Paradoxographoi insunt Aristotelis mirabiles auscultationes, Antigoni, Apollonii, Phlegontis historiae mirabiles, Michaelis Pselli lectiones mirabiles, reliquorum eiusdem generis scriptorum deperditorum fragmenta ... edidit Antonius Westermann

발행: 1839년

분량: 283페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

δε τερατωδέστερον ἐν Ζακύνθω' υπὰ γὰρ τους ετ ζσως χαίνοντες ἔστήκασιν οἱ τράγοι προς τον βορέαν καὶ ο τομο πράττοντες οὐ προσδέονται υδατος οὐδὲ πίνουσιν.

C iN l44 . Πεπol ται δέ τινα καὶ ὁ Κυρq- ναῖος Καλλίμαχος εκλογὴν τῶν παραδόξων, ἐς ἀναγράφομεν ἶσα ποτὲ ἐμῖν ἐφαίνετο εἰναι ακοης ἄξιu. φησιν Ευδοξον ἱστορεῖν, ῖτι ἐν τ)ῆ κατὰ ἱερόν ἔρος θαλάτQ10 τῆς Θράκης επιπολαζει κατά τινας χρόνους ἄσφαλτος, ἡ δὲ κατὰ χελιδονίας ἴτι ἐπι πολύν τόπον ἔχει γλυκείας πηγάς. l 45). Θεόφραστον δέ, την περὶ τὰς Αἰόλου νήσους ἀναζεῖν Ουτως ἐπι δύο πλέθρων τό μῆκος,1 ο ὐστε μη δυνατὰν εἶναι διὰ τhν θερμασίαν ἐμβαίνειν εἰς

ταύτην.

20 κλέους ἀνατεθέντας ανδριάντας εἰργάσθαι.

153쪽

94 ANTIGONI CXXXVII 152). 'ν δ' ἐν Λουσοῖς κρήνην, καθάπερ παρὰ τοῖς Λαμψακηνοῖς, εχειν ἐν εαυτὴ μυς

ὁμοίους τοῖς κατοικιδίοις, ἱστορεῖν δε ταὐτα Θεόπομπον.

CXXXIX i543. Λύκον δε τον Ῥηγῖνον λέγειν, την μὲν ἐν τῆ Σικανῶν χώρα φέρειν ὁξος, δεπερ επὶ

τῶν ἐδεσμάτων χρῶνται, την δε εν μτιστράτω οIoνελαίω ρεῖν ' τοῖτο δ' εν τε τοῖς λυχνοις κάεσθαι καὶ 10 δύνασθαι φύματα καὶ ψώραν ἰὰσθαι, προσαγορευόμενον-τιστράτιον. πλησίον δε εἶναι την απὀ μεν cἰρκτου-

ρου μέχρι πλειάδος ἀναβάλλουσαν Ουδενός χεῖρον τῶν ἄλλων υδάτων, απὀ δὲ πλειάδος μέχρι πρῆς ἀρκτοὐροντῆς μεν ημέρας καπνόν ἀναφέρουσαν καὶ πνέουσαν θερ- 15 μόν, ἐν δε τῆ νυκτὶ φλογὀς πληρουμένην. CXI. i55). Aρέθουσαν δε την ἐν Συρακούσαις, ῶσπερ οἱ λοιποί φασιν καὶ Πίνδαρος, την πηγὴν ἔχειν ἐκ του κατὰ την Πλείαν Αλφειοῖ , διό καὶ ταῖς υλυμπικαῖς ἡμέραις, υταν ἐν τῶ ποταμῶ ἀποπλύνωσιν τῶν 20 θυμάτων τὰς κοιλίας, ου καθαραν εἶναι την εν τῆ Σικελία κρήνην, ἀλλἀ ρεῖν ἔνθω. φησὶν δε καὶ φιάλην ποτ εἰς τον Αλφειόν εμβληθεῖσαν ἐν ε κεωρ φανῆναι. τοῆτο δ' ἱστορεῖ καὶ Tἶμαιος.

155쪽

μίνειν, αλλα πάντα καθέλκειν. καὶ ταυτα δὲ πλείους εἰρήκασιν καὶ ἐπὶ πλειόνων υδάτων.

Λευκοθία υμώμητόν φησιν γράφειν, τον πραγματευθέντα τον ἐκ Μέμφεως ἀνάπλουν, εἰς την καλουμένην Ἱσιδος κ' νην ἄν τις οἴνου ἐπιχέll κοτυλην, διότι γίγνε-

CI. 165 . Περὶ δε λιμνῶν Κτησίαν μεν ἱστορεῖν λέγεται, των ε ν Ddοῖς λιμνῶν την μὲν τὰ εἰς αυτὴν ἀφι ἐμενα Γμi J καταδέχεσθαι, καθάπερ την ἐν Σικελία και η ὁοις, πλὴν χρυσίον καὶ σιδηρον καὶ χαλκόν, καὶ 20 ἄν τι ἐμπέση πλάγιον, ορθὀν ἐκβάλλειν, ἰῆσθαι δὲ τ υκαλουμένην λευκήν τρ δ' ετέρα κατά τὰς εύδιαζουσας ημίρας ἐπιπολάζειν ἔλαιον. O,l 166 . Z νόφιλον δε ἐν ι ἐν τῆ πλησίον γόππης ου μόνον ἐπιδέχεσθαι παν βάρος, αλλὰ καὶ παρὰ

156쪽

τολο, παρὰ τοῖς ἐντὰς τριάκοντα σταδίων οἰκοίσιν κατ- ιοισθαι χαλκώματα.

ΙΦακλείδην γράφειν, ori oυδὶν τῶν ορνίθων υπεραί- Iρειν, το δὲ προσελθὼν υπο τῆς ὀσμῆς τελευτῶν δ δὴ καὶ περὶ την ' ρνῖτιν δοκεῖ γίγiuσθαι καὶ κατίσχυσεν

μ ν Φεἰδος ἐγεῖται εἶναι ' τα πλεῖστα γὰρ κατατυχειν τῶν εἰθισμένων παρ' αὐτῆ διαιτῶσθαι' ἐκεῖνο μέντοι λέγει, 30διο τι συνδένδρων τόπων ἐπικειμένων αυτὴ και πολλῶν κλάδων κα φύλλων δια τα πνευματα τῶν ψν κατακλωμένων, τῶν δὲ ἀποσειομένων, ουδέν ἐστιν Ωεῖν ἐπ' αὐτὴ ἐφεστηκός, ἀλλα διομένειν καθαράν.

εχουσης αυτῆς ἰχθbς' ο τι δ' ειν ἐμβάλςς εἰς αὐτήν, ἐπὶ θαλάττης φαίνεσθαι τεττάρων οντων ἀνὰ μέσον στα/ίων. Cl,lV 170 . Λύκον δὲ περὶ τ ν ἐν Μυλαις τῆς Σικελίας δένδρα φυεσθαι, διὰ μέσης δ' αὐτῆς ἀναθεῖν 16ῖ δωρ το ι ἐν νυχρόν, τὀ δὲ του ναντίον.CILV 17 l . Φανίαν δὲ τ ν τῶν Πυράκων λίμνηνοταν ἀναξηρανθὴ κάεσθαι.

157쪽

CIATI 172 . Και τ ν 'Aσκανίαν πότιμον θυσαντο προσενεχθὲν αυτῆ πλυνειν ἄνευ ρύμματος, εαν εαθῆ δὲ ἐν αυτῆ πλείω χρόνον, διαπίπτειν αυτόμαTον.

κονται.

φραστόν φησι τὰ καλουμενον Στυγὸς υδωρ λέγειν, ὁτιεστὶν εν Φενεῶ, στάζει δ' ἔκ τινος πετριδίον τους δε 10 βουλομένους αυτου υδρεύεσθαι σπόγγοις προς ξυλοις δεδεμένοις λαμβάνειν, διακόπτειν δε πάντα τα αγγεῖα πλὴν τῶν κερατίνων, τον δε ἀπογευσάμενον τελευτῶν. CL. IX 175 . Ἐν δε τῆ Λεοντίνων ἱστορεῖν Αμκον τους ὀνομαζομένους ἀναζεῖν μεν ώς θερμότατον 5 τῶν ἐψομένων, τὰς δε πηγὰς εἶναι φυχράς. τῶν δε πλησιαζόντων αυτοῖς το μεν τῶν Ορνίθων γένος ἀποθνῆσκειν ευθυς, τους δε ανθρώπους μετἀ τρίτην ημέραν. CLA 176 . υμιον δε τουτω καὶ τὰ περι τον Κώων χυτρινον γίνεσθαι' καὶ γὰρ ἐκεῖνον ανὀν μεν 10 ἐκβάλλειν -ὶ ποιεῖν ἔμφασιν του ζεῖν, τα δε καθειμένα καθ' υπερβολὴν φύχειν.

158쪽

υδατίου, ου οἱ ὐπερκαθίζοντες, ἴταν υετος P, διατελουσιν αβροχοι, παραδεδόσθαι δε τοῖς Κρησίν, - εκείνου λουσασθαι την Εὐρώπην ααὀ τῆς του Λιὰς μίξεως. C IV 180 . Ἐν δε Λυγκησταῖς Θεόπομπον οφάσκειν τι εἶναι ἴδωρ ἀξυ, τοὐς δε ἐκ τούτου πίνοντας ἄσπερ ἐπὶ τῶν Οἴνων ἀλλοιουσθαι, καὶ τοὐθ' ὐπο πλειόνων μαρτυρεῖται. C V 18 l . δ' ἐκ τῆς πέτρας Αρμενίων ἐκπίπτον Κτησίαν ἱστορεῖν οτι συμβάλλει ἰχω ς μέλανας, χοων τον ἀπογευσάμενον τελευτακ

159쪽

Xιμαίρας δρους ἐστὶ το καλουμενον ἀθάνατον πυρ

τοῖτο δε ἐὰν μέν τις υδωο ἐμβάλρ καίεσθαι βελτίον, ἐὰν δὲ φορυτὸν ἐπιβαλὼν πήξη τις σβέννυσθαι. C Vil 1833. Παραπλήσιον δε τουτω ὁρειαι Ι γινόμενον ἐπὶ ἀλός' ἐδωρήσατο γὰρ ἡμῖν Σικελὀς ξένος

τις πάλιν ἐπικεχειρῆκασιν την αυτην ενέσεων συντελεῖν.

δος Ἀριστοτέλην φάσκειν περὶ την Ἐρύθηναν ευ ρlσκροσθαι διαποίκιλον τὴν χρόαν, ἐξ ου πλῆκτρα γίνεσθαι.Πμων δὲ ὁ κιθαρωδο ς ειχεν καὶ ἐπεδείκνυεν πολλοῖς φάσκων αυτῶ τον διδάσκαλον Ἀρτοκλῆν δεδωρῆσθαι,

χο εἶναι δ' αυτῶν τὴν ἀφὴν ἐν τῆ χρεία σκλ ράν C X 186 . Περὶ δὲ Θεσπρωτους ἐκ τῆς γῆς

CLXX. Plin. 37, 7.

160쪽

ἄνθρακας ὀρυττεσθαι δυνυμένους κάεσθαι Θεόπομπόνφζσιν καταγράφειν.

CLANI 187, Φανίαν δἰ κατά τινας τόπους τῆς Λέσβου καὶ περὶ τῶν Νεανδρίδων τας βώλους τὰς τωνοφεων - γήσεις γίνεσθαι καὶ χρησίμας, καὶ εἰς υδωρ 1ἐμβλοθείσας ουτε καταδύνειν οDτε κατατήκεσθαι. μότομο το γένος πίπτοι αν καὶ ἐν ΙΠιτάνρ πλίνθος ἡ λεγομένη ἐπιπλεῖν.

πους, οὐ μόνον ψαυομένους υπομένειν, ἀλλα καὶ προσπετομένους εἰς τους κόλπους ἐνδύνειν καὶ σαίνειν φιλοφρόνως. λέγεσθαι δέ τι τοιουτον υπο τῶν ε χωρίων,ώς τῶν του Λιομήδους λαίρων εἰς τζν τῶν Ορνίων 15 τουτων τε σιν μετασχηματισθέντων.

κουνrας Γνετους Θεόπομπον φάσκειν κατὰ τον σπόρου

καιρὼν τοῖς κολοιοῖς ἀποοτίλλειν δῶρα, ταλα δ' εἶναι ψαιστἀ καὶ μάζας. προθέντας δὲ τους ταλα κομίζο3πας an ἀποχωρεῖν, τῶν δε ἀρνέων το μεν πλῆθος ἐπὶ τοῖς ὀρLως μένειν τῆς χώρας συνζθροισμένον, δύο δ' ῆ τρεῖς

SEARCH

MENU NAVIGATION