장음표시 사용
51쪽
exemplar commisit non iidem loco aptissimo, sed nactenus circumspectiori usire iii cio, iuul non Deas vapulantes induxit, sed an essem potius colicui rentium
piter, N. 7 qm aliquando fatum clissere, VIII
4 a. mutetire tamen illiu non potest Fato enim, ouod αιτης, μοιρας, Κηρ, non,ine venit, etiam Ira subsunt. II. 7r. III. 647. XI 27 'φ Cuius rationis iam seni na sunt apin Homeriina, vul Il. f. 487 sq. iram ne. 433. quamquam apti nostriim esset tilis enuntianir De reliquisi sis, ii passim immulcentiir, Aur ra Thetide Musis, ni nil attinet dicere utitur iis D ta apte, nec sine Veterum carminum, quae eum ueoculos habesne uise videbimus, exemplo, cui etiam hoc sortasse debet, quod Mercurii, ciniis in Iliade se quem est iniusterium, nusquam nieminit.
Quod in Isiade ad variatulam nai rationem haxul parum consere, in novi fulsinde heroes, via personae in scenain pririlucantur, laetis Viritu insignes, eo are sicio etiam noster usus est, tamquam eum ultro ciu daniniolo huc ded etia carminri argumentiti a Sic Ii-her I. Penthesileae, ED. II. Memnonis , VI VII. urypyli VIII. Neoptolemi, lX Deiphobi, X. Plutinetis, XI. Aeneae αριστεiae exhibet. ore praeterea singui mini heroiun Mne tueriir. Nestor priuiens 4ri victus, sapienti consilio saepe reni Graiecorum iuvat. Ulysses cum priuientia calliclitatem coniungitin in rebus geren- sis dexteruatem huic rii testuatinis Nellicae, equi lignes inventum tribula poeta, XI. 338. XII. 26. Fortes strenui sunt emnon aurypylus sed ille uni nus magnanimus, modestus hic ferox in hostem ea
I id. I.ilγ. III. st 3. V. t 39. monitu vilicia amoriun invi si ah Aehivis avertitura is Podalirium a nee sibi inferenda revorat VII. 38. Ma praematura urbis onus-tione Aestivos d*hortatur.
52쪽
sim laeviens, Io VI. Philoctetes meoptolemus pugnae insectibiles, utpote nori latores, vel soli umbem oppugnant, reliquisis dolum converias XII 83sqq, at quidem inprimis, in apud Horatium Amilles.
Mnpiger, iracundus, inexoranilis sistitur. De reliamiis non opiis est singulatim diuere, Puri aut ex II mero servatos, aut novas periona in steriai Gniduit
his numerorem venustitem Quersuum
μιαν, io artificio nulli veterum epicorrum cedit, plurimmis praestat noster: nelae enim praeter Apollonium Rhodiurnis Nonnum sicile reperias, qui plus studii in Versu hexametro exposiendis adstinnierit Palici iunt versus, in qui is caesura ingratior videri possit, rari hi tus, sique pleriinlinae Holneri exemplo excusabiles saepius breves syllabae propter caesuram, aut sequentes quid praei luctae, contra ante murum cum liquid em reptae, ut M'ς μαρος, σταθιδες, πότμος, prona a brevi. 2εμεθλον, μιχλη, n etsi correpta, alia etiam in
his modis veterum exemplo, modo analogia se tueri potest noster. Etenim si Homeriis non chiDiravit in rὶ, κα- ultimam priΜllicere, ante Wων, vittae laene scio, tu IL, . aas. 3ro. d. λ . 9o. iictu nostro I ceat idem frem e in similiDiu particuli περὶ ποτι, - Saltem his lenis carassius flux , e me Pudem se si pariam nutariar
Particillaincidi, Homero pleramque in hiati positam, nosterita adhibet, ut a si vocalis i. Ios. n. H. 343 499 quod tamen etiam est Il. U. 94. pro , quod
apud Homerum eum dis minate legenduin, o , nostro pleramque simili ni Alo ponitur vid. I. 42. 44. Hibi tamen spis itus, qui Sigammatis sustinet, nulla ratio hiletur, ut I. 118. 66. II. 289 e. qine loca non austra sum mutare, inprimis mani si lia apud alios poetas occurrant Getrauin
53쪽
His elocutionis poeticae virnitibus, hac minimoni ro similitii line iactum est ut hoc carmen, ex Io in Italia innotitit, cupitis lectum fuerit cinagni hisitum a viris doctis r Multis laudi is illud praedicant non tantiun initi scriptis exempla inusin editionibus illiu vulgarunt, ut Consturtinus Lascaris, Freigi a 'n
domannus, m etiam alii iique exercitati in arte criticit viri Barentiis inprimis valde honorifice-nostro iudicat, Homero pinximum dicens divinum podram poetariam omnium post Homeriit praestantissimum; 4 optimum
poetamin solum dignum Imman. Heinsitas; μηρικώτατον αγλαφυρώτατον millius. ditibus elogus, vagis maximam parten in nimis mapidis, lubens adiungo verissimum Heynii, summi viri & gravissimi in ius Dusathitri iti licium qui nunc poetam censet non infimo
Conrado Gesnero magno viro in desiniis suisse testatua es-stiehon, quod exmplari suo instripserata Gesnen calari finaeda a Tigurini. diu cupio , M sua fata finane. Mutat Spontanus in ed. dysseae Bas. 383. s. p. 3aa. Vid mus praelat mi Quinti Cod intriti a8 ap. Imaris. 3 In epistola nuncupatoria Quinto pratefixa Καλαβρος ουδεν δεαυτου μέρου-τὲ ποιῶν Ιεινοτατός τε καὶ εὐψυΦα απέ
manni eneondum Quinti vid in praes ad edit esus sol. 6.4 id eius Adversar Iavr H. p. 68. XXI. p. ioar. Inp inrisII. p. 69. Non exstat, inquit, inter tot poEras ullus aliiquis, qui Homeriti vel aemulari tanto cum Gineessu potuerit, eum hic ita prorsiis eum exprimat, ut ipsum Melesigenem, paucis locis , qui elaboratiores aliquanto sunt, demtis hille so to auctorem datura fuerat posteritas si vel hoc nomine seripsisset, vel naentiri sineret curiositas tot antiquorum, qui Honi rica summo iusto undique inquirenanti. Cf. eundem Advers. IX. r. Mad Clarusiani rapi Proserp. io8. ad stat Achiil. II. 396. Plura de Quinto liuileia collegit doctis . Merrlah in praef. ad Tryphiodoriam p. Lxxx. in deserit me non opus est. Vann erit. p. 343. In vetere praesitione coluthi dieitur ' --οιῶ Κι - , iod tamen ad continuationem potiu4, quam ad imitationem Homeri respicere videtur.
54쪽
laeo nabentnam, in quo esse loca me ain praestantiore quoque poeta haud indigna. Sed non opus testimoniis, ubi res ipse loquitur Turo provoco ad se svi cuiusque, qui legerit ipsem carmen nec tuo fore qui non illini Colvino aruphiodoro, inqisibus phnisses exquisitaein vectoriam orsaariis venae poeticae exisguitatem male con enlatu, aut onno tunsido sinelegeis consilio evaganti praeserat. Et si e fragmentis, quae ad nos perveneriant, inficare is est, etiam an quioribus, ut Lestheo, Stasino, Antiinacno Coloph nio orationis ornarii, versuum nitinero cing nii Germinis nostram haud cetare, anarinare ausim. ne ipse cilpiduni poetae me laiulauorem agere videar, non silentio praetermittam quae in no carmis ne iure reprehendi possunt. Scate illud repetitionibus, exaggerationivus, sententiis nocis communiuiis uitempestive intrusis, porro locis languidio tenuiter enunciatis , Ve ibus otiosis quormiri quamvis naud pauci supposititii censendi sint, .serius illati, restam tamen longe plures, pios ab auctore profectos esse, negare vix possis. Quoriani omnium exempla quamluam passim o curiant, Medam inae in margine notitia videbis a
ad Virgil. Atii. II. Exe. I. p. 274. d. V. Repetitionis exempla vi l. IV. 38 ῖ'ημος. so . χωρον. V. 498. μέγα. VIII. v. λάβρον &e subinde repetit καγχαλόων, μένωt. Eadem sentenim repetita l. 3 8 sq. V. 29. I. 3 4. IX. 49o. XIV. r. a. Exaggerationis l. 49 . Coeluin terra tremunt sub pedibus Aehillis memnonis III. 39o. V. 81 magnivido Achillis, Aiacis xl l equi signe descriptio,
enumeratione facta ultra triginta heroum , qui eum ingressi sint,' pretiemissa Musariis invocatione, ias rara grainvissimaen. Tum in pugnariti descriptionitrus recurrens Jαμνασο μύρια φυλα ωχωρος ἐστεiνετο νεκρῶν. II. 337 486 6 a. l.
a 34e Tenuiter dicta Vid. III. 339. V. a 9. 33. TF. V.
XI. L q. 384 sq. XII so ' I portenta Traxine excindendae.
55쪽
Verbositati adeo indulget, ut saepe praeclaram Iocos perdit, mini fastidis in hi sigmatione lectoris, dum nec
filis nec ni tum reperit unde non plane a vero at errat Paum, adeo vectosum dicem, ut si otiosa perflua tollas, tertia pars decedat operi Poreo in viti nimiunam o Mirendum qiuri aluitiando male connectit narrationem, ut V. 278 ubi lyssi αἰκισμὸν in Tr iam ingressum, X. 34 ubi Helenum ab Achivis ea ni in QPalladium ablatum, res ad summam carminis magni momenti, in transmaria tantum attingit. Similiter quae de Graecorrum in Antenorem clementia, XIII. 293. de Cassandra a Aiace violata XIII 42I de deletis Acnivortim munimentis XIV. 63 sqq. nauantur, pariam apte praecedentibus attexta esse qiuvae vulet Denique reprenendi possit, quod cum Iliaden continue poeta, aliquando, quasi consilii oditriis, aut repetit ouae in hac
iam occupata erant, tu descriptionem armorum Acta
lis inprimis clypei ualem longe alium nobis extadet, domum Parulis, Iab. I. M. coss. Il. ζ'. 3r3. aut aliter narrat, ut Iiγ. V. 236. ubi Vlysses dicitur Achillem adis duxisse Atridis adiutorem a I ι as 3 Peleus eum e Phthia mittit Agameirinoni Iab. III. 23o. aras, qui caesiis narratural uer'. 343 Pl. Quairimaain Haec familiis aut desendi aut excitiari poterunt suis locis
Caeterum ni nam non eo valebunt apin aemio res arditios iu ea loent, quae de carminis virtutibus
supra licta sunt. Concedent illi, carmen non satis sibi constare, sed varium esse, inaequabile alia mimo poetii signa esse, alia declamatorem, grammaticum sapere. Insunt tamen longe plura mellioris venae indicia, omnino dictio simplicior q in ista aetate e spectes, antiquitatis quadam specie venerabili Militquidem hoc statui posse videtur, filisse auctori magnum vividum ingenium, veteriam poetarum stilisto in
56쪽
Iatione muritiam naevos, quos reprenendis iis, parem
ab ipsa ingenii iste te auxuria, ne iii liciori tilino regeretur, prolactos esse, panim e semili, mio seripsit, vitio ei ad raesisse, quippe muri rhetorico orn
tu augendisque in Gracula rebus Electaretur. Qimpono eum Vetera carmina cyclica ante omitos aditisseminitari non possit, de quo mox plurinus; nonne somtasse his quailan tenus inbuenda sit arminis inaequat
m, Etenim Arctini Aethiopiclem vi poetica longe praestitisse Iliaci prevae estnei, adeoque dive o ni is a
sicere debui e Quinti imitatoris ingenium, apparet; ataue ninc sortasse ea pars quae de Penthesilea m n non agit, eminet in hoc carmine. Denique quoties carmen legi atque relegi, isti o se mini obtusit suspicio, illud non vitii in auctoris manum expertrum esse, i priniis in extremis libris, ininininis sunt alia neglige tius dicta, alia leviter tacti, ut de Palladio ablatola, quam tamen Lestneum tractiisse constat adeoque hoc posima longe aliud exstitiariam fuisse, si poetae Iicuussiet linum ei admovere, Cresecando otiose , primo imperii effusa castimndo negligentitis tractata corrimn-do, opus expolire atinae ei ficere. Inio affirmare ausim, posse diuueni, cui sitis sit altilaciae, setas alunio ce tenis versiinas, & paucis, continusurae cause, mutatis, hoc carmen ita iuvare, in clectu multo iucundius, continuatione Iliactis lignius exsistit.
Dinistrem Oinnii, unive se spectaram, valde convenire, supra iam monuimus, istavis carmen inspicienti patet. ani, colore oraitionis & phrasinus Homeriina refert, quem ita inibibisse Vuletia noster, ut haud raro integra neniistichia Homerica servaverit. Sic Iad3. I. 28o. ιτάνοιό τε λευκὰ κάρηνα ducta sunt ex Il. 869. quamquam prima vox in nostrum a librariis illata.
57쪽
S. V. Sunt tamen in victione vitiis earnsius quae propria Quinto appellare possis, non quulem nactenus, ut ipse solus iis usus sit alia enim nile mini scriptoritari eius
amatis communia, alia antimitoribus, quae securiis est, Grinininus naurire potuit; sed quatenus es Homerico usu sissertim Ornitur autem aec proprietas tam
in forinis singilliu iis, iam in constructiones usu, cabuloriam, vocabulis phrasibiisque non Hoinericis Ad istas refero iἰ- . Lib. II. 87. νηδυα, I. 6i6 622. IV. 219. XII. 36. XIlI. 38. ὀφρύα, IV. 361.ιξυα, XI ao I. pro quilnis antiquior usus nabe νηδίν,-ῖζυν, rei quamquam analoga in cur runt apud Homerum-ευρεα, noster alibi etiam scribit, ut I. as6. 27. Porro ηονε trisyllalniin, contracta forma, II. 333. III. . sor. IV. 8r .alita , mina apud Homeriina su ηιοιM. Similiter,σμαχ conum pro ' ριγαχε, II 6os. I. 6or. XI. 8a XIV. 436 483. 33. quae forina apud Homeriam non occiariis in tamen περιαχε πόντος iam apti l HesuNlum Theog. 678. Συνέδμαξε, activa sorma Iau. XIII. 18s. Denique huc reseram possis foranaintivi pluralis iis , χήρεσι, tam frequentat noster, v.
Maioris momenti est alteriina genus, quod similam νσborast turicturas O instructiones complectitur. Quo referoci pronomen or pro insitivo adnibitum. Certum est
58쪽
hanc voculam apud antiqiuores poni pira casu tertio, iusit aύ . Sunt tamen Vin apiti ipsummontemna loca, Wribu αὐτο significare potius uteri possit, ut Il. M. 324. D οἱ - γερασκε, qui aptis patrem Consenuerat. χ . 439-niarinis . i. Adde ins . . a 8. Odyss et . 248. In quinus locis Pimnlaam Oa d rivi vim vere naMat, cf. B. O . 62. main 178. x tamen hic usus eo valuisse videtur, ut seriores poErue lautit Tam pro genitivo usurparent. Saltem apud Zuintiini nostrum hunc istini vix negaveris. Cf. I 24 4-οιαμαρρο τυτn αλευαμένοιο. IlI 2I6 ἀλλα οἱ συκέμέλμου. 64s. οἱ κλέος, laticlen eius. VII. 1 a. o. ao8. 246 384.389. VIII 3r6. IX. N. 4. u. ar. XIII. 34. XIV. 242. Quae loca omnia mina Patrimo coriagere velle, tenim inuis esset. Recte noctiam viderat Rnod mannus,mieni semitus non dulsitavi pronomen 1 uno Caltero loco reponere, uiri ex editionitrus aut libris exciderat. In quo gratissimum mini fiat consentientem videre Q.
Hermannum ii ad Fhic pag. 793 I. usu pr nominum p apud omneum & Quintiini docte .suNiliter egit; leni inien in hoc seciui non possit ni, quod I pira a usativo poni censet, III. 7. 3 t. VII. 364 a plane abusulare .X. a. VII. 48. Aut deinnique pluraliis signinotionem navere IIl. 736. VIII 347. Etenim istis locis innidiis avi interpretiuionem aliter institilentam, aut lectionem ementantam esse, mihi quia deni persuasum est. Idem statuo de .., - pleonastice posito VII 4 4. IV. 4 s. d. quilitis omninus suo
loco monetariana Frequens est nostro OUtiviu absolutus post dativum rmiae constrilebo, quamquam veteribus non insolita, raro tamen occurrit, ut Odyssici'. 236 ἡμῖν δ' ἀυτε κατε- κλασθη φιλον ἔτορ, δεισάντων ωόγγον, βαρυν αυτόν τε
59쪽
κατεκλάσθη φιλος ἔνδον, ἐλπομώων -- locili similliamurn IX. 76 inprimis post pronomenis , pr αυτ i situm, ut II. 234. μεμαλεον δε- ητορ ιν στηθεσσιν ὀρινε βλημένου. IIl. 84 εκ δε οἱ ἀγα ἐσσυτο τειρομένου. Sic III. I 4 r. a. 3M. I. 364. VII. 339. IlI a98. tu o4. XIV. 76 378. in e lutonilitis praecedentibus. His tamen duobus liuis, quoniam vectum eqssitur, mesui ciun Rhodon anno dativum substititere, ut o cinnior esset oratio; iampiam fateor genitivum ferri posse. Similiter post σφὶν νωι, dativos, sequitur castis secundus V. 492. XI. ali i6a. t V. 37o. 33 s. X. 3r Oeterrum nolim mini quoviani disputare, qui unum aut alterum I uni aliter explicare maluerit. 3 In usu optativi cibHunctivi post, &avcal quantita differt a ratione Honterica Nae cum Horn nisi iunctivo uti soleat praecedente fiaturo aut imper truo, optatio alitem ubi praecessit praeteritum exempla vide ap. Ill Heynium ad Il. IV. Vol. IV. p. 666 seq. noster plerii que rem invertit, ut IV ao8 οὐδ' ἐλασαν μετ-αγειν βόας, φρα νέμωνται. V asη λέξατό με οφρ' ἀφικώμαι. adde IV. 37s. 484. V. 27. . Contra
60쪽
περες. VIII. 464. π τ' ἀχρις κωθαι, IX. 3 6 ουνεκἀ οι μέλαν λκος ις ιστέον χρις ἱκέσθM. X. 273. καὶ ἔνδοθι μυγις ἱκέσθαι. Sed propius inspicienti patet, non unam es horrem locorum riuionem. tenim pri res duo insoliti niuit a ni posteriores assecti sunt. Remanet igitii uniciis VIII. 464. ii tamen nec ip mendi suspicione caret. Iri missius ad singula loci diceriir. 6 Verbum, , μαιμαώ, -Μ Homero lantiqui vibus poetis absoliue ponitiar, nostet modo cum accusativo hingit, ut II. Dio in ecfire. XIV. 16. -δσ4 addito, II. Iio in Cod. omeens, VI. 4. πολεμον μεμάασπ au πότι, XIV. 46s modo cum dativo VII. W7. μαιμόωντες 'Αρηi, VIII. 46. . 7 μέλω, μέλει, apud Homeriana cum dativo personae construitur,in nominativo diem, ut Wa-- -m a μέλει. aut cum genitiVO, μεμηλω τι , Il. 297 469. Quintus cum dativo Dieeti iungit, IV. 99. --- μεμελημένον τορ ἔχοντες. Et mox sa9. X. 34o loco minisespecto. Eadem tamen constriimo apud alins straptores, quamqiram non antiqDissimos, occurrit, ut suo loco monebitur.
Vora bula & phrasti non Homerieas, quae sunt teriturugenus proprietatum, paucis indicare satis erit. Tηθd pronian adhine II. 36. V. 4. 398. M. 438. κου δέη, quod Homer assiectivum , pro abstant, X. 26s. 322 434. Calibi in tamen κουρίδιος Γλος. Odyss. O .