Historia philosophiae Graecae et Romanae

671쪽

τος ἀναπλάττει μεγάλα ἀλλὰ δὲ καὶ μέ -ο εἰοιο ἀλ-

λαι περὶ τὸν του μέλλοντος προι γνωσιν διατρίβουσαι.

καὶ ἴσως ο θείαν μαντ γ' ἔχοντες προορωσι πιν, οὐ μην -- - ευμ μονες προορωσι γὰρ τὰ μέλλοντα, ἡμῶν τὴν εἰς ευδαιμο-- - ἐπιδεμ ιμι καὶ ἐν

u-σιν, μάτην αὐτοῖς σοφία ἐξήσκηται περὶ δραπέτου ευρέσεως η χογρίου νος η γάμου εἰ τυχοι γ ἐμπορίας τον θεῖον νουν irentμησα σιν εἰ δ' οὐ παρεῖτια μέν, οἷ δὲ συνόντες περὶ μὲν των ἀλλων τἀληθέστιπαλέγω - περὶ εὐδιαμονίας ἡδὶν ἀμ- ουν ἐχέγγυον ἔχουσι χαλεπὰ - διαμελετῶντες χρηστα δὲ τοῖς

ἀλλ' ' ἐκεῖνος ὁ λεγύμενος πλάνος ' η παν ἀνθρώπων

placandos esse dicit, sed philosopho agendum eas ut Iiberet se ab omnibus iis, quae statis daemonistus subiecta sint, Proptereaquoia, nonum commendat et ententa saerificia olidit. De imuit.

672쪽

ital sive oγκον solani animali refertur. Sententi. 10. ἐν φ

multos ordirim deorum mniorem, anmloman animarum enumerare solet Porphvrius distin fruit inter deos visibiles et non visibiles, do Abst. II, 34. 36 inter genios aut In et Iagi, los non distinxisse videtiI utrosque Iainias appellaris, Iro Iannesi tu aniplissima si tritiscatIon il Irpato, ib. 37. M. Augustinus nostro loco dacinonas dicero videtur DIalas animas , Dias liti l syrius bonis opponit ita. 38, usi putaVeris orIillyri lini I liis nona inibus paruiri sibi eOIistitisse, quod Italae probabilitatem, eum l OH daemones soleaIII Rh eo ad Erem,

dii vero ad aetherem resem, Abst. II, 38; p. ad Anob sol. la 2, a. d ubi deos pati ei esse dicit, consentaneum eum nonnisi

μὸν καὶ αDrαι, κακοεργοὶ δ' αν εἰκόrως έγοινro. Veriam tamen quum loco supra laudato, do Abst. I, 43, politicus illius, qui diis placandis iniservit, etiam ad malos genios reserat Ir, dixeris eum nostro loco vulgaror ur uni o Itiendi fio utun et3se , Dialon genios deos api ellariicin. - Εrrores diis repetit a salsis opinionibus per malos genios in animos nostros inteolis Ep. ad Aneti sol o 2.a; de histin. II, 1U. - Palat cum innuere plitiosoli litae iam, quum

uaeurgia via praestabilioren osse existimati Malos senios halbero Diuitiae Corale

673쪽

mi Meuani diis fiuiniores ,ru conssilis, si a 'aviariin quoque ei bis abstinere possinius m Atimuit III, 27. - intelligitur limi phil inophiae iam nillil aliud esse nisi prminosionem, qua perveniamus a contemplationem eius honi, is deus norula cietur H puri ad eum milvinus Ad Maro. - τέσσαρα sinu is - πα- ι μών 'ερὶ νε- πωτις ὀὶμπια, ἔρως, δεπίς. πι-

a Anio eum audiverat Anatolinii et i iiii Neoplatonio a Euriap. V. sopli. p. 11 Mim me prindeps est,holao Asia timo Novorum Platonis trum, simu Pri, nil Atticae. r. vi tin comm Acad. Beria. a. in p. 7 sq. - , Morinus .est sub G tantino, v. Euo 20. Iuliani epistolae ad Iamblichum si posita sinit Mnaseus Osret eum muli miracula edidisse. o scripta eius, quae supursunt, Polingoricam pHI OPUM MI

interpretantii vo conoelebrant et partes sunt maioris operis, conlamentationum multa ricaruna inscripti. Mirum quantum 11 Iibri superstitionibus omnibus refer sunt. In deperditis sunt OnamBntaru super Ilitone Aristoteles, et philosophia Chaldiaca Ex libris anima non pauca exstant per L Stoboeum.

νοτοὰς τριάδας κιῶ τὰς των νοερῶν θεῶν τρεῖς τριaerores

674쪽

μὲν γὰρ των εἴκοσι καὶ ἐνος γε μένων γει/έσθαι δύο καὶ τετταράκονΤα καθ' ἐκαστην στοιχείου λῆξιν ' ἐγεμονίας θεῶν γενεσιουργῶν ἀπο δὲ τῶ ἔξ καὶ τριάκοντα δε--

δαρχῶν δύο καὶ ἐννήφοντα προεληλυθένα καὶ ἄλλους αὐτως θεούς, πλη- με διατ ὰους τῶν οὐροακων,

δυνάμει δὲ απολειπομένους δεῖ δε καὶ τὰς τριπλας αὐ-τδε προύδους θεωρειν και τας πενταμερεῖς διαιρεσεις

καὶ δντως μίμημα του παντος ή μ ν δ συντομος διδασκαλl περὶ τῶν πωσελήνην θεῶν τοιαύτη τίς εστι

κατὰ τὰς διστυς υσίας καὶ τὰς διχροεῖς ζωὰς καὶ διπι τὰς ληξ ις προεληλυθότων.

675쪽

rui oὐo MM; in virtutes intollectuales, quis intellectus coninmotus cum ovo' n. 35, not. b, ἱεραrικα oontra virtutes sunt ἔνιαῖαι, quia uniunt nos cum Uno virtutibi tu duae intellectualibus supcriores sunt.

551 Proel in im V p. 34l. ρῆ 'ῶς ρα καὶ θεῖος Σάμβλιχος διαγωνίζεται προς τοὶς ταυτα οἰομένους τι προς, λαστον φαντασίαι ἐπιδράμωμεν - οὐχή προ-

άμαρτάνει πῶς ἀναμουρτ ος η ψυχή τι δε τι ποιουν εὐδαίμονα ει ροχμων ζωήν αρ' -- τον λύγον σχεῖν την οἰκείαν ἀρετήν πάντως δήπου φήσομεν. εἰ δὲ

676쪽

των μιλητῶν ριπιον προς μυστηριωδη τι- σιωπὴν καὶ ἱεροφαντικην εχεμυθίαν ἐπιρρεπὲς η και συνεκέκλιτο ὁ - ταμα γράφων εὐπαδος κροατὴς ρυ-a 'ogitandum non uri de vaticinationibus Iamblichi, sed etiani de miraculis, Ia ille inviuentare solebat. Quamquam Iniraculoriis non InIim aeque studiosi ueIlint eoplatoni ei quo pertinet inpranais quod narrat unap. I B. Soph. p. 49 sq. us

Η Δονεικον ἐνδε φυσει κω δυσεκβὰrμον τοῖς φαν λεῖοι σημείοις παρα ων θεῶν ἀνrιβαίνων Περα ἐμι γαχὶ προσηι άγκαζεν. Talem ille riuionem sectitiis est, cum signa eum ad Iuliani imperatorem vocarunt a prosciscendo rei ore Herontur. IahChrysanthius erat discipulus Aedesii, Iuliani imperatoris doctor, unap. I. I. p. 49.

Omnino Neoplatonici, quo niagis Christianomani instituta ivaloscebant, eo magis artificiis istis licurgieis ipsiqua placitoraIn suo mi in professioni latilia Ilii Diaorer mi Ieliantiar quo pertinea tisi lilia qua nari RI tur Ie IIIS EDru In unan uillaria ut ipsi Iltro intibant secreta si ivlIllire sinitII l Ie clueta Inirami omini ut Ilio ipsius artis the

677쪽

.626

τοῖς διαλεκτικοῖς ' ποοτεινομένων. orat D εστιν οὐθαμῶς παραπλήσιοw ἐξηλλακται ι αὐτῶν μδ σις ἀντιθέσεως τε πάσος κεχωριοται, καὶ οὐκ ἐν τω συγχω

a Scriptor huius liliri, qui sub egyptii sacerdotis persona Porphyrii pistola ad Anebontcni n. 546, otia respondet, auctore

Proculo ap. nonurnum, cuius est unonilia praefixum est codd.Mss. Iibri do Mustor. vulgo Iani Illic illis esse iitlII', quod cum magia probabilitate in I lignavit Meinum COINIIrent. Hi in Gottilag. l. IV, p. 50 sqq. iis nonnulla ex eo excerpsiluu iis lini us rationibus haec schola theurgiae patIocinata sit intelligatur. Rationeni laud sit si ore ponens, Si quaeratai de Mittit non solum sunt in dei, ver in etiani inferioritu deor uni, geniorum etc., omnes ullitationes refutat, quas contra theriirgiam moverat odiplayrius, os u. 547. Sequitur ut neget contraditu inter quini patitia quid et quod non pati ad deos referri Posi e I. 10 21, IIIlit Itor 1 ro eam dubitationein, ita quaeritur dei, qui Bint sine PRSStolio, an Osgin I Ostri precibus, irieantationibus ceterisve artibus magicis cogi ut nobis largiantur aliquid, eam gutu dubitati neni eo quod de ii operationem sacrisistim actis nullo

678쪽

ἐπὶ εῶι θεῶν γέννρο αγα ' μεrαφέρομέν ω, ἐνcta riser a. Omnino id huic scriptorior ostium est, ut superius quodque itus ad id main eum e coniunctuin est inseritis, velut antinam corpus, dialbere domonstret, ut illud ab hoc nihil vinitio patiatur,

μενον εἰς τυ θείαν ἐτίαν, καὶ τι τὴν νοερὰν αὐτῶν κά ἀσώματον τε μητα οὐκ ἐμποδίζει το σωμα οὐδεμετοί παρεμπῖπιον πράγματα αυτί πιπιέχει ὁθεν δεουδὲ ειται πλείονος ἐπιμελεlας, αὐτοφυῶς δὲ καὶ το6- πον τι πω αυτοκινήτως συνέπεται, Οὐκ-υτουργικης δεύ-

μενον ἐπιστασίας - δὲ---των θεῶν ναγωγ θ καὶ αυτ - έαυτοὐ μονοειδῶς συνεπιυρωεHγν εἰ-μῖκα -- εἰ-ν - ουράτιον σῶμα προς- ιν τηνἀσώματον ουσίαν τῶν θεῶ ἐστι συγγενεστατον μιας μεν γὰρ κείνης οἰσης αυτ άπλων ἐστίν, μερίοτου δεωιαίρετον, καὶ ἀτρέπτου σαέτως μαλλοί -- - περ οὐδ', ἐξ ἐναντίω - διαπερόντων οὐτε το σῶμα αυτῶν συγκέκραται, σπερ τι μετερ - νίστατα σωμα οὐτε η φυχη ποος, σῶμα συνεπάγη εἰς Τν ἐκ δύο ζφον , αλλ' μοι πάνυ καὶ συνηνωμἐνα ὁ ο ν τε λ καὶ μονοει καὶ ἀσύνθετα τὰ κατ' - τὸν τῶν

679쪽

028 ὐπερεχύνrso G τως των ἐλαττόνων ἐξη0τημένων τῆς κρειττύνων αρχης κά ουὁεποτε αυτην εἰς εαυτὰ πιτ αεινόττων τῶν δ' -- εἰς μίαν σώτιον καὶ μίαν συντέλειαν συναγομένων καὶ τρόπον τινὰ πάντων --μάτων δντων κά θεῶν δι' ὁλου διότι ὁ θεῖον εἶδος ἐν

- ἐμφανεῖς θεοί, εἰοι παντες καὶ τωπον τιμὰ --

rato et incorporale non posse ad disserentiata Moriam et daenisiiiiiii osmi, quia hac ration dei et linea templis et ab altera parte daeanones es imis et aqua ita idem syrius redire viderentur. Iam

verra, curia nolit inus severo, ut ait examinare hanc distinctionem, ain Psan transsera ad ea simas licia ut disputantiar. - , Nani patet nateriam non posse sua SPOIite 1OVeri. - NaDIUI lubitatio Pol illi vis iii alia insuper ration nititui . Dicit deos isse substaritias tuas Riqlio intelligibiles, corpore et anima mixtae , s. n. si 17, not. a, et deinde nuria pili possint esse ite compositi quaerit. 'ropterea demoIistra Iulun erat roἰς at ovi aDον

680쪽

De M ster Aeg. I, 18. N δ' ἐξης ἐπιζήτησις η ' Mδι-ορεῖ, πῶς αὐτῶν οἱ μέν σιν ἀγαθοποιοι οἱ δε κα- σακταοί. εαμ α , .m οὐν απὸ τῶν γενεθλιαλόγων τ 3ώῖσον παντες - ἀγαθων αἴτια - τως προ εν τε ἀγαθον αποβλεποντες ' ἔνοειδῶς περιάγονται κατὰ τιμώ---καλον καὶ ἀγαθόν. οὐ μην αλλὰ τὰ γε πο-

mos nil mali incere necessario ex antecedentibiis consequibio, ubi ponubiam ariolutum penes eos materiae in periuri esso.Quod ex gm in emininis pri, rudem videatur malum, id revoc tu ad patrem materiales oriun qui Morin effectus in Q recipiari I. l. Gπερ υν ο γ γνομενον Ου δν- γεννητῶς καὶ τὸ -- ἀσωμάτων --οὐῶς μετὰ λαμβάνει, λω καὶ τὰ ἐν τῆ γενέσει φυσοι καὶ , via res duiu, mi Dπὲρ την φύσιν καὶ γένεσιν αἰθεριων σωμάτων ἀτάκτως καὶ δε ιμεως ἔστιν δ- με--μβάi M. Sed admittuntur etiam inali taeniones, quos tamen vera bour

gia nilia pertinet, III, 31.lla V, 23. IIἐφυκεν ἀεὶ τῶν κροτὰτ ν η περιουσία κτης δυνάμεως καὶ ἐν τωδε περέχειν τῶν ὁλων τωπαγῖται - u lao τῖ' αὐτὴν ἀνεμποδίστως ἐλλάμπει τοι--τολον ἀνομον καὶ τοῖς σχάτοις τὰ πρώτιστα κH πάρεστιν ἀύλως τοῖς ἐνυλοις τα υλα ι δη τις θαυμαζετω αν και υλν τινὰ καθαρὰν καὶ θείαν

είργει ' τὰ κρείττονα προς το δυνασθαι τὰ καταδεεστερα