Paradoxographoi insunt Aristotelis mirabiles auscultationes, Antigoni, Apollonii, Phlegontis historiae mirabiles, Michaelis Pselli lectiones mirabiles, reliquorum eiusdem generis scriptorum deperditorum fragmenta ... edidit Antonius Westermann

발행: 1839년

분량: 283페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

στιος, φησίν, λεγόμενος λίθος ἐπιπυσεις ἔχει εριώδεις καὶ χνοώδεις, εξ ου νῆθεται καὶ ὐφαίνεται χειρεκμαγεῖα. στρέφουσι δε ε ξ αi τοῖ καὶ ε λλυχνια, καί ἐστιν καιόμενα λαμπρἀ καὶ ἀκατάκαυστα. τῶν δε εκμαγείων τῶν ρυπαι-5 νομένων ψ πλυσις γίγνεται Ου δι ἴδατος, αλλἀ κληματὶς κάεται καὶ τότε τὀ ἐκμαγεῖον ἐπιτίθεται, καὶ ὀ μεν ρύπος ἀπορρεῖ, αυτὀ δε λευκὰν καὶ καθαρὸν γίνεται υπῖ τοὐπυρὰς καὶ πάλιν εἰς τἀς αὐτὰς ἐγχρήζει χρείας. τα δ'ελλυχνια μένει τον ἄπαντα χρόνον ἀκατάκαυστα καιό- 10 μενα μετ' ελαίου. δοκιμάζει δε καὶ τοῖς πτωματιζομένους η ὀσμη τοὐ ελλυχνίου καιομένου. γίγνεται ὁ λίθος ουτος καὶ ἐν Καρυστω μέν, ἀφ' ου και τουνομα ἔλαβεν, πολὐς δε ἐν Κυπρω, καταβαινόντων ἀπῖ του Γεράνδρου ως επὶ Σόλους πορευομένοις ἐν ἀριστερῆ του 'M- 15 μαίου ὐποκάτω πετρῶν. και κατὰ τὸ πανσέληνον αυρεται καὶ πάλιν φθίνοντος του σεληνίου μειουται καὶ ὁ λίθος. XXXVII. 'Αριστοτέλης εν φυσικοῖς προβλημασιν τῶν κυρτῶν βαρεῖα 4 αναπνοη δι ἀ του στόματος εξέρχεται. ἀποδέδωκεν δε καὶ του γιγνομένου την αιτων.

περιοδow ἔστιν ἐπὶ πῆσι τῶν ἐν Λιβύρ τι ἔθνος, Οἰυπεράνω Συρτεων τε καὶ Καρχηδόνος προς ἀνατολὰς κείμενοι, οῖ καλοῖνται Γύζαντες ' οῖτινες τέχνην ἐπιτ - δευουσιν τὰ ἄνθη συλλέγοντες τα ἐν τοῖς τόποις μέλι

172쪽

ποπιν τοσουτον καὶ τοι οὐτον, ωστε γίγνεσθαι οἰον τουπῖ τῶν μελισσῶν γιγνόμενον. XXXIX. . ριστοτέλης ἐν ταῖς ἐκλογαῖς τῶν ανα

τομῶν φησιν' ἴφις ἄφθη ἐν Πάφφ πόδας ἔχων δύο

ὁμοίους χερσαίεο κροκοδείλω. IX - Αριστόξενος ὁ μουσικος ἐν τῶ Πλίστου βίω φησίν, δεπερ ἐν 'Iταλία συνεκυρςσεν, υπό τον αὐτῶν καιρὼν γίγνεο χαι πάθη, G ῖν εἶναι καὶ τὰ πσρὶ τας γυνεικας γενόμενον ἄτοπον ἐκστάσεις γαρ γίγνεσθαι τοιαύτας, ἄστε ενίοτε καθημένας καὶ δειπνούσας, ώς 10 καλουντός τινος υπακουειν, ειτα ἐκπηδῆν ακατασχέτους γιγνομένας καὶ τρέχειν ἐκ τῆς τῆς πόλεως. μaντευομίνοις δε τοῖς Λοκροῖς καὶ Γογίνοις περὶ τῆς απαλλαγῆς τουπά t)ς εἰπεῖν τον θεόν, παιῶνας ἔδειν εαρινοῖς δωδεκατης ἐμέρας ξ . ῖθεν πολλοῖς γενέσθαι παιανογράφους 15 ἐν τῆ 'Iταλία. XI. . Θεόφραστος ἐν τῶ η τῶν φυτῶν, τὼ σκορπίον βοτάνιον, οἱ δε θηλυφόνον καλουσιν, ἐπιτιθέμενον τοῖς σκορπίοις ξηραίνειν αυτ ς ευθέως. XI.l I. Tῶν παρατετορημένων ε ὶ το δυσκατού- Dλωτα ελκη γίγνεσθαι ταῖς τε κυουσως καὶ σπληνικοῖς καὶ τοῖς κιρσοὐς ἔχουσι καὶ ταῖς γυναιξὶν , O σως ἰξίαι περὶ τοὐς μηρούς ενεισιν.

173쪽

X l. Θεόφραστος ἐν τῶ περὶ φυτῶν περὶ Σόλους τῆς Κιλικίας παρὰ τον ποταμῖν τον λεγόμενον Πίναρον, οἱ ἡ μάχη Ἀλεξάνδρου προς Βαρεῖον ἐγένετο, αἱ ρόαι ἀπυρηνοι γίγνονται δι' ολου δε η κόκκοι το

XLIV. Mριστοτέλης ἐν τοῖς περὶ ζώων, ἡ μελισσα, φ σίν, ἀποβάλλουσα τὰ κεντρων ἀποθνήσκει, αἱ δiβαστάζουσιν εξω του σμηνιῶνος. XI . Tῶν παρατετηρημένων εστ ι τὀ καὶ τοῖς 10 λευκοχις ἄνθεσιν στεφάνοις δι ἀ νυκτος λύχνους παρακαίεσθαι, ῖνα εἰς την πρωίaν ταυτα παραμένll αμάραντα ποιοὐσι δε τοὐτο οἱ στεφανοπλόκοι.

XLVI. Θεόφραστος εν τῆ ε' τῶν φυτικῶν αἰτιῶν φησίν, τα κελυφη τῶν κυάμων περὶ τὰς ρίζας τῶν 15 δένδρων περιτιθέμενα ξηραίνειν τὰ φυόμενα. και οἰκατοικίδιαι δε ορνιθες συνεχῶς ταυτα εοθίουσαι ἄτοκοι γίγνονται. ῖθεν καὶ διὰ ταυτην την αἰτίαν, τάχα δε κοὶ δι' ἄλλας οἱ Πυθαγόρειοι ἀπηγορευκασιν τῶ κυάμωχρῆσθαι' καὶ γἀρ πνευματοποιὰν καὶ δύσπεπτον, και 20 τους ὀνείρους τεταραγμένους ἡμῖν εμποιεῖ.XIAM. Tα ἴδνα βροντῶν συνεχῶν γiγνομένων σκληρότερα γίγνεται, καθάπερ Θεόφραστος εν τοῖς περὶ

φυτῶν εἴρηκεν.

174쪽

XL. III. Θεόφραστος ἐν τῶ περὶ φυτῶν φησίν ἡ λιβανωτυ βοτάνη συντιθεμένη μετὰ ἱματίων κωλύει σῆτας ἐγγίγνεσθαι. αξια ὁ ἐστὶν ἐπιστάσεως τα εἰρημένα. XIIX. Θεώφραστος ἐν τῶ περὶ ἐνθουσιασμῶν ἐξειπειν. φζοὶ γαρ ἐκεῖνος την μουσικὴν πολλὰ των ἐπὶ οψυχὴν καὶ το σῶμα γιγνομένων παθῶν ἰατρευειν, καθάπερ λιποθυμίαν, φόβους καὶ τὰς ἐπὶ μακρῆν γιγνομένας τῆς διανοως ἐκστάσεις. ἰῶται γὰρ, φησίν, ἡ κατα- λησις καὶ ἰσχιάδα καὶ ἐπιληψίαν, καθάπερ προς Αριστόξενον τον μουσικὰν ἐλθόντα χρήσασθαι αὐτὰν τob in μαντείου του τῆς Πασιφίλης ' δαμωτι ἀδελφῆς, λέγεται τον μουσικόν καταστῆσαι τον ἐξιστώμενον ἐν Θήβαις υπὀ τῆν τῆς σάλπuγος φωνήπι ἐπὶ τοσουτον γὰρ ἐβόησεν ἀκουων ἄστε ἀσχημονεω εἰ δέ ποτε καὶ πολεμικόν σαλπίσειέ τις, πολὐ χHρον πάσχειν μαχόμενον. τοῖον 5ουν κατὰ μικρόν τῶ αυλῶ προοάγειν, καὶ ώς ἄν τις εἴποι ἐκ προσαγωγῆς ἐποίqσεν και τὴν τῆς σάλπιγγος φωνὴν υπομένειν. θεραπευει δὲ ἡ καταύλησις καὶ ἐάν τι μέρος του σώματος ἐν αλγῆμaτι υπάρχI' καταυλουμένου του σώματος καταυλησις γιγνέσθω ἡμέρας έ ώς 20 ἐλάχιστα, καὶ εὐθέως τυῆ πρώτρ ὴμέρα ἐλάττων Ο πονος γενήσεται καὶ Ἀ δευτέρα. το δε γιγνόμενον διὰ τῆς καταυλήσεως ἐπιχωριάζει καὶ ἀλλαχῆ, μαλιστα δε ἐν Θήβαις μέχρι τῶν νυν χρόνων.

175쪽

τῆς πραγματείας, Κυνομος, φnuis, o Moς, ὀ φαρμακοπώλης, ἐλλεβόρου πίνων πλείονας πόσεις Ουκ ἐκαθαι9ετο. καί ποτε, ἔφη, ἐν μια ἐμεθα ovi θέμενος τοῖς 5 ὁμοτέχνοις περι Ουο κῶ εῖκοοι οεις Παβεν ἐν τῆ αγορῶ καθήμενος καὶ ουκ ἐξανίστη ι πῖ τῶν σκευῶν. τότε δ ' ἀπῆλθιν λουσι θαι καὶ δειπνῆσαι, ῶσπερ εἰώθει, και Ουκ ἐξήμεσεν τοὐτο δὲ ἔπραξεν ἐν πολυχρονίωουν θεία γεγονώς, ἀρξάμενος ἀπό ολίγων ως τοσουτων 10 πόσεων. πάντων δι τῶν φαρμάκων αἱ δυνάμεις ἀσθενεστέραι τοῖς συνειθισμένοις, ἐνίοις δὲ καὶ ἄπ'ακτοί εἰσιν. ἄξιον δὲ ἐπιστῆσαι πρῆγμΠ.D. Ἀριστοτέλης δὲ ἐν τοῖς φυοικοῖς προβλήμασινε ψηκε τον ἄνθρωπόν φησιν βεβρωκότα κιὰ πεπωκότο 1 τον αυτόν σταθμὰν ἴγειν κα4 Πε ν οτ ς υπῆρχεν. πεμρμια δὲ κῶ την αιτίαν του γιγνομένου ἀποδιδόναι.

176쪽

I εἰς τόν ξενῶνα προσπορευεται ταῖς ραις καὶ καιομένου του λύχνου καθημένην ἐχεν τvνGνθρωπον παρὰ τῶ Mαχειν ' οὐκ ἔτι δἐ καντερήσασα πλείονα χρόνον διὰ τὼ θαυμαστον τῆς φαντασίας τρέχει προς την μqτέρα και βοήσασα μεγάλ5 τῆ φωνῆ, Xαριτοῖ sκαι Βημόστρατε, μετο δεῖν ἀναστάντας ἐπὶ την θυγατέρα αυτούς μει αυτῆς πορευεσθαι ' πεφηνέναι γαρ ζῶσαν, εἶναι τε μετὰ του ξενου διά τινα θεων βουληοιν εν τῶξενῶνι. τῆς δε χαριτοὐς παράδοξον λόγον ἀκουουσης συνέβη την Φυχὴν το μεν πρῶτον ἐκπλαγῆ γενομένην. 10 ἐκλυθῆναι διὰ τὸ μέγεθος τῆς αγγελίας καὶ διὰ τqν ταραχὴν τῆς τροφοὐ, μετὰ μικρὰν δε μνζσθεῖσαν τῆς θin mτρός κλαίειν, τὰ δε εσχατα καταγνῶναι τῆς πρεσβυτι/ος μανίαν, κελευειν τε ἀπαλλάττεσθαι απ' αὐτῆς ταχέως.

ἀνειδιζουσης δὲ τῆς τροφos καὶ λεγουσης μετὰ παρρη- 5σως, ώς μεν φρονεῖ τε κH πιής ἐστιν, εἰ δὲ δι' ἔκνονου βουλοιτο τὴν ἰδίαν θυγατέρα ἰδεῖν, μόλις ἡ χαριτώ

177쪽

τὰ μεν βιασθεῖσα υπό τῆς τροφοs, τὰ δε εἰδῆσαι βουλομένη το συμβεβηκὰς παραγίνεται προς τὰς θυρας τοὐξενῶνος' δια τὰ γεγονέναι πλείονα χρόνον, ὼς αν δευτέρας ἀγγελίας συντετελεσμένqς, ὀψέ ποτε ἡ κεν ἡ δε-5 ριτώ. διὀ συνέβαινεν εκείνους μεν ἡδο ἀναπαύεσθαι. ἀνακύφασα ὁ ' ουν ἡ μήτηρ τα μεν ἱμάτια καὶ τον τύπον τῆς ὁ φεως ενόμιζεν επιγινώσκειν, την δε ἀλήθειαν ἐξετάσαι κατ' ουδένα τρόπον δυναμένη την ἡσυχίαν φετο δεῖν εχειw πρωι γὰρ ξλπιζεν ἀναστῆσα καταλήψεσθαι

l0 τον ανθρωπον εὰν δε υστερησθ, διερωτήσειν τον βD-χάτην πιρὶ πάντων ου γὰρ ἄν ποτε ψεύσασθαι τηλικαύτην πρῆξιν ἐρωτώμενον αυτόν διόπερ σιωπῆσασα ἀπῆλθεν. ορθρου δε γενομένου την μεν εῖτε διὰ θείαν βούλησιν εἰτε κατ' αυτοματισμόν λαθολαν ἀπελθεῖν

Το συνέβη, τον δε παραγινομέν ν διὰ την ἀπόλυσιν δυσφo- ρεῖν τῶ νεανίσκω, και τῶ ξένω πάντα εξ αρχῆς ἐξ - γησαμένην ἀξιοῖν περὶ τὰ γόνατα περιπλεκομενην του Μαχάτου την ἀλήθειαν εἰπεῖν μηθεν ἀποκρυψάμενον ὁ δε νεανίσκος ἀγωνιάσας τhν αρχὴν μεν διεταράῖ ,20 μόλις δε ποτε τὰ ἄνομα διεσάφησεν, ἴτι Φιλίννιον εῖθ' και την αὐχὴν διηγήσατο τῆς εἰσοδου καὶ την ἐπιθυμίαν αυτῆς ἐδήλωσεν ώς ῆκει, ἔτι λάθρα των γεννησαντων ἔφη παραγίνεσθαι προς αὐτόν, τά τε υπολελειμμεναυπὀ τῆς ἀνθρωπου βουλόμενος ποιῆσαι τὰ πρῆγμ25 πιστὀν ἀνοίξας τον ρίσκον εξαιρεῖ, τον τε δακτύλιοντον χρυσοὐν ον ελαβε παρ' αυτῆς καὶ την στηθοδεσμίδαῆν ἀπολελοίπει τῆ πρότερον νυκτί. ώς δε εἶδεν ἡ χαριτωτηλικαυτα σημεῖα, ἀναβοα και διαρρήξασα λυτῆς τα τε ενδύματα καὶ τὰ ἱμάτιον, ἀπό τε τῆς κεφαλῆς ἐγαμ

178쪽

θεῖσα τοῖς γνωρίσμασιν ἐξ αρχῆς ἐποιεῖτο πένθος. θεω-oων δὲ ο ξένος τὀ γινόμενον καὶ πάντας οντας υπερ- παθεῖς καὶ θὐηνουντας, ώσανεὶ νυν μέλλοντας κατον--τειν τὴν ανθρωπον, συνεχεῖτο καὶ πορεκάλει δεόμενος β παυσασθαι, ἐπαγγελλόμενος ἐὰν παραγίνηται δείξειν αυτήν. 4 δὲ πεισθεχα καὶ ε ντειλαμένη αετῶ φροντίσαι

μὴ παρέργως τῶν ἐπVγγελμένων ἀπελύθη προς αυτήν. νυκτός δὲ ἐπιγενομένης καὶ τῆς ωρας Ουσης, καθ' ῆν ἡ Φιλίννιον εἰώθει παραγίνεσθαι πρὀς αυτόν, οι μὲν εο προσετ ρουν εἰδῆσαι θέλοντες τὴν ἄφιξιν, ῆ δὲ ἡ κεν.

εἰσελθουσης δε κατὰ τον εἰθισμένον καιρον κῶ καθεζομένης ἐπὶ τὴν κλίνην Ουδεν προσποιηθεὶς ὁ μαχμζς, ἐξετάσαι δ το πρῆγμα βουλόμενος, το πλέον ου πιστευων, εἰ νεκρῆ πλησιάζοι Ουτως ἐπιμελῶς παραγινο- 53 ἐνρ κατῶ τον αυτόν καιρον, ἔτι δε δειπνουσης μετ'αυτου -ὶ συμπινουσης, απίστως ειχεν οἶς ἐκεῖνοι προήγγειλαν, ωετο δο νεκρορυκτας τινῶς διωρυχέναι τον τάφον καὶ πεπρακέναι τα ἱμάτια καὶ τὰ χρυσια τῶ πατρὶ τῆς ἀνθρωπου. βουλόμενος ουν τῆν ἀκρίβειαν εἰ3hoat auπέμπει τους πανας λάθρα καλουντας αt1πους. ταχέως δε ' παραγενομένων του τε Λημοστράτου καὶ τῆς Xαριτους, ἰδόντων τε αυτὴν καὶ γενομένων τὰ μiν πρῶτον ἀφωνων

τε καὶ ἐκπλαγῶν δια τό παράδοξον τῆς ἔψεως, νοτερον δε ἀναβοησάντων μίγα καὶ περιπεσόντων τῆ θυγατρι, 25 τότε ὴ Φιλίννιον τοσαυτ' εἶπεν αυτοῖς . A μῆτερ καὶ πάτερ, ώς αδίκως ἐφθονήσατέ μοι μετὰ του ξένου ἐπὶ τρεις' ημέρας γενέσθαι εν τῆ πατρώα Οἰκία λυπουσαν Ουδίν' τοιγαρουν υμεῖς μεν πενθήσετε ἐξ αρχῆς διὰ τὴν πολυπραγμοσυνζν, εγώ δε ἄπειμι πάλιν εἰς τον διατε- 3θ

179쪽

ταγμένον τόπον ού γαρ ἄνω θείας βουλήσεως ἐλθον

εἰς ταυτα. α τοσαὐτα εἰπουσα παραχρῆμα εγένετο νεκρά,

ἐξετέτατό τε επὶ τῆς κλίνης ἐμφανες το σῶμα. τῆς δε μητρος περιχυθε χης καὶ τοὐ πατρος περὶ αυτην κώβ θορύβου πολλοί και θρῆνου κατὰ τὴν οικίαν γενομένου διὰ τὸ πάθος, ως ἀνηκέστου γεγονότος θεάματος, ἄμα τε ἀπίστου συμπτώματος, ταχέως ἐγένετο διὰ πόλεως το πρῆγμα περιβόητον καί μοι προσηγγέλη. τὴν μεν ουν νύκτα εκείνην διακατέσχον εγὼ τοὐς ἄχλους ἀθροιζ εο μένους ἐπι τον οἰκίαν, ευλαβηθεὶς μή τις εχ νεωτενι- σμῆς διαδεδομένης τοιουτης φήμης ορθρου δε βαθέος πλῆρες ἰν το θέατρον. ρηθέντων δε πάντων κατὰ μέρος ἔδοξεν πρῶτον εἰσελθεῖν επὶ τον τάφον ημῆς καὶ ἀνομξαντας εἰδῆσαι, πότερον εἰη τὀ σῶμα ἐπὶ τῆς κλίνης ξ 5 κενὸν τόπον ευρήσομεν ' octi γὰρ εξάμηνος ἐγεγόνει τῶθανάτω τῆς ανθρώπου. ἀνοιχθείσης δε υφ' ημῶν τῆς καμάρας, εἰς ῆν πάντες οἱ οἰκεῖοι μεταλλάσσοντες ετ θεντο, ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων κλινῶν εφάνη τὰ σώματακείμενα, τῶν δε παλαίτερον τετελευτηκότων τὰ ὀστῶ,

26 επὶ μόνης δε ἐς ἡ Φιλίννιον ἐτέθη και συνέβη ταφῆναιευρομεν ἐπικείμενον τον δακτύλιον τον σιδηρομ, δς

ἐν του ξένου, καὶ τὸ χρυσόκλυστον ποτήριον, ἄπερ ἔλαβε παρὰ του Μαχάτου τὴ πρώτy τῶν ημερῶν. θαυμάσαντες δε καὶ ἐκπλαγέντες ευθέως παρεγενόμεθα προς 25 τον Θημόστρατον εἰς τον ξενῶνα ὀψόμενοι τὴν νεκραν, εἰ κατ' αλήθειαν εμφανής ἐστιν. ἰδόντες δε χαμαὶ κειμένην εἰς τὸν ἐκκλησίαν ἡθροιζόμεθα τὰ γὰρ γεγονότα μεγάλα τε ἐν καὶ ἄπιστα. θορύβου δὲ ἔντος νεανικου

180쪽

καὶ Ευμεν&ας, εἰτα Ουτω περικαθαίρεσθαι πάντας,

ἀγνίσαι δὲ καὶ τα ἱερὰ καὶ υσα θεοῖς χθονίοις νομίζεται ποιῆσαι συνέτασσεν. ἐμοί τε ἰ3ω εἶπεν περὶ τοὐ βασι- ολέως καὶ των πραγμάτων, θέειν τε Ερμῆ, Αιί τε Ξενία καὶ ει, καὶ συντελειν ταυτα μὴ παρέργως. ταλα δε ἀποφηναμένου τούτου το μεν συνταχθὲν ἡμεῖς ἐπράττομεν , ὁ δε ξένος ὁ Μαχάτης, προς δν παρεWνετο φάσμα, υπ' ἀθυμίας μυτον ἐξῆγπεν τοὐ ζην. ἐὰν Ουν σοι φαίνηται περὶ τούτων γράφειν τῶ βασιλεῖ, ἐπίστειλον καμμί, ἴνα καὶ τῶν σωμάτων τινὰ τῶν ἱστορούντωναὰ κατὰ μέρος ἐξαποστείλω σοι. ἔρρωσο.II. Ἱστορεi δε καὶ γέρων ὁ Ἀλεξανδρευς ξ Εφέσιος καὶ ἐν Αἰτωλία φάσμα γενέσθαι. Πολύκριτος γάρ 20 τις τῶν πολιτῶν ἐχειροτονήθη υπὸ του δήμου αἰτωλάρχης, ἐπὶ τρια ἔτη τῶν πολιτῶν αὐτόν ἀξιωσάντων διὰ την υπάρχουσαν ἐκ προγόνων καλοκαγαθίαν. ῶν δὲ ἐν τῆ αρχῆ ταύτη ἄγε ται γυναῖκα Λοκρίδα καὶ σιγκοιμηθεὶς

τρισὶ νυξὶ τῆ τετάρτρ τον βίον ἐξέλιπεν. ἡ δὲ ἄνθρωπος Ηἔμενεν ἐν τῆ οἰκίε χηρεύουσα, ξνίκα δὲ ὁ τοκετὀς ῆπειγεν,

τίκτει παιδίον αἰδοῖα ἔχον δύο, ἀνδρεῖόν τε καὶ γυναικεῖον,

SEARCH

MENU NAVIGATION