장음표시 사용
491쪽
την Α μητραν λέγει καὶ τω/ Περσεφόνθν εἰλqχέναι το των Ἐφυραίων ἄστυ, ηγουν τὰς Συρακουσας, παρόσον Κορινθίων αποικοι οἱ Συρακουσι Οι. - Παρ' υδασι Λυσιμελο ας: ώς
ωουκυδίδης Ιηοι, Λυσιμέλεια λίμνη ἐν Συρακουσαις. Vs. 85. 5 H. 'Εχθρους ἐκ νάσοιο : τους Καρχηδονίους ἐκ τῆς
Σαρδὼ πέλαγ 'O , o καλεῖται Σαρδώοπι διὰ τουτου γάρ ἐστιν Ι0 ὁ εἰς Καρχqδονιαν πλους.
492쪽
κλίνεται δια του φ καὶ διὰ του π, το δὲ κνὶ ψ διὰ μόνου του π.απο τούτου σκνιφος καὶ κνιπός, μεταγομένης τῆς γενικῆς εις ευθεῖαν, λεγεται 'o μικρολόγος και ο μικρόψυχος. N.)- Tρι- κλινίου. Σκνιπαῖον : σκνίφ ἐστι ζφον βραδυδίνητον, και5 απO τούτου σκνιπαῖον λέγει τον ἀργόν βουκόλον, καὶ τροπῆτου ψιλου εἰς δασυ σκν ψαῖον. λέγοιτola' ῶν Ουτος ἀποτου εἰς κενον επεσθαι ταῖς βουσίν. εἴη δ αν τοὐτο καὶ ἐπὶτων αργῶν οδοιπόρωπι καὶ ουτοι γὰρ τὰς βους ὁμσες εἰς ν σταθμὸν ἐρχομένας, ἐσπέρας καταλι οπιζς , καὶ αυτοὶ 0 σπεύδουσιν εἴς τι καταγώγιον ἀφικέσθαι. σπεύδω θω, ἐπισπεύδω δε ε τερον, ἀντὶ του σπον ζειν ποιῶ. M.
Vs. 94-97. H. Νειοὶ δὲ νέοιντο : τουτέστιν αἱ κεχερσωμέναι χῶραι νεάζοιντο προς τον σπόρον, τουτέστιν ἀροτριοῖντο.
I 5 γ νίκα τέττιξ ποιμένας ἐνδείους πεφυλαγμένος:ἡνίκα ὁ τέττιξ ἐπὶ τῶν υφηλῶν κλάδων χεῖ κατὰ την μεσημβρίαν τους ποιμένας φυλασσόμενος. ἐλάσαντες γὰρ ουτοι υπὀ την σκιὰν τα θρέμματα ἐν τῆ μεσημβρία θηρῶσι τοὐς
τέττιγας. το δὲ διαστήσαιντο αντι τοὐ διυφήνειαν.
20 'Αραχνίαν δ' ἐς οπλα: τοίτο φησιν, ὁτι μη γένοιτο τῶ - . Iέρωνι πολέμοὐς ἔχειν συχνούς, ἀλλα κειμένων τῶν δπλων καὶ μη χρωμένων, ωτον ἐν αυτοῖς αἱ ἀράχναι στῆσαιντο. M. Gen. γ9 I κεχερσωμέναι χῶραι νεάζοιi το προς τον σπόρον, ἡγουν
25 αροτριοῖντο. η αἱ ανάροτοι, α ινες ἀροτριῶνται εἰς χρόνον ενα καὶπι λιν Ουκ αροτριῶνται εἰς χρονον, καὶ πάλιν διαλιπόντος ἄλλου χρῶamυ εἰς ἔνα χρονον αροτριῶνται και εἰς ἄλλον οὐκ. r. - Εἰς σπόρον, ἡγουν εἰς τὰ σπαρῆναι. M. 95) lEνδεία:J δειλινους. M. γραφεται ἐνδείους καὶ δειλι- 30 νους. Vnt. - Φυλασσόμενος μη αγρευθῆ υπο τούτων. M.
493쪽
δίων τετραγ'ώνων. Oυτοι οἱ στάδιοι τῆς περιόδου τῆς πόλεως γίνονται συνάπαντες α' καὶ υ. ,,το τεῖχος ν μὲν πή
χεων βασιληίων Γν τὸ εὐρος, υφ0ς-διζκοσίων. ὁ ὁὲ βασιλήιος πῆχυς τοὐ μετρίου ἐστὶ - χεως μέζων τρισὶ δακτύ-
IPl. EIς μὲν ἐγώ: ὁ ἐγκωμιάζων δηλονότι.
νόν ποτε Θήβαις : ἀπεχθόμενον δὲ αυτὸν ἔφθ ταῖς Θήβαις διὰ τὰ τεθρυλλημένα ἐπὶ Ἐργίνω τῶ 'Ορχομενίω. ουτος γάρ,
494쪽
SCHOLIA ET GLOSSAE. ἀναιρεθέντος του πατρος αυτου Κλυμένου υπο Θηβαίων, ειλε
τὰς Θήβας καὶ φόρους ἔταξεν, εως ου υρακλῆς του δασμου
τους Θηβαίους ἀπέλυσε, μάχli νικησας τοὐς υρχομενιους. s. 106.5 Vet. A κλητος μὲν εγὼ μίμνοιμί κε m. ουκ αν ἀνέλθοιμι, ἀλλα μενῶ. u. καλούμενος μεθ' υμῶν ω χάριτες καὶ τῶν Μουσῶν πορεύσομαι θαρρῶν.
To παρον εἰδυλλιον εἰς Πτολεμαῖον τον Φιλαδέλφο)3 γέ- 0 γραπται, υρατεία δὲ κέχρηται εἰσβολῆ. - Αωρίδι. M.) Tos Tρικλινίου. Καὶ τόδε εκ στίχων σύγκειται δακτυλικῶν ε ξαμέτρων ἀκαταληκτων ρλq, ἄν τελευταῖος' φθέγξομαι ἐσσομένοις, αρετήν γε ἐκ Βιος αἰτεs. M.
i5 Vet. Ἐκ Λιος ἀρχώμεσθα, καὶ εἰς Βία λήγετε Μοῖσαι α θανάτων τον ἄριστον ἐπὴν ἀείδωμεν ἀοιδαῖς. ἀνδρῶν δ' αὐ Πτολεμαῖος ἐνὶ πρώτοισι λεγέσθω, και πυματος καὶ μέσος ὁ γὰρ προφερέστ α - τος ἀνδρῶν. J Εκ Λιος ἀρχώμεσθα: 'Αράτειος ἡ εἰ 20 βολή. M. Gen. U νους. πῆν, φοσί, πολιμα οταν γράφω-
M. ree., quem numerum ipsa antiqua naanus in fino notavit te . Gl. Vs. 137ὶ, φκε pr. man. QITOre ex an tecedente Megara nato, in cujus fine notatum ore ruι ρκε'. Ceter tui codexl 38 versiis liabet propter versu in
495쪽
IDYLL. XVI. Vs. 106 - XVII. VS. 19.
μεν, υμνουμεν τον Αία ἐν πρώτοις καὶ μεσοις καὶ πυμάτοις
καὶ Πτολεμαίου Ουν μνησθῶμεν ἐν ἀρχῆ καὶ ἐν μέσω καὶ ἐν
V. t. Ἱδαν ἐς πολυδενδρον : ωσπερ, φησίν, εἰς πο- θλυδενδρον υλην υλοτόμος ἐλθων, ἔργου πολλου προκειμένου, σκοπεῖ πόθεν αρξεται, ουτω δη κἀγὼ ἀπορῶ, πόθεν προς
496쪽
SCHOLIA ET GLOs8ΑΕ. Rre. ν Σωτῆρά φησι Πτολεμαῖον, τον πατέρα του Λαγωου, ον φασιν ἀπαθανατισθῆναι παρα θεῶν. αποτείνεται καὶ εἰς τον μέγαν 'Ἀλέξανδρον, ον φασι καὶ αυτον απα- θανατισθῆναι. M.)5 Vs. 23-26. Vet. Xαίρων υἱωνῶν περιώσιον υἱωνοῖσι: χαίρων ὁ φακλῆς τοῖς των ἐγγόνων υἱοῖς καὶ ἀπογόνοις ἀποθανατισθεῖσιν. αποτείνει- τον λόγονὶ εἴς τε τον μέγαν 'Aλέξανδρον καὶ εἰς τον Πτολεμαῖον ' ἀμφότεροι γὰρ ησαν io ἀφ' Πρακλέους. το δε αμφω αντὶ του τοἰς δυσί, τω Πτολεμαίω καὶ τω 'Aλεξάνδρω. - Θεοὶ νέποδες : OIον μηκέτι ζῶντες μηδε κινεῖν πόδα δυναμενοι θεοὶ ἁ νομάσθησαν. M. Can. Gen. Vulo.)Vs. 28-33. 15 IU. Tῶ καὶ ἐπεὶ δαίτηθεν: τον Ηρακλέα φησίν,ον ἐκ τῆός τῶν θεῶν ευωχίας καθιστῶσιν εἰς τον ευδιον τόπον 'Aλέξανδροις καὶ Πτολεμαῖος. Gon. Pπωλένιον δὲ τ ν υπὸ μασχάλην ουσαν. Rec. I D Tρικλινίου. Toν Ηρακλέα φvσὶν ἐκ τῆς τῶν D θεῶν ευωχίας ἐλθόντα δοὐναι Πτολεμαίω καὶ 'Aλεξάνδρω τοῖς i 9 Συνεδρός ἐστt. M. - Πέρσyσι:) ἐπεὶ αυτους κατετροπώ
497쪽
αυτοὐ ἀπογόνοις, τ- μεν τόξον καὶ φαρέτραν, ητοι ὀωτοδόκην, τ- σκυταλον κεχαραγμένον οζοις. οἶμαι δὲ ρόπαλον εἶναι σιδορουν τον στηλειον εχον, ἐνδεδυμένον δέρματι καὶ οζους τινὰς ἔχον, οἷα νυν εἰσὶ τα κοινῶς ἀπελατίκια λεγόμενα, τὰ ἐκ πικρῶς αμυγδαλῆς τον στηλειον ἔχοντα. M. Vs. 34. 35. V L Περικλειτὰ Βερενίκα: Βερενίκην λέγει την Γά- μου μὲνl θi γατέρα, Πτολεμαίου δὲ γυναῖκα τοὐ Σωτῆρος. αυτη, φησίν, ἐν ταῖς σώφροσι γυναιξὶν εἴδη λος ἐν. Vs. 36-39. Vet. Tῆς μεν Κύπρον ἔχοισα: ἡ 'Aφροδίτη, φησίν, εἰς τον κόλπον αυτῆς ἀπεμάξατο τὰς χεῖρας, τουτέστιν ἐπαφρόδιτον ἐποί σεν αυτ πι διο καὶ ὐγαπῆτο ὐπο τοὐ ἀνδρός.
ἄπαντα : ζῶν γὰρ ἔτι ὁ Σωτὴρ ἐκοινοποίησε τ- Φιλαδέλφω
498쪽
ἐγέννησε δὲ Ουτος τον Πτολεμαῖον τον Σωτῆρα, οστις εἶχε την Βερενίκην γυναῖκα ' ουτος δε πάλιν ἐγέννησε Πτολεμαῖοντον Φιλάδελφον, οστις ειχε γυναῖκα την 'Αρσινόθν. c. υ Tρικλινίου. Zῶν ετι, φ σίν, ὁ Σωτηρ Πτο-b λεμαῖος κοινωνον τῆς αρχῆς τον Φιλάδελφον ἐποιήσατο. εἰ δε τό οπότε κεν φιλέων συνάψεις μετὰ του ἀντεφιλεῖτο πολὐ πλέον, το δὲ εξῆς διὰ μέσου εἴπρς, ουκ ἄτοπον ην. M.)Vs. 46. IV. Σοὶ τήνα μεμέλητο: ἡγουν ἐν ἐπιμελεία καὶ 10 φροντίδι ην. Vs. 50-52. Vet. Ἐὰς δ' ἀπεδάσσαο τιμάς: ἀπεμερίσω. τὰς αυτῆς τιμὰς ἀπένειμας αυτῆ. - Κουφας δὲ διδοῖ ποθέοντι μεριμνας : τοὐτο δε ποιεῖ, φησίν, ἐπεὶ ἡ 'Aφροδίτη ἀπαθα- i5 νατίσασα αυτὴν τῶν δυνάμεων καὶ τιμῶν ἐκοινώνησεν. . Vs. 53. 54. Vet. 'Αργεία κυάνοφρυ, συ λαοφόνον Αιομήδεα:Ἀργείαν ειπε τζν του Λιομήδους μητέρα Ληιπυλην, καθα ἐξ 42) οτε συνεκάθευdε τῆ γυναικί. M. - Βαίνει:l γρ. φέρει. 5. m 43) 'Aφίλου. M. - λλοτρίω:J ἀνδρί. M. ) Μουν ευκόλως τέκνα γεννά. M. - Τέκνα:l τοὐ ανδρός,
46 Bιὰ φροντίδος ην σοι ἡ Βερενίκη. M.
499쪽
υργους ην, Ἀδράστου θυγάτηρ. ην καὶ ονοματικῶς ' - γεία καλουμένη. Καλυδώνιον δέ φησι τον Αιομήδον, οτιό δευς ην ἐκεῖθεν.
Vet. Ἀντιγόνας θυ γατέρα βεβαρημένα ωδίνεσσιν : η γαρ Βερενίκη ἐστὶ θυγάτζρ 'Aντιγόνης τῆς Κασάνδρου
500쪽
ριέων πεντάπολις Λίνδος γάλυσος Λάμιρος Κῶς Κνίδος. ἄγεται δὲ κοινῆ υπῖ τῶν Αωριέων ἀγων εν τριόπω Νυμφαις Ἀπόλλωνι Ποσειδῶνι. καλειται δὲ Αωριος ὁ αγών, ως 'Αριστείδης φησί. To δε Ιἰρίοπον ακρωτήρεον τῆς Κνίδου ἀπο10 Tριόπου του Φόρβαντος, ως ἐν τοῖς περι Ῥόθου γάσων φησίν.
IV. Ἱσον καὶ Ῥήναιαν : νῆσος οὐτω λεγομένη, ῆν καὶ Aῆλόν φασι. την δε 'PήναιανJ προσῆφε τῆ A1iλω IIολυκράτης ὁ Σαμίων τύραννος.