Biōnos kai Moschou ta Leipsana. Illustrabat et emendabat Gilbertus Wakefield

101쪽

. Hic, Prulae vi caesurae productum legi ma- luit Brianckius: ὁ δ' εχε πομα .'Μultus est in his facetiis vir doctissiarias; et Briincknas de hac re seniphr incerto animi errore

fluitabat, dum in aperio veritas cuivis jaceret Inorem veteriam scriptoriam Observanti: vide nos ad

EumP. ΗerC. fur. 22. et Soph. Philoct. 161. Nonnuli1 subodorata est Claricli 1agacitas ad Hom. II. Π. 172. Haec nebula Piibusdam editoribus c1rca versiculum msdem poetae caligabat, ad Il. Υ. 1S3. proclii omni dubio sic constituendum: Eισι γαρ οι πωδες' ο δ' εμπεδος, ουδ' αεσιφρων. Ibi recte statuit Barnesius. Ver. 8Μoschus fortasse dederit: Πινδαρον Η ΠΕΝΘΕΥΝΤΙ τοσον-: ut sit venusta dimonum variatio: vide ver. 92. Ver. 91 . Legendum forth: Ουδε τοσον 'ON αοιδον ΟΔΥΡΑΤΟ TMον αστυ:ον suum: nam statim praeivit μυρατο.

73. Opportunus est Lucianus, i. P. 271. Μουσι -

102쪽

ANIMADVERSIONES

Ver. 113. Respexisse Hdices Daeocritum, Vii. 41. BAT XΟΣ δε ποτ α ιδας άς τις ερισδω. r. 114. Rectilis putem, G γαρ μελος; P Odin se continet fastidiosum aliquid, maasi criusdam secum statuentis omnind aversari. Ver. 116. Pro vulgato ειδες, ipse quoque divinaveram εἱλες: et facilior sane est emendatio; sed, quod edidimus, unicA videtur elegans et genuinum. Themstius, orat. xi. p. 153. ὁ μεν 'ΕΙΛ - εκπωματος - : Ut Lycoph. 576. Eurip. Ion. I 2I9. et alia passim . Sic etiam Latini utuntur vocibus duco, fragis, haurio, et rapis, Martial. xii.

Hatui aliter putem scribendum esse Longum, P. 19. Και, τον γαυλον αναπλησασα οινου και γαλακτος, κοινον μετα του Δαφνιδος ΠΟΤON 'ΕΙΛΚΕ. Vulgo, ειχε: sed poῆticas forinulas ille scriptor passini venatur. Ver. 117. εγλυκανθη: tangit Moschus amari-tirem venenormna: Vide ad i. 9 et 27.-Et, climτοιουτοις exl1ibeant ed. Ald. et cod. PaIis. tentare possis: Πως τουτοις χειλεσσι:- nos authna quiescimus in receptis. Porio, ex hoc loco emendaVerim Longum, Past.. P. 3. Aρα φαρμακων ε υσατο Xλοη, μελλουσα με φιλειν ; Πως ουν ουκ ΑΠΕΘΑNON; Vulgo, απιθα- νεν; sed, quam Longus saepias attigerit venustites

103쪽

Moscha, et affinxerit, pronum est OpInari neque hic adverseri poetae clitecto voluisse. Ver. IIS. Quae dedimus sic Interpuncta, plana sunt et Venusta: Pati verd Brianck. et Valch. EdIderiant, nobis saltem vulentur dura et Coacta. Varietas 1emonis est κεραων τοι Ῥαοντι ερασαι

Scribendum tamen forto: NAI, παρα Κωραν Lmo,'age. VIllinsonus Voluit Κωρα, CItra necessitatem. Redde: Ad domum Plutonis descend1Ωsem, Ut viderem te ; et, si Inodulareris alimaul, ut

Id audirern, quod modulabaris. Ver. 128. Dudlim reposueram ex Ingenio, Κακεινα ΣΙΚΕΛΑ ΤΕ και Αύ ναιαισιν επαιξεν--: quae fortasse non deteriora RulankenIanIs, quas exhibuimus: qiri CorrigIt insuper Evναιαισι. Error

sanA librariorum luc est longh notissimus, sed nihil 1n Moscho novatum velim: Vide Silv. Crit. v.

104쪽

Idyll. iv. ver. 4. ὁτι αλγεα. Displicet hiatus; sed emendand1 ratio lacilis et probabilIs nobis non ostenditur. Ver. 9. ditior visa est cod. Caes. lectio, vice ισον: na1ntis sapit indoctos scribas, lai Inter ese

105쪽

tivA de metro soliciti facile receptam substituerent; et Homero familiaris est: ut Il. E. 7 I.

Ver. 19. Citra dimium poῆta fudit numerosiorem vectum, et vocula auctiorem: Ουδε TI σφιν δυναμην-: ut Marciis evang. ix. 22. αλλ', ει ΤI δυνασαι, βοηθησον ημιν. NOtiun est. Ver. 27. Cod. Vindob. 1equor, IOCO τεκος ' PIam dictionem pro Meris ecquis unquam legit λVer. 28. Hoc repositi ex ingenio; nam talis invenusta ambiguitas non erat poetae imputanda ; et vix invenies, Pat ValClcenaeriam auscultatat, Consociantern δομον et πολλον. Homerias, Od. Z. IO2.

Oιη δ' Nμις εισι ΚΑΤ' ΟΥΡΕΟΣ ιοχεαιρα. Sed tritum est hoc regimen . Si cui recepta lemo videbitur retinenda, phrasin δομον κατα hinC et inde punctis 1 ungemlana Curet.

Ver. 3O. De venenatiis sagittis Herculis consulas Eurip. Herc. fur. 421. - Caeterrum, librarioriani oscitantia passa est elabi versiam. Quoelaminoddad hanC norinam olim poeta scripserat: 'Ως γ' οφελον μετα παισιν, ἀμα Θνησκουσα και αυτη, Κειπθαι, φαρμακοεντα δι ηπατος ιον εχ ρκτα Η πριν σοις πανοισιν υπο βελεεσσι δαμναι,

Aρτεμι, θηλυτερησι μεγα κρειουσα γυναιξι.

106쪽

ANIMADVERSIONES

Ver. 32. Legerim Evi pro επι in m Mara: i. e: amplexi, et manibus propriis gestantes. Ver. 37. Hoc de meo est, pro αρουνσες. AEgredixerit poῆta matrem Μegam, si superfuerit, arare terram; et multo mInlis patris ms, quem Lycus

bentes, per possessionem scilicδt sepulchra. Sinu-liter 2Eschylus, sept. Ilaeb. 954.

107쪽

IN MOSCHUM.

Ver. 56. Ita non expallui rescribere pro Mλων malararant quo sereato frustra dabis operam constrictioni expectendae. De hac autem formula. του μαλλον Cum gradu comparationis, consulas Vigeri idiot. vii. S. 3. et interpretes Plauti, a 1 Μe. naech. Prol. 55. Ver. 59. Oh epitheturn λευκα, pen8 crediderim poEtam Postrisse εμιαινεν prO ελαινεν : Certh perele-oantAr sic fecisset. Virgilius, AEn. xii. v. Indum sanguineo veluti violameris ostro Si quis ebur. Statius, Thela. iX. 7I3. sutat alta Diana Corda dolor: Ietu ae metas violata- . Claudianus, rapi. Pros. i. m. Heul quoties, praesaga mali, violavit oborto Are genas Imaos aemulari pulchre Voluit Nouet nostras: And lights on iids tinfialiud xvith a lear.Ver. 62. Δαιμονιη παιδων'iliarumpnaesumtissma: sic enim in te retor locutionem: adeas animadversiones meas ad Eurip. Alc. 467. Ita Statius, Theb. n. 152. Egregsi Iuvenum ITheocritus, XXiV. 4O. Εστι πι μοι κατα δωμα νεωτερον,M , ΦΙΛ Λ ΡΩN. Alcimus Avitus, d. 427. Pax tibi, I se vissim .

108쪽

ANΙΜ ADVERSIONES

mrancro addere aranerando augere: sed melior codex v1detur expecta Iulus.

Ver. 68. Habet sic sane hiantem vocalem Homerias, Od. T. 546. Θαρσει, Iκαριου-: sed in proprio nomine, ubi licentitis se geriant Poetae. Ergo, reponam sane, vel Θαρσει ΝΥΝ, τοιχ. :iat Il. o. 254. vel , iit Od. X. 372. Θαρσει' ΕΠΕΙ τοιηςδ'-: sed judicio suo utatur lector; cui fortasse non adrnocllim displicebit vulgata scriptura, Patina pleniore Inctione Maasi sussulc1atur. Ver. 7O. Scribendum fortassὰ, litemata triarnu.

109쪽

Ver. 71 . Si vero gaudiaran delassare valeat, *1anto magis dolorλ ut facit A clanda sit venia, si tandὰnas perrumpat vicina, et in questus effian- datur.' In oculis liabuit Homeriam, pro more poῆtariam: Il. N. 636.

Μολπης τε γλυκερης, και α μονος ορχολοιο:unde Putilarus rivulum suum derivavit, Nem. Vii. 7S. αλλα γαρ αναπαυσις Εν παντι γλυκεια εργω' κορον ο εχει Και μελι, και τα τερπν ανθε' Αφροδισια. In liis suaviter ludit Conuinas, Tut. 189. Tων μεν γαρ αλλων εστι παντων πλησμοντEρωτος '-αρτων μουσικης - α Ρατων-.D cos istos poῆtarum respiciens Tlieano in myth. script . Gale, ita rescribi debet: Βραχυς δε ο τουτων καιρος ' ἀμια γαρ TOΔΕ, εχει και κορον, και παρισταται ταχυ, και παυεται. Neque gravabimur apponere politiores Nonni venusti silini versus in Dionys. Xlsi. Παντων γαρ κορος εστι παρ' ανδρασιν μεος ὐπνου, Mολπης τ' ευκελαδοιο, και ὁπποτε καμπτεται ανηρΕις ΝΟΜΟΝ ορχηστηρα' γυναιμανεοντι δε ροινωου κορος εστι ποθων. εψευσατο βιζλος ' ιηρου.

in lem saltatorias se ectenti.

Ter. 73. λυγρου. Prima lariusce dictionis syllaba, praeter consuetudinem poeticam cOITOPtae,

110쪽

pravitatis suspicionem movet. In proelivi est reponere iμετερου : sed aures indiσnantur. An πικρου Ver. 75. ευεανος Δημητηρ a Theocrito est, Id.

Ανερες ΕΥΠΕΠΛΩι Δαματερι δαιτα τελευνG. Hinc interpreter Pindariam, Ol. Vi. 159.

φοινικοπεζαν . a

emendaveram Et simile votum reperitur in Virg.Geo. S. 513. Hor. Od. iv. 27. 21. AEsch. Prom. vinct. 863. Nic. Ther. 186. Dion. Ρ. 6 . Alia dant editores ad Ser. Sam. 956. Ver. SS. Vera videtur haec emendatio Valckenaeri, Pro οιος. Ver. 9 I. Conferas i. 23. Ver. I . IR Theocritus, XXV. 242. ο αμο- τος : ne te impelleret podiarum solennis ustis referre Vocem αμοτον ad ανελαμψεν : quod minus peritum artificem argueret, lucidumque.Ver. II 6. Branckii conjectura, Valchenaero probata, legentis ανειρυσε των παριοντων, Peccat,u1 fallor, in grammaticas linguae rationes. Eι οκε,