Biōnos kai Moschou ta Leipsana. Illustrabat et emendabat Gilbertus Wakefield

81쪽

Caeterram, locutionis hujusce exemplum Homenas princeps dedit: Il. Υ. 424.

unde Theocritus, si . 82. Maro, ecl. viii. 41. Phrasi autem δαμασαι Θυμον, et cognatis, nihIl tritius. Ver. 7G. Forth an respexerit noster ad Sophoclis Trachin. 497-5O1. Ver. 77. ' γαρ. Nonnun*iani haec forinulaliterii simpl1ce aiamor legitur, η δη γαρ ad quem modum, si quid v1cleam in hac re veri, orclinanda est Hesyclui glossa in ' γαρ et prasinde filii tur

Stanteius at tach. Prom. vIndi. 13. HinC a Cura istitis scribas Hom. Il. A. 26O. 453. 456. 5 . et locos alios Palim plurimos: Conferas Ib. ver. 7S. A. 314. N. 122. Hesychius: η δηρ αληθως δη, και ': ita scribendum. Duditare liceat de Ap. Rhod. Iv. 191. vide It 1 1. schol. Et ver. 197. Idem lexico graphus 1ic alibi scribendus est, et In ordInem re-d1gendus: Και γαρ ρα' και γαρ ὀη, και γαρ τοι, τοι γαρ ουν. Και ' επι του, Η ΔΗ: Ut duo tantumlModo sint me abra. Sed infinitus essem, si hac vellem materia defungI. Ver. 7S. In animo noster habuit haud duine Maeonidem, ad Il. Σ. 567. ΠΑPΘΕΝΙΚΑΙ . δε και ηiθεοι, ΑΤΑΛΑ φρονεονυζ: confer etIam Od. Λ. 39.

82쪽

ANIMADVERSIONES

. l . Ver. S6. Valetc. ὐπηγλαυσσεσκε' sed non erat augmentum in hoc caritane negligendum: et tantopere variant scripturae veteriam, ut non facilδdixeris, an gemnandum sit, necne, sigma. i. t i l l Veri 87. Confer etiam his et seqq. Dacianum,

Ver. 9 I. V.ulgo nihil legitur inter et u eι αμζροτος. ValCkenaerus ex ed. Junt. interposuit δ a nos videmur probabilitis administrasse rem, et solitishriusce poῆmatii numeris accommodatilis. Hom.

Ver. 98. Lilvis cori igenda est animadversio Volchenaeti ad hunC Versum. Ver. 99. Hunc locum voluit inritari Nonnus, Dion. xvi. p. 44O. si pine corrigantur ejus ver

83쪽

cursus. Hinc Homeriis, Od. H. 36. Tων νεες ΩΚΕΙΑΙ, ῶς ει πτερον, NOΗΜΑ. Videas etiam Lucret. sit. 183. iv. 75O. Ubi nos statim plura. Interea, operae pretium fuerit recte

84쪽

ANIMADVERSIONES

Clim deus in niveum descendit verius olorem, Tergatae rhdenti su ecit plumea Ledae Elegans tamen est, almae ipso dignunt, Bentleu

ten tamen .

Vel . 111. Hlic respiciunt mollissunt versus Nasonis, aret. ei. 1O3. Pailriis elega Iitiores nunquam Poesis elaboravit: Maeonis eluseni designat imagine tauri

Europen: Veriun tauriam, freta Vera, PUtares. Ipsa videbatur ter uspectare relictas, Et comites ciamare jDas: tactu Insere veren dumis aput; timidasque reducere plantas. Ier. 115. Vulgo legitur εστιχοαντο, eX emendatione Salma sit priγ αντεπαντο. Nobis placet

85쪽

tentamen proprium, corruptelae vestigiis fidelicis insistens. Homerias, Od. X. 498. AI μεν α ρ ΑΜΦΕXΕΟΝΙ Ο, και η αἰοντ οδιum a. Longi his abesset φεχορευον : faveret tamen LAI-cianira, qui omnia poetae παραφρα ζει l.C. αἱ Νηρ -

Pro iocabulo priore legitur in ed. AH. βαθυ- οοι: mendose proclii dubio vice βαρυθροου, elegantis et exobii siti suptati captum librarioriani, qui tritius aliquid maluerint: i. e. βαρυζρομου, πολυφλοισἔΗ, τ ολυθροΗ: quartam dictionuin ultima reperitur in Appia n. beli. civ. s. i5. Arcinae epig. 28. Opp. Cyn. ni. 461. et Hesyclito.Aυλπηρες autem longe stravius maiddam sonat atqUC πο τικατερον του ενναετηρες, plane trivistis: illam vere temonem ed. Junt. debennas, propriam, iit nillil sit prii, Tritonibus, ac specialithr signatam. Meariam sententiariun testis sit Mis enus, qui Trita

86쪽

ANIMADVERSIONES

tonas regno sito in cet tamen ausus est vocare: AED. vi. I73. Ovul. met. H. B. Caerialeos habet unda deos; Tritona canorum-.Hinc, denIque, certo certius, emendat urI siunus Orpheum, Argon. 537. IIρωτεα και Φορκυνα, και ΕΥΡΥBOΗN TPI NA: sic in D1onys. Thrac. schol. apud Villois. ane d. Graec. si . p. 178. πρωτον μεν επελεγοντο ανδρας τους μειζονας και ΕΥ ΒΟΑΣ. Et similitEI' ευρυοκα'μεγαλοφωνον : Hom. Il. A. 49S. schoLQuod authin attinet ad nostram OF ut emendationem, ευρυ αν, eundem Tritona similithr no-na1natum alicubi ovidio canoraran, non InIriam, ut Pa1 de 1llo sic cecinerit ad mei. i. 333. Caerialeum Tritona vocat, conchaeoae sona IInspirare jubet.-Cava bucc1na fiam1tur allI: Buccina, Paae medio Concepit ut aera ponto, Litora voce replet sub utroque jacentia Phoebo: quibus committas Velim Virg. AEn. vI. I71. Lucan. ix. 348. Et, dum In hoc lamus, non pIgebit tempus trahere In eriusitoriam gratiam, unI et alteri loco veteriam eandem medicinam cert1ssimo successu facientes. In primis Undarus Ita sanandus venit, Ol. VI. 99. ..

-ὁων ΕΥΡΥΒΟΑN, ον προγονον :1. e. βαρυκτυπον Ευτριαιναν, Ol. I. II 6. et iden, sint aliquoties poetis Triton et Oceanus: vvle M

87쪽

Coph. ver. 34. M Phornutus de Neptuno, cap. 22. Λεγεται δε και ΕΥΡΥΒΟΑΣ. Sed vide Pind.Pyth. H. 23. et credam tam Phornutum quamaneCd. Graec. Villois. i. p. 343. scribendos esse ευρυζιας. Non illud statuam de Orph. stag. vi. apud Gemeriam, Ver. 35.

D. μι μεν και στερνα και ευρεα νωτα Θεοιο,

obsonos utivae celeriter per eum in omnem partem propagatos. Sic idem O heus recto scribetur ad ver. 425O. Η σαχα και ου - Αργω κατα βενθε' εμελλεν, Eι μη πρεσ2στη Θυγατηο ἀλιοιο γεροντος ΕΥΡΥBOOΥ Πηληα ποσιν λελιητο ιδεσθαι:nisi maluerit poeta Doricam strinam ευρυ α. Et, mihi nemo ex aequis rudicibus denegabit ita emaculandum esse Apollonium Rhoduam, iv. I 552. Τοισι ο', αιδεω εναλιγκιος, αντε ζολησε

88쪽

Τριτων δ', ηπεροπηα Διος μυκηθμον απουων, τιτυπον Κρονιωνι μελος μυκησατο κοχλω,

Qui opportunus est liis animadversionibus, ad in .Xxxvi. P. 894. Τριτων δ' ΕΥΡΥΓΕΝΕΙΟΣ ε μζεεν ηθαδι κοχλου:lutis auribus, vel strepit is magni Capacibus: i. e.

ευρυζοας. Agmen cogat Seneca, Troa 1. 2O2. Tritonum ab alto cecinit hymenaeum Chorus.

Ver. 121. Zνος βοεοις νωτοις formula est in- veri a poῆtici ornatus pro, Zνος βοος in bovem mutati) νωτοις : ut Lucretius, i. 114. Per σenteis Italas hominum: vice genteis Italoraran hominum: ad quein locum nos statim συν Θεω Plura. Interea, venustis lectoribus gratum faciam, si conferendam proposuem poetae longe suavissimi insitationem: Ovid. Fast. v. 6O5. Praebuit, ut taurias, Tyriae sua terga puellae sempiter, et falsa cornua Donte tulit: Illa Dimin dextrii, laeva retinebat aurictus; Et timor ipse novi causa decoris erat. Aura sinus implet, flavos movet aura capillos: Sidoni, sic fueriis accipienda Iovi. Saepe puollares subduxit ab aequore plantas, Et metuit tactus assiliensis aPIae. Statii locum. Theb. ix. 344. huc respicientem, vehementὀr suspicor in memiis cubare:

89쪽

S1doniis hic, blandi per candida terga iuvenci,

Dria secura maris, teneris Iam Cornua palatis Non tenet: extremis alludunt aequora plantis. Vex. I 23 Editur vulgb:

Δευοι εφελκομενην :waae male nonnulli capientes magu Corruperunt,

Ponendo m pri κεν. Tu Inte reteris: omnis diis fibram madefaceret.' NeC tamAn non cO- actior est li1c sensus. Nos igitur, pressis v1tiosis lectionibus 1nsistentes, sanas scripturas extubuImus. Illud in' eleganti Ingenio Aurati debetur. Haec est varietas lectionis: οφρα κε νηων Εν δε οἱ ἐλ

ΜΗ ΠΩ τις, λωτοιο φαγων, νοστοιο λαθηται: ne uno modo ali*1Is.' Verius tamen utroque . loco fortasse fuerit M πως.Ver. I 25. Ita divinaveram legendum esse proωμοισι ad Silv. Crit. I. P. 138. Inscius Omnibeandem viam plures dudiim Ingressos esse: non enim gestio plumis alienis superbire. Vix abesse poterit aut ανεμος, aut gemella clictio. Praeter loca ibulem prolata notas, te Conferas ad Virg.

90쪽

ΑNIM AD VERSIONES

Non gravabimur nitidissimos versiis Priadentii co- rana sistere: Psychom. 18S. A cerifice fluens tenui velamne limbus Concipii ingestas textu surgentilara auras rneoae genuinam manum Apuleii reponere, editoribus inscitis obscuratam: Florid. p. 826. ed. Delph. ProindA, in vestra manu situm est, vela nostra sinuare, et auram inrisittere.

Ver. I 2S. Haec lectio, pro αλιρροος, ex verit est Valchenaeri emendatione: conferas .H1Chyli Pers. 367. Sophoclis Aj. 412. quem interpreteris Velim ab AEsclino; nam interpretes atque editores, vitiosam explicationem scholiastae secuti, qui αλιρροοι leσisse vuleri possit, nullo modo intellexeriant. Reddas, angus ne mari ra,rdo tumultuosi. Ver. I 29. Ovidius, Trist. i. 2. 23. Quocunmae adspicias, nihil est nisi pontus et aῆr, Fluctibus lite tu dus, nubibus ille Gnax. Ver. I 35. Male clausulam punctis finivit Valc Icenaeriis ad vocem Uυ: nam reddas oportet: Unde rilli ex pelago potvi erit dulcis P Conser Silv. Crit. iv. P. 234. V. P. 155. Ibid. εξ ἀλος εἰωδη : εξ ἀλος utique ατρυγε- τ οιο i. e. ακαρπου. Hesychius, et schol. ad Il. A. 316. Ver. 136. Amiciis laidam metas lectum voluit: