Pindari Carmina quae supersunt cum deperditorum fragmentis selectis ex recensione Boeckhii Carmina cum annotatione critica

발행: 1843년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

τον Ἱπποκλεα G ἔτι καὶ μῆλλον συν ἀοιδαῖς εκατι στεφάνων θαητον ἐν ἄλιξι θησεμεν ἐν καὶ παλαιτέροις, 90 νέαισίν τε παρθένοισι μέλημα. καὶ γὰρ 60 ἐτεροις ἐτέρων ἔρως υπέκνισε φρένας 'των δ' εκαστος - ει, Mn. ὁ . 95 τυχών κεν ἀρπαλέαν σχέθοι φροντίδα τὰν παρποδός τὰ ὁ' εἰς ἐνιαυτὸν ἀτεκμαρτον προνοῆσαt. πέποιθα ξενία προςανέῖ Θώρακος, περ ἐμὰν ποι- .ππων χάριν Ιω

65 τόδ' εζευξεν ὁρμα Πιερίδων τετράορον, φιλέων φιλέοντ', ἄγων ἄγοντα προφρόνως.

καὶ νόος δρεις.

'g. p. 36. u glofisatore expuistim opinali litiir verturni Pindaricum ἀμευσιεπῆ, i ii ipsi rati nunc in verita poetas intillit acripta aior τυχών κ ἀμευσιεπη κτλ. Νam Euatali I. Prooena. p. 10. όμευ- σιεπῆ φροντίδα a Poeta dicit In ERSe priui illit. Miraim profecto glossatorent, vii vocein poeticam voce Poetica eXplicti rat; n u-gis inimini. viod Berg Lilia ei voca nilo fragilis, Datii. mutabilis, eaduci gignificationes ut Ingit. Sed ut vocabulum id significet w invii III cave Plites, vitae ad Eust. notarii ine lux et Roatii TheSaur. L. Gr. s. v. - , ipsa illa si nificatis sententiam eor-r I upit. Illam verisuime explanavit Dissenius. S M.t

292쪽

162 ΠΥΘΙΟΝΙΚΑΙ Ι . καδελφεους μεν ἐπαινήσομεν ἐσλους, ὁτι70 νψου φέροντι νόμον Θεσσαλῶν

αυξοντες ' ἐν δ' αγαθοῖσι κειται l0πατρίῖαι κεδναὶ πολίων κυβερνάσιες.

293쪽

I aduoυ κόραι, Σεμέλα μὲν 'Oχυμπιάδων ἀγυιατις, λώ τε Λευκοθέα ποντιαν ὁμοθάλπε 'ρηῖδων, οἴτε συν Ἀρακλέος ἀριστογόνωματρὶ παρ πιλίαν χρυσεων ἐς ἄδυτον τριπόδων 5 θοσαυρόν, - περίαλλ' ἐτίμασε Λοξίας,

294쪽

I σμήνιον δ' ὀνυμαξεν, αλαθέα μαντίων θῶκον, Ι0ω παῖδες Αρμονίας, ἔνθα καί νυν ἐπίνομον ὴρωχων στρατὸν ὁμουρεα καλεῖ συνίμεν, ὀφρα Θεμιν ἱερὰν Πυθῶνά τε και ὀρθοδίκαν Ib10 γας ὀμφαλὸν κελαδήσετ ἄκρα σον ἐσπερα, ἐπταπυλοισι Θήβαις -. E. χάριν ἀγῶνί τε ΕMθας 20 ἐν τῶ Θρασυδαῖος εμνασε μ' ἔστων

τρίτον επι στεφανον πατρωαν βαλών,

15 ἐν ἀφνεαῖς ἀρουραισι Πυλάδα νικῶν ξενου Λάκωνος μεστα.

τον δὴ φονευομενου πατρὸς υρσινόα Κλυταιμνή

στρας , 25

χειρῶν υπο κρατεραν ἐκ δόλου τροφὸς ἄνελε δυς- πενθέος, οπότε Λαρδανίδα κόραν Πριάμου 20 Κασσάνδραν πολιῶ χαλκῶ συν υγαμεμνονία 30ψυχα πόρεχή υχέροντος ακτὰν παρ' ευ iis

emendationeni opuscc. VII. p. 1i,T. prolatain. Iae ei attv ἔμνασεν ἔστίαν, in quo offendit omissio genitivi et loco non suo positum πατρώαν. Κavseriis P. 61. ἄμνασεν - νικῶν non proin Uliter'.

SCIIJ

295쪽

χόλον ἰη ἐτέρω χένῖ δαμαζομέναν

25 εννυχοι παραγον κοῖται; τὀ δὲ νέαις ἀλόχοις ἔχθιστον ἀμπλάκιον καλυψαι τ ἀμάχανον ἀλλοτρίαισι γλώσσαις n. g.

κακολόγοι δε πολῖται.

λων χρόνω κλυταῖς ἐν Ἀμυκλαις, Στρ. γ μάντιν τ ὁλεσσε κόραν, ἐπει ἀμφ' Ἐχένα πυρωθέντων ω

νον 35 Στρόφιον ἐξίκετο, νέα κεφαλά, ΙΙαρνασου ποδα ναίοντ αλλα χρονίω συνυρει 5bπεφνεν τε ματέρα θῆκέ τ' Αἴγιο θον ἐν φονῶς.

v. 23. ἔκνισε - v. 24. λέχει δαμαλιζομέναν - v. 25. ἐννυχιοι - v. 32. Iκῶν - v. 35. ἐξίκετο νέα κεφαλα - v. 36. Παρνασσου

296쪽

v ω φίλοι, κατ ἀμευσιπόρους τριόδους ἐδι--θην, ὀρθὰν κέλευθον ἰων τοπρίν ' ὐ μέ τις ανεμος εω

40 ἔβαλεν, ώς - ἄκατον εἰναλίαν. Μοῖσα, τὸ δὲ τεόν, εἰ μισθῶ συνετίθευ παρέχειν

45 των ευφροσυνα τε και δόξ' ἐπιφλέγει. τα μεν ἐν ἄρμασι καλλίνικοι πάλαι 70Oλυμπίαν αγώνων πολυφάτων ἔσχον θοὰν ακτῖνα συν EUOtς '

SCH.J Lectio est κατ ἀμευσίπορον τρίοδον, contra HM, traim. Unde Boee tua κατ άμευσιπόρων τριόδων posuit, Ultim I iIuliarii o seriberet pro o et m. Hermannua κατ' ἀμευσιπορους τριόδους scribenduin iudicat, v Iuli Hon . Od. IX, Ilia. dicitur δινεῖσθαι κατὰ. νῆσον. Ceterum ostendit Boech lilia in Noti. criti. et in Explicationibus ad h. l. plurali τρίοδοι Graecos Elii In Pro si gulari lisos. Ego cum Hermanno 1. c. p. 170. a Cullativum Praetuli, sermoni convenientiorem. Bινεῖσθαι κατά τι est etiam II. R680. Cf. Boechi, itin de Crisi S. 20. p. 13. Ceterum singularern iam antiqui grammatici ob oeuloa halluerunt: Eustath. ProoeIn. p. lyrυμευσίπορον τρίοδον, καθ' ην αμείβεται πορεία. SCH. V. .41. vulgο εἰ μισθω συνέθευ, lal orante metro. Boeculii reposuit μισθω συνετίθευ. Hermannua prae omnit, Is mingR- relli coniecturam laudatr εἰ μισθῶ rε συνέθευ, quae mihi quoque maximo. Placet. Mox v. 42. αλλοε ἄλλα scripsit Boeckhiua procia oz' αλλα, et cum allia eiecit rρῆ ante ταρασσέμεν perperam intriasii N. Denique v. 43. Πυθονίκω restituit de sententia uer- manni Pro Iectione vulgari Πυθιονίκω, quae contra metriim est et a dialecto Pandarica horret, quum Pindaro genitivus Per OU, non Per m formetur. sHeri nannua I. c. p. 170. παρεχέμεν

συνέθευ Posuit. Paulo post rρή non habuit Scholiasta, qui infiniti urn ταρασσέμεν αντὶ τοὐ τάρασσε καὶ μετάφερε positum dicat. Ibidem Πυθονίκω formatum ut Πυθόχρηστος, Πυθόκραν τος; Ipsum Πυθόνικos est Andocid. de Myster. p. 6. , Πυθονίκη

297쪽

I Iυθοῖ τε γυμνὸν ἐπὶ σταδιον κοπάντες ηλεγξαν 50 Tλχανίδα στρατιαν ώκυτατι. θεόθεν ἐραίμαν καλῶν, 75 δυνατα μαιόμενος ἐν αλικὸτῶν γὰρ ω πόλιν ευρίσκων τα μέσα μακροτέρPὁλβω τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδωM M

νονται

οῦται, εῖ τις ακρον ἐλῶν άσυχῶ τε νεμόμενος αἰνὰν υβριν ἀπέφυγεν, μελανος ἀν' ἐσχατιὰν

καλλίονα θανάτου ταύταν γλυκυτάτα γενεφεὐώνυμον κτεάνων κρατίσταν zάριν πορών. h. E. Invidae arcentur noxae, si piis summa adeptus tranquilleque degens trueem effugit temeritatem, areae ad Fnem prιlcriorem ms iis hanc dulcissimae proli nobilem, optim prae tantissi nam, tradens gratiam. Unde auscepi ilruι, relimia non ausus auIu. SCII. JDi0stiroci by Gorale

298쪽

ευωνυμον κτεάνων κρατίσταν χάριν πορών. . Ma τε τον γφικλείδαν H. x 60 διαφέρει γόλαονυμν ὁν ἐόντα, και Κάστορος βίαν, σέ τε, αναξ Πολυδευκες, υἱοὶ θεῶν, τὸ μεν παρ ομαρ εδραισι Θεράπνας, sotὁ δ' οἰκέοντας ενδον υλυμπου.

v. 57. θάνατον ἔσχεν . 58. I ilui l σχεν aut ἐν aut Drεν ἐν, Hemannua σχέθεν ProPUs iit. non tam n pugnatum n ao dicit Pro liliis acriptura. Boethhiua interim Tliterschia emendationem Grῆσει recePit, sen tentiae et metro optime convenientem, licet negari non debeat Scholi ten aliud tessisse. I ido Boeelchium de Criai S. 42. P.

299쪽

aἰτέω σε, φιλάμαε, καλλίστα βροτεῶν πολίων, Φερσεφόνας εδος, ὁ τ' ὀχθαις επι μηλοβότου ναίεις υκράγαντος ἐυδματον κολωναν, ω ἄνα, οἴχαος ἀθανατων ἀνδρῶν τε συν ευμενία 5 δέξαι στεφάνωμα τόδ' ἐκ Πυθῶνος ευδόω Nidoc, Ioαυτόν τέ νιν Ἐλλάδα νικάσαντα τέχνα, τάν ποτε Παλλὰς ἐφείρε θρασειαν Γοργόνωνουλιον θρῆνον διαπλέωα υθανα δερ. β. τον παρθενίοις υπό τ απλάτοις ὀφίων κεφαλαῖς Ιο10 δε λειβόμενον δυςπενθέῖ συν καμάτω, Περσευς ὁπότε τρίτον ἄνυσσεν κασιγνητῶν μέρος, 20 εἰναλία τε Σερίφω λαοῖσί τε μοῖραν ἄγων.

v. 12. Libri non Ilabent aes, quod inseritit Ilerinann s. Qui quum olim pro λαοῖσι proposui et vel xοῖσι - id tanquam suum in Enimn poetae obirii sit Bergiuua - vel ταῖσι. II. E. Gorgoniluis. BOeelchius memoriani libromini ita vindicabat do iniri S. M. P. M., ut λαοῖσι hisyllabos pronuntiari debere contenderet. Nunc Hermannus ex inpia Boeckhii non satis apta ratus I. e. P. II . EMe e coniicit: ευναλέα τε πέτρα λαοῖσι τε, coli. Stratione X. P. 487. de πετρώδει insula nari ante. Interim Pare chror vulgatae. SCH.JDi adigeo nu Gorale

300쪽

15 δουλοσυναν τό τ ἀναγκαῖον λέχος, ευπαράου κρεια συλάσαις Mεδοίσας δερ. γ υἱὸς Λανάας ' τον απὸ χρυσου φαμεν αυτορυτου 30 ἔμμεναι. ἀλλ' ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐδρυσατο, παρθένος αυλῶν τευχε πάμφωνον μελος,20 ὁ α τον EDρυάλας ἐκ καρπαλιμῶν γενύων 35 χριμφθέντα συν ἔντεσι μιμήσαιτ ἐρικλάγκταν γόον. ευρεν θεός ' αλλά νιν ευροῖσ' ἀνδράσι θνατοῖς ἔχειν, κώνόμασεν κεφαλῶν πολλῶν νόμον,ευκλεῆ λαοσσόογν μναστῆρ' αγώνων,

25 λεπτου διανισούμενον χαλκοὐ θαμὰ καὶ δονάκων, τοὶ παρὰ καλλίχορον ναίοισι πόλιν λαρίτων, ΦοΚαφισίδος ἐν τεμε νει, πιστοὶ χορε πῆν μάρτυρες. εἰ δέ τις ὀλβος ἐν ἀνθρώποισιν, ἄνευ καμάτου 50' ου φαίνεται' ἐκ δε τελευτήσει νιν ητοι σάμερον

30 δαίμων. τὸ δε μόρσιμον ου παρφυκτόν ' ἀλλ' ἔσται χρόνος Ουτος, ο καί τιν ἀελπτία βαλι,ν παλιν γνώμας τὸ μεν δώσει, τὸ δ' ουπω.

v. l3. Φόρκοι' ἀμαυρωσεν - v. 23. πολλῶν - v. 25. θ' ἄμα - v. 26. καλλιχόρω ναίοισι πόλει - v. 29. ητοι - v. 30. τό γε v. 13. svulgata provixin liabet geri itivi elisioneni. quam Boecuhius curn IIor anno, Orph. P. 722. removit. SCH.Jv. 24. IDuo codices ποηοτηρα. Vulgatuin I gemini veterea apiui Euatatilium Prooena. P. 8: Aυλητικὰν νόμον μνησ τῆ ρααγώνων ἔφη , ηγουν ἐς μνῆμην ἄγοντα τοὐς αγῶνας. SCII.Jv. 26. καλλίχορον ν. πόλιν Sclioliast 1 Iialiuit is, cuius Irii csunt: oῖτινες οἱ κάλαμοι οἰκουσιν εἰς την των λαρέτων πόλιν, τουτέστι τόν υρχομενόν. Et πόλιν duo codicea. Quiani autem Pinclamis Attica I foranurn πόλει respuerit, vel Propterea obten peritii illini ibit Herananno l. c. SCis. Jv. 29. Γετοι repositi ex Verbis Scilesiastae hia: θεὸς γὰρ η σεμερον η λτερον ποιήσει καὶ ἐπὶ τέλος ἄξει. Legehatiar ητοι. cmod iuro displicuit Isariungis ile Partiec. Gr. II. p. 358. SCH.Jv. 30. Pro τό γε μόρσιμον serit enitum puto: τῶ δε μόρσι - μον eum ScIiol. Goti. Paris. B. Nam IIaec sententia non continuat antecedentem, sed ei opposita est. Vide Commentaxium.

LIllud reposui cum Hermanno P. 172. et Bergicio. SCH.J

SEARCH

MENU NAVIGATION