Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

41쪽

Dii g. I .arel. 2. 23 o Favorino) και Πυθώδε ἐλθεῖν τον Σωκρατην

Ἀο ιστοτέλης νησω ἀλλα και εἰς Ισθμόν, ως Φαβωρινος ἐν τω

Plula reli ait v. Colol. 20: - άκλειτος ως μέγα τι και σεμνον διαπεπραγμένος ἐδιζησάμην, φησίν, ἐμεωυrον. και των ἐν Λελφοῖς γραμμάτων θειότατον ἐdόκει το γνῶθι σαυτόν. δη καὶ Σωκράτει απορίας και ζητησεως ταύτης ἀρχην ἐνέδωκεν iis Pletit Ali . p. 24ὶ ώς Ἀριστοτέλης ἐν τοι Πλωωνικοι εἴρηκε.

Porptiyr. ἐκ του περι του γνῶθι σεαυτόν es. e. 27 28 et piti stoli.stor. l. 26 pol illuniol: τί ποτε η ἄρα και τίνος λιερὸν πρόσταγματο ἐν Πυθοῖ, ο γνῶναι εαυτὸν τοις του θεο δεησομένοις προσαγορεύει. ... ἀλλ ει τε Φημονόη Scit Plat. p. I . . I, 40)... εἴτε Φανοθέα ... εἴτε και Βίαντος η Θαλos CXίλωνος ηὐανάθημα Stoli. . 3. Tuis Doni ur Plial. s. l. I 2. Genl Al. p. l29. Suid Sitti l l . , 53 li .)... εἴτε Κλεάρχω se. ἐν- περὶ παροιμιῶν, mi Oil D. ni. Mult T i liis t. l. II. s. lie optimis iii ἐν τῶ περ παροιμιῶν lodi . l. l2 παρεκτέον ἀλλον του μεν Πυθίου φράζοντι εἶναι παράγγελμα χρησθῆναι δὲ πιλωνι ὁ ἄρισto ἀνθρώποις μαθεῖν πυνθανομένω eculelli Silli Ol. Plat. p. 383 s. Si oli. . I, 2 ' εἴτε και προ ἰλωνος ν ἔτι ἀνάγραπτον ἐν τω ἱδρυθέντι νεω μετὰ τον πέτρινόν τε και χαλκοῖν, καθάπερυριστοτέλης ἐν τοις περ φιλοσοφίας ει ρηκε. ni Alex Atroin I. 4 60 p. 29 Sylli. τὸ μεν ουν γνῶθι σαυτὸν Ο μεν χίλωνος ὐπειληφασι χαμαιλέων δε ἐν τω περι θεῶν Θαλ Οὐ liine ea mi a lial, et Ii L. I. 40) Ἀριστ οτέ λης δε της Πυθίας.

42쪽

D. L. I. I 2. Suul. s. v. etc. 9.Diog. L. I. ex Sotionis, ut viiletur, litatoria lillos ipliomina alit potius ex ueraclide qui eius epito imam scripsit J Ἀριστοτέλης δ' ἐν

πρώτω περι φιλοσοφίας καὶ πρεσβυτέρους εἶναι sc τοὐς Μάγους των Λιγυπτίωπι καὶ δύο κατ αυτοῖς εἶναι ἀρχάς, αγαθὸν δαίμονα καὶ κακὸν δαίμονα, καὶ τω με ἄνομα εἶναι Ζευς και Ωρομάσδης, ω δε Αιδης καὶ ρειμάνιος φησὶ δε τοὐτ και Ἐρμιππος ἐν τω πρώτω

νος, ῶς και τοὐτο γράφει ο Εὐδημος, οἱ μεν τόπον οι ὁ χρόνον καλουσι Τὸ νοητὸν ἄπαν και ὀ ηνωμενον δε ου διακριθροα η θεον ἀγαθὸν και δαίμονα κακόν, φως και σκότος προ τούτων, ως ἐνίους λέγειν. biso δε οὐ καὶ αὐτοὶ μετὰ την ἀδιάκριτον φύσιν διακρινομένην

43쪽

επεσιν s. I sup λεγομένοις εἶπεν ἐπε δὴ μη δοκεῖ 'ορτέως εἶναι ταεπη, ως και α το ς ἐν τοι περὶ φιλοσοφίας λεγει αὐτου μεν γάρ εἰσι τα δόγματα ταυτα δε φησιν νομάκριτον εν λεσι pii et collit.

44쪽

κέναι προς τὰς ἐκείνων Platoni corii in ant e Xenocritiein il illi cs BonitEcolunt iliciti t. P. 54 l. r. nu' l. 2. 9 p. 1086 2 υποθέσεις μηδ' ὀλως

παρακολουθεῖν τοι εἰδητικοῖς αριθμοῖς, εἴπερ τεροι τῶν μαθηματι κῶ εὼν μαρτυρει τα ἐν τ; των περὶ της φιλοσοφίας ἔχοντα τοὐ- τον τον τρόπον εωστ ει αλλο αριθμ4 α ιdέαι, μη μαθηματικὸς δέ, ουδεμίαν περ αυτοὐ σύνεσιν χοιμεν αν. τίς γαρ των γε πλείστωνημῶν συνίησιν αλλον αριθμόM, ῶστε και νυν ως προς τους πολλους τους ου ειδότας αλλον η τον μοναθικὀνήριθμὸν πεποίηται τους ἐλέγχους της ὁ τῶν θείων ανδρῶν διανοίας οὐd την ρχην ἐφήψατο. 12.

δε απὐ δυοῖν αρχῶν εννοιαν θεῶν ελεγε γεγονέναι ἐν τοῖς ἀνθρώποις, από τε τῶν περὶ ψυχην συμβαινόντων και α τῶν μετεώρων ἀλλ' από με τῶν περὶ θ ψυχὴν συμβαινόντων δια τους ἐν τοις πνοις γινομένους ταύτης ἐνθουσιασμους καὶ τας μαντείας. ταν γάρ, σιν, ε τω πνοὐ καθ' εαυτην γένηται η ψυχή, τότε την ιδιο απολα- βοῶσα φύσιν προμαντευεταί τε και προαγορεύει τα μέλλοντα v. D. Εuili tui 1 etc. l. ile laturali aput vel 'res Peripateticus Aristotelem Dicae-;iri liuin ilivitiatione Cic. tu liviii. 2, 48. I. I. 3. 39. 50. Plac Pliil 5 l .

τοιαύτη δέ ἐστι και ν τω κατὰ τον θάνατον χωρίζεσθαι τῶν σωμάτων. αποδέχεται γοῶν και τον ποιητqν ομηρον τούτο παρατηρήσαντα πεποίηκε γαρ τον με Πάτροκλον ἐνδεω ἀναιρεισθαι προαγορεύοντα περὶ της Σκτορος αναιρέσεως, τον δ' κτορα περὶ της Αχιλλέως τελευ- της εὐτούτων ουν, φησίν, πενόησαν οι ἄνθρωποι εἶναί τι θεόν, τοκαθ' εαυτο ἐοικὸς τῆ ψυχν και πάντων ἐπιστημονικώτατον ἀλλα δη- α τῶν μετεώρων v. D. I 3y θεασάμενοι γαρ μεθ' ημέραν μενηλιον περιπολοῶντα, νύκτωρ δε την ευτακτον τῶν ἄλλων αστέρων κίνησιν, ἐνόμισαν εἶναί τινα θεον τον της τοιαύτης κινησεως καὶ ευτα-

ξως αιτιον τοιοίτο μεν και ὁ Ἀριστοτέλης. Haec cuin Ir llaiulein ilia iugo minutuerisclie illeol Lelire p. 17. 304. Bose iterar. l. p. li*, liris ile piissi sopitia aptius Bouritot Platon. Ari,puse P. I et Branilis, Aristo t. I p. 84. 13. Alteriini ai glinienti iiii patii post exo uiloni Aristotele ulierliis exse- tui blutii Sextus a lv. logita. 3, 26 - 2 p. 396 cf. i. 4. I p. 400 :ενιοι δε ἐπι την ἀπαράβατον και ευτακτον τῶν Ουρανίων κίνησιν παραγινόμενοί φασι την ἀρχην ταις τῶν θεῶν ἐπινοίαις αὐ ταύτης

45쪽

- 40 γεγονεναι πρῶτοW σπερ γαρ ει τις ἐμὶ της Τρωικῆς καθεζόμενος Ἱδης ωρα την τῶν Ελλήνων στρατείαν μετὰ πολλου κόσμου και τάξεως

τοι πεδίοις προσιοὐσαν ἱππῆας με πρῶrα συνίπποισιν κα οχεσφι , πεζους δ' ἐξόπιθεν Il. 3, 2 7ὶ πάντως αν ὁ τοιουτος ις ἔννοιαν ηλθε του τι ἔστι τις ὁ διατάσσων την τοιαυτην τάςιν cs Ar inet. II. I 0 in . και εγκελευόμενος τοι υα αυτον κοσμουμένοις στρατιώταις, οἷον Νε-

στωρ η ἄλλος τις των ηρώων δ rvdει κοσμῆσαι Ἀπους τε καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας ll. , 54y και δν τρόπον ὁ εμπειρος νεὼς ἄμα τω θεάσασθαι πόρρωθεν ναῶν οὐρίω διωκομένην πνεύματι και πῶσι τοις Arίοις υτρεπιζομενην, συνίησιν οτι 'στι τις ὁ κατευθυνων ταύτην καιεις τους προκειμένους λιμενα καταντῶν, ουτως οι πρῶτον εις Ουρανον ἀναβλέψαντες και θεασώμενοι ηλιον μεν ους ἀποίνατολῆς μεχρι δυ- σεως δρόμους σταδιευοντα ἀστέρων δε ευτάκτους τινὰς χορείας, πε- ζqτουν τον δημιουργον της περικαλλους ταύτης διακοσμήσεως Ουκ κταυτομάτου στοχαζόμενοι συμβαίνει αυτ ν αλλ υπό τινος κρείττονος

και ἀφθάρτου φύσεως ήτις η θεός.

καταγείω οικήσει σπηλαιώδει viii nomini inii' ite in reipulat. VII init.)significavit olim Patricius disciiss. Peripat. t. I i. 7b cs etiani infra quae

46쪽

εγκυκλίοις φιλοσοφήμασι περὶ τα θεῖα πολλάκις προφαίνεται τοις λόγοις τι το θεῖον ἀμετάβλητον ἀναγκαῖον εἶναι πῶν το πρῶτον καιόκρότατον ' ο υτως χον μαρτυρεῖ τοι εἰρημενοις. υτ γαρ ἀλλοκρεῖττόν εστιν . τι κινήσει, κεῖνο γῖράν - θειότερον ουτ εχει φαυλον Οὐθλ , υτ' ἐνδεες των αυτου καλῶν ουδενός ἐστιν p. 87 6

γὰρ ἐν ις ἐστί τι το Byβέλτιον ἐν τουτοις εστί τι και ν και ora ἄριστον ἐπει-υν ἐστιν ἐν τοις ουσιν ἄλλο ἄλλου βελτιον ἔστιν ἄρα τι

μεταβάλλει φυφ' ἐαυτου και ει α ἄλλου η κρείττονος η χείρονος εἰ

/ε θεῖον ουδε κρεῖττόν τι εχε εαυτολυφ' ου μεταβληθήσεται, κεῖνογῶ δ ην θειότερον, υτ υπο χείρονος το κρεῖττον πάσχειν θεμις εστί και μεντοι εἰ πο χείρονος, φαυλον ἄν τι προσελάμβανεν, ουδενδε ἐν κείνω φαυλον αλλ' οὐδε αυτ ὀ μεταβάλλει ς καλλίονός τινος ετιεμενον, ουδε γοῦ ἐνδεές εστ των αυτου καλῶν Ουδενός- ου μεντοι ὁ προς το χεῖρον, τε μη ὁ ἄνθρωπος κω εαυτον χείρω ποιεῖ

μητε δε εχει τι φαυλον μηδεν ὀπερ ῶν ἐκ της εἰς το χεῖρον μεταβολης προσέλαβεν. και ταυτην δε ἀπντου δευτερου της Πλάτωνος πολιτείας Ἀριστοτελης μετελαβε ην ἀπόδειξιν ia in refert Platonis argiintenta .

Mani tuti est Aristotelena vertiis illis mirae a Si inplicio explii antur, non lit,runt quem an cilare ne turn ipsius queiulani utriun antea pili tinii, immo plegare lecti irrim i liola illa et viilgata Phatonicorun argitimetita τα εγκυκλια φιλοσοφηματα , es elli I, 3. nos p. 0444 es. p. l . itialia it liac re ipse Plato pi'OpOmieriit reipii lilicae secivuli, p. ri A l. l. cui iis ei propria vertia iii lii elitein venisse loeento illinia: υτ ενδεες τῶναυτου καλῶν ουδενός εστιν, illae responile iit Issalo lucis: ου γαρ που

ἐνδεῆ γε γομεν ον θεῖν καλλους Ἀρετης εἶναι. Sinipli ivi illo ni argiimentatio mi ipsa lili roruin de plii losoplita auctoris pila r peti v luemini Ravaimo sessa stir a litet i p. 6 De B auratot Platon. r. p. p. IIJ. allo non sollina tali iiis ei ipsi ita lili mole coelo virliis nil illi r eadem enim legi intii liaec: ἐκεῖνο γὰρ ἄν- θειότερον - ουδε γὰρ ἐνδεές ἐστι των αυτου καλῶν ουδενός. ciun Platonicis praecipue conseras

47쪽

to ἐν τοῖς περὶ φιλοσοφίας.

49쪽

- 44 17.

Cie ite ita l. leur. II lli iii Stoici lispii talioni oleo esse locentis :Ouum enirn alior 1 animanthran ortus in terra sit, alioraιm in aqtιa, in aere alioraιm, abstιmltιni esse Aristoteli visuiιr in ea paret quae siι ad gignenda animalia aptissima, an inia gigni niιllum piιtam . Siti raaiιter aetn meum lactran obtinent, Ut Nιoniam tentrissimus est et Semper agitatur e viges, necesse e L Uro i animal in in stignuliιr, id vi sensu acerram et nobilitate eis via esse. Οιare Nι uni in aetnere astra 90niantur, consentan 'iιm es in iis sensum inesse es intelligentiam. Laemm emotur in leomun tra/ureo astra esse diιcenda.i s s. liit pia c. lii l. 5. 20 εστι πραγματεία Ἀριστοτέ -

λους, ἐν τέσσαρα γένη ζώων φησί, χερσαῖα νυδρα πτηνά ουρά

Πλάτων και ριστοτέλης τέτταρα γένη ζώων , χερσαῖα νυδρα

uae si ii perilitii in elia in Ar lili mini noti solii in ut Plato ii in iis . Pliit nitale Diriussiini reveri pollitierit sicut ex eis sano titillius introduc lintur veri is eεστι πραγματεία esticias es Brittulis Arist. l p. 34. Patru'. ili se Per i p. 74 , Plato ru ni is litescitio illio uulatus est, ii ita iii Ti-naae p. 39 exl r. εἰσι δη τέτταρες ιδέα ζώου), μία μεν ουράνιον θεῶν γένος, ἄλλη δε πτηνου και ἀεροπόρον, τρίtη ὁ ε νυδρον εἶdος, πεζὸν

i it civit Patrici iis lisi'. PiTi p. l. p. l.

50쪽

τε λης μόνας γαρ των αἰσθήσεων ἐκείνας εχε τὰς προς τὸ υ εἶναι συμβαλλομένας ου μην τὰς προς το εἶναι αἱ ὁε ἄλλαι αἰσθησεις προρτὸ εἶναι συμβάλλονται και ὁ ποιητης δε μαρτυρεῖ τουτοις λέγων ll. 277 εηέλιος, ο πάντ' ἐφορας και πάντ επακούεις ε ώς αν ἄψιν μόνην και ἰκοην αυτῶν ἐχόντων και ὁτι αυται μάλιστα αἱ αἰσθqσεις ἐν τω ἐνεργεῖν μῶλλον γινώσκουσιν ηπερ ε τω πάσχειν καὶ οἰκειότεραιαυται αὐτοῖς 's. Plat. Tina. p. 4-47 ως ἀναλλοιώτοις ὁ δε γε Λα- μάσκιος και τοῦ ἄλλας αισθησεις βούλεται αυτοῦ ἔχειν. In tulit orato loco citavit Palme ilis L Pori p. I p. 94. nillil ortasse

ρος ἐπι του λίου φησί, τούτο σίοδος ἐπι του Λιὸς εἶπε ἄμοιον γάρεστιν τω ηἐλιός θ' ... των γὰρ αἰσθVσεων μόνην την ρασιν καιτην ἀκοqν, χαριεστάτας ἐπι τους θεοῖς ἀναφέρουσι. 20.

lecto te niat. looriun II 16 nec vero Aristoteles non tamIan-εIus in eo, quod omnia zae novoιtur aut natiιra noveri 'miStιit aut vi aut voluntate morem autem solem et lunam et Sidera omnia. Ῥιae aulen natura lorerentur, haec atιt onmme deorsiun aut levitate in suolime ferri quomDn neutraιn asimS contin9eret, propterea PιOdeomιπι motus in oroem circum ovasue ferretur nec vero Iici potest vi syrtii Iani maiore fieri, ut contra natiιrant Istra ioveantiιr. iιae en in potest esse viaior restat istur, ni otus astromian si voluntariiιs. qiιae qui videat, non in Iocle solum, verum etiam inapi faciat, Si leos esse neget. Aliena liaec sunt a D Arist ilo coelo I, 2. 2. 1 cs. 284, Ili). 3. 2 i l L

i ieero lo uat ileor. l. la in picui se ferinone Pliae ira te nat ileo-rui lilii uin expi linente): Aristoteles pιονι in tertio te philosophia Iibro multa turbat a masistro Plutone non dissentiens mo Io