Apollonii Rhodii Argonautica. Ad fidem librorum manuscriptorum et editionum antiquarum recensuit, integram lectionis varietatem et annotationes adiecit, scholia aucta et emendata indicesque locupletissimos addidit Augustus Wellauer. Volumen prius sec

발행: 1828년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

, Αἰήτην, ἀλλ' ο&ν ἀκουομεπι ηδε δε κουρη' - αἰνοπαθης κατά μοι νόον ἔκλασεν ἀντιόωσα,, μή μιν, ἄναξ, Κόλχοισι πόροις ἐς πατοῖς ἄγεσθαι. 1080 , , ἀάσθη, οτε πρῶτα βοῶν θελκτηρια δῶκεν,, φάρμακά οἱ ' σχεδόθεν δε κακῶ κακὰν, oIά τε πολλὰ - ρέζομεν ἀμπλακί/ρσιν, ακειομένη sπάλυξεν,, πατρὸς υπερφιάλοιο βαρυν χόλον. αυτὰρ Ἀσων,- ώς ἀω, μεγάλοισιν ενέσχεται ἐξ ἔθεν ὁρκοις,1085 ἡ κουριδίην θήσεσθαι ἐνι μεγάροισιν ἄκοιτιν.,, τῶ, φίλε, μήτ' ουν αυτὰν ἐκών επίορκον ὀμόσσαι,, θείης Αἰσονίδην, μητ' ασχετα σεῖο εκητι,, παιδα πατηρ θυμῶ κεκοτηότι δηλήσαιτο.,,λιην γὰρ δυο λοι εαῖς επὶ παισὶ τοκῆες' 1090 ,,οIα μεν Ἀντιόπην ευώπιδα μήσατο Νυκτευς ',,ο, δε καὶ Θανάη πόντω ἔνι πήματ' ἀνέτλη,, πατ9ὀς ατασθαλίνσι ' νέον γε μεν ουδ' ἀποτηλου υβριστης Ἐχετος γληναις ἔνι χάλκεα κέντρα,, πῆξε θυγατρις εῆς ' στονόεντι δὲ κάρφεται οἴτω

1095 ἡ ὀρφναίν ἐνὶ χαλκὸν ἀλετρευουσα καλιῆ. 'Tὸς ἔφατ' ἀντομένη ' του δε φρένες ἰαίνοντο

D. receperunt Briinci . et Be A., uinius rei Beck. liane adjicit causam, uod virgo non possit lilc δεικτικως ici. Sed Aeetae procul absenti et nunquam Viso recte opponitur , ηδε

η κοὐρη i. e. quae hic apud nos

adest.

Scholi. Conin ea oratiir varia lectio cleροπίησιν, quae ad priorem recensionem referenda videtur ut eadem

1091. ἰδὲ καὶ Αανάη Schol Paris.

male.

λειῆ VM. D. Med. Vrat. Vin 1. Re . A. ScitoI. Paris. ut I, 170. χαλκόν VoCat Apollonius τὰς σιδηρῶς κριθὰς τὰς ποιηθείσας κελεύσει αυτου, ut clieit Eustatii. ad Od. p. 658 Ed. Bas , qui Echeti historiain nareat. Add Schol. min. ad Od. XVIII, 84.

272쪽

ης ἀλόχου μυθοισιν, ἔπος δ' ἐπὶ τοῖον δειπεν. ,, Ἀρητη, και κεν σῶν τεύχεσιν ἐξελάσαιμι ἡ Κόλχους, ηρώεσσι φέρων χάριν, εῖνεκα κουρης.1100 ἡ αλλὰ -ὀς δείδοικα δίκην ἰθεῖαν ἀτίσσαι. - οὐδὲ μεν Αἰήτρο ἀθεριζέμεν, οἷς αγορεύεις, ἡ λώῖον ' οὐ γάρ τις βασιλευτερος Αἰηταο.,, καί κ ἐθέλων εκαθέν περ' Ἐλλάδι νεῖκος ἄγοιτο.,,τω μ' ἐπέοικε δίκην, ητις μετὰ πῆσιν ἀρίστο1105 ,, ἔσσεται ἀνθρώποισι. δικαζέμεν ουδί σε κεύσω. o παρθενικῆν μεν ἐοίσαν, ἐῶ ααδ πατρι κομίσσαι ἡ ἰθύνω ' λέκτρον δε συν ἀνέρι πορσαίνουσαν. - οὐ μιν ἐου πόσιος νοσφίσσομαι ' ουδὲ, γενέθλην,, εἶ τιν' υπὀ σπλάγχνοισι φέρει, δηχισιν ὀπάσσω.

1110 'Dς ἄρ ἔφη ' καὶ τον μεν ἐπισχεδὼν εὐνασεν μνος. ἡ δ' ἔπος ἐν θυμῶ πυκινῖν βάλετ' ' αυτίκα δ' ωρτο ἐκ λεχέων ἀνὰ δῶμα. συνη αν δε γυναῖκες

ἀμφίπολοι δέσποιναν έην μέτα ποιπνύουσαι. σῖγα δ' Αὀν κήρυκα καλεσσαμένη προσέειπεν,11 15 ρσιν ἐπιφροσυνρσιν ἐποτρυνίουσα μιγῆναι

se iii telligitur ex Re . D., ubi magis etia in depravata est sic: ἐς Ἐλ- λάδα νόστον ἄρατο , et selisui mulinnittriis apta est, quam Vulgata; magna enin Aeetae potestas non tanteo sigilificatur, quod bellu in Grae- Ciae Ininitari, mi in eo quod hεllitin in ipsos Graeciae fines Inseri e Pos-

ait, id quod vulgata exprimitur. 11 4. επίηκε Reg. A. 1105. κεύθω AIM. Vrat. Vind. Re g. A. B. C. E.

1113. μεταποιπνύουσαι Ilg., Unde vel buui inaudituiti μεταποιπνύειν in Ioxica irrepsit, quoil talii diid itinniprito li sparuisset, si animadverti fient editores, aran a Stephano recto monitum esse , μέτα ποιπνυουσα scribendunt esse, id sed sensu Postu lante recepi.

Reg. B., luod sensus causa initio detoriiis, tuin exigua auctoritate fulti ini recepit Briinckius, suadet te Piers. Verisim. p. 215. Nox idein ἐποτρυνεοντα ex conjectura dedit. quo sensus Plane pervertitur: quod ciuit ni ipse intelli eret, versu Praecedent προσέειπεν προέπεμψεν mutatullan proposuit. Seil inutiles sunt tiae timi ae, quum Vulg. Se ο-ptinio halleati malaeonem aIlomιι α est, sua Pmidentia instigatura I sonem, ut tum puella ron haberet,

neque Alesnoum preeibus adiret. De inita transitur ut saepe in Orationein rectam. Malo igitur Beelcitis signa, quibus Aretes oratio indica-

273쪽

260 AP ΓΟΝ ΑΥΤΙΚΩΝ Λ. Αἰσονίδην κούρρ, μηδ' Ἀλκίνοον βασιλῆα

λίσσεσθαι ' το γὰρ αυτὰς ἰὼν Κόλχοισι. δικάσσει, πα9θενικην μεν ἐουσαν εοs ποτὶ δώματα πατρος ἐκδώσειν λέκτρον δε συν ανέρι πορσαίνουσαν

1120 οὐκέτι κουριδίης μιν ἀποτμήξειν φιλόηθτος. ΡΩς αρ' ἔφη ' του δ' αἶψα πόδες φι ν ἐκ μεγάροιο, ῶς κεν γησονι μυθον εναίσιμον ἀγγείλειεν Ἀρήτης βουλάς τε θεουδέος Ἀλκινόοιο.τους δ' ευρεν παρὰ νηὶ συν εντεσιν εγρήσσοντας 1125 Τλλικ0 εν λιμένι σχεδόν ἄστεος ' εκ δ' ἄρα πῆσαν πέφραδεν ἀγγελίην γήθησε δε θυμδς ἐκάστου ηρώων ' μάλα γάρ σφιν εαδότα μυθον εειπεν. Λυτίκα δὲ κρητῆρα κερασσάμενοι μακάρεύσιν, η θέμις, εὐαγέως ἐπψώμια μηλ' ἐρύσαντερ, 1130 αὐτονυχὶ κουρy θαλαμηῖον εντυον ευνζν ἄντρω εν ηγαθέω, τοθι δὴ ποτε Μάκρις ἔναιεν, κουρη Ῥρισταίοιο μελίφρονος, ος ρα μελισσίων ἔργα πολυκμήτοιό τ' ἀνευρατο πῖαρ ἐλαίης.κείνη δ' πάμπρωτα Αιὸς Νυστον υ&1135 Eυβοίης ἔντοσθεν ' αντίδος ω ἐνὶ κόλπωδέξατο καὶ μέλιτι ξηρὼν περὶ χεῖλος ἔδευσεν,ευτέ μιν Ερμείας φερεν ἐκ πυρός ἔδρακε δ' Ἐρη, καί ε χολωσαμένη πάσης ἐξήλασε νησου. ὴ δ' ἄρα Φαιηκων ἱερψ ενὶ τηλόθεν ἄντρω1140 νάσσατο, καὶ πόρεν ολβον ἀθέσφατον ενναέτύσιν. , ἔνθα τότ' εστόρεσαν λέκτρον μέγα ' τοῖο δ' ὐπερθεν χρύσεον αἰγλῆεν κωας βάλον, ἔφρα πέλοιτο τιμηεις τε γάμος καὶ αοίδιμος. ανθεα δέ σφιν

274쪽

. Νυμφαι ἀμεργόμεναι λευκοῖς ἐνι ποικίλα κόλποις,1145 ἐσφόρεοπι πάσας δε πυρῖς ώς ἄμφεπεν αἴγλττοῖον απὸ χρυσέων θυσάνων ἀμαρυσσετο φέγγος. δαῖε δ' εν ὀφθαλμοῖς γλυκερὰν πόθοπι ἴσχε δ' ἐκάστην

αἰδὼς ἱεμένην περ ὁμως ἐπὶ χεῖρα βαλέσθαι.

αἱ μέν τ' Αιγαίου ποταμos καλέοντο θύγατρες'

1150 αἱ δ' ἄρεος κορυφὰς Μελιττου ἀμφενέμοντο ' αἱ δ' ἐσαν ἐκ πεδίων ἀλσηῖδες. ἄρσε γὰρ αυτὴ ρη μνὰς ἄκοιτις γήσονα κωδαίνουσα.

κεῖνο και εῖσέτι νυν ιερὰν κληῖζεται ἄντρον

δείης, ὁθι τους γε σὐν αλλήλοισιν ἔμιξαν,1 155 τεινάμεναι ἔανούς εὐώδεας. οἱ δ' ἐνὶ χερ ιν δούρατα νωμήσαντες αρήῖα, μὴ πριν ἐς αλκῆν δυσμενέων ἀχηλος ἐπιβρίσειεν ὁμιλος, κράατα δ' εὐφύλλοις ἐστεμμένω ἀκρεμόνεσσιν, ἐμμελέως Ῥρφῆος υπαι λίγα φορμίζοντος

1160 νυμφιδίαις υμέναιον επὶ προμολῆσιν ἄειδον. ου μεν εν 'Ἀλκινόοιο γάμον μενέαινε τελέσσαι

ῆρως Αἰσονίδης, μεγάροις δ' ἔνι πατρὀς ἐοῖο νοστήσας ἐς γωλκὰν υπότροπος .ως δε και αυτὴ Μήδεια φρονέεσκε ' τότ' αυ χρεὼ Θε μιγῆναι.

γὀμεναι Ηegg. quinque, UIae frequens est confusio, via. Rupra I, 882. cf. Fortiam. et IVerilich. lui Tophiod. 343. Naek. ad Gioeri l. p. 154. 1147. - πόθος ex i ii tui BRegg. receperiint Briinck. Beck., quod si vel in optiniis libris leger tur, Corragendunt Aret, non potest enim δαῖε pressiva vi usurpatun ES-se, luod Putavit Briancrius, sed exemplis adfiniere non potuit. Contra q Iani eleganter ex Vulgata loctione dicitur velleris jubar in oculis desiderium accenderet eui ele-frantiae ilito modo frigidam illam et inguae legi Is r pugnantem lectio- novi pretieis Te Potuerint illi, non intelligo.

ini probandum laret, etiamsi non n-tecederent et sequerentur in persecta- - μιγῆναι Pro τελέσσαι ex glos . Guelph. - Versus tres, qui PrOXi Ite se luuntur, destini in

275쪽

1165 ἀλλα γὰρ ου ποτε φυλα δυ παθέων ἀνθρωπων τερπωλῆς ἐπέβημεν ολω ποδί σὐν δέ τις αἰεὶ πικρη παρμέμβλωκεν ἐυφροσυννσιν ἀνίη.τω καὶ τοὐς γλυκερῆ περ ἰαινομένους φιλότητι δεῖμ' ἔχεν, εἰ τελέοιτο διάκριUuς υλκινόοιο.

1170 Nώς δ' ἀμβροσίοισιν ἀνεοχομένη φαέεσσιν

λύε κελαινὴν νύκτα δι' η ρος αἱ δ' εγέλασσανηῖόνες νήσοιο καὶ εὐσήεσσαι ἄπωθεν ἀτραπιτοὶ πεδίων' εν δε θρόος ἔσκεν ἀγυιαῖς κίνυντ' ἐνναέται μεν ἀνὰ πτόλιν, οἱ δ' ακοτηλου 1175 Κόλχοι Μακριδίης επὶ πείρασι χερνήσοιο. αυτίκα δ' Ἀλκίνοος μετεβησατο συνθεσίyσιν δν νόον εξερεων κουρης υπερ' ἐν δ' ἔγε χειρὶ σκῆπτρον ἔχεν χρυσοῖο δικασπόλον, ω υπο λαοὶ ἰθείας ἀνὰ αστυ διεκρίνοντο θέμιστας. 1180 τω δε καὶ εξείης πολεμήῖα τευχεα δυντες Φαιήκων οἱ ἄριστοι ὁμιλαδὼν ἐστιχόωντο.

ηρωας δε γυναῖκες ἀολλέες ἔκτοθι πύργων βαῖνον εποψόμεναι ' συν δ' ἀνέρες ἀγροιῶται ηντεον εἰσαχντες, ἐπεὶ νημερτέα βάξιν1185 v ἐπιπροέηκεν. ἄγεν δ' ὁ μεν ἔκκριτον ἄλλων

A., quod receperiant Bra1nck. Be . male, non enim de eo solliciti errant, quale Alcinoi judicium futurum esset, id entui narraverat priveco, sed

nn rat un futuruin esset, ciuod Alci noum promisisse praeco clixerat,

quae sollicitudo v. 1203 tollitur. 1170. ἀμβροσίνσιν ut . coiisueto eri ore. ἀμβροσίοισιν Vati. A. B. C.

ἐνὶ Brunck. fortasso ex ore re t p. 1176. μετεβήσετο Vulg., qui erroriani saepius o ervatus est. μετεβήσατο, quod ex ingenio dedit Brim- Ckius, praeberit Vati. C. D. 1177. ἔνθ' ονε ex Ald. reli diae edd. v schio ad Briinclitum, qui li-hrorim omni uni et Flor. lectionem

revocavit.

a nullo editore animadversa est, quamquam unice Vera esse videtur. Nam vulg. πολλol ita ineptum est, ut neminem in eo ossendisse maxilne mirar; contra 1αol aptissimum, et

simillime do hae ipsa Phaeacum uin curemn Hom. Od. VI, 194 αστυ σέ τοι δείξω, ἐρέω δέ τοι Ουνομα λαῶν. Iain videat mihi aliqitis, quam lacita mora o I syllaba minale iterata in TmΠ AOI eoerilmpi potuerat, et vix dubitabit, quin liatio lectionem, in Puim j a Iu

conjectura incit lem1In, recte rECEP rini. Confirmare eam videtur locus

276쪽

APTONA PTΙΚΩ N A. 263 ἀρνειὰν μήλων, ὁ δ' ἀεργηλὴν ἔτι πόρτιν'

αλλοι δ' ἀμφιφορῆας ἐπισχεδὰν ῖστασαν οἴνου κίρνασθαι ' θυέων δ' ἀποτηλόθι κήκιε λιγνύς. αἱ δε πολυκμήτους ἔανους φέρον, οἷα γυναῖκες, 1190 μείλιά τε χρυσοῖο καὶ ἀλλοίην επὶ τοῖσιν ἀγλαχν, οῖην τε νεόζυγες εντυνονται θάμβευν δ' εἰσορόωσαι ἀριπρεπέων ηὐώων εἴδεα καὶ μομφὰς, εν δε σφίσιν Οἰάγροιο

1195 ταρφέα σιγαλόεντι πέδον κροτέοντα πεδίλω. Νύμφαι δ' ἄμμιγα πῆσαι, οτε μνήσαιτο γάμοιο, ἔμερόενθ' υμέναιον ἀνήπυον αλλοτε δ' αυτεοἰόθεν οἶαι ἄειδον ελισσόμεναι περὶ κύκλον, i Hρη, σεῖο εκητι ' συ γὰρ και ἐπὶ φρεσὶ θῆκας 1200 'Αρδεν, πυκινὰν φάσθαι επος Ἀλκινόοιο.αυτὰρ Θ' ώς ταπρῶτα δίκης ἀνα πείρατ' εειπεν

ἰθείης, ἐδο δε γάμου τέλος ἐκλήωτο, ἔμπεδον ως ἀλέγυνε διαμπερ ἐς ' ουοέ ε τάρβος Ουλοδν ου δὲ βαρεῖαι ἐπήλυθον Αἰηταο 1205 μήνιες, ἀφρήκτοισι δ' ἐνιζευξας ἔχεν ὁρκοις.

1186. ἀεργίλην Rug. quatuor, et

male receperiant Brianck. M Beck., quoIuin ille contractionem Pronun-etatulo fieti sed non scripti ra ex plun.i contemtit, ineptifisinie comparans Ioυσέη et μελισσιων, quomini Ionge alia pst rixtio , Pium se imatur longa vocatis. Rectius comparare poteπatquao attuliit diaetc. ait Clioerii. P. 148, qtii tamen de loco iiostro fortassct Iion assensisset Briinckio, si Pius lectioneni tain levi aucto itatenui scivi 8Ret.

nita sunt.

dat in Appeii lice Brunckius, coll&tis Il. I, 55. VIII, 218, pio contui 1-tus recepit lim L. , de fonte, unde haus Wit, Sil uri. 1201. ἀναπείρατ' , rat.

277쪽

. τῶ καὶ ὐτ' ήλεμάτως Κόλχοι μάθον ἀντιόωντες, καὶ σφέας ὴὲ θέμιστας εὰς εἴρυσθαι ἄνωγεν, η λιμένων γαίης τ ἀποτηλόθι νῆας ἐέργειν, δὴ τότε μιν βασιλῆος ἐοs τρομέοντας ἐνιπάς

1210 δέχθαι μειλίξαντο συνήμονας' αυθι δε ροσωδῆν μάλα Φαιήκεσσι μετ' ἀνδράσι ναιετάασκον, εἰσότε Βακχιάδαι, γενεὴν Σφύρηθεν ἐόντες, ἀνέρες ἐννάσσαντο μετὰ χρόνον οἷ δε περαίην νησον εβαν ' κεχεν δε Κεραύνια μέλλον Ἀβάντων 1215 ουρεα Νεσταίους τε και Σῖρικον εἰσαφικέσθαι ἀλλα τὰ μεν στείχοντος αδην αἰῶνος ἐτύχθη. Μοιράων δ' ἔτι κεῖσε θύη ἐπέτεια δέχονται και Νυμφέων Νομίοιο καθ' ἱερὸν υπόλλωνος βωμοὶ, τοὐς Μήδεια καθίσσατο. πολλὰ δ' ἰοὐσιν1220 ωλκίνοος Μινύαις ξεινήλ, πολλὰ δ' ἔπασσεν Ἀρήτω μετὰ δ' αὐτε δυώδεκα δῶκεν επεσθαι δείρ δμωὰς Φαιηκίδας ἐκ μεγάροιο.ῆματι δ' ἔβδομάτω φεπάνην λίπον' ῆλυθε δ' ουρος ἀκραὴς ἰῶθεν έπεκ -ός οἱ δ' ανέμοιο 1225 πνοιῆ ἐπειγόμενοι προτέρω θεον. ἀλλα γὰρ ουπω αἴσιμον ῆν ἐπιβῆναι Ἀχαιῖδος ἡρώεσσιν, ἴφρ' ἔτι καὶ Λιβύης πείρασιν ὀτλήσειαν. Hδη μέν ποτε κόλπον ἐπώνυμον Αμβρακιήων,

vrat. sallitur Beck.

1209. δὴ τότε δῆ vulo ., in quo

male recepit Beck. - συνζμΩσυνας

278쪽

ῆδη Κουρῆτιν φ λιΨον χθονα πεπταμένοισιν1230 λαίφεσι, καὶ στεινὰς αυταῖς συν πιινάσι νήσους ἐξείης, Πἐλοπος δε νέον κατεφαίνετο γαῖα και τότ' ἀναρπάγδην ὀλοὴ Βορέαο θυελλα μεσσηρος πέλαγόσδε Λιβυστικὸν ἐννέα πάσας νύκτας ὁμως και τόσσα φέρ' ὐματα, μέχρις ῖκοντο 1235 προπρο μάλ' ἔνδοθι Συρτιν, ω' ουκέτι νόστος ὀπίσσω νηυσὶ πέλει, οτε τόν γε βιφατο κόλπον ἱκέσθαι. πάντη γὰρ τέναγος, πάντη μνιόεντα βυθοῖο ταρφεα ' κωφῆ δέ σφιν ἐπιβλυει Γδατος απη'ὴερίη δ' αμαθος παρακέκλιται' ουδέ τι κεῖσε 1240 ερπετὀν ουδὲ ποτ τὰν ἀείρεται. ἔνθ' αρα τους γε

πλυμμυρὶς καὶ γάρ τ' ἀναχάζεται ἡπείροιο ἡ θαμὰ δὴ τόδε χευμα, και ἀψ ἐπερευγεται ἀκτὰς ' λάβρον ἐποιχόμενον μυχάτν ενέωσε τάχισταήωνι, τρόπιος δε μάλ' ὐδασι παυρον ελειπτο. 1245.Οἱ δ' -δ νηῖς δρουσαν, ἄχος δ' ελεν εἰσορόωντας

meitilavit. Illiui cum Beerio recepi.- πρακιήων sine codd. dedit B I- .lcius tali plani antiquiorem Drauam; cf. Popponis Thucγ l. 1, 2 p. 140. Sed non est quod propterea Apollonio iiivitis lit,cis omii nis obtriuiatur. Apiret Dion s. cita clem Perieg.

1232. τότ' ἄρ' ἀρπάγδην Reg. D.

ad Aininon. p. 134 dedit Briinck., eae emendatio non soluIn nec S ria est sed etiani loci elegantiainniinitit, eanique u alckenario prolatani miror , qui iPse κωφον κυμαquid sit et eadem pagina et p. 137

ἄγεσθαι Guelpi . et var. leCt. RP. Schol. Flor. , fortasse ex Priore recensione.

1244. τρόπις Me l. a m. I. παυρον ἔλιπτo Flor. Ald. Brut3. Basil. παυρ ' ἐλέλειπτο ex uno Reg. D. receperuiit Briinck. et Beck. ut nud-to elegantius , quam elegantiam non inpio. Beelsiis pretieterea salso dicit, olim lectuin esse παυρα λέλειπτο , ita enim lius luam legitur.

279쪽

τηλου υπερτείνοντα διηνεκές' ου δέ τιν' ἀρδμὀν,ου πάτον, ουκ ἀπάνευθε καταυγάσσαντο βοτήρων

αυλιον, εsκῆλφ δε κατείχετο πάντα γαλήνη. 1250 αλλος δ' αυτ' ἄλλον τετιημένος ἐξερέεινεν.,, Tῖς χθών ευχεται ῆδε; πόθι ξυνέωσαν ἄελλαι,,ῆμέας; αἴθ' ἔτλημεν, ἀφειδέες Ουλομένοιο - δειματος, αυτὰ κέλευθα διαμπερὲς ὁρμηθῆναι,, πετράων. ἡ τ' ἀν και υπὲρ Λιὰς αἶσαν ἰουσιν1255 ,, βέλτερον ἐν μέγα δη τι μενοινώωντας ὀλέσθαι. ,, νυν δε τι κεν μέξαιμεν, ἐρυκόμενοι ἀνέμοισιν, ,, αυθι μένειν τυτθόν περ επὶ χρόνον, οἷον ἐρημη,, πέζα διωλυγίης ἀναπέπταται ήπείροιο

γὸς ἄρ' ἔφη ' μετὰ δ' αυτὰς ἀμηχανίν κακότητος 1260 ἰθυντὴρ Ἀγκαῖος ἀκηχέμενος ἀγόρευσε

,,'nλόμεθ' αἰνότατον δῆθεν μόρον, Ουδ' υπάλυξις,, ἔστ' ἄτης' πάρα δ' ἄμμι τὰ κύντατα πημανθῆναι,,τῆδ' ὐπ' ἐρημαίη πεπτηότας, εἴ κεν αῆται,, χερσόθεν ἀμπνεύσειαν ' ἐπει τεναγώδεα λευσσω

- βοτῆρα luinque Regg., quod Beuncrius pro adjectivo eleganter Posiluin ratiis, ut βοτῆρα αυλιον sit Pro αυλιον βοτηρικόν recepit obse piente Beckio. Lare mireris, Bruncrium Ru Omini Co leu In alnorct ita Ol,coecatia in hiisse, ut ait tales ineptias descenderit, et Vel niusculinuni βοτῆρα cuin neutro αυλιον Diti posse crediderit. Sed Corrector , Cui eniendationes codicum Regg. det,entur, cautior iiiit Brunckio . non enim βοτῆρα αυλιον d - sit se I βοτῆρα αυλiov; sic in Reg. A. Cert legi scio, quod celavit Brunclitus.1250. ἄλλος τετιημένον Reg. A. .

Vrat. Re g. B. E. contra metri mis uigatuin μετοιωώωντας ut tori uiua inusitat aeni respuens Brunckius Di Inam non minus inlisitatam μενοινο;-οντας recepit ex Regg. A. D , cuio talit eadein, quae supra v. 219 contra eorundein libroruni lectionem μοιμώοντες monita sunt. Contra μενοινώωντες ipso illo μαιμώωντες, quod illic verum esse vidianus, se tuetur 1256. κε Brunck. sine sibris et lectore non monito. - ανέμοισι

νος Reg. E., iluod senses aptius cum Brunck. et Beck. recepi. Vulgatam recte Inoi et Brunckius ex librari rum praepostera circa metrum sollisecit Hilne natatu esse. - ἀγόρευε

280쪽

1265 ,, τῆλε περισκοπέων αλα πάντοθ- ξλιθα δ' υδωρ, ξαινόμενον πολιῆσιν ἐπιτροχάει ψαμάθοισιν.

καί κεν ἐπισμυγερῶς διὰ δὴ πάλαι ῆδε κεάσθη

δε νηυς ἱερὴ χερσου πολλον πρόσω ' αλλά μιν αυτῆ,, πλημμυρις ἐκ πόντοιο μεταχθονίην ἐκόμισσεν. 1270 ,, ν δ' ἡ μεν πέλαγόσδε μετέσσυται, οἰόθι δ' αλμη,, ἄπλοος εἷλεῖται γαίης ὐπερ οσσον ἔχουσα. ,,τουνεκ' ἐγὼ πῆσαν μεν απ' ελπίδα φημὶ κεκόφθαι,, ναυτιλίης νόστου τε. δαημοσύνην δέ τις αλλος,, φαινοι- πάρα γάρ οἱ επ' οἰήκεσσι θαάσσειν

1275 , , μαιομένν κομιδῆς. ἀλλ' ου μάλα νόστιμον ῆμαρ

,,Zευῆ εθέλει καμάτοισιν ἐφ' ἡμετέροισι τελέσσαι. 'Ως φάτο δακρυόεις ' συν δ' ἔννεπον ἀσχαλόωντι, οσσοι ἔσαν νηων δεδαημένοι' εν δ' ἄρα πασιν

παχνώθη κραδίη, χυτο δε χλόος ἀμφὶ παρειάς. 1280 oIον δ' ἀψυχοισιν ἐοικότες εἰδώλοισιν ἀνέρες εἱλίσσονται ἀνὰ πτόλιν, ῆ πολέμοιο

. . .

1265. ξλουθα Hor. A1d. Brast. Iaudato ηπειρόνδε, i. e. μετὰ χθόνα, Basil. quae significatio in lexicis desider

hortulos suos irrigavit Dionys Ρω 1273. νόστον δαημοσύνην δέ τις rieg. 203 αμπωτις ρηρyσιν ἐπιτρο- ait. A. B. C. D νόστου δε δαημοχάει ψαμάθοισιν. σύνην δέ τις Med. νόστου δὲ δαη-

libris Qt lectore non moesto. quibus omnibus ante τόσrOD Inter

1ά68. χέρσον Flor. pungitur, perperatu . Illud γε tamen 1269. πλημυρὶς Med. a In. 1. Ex Regg. recoperiant Briinck. Beelta, iis vocabuli mediam iptum aliis I mi anuplain id ipsuin perspic te Corcis producat Noster II, 576 et IV, rectori debetur, chii dii pIox δέ soro1241 . hic corripit ad exempliun non poterat, sed interpunctionem Honieri Od. IX, 486 Tῆν δ ' αἶψ' mutandam esse non intelligebat. ηπειρόνδε παλιήὐόθιον φέρε κῶμα, 1274. φήνειεν vvig. φαίνοιεν Πλημμυρὶς ἐκ πέττοιο, cpii duo lo- illi. A. C. Mod. Guel pli. rat ind. . ei ita so invicem tuentur, ut nemi- Hor. Ald. Brut . BaSil. , quod Prο-nis assensu in latur as sit BloinfieH., pter librorum auctoritatem recepi.qui in olossar. ad Aesch. Chloeph. 1275. μαιομένων Med. R m. 1. . v. 180 utri, pio loco D delendum 1277. ἔνεπον Vrat. Vind. - α- Plitat. - μεταχρονίην Vati. A. D. παλόωντες Flor. . Me l. Guelpti. Vrat. Vind. Re g. A. 1279. χυτο καὶ χλόος Guelpi . B. C. D. Ald. I riib. Basil. , quod thoe 1281. πτολέμοιο vhig. πολ-oιo loco non praeserenduin est ut aliis, Vati. A. B. C. D. Guelph. Vrat. de quibus ad II, 3OD. monitum est, Mnd. Begg. quatuor. cod. BPud non enim hic μεταχθονίην idem st- Dorvili. ann. crit. p. 337, cpiod ni sicat quod μεταχρονim, sed id propter librorii in auctoritatem cum exprimit, quod loco Homerico supra Brunck. et Beta. recePL

SEARCH

MENU NAVIGATION