장음표시 사용
611쪽
ἔστιν sod nnt codonto scitolio conaparnio illi altari non potost, 'nil vortia πλείων δόσις ox lomniato corrupta sint ot post ea qu1Iodii mox ciderint.
Vs. 3, I. 21. De llae significationo vocis 1αἰον vid. Bast. ad rrogor. p. 893.
612쪽
ADNOTATIO. omnia milii erant pulet ira i. o. bono eurata . Pro liis in Gen. in si a lin. 24. absilrdo posita πρώην εἶχον αφθονα. Sequentia ου μόνον .... απὸ θυρῶν. iluao iles lut infra in Gen. ', ininus apto interpolata sunt secunt lutia Hom. Od. χ, 220 τά τ ἔνδοθι καιτα θυρητι. - Pin. 16. Absona sunt εσπαρμένα - lustro iliud in &καλμένα Iniitavi, quod Soritentia postulat, sequentia Vero iamlun In ineptuui additamen turn d nninavi.- lin. 2. Addo ἄσκαλα, ακάθαρτα. Hesych. Vs. 15. l6, Pin. I 2. I uel in. conjecit δια το πλεοναχῶς ἐπισκώπτειν. Milii potius alia interprotatio vocis πολυβώτης inosso visa est; ramim vocabulliin βωτεῖν . cui fortasse olim nil litum erat το-- ἐστιν αροτριῶν vel αρουν, etyinologino causa positurii est, cf. Suid.βωτεῖν, αροὐν Αακωνες. Hesycli. βοωτεῖν, αροτριῶν - Αακω
- n. I . - καὶ πηνελόπη δὲ codex dopravato , quod non dubito quin ortum sit ox κατα ςυνεκδοχην cons. lin. I l. . Nam im- inania lite librarius monstra protulit vel in notissimis vocabulis. Duo lin. Nos ni iter. Vs. 17. Addo αλιτρυν, αμαρτωλον ἄδικον. Hos reli., es. EtM. 65, I 6 αλιτρός: ὁ ἀμαρτωλος και αδικος ' OIον ευ ρε θεος τον αλιτρον. απο τοὐ σχιτῶ αλιτρος καὶ αλιτραίνω, η απο του αλιτη- ριος κατα συγκοπήν. Attamen loeus Theocriteus deest in codd. D. V. - P. Vs. I 8, Un. Ib. Iciossi. conjecit προσβλέπει εις τι, Duolin. προσβλέψειέ τινι. Coterv in praetulit composituri προβλέπω, i. o. πρότερος βλέπω, quia liane ii, custam erodidisso vi dontiir sicut lu- Puni ei nocere, quem prior vidis sol, cs. Me inolc. ad Id. XIV, 22 otibi potissi inuni Geopon. XV p. I 038 ο γαρ λύκος προορῶν τον αν
- n. 17. .. Συνεχῶς nccipio conjunctim, si inui, in saltu suo; nam incedentia antinii liti pedes orta ino unum post nituna ino-vont. Duobn. Aogro credo do hae nova voeabilli interpretatione. Suidas et Paroeni ingraptii Vol. I p. 385. II p. I 04 α ρ ρσίαν μάiπιν appellant δυσκίνητον ot rusticos dicunt secundunt oua κι- νVσεις divinaro. Sequentia, quao unius Gen. praebuit, Duobnoriis dicit non inepto in oneri: Pgo pamina intelligo. - n. 2 l. Geolius ramalit δια το την Sino καί; Duolinorus prR toroa την ακρίω 'ioctu iri volit ut explicationem ad αυτην adscriptain. I o a d lito ώς cs. lin. 23. - P. 3l9, 2. Duel neriis ακρίς, luod vulgata lectio liabet, in Bυμβυκη cum IIonis tertius io vel corto in κόρη τις Inutriri jiissit. - n. Ν. , , Εν τρανι ς cum derivntis do visit De luontantur his scriptori biis; antistitior dixisset ἐνατενων , quod positu in volo ibant Henisterii. et Toup. Dueb n. Ιdein Wartonus proposuit.
s. 18. Zioglerus ex G. affert a ρίμπτεται, πλησιάζεται.
613쪽
codd. in μελίχλωρον mendanduin; verior coite forma esset μελίχροιον. - u. l . Paraim recto Riessi. comma, quod post xὶρέμα positi Ilii erat, ant2 eani vocern transposuit, nequo rectius Duel nerus illitin foentiis μελιτοχρῶτα legendum osso suspicatur. Naiu μελαι θ- χρῶ cα ηρέμα )ustani interpretationem vocis μελίχλωρον continerit. Vs. 28, H n. 24. Geelius Pro εἶναι postulavit rati . nisi vortia δι τούτο . . . cra o 7 pro parent lipsi liabenda sint. Infinitivus aliquatenus ferri potest post supploincntum antea ex Gen. '' additu ID. Attamen non obsuin, si quis ειναι ex Neograecorum usu pro ἐστὶ positum existimet, cf. sit pra ad VIII, 65, l. l2. Vs. 29, lin. I 3. Seliolium potius ad lection otia τα πρῶτα λέγοντι pertinet. Vs. 34. 35, lin. 12. Ἀμυκλαῖον παιδίον est Hyaciuilius, Vi l. Tola P - li n. 2. Non doboliain ἐρεῖς mutaro; naui se eundurn Triclinii usum hoc est o iniserpretaro , cf. P. 3M , 9. Vs. 40, liri. 12. I ocus Duobnero merito non in tog r visus. uno scripsi intes ligo: , , quo tilii bari,a, si nillilominus stultus es tanqualm iuil Prbis puer.
ne III LitI rsao curriten rusti eo aptum proferre cuin irrisione naui,
qui ἐργατης ων ἐρωτικὸν ἴδει. Ultima et p. 326, IA) respiciunt
diversam personamini distri lautionein e X p. v. Pn Ol RinIn, Secun-
si una clun in us . l - 55 Batti sunt, es. Scli Vet. vs. 56. - lin. 19. CN. Sosillici langui ontuni Da plint iis, si'. 2 N. , ii uod priuius Casnullonus protulit Lecit. p. 265, non EX eod. GPI ., ut olim credi potorat, nequo puto ex alio geli alioru in Theocrii eoru In come , quanquam praemittit: se Tlieocriti vortia sunt linec, ωἀσαι . . . Aιτυέρσα. Scitolia Stos Rc notat . tuu Iu Anton dixisset so sorto in hos versus incidisso. Codox , unde lanu sit, Potius ejusdem generis suerit atquc duo illi, undo Anonynii siti ruin do inu-lioribus quas borio clarus runt IIeoronius edictit in Bibl. liti. aut . Fasc. 6. 7. , in cujus appen ilice illa de Lityersa extiint. Ceterum simillima do Ibityprso otiani Suidas narrat s. Aιτυέρσης. - lin. 12. Fortasse rectius go utinatis verbis asscit'. πολ. 8 pnratuna selioliuiu constituissona: Λαματερ πολυκαρπεο αυτ λι
614쪽
lainc etiain supra lin. 13. intrusit, recentius ad litaui esso vel cou catio vocis παρατετηρημένως evincit; λέγειν pro κελευειν etiarn apud aliti tutores accusativunt cuin infinitivo regens reperiti tr. V s. 54. 55, lin. I. Optimo Geii. liaec ad κοινον refert; in- torpres agnovit dilo ni iniae par8irnoniae docti menta, primum quod leuto in non coetain dat, tum quod carnem in minimas partes sectain; in scholio sequento male otiarn φακος dieitur καθ υπόνοιαν
Vs. 56 - M, lin. 2. Adortus, loctioine zα in Gon.' ' usus, legiatissit τα ἐπανω τουτω udoni) συνοπrουσι, in quibus συναπτουσι vix recto dictunt. Noquo vulgata lectio aliud quid dicit at tuo Aderius dici voluit; lioc eni in inest, secundu in quosdam in soc
Drsu personae nautationem non fieri, Sc. etiam praecedentibus
Vs. I - 18, lin. 2. R eto se liabet αυτόν, in quo notum auractionis goniis conspicitur. Vs. 1 - 4, lin. 9. In scitolio valito corrupto Duobn. propositit ἐν τω ἔρωτι κουφότητα -ρέχει τω πάθει - Goel. σύντομον γίνεται το πάθος τη σοφία, η σύντομον τω μ. εἶναί τ. In nostris περιγίνεται Sc. του πάθους intollige , vincit auioreIn . Vs. 7, lin. 16. Secundu in Gon restituo ρῶον, qtiod a libra-l 1 iis sappo in ράδιον corruptum, cf. Lobeelc. ad Plio D. P. 403. - lin. I 8. Pro φέρει Duobn. suspicatur sequentia mi-tila esso existimans Gellio alictore. Vs. I 0, lin. 7. o Jovis-Cyeni esse veri a satis apparet, initio corrupta; conbicio: ως στρουθίων τοῖς σιτίοισιν ηδομαι, quam liis passorum citiariis delectori quod ut sequentia alludit adroni lilbidinosain. I uel n. - lin. 10. Μαλίοις otia tu in Amst. oditum, idquo Geolius lito-tur o Dueangio do cons μαλίον osso cornam. Quanquant etiam 1ιαλ- λων scribitiir, vid. Cora 9 Ἀτακτ. p. 307. Vs. 2I, lin. 4. Vox ελμις nunquain non semiuini generis esso videtur; et frequentatur πλαθεῖαι ελμινθες.
615쪽
Vs. 34. 35, lin. I . Cf. Seliou. Id. II, 55. 56. Vs. 36, lin. 20. In v. l. intelligo in M. Gen. prius oυonnisAtini erige, quod ante το θέρος extat. Nisi fallor, in M. splinlina
Vs. 38 - I, lin. 15. Bono Goelius vidit post Hυκυ μῆλον novum seliolion incipere, id quod confirmat eodox M., ubi liis παλαιον additum. Attanaen minus rocto proposuit: αλλως. γλυκυμηλόν ἐστι το μελίμηλον. ἴστι καὶ τοὐτο μήλου γένος, nequo rectius puto Duobnomas ex M., sed recepto Geolii μελίμηλον pro μελίλωτον, serit,i jussit: Hυκύμηλον δέ ἐστι μήλου τι γένος - μελίμηλον. Nam si comparaveris lectionem zo φίλον μοι μῆλον in p. C. Burn. cuin vulgata inuus soliolii loeti no μῆλον δέ ἐστιν ως μελίλωτον, probat,ilo fit utrobiquo codem errore μῆλον pro μελίμηλον seriptum esso, quod recto cum μελίλωτον comparari poterat. Anto Sapphonis locum, qui ad γλυκυμαλον pertinet, pauca oXciderunt. - Iin. l. Cf. Et I. 720, 23 σκυμνος λέγεται ἐπὶ λέοντος, σκυ- μνος δὲ ἐπὶ τῶν αλλων ζω - , Soli Di d. IIoni. Il. σ, 319: ὀξυτονουμένης μὲν τῆς πρωτης συλλαβῆς το του λέοντος ἔκγονον, βαρυνομένης τα τῶν αλλων ζωων. Cetoriim φησί, se. grananiaticus, undo re alnpetita. Pro κυρίως Ι)uobnerus p. X. βαρέως scribi jussit, non recto puto; nam harytonesis indicatur vectis ως φίλοι, quae ex Gen. addidi, et recte σκυμνος proprio do leonibus diei resortur. Vs. 42. Noscio an legon luna sit: Oυχ ηττον ἔξεις. ἐμου δηλον- οτι ηγουν ομοίως ἐμοι απολαυσεις των ἐμῶν. Quanquani in Selillo c. ad listoc posteriora idyllia δηλονοτι aliquoties pro . ῆγουν
616쪽
ADNOTATIO. - Π n. 14. Geolius suspieatus orat legendum esso κεφαλή τινος αν φόρου βοτάνης. n. l6 se iii. Cons. Pliot. et Suid. π λα ταγώνιον : τομηδέν κυρίως δὲ το της μηκωνος φυλλον καὶ 3G τῆς πνεμώνης αποτου πλατύσσειν Phot. πλάσσειν , τουτέστιν ἡχεῖν. - ἐσημει ντο δὲαπ αυτοὐ τὴν των ἐρωμένων στοργήν, τιθέντες ἐπί τε του αντίχειρος καὶ του λιχανου καὶ ἀντικόπτοντες ' καὶ εἰ μεν ῆχησεν, ἐστέργοντο εἰδε μη, τὸ ανασωλιν ad i. Suid.). Ultima scitolii mutila et cormipta esso, indicavit Goelius, eadent recentius reddita Duobnorus, filii pro ωσπερ καὶ dicit sontentiam postularo τεκμαιρόμενοι et doindoῆ εἰ αφ., nisi omittendo peccatum sit. Nemo alius sorina ἡ πλατα-
Vs. 67-7l, Pin. 3. I uolin. πρόσφατον e2 πρόφασιν natum j ii- dicat Ooque corrupto φωνην additum. Vs. 72-7 n. H. Goelius conjecit καὶ λωφήσας τ. ψ., ingenioso in Duplanoro. Eodem sensu, sed levior itatione scripsi ανησας, qui recentis Graecitatis noristus ab ανίημι. Vs. 75, Pin. 19. Reeto τα deost apud reliquos, qui lioe vorsu
Vs. 78. Apparot lentina salsurn esse pro κιχλίσδοντι. V s. m. 8l, H n. 12. , , Παρὀ hic ut supra Scia. VS. I - 18, lin. 7. , et hodiequo idem usus ninnet in comparationibus et post comparativos. Duob n.
Prahem. Un. 12. Jacobsius pro μαλλον scribi jussit μαλακώτερον. Goolius ; ὁιον, 'it in IIJ poth. et Scia. vs. 28 ῆδιστα dicti ini. Milii ῆὁιον potius excivisso visuria; ne quo enirn μαλλον pleonastico coinparativis mittitum inlisitntiim o si. v s. I 0-16, p. 348, I. Pro ακουσμα Tolapius voluit ciσμα, qua corro tione non opus. Post δηλονότι propter sequens lentina Oxcissit initii ina verborum postoris tributoriam, a λέγουσι, quod suppleri jubetur, pendentium. Prraeivit aliquatonus Goelius, qui se lilens soliolium adjungens proposuit: λέγοιεν δηλονότι ' δοιω του - τω ησαν ἐν τοῖς προγενεστέροις. - Π n. 2. Geolii conjecturain modo attulimus; Duobncrus proliosuu τούτο δηλοῖ vox προτέροισι) τους προγ., dii lio e recto inclicavit, tiaoc ad vernna luetion om μετα πμοτέροισι Perti uero, quo etia ui προ ημῶν in seq. sch. recta tracturn PSt. - Pin. 6. Do vera voeis forma Dπνιχος ad ipsum Tlieocrituni
617쪽
- lin. i5. Vix dubitari potest quin ad Thooeriti loenin etiam
pertineat Lex. Sog. p. 3 8 ἀείταν: τον ἔταῖρον, Αριστοφάνης τον ἐρώμενον, quanquam itinc colligoro nolo Aristoplianein ipsius loci Theocritot memoroni suisso, cidiis in γλώσσαις potius lectunt esse vitietur αtτης, Ο ἐρώμενος, qua interpretatione Et rint,li glest, Cyrillus, liypotiiosis ad li. ii l. , alii ii si sunt. Do interpretatione ἔταῖρος es. Praeterea p. 23, 8. 345, 21 et Suid. Zonai . αείτης ό ἔταῖρος. Vitilo apparet inrulo M. Scitini illiu in IIostellio praeo v reddi
disso propter po sitae verba τον δ' ετερον - αῖταν. - n. I 6. Geolii co ecturarii probavit Duel nerias, 1 η pro
μῆτε scribi jubens. Iciessi. proposuerat μηδὲ γεγονεναι ἐτέρωσε τρο-
rit: ουδὲ ἐπάνω τῆς ῆινος φυμα γεννήσω. εἰωθασι γάρ τινες τα μονωτῆς ῆινος φυομενα φύματα φυδράκια καλεῖν Vol τα ει. τ. ἔ. φύματα φυὁράκια ψευσματαὶ καλεῖν. Homo recentior, qui scholium lin.
17 seqq. ex votustioribus composuit, lectionein corruptan invenit. Vs. 27 - 33, lin. Id. - Λίσα. sitium tam notuS Sit portus, non debobat lesendi liae notation o Pansaniae, ab Iso garoo Neptuni My garis urbi nonaen esse προτερον Νίσα καλουμένη Ι, 39, 5. Du lin. Un. ll. , Haec indo Ri ωνομάσθησαν reli luiae sunt scholii amplioris do Megare iis turn nonaino duplici, luod sint ilia roserotiatiis, lilao apud Pausania in leguntur I, 39. 6, undo lia e solum ro-
peto: Μεγαρέα τον Ποσειδῶνος θυγπιρὶ Νίσου συνοικήσαντα 'μινόν διαδεξασθαι την του Λίσου αρχήν. - Ι uolan. I. cuni Supplere EO- natus sunt; Megareus recto etiam Niso συνοικῆσαι dicitur. - n. 13. Sint ouidis conant oua orationoin se. 199 Bgh. Selineide vinus suspicatur ad epi attania in lapide servatum fi . ii 0 pertin rct.- P. 352, 4. , 6 αυτοs VRt. 3. , quasi Vellet interpres: pue-
Vs. 10. Ελευθερον non imagis intelligo quam Duelaneriis. Vs. 25. Nisi oυκ delenduin, duas proseruntur vocis ἀβλαβὲς interpretationes, altera a privativum agnoscens, altera intensivuin.
618쪽
V. χρυσίτης Β ornitar lyus recto semininum apud Hesyclitum d a1nnaro videtur.
Sch Apon Parisinus, confusu in 'ςso nil notavit II Instei lius ius, qui
619쪽
Cyclopo, vid. Seli Apod. I, 40. Sed Eυφημυ nomen recto tueturiciossi ingius ex-Ι'ytii. IV, 3b Hesiod. 1 r. Io) Et turbatum esse aliquid ex Seli Apoll. apparet, qui ainorom Polyplionii ex solo Socrixto, Patreni rius ex Socrate et EupliOrione me inor Ri. eu ad supra lin. IS.) tanquaui Socratis oditur, iid Anticli leni reso-rendum videt ir, qui iri Deliacis ιδίως Daretaverat Oυ τον Γλλαν,
Se IiApoll. I, 1207 et I 289 ox tr. . I ii tanta igitur pertiirbatione non uitrii in otia in verba καὶ ἄλλοι ἄλλων loco inota esse , quibus uti uti non doliebat vir doctus Goelius) dici tuenduin geuitiuuin iροφέ-νου. - Duob D. Milii cuin Koelii ero liii et ipso postea Θειο/α- μαντος)non prorsus tinprolint,ilo videtur IInain se eundurn aliquatutraditi otioin Socrati proliatum Herculis filiuIu dictuIn osso, praesertim quia in id om Socrates illitin alnusium I)olyplicini, non II erculis esse tradidisset. Πολυφήμου ἐρώμενον, quod etiarn Wart. et Hetii Sterti. prOp , Silerunt, cum Me in eicio Anni. Alox. p. Ib2 vemim
luxi colliitis Seli Apoll. I, 1207 Σωκράτης . ε ε, τω πρὸς Εἰdόθεόν φησι τὸν πιαν ἐρωμενον Πολυφήμου και Ουχ φακλέους γενέσθαι et it,id. I, - τόν δε Πολύφημον Ελάτου παῖδα εἶπεν 'Ἀπολλώνιος,
Σωκράτqς δε καὶ φορίων Ποσειdῶνος. Narn ex ScliΡimi. quo Kiess l. probantilius Geolio et Duobnoro ad tuenduin Eυφήμου usus e St , uiliit apparet, nisi Eupliomum quoipio ab I Iesiodo Neptuni filiuui dictum osse. Verba και ἄλλοι ἄλλων, iiuao Duobnerus videtur post Kήύκος transposita voluisse, maliti circumscribero ut repetita ex seliolio superioro lin. 2.- lin. 4. 5. Aristot. D. 286. Muli. - ,, Leg. Hooδωρος δε υπότινος των βουκ. Is Teutiariis est, cujus meminit ad us. 56. Honasterii. At βουκόλοι etiam lin. 9 et I 3. - Π n. 7. o Dryops Et I Dipum rex crat Titiodamas, nisi hcholiastes voluit IDropis i ilius. At Dio ita ad vorbuni
SeliΛpoll. I, l3l: Ηροκλέους ερώμενος, υἱὸς Θειοδάμαντος τοὐ
Gen. '' corrigero contigit. Λpparot librarium pro illis μαθών ο tuae non intelligeret, te inoraria conjectura oυ ῆρα scripsisse. Ultinia lirius scitolii, in quibus aliqui l vitii latero Moine Icilis sensito l. III, supplevi ex lin. 6. - n. I l. IIujus sediolii auctor praecedens scholium praeoclitis habuit, clunio 1 ero in Gon.' extat valido corrii pluria, nequo luci; ων lentina osse perspoxit. Apertiora sphalinata ex antiquiore tuo libro repetita corrigenida duxi.Vs. 10-13, lin. l. . Aνακουφιζομενης ut M. Q. Gon.' absurdum est; nec potest gallina pullos tegoro et alis niti plecti insuliginoso tigillo. Vulgatum intelligaria : matro in PorticRalas agitanto ot ilo indo socodonto in nidum vel angulumnii quoni, ut pulli8 eulbi turn dot. Se dientia voro την Τελ. ἐκδ. τρο- φην pii sterilis a d lita sitiit ab iis clui lii runcti nos intelligetiant. Duel in. Probat illius αναχωρουσος' lo lii ruudiuo niatre cuin victu Duiliros by GO le
620쪽
ADNOTATIO. nidum redeunto intelligi videtur, nee sere dubito, vi in ipse seliolii auctor locum uiato interpretatus sit, e . l. 20 Sqq.- lin. 10. Indicavit Geelius dilos versiis IIoineri coiisundi
Vs. I - I , Pin. 28. Jacobsius pro καὶ Ονrας come eit σπευδοντας, Amstet. βλέποντας, Geelius ορῶντας. Sed quum etiam ἔχουσα ineptum sit, pro ἔχουσα καὶ ο ντα; scripsi ενθουσιάζοντας, i. o. eo neu piscentos ut ἐμ υσιῶν εἰς μῖξιν. Vs. 15, lin. 2. Du nerus conjecerat αντὶ τοὐ αυτοθεπι ως αυτόθεν. Nostrum a tra lito propius abest; παραυτόθεν conso scitia ex Arriano affertur.
Vs. 20. CL Stopli. Byg. Μίδεια, πόλις ἐν υργει, ἡ τῶν
κώμη.Vs. 22 n. 1. Meinckii Oinondationem probavit set illustravit Lobeckius Aglaoph. p. 863 seqq. , sed aliam quoque correctionem proposuit' Αρκου πυλας, i. o. portam Arcton m. - lin. 2. , ,Timosthenes περ ι των λιμένων , qui de eadem rogione citatur iit, Harpo eratrino in ' ' ιερόν. Duolin. -Significatur templum Jovis Urii, de quo Strabo VII p. 3l9, quod teni plum exiuite vocatur ἱερόν, do ro vid. Valesiuit aer. ad IIerod. IV c. 85. init. Geel. V s. 25 - 28, H n. 22. ,,LΠειάδες προσηγορεύθγαν Toupius. Sed graviora in hoc scholio quaerenda restant. Dueb n. Neque
illius mutationis causa apparet.
Vs. 41, H n. 6. Recto Hotii steria. η supplevit, quia liis altera appollationis χελιδόνιον οxplieatio continetiir. Non invenit autem pareticulam Soli M. lin. 19., tui linoc paulluli tua InutaVit. - n. 12. Adert. proposuit και υδωρ ἐαν ἐπὶ τουτου. Pie colos proliante Duobnoro καν ὐδωρ εα αυτου. De recentiore forma χεθῆναι pro χυθῆναι , quam Aderitis et Duel nerus non tolemirunt,vid. Lobe etc. ad Pliryn. p. 73l.