Pindari Carmina quae supersunt cum deperditorum fragmentis selectis ex recensione Boeckhii Carmina cum annotatione critica

452쪽

322 FRAGMENTA SELECTA.

Φθόνον κενεοφρόνων ἐτGῖρον ἀνδρῶν.

Πότερον διίκα τεῖχος υψιον η σκολιαῖς ἀπάταiς αναβαίνει ἐπιχθόνιον γένος ἀνδρῶν, δίχα μοι νόος ἀτρέκειαν εἰπεῖν.

Γλυκεῖα οἷ καρδίαν ἀτάλλοισα γqροτρόφος συναορεῖἐλπίς, α μάλιοτα θνατῶν πολυστροφον γν6sμαν κυβερνῆ. 30, a. I95.

Eλπίσιν ἀθανάταις ὁρμῶ φέρονται.

453쪽

ER καὶ ψῆν και ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν μῆ πρεσβυτέραν ἀριθμου ὁλκε, θυμε, πρῆξιν.

υνίκ' ανθρώπων καματώδεες οιχονται μεὐιμναι σεων ίξω, πελάγει δ' ἐν πολυχρυσοιο πλούτου

πάντες ισα νέομεν ψευδῆ προς ἀκτά ος μεν ἀχρήμων, ἀφνεὸς τότε, τοὶ δ' αυ πλουτέοντες

ἀεζονται φθενας ομπελίνοις τόξοις δαμεντες.

454쪽

πόντου τε οιπαι τεροισιν.

- - - - -

. . Mελλοπόδων μέν τιν ευφραίνοισιν ἴππων τίμια καὶ στέφανοι, τους δ' ἐν πολυχρυσοις θαλάμοις βιοτά τεοπεται δὲ καί τις ἐπ' οἰδμ' ἄλιον ναῖ θορσῶς διαστείβων

. . . Aιὸς παῖς ὁ χρυσός

455쪽

Γαι φέρονταί π63ς ὐπο δούλειον τύχαν αἰχμάλωτοι, καὶ χρυσέων βελέων

. . . . - . - -

. . Νέων δὲ μέριμναι συν πόνοις εἱλισσόμεναι δόξαν ευρίσκοντι ' λάμπει δὲ χρόνω εργα μετ' αἰθέοα λαμπευθέντα

ποις τὰ κακά. οπερ καὶ ἐν ὲτἐρω φησιν. - v. 2. πρόσθε BOB cultio Pro vulg. πρός corrigendum videtur. Recte. Itaque re cepi.

456쪽

ἔβαλε σκότον.

Νικοομενοι γὰρ ανδρες Φρυξία δεδενταιου φίλων ἐναντίον ἐλθεῖν.

ἐπὶ λεπτω δενδρέω βαίνει ν.

Tὁλμα τέ μιν ζαμενὴς και συνεσις πρόσκοπος

ἐσάωσεν.

. . . a. a. v

457쪽

ἐξευρεῖν . .

. . . . ὁλίου δελφῖνος υπόκρHyιν . . τον μεν ακυμονος ἐν πόντου πελάγει

αυλῶν ἐκίνqσ' ἐρατὸν μέλος.

458쪽

Ἐνθα ποῖμνω κτιλεύονται κάπρων λεόντων τε.

. . a. - - -

ἐμὰ γλυκερώτερος ὀμφά.

459쪽

Fr. III. Allienaeua I. p. 24. B. VI, 248. D. Fr. 182. El. II. p. 504,3r Kἐνατα καλΟὐσι πάντα τὰ ἄκρα, ωρ φησι Πίνδαρος ὐ. n. αντὶ του υψηλὰ ακρωτήρια. Fr. 182, a. Crumeri Ann. Oxx. I. D. 95, 8: Πίνδαρος βληχρὸν το ἰσχυρόπι Προφ ασις κτλ. CI. post Euatulli. Proctem. p. 37. Fe. 182, b. Arteinidorma Oneir. IV, 2: υλλα δε ἄλλοις νόμιμα ο τέτερ α δέδεικται εκάσκοις. Boecultius, cui est D. inc. 49., curn Sinneidero: ἄλλα δ' ἄλλοις νόμιμα, στέτερα δὲ κεῖται ἔκάστοις. Nunc ego Pindaracam sententiam Potiti instaurare ope Scholl. Paris. in IIo inera II. B, 400. apud Chainertini Ann. Paris. III. p. 154, 13: Ααὶ Πίνδαρος υλλοι δ' ἄλλοισιν νόμισμα ' σφετέραν δ' αἰνεῖ δικαν ε καστος. Cf. quae vispi itavi Miis. Riten. 1842. p. 297 seq.Fr. 182, e. Eiistathius Prooem. p. 9: To ἀμεύσασθαι. o ἐστι παρελθεῖν και νικῆσαι, oti χμ. N. Tέσανδρον. vi do