장음표시 사용
211쪽
κόψε παρ' Ουριαχον μεγάλω ξίφει ' αλτο δ ακωκὴὐαιστηρ ἄκμονος ῶστε παλιντυπές' οἱ δ' ὁμάδησαν 1255 γηθόσυνοι ηονες επ' ἐλκωρῆσιν ἀέθλου. καὶ δ' -τὰς μετἐπειτα παλύνετο ' δυ δε μιν αλκὴ σμερδαλέη, ἄφατος τε καὶ ἄτρομος' αἱ δ' εκάτερθεν χεῖρες επεὐρωσαντο περὶ σθένεῖ σφριγύωσαι.ώς δ' οτ' ἀρηχς ῖππος ἐελδόμενος πολέμοιο 1260 σκαρθμω ἐπιχρεμέθων κρούει πέδον, αὐτὰρ υπερθεν κυδιόων ὀρθοῖσιν ἐπ' οὐασιν αυχέν' ἀείρει . τοῖος ἄρ' Αἰσονίδης ἐπαγαίετο κάρτεῖ γυίων. πολλὰ δ' ἄρ' ἐυθα καὶ ἔνθα μετάρσιον ἴχνος ἔπαλλεν ἀσπίδα χαλκείην μελίην τ' ἐν χερσὶ τινάσσων.1565 φαίης κεν ζοφεγοῖο κατ' αἰθέρος ἀχσουσαν χειμερίην στεροπὴν θαμινὰν μεταπαιφάσσεσθαι ἐκ νεφέων, ὁτ' ἐπειτα μελάντατον ἔμβρον ἄγωνται.
καὶ τότ ἔπειτ' ου δηρὰν ἔτι σχήσεσθαι ἀέθλων μέλλον' ἀτὰρ κληῖσιν ἐπισχερω ἱδρυνθεντες 1270.ρίμφα μάλ' ἐς πεδίον - Ἀρήχν ήπείγοντο. τοσσον δε προτέρω πέλεν ἄστεος ἀντιπέρηθεν, ἔσσον τ' ἐκ βαλβῖδος ἐπήβολος ἄρματι νυσσα
γίγνεται, ὁπποτ ' αεθλα καταφθιμένοιο ἄνακτος κηδεμύνες πεζοῖσι καὶ ἱππήεσσι τίθενται.
1275 τέτμον δ' Αἰητην τε καὶ ἄλλων ἐθνεα Κόλχων
τοὐς μεν Καυκασίοισιν ἐφεσταότας σκοπίλοισιν, του δ' αυτos παρὰ χεῖλος ἐλισσόμενον ποταμοῖο.
1254. Hie et duo oui a Iuniueversus desunt in Guelph.1257. ἄταιτος Med. m. 1.1258. zεῖρες deest in Vati. A. C.
Reg. D. dederi ni Briari l. min. Pro hante Goliarito p. 97, sed Ox uno illo deteriore libro reeipeio nolui, Praefiertim cuni plural)us locis hic unus e: ulox ἐνέ pro vulg. ἐν prael,
bror Ini auctoritateni et fiensus Pru stantiam secutus SuIn, quamquam
212쪽
1280 νηὼς ἀποπροθορών' ἄμυδις δ' ελε παμφανόωσαν χαλκείην πήληκα θοῶν ἔμπλειον ὀδόντων
και ξίφος ἀμφ ' ίμοις, γυμνὸς δέμας, ἄλλα μεν 'Ἀρει
εἴκελος, αλλα δέ που χρυσαόρφ 'Aπόλλωνι. παπτήνας δ' ἀνὰ νειόν ἴδε ζυγὰ χάλκεα ταύρων,1285. αὐτόγυόν τ' ἐπὶ τοῖς στιβαροὐ ἀδάμαντος ἄροτρον. χρίμψε δ' ἔπειτα κιών, παρὰ δ' οβριμον ἔγχος ἔπηξεν Ορθὰν ἐπ' οὐριάχω, κυνέην δ' ἀποκάτθετ' ἐρείσας. βῆ δ' αυτῆ προτέρωσε σῶν ἀσπίδι νήριτα ταύρων
ἴχνια μαστευ- οἱ δ' ἔκποθεν ἀφράστοιο 1290 κευθμῶνος χθονίου, ἴνα τε σφίσιν ἔσκε βόαυλα καρτερὰ λιγνυόεντι πέριξ εἰλυμένα καπνῶ, ἄμφω ὁμου προγένοντο πυρὰς σέλας ἀμπνείοντες. ἔδδεισαν δ' ῆρωες, οπως ἴδον. αὐτὰρ Ο τούς γε ευ διαβὰς ἐπιόντας ατε σπιλὰς εἰν άλὶ πέτρη 1295 μίμνει ἀπειρεσίρσι δονευμενα κύματ' ἀέλλαις. πρόσθε δέ οἱ σάκος ἔσχεν εναντίον' οἱ δέ μιν ἄμφω μυκηθμῶ κρατεοοῖσιν ενέπληξαν κεράεσσιν ' οὐδ' ἄρα μιν τυτθόν περ ἀνώχλισαν ἀντιόωντες. ώς δ' Α ἐνὶ τρητοῖσιν ευρρινοι χοάνοισιν1300 φῶσαι χαλκήων ὁτε μέν τ' ἀναμαρμαίρουσιν,
Vind. Flor. Ald. Brilla. Basil. ut supri T. 278. - IDυσάορε Vulg. χρυσαόρω Vati. A. D. Glielph., i duxin I mionem cum Herm. ad Orph. p. 735 raetuli, non Propter litat uni, milacilo exmasari Potest, ilia iun et iIIcliitivo tertiae declinationis, et in
maan praetulit Il. V, 256 , necive se uinino altera forina in Iliade et Odys
1299. ἐυ ίνοις vulg. inepte, non
Rutent vocari niinquam possunt, sed
213쪽
πυρ ολοὸν πιμπρῶσαι, ἔτ' - λήσουσιν ἀυτμώ, δεινὰς δ' ἐξ αυτῶν πέλεται βρόμος, ὁππότ' ἀανψιόθεν ῶς αρα τώγε θοην φλόγα φυσιόωντες ἐκ στομάτων ὁμάδουν, τυν δ' αμφι τε δηχν αἶθος 1305 βάλλεν ατε στεροπή ' κουρης δέ ε φάρμακ' ἔρυτο. καί θ' δγε δεξιτεροῖο βοὸς κίρας ακρον ἐρυσσας
tasse m errore typ. - Ο τε Ηoeletlin. Shais . Utraiinquo Beckius falso vulgatani lectionem vocat, Uine solius Hoel glini stupori debetur, et B n--si correctioni trabilit eam, quae in omnibus prioribus eo. inVenitur. - ἀναμορμυρουσι einendavit Ruthnk. epist. GR. p. 149, Piod receperiant Briinck. Beck. Sed ea emendatio mihi, pace aiunnii viri sit dictiun,
ne pie necessaria videtur, ne lue Rpta. Nam ut taceam, murenur vix saene apte
sit v. 1301 δεινὰς δ' ἐξ αυτῶν πέλεται βρόμog et his vectia respoIulentovi Jii Metam. VII, 106, iluae
fert Rufink. utque solent pleni rest mare eamini, neqMe aptum foret, si Apollonius tas do strepitu solliunt i qui voluisset. Deinde ex eo, quod
opponitur, ὀτ' αο λήγουσιν ἀυτμῆς,
elucet, supra non de strepenti is, sod de santibus sollibus sermonein esse, cluibus oppon Intur cessantes, ut continodo Cornpariat possit locus
noster cum J Iomerico B. XVIII, soφουσαι δ' ἐν χοάνοισιν ἐείκοσιπῶσαι ἐτυσων, παντοίην ευπρηστον ἀὐτμὴν ἐξωνιεῖσαι, ἄλλοτε μὲν σπευδοντι παρέμμεναι, ἄλλοτε δ' αυτε, οππως Ἐφαιστός ου' ἐθέλοι καὶ
Iam intelligitur Scitoliastas recte liniri: locum explicare: ἀναμαρμαί-ὐειω κυρίως τὰ καίε- μετενήνοχs δε
μαρμωρειν Vero de follibus eo aptius dicitur, mi od, iluum solliunt flatu ignis neceti litur, ipsi evomere ignein videntur. 1301. προπρῶσαι Hor. 13M. αυτου vulg., quod non posset nigi ad ignem referri, ut is ipso emimpere ex sollibus cliceretur, nequo prorsus inepte, Sed qutun αυτῶν Draebeant Rem. quinque, hoc eum Brunck. et 1 ech. recepi. - ἀχει Vulg., ouod feret non potest. ἀέξη REE. D. Et E. R In. I. ἀ ill Rem. A. B. C. E. Vrat. Vind., quod cum Uriinck. et Beck. recepi, sed malim ἀ&σει. 13O3. φυσιόωντε vulc. Ρlumilem exhibet it Vati. Α. C. D. Med. Guelph. gg.A. B. C. D. E. Vrat. Vind., quem euin uriInck. et Beck. recepi, non propter hiatum, ut illi, sed propter libro Ni in auctoritatem et quia clualis facilius a librariis proficisci potuit.
cum gl. θορύβω, d quo talsa refert BriIIick. ὁ δωVau.A.Η. ὁμόδω Vat.D.όφιαδιςVind. ὁμαδωνRegg. luatuor et ecl.Ρaris. ὁμάδovat emendavit Steph.iluod a recentioribus editoribus onusi-hus receptum est, et legitur in Vat. C., si ex Itali editoris silentio reet . Olligere licet. ὁμάδευν legend uti proponit Herm. ait Orphi. Lilli. v. 1721 EACio Iuain ob causam. Recepi Steptimi emendatior en , quanHI IRIn eo ej iis veritato in tanto tu, rorum consetisti dubitans, nam tition libra nonnullii oμάδων praebent, iiiiiiiiii est, Iuliiii saepissime tota subscriptiim in v transeat. Accessiit quod vectum ὁμαδεῖν nunquam, ab Homero Certe, nisi de honψium confabulantium strepitu usurpatur, δμαδος semel ille adventuin transtulit Il. XIII, 797. Ι-que revocasseis ὁμάδν, nisi vetarent sequentia, quae fortasse correctio ictegent. - τον δ ' ἀμφί λ ontendat Ieru . l. l., in quil iis iluomodo τόν et g jungat nescio. Fatendum launen est, zέ otiosum vuleri, nisi sorte δέ τε interposito vocat, uo friunCtum
lutes ut Il. IX, 519. Sed omnino
sensu usurpatum et mathn βάλλονῶτε στεροπήν.
214쪽
ζεύγλν χαλκείν, τον - χθονὶ κάββαλεν ὀκλὰξ,
ριμφα ποδι κρουσας πόδα χάλκεον. ως δε καὶ αλλον
1310 σφῆλε πυξ ἐπιόντα, μιῆ βεβολημἐνον Οὐμῆ.ευρώ δ' ἀποπροβαλὼν χαμάδις σάκος, ἔνθα καὶ ἔνθα τῆ καὶ τῆ βεβαώς ἄμφω ἔχε πεπτηῶτας
γούνασιν ἐν προτέροισι, διὰ φλογὸς εἶθαρ ελυσθείς. θαυμασε δ' Αἰήτης σθένος ἀνερος. οἱ δ' ἄρα τείως 1315 Tυνδαρίδαι, δὴ γάρ σφι πάλαι προπεφραδμένον ῆεν, ἀγχίμολον ζυγά οἱ πεδόθεν δόσαν ἀμφιβαλέσθαι. αὐτὰρ ὁ ευ ἐνέδησε λόφους ' μεσσηγυ δ ' ἀείρας χάλκεον ἱστοβοῆα θοὐ συνάρασσε κορώνύζεύγληθεν. καὶ τὼ μεν υπεκ πυρὸς ἄψ ἐπὶ νῆα 1320 χαζέσθην. ὁ δ' ἄρ' αυτις ἐλῶν σάκος ἔνθετο νώτω ἐξόπιθεν, καὶ γέντο θοῶν ἔμπλεων ὁδόντων πήληκα βριαρὴν δόρυ τ' ἄσχετον, ω ρ' υπι μέσσας ἐργατίνης ῶς τίς τε Πελασγίδι νύσσεν ἀκαίννΟὐτάζων λαγόνας' μάλα δ' ἔμπεδον ευ ἀραρυῖαν 1325 τυκτὴν ἐξ ἀδάμαντος ἐπιθυνεσκεν ἐχέτλην.
quam vectorinu collocationem cur Praetulerint urimck. Et Beta. non intelligo. - ἐρυσας Vrat. Vind.13OT. oφρα πέλασσεν Re g. luin-Ule, unde oφρ' ἐπέλασσε dedit Briinckius, quia oφρα hic non ut sed donee significet. Secutus est Beck. Sed intelligi non potest, cur non ut h. l. significare possiti Verani muttituli causitIn Br inclito coiijunctivum fuisse puto, quem post imperfectum εἱλκεν ferre non poterat, de ovo vid.
Re N. A. E., quod recepit Branck. adversante metro.
1312. τῆ deest in Gliel pti. 1315. προπετασμένον legendum judicat Herni. ad Orph. p. 759 Pr
pter correption In ante *o, rem lamen serendam ali iura clini SpitZnerode vers. her. p. 103 non minus Plam
in προπεφραδμένα apud Hesiod. OP. et D. 355.
1320. ἄνθετο vulg. ἔνθετο ait. A. B. C. D. Regg. cpIatuor, Med.Guelpli. Vrat. Vind. Ald. Brmi,. Basil, Paris. , quod recipere non dubitavi. Vulgata lectio ex solo Flor. Propa
215쪽
οῖ δὲ τέως μεν δο περιώσια θυμαίνεσκον, λάβρον ἐπιπνείοντε πυρὸς σέλας' ωρτο δ' ἀμμιρυτε βυκτάων ανέμων βρόμος, Ουστε μάλιστα δειδιότες μέγα λαῖφος άλίπλοοι ἐστείλαντο. 1330 δηρὸν δ' οὐ μετέπειτα κελευόμενοι υπδ δουρὶ ηχαν' ὀκρυόεσσα δ' ἐρείκετο νειὸς ὀπίσσω, σχιζομένη ταύρων τε βίν κρατερφ τ' ἀροτῆρι. δεινὀν δ' ἐσμαράγευν αμυδις κατὰ ἄλκας ἀροτρου βώλακες ἀγνυμεναι ἀνδραχθέες εἴπετο δ' αυτος 1335 λαῖον επὶ στιβαρφ πιέσας ποδί ' τῆλε δ' ἐεωβάλλεν ἀρηρομένην αἰεὶ κατὰ βῶλον ὀδόντας, ἐντροπαλιζόμενος, μή οἱ πάρος αντιάσειεν Γοενέων ἀνδρῶν ὀλοος στάχυς οἱ δ' ἄρ' ἐπιπρὰ χαλκείνς χηλῆσιν ἐρειδόμενοι πονέοντο. 1340 ημος δὲ τρίτατον λάχος ῆματος ἀνομένοιο
λείπεται εο ηους, καλέουσι δε κεκμηῶτες
ἐργατίναι γλυκερόν σφιν αφαρ βουλυτὸν ἱκέσθαι,
Vau. A. B. D. Me l. Glielph. Hor. At l. oi δήτι εως μεν δὴ π. Viat. Vind. οἱ δῆ τείως μεν π. Regg. quin que, ut saepe libri illi correctiones naetricas proseriant. Οἱ δὴ τείως μενδή n. o l. Paris. Steph. uitaui intextia dedi lectionein .xnibent ed. ib. et Basil. , un te Hoelglin. Et deinceps Dinire a receperunt. Eadem in Viit. C. inventa videtur.
1335. βαθμὸν ἐπὶ στιβαρῶ π. π.Vulg. Vereulite gradum forti pede
Irmans, quae ne lite iligunt in Ver
bis graecis et, si inmsent, inepta forent. Pro βαθμὰν in Reg. E. et , iii l. legitur 1άiὐν, in Med. Guelph.
t. R gg. A. B. Hor. Ald λαιον. Ex Vaticanis nihil no tuin video, sed nitriam ni eadoin lecao in. iis r periretur. Hrii nescius ignorans, qLud illo 1αιον saciat, errore aut Casu seriptum Putat. Sed ea vera est laetior scilicet 1αῖον est eviter aratri, cui pedem imponere aratorem oportebat, quo prolandius in teream p netraret; hine recte loco nostro dictuni est ἐπιπιέσας λαῖον ποδί. Rarioris iussus vocalnili pauca fit ut,
Iasonis Passu accipiendum est, sed et ipsunt significat earn aratri partem, cui pes aratoris imponi solebat, unde βαθμός vocata est. Alterutrum igitur liomani vocaluitoriam alterius glos en a est, se i praetuliI λαχν propter librorrum strictoritatem. - δὲ olo Vind.δ' ἐεχ Hrui ch. Beck. ut solent; vid.
216쪽
τετράγυός περ εουσα, βοῶν τ' ἀπελυετ' αὐοπα. 1345 καὶ τοὐς μεν πεδίονδε διεπτοίησε φέβεσθαι'αυτὰρ ὁ αψ ἐπὶ νῆα πάλιν κέεν, οφρ' ἔτι κεινὰς Γ γενέων ἀνδρῶν ἴδεν αυλακας. ἀμφὶ δ' εταῖροι θάρσυνον μυθοισιν. ὁ δ' εκ ποταμοῖο 0oάωναυτῆ ἀφυσσάμενος κυνἐρ σβέσεν ὐδατι δίψαν' , 1350 γνάμψε δε γουνατ' ελαφρὰ, μέγαν δ' εμπλήσατο θυμὼν αλκῆς, μαιμώων συὶ εἴκελος, ἔς ρά τ' ὀδόντας θήγει θηρευτῆσιν ἐπ' ἀνδράσιν, ἀμφὶ δε πολλὸς ἀφρῖς απὸ στόματος χαμάδις θέε χωομένοιο. οἱ δ' ῆδη κατὰ πασαν ἀνασταχυεσκον ἄρουραν 1355 Γηγενέες ' φρίξεν, περὶ στιβαροῖς σακέεσσιν δουρασί τ' ἀμφιγυοις κορυθεσσί τε λαμπομένύσιν ' ηος τέμενος φθισιμβρότου ' ἴκετο δ' αἴγλη νειόθεν Ουλυμπόνδε δι' ήέρος ἀστράπτουσα. ώς δ' ὁπότ' ες γαῖαν πολέος νιφετοῖο πεσόντος 1360 - απὁ χειμερίας νεφέλας εκέδασσαν ἀέλλαι λυγαίν υπὀ νυκτὶ, τα δ' ἀθρόα πάντα φαάνθη τείρεα λαμπετόωντα διὰ κνέφας' ῶς ἄρα τοίγε λάμπον ἀναλδήσκοντες ὐπὲρ χθονός. αυτὰρ γήσων μνήσατο Μηδείης πολυκερδέος ἐννεσιάων 1365 λάζετο δ' ἐκ πεδίοιο μέγαν περιηγέα πέτρον, δεινὼν Ἐνυαλίου σόλον υρεος ' οὐ κέ μιν ἄνδρες αἰζηοὶ πίσυρες γαιης ἄπο τυτθὸν ἄειραν.
receperant BriInck. Beck. Cum versus detrimerito.
δασαν Flor. Ald. Briab. Hasu. ἀῆtαι Μod. ex correction et margis Reg. B., quod nescio cur Praetulerint Brutis . et Beck.
1364. Hie versus deest in Vat. B. 1367. υπd ex uno Reg. D. malis receperunt Briinck. Beck. Versus 1396, miem consert Briinck., alia est Tatio , quum illoriim pedes nubterra essent. Honteriis quo lue loco
217쪽
ἀαας αυτὼς δ' ύφ' ἐδν σάκος εζετο λάθρv1370 θαρσαλέως. Κόλχοι δε μέγ' Ιαχον, ώς οτε πόντος Ιαχεν ὁξείροιν επιβρομέων σπιλάδεσσιν ' τὰν δ' ελεν ἀμφασίη ριπῆ στιβαροῖο σόλοιο Αἰήτην. οἱ δ' ῶστε θοοὶ κυνες ἀμφιθορόντες αλλῆλους βρυχηδον ἐδήχν' οἱ δ' ἐπὶ γαῖαν 1375 μητέρα πῖπτον ἐοῖς υπὰ δουρασιν, ήυτε πελαιῆ δρυες, αστ' ἀνέμοιο κατάῖκες δονέουσιν. OIος δ' ουρανόθεν πυρόεις αναπάλλεται ἀστῆλὁλκὀν ὐπαυγάζων, τέρας ἀνδράσιν, οῖ μιν ἴδωνται μαρμαρυγῆ σκοτίοιο δι' ὴἐρος ἀ αντα ' 1380 τοῖος αρ' Αἴσονος υἱὸς ἐπέσσυτο Γηγενέεσσιν. γυμνὸν δ' ἐκ κολεqῖο φέρε ξίφος ' ουτα δὲ μίγδην ἀμώων, πολέας μεν ἔτ' ες νζδυν λαγόνας τsημίσεας ἀνέχοντας ες ήἐρα τοὐς δε, καὶ ἄχρις ώμων τελλομένους ' τοὐς δε, νέον ἐστηῶτας' 1385 τοὐς δ', ἐδη καὶ ποσσὶν επειγομένους ἐς αρζα.
vit. Accentuni vulgati απὰ recto jain niutaverat Stepilantis, sed in ere rem relapsus est Hoelglin.
οπιλάδεσσιν Et Nicand. Alexipi . v. 290 o&ς πετραίησιν υποβρέμεται σπιλάδεσσιν. 1372. Hunc versum et oui sequuntur ab Euiueto sumsisse Nostriunt tantur Scholi.
1377. Pro αναπάλλεται τM. I t. np. Scholi. et Etγmol. M. 697 , 50 ἀπολάμπεται. Illud nielius est; πάλλεσθαι saepe de stellis dicitur, P. Scito I. Paris. ad II, 517. - ἀστήρ
quod tacite cortexit Brianck., inclinae luente Becrio , sed J' a, sse sensus ivlaei, cpiod aut ex simillitius in se luentis A natu ni est, aut librarioruin correctioni debetur, Ouibus metriun labare videbatur, seu ultinia in ημίσεας recte producta est, V. Hemia
218쪽
ώς δ' Οαότ' ἀμφ' ουροισιν εγειρομενου πολεμοι δείσας γειομόρος, μη οἷ προτάμωνται ἀρουρας, εο ν εύκαμπῆ νεοθημα χερσὶ μεμαρπῶς, ῶμον ἐπισπεύδων κείρει στάχυν, Ουδε βολῖσιν1390 μίμνει ἐς ώρα ν τερ μεναι ηελίοιο 'ῶς τότε Γηγενέων κεῖρεν στάχυν' ἀματι δ' ολκοὶ ήυτε κρηναῖαι ἀμάραι πλήθοντο ροῆσιν. πῖπτον δ' οἱ μεν ὀδὰξ τετρηχότα βῶλον ὀδ σιν λαζόμενοι πρηνεῖς' οἱ δ' ἔμπαλιν ' οἱ δ' επ' ἀγοστν1395 καὶ πλευροῖς, κήτεσσι δομην ατάλαντοι ἰδέσθαι. πολλοὶ δ' ουτάμενοι, πριν υπὀ χθονὰς ἴχνος ἀεῖραι,οσσον ἄνω προυτυψαν ἐς ήέρα, τόσσον εὐαζεβοχόμενοι πλαδαροῖσι καρήασιν ἐρή0ειντο.ἔρνεά που τοίως Αιὸς ἄσπετον ὀμβρήσαντος 1400 φυταλιῆ νεόθρήπτα κατημυουσιν ἔραζε κλασθέντα ρίζηθεν, ἀλωήων πόνος ἀνδρῶν'
juncta glint, ut locum corruptum esse duintam non possit; cpiare όκλὰξ emendavit At rescit. 1 diicid. MiuDd. p. 547, limosi receperiant Briinck. Beck. Sed illud et sensus causa non Ptum est, nem qui in genua cadit, non terream ore tangit, et inale sit,i o onuntur ὀκλὰξ et ἔμπαλιν, et Aun- at illud, iluuin huic vini recte OPP situm sit πρηνεῖς et metro Exciversatur, v. Spitaner. de Vers. her. P.
II, 418 πρηνεες ἐν κ-ίησιν ὀδὰξ
λαζοίατο γαῖαν. lm In locum aporte ante oculos lia iniit Noster tani trita sunt poetis, ὀδosM auteni tant inusitatuni, ut in ture: potius viti uin quaerenduIu esse videatur. Quaesivit Ρierson. Veris. p. 212, clui oπλοισιν legenduin auspicatus est, sed nieliua
textum recepto, ultimim versus eein, sortasse ἀρουρης, extrusani
j ivlicat. Et revera desideratur genitivus ali tuis, sine piο βῶλος vix bene ita nucle dici poterat. Sed os-
1endendum est etiani in eo, quod βῶλος masculino genere usurpatum est; clulini eniin luin lutea praeterluinc Iocii in apuit Apolloniunt legiitur,
III, 1055. 1336. IV, 1552. 1736.1756, omnibus liis locis senisininum
219쪽
τον δε κατηφείη τε καὶ Ουλοὰν αλγος ἱκάνει κληρου σημαντῆρα φυτοτρόφον ' ως τότ' ανακτος Α αο βαρεῖαι -δ φρένας ηλθον ἀνίαι.=1405 υε δ' ἐς πτολίεθρον υπότροπος αμμιγα Κόλχοις πορφυρων, Π κε σφι θοώτερον ἀντιόωτο.ημαρ ἔδυ καὶ τῶ τετελεσμένος ηεν αεθλος.
220쪽
Θύτη νυν κάματόν γε, θεα, και δηνεα κούρης Κολχίδος ἔννεπε, μοὐσα, -ὀς τέκος. η γὰρ ἔμοιγε ἀμφασίν νοος ἔνδον ελίσσεται ὁρμαίνοντι, ὴέ μιν ἄτης πῆμα δυσίμερον, η τό γ' ἐνίσπω 5 φύζαν ἀεικελί ν, κάλλιπεν ἔθνεα Κόλχων. Ητοι ὁ μεν δήμοιο μετ' ἀνδράσιν, οσσοι ἄριστοι, παννυχιος δόλον αἰπὐν ἐπὶ σφίσι μη ιάασκενῶσιν ενὶ μεγάροις στυγερω επὶ θυμὼν ἀέθλ' Αἰγης ἄμοτον κεχολωμένος ' οὐδ' Ο γε πάμπαν ,10 θυγατέρων τάδε νόσφιν ἐῶν τελέεσθαι ἐώλπει.
Tu δ' ἀλεγεινότατον κραδίι φόβον ἔμβαλεν Ἐρφτρέσσεν δ ήυτε τις κουφη κεμὰς, ηντε βοθείης τάρφεσιν ἐν ξυλόχοιο κυνῶν εφόβησεν ὁμοκλη. αυτίκα γὰρ νημερτες ὁ ῖσσατο, μή μιν αρωγήν
. δυσίμορον Guelph. - Verba πημα δυσίμερον malum ingratannmale veli it Beckius, clia unx deberet tmalum ex infelici amore natum. T liuii loci ni non satis recto intellexi ovidetur, ciuein Jam Schioll. recte explicaverrunt et Hoelalinus hene inte
pretatus erit t. Sensus est: nescio, littulit Medeam fugae consiliuni pissct dicam Iasonis amore coninistam, En patris metu.
Seliol. Hor. vero πυκνώμασιν. Sed duo illa ariectiva jure jam displi- eueriant Stephruio, qui ex emerulatione reponi jussit 8αθείης - ξυλύ-
χοιο. Hanc emelinationem tacite r cepit Hoelglinus, tacite receperiant Brunck. Et Beck., ut ex PoriRI editionibus ciuisque halic vitigatain libror in lectioilem esse credere debeat. Sed liue innuiualii mera est Stepilani conjectura, eam recipere non dubitavi collati, locis Homericia Il. V. 555 8αθειης εάρφεσιν ύλης. XV, 606 μαθέης ἐν τάρφεσιν υλης. XI,