Apollonii Rhodii Argonautica. Ad fidem librorum manuscriptorum et editionum antiquarum recensuit, integram lectionis varietatem et annotationes adiecit, scholia aucta et emendata indicesque locupletissimos addidit Augustus Wellauer. Volumen prius sec

발행: 1828년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

η λοιμοῖο τέλος ποτιδέγμενοι, ηέ τιν' ἄμβρον ἄσπετον, οστε βοῶν κατὰ μυρία ἔκλυσεν εργα,, η οταν. τίματα ξόανα ρέρ ἱδρωοντα 1285 αῖματι, καὶ μυκαὶ σηκοῖς ἔνι φαντάζωνται, ε και ηέλιος μέσφ ηματι νυκτ' ἐπάγζοινουρανόθεν, τα δὲ λαμπρὰ δι' ηέρος ἄστρα φαεωρ' ως τότ' ἀριστῆες δολιχου πρόπαρ αἰγιαλοῖο ηλυον εὐπυζοντες. ἐπήλυθε δ' αύτίκ' ερεμνὴ 1290 εσπερος ' οἱ δ' ἐλεεινὰ χεροῖν σφέας ἀμφιβαλόντες δακρυόειν ἀγάπαζον, ἶν' ἄνδιχα δῆθεν εκαστος θυμὰν ἀποφθίσειαν ἐνὶ ψαμάθοισι πεσόντες. βὰν δ' ἴμεν ἄλλυδις ἄλλος εκαστέρω αυλιν ἐλέσθαι 'εν δὲ κάρη πέπλοισι καλυψάμενοι σφετέροισιν1295 ἄκμηνοι καὶ ἄπαστοι ἐκείατο νυκτ' επὶ πῆσαν καὶ φάος, οἰκτίστω θανάτω επι. νόσφι δε κοὐραι ἀθρόαι Αἰήταο παρεστενάχοντο θυγατρί.

ώς δ' ἴτ' ἐρημαῖοι πεπτηότες ἔκτοει πιτρειχηραμου ἀπτῆνες λιγέα κλάζουσι νεοσσοί' 1300 η δτε καλὰ νάοντος εα ' δφρύσι Πακτωλοὶ

in pede titiario, tun en quia si inplex ἔκλυσεν sensui otti In lion satisfiicere videtur, ni illo levissinia niutatione

Perperii n.

tri corrigendi studio nata ost. Similia notata sunt ad I, 883. Diuitiroci by Corale

282쪽

κυκνοι κινήσουσιν ἔδν μέλος, ἀμφὶ δε λειμων ἔρσήεις βρἐμεται ποταμοῖό τε καλὰ ρέεθρα ως αἱ ἐπὶ ξανθὰς θέμεναι κονίησιν ἐθείρας παννυχιαι ἐλεεινὼν ἰήλεμον ἀδυροντο. 1305 καί νύ κεν αυτοὐ πάντες απὰ ζωῆς ἐλίασθεν

νώνυμνοι καὶ ἄφαντοι ἐπιχθονίοισι δαῆναιηρώων οἱ ἄριστοι ἀνη στω επ' ἀέθλν ' ἀλλα σφέας ελέηραν ἀμηχανω μινύθοντας ήρῶσσαι, Λιβύζς τιμήοροι, άῖ ποτ' Ἀθήνqν, 1310 ῆμος ἔτ' εκ πατρος κεφαλῆς θόρε παμφαίνουσα,

ἀντόμεναι Πίτωνος ἐφ' υδασι χυτλώσαντο.

ἔνδιον ῆμαρ ἔην, περὶ δ' ὀξύταται θέρον αὐγαὶ ηελίου Λιβύην αἱ δὲ σχεδὸν Αἰσονίδαο

ἔσταν, ἔλον δ' απὰ χερύι καρήατος ήρεμα πέπλον. 1315 αὐτὰρ Θ' εἰς ἐτέρωσε παλιμπετες ἔμματ' ἔνεικεν δαίμονας αἰδεσθείς αυτὰν δέ μιν ἀμφαδὀν okν μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἀτυζόμενον προσέειπον. DKάμμορε, τίπτ ἐπὶ τόσσον ἀμηχανίη βεβόλησαι; ,, ἴδμεν ἐποιχομένους χρυσεον δέρας' 'ἴδμεν εκαστα 1320 ,, υμετέρων καμάτων, οδ επὶ χθονός, ὁσσα τ ἐφ υγρῆν,, πλαζόμενοι κατὰ πόντον ύπέρβια ἔργα κάμεσθε.

Vrat.

1316. αὐταὶ ex coniectura Brun-CHus et Beck. niale. Nulla est Enim cauSa, quaro sut1jectilin tanta vi per αυταί exprimi debeat, contra αυτόν

recte dictuin est: Fsum e II . lum1 flain oculos averterat, allocutae sunt.

1317. προσέειπεν Μed. a m. 1.1318. ἔτι vulg., cui hic prorsus non est locus, fluare non diibito,PIin scripserat poeta ἐπὶ τόσσον, quo ustis est III, 1146, idque in textinu recipere eo minus dubitavi, viodin eandem conjecturam incidisso video Spitetnerum obsa. in Quhit. Satvrn. p. 252. Consusione Vocul

μεσθa dederivit Brutich. et Beck. relici uis omnibus libris obstrepentia

283쪽

,,οἰοπόλοι δ' εἶμεν χθόνιαι θεαὶ αυδήεσσαι,,,ήρφύσαι, Αιβύης τιμήοροι ηδὲ θυγατρες. ,, ἀλλ' ανα ' μηδέ τι τοῖον ὀαυων ἀκάχησο 1325 ,, ανστησον δ' ετάρους. ευτ' ἀν δέ τοι Ἀμφιτρίτη

,,δο ρα τότε σφετέρy απὰ μητέρι τίνετ' αμοιβην,-ών ἔκαμεν δηρὰν κατὰ νηδυος υμμε φέρουσα ,, καί κεν ἔτ' ήγαθέην ἐς πιαιῖδα νοστήσαιτε. 1330 'Ως ἄρ' ἔφαν, και αφαντοι ῖν ἔσταθεν ἔνθ' αρα ταί γε φθογγὴ ὁμου ἐγενοντο παρασχεδόν. αυτὰρ γήσων παπτήνας ἀν' ἄρ' εζετ' επὶ χθονὼς ωδι τ' ἔειπεν.

, Πλατ' εὐημονόμοι κυδναι θεαί ἀμφὶ δε νόστω,,ουτι μάλ' ἀντικρυς νοέω φάτιν. η μεν εταίρους

1335 ἡ εἰς ῖν ἀγειράμενος μυθήσομαι, εἶ νύ τι τέκμωρ

,,δηοιμεν κομιδῆς ' πολεων δε τε μ ις ἀρείων. μι καὶ ἀναχας ετάρους ἐπὶ μακρὰν ἀύτει, αὐσταλέος κονίνσι, λέων ῶς, δς ρά τ' ἀν' υληυσύννομον ην μεθέπων ώρυεται' αἱ δε βαρείρ

receperunt Brunck. et Beck., neque ego spernerem, si in nielioritata I bris reperiretur, Sed sic non Praefereiuluin est vulgatae, ipIae et ipsa non mala est. 1327. τείτετ' Vati. A. B. C. D. Med. Vrat. Vin I. RE g. A. E. ex frequente errore.1328. ων ενεκά με Reg. A. ων ἔκαμε m. duo , quod receperiant Brunck. et Beck. ex Inore.

quatuor, ulule Brunck. EX COME- tura dedit βαθεῖαι. Diuinus enim de causis Vulgatam danmat, primuniviod βαρύς non aptiun sit leonis ru itui epitlietum , deinde ραρείπscribera debuisset poeta. Prius nillili est, alterum recte monet, Sed βαθεῖαι ferri ne piit, priniuin eni ncontra epicorum morem est Ula did-Diastigem nu Gorale

284쪽

δείματι δ' ἄγραυλοί τε βόες μέγα πεφρίκασιν, βουπελάται τε βοῶπι τοῖς δ' ου νυ τι γῆρυς ἐτυχθηὐιγεδανὴ ετάροιο φίλους επικεκλομενοιO. ἀγχου δ' ἐγερέθοντο κατηφέες' αὐτὰρ ὁ τους γε 1345 ἀχνυμένους ορμοιο πέλας μίγα θηλυτέρyσιν

ἱδρυσας, μυθεῖτο πιφαυσκόμενος τὰ ἔκαστα.,,Msτε, φίλοι ' τρεῖς γάρ μοι ἀνιάζοντι θεάων, ,, ἐρφεσιν αἰγείοις ἐζωσμέναι εξ υπάτοιο ,, αυχένος ἀμφί τε νῶτα και ἰξυας, ηυτε κουραι,1350 ,, εσταν υπερ κεφαλῆς μάz επισχεδόν ' αν δ εκαλυφαν,, πέπλον ἐρυσσάμεναι κουφν χερι, καί μ' ἐκέλοντο δε αυτόν τ' ἔγρεσθαι ἀνά θ' υμέας ἔρσαι ἰοντα ',, μητἐρι δε σφετέρρ μενοεικέα τῖσαι αμοιβθν,,,ών ἔκαμεν δηρον κατὰ νηδυος ἄμμε φερουσα, 1355 ,, ὁππότε κεν λύσῖσιν εὐτροχον Ἀμφιτρίτη ,, ἄρμα Ποσειδάωνος. ἐγὼ δ' οὐ πάγχυ νοῆσαι,, τῆσδε θεοπροπίης ἴσχω περι. φαν γε μεν ειναι

Conjectura assecutus orat Arnald. ἐφ' υγρῆς Guelph. Reg. A. v Ior. Lee t. m. p. 243, praebent Vau. A. Steph. , sed quantiluani ἐπὶ χθονος B. C. 13. Ne l. Vrat. Vind. , unde praecedit, et Bengus hic quoque ge- receperunt Brianck. et Beck. ἰοίας . nitivum postulare videtur, Meusau-Reg. B. vii tain n non milius quam V. 132O1350. ἐπὶ κεφαλῆς Vati. A. B. C. retinendus est ex usu Homeri, fluiD., de quo nescio quid jiulicandum nunquam alio casu si Nun accusati V.

285쪽

1360 - ἔτλημεν, τα εκαστα διωμεναι ευχετόωντο.,,ου δ' ἔτι τάσδ' ἀνὰ χῶρον ἐσέδρακον, αλλά τις ἀχλυς,,ήε νέφος μεσσηγὐ φαεινομένας ἐκάλυ γεν. ΡΠς εφαν' οἱ δ' ἄρα πάντες ἐθάμβεον εἰσαχντες. ἔνθα τὀ μήκιστον τεράων νινυαισιν ἐτύχθζ. 1365 εξ άλὸς Θειρόνδε πελώριος ἔκθορεν ἶππος, ἀμφιλαφὴς, χρυσἐρσι μετήορος αυχένα χαίταις ρίμφα δε σεισάμενος γυίων ἄπο νήχυτον ἄλμηνωρτο θέειν, πνοιῆ ζικελος πόδας. αἶψα δε φλεος γηθήσας ἐτάροισιν ὁμηγερέεσσι μετηυδα. . 1370 , ' ματα μεν δη φημι Ποσειδάωνος ἔγωγε,, ηδη νῶν ἀλόχοιο φίλης υπο χερσι λελυσθαι ' μητέρα δ' Ουκ ἄλλην προτιόσσομαι ήέ περ αυτὴν

,, νῆα πέλειπι ἡ γὰρ κατὰ νηδύος ἄμμε φέρουσα,, νωλεμὲς ἀργαλέοισιν ὀῖ ει καμάτοισιν.

1375 - αλλά μιν ἀστεμφεῖ τε βιρ καὶ ἀτειρέσιν ωοις,,υφόθεν ἀνθέμενοι ψαμαθώδεος ἔνδοθι γαίης,,οχομεν, ἡ προτἐρωσε ταχίς πόδας ἐλασεν ἶππος. - ού γαρ ο γε ξηρῆν υποδύσεται' ἴχνια δ' ήμῖν

, , σημανέειν τιν' ἔολπα μυχὸν καθύπερθε θαλάσσης.

tivuni exspectaveris ut Il. X, 27

recte propter libroruin auctaritatenirecepit Beck. .

cat Vernich. ad Trvph. p. 116. PosterioreIn versus partein inlitati

sunt Nonii. Dionys. I, 318 ἀμφιλαφῆς δεδόνητο παρήορος αὐχένι ταμ τη. V, 189 παρ ξορον αὐχένι κούρης. X, 205 ἐπήορον αὐχένι γέ- την. et Tryphiod. v. 67 μετήορος αὐχένι κυρτν. 1369. ὁμηγορέεσσι Vau. C. D. 1371. φίλοις Flor. 1372. προτιόσσομ' Hor. Ald. Steph.1373. ἡ γὰρ ex Rem. A. D. E.

r ceperunt Brunck. et Beck., sed multo aptiua est vulWatum n γὰς, sto aptant esse stIRIII interpretati nem Peleus affirmat. - αἰεν ἔχουσαῆμέας ἀργαλέοισιν Guelph. ἄμμε φέρουσα ὴμέας ἀργαλέοισιν Vati.

A. D. Me l. Vrat. Viii l. Reg. B. Hor. AH. Brii b. Basil. Perspicuum est in Guelph. prioris recensionis I

etioneni nobis servatam esse. in C teris sit ria parte in ejus male iniX-iain clun posteriore.

286쪽

Μουσάων ὁδε μυθος ἐγὼ δ' υπακουος ἀείδω Πιερίδων, και τήνδε πανατρεκες ἔκλυον ὀμφ νύμέας, ω περι δο μέγα φέρτατοι υἱες ἀνάκτων,

1 385 νῆα μεταχρονίην, ὁσα τ' ἔνδοθι νηὸς ἄγεσθε, ἀνθεμένους - οισι φέρειν δυοκαίδεκα πάντα Οαθ' οι οὐ νύκτας τε. δυην γε μεν ῆ και δῖων

. πίδακα μαστεύεσκον επὶ

ex glossemute.

particula ex Brunciai conjectura in serta, ob mollioroni sonitin ut dicit, sed ita, ut iii tringatur orationis vis. - δίνας Regg. A. E. . 1 385. μεταχθονίην Vulg. μεταχρονίην Vnit. A. D. Med. Guelph. int. Nind. Re g. imallior, Ald. Briit, Basil., quod revocari. - οσσα Gualph. - ἄγεσθαι Vati. A. B. C. D. Guelpi . Vrat. Vind. Regg. quatuor, ex solenni errore.

elcitis Iaiulat ex oppian. Halleui. I, 8. cf. Vesset. ad Herod. p. 731.1389. αἶσαν Reg. A. 1390. βεβολημένοι ex Regg. quatuor receperiant Branck. et Boccmale. Ob id ipmni, quod saepe laoc porticipio utitur noster, hic rejiciemi uni est, eo facilius enim libra- Is in mei item Venire poterat, ut APO .L,ON. RHOD. I.

ἴκελοι κυσιν αἴσσοντες

ξηρὴ γὰρ ἔκειτο

usitatius participium sufficerent in IoCum ejus, quod semel tantum III, 1249 legitur. 1391. Otυασι ex Regg. A. C. E.

recepit Brunck. obsequente Beckio. ἔνδοθι Reg. D. Vulgatam ill lul-.ckius ex glossentate natalii Putat, nos contra scianua Regios illos codices glossematis et correctionibus refertos esse. In iisdeni libris sa pitis oἴδματα pro ἐνδατα etc. scri- Ptiim est ut supra v. 608, latra v.

terea in ἔκειτo osset lit, cujus loco ἔτειρε aut simile quia nialle se dicit, iton intellectus a IVeraiichio ad Trγpb. p. 343. Id enitii nilnimo igitoravit Brunckius, recte dici: ἡ δίψα ἐπίκειταί τινι sitis urget alia sumuἰ nostro vero loco dictu in ostrὴ δίψα ἐπέκειτο δυηπαθίy aeced Sat ad aerumnam, sed et Iioc ἐπίκεισθαι recte significii re nenio dubitare potest. Brunckiua ἐπὶ non cuni ἔκειτο junxisse videtur. V ram et lectioiieni et Constructionem invenerat jani Stephaliud.

287쪽

1395 δίψα δυηπαθίη τε καὶ αλγεσιν, ουδε μάτησαν πλαζόμενοι ' ἔξον δ' ἱκὸν πέδον, ω ἔνι Λάδων εἰσέτι που χθιζὀν παγχρυσε α 0υετο μῆλα χώρω εν υτλαντος, χθόνιος ὁφις' ἀμφὶ δε Νυμφαι περίδες ποίπνυον, ἐφίμερον ἀείδουσαι.

μήλειον βέβλητο ποτὶ στυπος ' οἰόθι δ' ακρηουρὴ ἔτι σκαίρεσκεW απὰ κρατὸς δε κελαινὴν

αχρις επ' ακνηστιν κεῖτ' απνοος εκ δε λιπόντωνυδρης Λερναίης χόλον α ατι πικρὸν δῖστῶν,1405 μυῖαι πυθομένοισιν ἐφ' ελκεσι τερσαίνοντο.

hros δ' Ἐσπερίδες κεφαλαῖς ἐπὶ χεῖρας ἔχουσαι

ἀργυφιας ξανθῆσι λίγ' εστενον ' οἱ δε πέλασσαναφνω ὁμού ' ταὶ δ' αἶψα κόνις καὶ γαῖα κιόντων ἐύσυμένως εγένοντο καταυτόθι. νώσατο δ' ἰρφεὐg1410 θεῖα τέρα, τὰς δέ σφι παρηγορέεσκε λιτῆσιν.,, Βαίμονες ω καλαὶ καὶ εὐφρονες, Πατ' ανασσαι,,, εἴτ' ουν Ουρανίαις ἐναρίθμιοί εστε θεῆσιν, , , εἴτε καταχθονίαις, εἴτ' οἰοπόλοι καλέεσθε Νυμφαι ' ἴτ' ὐ Νυμφαι, ιερὸν γίνος 'Sὀκεανοῖο,

quod recepi pro Vial . ovδ' ἔματησαν. Vid. ad II, 1O72.

Vrat. Re . A., quod a sibri riis pri sectiun esse non potest; liorinn igitur vestigia secutus itodi 5ὴ εό τε

tuor receperiant Brian etc. et B T. sine causa. - ἐπὶ Guelph. - σπαί- φεσκεν ex conjectura Briin h. Beck. sitie causa; Gκαίρεσκεν, Hia silenI orioinis Vocainatum, cle caudae motu non minus apte dicitur. Eoilem Quintus Smvrilaeus utitur loco ai-mili VIII, 321 ος δ' ἔτι ποσσὶν

mox σφε ex conjectura dedit Briin- Cicius, idem sequitur Beck. mater illud seας prorsus otiosum est, vul gnia autem optime se habet, σφι ut lieroes referendiun est, quom mutilitati consulens. I eas illas pro putas reddere conabatu P1411. εὐφρονες Vul . ἐζ ooωες Vrat. Reyg. cluatuor et Hii sortiasso libri, talia enim enotari non solent , Briinck. Beck.1412. Οὐρανίης et V. SEq. καLα-

288쪽

1415 - δείξατ' ἐελδομένοισιν ἐνωπαδὶς ἄμμι φανεῖσαι,, η τινα πετθαίην χύσιν Γδατος, η τινα γαίης,, ἱερὰν ἐκβλύοντα, θεαὶ, ρόον, ω απο δίψαν,, αἰθομένην Γαοτον λωφήσομεν. εἰ δέ κεν αυτις οδη ποτ' Αχαιῖδα γαῖαν ίκωμεθα ναυτιλίησιν, 1420 ,, δὴ τότε μυρία δῶρα μετὰ πρώτyσι θεάων,, λοιβάς τ' εἰλαπίνας τε παρέξομεν ευμενέοντες -'Ως φάτο λισσόμενος ἀδινῆ ὀπί ' ταὶ δ ' ελέαιρουεγγυθεν ἀχνυμίνους ' και δη χθονὰς ἐξανέτειλαν ποίην πάμπρωτοπι ποίης γε μεν έψόθι μακροὶ 1425 βλάστεον δρπηκες μετὰ δ' ἔθνεα τηλεθάοντα πολλὰν υπερ γαίης ὀρθοσταδὰν ῆεξοντο. περη αἴγειρος πτελέη δ' φυθηῖς ἔγεντο, Αἴγλη δ' ἰτείης ἱερὰν στυπος. ἐς δε νυ κείνων ' δενδρέων, Οἶαι ἔσαν, τοῖαι πάλιν ἔμπεδον αυτως 1430 εξίφανεx, θάμβος περιώσιον, εκφατο δ' Αἶγλομειλιχίοις επέεσσιν ἀμειβομίνη χατέοντας. , , ἄρα δὴ μέγα πάμπαν ἐφ' υμετέ00ισιν ονειαρ , ,δεsρ' ἔμολεν καμάτοισιν ὁ κύντατος, ο ις ἀπούρας - φρουρὰν ἄφιν ζωῆς, παγχρύσεα μῆλα θεάων 1435 ,, οἴχετ' ἀειράμενος' στυγερῖν δ' ἄχος ἄμμι λιλειπται.

,,ῆλυθε γὰρ χθιζός τις ἀνὴρ ὀλοώτατος Γβριυ

1415. δείξατε ἐλειμένοισιν

EX Praepostera metri correctione ut solet in his libras. - ἐλέηραν conjectura Briinα. Beck. propter temporiani rationem, sed iidem Inox imperfecta βλάσtεον et εξοντo intacta reli lueriant. Omnino saepius jam apti l Nostriam observavlinus hunc liberiorOui ab aοristo ad imperfectum etin hoc ad illum transiturn, in cliui mox offendit Brunctatis, mo non offencst; ef. L 6 2. II, 838. 926.

IV, 73. 127. 738. 1161. 1739.1425. Observanda est sorina lin- perfecti ἐβλά εον, qua titeri licetne praesens βλαστουσι nphul Aesch. Clioepti. 582, quod in βλάστουσι mutari volisit Buttin. Gr. in . II p. 91. - τηλεθάωντα Ι dor. Ald. Brab. B d. τηλεθίοντα Reg. A. τηλεθόωντα Reg. E., quod receperunt BriInA. et Beck. Sed ap id Homeriam quoque, Et-s1τηλεθεωντα est Od. VII, 114. XIII. 196, τηλεθάοντας legitur II. XXII, 423. Itaque non est cilio i unius libri

289쪽

,, καὶ δεμας' ὁσσε δε οἰ βλοσυρῶ υπέλαμπε μετωπφ',, νηλης' ἀμφὶ δε δερμα πελωρίου εστο λέοντος- ώμον, ἀδέψητον ' στιβαρον ὁ ἔχεν οζον ελαίης 1440 ,, τόξα τε, τοῖσι πέλωρ τόδ' ἀπέφθισεν ἰοβολήσας.

,, δίψύ καρχαλέος ' παίφασσε δὲ τόνδ' ἀνα χῶρον,,υδωρ ἐξερέων, τὸ μεν ου ποθι μέλλεν ἰδεσθαι. ,, ηδε δέ τις πέτρη Tριτωνίδος ἐγγυθι λίμνης, 1445 ,,την ὁγ' επιφρασθεις η καὶ θεοs ἐννεσίνσιν - λὰξ ποδὶ τυφεν ἔνερθε τὀ δ ' ἀθρόον ἔβλυσεν υδωρ. , ,αυτὰρ ὁγ' αμφω χεῖρε πέδφ καὶ στέρνον ἐρείσας , , 9ωγάδος εκ πέτρης πίεν ὀχοπετον, ὀφρα βαθεῖαν,, νηδυν, φορβάδι ἶσος ἐπιπροπεσών, εκορέοθη. 1450 ΡΩς φάτο τοὶ δ' ἀσπαστὴν, ἴνα σφίσι πέφραδεν Αιγλη πίδακα, τῆ θέου αἶψα κεχαρμένοι, ὀφρ' ἐπίκυρσαν.ῶς δ' ο πότε στεινὴν περὶ χηραμὸν εἱλίσσονται γειομόροι μυρμηκες ὁμιλαδὰν, η δτε μυῖαι ἀμφ' ὀλίγην μἐλδεος γλυκερ οὐ λίβα πεπτηυῖαι 1455 απλητον μεμάασιν ἐπήτριμοι ρ ῶς τότ' ἀολλεῖς

D. lactasse recte.

Irae . naiiiiis bene καρφαλέη de sit, qua insima in XIV, 426 scripserat 1αμ λαπα καρχαλέης άποσείεται αυτίκα

δέψηe et XLII, 91 χείλεσι καρχαλέοισι.

tant pro τηδε polii potuisse. Optime se iras et vulgata, nain in ηδε inest lo- ei significatio ut Titeocrit. XXV, 18αυλις δέ σφισιν ηδε τεῆς ἐπιδέξια χειρός. cf. Schaes. Meleti. p. 77 sq.

290쪽

πετρα* Μινύαι περι πίδακι δινευεσκον. καί που τις διεροῖς ἐπὶ χείλεσιν εἶπεν ἰανθε ., Ω πόποι, η και νόσφιν εών εσαωσεν εταἰρους,, ρακλέης δων κεκμηότας. αλλά μιν εἴ πως 1460 - δήοιμεν στείχοντα δι' ηπείροιο κιόντες. ' καὶ ἀμειβομένων οἴτ' ἄρμενοι ἐς τόδε ἔργον, ἔκριθεν αλλυδις αλλος ἐπαῖξας ερεείνειν. ἴχνια γὰρ νυχίοισιν ἐπηλίνδητ ' ἀνέμοισιν κινυμένης ἀμάθου. Βορ ἐαο μεν ώρμήθησαν

1465 δε δυω πτερύγεουσι πεποιθότε ' ποσσὶ δὲ κουφοις Ευφημος πίσυνος, Λυγκευς γε μεν οξέα τηλουοσσε βαλεῖν ' πέμπτος δὲ μετὰ σφίσιν ἔσσυτο Κάνθος. τον μεν αρ' αἶσα θεῶν κείνου ὁ οὐν ηνορίη τε ώρσεν. ῖν' Ἐρακλῆος ἀπηλεγέως πεπυθοιτο,

1470 Εἰλατίδην Πολυφημον ὁπη λίπε μέμβλετο γάρ οἷ

ου εθεν ἀμφ' ἐτάροιο μεταλλησαι τὰ εκαστα.ἀλλ' ὁ μεν ουν Μυσοῖσιν ἐπικλεες αστυ πολίσσας

νόστου κηδοσυνῖσιν ἔβη διζήμενος Ἀργὼ

τῆλε δι' ηπείροιο ' τέως δ' ἐξίκετο γαῖαν 1475 ἀγχιάλων πιλύβων, τόθι μιν και Μοῖρ' ἐδάμασσεν.

Beck., sic enlin Bensus praestantior fusione. ἐβήσατο vero tu rixriorum est; nain Primini ex vulg. ἔκριθεν sapientiao debetur.

Iuale se habet, quum delectos liuos- 1475. 5lti scrata jubet. Hemanarus

SEARCH

MENU NAVIGATION