Paradoxographoi insunt Aristotelis mirabiles auscultationes, Antigoni, Apollonii, Phlegontis historiae mirabiles, Michaelis Pselli lectiones mirabiles, reliquorum eiusdem generis scriptorum deperditorum fragmenta ... edidit Antonius Westermann

발행: 1839년

분량: 283페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

προσπτάντας καὶ καταμαθόντας ἀφίπτασθαι πάλιν καθαπερεί τινας πρίσβεις η κατασκόπους. ἐὰν μέν ουν τὰ

162쪽

καὶ τῶν αδελφῶν του πατρός ἀποσταλεὶς εις αγρόν, πρόβατον ἀγαγεῖν εἰς την πόλιν, καταλαβουσζς αυτὰν νυκτος παραλλάξαι τῆς τρίβου κH κατακοιμηθῆναι ληέπτὰ καὶ πεντήκοντα , καθάπερ ἄλλοι τε πολλοὶ εἰρήκα- sσιν, ἔτι - ὀ Θεόπομπος ἐν ταῖς ἱστορίας ἐπιτρέχων τακατὰ τόπους θαυμάσια. ἔπειτα συμβῆναι ἐν τω μεταρυχρόνΡ, τοὐς μεν οἰκείους τos Eπιμενίδου ἀποθανεῖν, αυτόν δε ἐγερθέντα ἐκ τοὐ ἴπνου ζητεῖν ἐφ' ο ἀπεστάλη πρόβατον, μη ευρόντα δε πορευεσθαι εἰς τον αγρόν εο

ὐκελάμβανε δε ἐγηγέρθαι τῆ αυτῆ ἐμενα οπερ ἔδοξεν

κεκοιμῆσθαι , καὶ καταλαβων τον πρόν πεπραμένον καὶ τὴν Οκευὴν ήλλαγμέν ν ἀπαίρειν εἰς την πόλιν. κHεἰσελθων εἰς τὴν οἰκίαν ἐκεῖθεν πάντα ἔγνω, ἐν οἷς καιτα περὶ του χρόνου καθ' ον αφανὴς εγένετο. λέγουσι M

163쪽

αυτόν ἔκατόν πεντέκοντα ἀποθανεῖν. λέγεται δε περὶ του ἀνδρῖς τούτου κH ἄλλα οὐκ Ολίγα παράδοξα. II. Αριστίαν δε ἱστορεῖται τον Προικοννήσιον ἔν 5 τινι γναφείω τῆς Προικοννήσου τελευτήσαντα ἐν τῆ αυτῆ ήμερα καὶ ἄρα εν Σικελία υπὀ πολλῶν θεωρηθῆναι γράμματα διδάσκοντα , ωθεν πολλάκις αυτῶ του τοιουτου συμβαίνοντος καὶ περιφανοbς γιγνομένου διὰ πολλῶν ετῶν και πυκνότερον ἐν τῆ Σικελία φανταζο- ο μένου οἱ Σικελοὶ ἱερόν τε καθιδρυσαντο αὐτῶ καὶ ἔθυσαν ώς ῆρω l. III. Περὶ δε Ἐρμοτίμου του Κλαζομενίου τοιαυτάτινα μυθολογεῖται. φασὶν γὰρ αυτοὐ την φυχὴν απὀτου σώματος πλαζομένην ἀποd μεῖν ἐπὶ πολλῶ ετη καὶ 15 καπῶ τόπους γινομένην προλέγειν τὰ μέλλοντα ἀποβήσεσθαι, οἷον ἔμβρους μεγάλους καὶ ανομβρίας, ἔτι δεσεισμούς τε καὶ λοιμοῖς καὶ παραπλῆσια, του σωματίου κειμένου, την δi φυχὴν καθάπερ εις ελυτρον διὰ χρόνων τινῶν εἰσερχομἐνζν διεγείρειν τὰ σῶμα. τobto δε 20 αυτου πολλάκις ποιουντος καὶ τῆς γυναικὰς ἐντολὰς υπ' αὐτου ἐχούσης, ὀτε μέλλοι χωρίζεσθαι, μηδένα θίγειν του σωματίου μηδέ τινα τῶν πολιτῶν μηδ' ἄλλον -- θρώπων, εἰσελθόντες τινὲς εἰς τqν οἰκίαν καὶ ἐκλιπαρή- σαντες τὰ γύναιον ἐθεώρvσαν χαμαὶ κείμενον γυμνὸν 25 τον Ερμότιμον ακωντο,. οἱ δε πῖρ λαβόντες κατέκαυ-

II. Herod. 4, 14. Max. Tyri clim. 16. M. Plin. 7. 52.

164쪽

σαν αυτον, οἰόμενοι τῆς φυχῆς παραγενομένης καὶ μηκέτι ἐχουσης ὁπου εἰσδυσεται παντελῶς στερζσεσθαι του ζῆν, οπερ καὶ σi νέπεσεν. τον μεν ουν Ἐρμότιμον Κλαζομένιοι τtμῶσι μέrρι του νυν καὶ ἱερόν αυτου καθίδρυται, εἰς Ο πνη Ουκ εἰσέρχεται δια την προειρημένην Ιαἰτίαν.

των θεολόγων, εγραφε δε καὶ χρησμους ταῖς χώραις περιερχόμενος, οῖ εἰσιν μέχρι του νυν υπάρχοντες. προέλεγεν δὲ καὶ Ουτος σεισμους καὶ λοιμους καὶ τα παρα- 16 πλήσια καὶ τα γιγνόμενα κατ' Ουρανόν. λέγεται δε τοίτου εἰς Λακεδαίμονα παραγενομενον εἰρηκέναι τοῖς Λάκωσι κωλυτήρια θυσαι τοῖς θεοῖς, καὶ εκ τούτου υστε- Οον ἐν Λακεδα*ονι λοιμός Οὐκ ἐγένετο V. Tα δε περὶ Φερεκυδην τοσαυτά τινα ἱστορεῖται. v ἐν Σκυρω ποτὲ τῆ νήσω διφῶντα ὐδάτιον αἰτῆσαι παρά τινος τῶν γνωρίμων, τον δε πιόντα εἰπεῖν σεισμόν ἐσόμενον ἐν τῆ νῆσφ μετὰ τριτην ημέραν. τούτου δε συμβάντος μεγάλην δόξαν αντον ἀπενέγκασθαι. πάλιν δε εἰς Σάμον πορευόμενος εἰς το τῆς ' ωας ιερῖν ἰδεῖν roπλοῖον εἰς τον λιμένα καταγόμενον, καὶ εἰπεῖν τοῖς συνεστῶσιν, ως οLκ εἰσελευσεται επι τοὐ λιμένος. ἔτι δελέγοντος αυτου καταρραγῆναι γνόφον καὶ τέλος ἀφανισθῆναι την ναυν.

VI. Toύτοις δε ἐπιγενόμενος Πυθαγόρας, Μνησάρ- raχου υἰος, το μεν πρῶτον διεπονεῖτο περὶ τὰ μαθήματα καὶ τους ἀριθμους, υστερον δέ ποτε καὶ τῆς Φερεκύδου

165쪽

106 APOLLON ii

τερατοποιίας ουκ ἀπέστη. καὶ γὰρ Μεταποντίω πλοίφεἰσερχομένω φορτίον ἔχοντι και τῶν παρατυχόντωνευχομενων, σωστὀν ειναι καὶ ελθεῖν διὰ τον φόρτον,εστῶτα τολον εἰπεῖν δε νεκρὀν τοίνυν φανήσεται υμῖν 5 σῶμα ἄγον τὰ πλοῖον τοὐτο. α πάλιν δε ἐν Καυλωνία, ως φησιν Αριστοτελης γράφων περὶ αυτοὐ πολλὰ μεν καὶ αλλα λεγει καὶ, τον εν Τυρρηνία, φησιν, δάκνοντα θανάσιμον ἴφιν αυτὀς δάκνων ἀπέκτεινεν. και την γενομένην δε στάσιν τοῖς Πυθαγορείοις προειπεῖν. διὰ

θ καὶ εἰς Μεταπόντιον ἀπῆρεν υπὀ μηδενὰς θεωρηθείς.

λοις ἡκουσε φωνην μεγάλην υπερ ἄνθρωπον nΠυθαγόρα χαῖρε. v τοὐς δε παρόντας περιδεεῖς γενέσθαι. εφάνη οέ ποτε και εν Κρότωνι και ἐν Μεταποντίω τῆ αὐτῆ ήμερα G και Αρα. εν θεάτρω δε καθήμενός ποτε ἐξανίσταται , ως φησιν 'Αριστοτέλης, καὶ τον χιον μηρόν παρέφαινε τοῖς καθημένοις ΓευJ χρυσολ. λέγεται δε περὶ αυτοῖ καὶαλλα τινα , παραδοξα. ημεῖς δε μη βουλόμενοι μεταγραφέων ἔργον ποιεῖν αυτοs τον λόγον καταπαυσομεν. 20 VII. Αριστοτελος δ εν τοῖς φυσικοῖς προβλήμασιντους περὶ την φυτείαν τῆς κριθῆς γινομένους χλωρότερα ἴσχειν καὶ τὰ σωματα μειλον ῆ περὶ τόν πυρὰν κατα- σχολουμένους.

166쪽

VIII. υνδρων ἐν τῆ δ' των προς Φίλιππον θυσιῶν κορώνη ἐν τῆ Ἀττικῆ εἰς τὴν ἀκρόπολιν οὐδεμία ἱώραται εἰσερχομένη, καθάπερ Ουδὲ ἐν ΙΠάφω περὶ ταθυρώματα τα τῆς Ἀφροδίτης μυῖα εφιπταμένη. IX. Αριστοτε λης δε ἐν τοῖς φυσικοῖς προβλήμοσι Ιφησιν οἱ μονοσιτο τες πικρότερα τα ηρο εχουσιν μῆλ- λον η οἷ δὶς τροφαῖς χρώμενοι. X. Θεόπομπος δὲ ἐν τοῖς θαυμασίοις, ἐν τῶ ἀγῶνι τῶν ολυμπιων πολλῶν ἐπιπολαζόντων ἰκτίνων ἐν τῆ παν γύρει καὶ διασυριζόντων τὰ διαφερόμενα κρέα τῶν sἱεροθυτων ἀλγῆ μένειν. xl. Αριστοτέλης δε ἐν νομίμοις βαρβαρικοῖς ' ἐν Aάτμωὶ τῆς Καρίας σκορπίοι γίνονται , Q τοὐς μεν ξένους πατάξαντες Ου λίαν ἀδικολι, τους δε επιχωρίους

παραυτα ἀποκτείνουσιν. INII. Περι Βαβυλῶνα δε διαβάντι τῶν Ευφράτην ποταμὀν ὀφίδια γίγνεται, καὶ τούς ήν ξένους τύπτει, τους δ' εντοπίους Ουκ ἀδικεῖ. XIII. Εν τῶ κατὰ τοπους μυθικῶ ' ἐν 'Aλικαρ-

μηδενῆς ἀγομένην καὶ προσέρχεσθαι τῶ βωμῶ, τὰν δε ἱερέα λαβόμενον αυτῆς καλλιερεῖν. XIV. Φυλαρχος ἐν τῆ η τῶν ἱστοριῶν καὶ κατὰ 25

167쪽

τον Αράβιόν φησι κόλπον πηγὴν εἶναι ῖδατος, ἐξ ου εἴ τις τους πόδας χρίσειεν, συμβαίνειν ευθέως ἐντείνεσθαι ἐπι πολύ τὀ αἰδοῖον, και τινῶν μεν μηδ ' ολως συστέλλεσθαι, τινῶν δὲ μετα μεγάλης κακοπαθεως καὶ 1 θεραπείας ἀποκαθίστασθω. XV. Σκύμνος δὲ ὁ πιος την Βρεττανικὴν νῆσον

λέγει σταδίων ειναι τετρακοσίων το περίμετρον, γίγνεσθαι δε ἐν αυτῆ τὰ γεννῆματα ἀπύρηνα, οἷον τὰς ελαίας πυρῆνας μὴ ἔχειν μηdὲ βότρυς γίγαρτον μηδε τἀ ἐμφερῆ

XVI. Θεόφραστος δε εν τῆ περὶ τῶν φυτῶν πραγματεία την θαψίαν ρίζαν, y οἱ ἰατροὶ χρῶνται, εάν τις συν κρέασιν ελορ, τα πολλὰ Τν γίγνεσθαι, ἄστε ἐκ τοs αγγείου μηκέτι δύνασθαι ἐξαιρεθῆναι. I XVII. Κτησίας παρ' 'Dδοῖς ξυλον γίγνεσθαι νη- σιν, ο καλεῖται πάρηβον. τουτ' ἐφ' μυτο ἔλκει παν τοπροσκομισθεν αὐτῶ, οἷον χρυσόν, ἄργυρον, κασσίτερον, χαλκῆν καὶ τἄλλα μεταλλικὰ πάντα. ἔλκει δε καὶ τὰ συνεγγυς ἱπτάμενα στρουθία εὰν δὲ μεῖζον ῆν τὰ ξυλον,20 καὶ αἶγας καὶ πρόβατα καὶ τα ομῆλικα ζῶα. XVIII. Φύλαρχος εν κ τῶν ἱστοριῶν ἐκ τῆς γν-δικῆς φησιν ἐνεχθῆναι λευκὴν ρίζαν, ῆν κόπτοντες μεθυδατος καταπλάττειν τοῖς πόδας, τους δε καταπλασθέντας ἄνδρας τῆς συνουσίας λήθην ἴσχειν καὶ γίγνεσθαι

168쪽

ὀμοίους ευνουχοις. διότι και ἔτι ἀνηβων ἔντων καταχρίουσι κιὼ μέχρι θανάτου Ο ἐπαίρουσιν. XIX. υρακλείδης δε ὁ κριτικός ἐν τῶ περι τῶν ἐν τρ Ελλάδι πόλεων κατὰ τo Πήλιον δρος φνεσθαί φησιν ακανθαν καρποφόρον, ης τον καρπὀν εάν τις Ιτρίψας μετ' ἐλαίου καὶ υδατος χρίσll το αυτου η ἄλλου

XX. Κτησίας δε ἐν τ/ῆ δεκάτθ Περσικῶν καμηλους τι ς εν τῆ χώρα γίγνεσθαι, ας ἐχειν τριχας προς Mιλήσια ἔρια τῆ μαλακότζτι, εκ δε τούτων τους ιερεῖς καὶ luxo ἄλλους δυνάστας τὰς ἐσθῆτας φέρειν. XXI. Tῶν παρατετηρημένων δ' εμι το τῶ δίχηλα μόνα τῶν ζώων εἰς τοὐς ὀπισθίους πόδας ἀοτραγάλους ἔχειν. ἀποδέδωκεν την αἰτίαν Ἀριστοτέλος εν τοῖς φυσικοῖς προβλήμασιν, διὰ τι ἐν τοῖς ὀπισθίοις, καὶ οὐκ Iἐμπροσθίοις. οὐδεν γἀρ μάτην η φυσις ἐποίησεν. XXII. a. υνῶπται δε εν τῶ βίω και τὼ μηδεν τῶν κερασφόρων ζώων ἀποψος εἰμ' ἀποδίδωκεν δε καὶ τούτων την αἰτίαν Αριστοτελης ἐν τοῖς προβλήμασιν. XXIII. Θαυμαστον δε και τον ῆλιον ἐπικαίειν Dημὰς, τὀ δε πυρ μηδ' ἶλως, καὶ το τον ἀδάμαieta 1 ηοερμαίνεσθαι πυρουμενον, καὶ μάγνητα λιθον ημέρας μεν οἴσης ελκειν, νυκτὰς δὲ ἡττον η ουδὲ ἶλως ελ

κειν

XXIV. Εὐδοξος ὁ Ῥόδιος περὶ την Κελτικον εἶναί 2I

169쪽

ΑPOL. L. ONII 110τι εθυος φησίν, ὀ την ημέραν Ου βλέπειν, την δε κτα ὁρῶν. XXV. Ἀριστοτέλης ἐν τῶ περι μέθης, Ἀνδρων, φησίν, Αργεῖος ἐσθίων πολλα καὶ αλμυρῶ καὶ ξηρὰ δι' a ἶλου τοὐ βίου ἄδιψος καὶ ἄποτος διετέλεσεν, ἔτι δὶς πορευθεὶς εἰς μωνα διὰ τῆς ἀνύδρου οδos ἄλφιτα

ξζρα σιτουμενος οὐ προσηνέγκατο πρόν. τοὐτο δε ἐποίησε δι' ολου του βίου. XXVI. Ἀριστοτέλης δε εν τῶ περὶ τῆς ζωῆς καὶ 10 θανάτου φησίν, την χελώνην στερισκομένην τῆς καρδίας ζηW ODκ ετι δε διώρισεν ποίαν αυτῶν, ἡ τvν χερσαίαν ῆ την ενυδρον.

XUII. Ἀριστοτέλης εν τοῖς ζωικοῖς δύο γαρ εἰσιν αυτῶ πραγματεῖαι, ὴ μεν περὶ ζώων, ἡ δε περὶ 15 των ζωικῶν , οἱ φθεῖρες, φησίν, εν τῆ κεφαλῆ ἐν ταῖς

μακραῖς ου φθίνουσι νόσοις, μελλόντων τελευτῶν τῶν πασχόντων, ἀλλ' ἐπι τὰ προσκεφάλαια εὐρίσκονται, προλελοιπότες την κεφαλήν. XXVIII. Ἀριωτοτέλης ἐν τοῖς ζωικοῖς, ὀ ρύπος,20 φησίν, εν τοῖς ώταρίοις γιγνόμενος πικρὸς ἄν, οταν τελευτὰν μέλλωσιν ἐν ταῖς μακραῖς νόσοις γλυκὼς γίνεται. τοὐτο δε, φησίν, παρατετήρηται ἐπὶ πολλῶν γιγνο - μενον. ἀποδέδωκε δὲ καὶ την αἰτίαν του γιγνομένου ἐν τοῖς φυοικοῖς προβλήμαοιν.

II XXIX. Θεόφραστος ἐν τῆ περὶ φυτῶν πραγματείρ, ἐὰν αἱ μῆτραι, φησί, προπέσωσιν, ἀριστολοχίαν εν

170쪽

lli STOR MIRAB.υδατι βεβρεγμένην καταντλείσθωσαν πλείονας ἡμέρας XXX. 'Αριστόξενος δὲ ὁ μουσικος τεταρταῖζοντας τὴν ελξίνην φ ζο ιν βοτάνην μετα ελαίου τριβομέ ν καὶ συγχριομένην προ τῆς λῆς εως α πολυειν του πάθους. XXXI. Θεόφραστος ἐν τῶ περὶ φυτῶν, τα προ- ββατα, φησίν, τα ἐν τῶ Πόντω τὼ ἀψίνθιον νεμόμενα ουκ εχει χολήν. XXXII. Θεόφραστος ἐν τῶ περι φυτῶν, ἐν D. δοῖς μὴ γίνεσθαι μήτε ερίβινθον μήτε φακῖν μήτε κύαμον. tu XX XIll. 'Eτι Θεοφραστος ἐν τῶ ζ περὶ φυτῶν, τῆς Βακτριανῆς οδοὐ ἔν τισι κώμαις πυρίν γίγνεοθαιουτως ευγενῆ, ἄστε πυρῆνος ελαίας τό μέγεθος ἴσχειν. XXXIV. D αυτος φιλόσοφος, ἐν υλυμπία καὶ Ζακύνθω γῆ μιγνυμένη, φησί, τῶ σίτω εὐγενέστερον ε1ποιεῖ φαίνεσθαι τολον. XXXV. Tῶν παρατετηρημένων ἐσεὶ δε καὶ τοbro, τας εγκύους τῶν γυναικῶν συνεχῶς πλησιαζουσας τοῖς ἀνδράσιν εὐκόπως καὶ ακακοπαθήτως τίκτειν. εἴρηκεν δετυλο καὶ Αριστοτέλης ἐν τῆ ιδ τῶν ἱστοριῶν. 20XXXVI. Σώτακος ἐν τῶ περὶ λίθων, ὁ Καρύ-

XXX. 2. ol ou corr. Meiara. , mrod certe deberet disse ovae s.

SEARCH

MENU NAVIGATION