Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

2쪽

CURAVIT

3쪽

BIBLIOTHECA SCRIPT0RUM GRAEC0RUM ET R0 1Ν0RUM TEUBSERIA A.

A. sitrio et sche Autore n.

Ι. at cinis clie

Autor en .

l. herio

Duili od

4쪽

- . .

6쪽

. qua opera in prima editione supersedere posSe milii visus eram, V ue locis, in quibus ab reliquis editoribus recessisSem, paucis praefandi, quippe quam discipulis nulli usui, viris doctis supervacaneam arbitrarer, eam ut in altera susciperem, movit nae homnum honeStissimorram

auctoritas, qui et officii mei id esse et a multis exspectari monuerunt. In dialecticis igitur forinis emendandis quam diligentissime potui usus Sum iis, quae praeceperiant G. I indoinus commentatione editi oni Pari Sinae praemissa, quamquam is mi nus codices Herodoti, quam grammaticos veteres secutus est, et F. I. C. Bredovius singulari libro , Lapsiae a. 1846 edito, qui vir tam adniti aesti diligentia tamque prii denti iudicio liuno grammatices graecae loeum tractavit, ut nihil ad ii posse videatur. Quodsi in nonnullis somnis varietatem quamdam toleravi ne-w1e Rmnes ad certam legem exegi, id feci, non quo Herodotum sibi non coustitisse putarern - id quod cum RP.d omnes hontines viro indignum liabeatur, turn aplud Graecos Suinmo dedecori fuit sed quod ex li, is, quid scriptor secutus esset, non satis certe concludi posse mihi videretur. Sio viamquam ἐθηήσατο magis a liiuria commendatur, quam ἐθεήσατο, tamen hoc nonnullis in locis intactum reliqui, eum in ἀξιοθέητος magis litrii consentire viderentur, quam in άξιο- θηητος. Nec de verbis, quae apud Atti eos in αω socinantur, iani diiudicatum esse mihi persuadere potui. Nam eum pI o αo nulla alia ratione, quam in genitivis masculinorum primae declinationis, M ab Ioni MIS pronuutiatum videatur, - qua cogitatione Mardyus, novissimus librorrum Herodosi editor, ut ubicue M Scriberet, permotus videtur esse - tamen ex formis φοιτέουσι, έθηεsντO, aliis eius generis concludendum est, Iones illa veita in M sorinasse. Quod utrum in omnibus, an tu nonnullis tantum factum esset, cum mihi nondum con taret, nolui inceria pro ceriis venditare. Denique tu contractione et in elisione ita in siluis variatiun est, ut quas sibi leges scripserit Herodotus, Vix iuveniri possit, eoque minus, quod eum in multis hiatum non vitasse, multaque lisae alii contraxerunt, dissolvisse constat. Quare nolui cum

Bredo vio inanitivos aoristorum Secundorum activi ubique in εω contrahere, nec magis vero ausus sum ubique iειν restituere. Etiam κατεστίασι I, 200, II, 84, IV, 63 et aνεστέασι ΙΙΙ, 62, ubi eas sorinas

libri uno consensu tuentur, reliqui. Etenim cum Iones in aliis verbis α anto alias vocales in e mutaverint, non potui assenuri Bredovio l. e.

p. 398 pro αα εα diei potuisse negauti, neque inde, quod in lilaris

7쪽

mihi videbatiu , illis sorinis Herodotum prorsus non USIIIn . esse, omncertum esset, a librariis non minus Saepe quae Insolentiora, quan quae eonsueta essent, mitata esse. Quodsi nonnullae somnae falsae mentis aut oculorum aciem effugerint, Spero lare, ut hae, cum denuo repetenda sit editio, a me corrigi POSSInt. Ceteririn lectoritatis me naelius consultumam esse arestratus Sum, si de singulis locis eo, quo in libro sunt, ortaine dicerem.

Iabri I c. I χώρη quia ab insulso librario adscripturn sit, noαduinto vid. Schae . ad Dem. T. II p. im, coli. p. 328 , sed unus

cod. o omittit. Omnivo multi sunt apii 1 Herodotum Ioel, in quibus in libris manuscriptis non sol irin singula vocabula, sed etiam plura omissa alant, nec minor numerias est eorrum, tu qlubus omnes glossemata exhI-bent, plurimi denique, in viibus aliquid alii teneat, alii eiecerunt. Iam quam tuam eod. S maximam fidem habendam esse, facile ei, vii varietates scripturae perlustraverit, apparebit, tamen nonnulli sunt loci, in quibus ille salsa, alii vera exhibeant, ut in nonnullis utrum Sequaris, prorsus nescias. Quae quum ita essent, quumque iis, qui hac editione usuri essent, id commodo rore existimarem, equidem omnia fere, quae spuria esse aut ipSe ari itrarer, aut alii iudi sent, non delenda, sed uncis includenda putavi. - c. 2. -κ ῶς 'Ελληνεςl Alii malunt: o- ῶς Φοίνικες. Vid. Nov. Ann. LXI, 4 p. 432. - . 3. Oυδε

quo 1 elici vult Herold. spec. em. Herodot. Norimb. 1850), retinendum censeam, dixi iv Nov. Ann. l. c., at ex illius sententia nunc αἰδεομένην scripsi. - c. 13. τόνδεJ Sic plerique libri, unus F τον δε. Vid. Τhomas Zischr. f. d. o. G.-W. II, 9 p. 712. - c. 18. ἔν τε ΑιμενημJ Vid. Herold. l. c. p. 7. - c. 21. ηul cum εἶναι eodem modo ao παρεῖναι dictum sine exemplo esset, quamquam ornues litari ην exhibetit, eum aliis hra scripsi. Eodem modo o. 62 Sehael. recte qῖσαν ἐπὶ τους κατωντας priὶ ησαν. - c. 26. φαὐλαJ φλαυρα Bred. l. c. P. 35. - c. 28 et 29. Λυδοί, quamvis defendi maodammodo possit, tamen, Herodoto Scriptum esse mihi persuadere non Possum. Sed vereor, ne aliud vitium in hoo loco sit. Quid enirn καὶ προσεπικτωμένου Κροίσου Λυδοῖσι ' Quo tandem modo scriptor cum modo perfecto κατεστραμμένων usus esset, patetici p. praes. scribere potuit Verum hoc monuisse satis habeo. - c. 33. Vulgatam scripturam de-lander Int Eug. N. Ann. Suppl. IX p. 133 et Mam13. Uerold. l. c. coni. : ατε δε - αμαθὴς EAM. Cur Dindorsium sequi Inaluerim dixi NA. l. c. p. 431. - o. 35. ἐν ῆμressori Quamquam an reate sic seriabatur vehementer dubito, tamen quum etiam VII, 8, 4 libri consentiant, multi ue defendant, intactum reliqui. - e. 38. Vecta διεφθαρμένον την ακοήν, cum m1ominus eum, qui c. 34 κωφός dicitur, simuI surdum fuisse statuamus, obstet illud, quod postea loquendi facultatem reincepit, id quod in surdo, quippe qui humanam linguam non audiat, fieri non Potest, praeterea vero talis negligentia et fluctuatio Herodoto Iu digua sit, syuria iudieo. - e. 45. σεωυτ H συ ---, ut I08, 124.

8쪽

PRAEFATIO.

IV, 97, alii te locis, Elig. l. c. p. I 27; at Vid. Bre l. p. 84. - e. 49. υπόκρισιν pro ἀπόκρισιν, ut Ionum Proprium, Scripsi cum Schael. I in 1. Bred. p. 37. CD. III, 53. In ilistinguendis verbis semientibus Iaiar iro obsecutus siun. - c. b0. τουτω nolui cum Herold. l. ci p. 9in τοseto mitare, memor Vergiliani Ecl. IlI. Tr): ,,Cum iaciam vitula pro migibus. Πιτον ήμιτάλαντον certissima Vallae emendatio est. Libri τρια ημιτάλαντα. - c. 51. ἄμα τούτοισιJ Pleri vie lubii αματοισις αμα αυτοῖσι , PIod exit. F c et a pr. V. l. , probavit Elig. p. 337. Vid. Bred. p. 83. - c. 52. Quoinus cum Lhardyo Oμοίως cinii χρύσεον πῶν coniungerem, obstitit, quod ubicuimpie πας et oμοίως coniuncta legi, numiuam tot tis aequaliter, Sed Semper aut omnes aiugulaque pariter significat. Neque, ut nusquam aliM τἐ praecedenti respondeat oμοίως καί, id in eo scriptore miramium, qui ab oppositionum ratione saepissime deflexerit. Θηβέων pro Θηβαίων scripsi de Bel k. sententia. - c. 57. των ΠλακίηνJ Dobraeus. Libri την. - Ο.58. Dobraei πολλόν pro πολλῶν recepit Dind., quod ita nou nece Sarium visum. Deinde paene omnes Reificium ἔμοιγε pro ἐμοί τε scrita iubentem sectiti sunt. Sed milli προς δη ων offensioni est, cum ad viid hoc quod dicit Herodotus accedat, non viderem. Exspectaverim aut is contra aut Apropterea. An igitur excidit, cum quo ἐμοί τε coniunctum suerit' - c. M. Λυκούργου τοὐ ἈριστολαῖδεωJ τοὐrecte, quamvis invitis libris, inseruit Schaes. - c. 62. Vid. ad 21.

e. 64. μετὰ 'ἈλκμαιωνιδεωνJ Vana. tabri 'Aλκμαιωνίδεω. - c. 67. αὐτις ἐς θεόνJ tessel. Iabri την ἐς θεόν aut sς τον θεόν. - c. 68.oκως πειρώατoJ Scli veigh. Libri ἐπειρώατο. - c. 69. χρήσασθαι τούτοJ PFac. Alii τουτω. - c. 77. Λακεδαιμονίους παρεῖναιJ Sic libri omnes. Λακεδαιμονίοισι Sch nes. - c. 78. ἐς τῶν ἐξηγητέων

Tελμησσέων Αld. e. Vides, quam exhibui sciipturam, ab libris satis minitam esse. - c. 80. μπάδα στολην ἐσταλμένουςJ Sic auctore Sohaesero Behh. Dind. Bred. p. 82. Libri ἐνεσταλμένους. - c. 84. κατηλόγησε τοὐτοJ Reisit. CD. Bred. p. 82 not. I bri τούτου. Idem Reisit. Ουτος ὁ Μάρδος emend. pro αυτὰς ὁ Νάρδος. - c. 89. προ-:ήσουσιJ Behk. Libri ποιήσουσι. - c. 90. ἐπηγορέωνJ Bred. p. 81. Libri ἐπηγορεύων vel ὐπηγορευων. - c. 91. Cum omnes tu ri ηνυσατο eXlaiberent, Schaef. eorrexit. In verbis εἶπε τὰ εἶπε Λοξίης Iisri nihil vallant, nisi quod S Vall. τὰ εἶπε omittiint, et pro συνέβαλλε recte

Ald. συνέλαβε exhibet. Vulgatam, quain retinuit Lhardy., serri non posse demonstravit Bred. p. 29 sq., qui ipse scribi vult: τω καὶ το τί χρηστηριαζομένω εμε Λ. π. η.' ουδὲ τοὐτο G. Herold. p. 5: τὀ δὲ τO τελευτ. Iρ. oz εμε Λ. π. η., ουδὲ τοὐτο συν. Ego eam rationem loquendi restitui, quae cum aliquid difficuliatis haberet, facillinie depra-Vationis ansam praebere potuisse videretur. - o. 92. κιόνων αἱ πολ-λα Ciun IV, 184 masculinurn τομον libris niunitiim Su, Bred. p. 52 h. l. mavult πολλοί. Ante τῶν αναθημάτων eiecit Sohaer. τά, Pro Bραγχίδῖσι τῆσι Reis c. τοῖσι coniecit, cui obse Paendum eSSe Post

9쪽

alios docuerunt Herold. p. 14. Bred. p. 79. - c. 93. γῆ 4 ΛυδίηJ Behh. et Dind. probant. Bred. p. 84 M. Herold. p. 16; γῆ Λυδίη eum libris omnibus Oard. - c. 98. ἔτερον ἐτέρω κύκλωJ κύκλον κύκλω Be t.

κατὰ λόγον τον λεγόμενον Abresch. , libri τω λεγομένω. Paulo post ipro μάλα F μάλιστα, quod multi iniuria receperunt. Vid. Bred. p. 66 sv- c. 136. τουδε δἐ Schweigla. AI. etos M vel toυδε. - o. 138. Vulgo:

πολλοὶ ἐξελαύνουσι sio F. AI. καὶ ἐλ.) ἐκ τῆς χωρης καὶ τὰς λευκάς. Εmaidem Reigii rationem Secutus sum, probatam Bied. P. 85. c. 140. πρὶν ἄν - ελκυσθῆναι R Fac. Vulgo ελκυσθῆ, quod receperiant Diud. et Lit. Cum αν multis locis male interserium sit et hi-ιle appareat, cur cum ελκυσθῆναι neglecto compendio scribendi in L κυσθῆ mutatum esset, adiectum sit, illud uncis inclusi. - c. I 42. δια-' όμεναι σφίσι pro σφι scripsi, ut infra σφίσι δὲ ὁμοφωνέουσι cum ubi σφι ΚFaed edd. Primum est genus ΜdeSiorum, MyuSiorum,

eula .m, cim eodem Sermonis genere lituntur. reliquis diverso.

10쪽

berem, obstiterunt dialecti rationes. Austeoluilita tialis in Herodoto to-

., unde non recte vulgo καὶ ἐγὼ ἐμῆ κεφαλῆ. - o. 156. μη οι πείσεσθαι probabilis Heroldii p. 12 emend. - c. 163. ἐβίωσε δε τὰ πάντα Ηerin. ad Vig. p. 709. labri τά Om. - c. 164. χωρὶς ο τιι χωρὶς η ο τι Valch. - o. 165. ἀναβῆναι Ηerold. p. 16. Iabri ἀναφῆναι , quod quaenaquam Hesychius ἀναφῆναι ἀναφανῆναι explicat,

iei ri nequit. Significaret: non prius se redituros esse , qu&m illud ex mari sustesissent, quod mini ine aptum. Reiarius coni. ἀναφανῆναι, Belin.: ἀναδυναι. - c. 167. De lacuus vid. Bre l. p. 14. - o. 168.

ἐβουλετο, de qua re denuo diligentius videtur Pisterendum. Vid. Herm.de ν Part. p. 40. - c. 176. επεξιόντες et ἐπεξελθόντες Behic. tabri . utroque loco υπ-. - c. 178. τὰ μέν κου ΜFac. Recte τά om. al. et S, at cum idem cod. paulo post τῆς μνου pro Nίνου exhibeat, non ita facile ei obsequendum fuit, quippe cum primum ea urbs nomine

I 8 I. περιθεῖ recte om. SVb, habent reliqui, ut videtur. - c. 18b. Γάλλ'Jἄλλα τεJ ἀλλ' invitis libris bene inseruit Belit . prob. Ηerold. p. 16. Paulo post in verbis καταπλωοντες ἐς τον E. II. ἐς uncis inclusit. - o. 188. ἐσκευασμένος Seliae . , ἐσκευασμένοις S, ἐσκευασμένοισι vulg. Postea ἀγγηχισι ἀργ. FS Asten. et Eustath. ad Dionys. Vulgo ἀργ. 'γ. quem ortainem retinuit Lh. .- e. 189 retinui cum Behh. 'et Diud. ηνετο, Ῥiod est in KMPac; ήνυετo ex FSdo var. leci. recepit Iai., ήνυτο b. Vid. VIII, 71. - c. 190. διωρυχάς μιν SKFa, vulgo μιν διώρυχας. An ex loci diversitate concludendum est, eis a Iibrario adscriptum esse t - c. 191 pro εἰ μέν νυν προεπυθοντο ἐἔμαθον οἱ Β. certe elegantius S. εἰ μ. ν. προεπυθοντο οἱ Β. ῆ ἐμα- θον. Post οὐκ αν cum d Scliweigh. , quem plerique viri docti secuti sunt. At ου μάν Sb Ald., ουδ' αν Fac et fortasse MK. Cum vero

Babylonii Persas veluti in nassa capere non potuerint. nisi cum illi per alveum lluvii exsiccatum inti assent, igitur eos intromittere debuerint, ut e 3 Perdere possent, equidem, quod memini iam alium quemdam ante Fr

l ri δή οἱ ἐξέλθοι. Tum ἡ μην omnes libri, ut I. 212, ubi accedit El. M. p. 4I6, 48; ἡ μέν Reia. - e. 198. καὶ ἀμφότεροι ΜΚF, stlii