Biōnos kai Moschou ta Leipsana. Illustrabat et emendabat Gilbertus Wakefield

발행: 1795년

분량: 133페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

IN BIONA. et saepissimh ali M. Similiter falsus est j vilicii Rei illius ad Pint. sympos . id. probi. X. luit. ου γο εικος ει ναιr Aut pro gιναι Ieg. v. aut εορκει εινας' verba sunt miniis audienda riri multa doctrina et ingenio velocissimo. Idyll. xiii. Apud Stobaeum, ecl. phys. cap. xii. Myll. xiv. Hoc fragmentum apini eundem I gitur se . mor. XXiX. Ver. 2. ραυχαον vide Hom. Il. l. 42O. cum scholio; Oppian Cyn. iii. 323. Ap. RIVH. iv. Icts5. Hesychium in voce, Suidamque. Ustirpabant etiam ραχμη: ut Μarcell. Sidet. ver. m. apud Fabric. B. G. i. P. 21. . Lucretius, iv. fin. Nam leviter quamvis, quod crebri tunditur ictu, Vincitur in longo spatio tamen, atque labascit. Nonne vides, etiam guttas, in saxa cadenteis, Humoris, longo in spatio, pertundere saxa

Idyll. xv. Servavit Stobaeus, se . CiX. r. 2. Dudlim videram ita rescriptum oportere pro ψιθυρισδω. Consentiunt ΜS. Lei l. et edit. Trinstav. referente Valchenaero. Ver. 4. Hoc ex ingenio Propria est, vste απολειψειν Stobaei. Eil. Din . dedit απολsιφει : Cod. Leid. απολειψω, quod divinaverat Gesnerras..Nos.

72쪽

tra Iemo nobis videtur convenientior loci genio. 'Et restitis scripsimus fortassE junctim ταςn spes: sed hoc non tanti est. Idyll. xvi. Legitur in Stobaei 1erin. xli.

Ver. I. Mallem αοιδων' et, metri legiruas Consulens, cum Valckenaero transponere poticis voces τιμα et ποι η, quam scribere εM Cum aliis priae M.-Qui seisitur Versiculus extat in Stobaeo, strin. lxiii.

. . .

Idyli. i. Invenies in excerptis Stobaei morali. 1 his, se . lxi. Ver. 1. τον Ερωτα τον υἱεα has voces h seqq.separavit Valchenaerus, ut referantur ad πλανωμενον. Hoc consilium mihi neutiquam placet: hinc enim hians fit almae maxinah inconcinna vocis Ερωτα repetitio. Nos diceremus: Made proclamation afer Cupido vide Hom. Od. Μ. 124. Bibn. xl. 2. Sed scripsi εω mi ad Dorasinum, quem Bion etiam vuletur constanter observasse. Ver. 5. Scripsit Valchenaertis o P, ω ξενε: quod qua prosit, Vel potitis non obsit, nequeo discernere. Vellem v1r doctissimus nobis indicare voluisset, *1id vitiosi in se haberet recepta lectio.

73쪽

haeus, in serin. lxii. S. Lucas, in act. apost. sinatis lena omnind forinulam orationis adhibet: viii. 23. ΕΙΣ γαο XΟΛΗΝ πικριας - ὁρω σε οντα : i. e. εν χολη: Videas nostram Silv. Crit. v. p. 3O. in Mail. xiv. 3. et Terent. Adelph. v. I. II. - Ver. 12. Vanus fortasse timor de meim stippo-ὶ1t fulC1men F, ctiai Μoschus scripserit: - Ευπλοκαμον το καρανον εχει, ιταμον το προς-ον. Caesura satis syllabant tuebitur: ut mox in ii. 87 Notum est criticis in P tantum grassata sit tunc exorta licentia emendatori m. Ver. 16. ως pro ὁσον lectio Stobaei est in ser ra. lxii. et plurium codiciun, testibus Moschi editoribus. Idem in loco priore dat αλλοτ' επ' αλλους in posteriore, αλλον επ' αλλα, Ut etiam codex Unus. Selegi quod videbatur prissiabilius. - Ver. 22. Pro secundo παντα Conieceram Cum Piersono ταυτα' et verum puto.-Et vulgo legitur δε οι, pro quibus Cod. MS. habuit δ' ενι, ut vitiose vio*ae Stobaeus in Ver. 19. Pro εοι. Ver. 24. Uno consensu, Contra Stobaei codicia pae fidem, substituunt δασας pro δαμασας editores, sufflamine quasi stringentes versum. Et cuidem in1 honoλ Utramque notionem sociavit Μaro, Geo. iv. 399. vnn duram, et Vincula, cap i Tende.

74쪽

ANIMADVERSIONES

'ασας' in potesatam tuam, quocunque fandaem

Idyli. si. me carinen Theocriteis accensetur in Stobaeo, sem. IV. r. 5. Cogitare quis poterat de εσμος Pro ε - νος sed δισσα ΕΘΝΕΑ ΠΥΡΕΤΩN habet Hippocrates de flatibus, sect. sit. P. 297. et Homerias,

et alibi, ne quis cogitet de usitatiore phrafi H in merea, V ων λεχεων. Lecti, in quibus f δ ἐ. Iratis vestimentis jacent; ut clistinguantur a d Hrenis, ipsis san8 stratis, sed non duplitarier: con feras Soph. Trachin. 916.

r. m. Haec vocularum coacervatio sit ina

75쪽

Commendata venit efficacia ac venustate; et optime depingit te rem virginis, unde tam latae difficiliterque se receperit. Lennepsi conjectura ad Colutes p. 17 I. δειμαλεην, pro h ααλ' επειτ, BrunCIcio et Valchenaero placuit; quod satis -- rari nequeo, quam, Post δειααινουσα atque παλλο- - η κρα κ .in Vv. I 6. I p. meo sensui mσeat, nillil suprii: ne dicam nullani omnino similitia linem intercedere ην et mιτ syllabas. Homerus, Od. Δ. 7ω. sic scribendus: Ο ΦΕ ΔΕ ΔΗ E επεσσιν αμ ει ομενη προςεειπε. Ver. 21. Ad mentern fortasth scriptoris bene sic disjunxeris: Tις μοι τοιαδα φασματ' επ' πανιων προδλε ut Hom. L. Λ. 627.

Ver. 23. Videri potest hunc locum Virgilius in

ut AEa intelligatur; aut ita debet ipsum αυτη a

cipit quod satis tibi probabit Ver. seq. cum Ver. II. collatus: nam, si voluerit Europam poeta, Ver. I 3. liquido ostendit eum scripturiam esse, ΑΡΠΑΛΕΩΣ υπεδεκτο vice vocabuli imbellis ασπασιας.

76쪽

ANIMADUERSIONES

Est etiam os in pratis, cui non1en Anaello Fecere agricolae; facilis quaerentibus Aerba. Adi versus miosdani Nonni, sub Ver. 7O, Citatos, et

Hoc certA vel probabilitate vel ut1lItate Contenderit cum Valckenaeri conjectru a αγη p ηκη. ΡΟ- terat etiarn α χνη: sed nillil esse noVandum Puto. . Ad nocinam velli tentantinis Valclcenaeci, quod hu1c loco nilnirnὰ necessarium csixerim et corara libroruin fidem nullo Inodo obtrudendu- Longus in past. lib. i. sub init. certo Centus Exigendus

D tiroci Cooste

77쪽

Vide p. 91. C ld. dant: εν υονι ε κτεταμενης ψυχα- γ ιας μαλθακης. Miror invenustam negligentiam VHloisoni nilail amico suo obtemperantis. SimilIter Plutarchus, Dion. 24. προςκλυζουσα ΠΡΟΣ νακροπολιν Θαλασσα. Vide Valchenaeriam ad Herod ix. 1 . Judicaverim emaidem Longum Xenophontis fuisse memorem, ad Cyrop. Vi. p. 44O.ed. Oxon. 4to. Eνθα πολυς μεν οινος, πολλα δεσυκα, πολυ δε ελαιον, Θαλαττα δε προςκλυζει : et

Euripidis Hippol. 1226.

εις τα μαλθακα Γαιας.

Ver. 4 S. Neque satis equidem Causae viueo, quare clam tanthin viri fuerint; neque quomodo iii duo dici possint stare αολλ ηδν' conferton. Dedit fortasse Moschus πολλοι aut aliam quamvis dictionem literis cori raptelae propitis accedentem, quam velim disquirant saπaesores. Ver. 5 l. Haec, pro ειναλιης libroriam, Inσeniosissima est emendatio Piersoni, veris. P. II. ValCk. et Brianck. meri id reCepta. Quamvis enim similes delicias in hac fabula captet Nonnus, in Moscho Infelicissimam ambi. guitatem de oras non possumus admittere. Ver. 55. Scriapulum nobis Inscit epithetum

78쪽

ANIMADVERSIONES

διγροντος : scripsit fortasse Moschus Gχ εντος : Cupas si primas literas aut onusisset avi tureasset scriba Ob praecedentem ti, non ith difficiles fiaerint

TEXΝHEΝ Σ εχυντο πολυφρονος Ηφαστοιο. r. 58. Fidenter ita reposui ex ingenio pro Eξανετελλεν : nam aliter non curret ae*aabili comstriactione locus; et ci frustrii quis inscitaverit ex

r. 6O. Clim maximλ inconcinna sit haec repetitio vocabulorum ταρσον-ταρσοις' neque Hulai Persiaadere valeam venustissimum poetam ita scribere potuisse; vix dulsitem reponere, ΦΑΡΣΟΣ αναπλωσασ ώς ει τε τις ωκυαλος ναυς' ut navis quaedam expansis velis. Dsephus, anti. iii. 6. 4. lirabet, λινεον ν ισομεγεθες ΦΑΡΣΟΣ. Et alisae sunt avis, quae cum velu navigii ConferuII-

79쪽

Ver. 67. Partim satisfacit vox λειμωνων, inna speciatim flores nonnnentur tam in prioribus quam sequentilatas. I .ego, λειρωδων' suam morum so-- siclit sunt filia. SimilitAr saeph λειριοεις : et generaliter pro sor Uus λειρια ad hi Ierunt Ap.RMH. i. 879. Nican l. Ther. 544. ad quoriam sChi l1astas te recipias, et Hesychii glosses. Caeterum aliquantultim fiaspicor legendum: Λειμων- ΗΡΙΤΡΕΦΕΩΝ πιπτεσκε πετηλα:i. e. maturirno rore nutritoriana: vide locum supra, p. 32. inleag. idyll. verr. 5, 6. felicissia18 parallelum: nam dies potitis deficeret similia congerere volentem, quam materies. Ver. 68. εθειρχ'. Hinc de hoc ipso prato ita Achilles Tatius, i. 1. ΕΚΟΜΑ πολλοις ανθεσιν ὁ

λειμων.

80쪽

ΑΝΙΜ ADVERSIONES

tur Vox εστη participium M σα, actionem rei Ias corpore inclinato perfectaret: neque sapit elegant1am Moselii hac sede posita ilictio 'χειρεσχM. Per annimam castigytionem sibi sum poEtam laatuld te redditurus:

Aγλα ην πυρσοιο ροδου XEΡΕΕΣΣΙΝ ΕXΟΥΣΑ. Ver. 7O. Opportuni advenient quidam Nonniversus, et si Onh delicatissimδ ela, rati; n aegratiam 1 lectore non inibimus, si paulld castigatiores proferantur: Dionys. XXV. Vera. fin. .... Xαριτες γαρ ες ανθεα ποικιλα κηπων Eιαριναι σπελλοντο, πρηπιδες ορχομεν οιο'

δε κομιζειν Βαλσαμον ιμειρουσα, και ΙνδωΗ δονακρος Φυταλι ν, ἐτερη ὀε ΡΟΔΩΝ ευωδεα ΠΟΙΗN. Ver. 7 2. ου μεν. Fallor egregie, aut haec foramula, sic posita, Passim vitiosa est pro ου μ : et sic naallem in Contextu scriptum. Ver. 74. Rectitis, Opinor, numerosilis, et elogantilis ad hunc modum. ως μιν φρασα , ως εζε ἔλητο, Θυμον ανωiσοισιν ωο τψεις βελεεσσι

Κυπριδος:ut Θυαον ad ὐποδμφις referatur. Vectum βαλλωsie sine substantivo ponunt Dion. Hal. Appian. Joseph. Xenoph. cum aliis, siforiam locos maid pD-

SEARCH

MENU NAVIGATION