ex III, 1073, maxinae Vero ex Ix, 348, ubi ipse, liisi Versus mal Tepetitur, sed servata veras lectionis Parte μετ αφνει υ. Hinc Jain F Cius Ep. crit. p. 12 versunt eaneat la-Vii, , se' negligenter is loco inspecto καe ἀφνειόν scribi sussit. Vera in Ie tionem, PIam in textu exhilitii, iuvenit Briinck., Probavit etiam C. O. Mulier. Orchomen. P. 261.

ctius liunc genitivunt ab Oniissa praepositione υπ- pei Merct vicit, aensum ceteroquin reCte explicans.1196. τευξασθαι πια. A. C. E. et per uoristum ἐντυχεiu explicat Seliol. Paris.1198. κριos Reg. A. - μεμαότες Μe l. a m. 1. μεμαῶτας ind. μεμαῶτας Reg. A. Vrat. ωδέ τ' Reg. D. rat. I iuod non recipere debebant

A. E. Med. αρωγὴ Reg. B., quod

receperunt Briinck. Et Beck. niale. Si nominativus verus esset, Grῆσ- ται pasgivam vim habere deberet, quam nun piam habet, Et si liatu et,

hujus loci sensui aptuni non foret. Inice vertis est genitivus, ἡμέτερον σθενος ουποτ' αρωγῆς σχήσεται,

μαλον et, cluod plane nostro I o x

150쪽

,, ἀλλ' αἰνῶς ὀλονσιν ἀπηνεουσιν ἄρηρεν - Αἰήτης ' τψ καὶ περίδεriα 'ναυτίλλεσθαι. στεμαι δ' Ἀλωυ γόνος υμενάι' ἄμφὶ δε Κόλχων