Historia philosophiae Graecae et Romanae

발행: 1857년

분량: 719페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

701쪽

μεταβῶτως νοήσει ἀεὶ η μεταβατικως ἀλλ' εἰ μὲν ἀμ- ταβάτως νους ἔσται καὶ ο μέρος ψυχῆς καὶ ε σται ψυχη προσεχῶς Ἀου μετίχουσα τουτο δε δυνατον. εἰ δὲ μετιφατιαμ, ἐκ το - ν- τος κἀκ τοί ποτε - - μία ἐσία ἔσται δελ' ἀδύνατον τα - γὰρ διαφέρει. ς δέδεικτα προς- καὶ τοπον,νω το της ψυχῆς κ0οτατον ἀι τέλειον δν, μὴ κρατεῖν των,λλων δυνουμεων κἀκείνας τελείας ποιεῖν. - ῆρα μερι η υχη

702쪽

δημιουργου καὶ περὶ μω ὰλλων θεῶν καὶ ὐπω - ωδραυτου λέγομεν περ αυτῶν μὲν λέγομεν αυτ δὲ ἔκαστον ου λεγομεν, και ἐπιστημονικῶς μεν δυνάμεθα λέγειν,

νοερῶς δε lieul Plat I, 25, p. 61. τί οὐν Ostiis , σε προ αυτό - τὸ ἀγο*μὶ τι τῆς ἐνεργείας παύσει και κινήσεως τί δε τὰ θεῖα πάντα καὶ τη πρωτίστι καὶ ἀρατ της ἀγαθότητος νάδι συνίστησι - - ῶς μὰν το λον εἰπεῖν των θεῶν πίστις ἐστὶν φ ὀς το ἀγα- θον ἀρρήτως ωίζουσα τὰ θεῶν ἡ ἐ- σύμπαH- καὶ δαιμόνων κά ψυχῶν τὰς ἐδαιμονας δεῖ γὰρ οὐ γνωστο

γ τα τῶν κρειττύνων γενων ἀγαθύτης σοφία, κάλλος τρία δὲ δ καὶ των πληρουμενων συναγωγά, δεύτερα μινεκείνων διήκοντα δὲ εἰς πάσας τὰς θείας διακοσμήσεις πιστις καὶ λῆθεια και ἔρως σῶζεται ὁ πάντα διὰ τούτων καὶ συνάπτετω ταῖς πραπουργοῖς αἰτίαις τὰ μεν θι της

ἐρωτι-ειμανίας, τὰ δὲ διὰ τῆς π φιλοσοφέας, τὰ δε διὰ της θεοτοικης δυνάμεως η κρείττω ἐσἀν - ης -

θρωπίνης σωφροσυνης καὶ ἐπισυλλαβουσα τὰ τε της μαντικῆς ἀγαθὰ καὶ τὰς της τελεσιουργικης καθαρτικὰς Ουνάμεις καὶ πῶ οιχαλῶς τὰ της ἐνθέου πιττιτ ρας ἐνεργημ'o

ab simillier fides anto veritatem amorem o marini praestare dicitur, quod sit 3ράγοσα τὰ πάντα καὶ ἐνιδρυουσα - αγο ,

703쪽

et Damas eius.

μαθημάτων Μαρῖνον τον διαδοχον Τροκλου Ἀθη- ναις διδάσκαλον τῆς δε ιαοσύφου θεωρίας ο τε

3 of μικο μέτρω των καθ' εαυτὼν ἐπὶ φιλοσοφία φησι δι ἐρειν, καὶ μάλιστα τοι μαθημασι. Osτον και

δῶρου συνουσίας την ἰσχυν αυτ διατείνεται πα9aoχεῖν,ον καὶ ἐπὶ τοιαυτ των λύγων δυνὰμει πάνταs W

a Danias tua eo omino Diadochus, nam videtur,dori in schola Platonica, quae Athenis erat, successor misso, floruit subdistiniano I V. Mid. V. αμάσκιος; patria Syrus erat. De extre

nsis sis. n. 571. Ex ulvis poeter exempta nonnulla et nondum ia--- ἀπορία κῶαύσεις περὶ τῶν πιγύων ρχῶν, d. opp.riem ad M. 1826. - , V. n. 59. H Ab hoc Ammonio e sinit commeniarii in norintilla seripta Aristotelis, satis iam iidem sobrii siminis Halanis doctrina, i- uno obtinetii, opinio, eum Aria invisis p iis eminutatur. Erat discipulus Proculi et non D m ou iniurii histitutor, sed etiam in plieii Ioannis Philoponi, oriun v. Fabrio Bibl. G. V, p. 701sqq. Hartes. - φ Didorus,

704쪽

τίδωμεν πως λεγεται γνωστον εἶναι παντελῶς' γαρ τουτο λοθες, πῶς ταυτα πάντα περὶ αfτο διω

αὐτο εστίν, ' ῶς γιγνωσκοντες διακειμεθα καὶ ὰλλους διατιθεναι σπουδάζομεν. ἔτι δὲ αυτο τὸ δροωστον αυ-- η Θώσκομεν οτι γνωστον η γναγοεν λλ' εἰ μὲν τοoτο, πῶς λεγομεν - πάντη γνωστον ἁ δὲ γιγνώσκομεν , ταύτη οὐ γνωστύν γνωστον γιγνῶ- σκεται τι γνωστον - - καὶ γὰρ στιν πλῶς τοιαυτη γνῶσις ου ἐκείνου ἀλλὰ της οἰκείας ἀγνοίας

καὶ ὁ κῶ ημεῖς γνωστον ἐκεῖνο ώγοντε οδ αὐ- τι ἀπαγγέλλομεν , ἀλλὰ ὁ περὶ αὐτι πάθος ήμῶν ὁμο

εν μὲν λύγω τω ηθέντι. τι ἀεὶ το περ τὴν γνῶσιντ μιιώτερον ευρίσκομεν ωοτε δ περ ἄπασα γνῶσιν, τερ, ρετιν, εὐρεθείη - καὶ αὐτο τιμιώτατο .- - τοίνυν τι ει ἔσχατώ ἐστι γνωστον τῶν ὁπως

705쪽

a Quod uiuii in omnino rhoe lia 3 t. - , Damasei non Satis est suprernuu esse idem quod Untarii ponere, sed diei illud esse ἐπέκεινα Unius, quod cernitur ex equontibus. Simul taInen

velut num si eo considereatur, quippe quod iunia conuaria inso eo laetatur, non illum quod praeter illud in contrarium em

706쪽

ζήμεθα χρησθαι τοῖς λύγοις υπὶ των εἰς τὰ ἐπέκεινα ἀνεχόντι, το παντος καὶ ψης κῶ οὐσίας πραγμάτων.

a Id quod cuni Uno conivnotum est et unumn. - , Spectat

707쪽

natura eius uide proficiscatur, i. e. eiusdem a is inudis inris esse. IK 74 v. notes, B---τύ με πιὸν proficiscitur e κron, sequitur ut i etiam tu, ' με--δα Sc. io esse possit in causa, cur Mari a patibilia eo in dividantur. Tria principia itur vere Unum sunt, et Unum vero tria. 117. Misor axicilli raris ori r ἀνάριθμον, καὶ χρὴ φάναι - orερον, ἀrρωσrον καὶ ἀμονάδιorον. Ita quicquid Pontini a Dar-- scio, in subsequensibus tollitiis.

-θέντες καὶ , ἡό γε πειρημένον αὐτοῖς ι τῶν νόμων

καὶ δμικτα θη. ἐκεῖσε τι λοιπὸν βιωσέμενοι πρῶτον οὐ το ς τέλει ἀλαζόνας μάλα επιωντες σιαὶ πέρα - δέοντος ἐξωγκωμένους ἐβδωττοντό γε αὐτοις

-- δε εἶδος si s O iάνετο. καὶ γὰρ οἱ δυνατῶ τώ ς ἐλάττονας λυμαίνονται μύτητί τε πολλὴ χρωνται

708쪽

κα ἀλλήλω και ἀπανθρωπια καὶ τὰ δη πάνΤων παραλογώτερον ερὰν γὰρ κάει μυρίας μας γεσθαι γαμετάς, καὶ τοίνυν ἀγομένοις, ἀλλὰ μοιχεια γε μως τοὐμωνται. -των δεῖν --ν κατι οἱ φωσος ἐδυσφύρουν καὶ σφας αMois lGωντο της μεταστάσεως. 3I. ἐπεὶ δε και τω βασιλεῖ διαλεχθἐντες ἐψευσθ' σαντης ἐλπίδος ἀνδρα ευρύντες φιλοσοφεῖν με φρυαττύμενον, μετὰ - - ἐπαρο- των αἰατωτέρων, ὁτι τοι οὐδὲ της δοξης οινωνει ἔτερα δὲ ει- ἐνόμιζεν

ὁποῖα δ' μοι εἴρηται Τ την τε των μίξεων κακοδαιμονίαν οὐκ ἐνεγκέντες ῶς τάχιστα πανίεσαν καίτοι

νοlπες παρα Περσαις των μεγίOτων γε χῶν μεταλαγχάνειν. τω τε ἄπαντες οἴκαδε ἀπενόστησαν χαίoειν εἰπύντες

του βαρβάρου φιλοξην- τώναντο δε μως της ἐκ- μως - ἐν βραχεῖ τινὶ ἁ μελωδε , ἀλλ' ὁθεν αὐτοῖς ὁ φεξης βίος εἰς το θυμῆρες τε καὶ νωτον

τελευτησεν ἐπειδὴ γὰρ κατ' ἐκεῖνο το χρύνου ' μαῖοί τε καὶ Πἐρσαι σπονδὰς θεντο καὶ ' κας μερος υπηρν τῶν κατ' αυτὰς ναγεγραμμένων - δειν ἐκεί

νους - - ρας εἰς τὰ σμιτερα - κατιόντας βι

a Ineertum an hic Isidoreis idem sit atque iII qui ternoratur . 568, 1ui appellatur AlexaIuirinus Suid. V. Συριανδs'. mascius vero et Si inplicius iidem sunt, do quibus dictum est, o commentariis sitis in Aristotelem scriptis satis in historia lillosophica nohiilis. Exsulatio illa voluntaria, de qua narrat Agathias, incidit iii a. 32 p. lir. n. f. ZuInpi in Comment A ad BerOI. a. 1842 p. 59 sqq. - γ Nimias istas exspectatione coniunOVerat ut intur inveterata illa opinio, orienteni esse matren a sedem

709쪽

t x jam roις αυroi ἐμμένουσι. - Sua sacris Christianorum. Iustinianus cuius regnum haec incidunt, paganos perseque tu philosophiaeclud doctoribus stipendium ademit et scholas eorrum interdixit Zonari Annal. Tom. III, p. 2 ed BasiL; Ioann. Malal. Climnoo XVIII, p. 184 187. Oxon. ἐπὶ ῆς πarεως ο αυ-

710쪽

Aristophanis ulms. de Anima, M. F. A. Treaidelevinus. Metaphysica roo Borsita. do Xenopharu , Zenone et Goma , - 131, noc

SEARCH

MENU NAVIGATION