Biōnos kai Moschou ta Leipsana. Illustrabat et emendabat Gilbertus Wakefield

발행: 1795년

분량: 133페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Ver. 12. Sic scripsi ex ingenIO, Vice ακουειν:poscentibus omnino linguae ratione et auctoriam

112쪽

ANIMADVERSIONES

usii. Φιλεειν, Ut αγαπαν, luc loci Valet contentius e. Rem statim agnoscent eruditi. It li. vi. Legitur in Stobaei strin. lxi . . Ver. I. Utroque in loco scriptum veli in 'ηρατο. Ver. 6. πασχε δ' ἁ ποιει. Sic Achilles Tatius, viii. init. Και, 'A ΠΕΠΟΙΗΚEN, ΕΠΑΘEN, ηχειρ. Vulgata, longe stultissim, πασχε δ' αποινα,-luit Valchenaerus. Neque aliter sanA CIanagoras, ep. i.

Hiic egregiA facit Achilles Tatius, i. 18. Urem non Ceperiant e litores, Moscia versibus halid du- Ne inhiantem: Γινεται δε και γαμος αλλος ὐδατων, διαποντιος' και εσον, ὀ μεν εραστης, ποταμος Αλφειος, η δε ερωμ ενη, κρηνη Σικελικν λα γαρ της Θαλαττης ὁ ποταμος, ως δια πεδιου, ΟΕXEI η δεουκ αφανιζει γλυκυν εραστην ἀλαυρω κυματι' σχιζε- ται δε αυτω ρεοντι, και το σχισμα της Θαλαττης χαραδρα τε ποταμ α γινεται' και επι την υεθουσαν

113쪽

ουτα τον Αλφειον νυμφοστολει. 'Oτ αν ουν η τωνολυμπιων εορτη, πολλοι μεν εις τας δινας του ποταμου καθιασιν, αλλος αλλα, δωρα' ὁ δε ευθυς προς τηνερωμενην κομιζει. Και ταυτα εστιν ΕΔNΑ ποταμου. Pro Μoschi ου μιγνυται eleganter variavit Hκ αφανιζει scribens: i. e. non facit evanescere dulcem aquam fluvii salsis fluctit iis immiscendis: confer nostram Silv. Crit. iv. p. 234. v. p. I 55. et Videbis inscitiam nonnulloriam Tatii locum immutantium Verrum enimvero sic Moschus est omnino castigandus: αγωγ κοτινηφορον υ δωρ, Eδνα ΦEPON καλα φυλλα Vel sic tamen displicet repetitio, neque Venustatem Moschi sapit. Leσendunt igittir, vel κοτινη- ροφον, Oleasras inumbrarum; vel κοτινητροφον' siet enim de Alphre Plii lostratus, icon. Γ. 6. Κοτινοι τε αυΤα περιτεθηλασιν. Nec tamen dissimulem, nostras suspiciones partim infirmiam imitatione Nonni, in Dionys. lib. xxxvii. partim confirmaam; sed infitinari ma gis: Και Σικελων Οχεων επε σατο πεμπτος Αχα ς,οιστρον εχων Πισαιον ΕΛΑΙΟΚΟMOΥ ποταμοιο 'Ιπποσυνης ακορητος' επει πεδον ωκεε νυμφης Αλφειου δυςερωτος, ὁς εις Αρεθουσαν ικανει

114쪽

UH α οχην valet απλυτον aqua dulCi non immIL-.ta, clituta, vel tincta. V1de sis Anthol. B laei, P. 155. Caeteriim, phrases inschi, νερθεν ὐποτροχαει et βαθυς εμαινει, ex diametro opponuntur locutioni Homereae in loco notissimo, Il. B. 754. ΚΑΘΥΠΕΡΘΕΝ ΕΠIPPEEI, τ ελαιον. Ver. 6. Ita levi transit agmine compactoque fluvius, ut non sit ipsum mare praetereuntis con- scium.' Si memor Moschi fuisset Hemsteritu. sitis, a solicitando Luciano, mar. ilial. 3. 12 procul dubio tenuisset. Sed in maxime opportunis est Luciani locus, et Moschum plurimis illustrat; ne-mae non obitῆr a me praeclare castigabituri D-το, ω Αλφειε, μονος των αλλων ΕΜΠΕΣΩN εις το πελαγος, ουτε ΑΝΑΜΙΓNΥΣΑI τη άλμη, ως εθος ποταμοις ἀπασιν, ουτε ANAΠΛΥΝΕΙΣ σεαυτον λα-χυθεις, αλλα δια της θαλαττης, ΣΥΝΕΣΤΟΣ και γλυκυ φυλαττων το ρειθρον, αμιγης ετι και καθαρος,

οι λαροι και ερωδιοι; και εοικας ανακυψειν που, καιαυθις αναφαινειν σεαυτον. Din Ingredientem alloquitur Neptunus. Aναπλυνεις vem diluis, et staveria liquorem corrunipis. Vulgo Ineptissim8, αναπαυεις. QuIs autem nescit του Δ Et Λ mutationes Per omnem malogiam in atrimo habuit Moschum

Ver. . . Diuidua coi jeceratai legendum. Κωρος

115쪽

Ver. 4. Ita, pro libroriam εκομισσε, nescio quo auctore, BrianckIus: vere et eleganter, VIde Ver. 2O. Nemae aliter pratis proprio Marte restituerant Callimachi hymn. Del. 262. Uaam noverim

116쪽

AΝΙΜ AD VERSIONES

bit protulisse. a. Xρυσεα τοι τοτε παντα Θελειλια γεινετο, Δηλε',

alios praeteream in trita re :Jam ver4s Comites, quae mare temperant, Impellunt antinae lintea Tliraciae. Ver. 1 O. Pro κολπωσαντες, dedi ex Coriectura

quod facilius videt tir et Inagis poῆticum: Conferas dicta ad in h. H. 1O5. Neque aliter, quod semvidi, BrOddeLIS. Ver. 15. Hanc elegantis itinam dictionem reposuimus vice lectionis insulsae καλλεα: quana etiam statim praecessit καλα. Scriptum erat scilicet γλα- νεα: cui partim discrepat libroriam cori uptela, si

Percurras oculo naritas hilariam literariam ductus.

117쪽

Vistim est etiam sisti cere, ad exemplum Valc-kenaeti, sed plenIus, auctoris cujusdam hucolicIdelicatissimum fragmentum ex Anthologia: e quo penA credas Virg1lli Gallum profecisse.

Atque utinhm ex votas unus, vestrique fuissem Aut custos gregis, aut maturae VInitor uvael Apium magister vel de hominum iniuriis, vel fortunae, queritur: nIsi sit figurata proritis orat1o.

ADDENDA.

BION. Id. I. Ver. 21. Ut noster, πενθαλεα, νη πεκτος ' ad vectum Tacatus, ann. xvi. IO. Impexa luctu Continuo: sic ut ante me recte v1derat Pela- VIus reponendum pro implexa, Inscitissimh obstante Brotiero. Ver. 24. DivInationem meam et firmat et il-Iustrat Antipater Sidonius, epig. X. Τουτο τοι, Αρτεμιδωρε, τεω επι σαματι ματηρ

118쪽

ADDENDA.

' Vm'. 33. Suspicioni meae de hoc loco faveti Lon'gus, P. IS. Εικασεν αν τις και -ς ΠΟΤΑΜΟΥΣ ΑιMIN, ηρεμα ρεοντας : sic enim in nosm e pectes frepere, vel murmurare, turbiduis ob dolorem suum fluentes. Recte quidem Aere dicuntur fontes, attatim A siccae telluris foraminibus, ut ex oculis lachrymae, bullientes ; non item fluvii, se nis alveis decuraentes. i tu Ver. 44. Firerat vulgatum et Silentarius, epig. 33. dulci caniane: dου γαρ, ιδων σεο καλλος, απειργετο XΕΙΛΕΑ ΜΙΞΑΙXEIΛEI συο, ροδεων ἀβροτερω καλυκων. . i ter et sinsilithr Lucretius, iv. J1OI. e

oris, et inspirant, pressentes dentibus ora. Achilles Tatius, si . 37. vocavit hoc MIXΘEN φιλημα. Ver. 51. Mintis vera est, quae nobis videbatur certissima, et quana recepimus, Pierioni emendatio. Scribendum est, vi more et minore mutationet. Φευγεις μακρον, Αἰωνι' ΚATEΡXEAI εις Αχε

NHail suavius. Positariam pater, Od. Λ. 474. Πως ετλης ΑΙΔΟΣΔΕ ΚΑTΕΛΘΕΜEN: Nemae aliter Euripides, et alii benis multi. Mille,n1 fallor, loca nullo negotio tibi praestiterina emendata ex hoc uno fonte, και nempe Pro κατα, et κατα PN και, per vices positis. Vulgb, και ερχεαι.

119쪽

ADDENDA.

Μ1ittas est Bion in his ασυνδετοις, quae sane vehementiores affectus lugentium potenter exliibent. Vide uv. I. 2. 29. 69. 77. 97. 9S. Vere. 54. HaeC Proserpinae mentIO, et mox adfinem, non est otiosa loci communis sorinula, sed inde Vina propriam nanciscitur, qudd illa etiam amaverit Adonin. Ita Venus de Cupidine loquens apin1 Dacianum, deor. dial. xi. Aρτι δ' ες τον Λι- νον επι το Ασσυριον εκεινο μειρακιον' ὁ και τη Περ- φαττη επεραστον ποιησας, εξ ημισειας αφειλετο μετον Ερωμενον : Ialsi omnia de hac re tibi praestabit Ingens Hemsterhulii e 11tio. Ver. 71 . Hinc profecit Achilles Tatius, i. 13. quod nemae Bergerum latuit. r. 96. Porira, ex hac notione Vocabuli, Maod furcissis extritilere volueriint viri dom, perulei vis Pindaricae γνωμης in Ol. xiii. 12. loco ne ni intellector ΕΘΕΛΟNTI δ' αλsξειν 'Υ ιν:AEquitas. Iustitia et Paxpossunt Injuriam propulsare.

120쪽

ADDENDA.

Id. V. Ver. 3. Majorem sane veritatis speciem doctoriam vIrorum coriecturae, Μοισα ViCe Μοιρα, praebet Dorum orituγgraphia; sed initium Misopog. Iuliani me tantlim non poenitere facit mutationis. Ανακρεοντι τω ποιητη πολλα εποιηθη μελησεμνα και χαριεντα, τρυφαν γαρ ελαχεν εκ ΜΟΙ-PΩN- Αλκαιαν δ' μκ ετι, ΗΓ Αρχιλοχω τω Παρια, τρο μουσαν εδωκεν ὁ ΘΕΟΣ εις ευφροσύνας και ηδο- νας τρεψαι-: uta videnter codd. similiter variare. Confer incert. epig. cxxii. in Briinckii analestis. Id. vi. ver. 1O. Exemplum vocis Iμερος praebent Antip. Sidon. epig. lxxvi. Antip. Thess. XXix. et Leonidas Tarentinus in cultissimo poῆmate:

Ταν εκφυγουσαν ματρος εκ κολπων ετιAφρα τε μορμυρουσαν, ευλεχη ΚυπρινIδων Απελλης, καλλος ΙΜΕΡΩΙ Α Ν, ου γραπτον, αλλ' εμψυχον, εξεμαξατο. Quem eo libentilis exhibeo, ut notem Brianckium et Ruhnkenium infeliciter reprehendentes vocem μορμυρουσαν, via nihil felicilis exprimere poterat bullamna, dum periumpuntur, strepitum, qui solet evenire. Sed est Homeri inutatio, Il. Σ.

SEARCH

MENU NAVIGATION