Byzantinai Meaetai

722쪽

γὰο ὶ πρῶτοι κατακτητα παρέδιδον την χώραν εἰς διάθεσιν

προ τὰς νεωτερικὰς μετ' αλλοεθνῶν σνἈεις, καὶ πω πάντων πρωτας ἐγρορίους της ταλίας ἀξιωσεις, α ινες θελ- την Ῥωμην

οἱ λαοὶ δε ἐβράδυνον, στενάξωσι την πρώην των Γραικῶν μετριώτερα κυβερνησιν, καὶ τὰ ἐπιποθήσωσι,ίλον, υπό-ην--δραν προστασίαν του ποί- κωλυτως ἐβλάστησαν τα πρῶτα βλαστήματα της ἐλευθερία των. ἔαδη-τε ' αν χηρρεν ἡ υσις της Γραικικῆς προστασιος εἰς τους χρονοος ἐκεινους, αλλατουλάχιστον αυτο δὲ ἐκ τωσε ον αυχεν της ταλεις υπῶ τον βαρβαρικὸν του τιμαριωτισμου ζυγ- ουτ καTἐθλιε. τὰς ἐγχωρίους ἐλευθερίας, λειφανα τυ Λατινικῆς αρχαιόtηzDς σαοτ δὲ μαλιστα δυναμιν θικην ἀνεπτυξαν αἱ Ἀταλικαὶ Κοινότητες υπλτην σκέπον της Κωνστα-ινουπόλεως, ως η νεωτάτη κριτικητων ημερῶν μας μολογεῖ, στε τὰς πρώτας ὁρμας προς την δημοκράτησιν της κατωτέρας ταλίας δικαίως ἀπέδοσ- ol ἐμβριθέστεροι θ των Γραικῶν πεοιθάλψει. Μ πυν θαπμάσωμεν, ἔτι τὰ σπέρμαe της εἰ γνωμοσύνης ἐπέζησαν ἐν ταλία χρόνον μακρὸν, τι ἐκ διαλειμμάτων ἀνεζωογον μησαν. καὶτ Παπισμῶ, τη Φραγροκρατία, καὶ αυτ τη

723쪽

αμα Γραικῶν καὶ Ιtαλῶν ὁδει συγχρόνως ἐν τη πεοιστάσει ταυπἐπὶ τοῖ βω- της Ιταλικης αναγεννήσεως ἔν κοινὁ μαρτνρ λόγιον ἐν μίζει την ἀπόπειραν, τις ἐγένετο προς ἀνόρθωσιντης νομίμου βοωντινῆς αυτοκρατοριας, πόπειρα --πεω της οποίας παρ' λίγον αυτη ἀντικατέστη καὶ ἀπεσκορακίσθη των Σαξόνων η τυρανaίς. ἐν δὲ η ἀνάμνησις τῆς Κωνσταντινουπόλεως πολaάκις ἐν ταλία συνδυάζηται προς ξορ μήσεις πατριωρτικὰς πῶς δυνάμεθα τάχα ν παραδεrθῶμεν ως ἀξιόπιστον την σκέψιν - Tnieti lii .us 'Ei uixi ad Pari. II

epistolis rates eos appallaticlon. Et innariti, C. 26. p. 128. -υ

μαρτυριῶν.

δε καὶ ἀχάριστον, καὶ πολλοῖς πταίσμασι μεγάλας αἰτίας ἐπεγει ρον, καὶ ταραrὰς καὶ ἀποστασίας, αυ ἐν τρυφημασι γάννυται .Bλεπε την ἀπάντησιν τῶν Φράγκον εἰς- περ απιστίας καὶ ἀπληστίας θεμα ἐν τη μετερα . 56 Σημειώσει. - Non tantum aisterentia aginatu in . εἶπε βραδύτερον ὁ Βαρλαὰμ προ τον

724쪽

eoida Graeeomani a vobis, monim odii iii viui intrarii iii uinio, eorum mi ira L ιiin, ex tri ilii et magnis malis ulum Perilivam tempora ausi sunt Graeci a I. alinis et invite palliatilii r

passuum in ilibu pax uiam longilia ne porrigitur s. Σ μειοῖμεν,

725쪽

IID Mors suo, id est lingua Graeea laticles dixerunt, Impe-τatorem eum e Bασιλέα sae appellantes . MiuM ann. 12.

726쪽

I96ι πιρα τον λατινικῆν μετάφρασιν της ἐπιστολῆς ταύτης

727쪽

βιον τῆς λατινικῆς Ἀσώθησαν ταντα, καθὰ ἐσώθησαν ἐν 4Ἀγγλικῆ αυχῆ λεξεις τινες Νουρμανδικα χρόνον ποιον φοῖ

729쪽

23 λ τὰς μετέρας σημειώ ις εἰς τον πρεσβείαν του

ἡττον διατέρει την σαορίαν των θῶν καὶ τον ἐρεικόνισιν των αυλικῶν ἐθίμων του αἰῶνος ἐκείνου, δια τουτ ἐπιφυλαττόμεθα να μεταγλωττίσωμεν, καὶ εἰς ἐπίτηδες πονημάτιον ναδημοσιεύσωμεν τ αιόλογον αυτ μνημεῖον ζ r. κατονταετηρίδος μαλί237 H πατρις του ιο-πράνδο φιλονεικεῖται. O μὲν λουσιν αυτον σπανον, ἔνεκα τῶν πολλῶν - καὶ στενῶν σχέσεων πρὸς το τόπον ἐκεῖνον, οἱ δε λέγουσιν αυτον ταλον, πολίτη Παυῖας, τουθ περ, καθ' μετέραν γνώμην, πιβανώτεοον. ὀδε νομά του γράφουσι καὶ προφέρουσι κατὰ τρόπους διαφόρους ο κατὰ καιρον συγγραφεῖς Λουῖτ ράν δον, Λιουτ- ποάνδον, Λιτ βράνδο ν, υτρώνδον, Λιουζιον, . T. a. v βουλομένους α μελετήσωσι τον βίον καὶ τὶ γγράμματατον πολυθρυλλήτου ἐπισκόπου παραπέμπομεν προς τους ξης

730쪽

μειο ὁ Ἐρυκιος Πουτεανὀς, ἶνα ναφέρωμεν καὶ ἐτέραν κρίσιν δοτικου συγγραφέως η ἐμπάθεια, η τις ἀπεσκότισε τον νουν τοι