Herodoti Historiarum libri 9. curavit Henr. Rudolph Dietsch

21쪽

xVIII

captaverit, τομον recipere religioni duxi. Nemae Rrticulum mam Vulg. Bekk. Dind. Bred. p. 52. qui recte masculinum genus de .. recipere volui, quum hoc dici videretur: illam colu uinam, qua coelum inniti credunt Graeci . - e. 187. τῆσι κροτάτοισι, quod in m inventum est, iniuria nonnulli defenderiant. Vid. Bred. p. 5b. Iu e tr. ca . γα P om. solus F. - c. 188. δόμον codd. . Fd δρόμον, ωμον cor i. Reish. et Dol r. - e. 196. ην δε μή SVac Ald. . ῖν δε μὴ εἴη pessime MPΚΚPro ου τε γὰρ αὐτους του χρυσου Beis. maluit αυτ ι. Malim εωv-τους. - e. 19T. Quoniam in VPK scriptuni τόσον δέ, Elin. p. 136' eoniecit τοσόνδε δέ. Curri non viderem. cur Toσομος -nus bene ad sequentia Spectaret, quam inter luna Dυτος, emit dein ex scriptura S BAld. τοσουτον scripsi τοσἀτο δέ. - c. 199. τῆς οἱ νομάδες , quod exhibent SV, Eltet. p. 329 continendat . coli. locis III, 134, 142; IV, 2,

22쪽

ΙΣTOPΙΩN ΠPΩΤΗ ΕΠΙ ΑΦΟΜENΗ ΚΑΕΙΩ. modo P Ἀλικαρνησέος ἱστορίης απόδεξις υε, λμητε τα γενόμενα ἐξ ανθρώπων τῶ χρόνω ἐξίτηλα γένηται, μήτε ἔργα μεγάλα τε κώὶ θωυμαστὰ, τα μεν λησι, τὰ δὲ βαρβάροισι ἀποδεχθεντα, ἀκλεῆ γενηται, τά τε ἄλλα καὶ δἰ ἐν αἰτίην ἐπολεμησαν αλλήλοισι. P ΩΝ μέν νυν οἱ λόγιοι Φοίνικας αἰτίους Ιφασὶ γενέσθαι τῆς διαφορης ' τούτους γὰρ απὸ τῆς ' -- θρῆς καλεομενης θαλάσσης ἀπικομένους ἐπὶ τήνδε την

θάλασσαν κάὶ οἰκήσαντας τοὐτον τον χῶρον, τον καὶ νυν οἰκέουσι, αυτίκα ναυτιλίησι μακρῆσι ἐπιθεσθαι,

ἀπαγινέοντας δε φορτία Αἰγύπτια τε καὶ Ἀσσύρια τῆ τε ἄλλη ΛώρηJ ἐσαπικνέεσθαι κάὶ δη καὶ ἐς υργος. τὸ δευργος τοsτον τον χρόνον προεῖχε ἄπασι των ἐν τῆ νsν Ἐλλάδι καλεομενη χώρη. απικομένους δὲ τους Φοίνικας ἐς δη τὸ ωργος τοὐτο διατίθεσθαι τον φόρτον. πεμπτΓdὲ ῆ εκτη ἡμέρη ἀπ ης απίκοντο, ἐξεμποληηένων σφιου, Ἀσχεδὸν πάντων, ἐλθεῖν ἐπὶ την θάλασσαν γυναῖκας

23쪽

HERODOTI ἄλλας τε πολλὰς και δὴ καὶ τοs βασιλ*ς θυγατέρα ' τὀδε οἱ ουνομα ειναι, κατὰ τ τὸ τὰ καὶ Ἐλλuνες λέγουσι, 'Dsν την γνα ου. ταυτας στάσας κατὰ πρυμνην τῆς νεω ἀνέεσθαι των φορτίων, των σφι ην θυμὸς μάλιστα, καὶ τους Φοίνικας διακελευσαμένους ὁρμῆσαι ἐπ αυτάς. τὰς μεν δὴ πλεsνας των γυναικῶν ἀποφυγέειν, την δε sν συν αλλησι ἀρπασθῆναι ' ἐσβαλομένους δε ἐς την2 νέα οἴχεσθαι ἀποπλώοντας ἐπ' Αἰγυπτου. Ουτω μεν υν ἐς Αἴγυπτον ἀπικέσθαι λέγουσι Πέρσαι, ουκ ώς Ελληνες, καὶ των αδικημάτων τοsτο αρξαι πρῶτοπι μετὰ δὲ ταυτα Ἐλλήνων τινάς ου γὰρ ἔχουσι τουνομα

ἀπηγήσασθαι) φασὶ τῆς Φοινίκης ἐς Ἀρον προσσχόντας ἁρπάσαι του βασιλέος την θυγατέρα Ευρώπην. εἴησαν δ' ῶν ουτοι Κρῆτες. ταυτα μὲν δὴ ἴσα σφι προς ἴσα γενέσθαι ' μετὰ δε ταυτα Ἐλληνας αἰτίους τῆς δευτερης ἀδικίης γενέσθαι. καταπλώσαντας γὰρ μακρῖ νηῖἐς Αἶάν τε την κολχίδα καὶ ἐπι Φῆσιν ποταμόν, ἐνθε τεν, διαπρηξαμένους καὶ τἄλλα, τῶν εῖνεκεν ἀπίκατο, ἁρπάσαι τοὐ βασιλέος την θυγατέρα Μηδειαν. πέμψαντα δε τον Κόλχον ἐς την Ἐλλάδα κήρυκα αἰτέειν τε δίκας τῆς αρπαγῆς καὶ ἀπαιτέειν την θυγατέρα τους δε

ὐποκρίνασθαι, λ ουδε ἐκεῖνοι γοsς τῆς 'Αργείης ἔδοσάν σφι δίκας τῆς αρπαγῆς ' ουδὲ Αν αυτοὶ δώσειν ἐκείνοισι. 3 Θευτέρη δὲ λέγουσι γενεῆ μετὰ ταυτα πιέζανδρον τον Πριάμου ἀκηκοότα ταυτα ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς πιλάδος δἰ

αρπαγῆς γενέσθαι γυναῖκα, ἐπιστάμενον πάντως, ὁτιου δώσει δίκας ουδὲ γὰρ ἐκείνους διδόναι. ουτω δὴ ἁρπάσαντος αυτοs 'Eλένην τοῖσι Ἐλλησι δόξαι πρῶτον πέμψαντας αγγέλους ἀπαιτέειν τε Ἐλένην καὶ δίκας τῆς αρπαγῆς αἰτέειν. τους δὲ προωχομένων ταsτα προφέρειν σφι Μηδείης τὴν αρπαγὴν, ου δόντες αυτοὶ δίκας ουδὲ ἐκδόντες ἀπαιτεόντων βουλοίατό σφι παρ

24쪽

αλλων δίκας γίνεσθαι. Μέχρι μεν ων τουτου ἀρπαγὰς εμούνας εἶναι παρ ἀλληλων, το δε ἀπὸ τουτου Ἐλληνας δη μεγάλως αἰτίους γενέσθαι ' προτέρους γὰρ ἄρξαι στρατεύεσθαι ἐς την Ἀσίην, η σφέας ἐς την Ευρώπην. μέν νυν ἀρπάζειν γυναῖκας ἀνδρῶν αδίκων νομίζειν ἔργον εἶναι, τὀ δε ἁρπασθεισέων σπουδην ποιήσασθαι τιμωρέειν ανοητων, τὰ δε μηδεμίαν Δρην ἔχειν ἁρπασθεισέων σωφρόνων ' δηλα γὰρ δη, δει, εἰ μη αὐταὶ εβου- λοντο, ουκ ἀν ηρπάζοντο. σφέας μεν δη τους ἐκ της υσίης λέγουσι Πέρσαι ἁρπαζομενέων των γυναικῶν λύγον οὐδένα ποιησασθαι, Ἐλληνας δε Λακεδαιμονίης ε νεκεν γυναικὸς στόλον μέγαν συναγεῖραι, καὶ ἔπειτεν ἐλθόντας ἐς την Ἀσίην την Πριάμου δυναμιν κατελεῖν. ἀπὸ τούτου αἰεὶ ηγησασθαι τὸ Ελληνικὸν σφίσι εἶναι πολέμιον. την γὰρ Ἀσίην και τὰ ἐνοικέοντα ἔθνεα βάρβαρα οἰκηῖευνται οἱ Πέρσαι, την δε ρώπην καὶ τὰ Ἐλληνικὴν ηγηνται κεχωρίσθαι. Ουτω μεν Πέρσαι λέγουσι γενέσθαι, καὶ διὰ την 5 γλίου ἄλωσιν ευρίσκουσι σφίσι ἐουσαν την αρχην της ἔνθρης της ἐς τους Ἐλληνας. περὶ δε της γους Ουκ ὁμολογέουσι Πέρσῖσι ουτω Φοίνικες ' ου γὰρ αρπαγη σφέας χρησαμένους λέγουσι ἀγαγεῖν αυτην ἐς Αἴγυπτον, ἀλλ' ώς ἐν τῶ υργεῖ ἐμίσγετο τω ναυκλήρω της νεὸς, ἐπεὶ δε

ἔμαθε ἔγκυος ἐουσα, αἰδεομένην τους τοκέας, ουτω δη ἐθελοντην αυτην τοῖσι Φοίνιξι συνεκπλῶσαι, ώς ἄν μηκατάδηλος γένηται. ταυτα μέν νυν Πέρσαι τε καὶ Φοίνικες λέγουσι. ἐγὼ δε περὶ μὲν τούτων Ουκ ἔρχομαι ἐρέων, ῶς ουτω η ἄλλως κως ταυτα ἐγένετο, τὸν δε οἶδα αυτὸς πρῶτον υπάρξαντα αδίκων ἔργων ἐς τους ληνας, τομτον σημηνας προβησομαι ἐς τὸ πρόσω του λόγου, ομοίως

μικρὰ και μεγάλα ἄστεα ἀνθρώπων ἐπεξιών. τὰ γὰρ τὰ πάλαι μεγάλα ην, τὰ πολλὰ αυτῶν σμικρὰ γέγονε, τὰ δὲ

25쪽

πηχν ων ἐπιστάμενος ευδαιμονίην οὐδαμὰ ἐν τωυτῶ μένουσαν ἐπιμνήσομαι ἀμφοτερ- 0μ' 6 MO OΣ ὴν Λυδὸς μεν γένος, παῖς δε Ἀλυάττεω, τυραννος δὲ ἐθνέων των ἐντὸς Ἀλυος ποταμos, ρεων απὸ μεσαμβρίης μεταξὐ Σέρων καὶ Παφλα*όνων ἐξίει προς βορέην ἄνεμον ἐς τον ξεινον καλεόμενον πόντον. ολος ὁ Κροῖσος βαρβάρων πρῶτος των ημεῖς ἴδμεν τοὐς μεν κατεστρέψατο Ἀλλήνων ἐς φόρου απαγωγὴν, τοὐς δὲ φίλους προσεποιήσατο. κατεστρέψατο μεν Ιωνάς τε καὶ Αἰολέας καὶ Λωριέας τοὐς ἐν τῆ Ἀσίη, φίλους δε

προσεποιήσατο Λακεδαιμονίους. προ δὲ τῆς Κροίσου α

χῆς πάντες ληνες ἡσαν ἐλεύθεροι. τὸ γὰρ Κιμμερίων

στράτευμα τὸ ἐπὶ την γωνίην απικομενον, Κροισου εον πρεσβύτερον, ου καταστροφὴ ἐγένετο των πολίων, αλλ7 ἐξ ἐπιδρομῆς αρπαγή. N δὲ ἡγεμονίη οὐτω περιῆλθε, ἐομα μακλειδέων, ἐς τὀ γένος τὸ Κροίσου, καλεομένους δὲ Μερμνάδας. ἐν Κανδαύλης, τον οἱ Ελληνες

Μυρσίλον ουνομάζουσι, τύραννος Σαρδίων, ἀπογονος δὲ Ῥλκαίου του μακλέος. υγρων μεν γαρ ο Νίνου του Βήλου του -καίου πρῶτος Ηρακλειδέων βασιλεὐς ἐγένετο Σαρδίων, Κανδαύλης δε ὁ Μύρσου υστατος. οἱ δὲ πρότερον υγρωνος βασιλεύσαντες ταύτης τῆς χωρης ἰσαν απόγονοι Λυδου τοὐ Ἀτυος, απ οτευ ο δῆμος Λυδιος ἐκλήθη ὁ πας ουτος, πρότερον μων καλεομενος. παρὰ τούτων μακλεῖδαι ἐπιτραφθέντες ἔσχον την αρχὴν ἐκ θεοπροπίου, ἐκ δούλης τε τῆς γαρδάνου γεγονo- τες καὶ μακλέος, ἄρξαντες μὲν ἐπὶ δύο τε καὶ εἴκοσι γενεὰς ἀνδρῶν, ἔτεα πέντε τε καὶ πεντακόσια, παῖς παραλπμτρ)ς ἐκδεκόμενος την αρχὴν, μέχρι Κανδαύλεω τos Μύρσου. Oυτsς δὴ ων ὁ Κανδαύλης ήράσθη τῆς εωυτου γυναικις, ἐρασθεὶς δὲ ἐνόμιζέ οἱ εἶναι γυναῖκα πολλον

26쪽

πασέων καλλίστην. ῶστε δὲ ταυτα νομίζων, ἡν γάρ οἱ τῶν αἰχμοφόρων Γυγης ὁ Θασκυλεω ἀρεσκόμενος μάλιστα, τουτω τῶ γζ καὶ τὰ σπουδαιέστερα των πρηγμάτων υπερετίθετο ὁ Κανδαυλης καὶ δη καὶ τὸ εἶδος τῆς ' γυναικὸς υπερεπαινέων. χρόνου δὲ Ου πολλου διελθόντος θρῆν γὰρ Κανδαυλη γενέσθαι κακῶς) ἔλεγε προς τον Γυγεα τοιάδε ' Γυγη, ου γάρ σε δοκέω πείθεσθαί μοι λέγοντι περὶ του εἴδεος τῆς γυναικός ἀτα γὰρ τυροχάνει ἀνθρώποισι ἐόντα ἀπιστότερα ὀφθαλμῶν , ποίεε ὁκως ἐκείνην θηήσεαι γυμνήν. υ δὲ μέγα ἀμβώσας εἶπε Θέσποτα, τίνα λέγεις λόγον ουκ υγιέα, κελευ- με δέσποιναν την ἐμὴν θηήσασθαι γυμνήν; ἄμα δὲ κιθῶνι ἐκδυομένω συνεκδυεται καὶ την αἰδῶ γυνή. πάλαι δετὰ καλὰ ἀνθρώποισι ἐξευρηται, ἐκ τῶν μανθάνειν δεῖ' ἐν τοῖσι ἔν τόδε ἐστὶ, σκοπέειν τινὰ τὰ λυτου. εγὼ δὲ

πείθομαι ἐκείνην ειναι πασέων γυναικῶν καλλίστην, καί

σεο δέομαι μη δέεσθαι ανόμων. O μὲν δη λέγων τοι-9αυτα ἀπεμάχετο, ἀρρωδέων ψ μη τί οἱ ἐξ αυτῶν γενηται κακόν. ὁ δὲ ἀμείβετο τοισίδε ' Θάρσει, Γυγη, καὶ μηφοβευ μήτε ἐμὲ, ως σεο πειρώμενος λέγω λόγον τόνδε, μήτε γυναῖκα την ἐμὴν, μή τί τοι ἐξ αυτῆς γένηται βλάβος ' αρχὴν γὰρ ἐγὼ μηχανήσομαι ουτω, ῶστε μηδὲ μαθεῖν μιν οφθεῖσαν υπὸ σευ. ἐγὼ γάρ σε ἐς το οἴκημα, ἐν τῶ κοιμώμεθα, ἔπισθε τῆς ἀνοιγομένης θυρης στήσω '

μετὰ δ' ἐμὲ ἐσελθόντα παρέσται καὶ ἡ γυνὴ ἡ ἐμὴ δε

κοιτον. κεῖται δὲ αγχου τῆς ἐσόδου θρόνος ' ἐπὶ τομον τῶν ἱματίων κατὰ δν ἔκαστον ἐκδυνουσα θήσει ' καὶ κατῆσχχίην πολλὴν παρέξει τοι θηήσασθαι. ἐπεὰν δὲ απὸ του θρόνου στείχη ἐπὶ τὴν ευνὴν κατὰ νώτου τε αυτῆς

γένη, σοὶ μελέτω τὰ ἐνθευτεν, ὁκως μή σε ἔψεται ἰόντα διὰ θυρέων. O μεν δὴ ώς ουκ ἡδυνατο διαφυγεῖν, 10 ἐν ἐτοῖμος ὁ δε Κανδαυλης, ἐπεὶ ἐδόκεε ώρη τῆς κοίτης

27쪽

HERODOTI εἶναι, Θαγε τον Γυγεα ἐς τὀ οἴκημα, και μετὰ ταυτα αὐτίκα παρῆν κα ὶ η γυνή ' ἐσελθοῶσαν δε καὶ τιθεῖσαν τὰ ειματα ἐθηεῖτο ὁ Γυγης. ώς δὲ κατὰ νώτου εγενετο ἰουσης τῆς γυναικὸς ἐς τὴν κοίτην, υπεκως ἐχώρεε ἔξω.

και ἡ γυνὴ ἐπορῶ μιν ἐξιόντα. μαθοsσα δὲ τὰ ποιηθὲν

εκ τοὐ ἀνδρὸς οἴτε ἀνεβωσεν αἰσχυνθεῖσα Οἴτε ἔδοξε μαθέειν, ἐν νόω ἔχουσα τίσεσθαι τον Κανδαυλεα ' παρὰ

γὰρ τοῖσι Λυδοῖσι, σχεδὰν δε καὶ παρὰ τοῖσι ἄλλοισι βαρβάροισι, και ἄνδρα ὀφθῆναι γυμνον ἐς αἰσχύνην 11 μεγάλην φέρει. Tότε μεν δὴ ουτω ουδὲν δηλώσασα ἡσυχίην εἶχε ώς δε ἡμέρη τάχιστά ἐγεγόνεε, των οἰκετέωντους μάλιστα ἄρα πιστους ἐόντας ἐωυU, λοιμορος ποιησαμένη ἐκάλεε τον Γυγεα. ὁ δὲ Ουδὲν δοκέων αυτὴν των πρηχθέντων ἐπίστασθαι ἡλει καλεόμενος ' ἐώθεε γὰρ καὶ πρόσθε, ὁκως ἡ βασίλεια καλέοι, φοιτῆν. ῶς δε ὁ γης ἀπίκετο, ἔλεγε ἡ γυνὴ τάδε ' μν τοι δυοῖν ὁδοιν παρεουσέων, Γυγη, δίδωμι αῖρεσιν, ὁκοτέρην βουλεαι τραπέσθαι ' ἡ γὰρ Κανδαυλεα ἀποκτείνας ἐμέ τε και τὴν βασιληχν ἔχε τὴν Λυδῶν, ἡ αυτόν σε αὐτίκα ουτω ἀποθνήσκειν δεῖ, ώς ἄν μὴ πάντα πειθόμενος Κανδαυλητου λοιποῶ χης τὰ μή σε δεῖ. ἀλλ' ῆτοι ἐκεῖνόν γε τονταεια βουλευσαντα δεῖ απόλλυσθαι, ὴ σὲ τον ἐμὲ γυμνὴν θηησάμενον καὶ ποιήσαντα οὐ νομιζόμενα. Ο δὲ γης τέως μὲν ἀπεθώυμαζε τὰ λεγόμενα, μετὰ δὲ ἱκέτευε μή μιν ἀναγκαίη ἐνδεῖν διακρῖναι τοιαυτην ἀρεσιν.

οὐκ ἁυ δὴ ἔπειθε, ἀλλ' ῶρα ἀναγκαίην αληθέως προκειμένην ῆ τον δεσπότεα ἀπολλυναι ἡ αυτὸν υπ ἄλλων

ἀπόλλυσθαι ' αἱρέεται αυτὰς περιεωαι. ἐπειρώτα δὴ λέγων τάδε ' 'Eπεί με αναγκάζεις δεσπότεα τον σμὸν κτείνειν οὐκ ἐθέλοντα, φέρε ἀκουσω, τέω και τρόπω

ἐπιχειρήσομεν αὐτω. N δὲ ὁπολαβουσα ἔφη ' - του

αὐτοs μὲν χωρίου ἡ ὁρμὴ ἔσται, ὁθεν περ καὶ ἐκεγος

28쪽

LIB. I. CAP. 10 - 1 .

ἐμε ἐπεδέξατο γυμνην, υπνωμένω δε ἡ ἐπιχείρησις ἔσται. Σὸς δε ῆρτυσαν την επιβουλην, νυκτὸς γενομένης ου Izγὰρ μετίετο ὁ Γύγης, ουδέ οι ἐν απαλλαγη ουδεμία, ἀλλα ἔδεε η αυτὸν ἀπολωλέναι η Κανδαύλεα εῖπετο ἐς τον θάλαμον τy γυναικί. καί μιν ἐκείνη ἐγχειρίδιον

δοsσα κατακρύπτει υπὸ την αυτην θύρην. καὶ μετὰ ταυτα αναπαυομενου Κανδαύλεω υπεισδύς τε καὶ ἀπ- κτείνας αυτὸν ἔσχε καὶ την γυναῖκα καὶ την βασιληῖην

Γυγης ' τσs καὶ Ἀρχίλοχος ὁ Πάριος, κατὰ τον αυτὸν χρόνον γενόμενος, εν ἰάμβω τριμέτρ' ἐπεμνήσθη σχε 13 δὲ την βασιληχν καὶ ἐκρατύνθη ἐκ του ἐν Θελφοῖσι χρηστηρίου. ώς γὰρ δη οι Λυδοὶ δεινὸν ἐποιευντο τὸ Κανδαύλεω πάθος και ἐν ὁπλοισι ἐσαν, συνέβησαν ἐς τἀυτὰ οῖ τε τοs Γύγεω στασιῶται καἰ οι λοιποὶ Λυδοὶ, ην μενδη τὰ χρηστηριον ἀνέλη μιν βασιλέα εἶναι Λυδῶν, τονδε βασιλεύειν, ην δὲ μη, ἀποδουναι ὀπίσω ἐς μακλείδας την αρχην. ἀνεῖλέ τε δη τὰ χρηστηριον καὶ ἐβασίλευσεν ουτω Γυγης. τοσόνδε μέντοι εἶπε η Πυθίη, ώς φακλείδησι τίσις ῆξει ἐς τον πέμπτον ἀπόγονον Γυγεω. τούτου του ἔπεος Λυδοί τε καὶ οἱ βασιλέες αυτῶν λόγον Ουδένα ἐποιε το, πριν δη ἐπετελέσθη. Tην μεν δη τυ- 14ραννίδα ουτω ἔσχον οἱ Μερμνάδαι τους μακλείδας ἀπελόμενοι, Γύγης δε τυραννεύσας ἀπέπεμψε ἀνα - ματα ἐς Θελφοὐς Οὐκ ολίγα, ἀλλ' ὁσα μεν ἀργύρου ἀνα--θήματα ἔστι οἱ πλεῖστα ἐνΛελφοῖσι, πάρεξ δὲ τοὐ ἀργύρου χρυσὸν απλετον ἀνέθηκεν, ἄλλον τε καὶ τοs μάλιστα

μνήμην ἄξιον ἔχειν ἐστί, κρητῆρές οἱ ἀριθμὀν χρ

σεοι ἀνακέαται. ἔστασι δε ούτοι ἐν τῶ Κορινθίων θησαυρῶ σταθμὸν εχοντες τριήκοντα τάλαντα ' ἀληθεὶ δὲ

λόγω χρεωμένω οὐ Κορινθίων του δημοσίου ἐστὶν ὁ θησαυρὸς, ἀλλα Κυψέλου του Ἀτίωνος. ούτος δὲ ΟΓύγης πρῶτος βαρβάρων τῶν ημεῖς ἴδμεν ἐς Θελφοὐς

29쪽

Η E R 0 D 0 T Iἀνέθηκε ἀναθήματα μετὰ Μίδεα τον Γορδίεω, Φρυγίης βασιλέα. ἀνέθηκε γὰρ δη καὶ Μίδης τον βασιλήῖον θρ νον, ἐς τον προκατίζων ἐδίκαζε, ἐόντα ἀξιοθέητο. κέεται δε ὁ θρόνος ουτος ενθα περ οἱ του Γυγεω κρητῆρες. ὁ δὲ χρυσὸς ουτος και ὁ ἄργυφdς, τον ὁ Γύγης ἀνέθηκε, υπὀ Θελφῶν καλέεται Γυγάδας επὶ του ἀναθέντος ἐπωνυμίην. εσέβαλε μέν νυν στρατιὴν καὶ ουτος, ἐπεί τε ἐρξε, ἔς τε Μίλητον καὶ ἐς Σμυρνην, καὶ κολοφῶνος τὰ ἄστυ εἱλε. ἀλλ' ουδὲν γὰρ μέγα εργον

ἀπ αυτοs ἄλλο ἐγενετο βασιλεύσαντος δυῶν δέοντα τε σεράκοντα ἔτεα, τομον μὲν παρήσομεν τοσαυτα ἐπι-

15 μνησθέντες. Aρδυος δὲ τοs Γυγεω μετὰ Γύγεα βασιλεύσαντος μνήμην ποιήσομαι. ουτος δὲ Πριηνέας τε εἷλε ἐς Μίλητόν τε ἐσέβαλε, επὶ τούτου τε τυραννεύοντος Σαρδίων Κιμμέριοι ἐξ ήθων υπὸ Σκυθέων των νομάδων ἐξαναστάντες ἀπίκοντο ἐς την Ἀσίην καὶ Σάρδις πλὴν τῆς ἀκροπόλιος εἷλον. 16 υρδυος δὲ βασιλεύσαντος ενὸς δέοντα πεντήκοντα ἔτεα ἐξεδέξατο Σαδυάττης ὁ Ἀρδυος, καὶ ἐβασίλευσε ἔτεα δυώδεκα, Σαδυάττεω δὲ 'Aλυάττης. Ουτος δε - αξάρη τε τῶ φωκεω ἀπογόνω ἐπολέμησε καὶ Μήδοισι, Κιμμερίους τε ἐκ τῆς Ἀσίης ἐξήλασε, Σμύρνην τε την ὁ Κολοφῶνος κτισθεῖσαν εἷλε, ἐς Κλαζομενάς τε ἐσέβαλε. απὰ μέν νυν τούτων Ουκ, ώς ῆθελε, ἀπήλλαξε, αλλὰ προσπταίσας μεγάλως. ἄλλα δὲ ἐργα ἀπεδέξατο 17 ἐων ἐν τῆ αρχὴ ἀξιαπηγητότατα τάδε. Ἐπολέμησε Μιλησίοισι, παραδεξάμενος τον πόλεμον παρὰ τos πατρός. ἐπελαύνων γὰρ ἐπολιόρκεε την Μίλητον τρόπω τοιωδε 'ἔκως μὲν εἴη ἐν τῆ γῆ καρπῖς αδρὸς, τηνικαμα ἐσέβαλλε την στρατιήν ἐστρατεύετο δὲ υπὁ συρίγγων τε καὶ πηκτίδων καὶ αυλοs γυναικηχυ τε καὶ ἀνδρηχυ.ῶς δὲ ἐς τὴν Μιλησίην ἀπίκοιτο, οἰκήματα μὲν τὰ ἐπὶ

30쪽

LI B. I. CAP. 14 - 19.

των αγρῶν ουτε κατεβαλλε ο υτε ἐνεπίμπρη ουτε θυρας

ἀπέσπα, ἔα δὲ κατὰ χώρην ἔστάναι ' ὁ δὲ τά τε δένδρεα καὶ τον καρπὸν τον ἐν τῆ γῆ ὁκως διαφθείρειε, ἀπαλλάσσετο ὀπίσω. τῆς γὰρ θαλάσσης οἱ Μιλήσιοι ἐπεκράτεον, ἀστε ἐπέδρης μὴ εἶναι ἔργον τῆ στρατιῆ. τὰς δε

οἰκίας ου κατέβαλλε ὁ Λυδὸς τῶνδε εἴνεκεν, ὁκως ἔχοιεν ἐνθευτεν ὁρμεόμενοι την γην σπείρειν τε καὶ ἐργάζεσθαι οἱ Μιλήσιοι, αυτὸς δὲ ἐκείνων ἐργαζομένων ἔχοι τι καὶ σίνεσθαι ἐσβάλλων. υτα ποιέων ἐπολέμεε ἔτεα 18ενδεκα, ἐν τοῖσι τρώματα μεγάλα διφάσια Μιλησίων ἐγένετο, ἔν τε Λιμενηλ χώρης τῆς στετέρης μαχεσαμμνων καὶ ἐν Μαιάνδρου πεδίω. τὰ μέν νυν ἔξ ἔτεα τωνενδεκα Σαδυάττης ὁ ' δυος ἔτι Λυδῶν ηρχε ὁ καὶ ἐσβαλὼν τηνικαυτα ἐς την Μιλησίην την στρατιήν ΣαδυάττηςJ. Ουτος γὰρ καὶ ὁ τον πόλεμον ἐν συνάψας - τὰ δὲ πέντε των ἐτέων τὰ επόμενα τοῖσι ἔξ υλυάττης ὁ Σαδυάττεω ἐπολέμεε, δς παραδεξάμενος, ῶς καὶ πρότερόν μοι δεδήλωται, παρὰ τοs πατρὸς τον πόλεμον προσεῖχε ἐντεταμένως. τοῖσι δὲ Μιλησίοισι ουδαμοὶ γώνων τον πόλεμον τομον συνεπελάφρυνον, ἔτι μὴ πιοι μοsνοι. ουτοι δὲ το ὁμοῖον ἀνταποδιδόντες ἐτιμώρεον καὶ γὰρ δὴ πρότερον οἱ Μιλήσιοι τοῖσι πιοισι τον πρῖς Ἐρυθραιους πολεμον συνδιηνεικαν. N δὲ δυωδεκάτω ἔτεr 19ληχυ ἐμπιπραμενου υπο τῆς στρατιῆς συνηνείχθη τι τοιόνδε γενέσθαι πρῆγμα ' ώς ἄφθη τάχιστα τὸ ληῖον, ἀνέμω βιώμενον ἄφατο νηοs 'Aθηναίης ἐπίκλησιν 'A σιης, αφθεὶς δὲ ὁ νηῖς κατεκαυθη. καὶ τμ παραυτίκαμεν λογος ουδεὶς ἐγένετο, μετὰ δὲ τῆς στρατιῆς ἀπικομένης ἐς Σάρδις ἐνόσησε ὁ ωλυάττης. μακροτέρης δέ οἱ γενομένης τῆς νουσου πέμπει ἐς Θελφοὐς θεοπρό

πους, εἴτε δη συμβουλευσαντός τευ, εἴτε καὶ αυτῶ ἔδοξε πεμψαντα τον θεον ἐπείρεσθαι περὶ τῆς νουσου. τοῖσι