Aratus cum scholiis

발행: 1828년

분량: 190페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

μιουργου ναρ κεῖνος τῆ Ἱμαις χρησάμενος την του χιλλέως ἄ

μιν τον βόρειον πόλον δηλονότι. 27. περὶ τον βόρειον πόλον χρατο μμα τροχε σεν 1ντρέχουσι δια - τουτ α μαξα, νομάσθμησαν. διτταὶ δέ εἰσιν την με μύπλιος ευρε, τὴν ψ δευτέραν την ἐλάσσονα Οαλη ὁ λέγει δὲ την ἐλάσσονα εἰκόνα κυνος εἶναι, τις η καλλιςυς, τις κυνηγος ήν τι Αρτεμιδι ἀποθανώσης δὲ αὐτης συναπέθανε και η κου δὲ νομα ἔχει δια, κυνος ἀρὰν χειν. IS o δη καλέονται διοι, φησίν, ἐπιφύοντα αλληλαις, διακαλυνται ἄμαξαι καὶ γαρ ἐπιεικως ἐν ταῖς δοις ἀκολουθουσιν ἄλλ ι ἄμαξαι ἰσοταχέσι βουσι χρωμεναι ἐν τη πορεία. διαγράφεται δε κατερι- λινθίον τε καὶ ο ὐυμός' ἐυμὸς δε ην Γουρά. η μεν ον κυρίως, μαξα δὲ κατ' ἐπίκλησιν την μίαν δὲ τώτων τῶν Ἀρκτων

θυγατέρα εἶναι, καὶ ἐν Ἀρκαο κατοικουσαν λέσθαι μετὰ ' τι την περὶ τὰς θηρας ἀγωγην ἐν ρεσι ποιεῖσθαι, φθαρεῖσαν δε Λιος καὶ δη μέλλησαν τεκεῖν φθηναι, τ αυτης λουομένη ' ἐφ ευ γισθεῖσαν την Ἀρτεμιν θηριωσα αυτην, καὶ τω τεκεῖν ἄρκro Ea τὸν κληθέντα Ἀρκάδα ουσαν δὲ ἐν τῆ ρει θηρευθηναι α' αἰπότινων καὶ παραδο να Αυκάονι μετὰ του βρέφους μετὰ χρόνον δέδεξαι εἰσελθεῖ εἰς- Αύκαιον, Ο ἐστι το Αιὸς ἄβατον ἀννο τὸν νόμον υno λιδίου ἐώ διωκομένην τῶν υρκάδων δὲ αὐτην αρῶν μελλόντων δια τον εἰρημένον νόμον , o Zευς δια την συγγεν

83쪽

ἁμαρτάνουσι παρθένου γαρ τ ἐπίθετον.

84쪽

46. μέν α Οαωμα καρο ὐπερβολην λαμπρος ων καὶ μέγας υμ-κπέρας διέζωσε τὰς ρκτους φέρεται δε περὶ του ράκοντος καὶ κρη- ικος μυθος ώς ἄρα ἐπιόντος--ε του φόνου ὁ Ζεύς ευλαβηθεὶς ἐυυον, εἰς δράκοντα μετεμόρφωσε, τὰ δε τροφούς εἰς ἄροους, καὶ πατησας τον πατέρα μετὰ το παραλαμῖν την βαυλεων το συμβὰν 10anv και ταῖς τροφοῖς που ἀρκτικου ἐνεςηριξε κύκλω ως οὐν ειδως ὀψιπης τι μετεμορφώθη εἰς δράκοντα, ελε χαιρε πάτερ ad me lο μέγα θαυμα το δ περ τ' ἄμφι τε αντι του no MAρκτους

περὶ τας υρκτους κεκλασμένος. 47. 4 δ' ἄρα α&ινες ρκτοι κατέρωθεν αυτ της σπείρας μ 16. παι, τουτές κυκλυνται, καὶ τον κεανὸν φυλάττονται μόνα γαρ υsνουσι δῖ τ εἰναι αὐτὰς ἐν τε βορειοτέρω.49. περὶ των δύο Ἀρκτων λόγος λέγει δέ, ὁ ράκων θατέρανὰ των χρκτων τῆ ἐσχάτη αυτ ουρ ἀποτέμνεται, θατέραν δε την νόσουραν - σπείρα περιτέμνεται γουν λαμβάνει τ δε ἀποτέμ- 20

Ἀται γράφεται καὶ ἐπιτείνεται η αποτείνεται' κατὰ γαρ την Ουραν ἀπο-haxa o Bρίκων ἐπάγει νον κνοτι η με ἄρα περ την κεφαλην της εὶικης ἐς δε σπεῖρα περιλαμβάνει την της κυνοσουρας κεφαλην τὸ ποδος ἄχρις οδ οτι η σπεῖρα φθάνει, φησιν, ἄχρι του πισθίου. 4 η πεῖρα, ηοίν, ἐλυποςροφης ἀντιπέφει. περ δ' ὁ ποιητη 25 - φοβωμέν τον δράκοντα εἶπεν, ω δ' τε τις τε δράκοντα ἰδὼν ταὶίνορσο απέςη, -- νυρατος ἐπὶ του τοιήτου δράκοντός φησι τοιῖ- ον δέ τι ἄχνίττεται, το πῆ με υρ περιλαμβάνει την κεφαλην της Ελίκης, λει σπείρα ου πάση περιλαμβάνει την κυνόσουραν ἄχρι των

pro ηrsκ εχ ἄλλα πολλοί εἰσιν ἐπικείμενοι το τουωράκοντος κεφαλῆφαιδροὶ ἀςέρες πέντε γάρ. M. λίαν διδασκαλικως τυτο η δε κεφαλ αυτ λελόωται, και Μη kιν δνατεταμένη ση, λ ωσπερ λίνον ἐπινευουσα εἰς τὸ -ρον ἐς ορα της λίκης, ως κατ' εὐ- του ἄκρου της ρας ωαται τό τεῆμα- φάκοντος καὶ ὁ δεξιὸς κρόταφος. πιλαμβάνονται δέ τινες, λεγοντες, εἶναι τὰ δεξιὰ ἄλλα τα αριςερά. πολογητέον ν τι καὶ νος το ἄριςερ κροτάφου τὸ δεξιον μέρος εἶπε. MM. μίσγονται α δὐσεις καὶ ἀνατολαι πλησιάζου γιν ἡλλήλαις,

85쪽

πόλον ηγουν κυκλον, ς ἐς μεσαίτατος πάσης της σφαίρας. ἐκει - γ νόμενoea ain μεσημβρινὸς γίνεται, καὶ λοιπὸν ἐβδόμην ραν '

86쪽

Γάνταλον, ἄλλο ειυβριν, οι δε ησέα αλλοι δε φασιν αυτὸν εἶναι τον οUρακλέα τουτον γαρ ίβυσι πολεμουντα ἐπιλιπόντων αυτ των τοξευ-

ν λεπιοτέρα τε καὶ αμυδροτέρα ς προς συγκρισιν των ωμων ἐπικει-ra λαμπηδών.82. Ἀμφότεραι, φησιν, αι χεῖρες του φοίχου περὶ τον φιν πονουσε

αι ἐνεργουσιν.

83 4 δὲ φιπος σφαλως διόλου βαίνων ἀμφοτέροις τοῖς ἐαυτου κη οοὶ τό μέγα θηρίον τον Σκορπίον ἐκθλίβει καὶ πατεῖ, του μὲν ρεσερω ποδὶ ἐπὶ του ὀφθαλμῶ βαίνων τ δὲ δεξι - του θώρακος. υ- δόξω δὲ ἄρχαιοτέρως ουσιν λάτου, οὐ δοκεῖ αμφοτέρους τους πόδα βεβηκέναι τῶ φῶ ἐπὶ τῆ Σκορπίου, αλλὰ μόνον τον τι-

ἀν- τερον ὁπλιον Σκορπίον σκει εἶναι, και η φαίνεσθαι κοιν τον ταρσόν. να ουν μη δωμεν αυτὸν Εὐδόξω καὶ Ἱππάσω δοκι- μοις υσιν ἐναντιοῖσθαι, αρμόσωμεν αυτου τὸ ρητὸν πρὸς την ἔκδοσιν ητως ὁ ἐμμενὲς ελιπαρηρὼς ποσιν εἶτα εἰς μέσον ἐπιθλιβε θηριον μέν ποδὶ κατ αμφότερα ' ὁ νυ εἰς πης κεῖτα μεταζου - φ-

87쪽

σαν του Στεφάνω, ην δὲ του σώματος καμπην κατ' εὐθεῖαν Εων πηλων.

89 κατωτάτω ὁ της του φιέχου δριςερῶς καὶ της τῖ ράκοντος σπειρώσεως καὶ τὰς του Σκορπίου μεγάλας χηλὰς ἐπιζητεα καλως δ' εἰ- πεν ἐπιμα εχ ἐπειδη γαρ φεξης ἄμυδρὰς αὐτὰς ἐρει, δια τυα λέγει σκέπτου ει α εἰσιν κλαμπροι μεγάλα ς δ ειπε τὰ λὰς 3 οτι ζωει μέγεθος χουσιν η προς συγκρισιν των τῖ καρκίνου χηλῶν. οτι δωδέκατον μόραον ἐπέχουσι τ ζουλακλαι χηλαι τῶ moenta. αὐ- τος γαρ ι ἀςρολόγοι τὸν ζυγὸν εἶνα, φασιν η τι ἐμφερεῖς εἰσὶ πλά

δια το τε δεξιῆ καλαυροπα φέρειν καὶ τῆ ριςερ ωσπερ ἐφάπτεσθα 20 της μάξης της Αρκα δηλονότι δοκεῖ γαρ αἴτην φυλάττειν βοώτης δὲ της λεγομένης Ἀρκτο , γουν της μάζης, σπερ τας ἐν αὐτὴ βους

α ἡ τυχουσαν.

νληεις αυτ κώληται. -υν δε η Παρθένος φέρει, ἐπειδη εὐσεβέςατον ab ,1ωργία. πάντες δὲ σοι περ της Παρθένου κατέλεξαν ληροῦσι πω noίηται γὰρ τὸ ἄν ποιητικῆ καὶ αἰνιγματώδει ἐξουσία μέντοι τοι. Λίκην ως ἀδιάφθαρτον κόρην ποτίθεται καταλιπουσαν μὲν τὸν περιγειον κόσμον δια την της πονηρίας αυξησιν, καταλαβουσαν διτόν υρανόν' περ και Ἀσίοδος ἐπι της -- κων μέσεως .na' ' καὶ

88쪽

97. ἐν χειρὶ φέρει ου διεσάφησε ποία γειρι, σως αὐτ μέτρου ἐμποδιζόμενος θεωρεῖται δὲ ἐν τῆ α98 τινες δέ φασιν ςραιον ἄρχαῖον γεγονέναι μαγματικὸν τὸν

πρωτον ευρόντα την τῶν ὐ στρων ὀνομασίαν, θεν καὶ πατέρα ἄστρων

ἐπικαλεῖσθαι πολοῦς δὲ καὶ διάφορος λόγος τοῖς παλαιοτέροις περὶ ταύτης τῆς Παρθενου κινηθη, καὶ οι μὲν αυτην ἔφασαν εἶναι θυγατέρα Λιός, ωtio vαὶ υσίοδος ' Λίκη Λιὸς ἐκγεγαυῖαἰ ἄλλοι δ' αυτην φασιν Ῥςραι καὶ φέρω ἐπιιμ ων πολύς καὶ διάφορο περ αυτην λόγος, φηon Aρατo ac re 'Aςραμ εἴτε του λλω, Onλῶς μὲν ἐπισημαινε ενος εἶναι αυτην 'Aςetita v δὲ καὶ τοι αλλοις ἐναντι-ενος. 3010ο ευπηλος ηοροχος, ευμενὴς Φοιτο ἐν Βρανω. των μὲν ἔναλλων μυθων ἐπιφανει μὲν ἐνδεικνυμεν - μη γνοεῖν, τον δὲ ἐπὶ της Λίκη μόνον σχεδὸν ἐξείργαςαι, εἰκότως ἐκπομπείει γαρ τ κατὰ την Λίκην χρησιμον καὶ βιωφελὲς ἐκ του μυθου τοις ἀν&ρώποις ἐνδεικν μενος λαμπρως και μεγαλοφωνως, καὶ ως ανυλλος τις εἶπεν, μηρια ε πλάσματι χρησάμενος. 102. εἰς συνάντησιν των ἄνθρώπων ηρχετο, τουτές φανερως ἐωρατο. η ὁ δίκαιον τῶν προτέρων ανθρωπων θέλω διῶξαι υρατος, φησὶν οτι καὶ θεὸς ουσα εις, φανερὸν ἐφοίτα τοῖς ἀνθρωποις δια τὸ εἶναιαλοῦ δικαίους. τὸ δὲ ἄρχαῖον ὁ χρυσου γένος, παρὰ τὸ Ἀσιόδειον 20 ξυνυ γαρ τοτε δαῖτες σαν, ξυνοὶ δ' -- κοσ105. ἄγειρ μιν δὲ ἄντι του ἄγείρουσα, ὁ ἐς συναθροίζουσα

τοῦ παλαιοτέρους ἄνθρώπους συναγείρουσα, το ἔν τινι κκλησία ἐκ του παρατυχόντος ιν ὁδῶ , τὰ δημωφελει θέμιςας ἐξηγειτο τὸ δὲ ἐπισσάρχου σα 107 ἐπισπουδάζουσα, διδάσκουσα, σπεύδsσα, ποδεικνῖσα 25 δημοτέρας δὲ πραείας καὶ ου τυραννικάς. η δημοτικάς, την δικαιο-

συνην δηλαδη καὶ τὰς ἄλλας ἀρετάς ἄλην δὲ την ςoρίαν παρ' 'μιε- μυ εἴληφεν οδέπω ου, φησι i0', τότε οἱ ἄνθρωποι περὶ κακης ἀ-

σεως ἔννοιαν εἶχον,4δὲ τὸ δίκαιον ἄπιτρέπετο, αλλ απὸ γεωργίας ζων, καθ οῦς χρόνsζην τὸ χρυσου γένος μεταςάντων δὲ ἐκείνων ωκω μοίως κ νην -τως, ἄλλα εἰς τὰ δρη ἀνεχώρει δια τὰς ἐπιγενομένας ἀδικίας τὸ ἀνθρώπινον γένος μισησασα, καὶ λοιπὸν τοις ἄστροις συνηριθμηθη. 108. ἔλληνισμὸς πάλιν το τοιῖτο, υπω ηπις νε μείκεος αντὶ 'τῖ πω ν δεσαν τὰς ἀδίκους ασεις σίτας καὶ φιλονεικίας. τὸ δὲ

διακριλιας πολυμεμφέος 109 τῆς ὁδίκη χωρίσεως τῆς ἐχίσης Μμέμψεις κοὶ τόγους καὶ ωμφισβητησεις. 110. αυτως ἄπλως, κάκως, χωρὶς ἰδικίας καὶ τωὐίλλων κα- κων. ὁ δὲ χαλεπη δ' ἀπέκειτο θάλασσα ἀντὶ λυδὲ παρεκινδύνευον, ἄνθρωποι ἐν θαλάσση διὰ το βων ἐκυν γαρ ν η γεωογία, καὶ ἐκάς τοῦ ἐπιχώρια ρκει τε καὶ ρεσκε. καὶ Πίνδαρος Ol. 2 ο70 ' δὲ πό- ιον Ἀδωρ κενεον περὶ δίαιταν ' περὶ των μακάρων πων.

89쪽

ωνατέλλειν, καὶ πάλιν ἐν πάση τη περιφερεία μοίως προ τοῦ γενέσθαι κατὰ τον μεσημβρινὸν κυκλον εὐανατέλλειὰ Ουρος ἔτως ἡ σφαιροεδη κινησις η υτ δι λου. 147. καρκίνος ἔτος δοκε ἐν τοις ςροις τε ναο δι τ ει Πραν - γαρ Ἐρακλεῖ σων ἄλλων συμμαχίντων, πότε την δραν ἄνερει, μόνος ἐκ της λίμνης ἔτος πηδησας ἔδακεν αὐτόν. καλοῦνται δ αἰτων τινὲς αςέρες νοι ος ιόνυσος νηγαγεν ἐπι τὰ ςρα. 148. ὁ ων χει ἐπὶ της καρδίας ἀςέρα Βασιλίσκον λεγόμενοον ι αλδαιοι νομίζουσιν ἄρχειν των ἔρανίων. ντος δε ηλίει ἐν δενω ὁ μῖλος αναβαίνει. 149. ζητηται δια ποίαν αὶτίαν Ουρατος δηλωσε τὰς θερμοτιτας μέρας ἐν τω μντι γίνεσθαι καὶ ου ἔν- Κώρκίνω. ρητέον οτι ἴσως μὲν καὶ φυσικω τινὶ λόγω καυματα γίνεσθαι ἐν τῶ δενδια, ἐν ἐκείνω τι καιρου ἀνατέλλειν τον κένα τον δὲ Αρ-o 3a κα ἐνὸ ζωδίου ἄποδεδωκέναι , Ma n των τριων ' προτάξας ναρ ἰ σιδύμους καὶ καρκίνον και μοντα, ἐν ις συμβαινε τα θερμοτάnημέρας γίνεσθαι, ἐπηνεγκεν ἔνθα μὲν ηελιοι θερ ειτα τα ει ι ό λευ θω. -τέ νυν τοις τρισι ζφδίοις. εἰ δέ τις ἐρεῖ 'και πως ἐξαίρετον τληλίου συμβαῖνον τη ἐν τω Λέοντι πορεί ἀπέδωκεν, λ

90쪽

. ἄπτεται ὁ και θεολογίας ἐνταυθα ὁ ωρατος την ης ὀρης υρσην δηλῶν και τον ἐν δ γάμον ἐν του λέγειν κενεαὶ ἄρουραι την γαρ εἶναι που παρπὴς και μητέρα την νην. καὶ γαρ παρ' Αἰ- πτίοις κατὰ τον Ἐπιφὶ μηνα ἄτε ἐν εοντι γίνεται ὁ λιος η της β

52. τότε, φησί, καὶ κ ελάδοντες ἄνεμοι ἐμπίπτουσιν ἐν του πόν- , Oxa o λιός ςιν ἐν---οντι κα παρ' Αἰγυπτίοις αἱ κλεῖδες των ων λεόντων φέρουσι πρόσωπα, - του σχηματος ἁλύσεις ἀπηύρηνταιοδίαν ἐξηρτημένην χουσαι. λον δε- αςρον φιερώκασιν λί- τότε πι ἐμβαίνει καν μιλος, και η του κυνὸς ἐπιτολη κατὰ ἔνεικάιηνα φαίνεται, καὶ ταύτην πη ἔτους τίθενται, καὶ της σιδο ιιρόναι τον κύνα λέγουσι καὶ την ἐπιτολη αὐτου, ἐφ ην καὶ τον ὁρτυγα ουσι, τῆ πταρμου τοτο του ζτο σημειουμενοι το καιρὸν της ἐπιτολης

αυσιν. νομάσθησαν δε τως η τι κατ' ἔτος πνέουσι ταις τακταῖς

των ημέραις παρὰ τὸ ἔτος η τὸ ἐτεόν διὰ τὸ μηδέποτε μεταβάλχειν τίς, ταν ὁ καιρός αυτων ἐνςῆ καλῶς δὲ τὰ μεγάλα σκάφη τότε σιμα τότε γαρ τὸ κυμα μέγα και τὸ πνευμα σφοδρόν. παρηκoas Mo. 8 πισιεδωρ νη ὀλίγην αἰνειν, μεγάλη δ', φορτία θέσθαι '

SEARCH

MENU NAVIGATION