Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

31쪽

περὶ φιλοσοφίας πολιτικός. περι αγαθου περ δικαιοσύνης.

μαγικός. περι ηδονῆς. Evdημος η περ ψυχῆς περὶ βασιλείας. περ ευχῆς. λεξανδρο η περ αποίκων.

προτρεπτικός. περι ευγενείας. περ παιὁείας. περι πλούτου.

Μενεξενος συμπόσιον. περὶ ποιητῶν.

32쪽

Περι φιλοσοφίας.

citenerrinaia ps Ioeli Aristot lis in liro ite an ina a l. in illi postilia at Platonis in in asto te an initio alii ira sententiani eligit ii ii iani ipsilis Platonis iit inale Tollitur sei Platonico mi in il Tinaaei et littet,i arguinent variis naiulis illa putantili In es Pliit ilo in . e. l. 2 rilliones inseri liis prDis: μοίως δε και ἐν τοις πεοι φιλοσοφίας λεγομένοις i. e. in pis iae ite piisso sopitia Platonis explicare soletiant Iiυ plailosophi eius arnici. s. neoplu' nussa pli. p. 3l2. 8 II 3. 2 διωρίσθη cs. των διωρισμενων ε τοι κατα φιλ. ile patet. n. l. I. τοι κατὰ φιλ.

λόγοις εν οἷς διωρισται pol. 3. 2ὶ αὐτο μεν το ζῶο αυτης της τουε ὀς δέας καὶ του πρωτου μηκους και πλάτους και βάθους. τὰ δ' ἄλλα ld. e. τὰ πράγματα , es 404 IS 25 ομοιοτρόπως Φiae illi ex pii siti talis-

ὁρῶ εννοια , τοις ει τὰ με να τὰ φυσικά μοι γεγραμμένοις

ε etc. es. Sext. p. 23 Bl . . . . οἱ μεν γὰρ ἀριθμοὶ τὰ ιδη αυτὰ και αἱ ἰρχαι ἐλέγοντο, εἰσι ν εκ των στοιχείων . . . ἔνιοι Xenocriti s συνέπλεζαν . . . ἀποφηνάμενοι την φυχην ἀριθμον κινοὐνω εαυτόν.

Daec parili re te inteli Xeriint tonii tentatores, S unplici lis niaxinae et Ioannes. Hi In Platon nicile Dono sis pulant ni in iliixisse et iis; die Dias ἀγράφους συνουσία ile scripsisse Platonicos tumuit propriis tu logis, illitis magistri ferinones, tuos variis ilicilogis l' pii lilii a Tini astu et nNixi in lutileDO Qxpri Aserat, allulit Oriuii antinos, sicii set ipse loseribit Plii teli p. 14 I 6 et Aristoxeno teste tiaran. II p. 30 Meili. I. Rose iterar. l. p. 26Jiles critiori si telaia Aristolsel s, mi in iration pyiae ellenti s non nii nil scidia in perti irim rite novitale lios igitii et initiati set piuna vili agorici nurn romin synal Olἰ veniar nili ili vel si rati Ile persectili ess seni at Ille ias mi ille in Platonis secutullini Platonicos ot ipiti Platoniciis opilliones ταλεγόμενα αγραφα ογματ ipsi Aristoteles appellat piri s. 4. 2. in iluit,lis την λην ilicat τὸ μέγα καὶ το μικρόν p. 209 I et M. f. pitys 3. 4.3 6 illiae Sunt Oriun illi Plii let,uiu interpretarentur et io tri Di est o

33쪽

και Πλάτωνος ... οι μα θηταὶ λέγο σι ν εἶναί τινα παρα ταγεγραμ μενα των γραφων δογματων αυτουὶ itaque itin ipsius Aristolidis uirunt illi 'ilitati verius si pra ait scriptis ἐν τοι περὶ φιλ λεγ'. insignisi ari censerent et iis aut in liliri itinis sinulia protii lis siet , titillii uisitis su περὶ ταγαθo assori rent es. Si inpl. lo an Ven. 52 Lo,' liii. περι φιλοσοφίας νυν λεγε τα περὶ του αγαθου αυτ εκ rq Πλάrωνος ἀναγεγραμ μενα συνουσίας εν οις ἱστορεῖ τάς τε Πυθαγορείους - . . pulluigoris salites Platoni colu in v. nos p. 83. s. 80 s l. - και Πλατωνικῶς περι τω οντων όζας. Plisol'. ite ait Ven. 535 LAE I 'Τ τα περιταγαθο επιγραφόμενα περ φιλοσοφίας λεγει. εν κείνοις δε τὰς ἰγράφους συνουσίας του Πλάτωνος ιστορεῖ ὁ ριστοτέλης εστ δε γνησιον αυτο τ βιβλίo ἱστορε γουν κεῖ την Πλάτωνος καὶ των Πυθαγορείων περὶ τω οντων κα των ἀρχων αυτῶν δόξαν λέγει

Πλατωνος ἐκεῖ γαρ στορει Αριστοτέλης τως δόζας του τε Πλάτωνος

o τι περ τώγαθ ο βιβλίον συντάξας ριστοτέλης τὰς ἀγράφους του

Πλάτωνος δόζας ἐν αυτω κατατάττει και μέμνηται του συντάγματος ἐνδε πρώτω περι ψυχῆς πονομάζων αυτὸ και alia. r. περ φιλο

34쪽

τας γραφους συνουσίας οὐ Πλάτωνος αυτος ὁ ριστοτέλης ἀπεγρά-

λόμενοι ὁ τὰς Ουσίας ἀνάγειν εἰς τὰς αρχῶ μηκη με τίθεμεν κ

μακρολκαι βραχέος εκ τινος μικρογκαι μεγάλου και επίπεδον κπλατέος και στενοὐ σῶμα δ' ἐκ βαθέος και ταπεινου loci lirarii in lo-

mentis illi in Platonicoruin placitiun expositisse non et Aristotel in elia in εν τοις περὶ φιλοσοφίας, iuulo illi tetit livulitii in laludia Iitis innienta- toros et si tuae ilii Pli in nar rasse apstiniat nec lainen nunc nisi ipsis ex loco metapli ysicoritin proposito Aristotelis verius repetitis si unificat Alex. p. 80 3 ed Bonitg. ἐκτίθεται ὁ το ἀρεσκον αυτοῖς. ο και ν

το μικρόν, ν ἔλεγον ἀόριστον δυάδα εἰ ὁ ταύτην θέλοντες πάντα ἀνάγειν, του με μοίους ἀρχὸς ἔλεγον το βραχυ και μακρόν, ως κμακροῶ τινος και βραχέος την γένεσιν χοντος οὐ μήκους, Γ ἐστι μεγα και μικρόν, ως πάσης γραμμῆς ἐν τω τέρω τούτων Οὐσης, τοὐὁ ἐπιπέδου το στενον και πλατυ α και αυτ εστι μέγα και μικρόν. ειπὼν ὁ ταύτα και ἐκθέμενος την*όξαν αυτων ἐπὶ τούτω ἐπιφέρει. . .), ea igilii revPra conveni lint uni eis ile ii luis prinio te ani in ipsi uia Aristoteli ni t Matii in seriistient in sit seolo pili losoplita tiro locitisse.

35쪽

manifestuiri est Aloxatiuisum eiu en testina onu inenaoivni nilii ali in illic ilixisse iiisi laec et exponi autem Platoni comιm placitum, quod ipse etiani ait se tractasse εν τοῖς περὶ φιλοσοφίας, id est in eo Oro in quo ad rauiquomιm omnium Platonicor v eaeemplum, qui quidem Platonis de bono sermonibus intre rant illo si qui lit,ros o litteraii περὶ ταγα θοῶ ita Tiptosin sententias eius ut salso statueluani contini niatori s. nain Platonicoruin erati i x lities, iterivatae non lati itis, vel Aristoteli teste inetapta . . . T perscripserat de unitate et indesinua. Ivade εν - δυὰς ἀόριστος μέγα μικρόν), scili Y ἐν τοις περὶ ἀγα- ῶ s. s. Sinipli ius in plius. s. 104h τὸ μέντοι ἄπειρον κα εν τοῖς αἰσθητοῖς εἶναί φησι pli P. 3. 4. 203 9 καὶ ἐν ταῖς ἰδίαις αρχας γαρτων αισθητῶν το ε και την ἀόριστόν φασι ὁυάδα λεγειν τον Πλάτωνα την ὁ ἀόριστον δυάδα καὶ ἐν τοῖς νοητοῖς τιθεὶς ἄπειρον εἶναι ελεγεν και τὸ μεγα δε καὶ ὀ μικρὸν ρχὰς τιθεὶς ἄπειρα εἶναιῖλεγεν ἐν τοῖς περὶ τἀγαθου λόγοις οἷς γυριστοτέλης και Ηρακλείδης καὶ Ἐστιαῖος και ἄλλοι .s ox Al x. s. 32'' του Πλάτωνος ταιροι παραγενόμενοι ἀνεγράφανrο α ρηθέντα ινιγματωdῶς ς ἐρρηθη. Πορφύριος ὁ διαρθροῶν αυτῶ ἐπαγγελλόμενος τάδε περ αυτῶν γέγραφεν εν τῶ Φιληβω' αυτος το μαλλον και τ ηττον και το

βούλεται που γαρ αν αὐτα εν κατὰ την ἐπίτασιν και νεσιν προιόντα, υχ σταται Ουὁ περαίνει τὸ μετέχον αυτῶν, αλλα πρόεισιν εις τὸ της πειρίας ὀριστον. μοίως δε εχε και ὀ μειζον και τοἔλαττον καὶ τα ἀντ' αὐτῶν λεγόμενα υπὸ Πλάτωνος τὸ μεγα και τομικρόν . . . ἐν τούτοις ὁ και η όριστος δυὰς ρῶται . . . αὐτα ὁ

Πορφύριος ειπεν αυτῶ σχε δῖν τῆ λέξει, διαρθροῶν ἐπαγγειλάμενος ταἐν τη περὶ τἀγαθοὐ συνουσία αἰνιγματωδῶς ηθέντα και ἴσως ὁτισἄμφωνα ε κεῖ, α ν τοῖς ἐν ι ληβω γε ραμμένοις. και ὁ

les,uii loco Gε και αυτός ἐκ τῶν περὶ τἀγαθου λόγων τοὐ Πλάτωνος ομο- λογων ἐγειν ους στόρησαν ριστοτέλης τε και οἱ ἄλλοι του Πλάτωνος

εταῖροι ταὁ γέγραφε ζ ῶν γὰρ τὰς αρχὰς τῶν ὀντων ὁ Πλάτων, ἐπει πρῶτος ὁ ἀριθμὸς ἐδόκει αὐτῶ τῆ φύσει εἶναι τῶν ἄλλων . . . ἀρχην οὐτον πεῖτο εἶναι, και τὸ τοὐ πρώτου ἀριθμοναρχὰς καὶ - ντὸς ριθμο αρχὰς εἶναι πρῶτος ὁ ἀριθμός--υάς, λαρχὰς

ἔλεγεν εἶναι τό τε ε και τὸ μέγα και τὸ μικρόν cs Alex in inelaph. l. s. p. 42 Bon. . . . ἀόριστον ὁ δυάδα ελεγεν αὐτη τω μεγάλου και μικροῶ μετέχουσαν ητοι μεlζονος και ελάττονος τὸ ἀλλον καὶ ηττον ἔχειν κατὰ γὰρ ἐπίτασιν και ανεσιν προιόντα αὐταχυχάσταται, αλλ'

36쪽

ἐπι το της πειρίας ὁριστον προχωρε etc. in itinis nilii iii est quo l

υστερον γενῶν του ἀριθμο συμβαίνει τα δυσχερῆ, γραμμης τε και ἐπιπε ὁου και σώματος. οἱ μεν γαρ εκ των ειδῶν τοὐ μεγάλου και του μικρολποιούσιν οἷον ἐκ μciκρου με και βραχέος τα μήκη, πλατεος ὁ και στενο τα ἐπίπεδα, ε βαθέος δὲ και ταπεινοῶ τοὐς ἔγκους' ταῶτα δέ ἐστιν εἴδη οὐ μεγάλου και μικροί την δε κατῶ το εν ἀρχη ἄλλοι ἄλλς τιθέασι των τοιουτων. il liaec igitur illi: βουλόμενοί φησι

Εpli. λεγε ὁ ῖτι βουλόμενοι και τα μεγεθη παράγειν από τῶν δύο αρχῶν, τοὐ τε ενὸς και ης,ορίστου δυάδος, εὐμεν της ὁυάδος φασι την τε γραμμὴν το μακρὸν και βραχὐ λαβεῖν, τό τε ἐπίπεδον το στενοὶ και πλατύ Epli. το πλατλ- στενόν , τό τε στερεὸν τὸ βαθύ και ταπεινόν. αὐτα γαρ το μακρὸν και βραχὐ καὶ τὰ λοιπὰ ailii Epli. ε ηἐκάλουν οὐ μεγάλου κα μικροί τοί ἐν τῆ αορίστω δυάδι την ὁ κατὰ τὸ εν, φησίν, ἀρχην Ουχ ομοίως εἰσῆγον παντες, αλλ' οἱ μεν αυτοῖς τοὐς αριθμους τλεῖd τοις μεγέθεσιν ἔλεγον ἐπιφέρειν, οἷον δυάδαμεν γραμμῆ, τριάδα δε ἐπιπεδω, τετράδα δε στερεῶ cs prii ter Sini pl.Pt Iniit Op ad Ar ile an. 1, alienaist ite an s. 06'' τοῖς ἀριθμοὐ δεἐκείνους εἴδη τῶν ἄντων ἐτίθεντο . . . του μεν ουν αὐτοζώου τουτέστι τοὐ κόσμου οὐ νοητοὐ στοιχεῖα τοῦ πρῶτα ποίουν τῶν εἰδητικῶναριθμῶν την οὐ νῖς θέαν και την της πρώτης δυά ὁος και τηντης πρώτης τριάδος και την της πρώτης τετράdος. ἐπειdη γὰρ ἐν τω νοητω κόσμω δει πάντως τὰς ἀρχὰς παρεμφαίνεσθαι τοὐ αἰσθητοὐ. δε αισθητὸς ἐκ μήκους ηδη και πλάτους και βάθους, οὐ μεν μήκους

Γεαν εἶναι την πρώτην ἀπεφήναντο δυάδα, πο γὰρ ενὸς ἐφ ν τὸ

μῆκος, τουτέστιν απὸ σημείου ἐπι σημεῖοw of δὲ μήκους ἀμα και πλάτους την πρώτην τριάδα, πρῶτον γὰρ τῶν ἐπιπέδων σχημάτων ἐστὶ τὸ τρίγωνοπι οὐ δε μήκους και πλάτους και βάθους την πρώτην τετράd , πρῶτον γὰρ τῶν στερεῶν εστιν ἡ πυραμίς ταὐrα είπαντα

λαβεῖν ἐστὶν ἐκ τῶν περὶ φύσεως Ξενοκράτους. s. si in ilia ex pelisippo

37쪽

ἴσου και του μείζονος καὶ του ἐλάττονος και του ἐπιμόρίου και - λοιπῶν εἰδῶν ἐν αὐτῶ και οἱ γραμμικοὶ και οἱ ἐπίπεδοι και οι στερεοί.

το μεν γαρ α στιγμή τ δε β γραμμή, τα ὁ γ τρίγωνον, τα δὲ ὁ πυ

τοιαυτα γαρ ἐν τοις περ φιλοσοφίας στορεῖ περ Πλάτωνος διο και ἐνταυθα βραχέως και συντόμως την τουτων ζέθετο διάνοιαν ulul apti.).οι ὁ μεθεξει του νος τὸ εἶδος ἀπετέλουν τῶν μεγεθῶν. in qilitius

38쪽

Stillaniis Aegyptiisque see. Dalilasciuili te pii ne p. 384. 385 ile Magis in Heracli licitia log Ζωροάστρης Plut ait v. s ut M. I. Sli alio II p. 98. 100. ilena nolle optirasti inscripto κίχαρο de alivlonus see. Mullo in Fr.

hist. II p. 26. s. Initia in Aristoxerit si . l. ivla uni Clearcii D. 9 ile Magis natorii et pliani renio inrais I . u. I. 2. I. et senocrat se apiid Plui it Tit n. ι'. 2 Ple. at liu ile Di pilica lieol Nili aliisque pio uue Peripateticorum si istorice nulla in serotiantui . Pialis ii leti triuia tuli ratio libro popularit et scripto opti in convenit ilialogos ii in suisse libros lepit ilosoplita sicut Speusippi te litto sopitia apti l D. I. . . . Et ru In LX nocratis librii in eo lena litulo inseri pluin ui. 4. 13 nune ei itini t ti- Iiiiiiiiii in extat Prisci ait L Fili sorti 1 suos recensentis in praestatione Iaestion uni natiuatilina a litora oeni et sarii in regeni sile illius L Bosep ST. d. iii, pro Ptoleniae Vincenti ex ilitis p. 56 iiiiiii , si1rgit Plotitius p. 53 od. Dubitor post Plotinii in Paris. 1855J eae Platonico enunTimaeo Phaedoneque et haemo et Pollii et alsis onvenientibus disputationibus smo ta atque confecta sunt, et actionibus Aristotelis de physica et de coelo et de gener itione et cormotione e μετεωρων, similiter Umque eae his mιae sunt de somno et somnus et eae his quae quas in dialogis scripta sunt deis hilo sophia et de vitιndis Theophrastus item et c. ipsunt alit in ni agistrat ni Platone in et philo- Sophiae Piae proprie vocatur colui uoleni cs ile re p. VII, p. 52l serino-

nes te lillosoplii liose lial, iiisse latueri in qui litis iiii Nirret auctor talolescens interii ierit qua propior Platonico mi in titulo seriae sto sile intitata Bournot. Platonica instotelis opiis e. p. 5 . tsi serit litus resul eat .

ite innis ipsis iii ilialogo te lioli ilis piitii initiir, non prorsus illi lani inliis Ilio inoriani suisse ex uno illi Suriani loco coni pio bara viileas ileolusi liiiiiii iuri tuneriis i τω β idolini alii vix est tir illit,itetur. IlIeIn. Alexari tro Aplii' ollisi elisi sicli reli liiii Pytii. o lucis exceptis innia, Syria nil in desiere niani sest viii est Alexanile aute iii iluunt a 'pius Certe ei lasset ii ipse nosset liliros ad xpositione in eortini quidus Plato ilicos Aristoteles implIgnaverat in metapli 3 sicis istiani niaxini opportunos ite plii losopli iacile lion ite ille is is igitur is ipq anti pia orein doctrina in recomiti

sive Aspasii Illi rite eo mutentamur ii uiola pitysica edi iterat. li 'et S PI iusilena mi illi ea coinniontariis ine litis titilicii in soramus nainus eril-lli turn sive alii is cuius lana. ioc ileni uteria fragiare illi uia si ite aetate alli loris illa ras maxi in niona enti est ira ni mi uni Speusippiun utilis tangat illeales nitui Tos profitenter quani Plato laeta , lutultitue ex Ara Sto letis sent nil aist Peripateticorum nil nae roriini usuin synilioli cun inutilem-

ARISTOT PSEUDE PIGR. 3

40쪽

η παροιμία σοφόρο πῶς ν ουχι σοφον περὶ νυριστοτε λης ζσίν, ὁτι παλαιας εχ φιλοσοφίας εν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων ἐλοραῖς ἀπο- λομενης ἐγκαπιαλείμματα περισωθέντα ι συντομίαν και δε ιότητα;

ilutas osso censontis: πολλάκις ευρημένης ει το δυνατον κάσrης καιrεχνης και φιλοσοφίας και πάλιν φθειρομενων καὶ ταυτα τα δόξας