Stephani Byzantii eonikon quae supersunt

6쪽

Stephani, antii epitomen ut denuo ederem impulit me et

libri quantumvis nautili ac male nabili utilitas vitiorima quibus scateret quaevi magnani pariena compigi et posse et debere viderentur multitudo, et evisionum antiquiomii raritas, novissimae caritas Antiquiore vie quas post Aldlinaui 1502het Iun aui 152 13 curaveriin Guilielmus Xylander Basil. 1568, Thomas de Pineta Ainsteiod 1678, cui novus situlus prinofixus est a. 1725 Abrahamus Beaelius Lugd. Bat. 1688 et 1694,

simani Guillelmi Dindorsi, uuae volt. . proditi Ups 1825.

Diuulorso autet non placui ad ullustrandum sive emendandum Stephanum de suo aicquam assidere, sed textuni Berkelianum prior in eisior in ad quos a Messi Lilicas IIolsienius cuilis notas et castigationes postimias priuilina edidera Theodlariis Mus Lugii Bat. 1684, tum 1692J, coinimentarios ad verbum repeii curruuli. Sic factum est ut, quamvis multi viri docua Stephanum sorio oriuna adduci passim eius verita aut e plicare aut eorrigere studuerint, ianuiam ainen annus centestinus es quinquagesimus agatur ex quo non exsuci vii totam suam operam in no scriptore emendando ponere voluerit. Itaqueliaud scio an nova Stepnani cavi omnibus parribili ciliu0n, parmula operae presiana secerim. Iam pluit liacissitione essicere voluerim aut potuerim paucis explican dum est. Scilicet propositiini erat, toxiuna exe larinum, quod Onaniunt proximo abesse a libris manu scripsis, eonformare atque ubi opus esse lectionum ope post a viris docuse variis eo licitatis enotatarum ori tyre, deinde textui subsieero adnotationem qua es erisiciis apparatus omnis c0ntineretiari X-

7쪽

VIpvearetur si iiiiid esset Maod explieasone invigeret. Sed brevitio ut abiicerem consilium coegeriini me seriae in viil iis iam versantur Aiussi anuvinatis uuippe nolui ii praesensiarim quiesiam re lenapior lionestissinatis praeter nitiliani exium a naei curari quem ubi Satis initis suissent qui emeren cium demum adnotationem criticana ad instar appendlisca me scridendam se redentiumini esse inibi recepit. Itaque mini facile esset ad praevidendum, non plures nutus quam alior ni eor invi mulio praesianitoriim libroriina sutiiros esse emptores, nillil iam relivium erat viam vi miliarem consilium atque inem ederent Sie-plianunt vialis etiam sine adnotatione ei itica legi posset Missum feci igitur exium Aldinum et deriam ad Berkelianum menaei contuli, qui sine dubio, quani imam multis locis a libris manu scriptis recedit, innilini tamen naaxinae talis est iena sine magna onensione legere possimis. At longius sani uuam , ut consido, par res lia id paucis videbitur progredi ausus sunt. Nam olim deesset adnotatio itae, si tui salsi miniive in textu ad fidem Librorum manu scriptoriani anxie consorinato legeretur, laetorem adverteret Stasin ac doceret pia ratione eniendari illud

posset, eoactus eram ea ulliae falsa esse appareret e texi eu-eere at pie aut meas aut alior ni vimmani doctoriini coniecturasai pie eniendationes recipere Veriana ne putentaeciores ille sine modo ac temere in Stephanum grassatum esse, inanio locos pens

innumerabiles cosui imagnani pariens ain ab aliis tentatos intactos reliqui , quos intellexissem aut refingi viidem , sed non sanari posse quoniam non iam a librariis quam ab epitomatoro ipso corriipia esse viderentur, aut sanam non debere, quo per' tinet inprimis ingens copia locorum ex veteribus scriptominis nonuciore ad liteiomina , ios iomodo ille ipse scriptos repperisset

scire nauliuni inici esset. 9uae cuni ita sint, non solum lectorem, veritu etiam mea ipsitas eatissa per velleni res bene cederet

redenaptori , quo in appendice critica olim seridenda nanciscerer oreasionem ostendensu, quibus rasonidus in textu constituendo asus essent. Sed ne onania quae nuc sacciant desiderentur, iam

deripso Siepnano et eius epilomaiore, de ethnicoriana opere deque libris in quibus illuul exstat manu scriptis paucis exponendum est. De Siepnani aetate, vita, sempiis partim niviet. an neque alius quisquam eoriana scriptorum quos liadennis de ea re loquitur, et quae in ipso quod etiamnunc exstat opere ad eam illustrandam aliquid conserre videantur num ab ipso Siepnano

an eius epilomaiore potius prosecta sint ambigitur inter periit

8쪽

ὁ προ ημῶν τὰς εν ῆ βασιλίδι σχολας διακοσμήσας, ἐνσει- λογῆ λέξεων δια διφ,όγγου φησιν. uuiiugenius sine diibio

est grammaticus Augustopoli PlirVgiae urbe natus, cuius livro περ λέξεων ad sitiei amni or linem contexto usum esse sese di-eu Sisidas in prooemio, quiniique idem s. V Eυγένιος imagna cum Iaude Constantinopolii iamiam senem docuisse dicti su Anastasio saeculo vitai exeunte sive sexto ineunte Dellule apud

n0striun scriptorem s. v. Γότθοι linitur: ς - αι μοι ἐν τοῖς Βυζαντικοῖς, et s. v. Αἰθίοψ περὶ του ιθιόπισσα πλατύτερον τοῖς - θναῶν προτεχνολογψμασιν ιρθται. uuae omnia sunt ii ad epitoniaiore potius ait scripta esse censeani iuriisibus est praeter edit ros etiam G. I. Vossitis d. hisi. graeo Iib. 2. e. 22. p. 325j ipsum autem epi uiatorem esse volunt Heri latim aliquem, de vi sio uulas: Ἐρμόλειος

παμματικος Κωνσταντινουπόλεως , γράψας την ἐπιτομπτων ἐθνικῶν Στεφάνου γραμμὰτι οὐ προσφωνηθεῖσαν γου-

στινι- βασιλεῖ. Alia ratione nescio qua ii do Constantino POrpn ogelinei coniecturaim faceret ataucium esse apud Pas

ovium op e. p. 233.3 lego L. Holsteuium in epistolis a Boissonassi ediiis s. p. 45. Sed lioe cunx nimis incertum sit neuue Muciivana faciat ad Siepuani aerulein eruendam, in Hemmolao siiusistendum est. Huius uilonamus nostiam esse ep tomen, viae supra attulimus aut ipse de suo adHuld aut apta Stephanum inventa repetiit. Si veritin est prius, seselivi litanto Iustiinianum aliquanto vixerit Si nanus certo, ut vectis utar n. R kii in rixes ad adnot. Hiastensi vis iis adliue Hisplitui opus eum mutilasse parunt verisimile est. Est autem quo obstet quo minus ego qu0que in hanc sente iam concedant.biud enim adeoneae I unianea magistrorum penuria laboravit, ut non esse quem sobolis praeficeres praeter gra In- mascum ignobilem, qui aliorum deluum scriptis misere laceran uis gloriolani captavit Tamue medioeritor, tum hominem ipsum quoque plures lidroso0mposuisse dicemius A vide quam eonininde ista omnia in s bonum viadraro viddantur. , Miri in una quidem patet, quantun praestet quod ipse priuilam invencris atque in medium protuleris eo pio lunc rui si is facili negotio liquis excerpserit, anilludem in Onani geliore doctrinas praestivro epi maiore sito Si liantiu , ut liuno certe dignioreui aliquani moderatorem balnierint scitolae Comina iiiv,IMiltianae.

Deinde semia illa s. v. Γότθυι ι Αἰθίοψ laudata vel maxilliu

9쪽

doctrinalia. Stephanianarii redoleni res BVganssoriti scripsisse consentaneum est eum pati,ganuus ipse suu προτεχνολογή- μοτα των ἐθνικῶν autem ad instar praelationis ipsi των ἐθνικῶν οperi ritefixa suisse videntur. Tun nussiani epitomaior, quantum tigurari licet, auctorem ipse agit, sed ea an uin suo modo traciat ia Stepnaniis accipia reliquit. Itaque vix me

conlineo vili asseverent Stepnanum, uinieormi et reriim BV-zantiar in scriptorem , iunque nristianum, ut apparet ex V. Bήθλεμα, vixisse ineunte ei medio saeculo sexto su Iustiniano Imperatore, aetate liominum doeio una in eodem genere liu rarum laborantiuiri fertilissima Aequalis inuae fuerit Petri Patricii, ii mortuus est non milio post a. 562, ut iam appareri mar nunc solum praeter consuetitilinem summa laude oritet s. V. λόναι; quamquam emitu cui hune quoque locum ad epilomatore demum adiectum esse opinentur. 9uae si recte a nobis disputata sunt, nihil iam reliquunt est uuam ut Iustinianum , ut epitomen Hermolaus dedicavit, non primum, sed alterum esse ponamus, qui imperium orientalo nactus est a. M.

opus Stephami piiὐωνικά insemptum fuerit dubitare non permittit Eustathius, qui eius insemptionis locis permultis mentionem facit viade re infra aestirauus dlicetur. Sed piaenam fuerit inscriptio epitomae dubitari vel maxime potest miris modiis enim ea differt in libris et manu scripsis.eesiis. Scilicet an Aldina inseribitur περὶ πόλεων, uitani inscriptionem nancteitana Dindotitus, in Iuniina περὶ πόλεων καὶ δήμων, quod Rem

pri textus inscriptione naue Berkelius, dum in titulo peris

Στεφάνου Βυζαντίου ἐθνικὰ κατ ἐπιτομήν. Denique nasius scridi volui Στεφάνου Βυζαντίου περὶ θνικῶν καιτοπικῶν. 0uae omnia aliquatenus niluniur scriptoriun Drο-riam auctoritate. In eod. Vatie colina alat. 1. legitur

τῶν Στεφάνου περὶ πόλεων αξιομνημόνευτα κατὰ στοιχεῖον, in Hiie folim Palat. 2. Στεφάνου Βυζαντίου περὶ πόλεων καὶ δήμων κατα ἀλφάβη - , in eod. Voss. Perus Vraiisl ἐκ

των ἐθνικῶν Στεφάνου κατὰ ἐπιτομήν. ano veram esse Inseriptionem et alii iiiiellexerunt et confirmat Eustathius ineomm.-Ηon . Iliad. 2 735. p. 332. φ δὲ γράψαντι τηντων ἐθνικῶν ἐπιτομήν. 9uod ver sud neni plurimorum eo dieiii Iegdu τέλος των τοπιαῶν Στεφάνου, id salsiina esso

opparet Videturque exorium esse ex subscriptione versiso i 1 qualis exstat in codice Seguleriano: των τοπικῶν Στεφανονοοφῆς στάζοντα μελίττης. certe tronovius in duoviis urisi

10쪽

m rapis tum Rulae tum copesii se ipsum των ἐθνικῶ Iegisse testatur. I et autem non nilnus est inscriptio item versus caussa sic producta n gelga in enit. 3, 100. φ περὶ νήσων,

πόλεων καὶ δήμων δε βιβλίω Στέφανος ὁ Βυζάντιος Οὐγράφε περὶ ταύτης, u ni quae legitur s. sin Dagae ex liii A. in eos Segiuer plenior naeo: Στεφάνου γραμματιαο Κωνσταντινουπόλεως περὶ πόλεων, νη-ω τε καὶ ιθνῶν δήμων τε καὶ τόπων, καὶ μωνυμίας αυτῶν καὶ μετωνομασίας καὶ των ἐντεsθεν παρησμενων ἐθνικῶν τε καὶ τοπικῶν καὶ κπ

Totum opus leplianus non solum ad ora inem liuoramindigessit, sed etiam in lidros divisat eriti nae etiam in rondri manu serapti aliquantulum diserepant. Ex eodie Frass-laviens Passovnis inlim librorum 31 tui. 1-22 30-36. 51.52. enotavit, quae nos loque in adnotatione Indicavimus, ac recte, ut videtur, in extrema parte oetolidromini notitiam intercidisse existimavit, ita ut summa drorum fuerit sexaginta. Consentit eum eo eodex Perilsinus, ex quo notavi Iac Gmnovius eadem initia lidromini 2 4-20. 22 30 33-36, eo selisit etiam Patauinus i sic.,recensior dueni Salmasius vocare solet in lidris 2.13.14.16-20. 22 33-36 sed idem ante

βιβλίου βου et sic alii etiam eodd. mss. si fides liabenda est lolstento). In ii postrem Ioc cum OL must luineat ἀρχη βιβλίου νβ, idem etiam in Palati seriptum esse suspica. tur Passovi in sed iid tum faciendum vv. βιβλίον α postri Tάβα obscuriam est, nisi ponanius, in Palatino libriam 5 I. non

v. Συρακοsσαι, ut in ratistaviensi, sed v. άβα domum exorsum esse, in aliis ueritin v. ιβαρηνία; nam no etiam

Salmasius. erio non est eur indo a lat. T novam seriem Ist rorum incepisse statuamus olla vero series fuerit necesse est in codice Seguleriano, cum sud finem fragmenti ex liu dinde editi le- βιβλίον ια, ut udia resviis eodd. incipii liber

14, ibi Hiber 11 exorisiatur. Sed iuncis quoque pertineariueod. Seg. iisque a v. Eaωρος, ui intra docebitur, lemadinodum in resupiis sido 14 liaud scio an coci uplus ad numerus D in D, quanivis clare ivia legi assevere Monte saloonius. De immensa quam deperdito ineptiani opere litterae se errant iactura nolo marsus conpleri videndum potius quantum eius interciderit, tantum restet uomatorem, uι solent tam