Pindari Carmina quae supersunt cum deperditorum fragmentis selectis ex recensione Boeckhii Carmina cum annotatione critica

발행: 1843년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

ἄτερ ἐγχέων ἐκάεργος υπόλλων.

αυτίκα δ' ἐκ μεγάρων λείρωνα πρπέννεπε φωνὰ 30 Σεμνῖν ἄντρον, Φιλυρίδα, προλιπὼν θυμὸν γυναικὸς καὶ μεγάλαν δυνασιν θαυμασον, ὀ ἴ- ἀταρβεῖ νεῖκος ἄγει κεφαλῆ, μόχθου καθυπερθε νεανις μ

ρ εχοισα ' φόβω δ' - κεχείμανται φρένες. τίς νιν ἀνθρωπων τέκεν; ποίει δ' ἀποσπασθεῖσα τλας ὀρέων κευθμῶνας εχει σκιοέiτων; Mo. g. 60 35 γεύεται δ' αλκῆς απειράντον.οσὶ κλυτὰν χερα οἱ προςενεγκεῖν, η ρα καὶ ἐκ λεχέων κεῖραι μελιωέα ποίαν;

τον δε Λένταυρος ζαμενής, ἀγανα χλαρὸν γελάσσαις δ si , μῆτιν ἐὰν 65ευθυς ἀμείβετο Κρυπταὶ κλαῖδες ἐντι σοφῆς 1 Ιει

ρας δ', ὁπόθεν, γενεὰν

282쪽

152 ΠΥΘΙΟΝΙΚΑΙ Θ . ἐξερωτῆς, ἁ Uνας κυριον δς πάντων τέλος 80 45 οἶσθα καὶ πάσας κελευθους' οσσα τε σων ὐρινὰ φυλλ' ἀναπέμπει, χωπόσαι ἐν θαλάσσα καὶ ποταμοῖς ψάμαθοι κυμασιν ριπαῖς τ ανέμων κλονέονται, χώ τι μέλλει , χώπόθεν 85

ἔσσεται, ευ καθυθῆς.

50 εἰ δὲ χοὴ καὶ πὰρ σοφὰν ἀντιφερίξαι,

ενθα νι ν ἀρχέπολιν θήσεις, ἐπὶ λαὸν ἀγείρας. 55 νασιώταν δνον ἐς ἀμφίπεδον νυν δ' ευρυλείμων

πότνιά σοι Λιβυα 95 δέξεται ευκλέα νυμφαν δωμασιν ἐν χρυσέος πρόφρων ' ῖνα οὶ νονὸς αιΠαναυτίκα συντελέθειν ἔννομον δωρήσεται, Ι00 οὐτε πανάρπων φυτῶν νήποινον, ουτ ἀγνῶτα

τόθι παῖδα τέξεται, ον κλυτὸς Ἐρμας Ἀντ. r. 60 εDθρόνοις Ἀδραισι καὶ Γαία Ι05 ἀνελών φίλας υπὸ ματέοος οἴσει. ταὶ θ' ἐπιγουνίδιον κατθηκάμεναι βρέφος αυταῖς, νέκταρ' ἐν χείλεσσι και ἀμβροσίαν στάξοισι, θήσονταί τέ νιν αθάνατον 110

Ζῆνα καὶ απὸν υπόλλων , ἀνδράσι χάρμα φίλοις ἄγχιστον, ὀπάονα μήλων,

283쪽

ως αρ' εἰπων ἔντυεν τερπναν γάμου κραίνεlν τελευτάν.

οἰκεῖα δ' ἐπειγομένων ηδη θεῶν Hr. f. πρῆξις οδοί τε βραχεῖαι. κεῖνο κειν αμαρ dialτασεν 'θὰλάμω δε μίγεν 120 ἐν πολυχρυ- Λιβυας ' ῖνα καλλίσταν πόλιν 70 ἀμφεπεἰ κλεινάν τ ἀέθλοις. Ira καί νυν ἐν Πυθῶνί νιν ἀγαθέω Καρνειάδα υἱῖς ευθαλεῖ συνέμιξε τυχα ἔνθα νικάσαις ἀνέφανε Κυράναν, a νιν εὐφρων δέξεται, Ιωκαλλιγυναικι πάπρα

ἀρεταὶ δ' αἰει μεγάλαι πολυμυθοι ' Στρ. 6'. βαιὰ δ' ἐν μακροῖσι ποικέλλειν, ἀκοὰ σοφοῖς ' ὁ δε καιρὸς Ῥοίως Ι35 παντὸς εχει κορυφάν. εγνον ποτε καὶ γόλαον 80 ο κ ἀτιμάσαντά νιν ἐπτάπυχοι Θqβαι ' τόν, Eυ- ρυσθῆος ἐπεὶ &εφαλὰν 140επραθε φασγάνου ακμῆ, κρυψαν ενερν υπο γῆν διφρηλάτα υμφιτρυω)ος σάματι, πατροπάτωρ ενθα οὶ Σπαρτῶν ξένος ΙΦ5κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικήσαις ἀγυιαῖς. τέκε οἷ καὶ Ζηνὶ μιγεῖσα δαῖφρων υντ. δ'.

85 ἐν μόναις ώδῖσιν Ἀλκμήνα

metro Erniattir, licet ibi qtioque optiuioa codicea litteri forina ol - ederit. Eandem correctionern in pertivi Isthm. II, 23. Ita enim Pontillat analogia ; videm iis Aluens de coniugatione in μι P. 10. , MIi II vnin. r. III. ἔγνων cor rexit; Pitulari tunc non ninminerat.

284쪽

κωφὸς ανήρ τις, ος Πρακλεῖ οτόμα μὴ παραβάλλει,μqδε Βιρκαίων υδάτων αε μέμναται, τά νιν θρέψαντο καὶ Ιφικλέα ' I 55 τοῖσι τέλειον ἐπ' ευχα κωμάσομαί τι παθών ἐσλόν.

λαρίτων κελαδενιων

90 μή με λίποι καθαρὸν φέγγος. Αἰγίνα τε γὰρ ἶ60 φαμὶ Νίσου τ ἐν λόφ63 Diς δὴ πόλιν τά ' ευ-

ξυνω πεποναμένον ευ 165

μὴ λθον βλαπτων ἀλίοιο γέροντος κρυπτέτω.

v. 88. ἀιὶ - v. 91. ευκλεῖξεν v. 87. περιβάχλει Scholia et limes plurimi. Versit 88. libri ἀεὶ vel αἰεὶ μέμναται. Pindaricii forina re , attestata El. IIS. apud Ru inveniti ni in II e nii Excum. ad Virgil. Aen. I l. 13. 319. ed. 1803. sive opuscc. p. 411. Fraedorn. , restituta Hoecvitio est. De variis somnia particillae vide interpretes Greg. Cor. P. 342 seqq. antem Ann. Oxx. I. p. II, 10 seqq. Quod apud Cra norum Ann. Paria. IlI. p. 321, 27. Δε fornia παρὰ Πεισάνδρω τῶ Καμειογεῖ reperta fertur, quum Pisandri nonaen in Pindari locuin glibrepsisset, uti si in iliter alias facti ni annotavit Ru in Icenius, τῶ Κ μειρεῖ adiecit actolus aliquis. SCH. Jv. 91. Intolerat,ilis Ilic videtur omissio subiecti, quum in antecedentibus do aliis, de heroilhua TI ebania aerino ait; quare scri-tiendo I censeo τόνδε. QiI idInisso etiam φυγών erit InutRII lun. Pindariis quiarm scripsisset . TUONO, muttire excidit is, unde Al xandrini, qui N inveniebant aeripturn, hoc in φυγών trans- P suerunt; vide de antiqiiivro aeriptura et de transposition in recentiorent eximie disputanteni Boce Ichiuiu in Disso t. de Crisi Pindar. S. 17 seqq Sic ortiis nonii nativus, quem agnovisse grRnI matteos e Selioliis liquet. Nonii nativo utileni posito, τότ δε in τάνδε Inuturi debuit, quod factunx. Ceterum d apostropho in φυγόνθ' L eundent Bocchhiuin in Digfert laud. S. 6. Luiror uni scriptura εοκλεῖξαι sorvata Bociaua τυγόνe' dederat, ini proluit uni Boeclchio, qui nominativu3iI φυγών exein plis haud aptis d fendebat, q rem Scholiasta tanten iam legit. Heran annua opusce. VII. p. 163. ει-elli Inedela ευκλέιξας reponit, quod recepit Herg tua. Id P e eonptius videtur, quia in aeqq. quoque victorem ipsuin appellat Poetn.Λe φαμί mediae orationi interpositu In habea etiam Pulli. III, eto.

285쪽

95 κεῖνος αἰνεῖν και τον ἐχθρὸν παντὶ θυμω συν γε δέκα καλὰ θέων τ εννεπεν. t 70πλεχτα νικάσαντά σε και τελεταῖς

φίλτατον

ἐπιχωρίοις. ἐμὲ δ' ων τις ἀοιδαν , dωάθ' ακεωμενον πράσσει χοέος αντις θεῖραι Ι 80105 και παλαιὰν δόξαν ἐων προγόνων ' Oisi AsDσσας αμφι γυναικὸς ε βαν

iit., quod vellem intellectum omnibus. ContrR m triun Esae δο- ζων τεῶν hodie in vulgus noti In case potest; nec nianus damnan-dtin1 δόξαν ὲῶν, Ploci at, OxonienQuia male coniectatum nuper denuo propositum. Mala hic tertia persona post antecedentem .secundam, Tis a Item nunc si1l stanti o earena de Ii Inine nescio citio, qui Poetarn excitet, tum ieiunum est, ut nillil Inminin reportatur ieiunius. De reteria vide explicationen . II it ri violato metio ἀοιδῶν διψαν ἀκειόμενον πρ. χρ. αυτις ἐγεῖραι καὶ παλαιὰν παλαιῶν Aldiis) δόξαν τεῶν προγόνων. Solini id si einendationenia cutua Bo cultiua ἀοιδῶν δ. cl. πρ. χρ. αυτις ἐγεῖραι και παλαιὰ δόξα τεῶν προγόνων dedit. Scholia: . διψώση τῆ ωδῆ προςτιθέντα, ἀκειόμενον με καὶ θεραπευοντα. η διψῶσαν ωδὴν τῶ θέλεινυμνεῖν υμῶς πράσσει τις με καὶ ἀναγκάζει ἔτι τουτο υπομεῖναι καὶ συμπεριλαβεῖν τὴν των προγόνων ωμῶν δόξαν. Ex lita per- avexit Hemannus 1. c. p. 164. cor rigendum esse ita, ni dedi. I ideCo Innientaraiani. Nec Borgvilia ωε δ ών τις ἀοιδὰ ω διψαν άκ.

ἐγεῖραι καὶ παλαιὰν δόξαν ἐῶν προγόνων male scripsit. SCH.JDiuitigod by Cooste

286쪽

ἔπλετο ' χρυσοστεφάνου δέ οἱ o. c. 110 καρπὸν ἀνθησαντ' αποδρέψαι ἔθελον. κατηρ δὲ εινατρι φυτευων κλεινότερον γάμον, ἄκουσεν Λαναόν ποτ ἐν 'Ἀργει 195ῶον ξυρεν τεσσαράκοντα καὶ -- παρθένοισι,

πρὶν μέσον ὁμαρ ἐλεῖν,

115 οὐν δ' ἀέθλοις ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν, ἄντινα σχήσοι τις ηρώων, ὁσοι γαμβροί σφιν

-τω δ' ἐδίδου Λίβυς ὁρμόζων κόρα -. c. νυμφίον ἄνδρα ' ποτὶ γραμμα μὲν αυτὰν στῆσε κοσμήσαις τέλος εμμεν ἄκρον, 2Ι0

εἶπε δ' ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι, ος δν πρῶτος θορὼν 120 ωψί οὶ ψαυσειε πέπλοις. ἔνθ' υλεξίδαμος, ἐπεὶ φύγε λαι ψηρὸν δρόμον, 21. παρθένον κεδνὰν χερὶ χειρὸς ἐλων ἄγεν ἱππευτὰν μμάδων δι ὁμιλον. πολλὰ μεν

κεῖνοι δίκον φυλλ' επι καὶ στεφάνους' 125 πολλὰ θε πρωθεν πτερὰ δέξατο νικῆν. 220

287쪽

- - - - - -

Οχβέα Λακεδαίμων Στρ. α. μά-tρα Θεσσαλία πατρος δ' ἀμφοτέραις ἐξ ἐνος ἀριστομάχου γενος 'Hρακχευς βασιλευεt.

v. I. Αακεδαῖμον' - v. 3. Noακχίος 'm. X. V. I. IΛακεδαίμων praeeunte Beelcio ex iliIDi IIa libris pro vocativo edit Ini est, qui lociim non lautus. SCII.J

288쪽

5 ' λευα τε παῖδες, Ἱπποκλέα ἐθελοντες ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν οπα. 10 γεύεται γὰρ ἀέθλων ' lare. α. στρατῶ περικτιόνων θ' ὁ Παρνάσιος αυτον μυχος

διαυλοδρομῆν υπατον παίδων ἀνεειπεν.

10 υπολλον, γλυκυ 6' ἀνθρωπων τελος ἀρχά τε δαί

μονος ὀρνυντος αυξεται ' I5ο μεν που τεοῖς γε μήδεσι τουτ επραξεν '

το δε συγγενὲς ἐμβεβακεν θνεσιν πατρὸς 20 λυμπιονίκα ὁὶς ἐν πολεμαδόκοις -.

15 θῆκεν δε καὶ βαθυλείμων υπο Κίρρας αγὼν

πετραν κρατqσίποδα Φρικίαν. 25εσποιτο μοῖρα κάὶ υστεραιων

ἐν ἡμεραις ἀγάνορα πλουτον ἀνθεῖν σφίσιν των δ' ἐν Ἐλλάδι τερπνῶν δερ. g. 20 λαχόντες Ουκ ὀλίγαν δόσιν, μῆ φθονεραῖς ἐκ

289쪽

δς αν χερσὶν ῆ ποδῶν ἀρετα κρατήσαις

νει προς εσχατον 45

290쪽

160 ΠΥΘΙΟΝΙΚΑΙ 1 .mχα δ' Ουκ ἀποὁαμεῖ Στρ. f. τρόποις ἐπὶ σφετέροισι ' παντὰ οε χοροὶ παρθένων λυρῆν τε βοαι καναχαί τ αυλῶν δονέονται ' 60 40 δάφνα τε χρυσέα κόμας ἀναδήσαντες εἰλαπινάζοισiνευφρόνως.

νόσοι δ' ουτε γῆρας ουλόμενον κέκραπαι 6bἱερῆ γενεῆ ' πόνων δὲ και μαχῆν ἄτερ οἰκέοισι φυγόντες Ἀντ. f. υπέρδικον Νέμεσιν. θρασεία δὲ πνέων καρύω45 μόλεν Λανάας ποτε παῖς, ἡγεῖτο δ' υθανα, 70ἐς ἀνδρῶν μακάρων πελον ωεφνέν τε Γοργόνα, καὶ ποικίλον κάρα δρακόντων φόβαισιν ῆλυθε νασιώταις 75 λίθινον θάνατον φερων. ἐμοὶ δε θαυμάσαι

θεῶν τελεσάντων Ουδεν ποτε φαίνεται Ἐπ. f.

50 ἔμμεν ἄπiστον. κώπαν σχάσον, ταχὼ δ' ἄγκυραν ερεισον χθονι 80 πρωραθε, χοιράdος ἄλκαρ πέτρας. ἐγκωμίων γὰρ ωτος υμνων ἐπ' ἄλλω ἄλλον ωτε μέλισσα θυνει λόγον.

v. 40. εἰλαπινάζουσιν - v. 54. ως TE

vido ad Ol. XI, 90. Sin J

dicium de Dial. Dor. p. 146. in Ad lenilia proposui sero cognitum. SCIUv. 18. Liliri ἔν τε παλαιτέροις. Coi rexit Ileran annus; 4s de positione pateticidae ad Ol. VI, 53. Nunc tarnen idoni Hev-nian im ἔν τ' αυ ge Praeferte alendicat in Ialinii Annali. IMI.

SEARCH

MENU NAVIGATION