Historia philosophiae Graecae et Romanae

681쪽

έαυτω ἐλλάμπειν. -υδὲ την λην ουν Σφίστησιν ουδὲ των βελτιενων μετουσίας. στε - τελεία καὶ κω

καλή αιδευθέως προς κατάληψιν χι γρεῖ αἱτοις παραγιγνομένους καὶ τελείως ἐπιδείκνυσι '

a Ct. n. 557. 558. - Do demii apparitionibus vario talo ordinum variis v. II, 3 -b

682쪽

τέρων νοηοεων προηγουμἐνει τὰ θεῖα αἴτια προκαλεῖται

Similiter I 12 procus non duos ad uos doti acre allitii ut Sed

683쪽

quiden 'liquam in nos vim ensebati a possint nobis nocere , ad Marceli. 21, o dol eant plataria sed tamen laonum nos invitia illis Bequa possumus abstinentia et sortitor obnitendo perturbationibus. Marc. 34. ἐπὶ σωrηρίας η, ψυχος εroιμo D rorato oῶμα ἀποκύππιειν. Propterea continendat abstinentiam ab animalibus, nos

posita sunt Lunarius refert eum multa miracula edidisse. o Scripta eius, supersunt, yistagoricam philosophiam vel

interpretantur vel concelebrant, partes sunt maiora operis, commentationum Pythagoricamin inserapti. Mirari quantum ii iura superstitionibus omnibus reserti lint. In d p rditis sunt Onamen de anilia non pauca exstant Per I. Si obaeum.

τοτ ὰς μήδας κι, τὰς των νοερῶν θεῶν τρεῖς τρι δας

684쪽

μεν γα των εἴκοσι καὶ νος ἐγεμύνων γενεσθαι δύο καὶ τετταράκοντα καθ' κάστην στοιχείου ληξιν Ἀγεμονιας

δυνάμει δὲ ἀπολειπομένους δε η και τα τοin λὰς ἀ- τῶν προύδους θεωρεῖν καὶ τὰς πενταμερεῖς διαιρε H

ταχη καὶ ἐπταU ῖνα καὶ ἔκαστον-- μωνίων κόσμος καὶ δντως μίμημα το παντίς. ἐν δ συντομος διδασκαλια περὶ τ- - σελήνην θεῶν τοιαύτη τίς ἐστι

κατὰ τὰς διαλος ουσιας πιι τὰς διφυεις ωὰς καὶ δι αμ λήγου προεληλυθότων.

effecerint id visores deorum multitullii in opiniones non solum consonandis, se e in amplissean . a iudicinis uisurgimi e dem studio Metatur, quo scripti, ad mysteriis Aegyptiorum, V. n. 553. Censet ille simula ira, quae do coelo derint sive etiam mine liuina a manu facta in consecrata sini, plana so praesen, tino at suo effactus divini. s. excerpta ex libro περὶ ἀγα-δεων, v. hes cod. 215.

d. Basil. πράγμασιν . Illud recepi ex ed Setineideri, quem inani in deseris Me iis, a. Diuitias Corale

685쪽

in oporearis sunt virtutes nollectuales, quia inienectus coniumetus est euin y g. v. 535, ου' ἱεραrrain contra virtutes sunt Areari, da indunt vim cum Uno virtutibus uti intenoctualibus superiores sunt.

Mi Proel in Tini V p. 34l. ρθῶς ρα καὶ θεῖος Ἱμβλιχος διαγωνίζεται προς - ταυτα οἰομένους ' τι πως ἀκύλαστον φαντασίαν ἐπιδράμωμεν ἄρ' οὐχή πρωαίρεσις; καὶ πῶς υ αει, κατα γα ταέτην διαφέρομεν των φανταοθόφων προπετῶς εἰ δε η προαίρεσις

σχεῖν , - οἰκείαν ἀρετήν πάντως που φήσομεν. πι

οταὲ - ἐν μω κοάτιστον τελειον ὁ καὶ το λον ήμων εὐδαιμον τι κωλύει καὶ - μας εὐθαίμονας εἰναι ἀνθρώπους παντας, εἰ τι ἀκρύτατον μῶν - νοει μα

λὶ πρὸς τοῖς θείοις ἰν;

ad Id est contra Plaumai et Theodoririn Asinaeum, timorem Porphyrii, ἀπαθυ- ρομυονται ἐν μω , - ἀεὶ νο-ν. Iamblibellus o non philosophalido tota ure, quo scriptor do, , r. s. v. n. 557, ministi vi, -- osa ovinceret quas os h. e. solius intendetus instrumento ad Munnii dei contemplati non enter reuo et Id maxime agit, ut antinam mistrati, inveni peccatis contaminatam, minato orbam deni uis- indemio uictima nocessuaten legentibus approbeti

686쪽

τὰ των δειστιανῶν ἀνεγείρων οἰκήματα), τα δὲ ἴσως καὶ

--, miraculis, qua ille frequentare solebat. Quamquam rebraculoriun non omnes aeque studiosi moriant poplatonici quo pertino impri in is quod narrat unap. Vii. Opli. P. 49 sq. Elisei in si dis cipulus Aedesii, in conclusione praelectio num praedicare

ἀποδει ξεω Pro argumenus miracula exhibenda putabat. Quo sim dis innium indulsella patet, hisce, ib. p. 109 3 μεν γὰρ ἔχων τι φώιον -- ἐν φύ- - ιυ- Droro rota φανθεῖσι σημείοις παρὰ τῶν θεῶν ἀνrιβαίνων Περα4rει καὶ προσηiάγκαζεν. Talem illo rationem secutio est, ovi eston miniis Iuliamum imperatorem vocarunt a Mosessemulo munero videruntur. Id cairmitudiis erat discipulus Aedesii, Iuliani imperatoris doctor, Emiap. l. l. p. s. omnino evratonici, quo inaos Christitanomini insinus invalose iuuit, eo inais artisetis laus inurgidis ipsiquo placitonii su uni pro&ssioni latibula quaerere cogebant ur quo pertinent inulta quae

nareantur e vitis eorunt. Quaniquain et ipsi ultro amabant secreta simulare simulque fiducia mirae ut Ortini atmi ipsius artis heur sinuo, cui tantum olim tribuerant, Ialaesaectata sit c videtur.5. Scriptor de in steriis AegJptior lim.

687쪽

εν τοις διαλεκτικοις ' προτεινομένων. ὁ δε οὐκ ἔστινουθαμῶς παραπλήσων ' ἐξήλλακται γαρ αυτῶν χηγοις ἀντιθέσεως τε πάσος κεχωρωται, και οὐκ ἐν τω συγχω

ρειοθαι νον η ἐν γίγνεσθαι μισοναν, ἀλλ', ἐξ ἀιδίου μονοειδὴς ἐπὶ τ ψυχθ συνυπάρχουσα.

Procul ap. nonymum, cuius cstimoniuili Pracfixum est codd.Mss. Ithri de Muster. vulgo Ianil lichiis si a tiar, quod cum magna probata ilitate impugnavit Hirums 'OIIiiii frat. SO . ἰOttilig. Vol. IV, p. 0 sisti Nos nonnulla ex eo excerpsimus, ut quibiis Rationem latu sussicor poncns, si quaeratur Veri Livi non solum sumnii dei veriun etiani Iasurior IIII de oriam, geIaior H etc., omnes dubitatiories refutat liuiis Gntra lieurgiar IDONEI ut Or-Pli Vrius es. a. 47. Sequitur ut neget contraruiri inter id quod patitii quid et quod non patitii ait deos referri osse, I, 10 21, Sintilit , illi eani dubita tionein qua quaeritur dei, qui sint iiiii Passione, a possint Iostris I recitatas, inearitatiori itius ceterisve Iv- neniis removet, quod Moriun pexasionem sacris esto peractis naulo

688쪽

De ΜΗ- Aeg. l. o. Μετο λάβωμεν μυ--m1 554 e. της διαιρέοεως ' απερ η ρησας προς την πα-ρουσαν δοξαν. πῶς γαρ νηδεύς τε καὶ σελήνη, κατὰ - σιν λύ - καὶ ο ἶ --- ἐμφανει ωονται θεοί, τῶν σωμάτων, φαμὶν μεῖς ἀλλὰ ταῖς θείαις ζωαῖς πιαὶ ἐνεργείαις περiaχουσι ' τα σώματα, καὶ Θι προς τοσῶμα πιοτρἐφονται, ἀλλα τι σῶμα ἔχουσιν ἐπιστρεφύ- μενον εἰς τὸὶ θείαν ἀτίαν - ὁ τι--ερὰν αὐτῶν καὶ ἀσώματον τελειότητα οὐκ ἐμποδίζει - - δὲ μεταρ παρεμπῖπτον πράγματα αυτη παρέχει με δε

κά τοDτο εἰπειν , O υ9άνιον σῶμα προς αυτην τηνάσωματον οὐσίαν τῶν θεμ εστ συγγενέστατον μιὰς

689쪽

τῆς κρειττύνων ' αρτης κῶ οὐδέποτε αυτην εἰς ἐαυτὰ κατmαινύττων, τῶν δ' μων εἰς μίαν σύντια, καὶ μίαν συντέλειαν συναγομένων καὶ τρόμον τινὰ πάντω ἀσύμμάτων ὁντων καὶ θ εῶ ω λοεα διέτι τι θειον εἶδος ἔν

τὸ ἐμφανεῖς θεοί τἐ έα πάντες καὶ τμων τινὰ ἀο

a Superior capite diuonstraverat distinctionem inter corporale et incorporale non posso ad disserentiari deorum et daemonum reserat, quia hac rations et Iinc tempus et ab Rem paris

690쪽

εἰσιν παντες καὶ ἀγαθων αἴτιοι σαύτως πως εν τε ώγαθὰν ποβλέποντες ' ἐνοεχῶς περιάγω ται κατὰ δ

μώ- το καλον και γοωών. μ ν ἀλλὰ τά γε πο- κείμενα αυτοις -- καὶ - ἀμηχάνους ὁσας δυνάμεις, τὰς ἐν αὐτοῖς τοῖς -οις σώμασι μονίμως

ωτῶσα τὰς δ ἀπ αυτῶν προχυσας εἰς φυσιν τοs κοσμου και αυτὁ τον κοσμον, δι' ολης τε της γενέσεως - τάξει πιιούσας καὶ ἐχεμ τῶν πια- μέρος διαπειν -

gia nihil pei inet IV, 31.1b. V 23 Πέφυκεν ἀεὶ των ἀκροτάτων περιουσία λετῆς δυνάμεως - ἐν γε περέχειν τῶν ὁλων τω παρεῖνπι ποσιν ἐξ &ου τὴν αμ- ἀνεμποδιστως ἐλλή μπει τοίνυν κατὰ τομον τον λόγον καὶ τοῖς ἐσχάτοις τὰ πρώτιστα και πάρεστιν ἀύλως τοῖς ἐνυλοις τα υλα. V τις θαυμαζίτω αν και υλν τινὰ καθαραν καὶ θείαν ἀναι λέγωμεν- ἀπο γὰρ - πατος καὶ δημιουργοντων δμω κῶ αὐτὸ γενομένη τὸν τελειώ- εαντης ἐπιτοδείαν κέκποα προς θεῶν ποδοχήν. - ἄμα σὐδὲ, διείργει ' τα κρείττονα προς τι δυνασθαι τὰ καταδεέστερα