장음표시 사용
291쪽
τυτθὰν άλὸς προπάροιθεν. ατὰρ τότε γ' Ἀρακλῆα μosνον απειρεσίης τηλου χθονὸς εἴσατο Λυγκεὼς
τως ἰδέειν, λ τίς τε νέφ ενὶ εματι μήνην 1480 ῆ ῖδεν, ῆ ἐδόκησεν επαχλυουσαν ἰδέσθαι.
ες δ εταρους ανιῶν μυθήσατο, μή μιν ἔτ' αλλον μαστῆρα στείχοντα κιχησέμεν οἱ δε καὶ αυτοὶηλυθον φημός τε πόδας ταχύς υἴε τε δοιώ Θρηῖκίου Βορέω, μεταμώνια μοχθήσαντες. 1485 Κάνθε, σὲ δ' οὐλόμεναι Λιβύν ενι Κῆρες ελοντο. πώεσι φερβομένοισι συνήντεες' εῖπετο δ' ἀνὴρ αυλείτης, ὁ σ' ἐῶν μήλων πέρι, τόφρ' ετάροισιν δευομένοις κομίσειας, αλεξόμενος κατεπεφνεν λαῖ βαλων ' επεὶ ου μεν ἀφαυρότερός γε τέτυκτο
1490 υἱωνὰς Φοίβοιο Λυκωρείοιο Κάφαυyος κούρης τ' αἰδοίης Ἀκακαλλίδος, Θ ποτε μνως ἐς Λιβυην ἀπένασσε θεos βαρὐ κωα φἐρουσαν, θυγατέρα σφετέρην' ἡ δ ' αγλαδυ υἱέα Φοίβωτίκτεν, δν ' φίθεμιν Γαράμαντά τε κικλήσκουσιν. 1495 Aμφίθεμις δ' αρ' ἔπειτα μίγ' Tριτωνίδι Νύμφν ' η δ ἄρα οι Λασάμωνα τέκεν κρατερόν τε Κάφαυρον,
vid. ad III, 807. 1488. μετέπεφνε Vat. D.
IlI, 725. IV, 673. 880. 1508. 17 18.
soleat nisi aut ad lia itiun vitalicium et a illabain Producendum, aut, Quod
ad Orph. Arg. 631 di erat, post
tur. Itaqus ni it mutavi. Nam cum τόθι posuerint post longa in vocale uvel clipthongum, tibi Homeriis Semper oθι pusilit, quidni eciam post svllabam longam consonanto terini natani g
rem primo Mai surgera mense Aut Bidet aut Oidιsse putat per nidita
292쪽
ῶς μάθον οἱον ερεξε. νέκυν δ' ἀνάειραν οπισσω 1500 πευθόμενοι Μινυαι, γαίη δ' ἔνι ταPχυσαντο. μυρόμενοι ' τὰ δὲ μῆλα μετὰ σφεας οῖ γ εκομισσαν. Ἐνθα καὶ Ἀμπυκίδην αυτῶ ενὶ ῆματι - φοννηλειὴς ελε πότμος ἀδευκέα δ' ου φυγεν αισαν
μαντοσυναις' ου γάρ τις ἀποτροπέο θανατοιο,
1505 κεῖτο δ' ἐπὶ ψαμάθοισι μεσημβρινῖν ημαρ αλυσκων δεινὸς οφις, νωθὴς μεν ἱκών ἀέκοντα χαλέψαι 'ουδ ἀν υποτρέσσαντες ἐνωπαδις ἀαειεν. ἀλλα μεν ω ταπρῶτα μελάγχιμον ἰδν ενείη ζωόντων, οσα γαῖα φερέσβιος ἔμπνοα βοσκει,1510 -δ' ὁκόσον πήχυιον iςυῖδα γίγνεται οιμος, ου δ' εἰ Παιηων, εἴ μοι θέμις ἀμφαδον εἱπεῖν,
1500. πυθόμενοι Vulg. Contra metrum, πευθόμενοι Regg. quinque, ed. Paris. Steph. Brianck. Beck. - γαιη τ' ἔνι inck. sine libris, noque nionito lectore, secutus taIueuest Beck.
1501. Vulgo versus praecedentiasne interpungitur, et deinde legitur μυρομενοι δε τὰ μῆλα, inepte. Iera lectio Hoeletlini emendationi de-
recepi. Cor ruptionis causa fuit prava interpunctio , quunt enim μυρό μενοι τα δὲ μῆλα scriptum inveniserent librarii, da ut saepissime tran posuerunt, ne tertio loco colloc thun Psset. - κατὰ σφεας Guelpti. 1505. κεῖθι Guelph. - ἀλυσκον viiid. 1507. οὐδὲν pro oυδ' αν Reg. A. 1508. ἄλλά κενvulg., sed pateticulae κεν hic locus non est, quod neminem editorum animadvertisse miror. ἀλλά μιν praebent. Vati. C. D. , unda αλλὰ μεν reposui, taec enia modo v. 1489 permutata vidimuε. αελάννυνον e l. Paris. Steph. Sham.
151O. Ουδ ' οσσον ex uno Reg. D. receperunt Briancc et Beck. nescio qua Causa, nam alteram lamnam et apud Homerum legerant et apud Nostrum suprax v. 1359. - γίνεται
revocarunt Brunck. et Beck., qu rum illo recte inonet, εἰ a sciolo pro Pter sequens Et mutatuin esse.
293쪽
2M AP ΓΟΝΑΥΤΙΚΩ N A. 1515 Γοργόνος ἀρτίτομον κεφαλὴν βασιλῆῖ κομίζων,
ὁσσαι κυανέου στάγες αῖματος οὐδας ῖκοντο, αἱ πῆσαι κείνων ὀφίων γένος εβλάστησαν. τφ δ' ακρην επ' ἄκανθαν ενεστηρίξατο Μόψος λαῶν ἐπιπροφέρων ταρσὰν ποδός' αυτὰρ ὁ μέσσον 1520 κερκίδα καὶ μυῶνα, πέριξ ὀδυνησιν ελιχθεις, σάρκα δακων εχάραξεν. ἀτὰρ Μήδεια και ἄλλαι ἔτρεσαν ἀμφίπολοι ' ὁ δε φοίνιον ελκος αφασσεν θαρσαλέως, ενεκ' οὐ μιν ὐπέρβιον ελκος ἔτειρεν '
1525 λυσιμελες, πολλὴ δε κατ' οφθαλμῶν χέετ' ἀχλυς. αυτίκα δε κλίνας δαπίδω βεβαρηότα γυῖα ψυχετ' ἀμηχανίη ' εταροι δέ μιν ἀμφαγέροντοῆρως τ' Αἰσονίδης, ἀδινῆ περιθαμβἐες ἄτρ- οὐδὲ μεν ου δ' επὶ τυτθὰν ἀποφθίμενός περ ἔμελλεν 1530 κεῖσθαι ὐπ' ὐελίω. πυθεσκε γὰρ ἔνδοθι σάρκας ἰὰς ἄφαρ, μυδόωσα δ' ακὐ χροὸς ἔθρεε λάχνη. αἶψα δε χαλκείρσι βαθὐν τάφον ἐξελάχαινον
1516. κυάνεαι Begg. quatuor. 1521. αὐται ex conjectitra reposuit Brunck. pro ἄλλαι, sluod ipsi at surdum vi letur, et secutiis est Be
Homeriis utitur, ut locis simillunis
quein se*aitur Beck., sine CRURR. Nam in neglligentiore ejusdem ver bi, quod modo praecessit, repetitione non ossen lenitum esse Rupra vi- duritis ad I, 234, v πέρβιον vero adverbialiter accipierultim est, cliuod vidit etiam Schol. Paris. , quo tacto sensus idem exit. plein ea eIulatione sua efficere voluit Brunckius: et iii non magnopere ei vulnus dolctat.
294쪽
ἐσσυμένως μακέλησιν ' ἐμοιρήσαντο δε χαίτας αυτοὶ ὁμως κουραί τε, νέκυν ἐλεεινὰ παθόντα 1535 μυρόμενοι τρὶς δ' ἀμφὶ συν ἔντεσι δινηθέντες
ευ κτερέων ἴσχοντα, χυτην επὶ γαῖαν ἔθεντο.
- πέλαγος νοτίοιο, πόρους τ' ἀπετεκμήραντο λίμνης ἐκπρομολεῖν Πιτωνίδος, ου τινα μητιν1540 δὴν ἔχον, ἀφραδέως δε πανημέριοι φορέοντο.ώς δε δράκων σκολιην εἱλιγμένος ἔρχεται οἶμον,ευτέ μιν ὀξυτατον θάλπει σέλας ηελίοιο ' ροίζω δ' ἔνθα και ἔνθα κάρη οτρέφει, ἐν δέ οἱ οσσε σπινθαρυγεσσι πυρὰς ἐναλίγκια μαιμωωντι 1545 λάμπεται, ἴφρα μυχόνδε διὰ ρωχμοῖο δυηται' ως 'Αργὼ λίμνης στόμα ναυπορον ε ξερέουσα ἀμφεπόλει δηναιὰν επὶ χρόνον. αυτίκα δ' Uρφευς κέκλετ' Απόλλωνος τρίποδα μίγαν ἔκτοθι νοὸς δαιμοσιν εγγενέταις νόστω ἔπι μεlλια θέσθαι. 1550 και τοὶ μεν Φοίβου κτέρας χρυον εν χθονὶ βάντες - τοῖσιν δ' αἰζηῶ ἐναλίγκιος ἀντεβόλησεν
Πίτων ευρυβίης, γαίης δ' ἀνὰ βῶλον ἀείρας
ξεἰνι' ἀριστηεσσι προωχετο φώνησέν τε.
terunt πρῆθοντος, quod probari n quit. I edi πρήσοντος ut suprax IV, 819, quod tanten hic miniis etiam*ia in illi e pro futuro haberi potest.
ita pio aut lito ratio ita πρήσαντος COITagendum est aut Apollonius er dendiis erit praesente πρήσω Vel πρήσσω de venti satir usus ESse, ilii oti hic Collicui i coiisensus duorula locis observatus fere suadero PORsu.
γμένος εἶσι δράκων ως, quemulinoctii in aut Hesioduni aut Nostrum
Dionys. Perieg. 123 ῶς δε δράκων
295쪽
,,Aέχθε, φίλοι ' ἐπεὶ οὐ περιώσιον ἐγγυαλίξαι 1555 , ,ενθάδε νυν παρ' ἐμοι ξεινήῖον ἀντομένοισιν.,, εἰ δέ τι τῆσδε πόρους μαίεσθ' άλος, οἱά τs πολλὰ ἄνθρωποι χατέουσιν επ' αλλοδαπῆ περόωντες, , , εξεριω. δὴ γάρ με πατὴρ ἐπιχτορα πόντου,, θῆκε Ποσειδάων τουδ' ἔμμεναι. αυτὰρ ἀνάσσω1560 - παραλίης, εἰ δή τιν' ακουετε νόσφιν εόντες,, ρυπυλον Λιβυν θηροτρόφω ἐγγεγαῶτα. AZς ηυδα' πρόφρων δ' υπερέσχεθε βώλακι χεῖρας
Ευφημος, και τοῖα παραβλήδην προσεειπεν. , , Ἀπίδα καὶ πέλαγος μνώων εἴ νυ που, Ἐρως,
1565 ,, ἐξεδάης, νημερτὲς ἀνειρομένοισιν ἔνισπε. - δεsρο γὰρ οὐκ εθέλοντες ἱκάνομεν, ἀλλα βαρείαις,, χρίμψαντες γαίζς ἐπι πείρασι τῆσδε θυέλλαις,, νῆα μεταχρονίην ἐκομίσσαμεν εἰς τόδε λίμνης
monito lectore Briinck., Piem non minus lycite sequitur Beck. 1560. παήραλίης vulg. παραλίης Guelph. Reg. E., tyIod recte recep runt Briincit . et Beck. Hujus vocabuli prorsus eaden, est ratio, quasi ad verbu συνεχέως, quod I, 1271. II, 189 inventinus. Παραλίην habet etiam Dionys. Perieg. v. 253, ubiniale et contra inelior u libror in nuctolitatem Mibuc παήραλίον aeribitur.
Sinnii ter Λιβύην μηλοτρόφον Vocat Pyli1ia apud Herodot. IV, 155. 157,
sed vulo 1itani lectionem coi firmat
Ieci. ap. Schol. FIM., contra Scliol. Paris. inepte dicit. xo δε 'Aeθίδασθμαίνει την υπιδα; male literque de insula prope Getani sita accipit. Uiligatum 'Aτθίδα ex Inero er
rore natilin videtur, prorsus Eni in
intelligi non potest, quam ob rem de Attica interroget Eupheinus, quam ne petebant cyllaeni lie es. Contra pletudio Peloponnesii erunt,ot in Peloponnesum iri Proclue rem deuntλus sitam Graeciae terram tendebant; de ea ipsos sciscitari docet v. 1570. 1577, eamqtie desi nat'Aπίς, forma rarior pro usitatiore Aπία, clunni qlium non intelligerenιsinnarii, Miniδα scripseriant. Do ipsa vero vocabuli somna minini dubita duui est, ivium a Stepla. B T.
g. V. Mπlα cliserte =n mentoretur, et sicla Eratosthene eam re ionem nolniii tain esse narretur. ItaquB r cepi lectionem praestantioren .
cet Hoerstello. 1567. M Vitt. C. D. Med. Vrat. Vind. Regg. ciuinque, luod BrunCL. Et Beck. receperiint, sed Vulgatain, quae pari fere auctoritate nititur, coinmendat et sensus Praestantia, non enim in finibus tereae procellas passi erant, et Apollonii usus, qai
πι πείρασι dixit II, 365. III, 679. Iv, 1175. 1227 1597. ἐνὶ πειρασε
semel tantum I, 81, uiri de sis ser- Mia est, quae in Inedia regione facta fiunt. - ταῖς δε Vrat.
296쪽
,, χείμα δι' ηπεψω βεβαρημένοι ' ουδέ τι Τωεν,1570 ,, πῆ πλύος ἐξανέχει Πελοπηῖδα γαῖαν ἱκέσθαι. 'Sὸς αρ' ἔφη ' ὁ δὲ χεῖρα τανύσσατο, δεῖξε δ' απωθεν φωνήσας πόντον τε καὶ αγχιβαθες στόμα λίμνης' Κείνη μεν πόντοιο διήλυσις, ἔνθα μάλιστα,, βένθος ακίνητον μελανεῖ' ἐκάτερθε δε λευκαὶ 1575 ,, ρηγμῖνες φρίσσουσι διαυγέες' η δὲ μεση ο ρηγμίνων στεινὴ τελέθει ὁδὀς εκτὰς ἐλάσσαι. κεῖνο δ' υπηέριον θείην Πελοπηῖδα γαῖαν,, εἰσανέχει πέλαγος Κρήτης υπερ ἀλλ' επὶ χειρῖς,, δεξιτερῆς, λίμνηθεν δι' εἰς ἀλος οἶδμα βάλητε, 1580 ,, τόφρ' αυτὴν παρὰ χέρσον εεργμένοι ἰθυνεσθε, ἔστ' - ἄνω τείνρσι' περήρήδην δ' ἐτέρωσε,, κλινομένης χέρσοιο, τότε πλόος υμμιν ἀπήμων, , ἀγκῶνος τετάνυσται απὸ προύχοντος ἰχυσιν.
- ἀλλ' ἴτε γηθόσυνοι, καμάτοιο δε μή τις ἀνίη
1585 ,, γιγνέσθω νεότητι κεκασμένα γυῖα μογῆσαι. Ἱσκεν ἐύφρονέων' οἱ δ' αἶψ' ἐπι νηῖς ἔβησαν λίμνης εκπρομολεῖν λελιημένοι εἰρεσίησιν. καὶ δὴ ἐπιπρονέοντο μεμαότες ' αὐτὰρ Ο τείως 2 ρίτων ἀνθέμενος τρίποδα μέγαν εἴσατο λίμνην
1570. ἐξανάγει Reg. D. ἐξενάγει A. ἐξενέγει Reg. C.
ut solent.1583. τετάνυσται ἰθυς ἀπὁπρου- χοντος Vati. C. D. Med. Guelpli. Vrat. Vimi. Regg. quinque. EX PIRlectiono ciuiam syllaba duae redundarent, απὰ omissum est in Vati. A. B. Flor. Ald. Brub. Basil. Steph.Ηoelalin . Sila v. Sed Briinckiua recto vidit ἰθυς potius e scienduIn Esse, quia propter Prianae syllabaoquantitatem metro repugnat. At diaeritur, liomodo illuci ἰθυς, quod ferri nullo niodo potest, in librostr repseram mus rei masa u inveni rono Possum , nisi forte Iora ex Iora natum est, ut antiqua lectio sitisse Huleatur: τετάνυσται λυσινάπὰ προυχοντος.
1588. ἐπιπονέοντο Vrat. Vind. αυτὰρ ογ' ωμοις ex coisiectura dedit Briinck., Piae neque probabilis est, neino enirn dixerit, quomodo ωμotς iu τείως Inutarx potuerit, neque necessaria; nam ne pie τείως otiostini et ineptum est ut putat Briinck., sed significat: interea iluia illi naveni conscendebant et provehebantur, neque dativus ωμοις tantopero desideratur; quum enimum inci ius escit, ἀναθέσθαι Α- Poliolito nunquam niis adjecto dativo usurpari, male. Cepit locum IV, 1376, ubi da 1 S ωμ ις non Pa ticipἰo oνθέμενοι pendet, neque obstat thuid tuani, quontinua ἀναθέ-Gθαι τι in liniversum significet: sarcinam sublatam ferae. Duiligo i by
297쪽
1590 εἰσβαἰνει μετὰ δ' ου τις εσέδρακεν, οἷον ἄφαντος αὐτῶ συν τρίποδι σχεδὸν ἔπλετο. τοῖσι δ' ἰαν θυμὸς, ὁ δη μακάρων τις ἐναίσιμος ἀντεβόλησεν. και ρά οἱ Αἰσονlδην μήλων ο τι φέρτατον αλλωνῆνωγον ρέξαι καὶ επευφημῆσαι ἐλόντα.1595 αιψα δ' δγ' ἐσσυμένως ἐκρίνατο, καί μιν ἀείρας σφάξε κατὰ πρυμνης, επὶ δ' ἔννεπεν ευ χωλῆσιν.,,Aαῖμον, ὁ τις λίμνης ἐπὶ πείρασι τῆσδε φαάνθης,,, εἴτε συ γε Πίτων, ἄλιον τέρας, εἴτε σε Φορκυν, ,,ῆ Νηρῆα θύγατρες ἐπικλείουσ' άλοσυδναι,1600 ,, Παθι καὶ νόστοιο τέλος θυμηδὲς ὁπαζε.
υ ρ'. ἄμα δ' εὐχωλῆσιν ἐς Γ δατα λαιμοτομησας ἐκε κατὰ πρυμνης' ὁ δὲ βένθεος ἐξεφαάνθη τοῖος ἐών, οIός περ ἐτήτυμος ἰεν ἰδέσθαι.ώς δ' ὁτ' ἀνὴρ θοὰν Ἀπου ἐς ευρέα κύκλον ἀγῶνος 1605 στέλλν, ὀρεξάμενος λασίης ευπειθέα χαίτης, εἶθαρ ἐπιτροχάων. ὁ δ' ἐπ' αὐχένι γαὐρος ἀερθεὶς
ἔσπεται, ἀργινόεντα δ' ἐνὶ στομάτεσσι χαλινὰ ἀμφὶς ὀδακτάζοντι παραβλήδην κροτέονται'
ως ὁγ' ἐπισχόμενος γλαφυρῆς ὁλκήων Ἀργους
D. Med. Vrat. Un l. male.1595. ἐυ κρίνατο ex conjectura Brittach. ἐπεκρίναto ex Reg. I . Beck., uter lue sine causa et contra
1596. σφάξαι Med. Et Vri t. ex
A. E. receperiant Brittach. et Beck.
quod sei ηus calisa praestiit, Red Contra inetrii in Pec*t, nisi quis libri pri inl v. 267 in auxilium vocare, eum liti vicissim ex thoc loco 1imna neu tulta accipere dicere velit. εἴτε σε γε Reg. A. malo - Φόρκον ex Mno Reg. B. receperiant Briinck. et Beck. sin catlsa, in nio ex thoc, Pini ostro loco est, librorunt coit ei sit,
298쪽
κράατος ἀμφί τε νῶτα καὶ ἰουας εστ ' επὶ νηδὼν, ἀντικοὐ μακάρεσσι φυὴν ἔκπαγλον ἐγκτο αὐτὰρ έπαὶ λαγόνων δίκραιρα οἱ ἐνθα καὶ ἐνθακήτεος ὁλκαίο μηκύνετο - κόπτε δ' ἀκάνθαις 1615 ἄκρον ἴδωρ, αἴτε σκολιοῖς ἐπὶ νειόθι κέντροις, μήνης ώς κεράεσσιν ἐειδόμεναι, διχόωντο. τόφρα δ' 'ἄγεν, τείως μιν ἐπιπροέηκε θαλάσσuνισσομένην δυ δ ' αιφα μέγαν βυθόν' οἱ Ο ομαὁησαν ηὐωες, τέρας αἰνον ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδόντες. 1620 ἔνθα μεν υργῶός τε λιμὴν και σήματα νηῖς δε Ποσειδάωνος ἰδε Πίτωνος ἔασιν
βωμοί' ἐπεὶ κεῖν' ὐμαρ ἐπέσχεθον. αὐτὰρ ες ήῶ
λαίφεσι πεπταμένοις αυτὴν επὶ δεξί' ἔχοντες
1612. αντικρυς Brunck. ex con- quod, ut vocabuli larinam non ino-jectum, non Inagis necessaria simam rer, postquam Schae s. praef. ad Mv. 1334. pollon. p. XV ens patrii cinium sus- 1613. ἡπὲκ ox unci Reg. D. rece- cepit, in eandeiure preliensionem I periint Brianck. et Beck. niale: υπό mirmi, in quam Heringae conjectio recte lioc sensu cum genitivo striai- ra, nam Elii, leIn SenSum, PIeIn Vulg.,' tur, V. Herm. ad Euri Hoc. 53, et eumque ui inuis apis Exprina it. Non statim v. 1646 ita recurrit. Do υπαί praetermittetulum est, liac Briinc ivi l. ad II, 1229. - δικραίρα οἱ eniendationo versu In etiam hiulcum Vulg. male et ci ntra n etrinn, sed reddi , idio 1 teretes ejus aures non δίκραι ὐά οἱ ait. A. D. Rog. E. sensisse miror.
D. , ii loci recepi, det et enini voca- tepti. Hoeletlin. Ox. In reliquis si- initti in propter Sequens o I postrent ain bris omni,1s ὁλκαίη legitur, illio I syllabam brevena habere, ne pIe, nisi recte Praetuleriant Briinck. Et Beck. hoc esset, in α desinerct posso cs. Fortasse et hoc ex iis est, ii uae in SpitZner. de Vera. her. p. 26 s i. p. Priore recensione ad exemplitin Cia 33. Sed diim de accentu silent vi- llinaclii scripta postea nautavit poe-ri docti, in vocaluiti significatione ta, ii a Calliniacluis teste Schol. nescio quoniodo ossen lemini; et pri- ἀλκαίην a leone ad alia animalianaum quidem Heranga observ. c. XIII, transtulerat, e . Rulink. ad Callini. cuni cauda δίκραιρα ei durius di- mioni. p. 547 sq. - ἀκάνθας Med.etum Videretur, δικραία emendavit, a ni. 1. Vind. et ut videtur Vrat. quo, iit de in rico vitio taceam, a ni. 1. nescio cyti l profecerat, hoc mi in 1617. ἄγε ex Flor. Branck. Beck. idein significat liod δίκραιρα. et ut solent. - ἐπιπροέθηκε Vau. C. D. rem ianua etiani api exprimit, 1618. νεισομένην Vulg. νισσομέ- i iti in non tota catula bifida fu Emt, ωην Guelph. Vrat. Vnd. Reg. D. sed extrema taliuini rius pars. Brun- Briinck. Beck. - μέσον μέθονckius nutein, liuiana et in Regg. codd. Guelph. illas lectiones invenisset, clutinis su- 16 19. ἐπ' ὀφθαλμοῖσιν vulg. e Pra Bd Meentum corrigendii ni usus rore is ouenti lino. ἐν ὀφθαλμo sum, et in oti. Paris. δικρά ὐά οἱ, σιν Guel ph. B iack. Beck. ex n quod Inemini est vitium typographi- tissimo usu Homerico.cuni, δίκρη ού oi euienὸavit et in 1623. λαίφεσσι Flor. Ald. - αυ- textinu recepit , soliuento Beckio, την DInittit Guelph.
299쪽
γαῖαν ερημαίην πνοιῆ Ζεφύροιο θέεσκον. 1625 ψοι δ' ἔκειου' ἀγκῶνά θ' ὁμos μυχάτην τε θάλασσαν κεκλιμένην αγκῶνος ὐπερ προὐχοντος ἴδοντο. αὐτίκα δε Ζέφυρος μεν ἐλώφεεν, ῆλυθε δ' αυρηαργέσταο Νότου κεχάροντο δὲ θυμὸν ἰωῆ.
1630 αυλιος, ο ς τ' ἀνέπαυσεν ὀ ῖζυροὐς ἀροτῆρας,δη τότ' ἔπειτ' ἀνέμοιο κελαινῆ νυκτὶ λιπόντος ἱστία λυσάμενοι περιμήκεά τε κλίναντες ἱστον ἐύξέων σιν ἐπεφρώοντ' ἐλάτνσιν παννυχιοι καὶ ἐπ' ῆμαρ, επ' ηματι δ' αυτις ἰουσαν 1635 νύμ' ετέρην. ὐπέδεκτο δ' ἀπόπροθι παιπαλόεσσα Κάρπαθος ' ἐνθεν δ ' οι γε περαιώσεσθαι ἔμελλον Κρῆτην, ῆτ' αλλων ὐπερέπλετο εἰν άλὶ νήσων. Tους δὲ Ἀλως χάλκειος απὸ στιβαροὐ σκοπέλοιο ρηγνύμενος πέτρας εἶργε χμονι πείσματ' ἀνάψαι,1640 Aικταίην ὁρμοιο κατερχομένους επ' ἰωγήν. τον μεν χαλκείης μελιηγενέων ἄνθρώπωνοίζης λοιπὰν ἐόντα μετ' ἀνδράσιν ἡμιθέοισιν ρωπν Κρονίδης νήσου πόρεν ἔμμεναι ουρον τοις περὶ χαλκείοις Κρήτην ποσὶ δινευοντα. 1645 αλλ' ὐτοι το μεν αλλο δέμας καὶ γυῖα τέτυκτο χάλκεος ἡ δ' αὐρ κτος' ὐπαὶ δι οἱ ἔσκε τίνοντος συριγξ αἱματόεσσα κατὰ σφυρόν αυτὰρ ὁ τήν γε
Flor. fortasse ex priore r ensione, quani praui hoc Venti epitlieton, per se sane aptiuu, alibi nie legere non mentini. - χάροντο δIed. a In. 1.
ent in significat ἰωῆ ut Il. 276. XI, 308.
1640. ἐπιωγήν Scliol. , undo re-pemiit IIoel glin. Sila v. BriInck. Beck. Sed istanu pili in ita etiam in Vau. A. B. legitur . non video Cctu RIn R T liquorum omes uni librorum lection recedendi, praesertim quum Praepositio hic non bene abesse possct Uideatur, Homerita autein uno loco,
λεπτος υμὴν κ. T. λ.. quo 1 In textu exHinu, sensu caret, quare Brun-
300쪽
λεπτὰς υμὴν ζωῆς ἔχε πείρατα και θανάτοιο. οἷ δε δυν μάλα περ δεδμημένοι αἶψ' απῖ χέρσου
1650 νῆα περιδδείσαντες ἀνακρουεσκον ἐρετμοῖς.
καί νυ κ' ἐπισμυγερῶς Κρήτης ἐκἀς ήέρθησαν
ἀμφότερον δων τε και ἄλγεσι μοχθίζοντες, εἰ μή σφιν νήδεια λιαζομένοις ἀγόρευσεν. Kἐκλυτἐ μευ. μουνη γὰρ ὀχμαι υμμι δαμάσσειν1655 h ἄνδρα τον, ὁστις ὁδ' εστ ι, και εἰ παγχάλκεον ἴσχει,, δν δέμας, ὁππότε μή οι επ' ακάματος πέλοι αἰών, , , ἀλλ' ἔχετ' αυτού νῆα θελήμονες εκτὰς ἐρωῆς, , πετράων, εῖως κεν ἐμοὶ εἴξειε δαμῆναι. . 'Ως ἄρ' ἔφη ' καὶ τοὶ μεν ὐπεκ βελέων ἐρυσαντο 1660 νη ἐπ' εὐετμοῖσιν, δεδοκημένοι ῆντινα ρ ἐξοιμῆτιν ἀνωχτως' ἡ δε πτυχα πορφυρ ἐοιο
προσχομένη πέπλοιο παρειάων ἐκάτερθεν
βήσατ' επ' ἰκριόφιν χειρῖς δέ ε χειρὶ μεμαρπὼς Αἰσονίδvς εκόμιζε διὰ κληῖδας ἰοίσαν. 1665 ἔνθα δ' ἀοιδῆσιν μειλίσσετο, μἐλπε δε Κῆρας
eicius ex coniectura dedit τῆς γ p, 1656. v π' ακάματος Steph. so miod recepit etiani Beelc., sed Ver- tasse ereore typoti . - πέλει vulg. boru1n ὁ τῆς γε λεπτὰς υμῆν, niaxi- πιλοι ex Med. et Regg. C. D. recto me articuli ὁ collocatio epicum Po receperiint Brianck. et Beelc., nescit tam prorsus dedecet, ne die vμήν enim Medea, utrum iamorialis sit recte vici potest πείρατα ἔχειν, sed nec ne. o ad Talum referri debet. Ita pie 1659. ἐρυονro Guelph. Hor. poetae manum levissima mutatione 166O. ἐρετμοῖσι Vati. C. D. Med.restituere posse mihi videor scribe Vrat. Vind. C. D. E. Briinck.
sed hie venam illam, tenuissiniam sit. Sed vulgata ut librorum aucto ali adjectivo 1mzόσvνος , mortis ritate ita sensus praestantia commea- .Raepse te ninum harisit, ut Me- datur.
Ieag. Carni. XXI ἐν σοι μοι ζωῆς 1663. βῆσετ' Regg. A. D. ut
κείρατα καὶ θανάτου. Viti uin jam saepe.anti priuIi est, nam Schol. illud vμῆν 1664. ἐκόμιζεν Med. Vrat. agnoscere vidhtur. In textu autem κληῖδος vulg. ut I, 358. Cor rexit