Quinti Smyrnaei Posthomericorum lib. XIV

31쪽

adeoque ivre Quintiam Smyrmaeum dicendum esse non, ut vulgo Calabriun Sub myrirae notan iam laudatur a Tetetae Cnil. II. s. 489 49o. in Scholus ad ipsius Pinnomerica, s 28 a. stit Codex Caesareus I. apud Nesset. Ques Biblioth. Caesari Pari. IV. G, t. V. in rubrica habet Κοιντο Σμυμαίου παραλειπόμ. Os sis. Similiter atra tensis I. apud Iriarae citat OMM. graec lanil Matr. Cod. XXVIII a

Videm contra ea, lae silper hoc loco disputantinint, obiici posse, poetana ni loqui ex Homeri, cuius inr

rirna pro Smyrnaeo habuisse. in quod nescio an inciderit alunais. Sed vix exspectaveris ab auctore eiusminti arrincium, qui nec in aliis tam callidum se probavit, nec sita supponere voluisse Homero putandus est, quippe qui sui carnainis libros separatim numeret. Ac ressit quod in ipso carmine plura sunt, quae haud obscure patriam poetae iii sicant, scilicet acinaratae locortini 1 scriptiones quales nisi ab ocillato teste vix ex*e Etav ris. tenim Iaur. I. 297. montem Sipylum, Iar. III. 234. Menalippium Iabr. I. si antritin Vmpharum in Paphlagonia, Iabr. X. 28. antrum Endymionis ira ad vivum describit, ut vix dubitare liceat, auctorem istorum locoratiri naturam usu cognitam habuisse; a te

Uie, mini omnia ista sint in Lycia , nrygia, Paphlagonia, Asiae minoris fuisse indigenarii. Quo nostrii istius loci ta patria poetae interpretatio connrmatur.

hoe sitam Ioeo intelis existimat, poetam Smyrara oriundum iusse, sta tantum vixisse ita aliquamdiu. Vid. Procluni de Homero in Alcia asten Lurae uni X βι. Stuck. p. 7. Smyrnaeum Pindariis dixisse sotiar in alia vita Homeri vid. Heyne ad Homer Vol. VIII p. 8a . Adde locorum recensum in navigatione Neoptolemi VII. Og

32쪽

SE . I. DE AUCTORE. xxvir

Glabri nos ne unde haeserat Quintis, paucis declaran&ini. Gerat hoc tam in C licibus recentiori Diis ciui-hustinet, ut Escurialens utroque, Medice XXIX. apud Bandinium, Caesereo II. aliis, quam in editione prima Altina, uni est K ἰντου Καλαβροὐ παραλειπομ. μάρα , unde vulgatum est in editiones Musu receptum. Additrumaei viderii a loco, ubi repertiina est primum, quod per Italiam innotitit, nutus carminis exemplar, prope Hydrii teni niuic Otrarim , veteris Calabriae, sive Apuliae imi et maritimam. Sic res narratur in vita Cottulit pratefixa Aldinae editioni: τουτ' τῆ Κολουθω Ἀπιγέ απται καὶ

του c. Mireris Calabriina appellari , qui ex hac narratione Apulus dicendus erat. 3 Sed tractus Hydriintinus qui an antiquis ad Calabriam reserebatur, in via erat Rinliae oppidum Ennii patria, inedio aevo Apuliam Telatus fini Calabriae notan ad Briutios translato. Igitii in Apulia reperium vixeriint, e recentiori loquendi usu alii antiquam rationem secuti, in CalaDria. Oeteriit ficile apparet inepte inc Calauriana appellaripodrain, quod in Calauris repertus sit Codo, e quo Auxeriin nostra exemplaria, nec quidem omnia iit infra videnimus. Eodem iure Qvinctilianum fixeris . Gallensem, quod eius integriorem codicem e monasterio S. Galli Potaius erilit ne alios scriptores memorem.

Haesit in io Pali. Vid notam priaetitioni Rhod in editi Pali. subiectam. Observatum hoe post Soligeriini ubonum a Mich. Nean dro, Gnomol. Lav. II. p. s. n. e. & Rhodomanno praes ad Qu. vii etiam Σμυρναιο nomen in titulo libri restituit, male deinde a librario, in iis exe lardius, quae annum I614 pra ferunt, omissum.

33쪽

Non praeteremula est hoc loco mira Barilesii opinio, mi ad li. β . at 9. ven ille putas Q intum Smyrnararandalabrum eundem O ra Quinis Eneso ininum hoc enominis similitudine, qiuu s ii Ennius Rudiis oriuntiis, Calaber fuit, noster autem in litiris editis Calabriis men gerit. Quae ratio quam vana sit, patet ex iis, quaena Mi disputata sunt. Neque constat Ennium graeceasi quid scripsisse, inulta, nuce graecis secit latina. Omnino hoc carmen Ennii esse non posse, lacile videt, qui legerit quare nae temere posissis videriae

g. XI.

Iam aetate vixerat Quintiis, haud mile-starii re Auctorum testimonia nulla hanemus neque enim lacidatur nisi ab infimae aetatis scriptoribus, Teterae, Eustathio&Schosiam Homeri. Quod aptae Suidam nul la eius fit mentio tarmin cine videri potest, cum is Pitire alios raptores laudet, Prorum stripta plane i teri id erum. Sed nec Orphica commemorare, nec Coluthi raptum, alia pie. Hoc saltem vicininus non inn tulissi hoc carmen Suidae, aut sis potius, quos ille 'cerpsit.

Si ipseni carmen inspicimus, ex unive so dicetuli genere statim apparet, illud non m iptum esse florenti,iis Graeciae reduc intaminata actu graeci sermonis piseritate. Hinc iam Rhodomannus, Cnaracter ipse camminis, inqxuu --ματικώτερον ἀmoratus , ostendit. eum civilii, qui ad lintrem Christi nati seculum Poena lepusissimum demelenes rapti conscripsthali

34쪽

SECT. I. DE AUCTORE.

rumque ista aetate vigentium, aequalem aut vicinum fuisse. Enimvero si dictionem Cointi, Collithi, Trypni dori,Mustei illum dico, mi Leandri Heriisque ani res cecinit Nonni ad examen criticum vocaris, s- milliniam & fere eantam sermonis ideam striicturaeque rationem deprenestiles unde aetate iurinae propinquos inter se fuisse ratiocineris amaecinnodonrannus, qu Cum nactenus consentio, quod omnivus istis poetis ii sub imperiitoribus Romanis florateriant, dictionem et raram, vocabulis exauisitioribus, comparationibus Homericis referram, communem esse starisu Veriam ad aetatem s tanti definiendam non satis valere piuo hoc argumentiam. Nam nec ista mini Trypnio, loto Col tho similitia tanta mihi videriar, tantam ille existina hat, sed multo propius admonrerin accedit noster; adeo ut, si e solo orationis genere iudicandum sit, an tiquiorem istis merito putet siquis; nec is meruela aenite vixerint, satis constat; moliunus aluein.*in, Suida teste, sit Ariasinio floriiit, Sec. V. eunte, incertiam est, an is sit, ciuiis trademus de raptu Helenae carmen Mini Pudem cum Nonno, Dionyὲ corrum auctore , orationis copia ooeseos italole magis convenire videtire, adeomi si ex dictione aetas aestia manda est, sitiem ad seculis initium resere posse, a Nonnum scripsisse constat. Sed omnino lubricani

piuo hanc rationem eiu nec continuatam per aeriues poetar in serieini eamus, ut in scriptiira vetere aestimanda lidrosin monumenti cliversis aetatibus exarata comparemus .in unitatoribus versetur sputatio, quorum alter altero magis felicius veterum metrarum sermonem expressit. Sunt utique in nostro plures dicendi formae, iae antiquis incognitae eam aeriitem pri clunt, qua sermo Graiecus e nativa puritate & nitore deflex

x te iam iudieabat Barthius Advers. Lib. II p. 62. mirerie inciri in Trypnio L p. VII.

35쪽

similia, quae cerrae aetata aut regioni equulem assignare non ausim, nilo ad proprias nostro lociniones resereri Pilanavis non negein posse aliquem, ii in legendis sequioris aetatis auctoribus me magis veriatus sit,in data opera eiusmodi dicendi forarias collegerit, magis prohibilia afferrein speciosius hoc argumentum XOrmare.

g. XII. Sunt praeterea in ipso carmine duo loci, qui temporis, quo scriptum est, norationem aliquam continent, quamquam non definitam. Apparet tamen vixussi poetam florentiDus Ronaa nomina reuus, quidem sub ini-

perratoriuiis Alter est Iab. XIII. 33s quo Calchantis vaticinium de posteroriina Aeneae latis & imperio rein fere poeta: D γαρ Aenea in θέσφατόν οστι θεῶ ν ερικυδεῖ βουλῆ-μων ἐπ εὐρυρεεθρον πο αλιο μολόντα κοιρανέειν εὐτοὐ δὲ δεος μετόπιGο αναξειν,

Quae sane non divinatoren initurae sed spectatorem praesentis Romanorum selicitatis lorentiae arguunt, ut recte ait Rhodomannus omnino toriim hunc de Aeneaecliscessu lociini, aliaque vivus Aeneae fit mentio, ita tractavit, ut Matificari volvisse Romanis videri dedeat. Dicas ante conditam Constantinopollini vixi e cum sola Roma in perii captu designetrum sed apparet, hoc loci, alienam futuran fuisse Constantinopoleos mentionem. Accedit, laod etiam post conclitani nanc urDein Roma imperii caput hanita fuit.

g. XIII.

Alte locus est VI. 3-udiatii laesa Goianoriina globo pressi, cum seris in cirio pugnantibus comparantur

36쪽

SECT. I. DE AUCTORE.

- - - τοὶ εν μέσσοισιν στρωμ' εὐτε συο μέσφ'ρκέι Ἀδὲ λέοντες, γαλέ- τ ειλλου, κακὶ τευχοντες λεθρον θηρσὶν ὐπὸ κρατεροῖς ο ρ ἔρκεος εντὶς ἐόντες, δμωας δαρδάπτουσιν, ὁ τις σφῶσιν πιυς ικηται. De venatione circens aestiariis, pesticulo Ronianis proprio, hic agi apparet, diserte omnemorantiirἄνακτες, a nomine Graeci Romanos imperatores a pellarunt. 3 Dubium tamen an imperatores Romanos innuat poeta, aut Constantinopolitanos, quum non m

Romae venationes ad imperii usque finem durasse, sed etiam Constantinopoli aliisque orientis urnilnis frequentatas fuisse constet, plane tandem sublatas uti An hasio, seculo . exeunte. Sed iam sit Theodosio, sec. IV vergente, launiis frequetriadantia nae spem eu-Ia, hactenus a pristina criadeliraris,Mserant, ut in- C ruenta essent dum bestiarii non ad morem cuni seris dimicarent, sed pugnae liusiurio spectatores oulereirent a Iam cum noster Smyrmaeus, orientali imperio uialitiis. hestiarios a feris vorandos destritat, riuietissimum, nationis genus halu improuauiliter coniicias, eum ante Tneodosii aetatem, saltem secillo IV medio vixisse.

s. XIV.

Eodem nos dedites graecae poeseos historia Nonini est, sub imperatoribus Romanis, scnolis per provincias

Sie Dionys Perlegetes, id sis sterio vixit Vs. 31s.

Ad quem versum Eustath aνακτον δ π- ἰύειξε, φασὶν, δει - γῶς, ἔτι υ - ων παπων αυτὸς ἶν, αλλ' ἐπὶ τῶν αὐτοκρα- vid Gorii Thesaur urit clip ctor Tom. I. p. ars Tad. VII. Diptychon Areolaindi, insulis a so6. ab XI. XII. Anatastasii, a D . miano es doctam . . Muliae I avniensis, nunc Theol. Prosessoris, commentationem de genio, moribus

37쪽

instinatis, inprimis Romae, Atnenis, & deittite Constantinopoliateria graecas, tae sim Augusto latinis Musis cedere coactae iuerant, sensim convaluisse & cpiasistitutas esse ex exsilio. Hinc lamini ut primunt singuli

existant poetae Graeci , ut Oppianus, αλιευτικων - ί-ter κυνιοετDM. auctor , Nestor Larandensis , et pie Pi- finde filius, i mytnologica tractariant, Soterichus Oastra, sist Diocletiano, in Dionysiaca sive βασσα κὰ.sci ipsi IV libris a Mox sub Iuliano, magno veteriam literarum latitore, promotore, eiusque successoribus plures inclaruerunt poetae Graeci Florrueriint tum Calinus, Iuliani in expeditione Persica comes, qui eius res contra Petias gestas heroico carmine melctravis Milesius Smyrnaeus, omni carminis genere clarias, ut ait Elinapius 4 Ammonius, qui bellum Areadii cuni G this cesta ipsit, citae seculii IV initium. Nonnus Di nysiacorum auctor Oiristoc riis, qui plurima scripsit versibus in uitriis Isaurica, sex libris, stibis, ast so Agathias Hinaeus historicus, carminis Daphniacorum Libras IX. auctor Marianus foeciindissimi ingenii poeta secundKini Suidam Collutius denique solvisse etiam nryphioatarias miliaeus, auctor amoriin merus Iaeandri , circa haec tempora vixura Vulentiti . Videmus nic, praeter nostr in alium Sinyriiaetu fuisse Milesium, quem Barthius pro nostri carnainis auctore na. Iniit, ultirimos noriti poetariim in argii metuo hi storico vel myinico versariri esse, cuius vilium,ini maxime tenui e videtur nomines. In hanc rei aetatem fortasse reserendus sit Quintus post nae minirempora plane obmittiteriint graecae uiae, ire ullus

Nicephor. XIII. 6.6 id Suid. h. V.

38쪽

memorariar signus poetae no ine. Videtur a et Qui trus primis nullis aetatis poetis, qui sub Iuliano floria rarit, adnunierandus potius esse, quam serioribus, imgentileni eum fuisse tota carminis mitioin inprimis crebrae caeci lati desci ibriones declarem Accedit muκlinis eo loco, io ad christianum dogma de coelestibus p--- nisis infertio illusisse videri potest, L. VII. 87 ad ciuπελει ἀ- ρώποισιν, ut aliunde ductum esse innitare.

Barthius tange antiquiorem putatii huius m minis auctorem; irem suppressum sui e iam in antiquitare, iod omero adtexere aliqvii voluerit. Idem deinde e Ioe: labra XIII. 3 o. in memorarii genus Aeneae, colligit, vixisse eum sis Caeseribus au Augusto inde Neronem in no enim delacuta stirpem ullam, qua deleta non amplius ab Aenea oriundos dici potitisse primipes Romanos. Recte hoc, si in scriptore pedestriavi historico verseremus; sed poetae licuit omnem Caesertim priγsapiam 4νο Aeneae iscere, cum ista aetate non mulo imperauores, sed omnino Romani Aeneadae dici ament, uippe ad iraianos oraginem reserentes. Sic in duoviis epigrammatis, quae Hadriani Caestris nomen praeserunt ,

Ζηνὶ τόδ' Αἰνιάδης Κασίω γαζιαδε ἄγαλμα

κοιρανος ἀκρώπων κοιραν ἀθανάτων.

in altero Hector iisterii Achilli dicere Similiter in Inscriptione Triopea, Iae dedicationem sintulacri Regillae, Herodis Attici uxoris, continet, Scilicet Romana erat R ita. In e in carmine s. 27. est Mνεάδαι pro Romnis.

39쪽

g. XVI.

Ab his rem multum Nini, recentissita interpretis Galli, nurum, sententia, mi in praelatione Quinto gallice converso praenalis pag. XXVIII sq. Enros undecim priores carininis nostri antiquos esse, reliquos tres a criticis in dubium vocari, nec Quim esse posse in nrmata ulule etiam loci de Romanis Lux XIII. 34 sqq.fidem ac sensum ladefactare conariar Idem ramen, pariam sui constans, nos ipsos si os posteriores 1-lio putat antimi res esse, rem e nostro hausae opinarur pag. XXX. imaginem Quinti a Musis inspirati beatis o XII. 3o8 operi pretiefixit. Sed haec ut uiter se iussona, ita sine alictoritate ac riuione posta sunt. Nevis enim ullum criticum noniuravit, ii iiDiis XII XIV. alii auctori trilniendos censuerit; nec est ea is Gonis in elocutionis in his libris diversirus, quae

alium auctorem arguat. Quae auten in extremis praesertim libris oc ui runt, levitis tacta is igentius tractam, ad sestinationem potitis poetae, ad finem properantis, reserenda esse, ex iis, irae uilia Sectione II. disputavinitur, nranifestum fore spero. Idem auctor in dissertatione torno alteri allexa, istius decreti Diitiis, universim hoc carinen ad ipsum, meriini resere videtur. Honieri/in, inquerin pag. 33 sqq.vulgo Satvriraeum nabitum fuisse, &melesigeneni appetiri, mele fluvio, Smymae propinquo Iani Qui ti carmen in Codice a Bessarione reperio myrrariis me gessisse, lippe a m mpilatore, communem opini nem secuto , pro Homerico navitiam. Sed in eodem Codice, cuius titillus obscurior lectit, praeterea lectum filisse Cointi s Corinthi nomen no pro auctoris,

nain perperam acceptum, cum rhapsodum tantum L compilatorem carminis desigmaret Rhapsodos varias It mericorum astorianaiae carminum particulas consuisse. publice decantandas harutri unam collectionem desiisse

in imorte Hectoris, aliam res ac posteriores ii te ad

40쪽

Iera, vi in recentissimis rannim a librariis e Lita XII se XVII.

inim naenianissim a Quinto descriptos esse, ores Hem lis. Quam autem ille tabet rerum I dimis in seu oEinγm l expretarim cripssi nem, ea plane esia est Quinti nonune publicavit ex Aninologia Minc Bitis serna A. renes 3 non est Qvintri epigrammata in Amnologia & Analectis. 4