장음표시 사용
211쪽
VII. De antiquis Geographis Graeeis non repetam, suae prolixius' dispi, lata sunt lib. 4. Bibliothecae Graecae α I4.tantum nomina et praeeipuas editiones verbo perstringam, nonnullaque memorabo ibi omissa. Pervenerunt ad nos x. Strabo Amasenus, Augusto et Tiberio imperante clarus, cuius libri 16. de Geographia eum Xylandri versione et Isaaei Casauboni comment,rio bene editi sunt a Fed. Morello, Paris I 6ro. sol. Meliorem editionem eum Casauboni et aliorum virorum doctorum obseruationibus non ad caleem libri,
sed per singulas paginas verbis Strabonis statim substratis nouissime edidit RC. Theod. Iansonius ab Almeloveen. Amstelod. i o 7. sol. Versionem Strabonis Cafaubono praeter rem tribuit Harduinus in numis populorum et Vrbium illustiatis p. 4io. De Henrico Serimgero haec Henricus Stephanus notis ad Maximum Tyrium p. 36o. Apud Strabonem ubieritio Adina Λρι α habet, annotauit Henricus Scrinigerus Scotru ex iisdem exemplaribus quorum ope hunc scriptorem a multis mendorum millibus purgauit, hanc lectionis varietatemAριμος pro Αριςέας, sed ita ut ex Ieprem exemplaribus tantum duo hanc haberent. Animadueritones in nouem libros Geographiae Strabonis ex manu- seripto eodiee Medieeo exhibet Asraamus Gronouius in variis Geographicis, Lugd. Batav. l739. 8. editis pag. l49. Obseruationes autem in Strabonem et Dionysium Perlegeten exstant in obseruati. miscellan. in auctores vet. et
recent. Vol. II. T. l. p. I. sqq. r. Dion olas Perlegetes Strabonis, ut plerique sibi persuadent, aequalis, ut H. Dodwello persuasum ad Eliogabali aetatem detrudendus, cuius enarrationem habemus versibus hexametris pulchre deseriptam et ab Avieno et 'Lstiano latina metaphrasi donaram, ab Eustathio autem copiosis illustratam coimmentariis, et ab alio Anon O scholiis breuibus graeeis ae paraphrasi exposutam. Melior editio Εduardi T aites, Oxonii I 697. 8. Eduardi Welis, x6 tabulis geographicis instructa, Oxonii I7o4. 8. et Ioan. Hudsoni Tomo luarto Geographor. minor. Oxonii IT a. 8. qui Nicephorum Blemmidam lue Gregoram in Dionysum ait se omisisse, quod is tantum ex oratione bona ligata secit solutam non bonam. Nicephorum presbyterum vocat can-gius in glossario graeco. Commentarium ineditum in Dionysium, qui M Rit apud Boeliartum, laudat Menagius p. 4r s. ad Laertium Exstat etiam Dionysius eum selioliis Graecis in codice bombycino seripio A. C. 3344. Morentiae in bibliotheca S. Mariae Benedictinorum, teste Monisaueono pag. 7o. Palaeographiae graecae. A Ludovico Seruino Parisiensis Partamenti aduoea. to latine versum Dionysium de situ orbis seribit Frane. Crucemanius in Bibl. Gall. p. 497. sed perperam Dionysio quatuor libros tribuit. Fallitur etiam Berkelius. qui ad Stephanum Byzant. in Ιβηleta notat versum αγ- τηλαων
212쪽
i utique versus ut iam notatum V. C. Iacobo Perletonio in investigatione originum Aegyptiarum. Pag.qTi. 3. Claudius Ptolemaeus sub utroque Antonino imperante elarus, cuius ILbri octo Geographiae post editionem Graeeo- Latinam, Amstelo d. i6I8. sol. una cum tabulis Geographicis ut botamonis vulgatama a Petro Bertio, maiore etiam studio ad eodices MSS. recenseri desiderant, et a docto aliquo viro illustrari. Arabiae descriptionem a Ioanne Grauio ex MS. antiquissimo emen. latam eastigatius vulgauit U. C. Ioan. Hudsonus Tomo tertio Geographor.
4. Stephanita Byzantinus Grammaticus post Areadii et Honorii tempora scripsit Dνικα sue Lexicon Geographicum, in quo nomina patronymica ΡΟ- tisiimum persequi instituit, sed eadem opera uniuersae Geographiae lucem affert singularem. Opus ipsum exeepto fragmento Seguleriano diu est quod intercidit, sed exstat epitome, quam Hermolaus Grammatieus Iustiniano imperante clarus concinnavit, nisi quod in litteris ιι et λ sunt lacunae. Prodiit eum notis Stephani de Pinedo, Iudaei Lusitani, Amst. 3678. sol. et eum Abr. Berkelii eommentario et Iacobi Gronouit obseruationibus, Lugd. Batav. I 688 et 1694. sol. Doctissimae Lucae Holstenti notae posthumae, Lugd. Batav.I6g4. sol. una cum fragmentis Geographi antiqui Seymni Chii separatim editae sunt a Theodoro D kio. Eiusdem Holstenti obseruationes antea in ditae ad indicem scriptorum a Stephano Byzantio citatorum comparent in miseel laneis obseruationibus criticis nouis T. a. p. II7-I24. s. Geographica a Davide Hoeshelio Graeee edita Augustae, Vindelieorum
36ω. 8. Marciani Heracleotae siue ex parte Scymni potius) et Scylaeis Caryandensis, Artemidori Ephesii, Dieaearchi Mersenii et Isidori Characeni
6. Geographi Graeci minores Graeee et Latine vulgati eum notis a Ioanne Hudsono V. C. una cum praemissis veterum testimoniis, et doctissimi Dodwelli dissertationibus de aetate et seriptis singulorum in primo et secundo Tomo Geographorum et Dionysii Perlegetae, Oxonii I 698. I7O3.17Ia. 8.quatuor voluminibus.
Hannonis periplus. Semacis periplus. Agatharchides de mari rubro. avrriani periplus Ponti MUM
213쪽
Petiplus maris Erythraei , eidem vulgo asicriptus. - . t . . Nearchi periplus ex Arriani Indicis. . Marciani Heracleotae Periplus cuin fragmentis Menippi et artemidori. Monmmi periplus ponti Euxini. . 1
Disaearchi status Graeciae, i Eiusdem descriptio Pelii montis. . Isidori Charaeeni mansiones Parthicae. ' υ . . S mni Chii perlegesis. Eiusdem fragmenta a Luea Hulstent O collecta. . . . . Libellus de fluuiis Plutarcho adieriptus. Agathemori compendiariarum geographiae euositionum libri duo. . .
Ptolemaei tabula longitudinis et latitudinis urbium itilignium. Ex MSC. eo- ' diee Theonis in Bibl. Bodleiana recensita. . ' ' ' onymi vetus orbis descriptio pridem vuIgata a Iacqbo Gothosredo, recusalatine ex ue. Gronouit editione. Variae Lectiones in Anonyinum .Geographum Rauennatem ex MS. Vrbinate Uatieanae Bibliothecae nutri. 67s. Ptolemaei descriptio Arabiae graece et Latine per Ioannem Grauium innumeris in locis emendata. Descrietio Chorasmiae, Mawaralnstrae, et inedita hactenus Arabiae, maris Perlici et Atholgum siue rubri Arabice et Latine ex Abulseda per eundem
Binae tabulae Geographieae, una Nassis Eddini Persae et I lig Beli Tartari
arabice eum versione Ioan. Grauit, Ptolemaei εκθεσις κανονικη των αἰρερισμων 'Graece e MS. emendata. .
JDur. Dodiuelli dissertatio de aetate et patria Dionysii Perlegetae. Dionysiu Graece et Latine cum commentario Eustathii per singulas paginas verbio Poerae Disiligod by Cooste
214쪽
Poetae subiecto. Rufi Festi Mimi et Prisciani Metapluases Dionysii.
Avieni ora maritima. anonymi graeei Paraphrasis in Perlegesin integrior. Exeerpta e Seholiaste laedito in Dionys qui exstat Parisiis in Bibl. Regia.
Fragmenta de urbium et regionum nominibus in alia mutatis, ex notis
Leonis Allatii ad Geregium Aeropolitam p. 244. et ex iis, quae subiiciuntur Codino P. 4 . aliaque apospasmatia geographica vel inedita hactenus vel emendatius edira, graece. ST. Geographica a Leone Allatio in συμμίκτοις collecta editaque a Bartholdo Nihulio, Amst. l6s 3. 8. recentiora sunt maximamque p/rtem Palaestinam spectant et iam supra memorata ac Bibl. graecae lib. IV. p. 8 I. seqq. diligent Pus recent ita, una cum syntagmate geographico, quod edere voluit Duas flosenius, teste Lambeeio libro I. de Bibl. Vindobonensi p. Is 3. seq. Tantum addere liceat Ioannis Phocae descriptionem eastrorum et urbium ab Antiochia ad Hierosolymam usque latine ex Allatii versione praemissam Tomo II. Actor. sanctor. Maii, cui Papebrochius latinum subiunxit Itinera-xium Antonini Placentini et S. Tbraeensi cum suis animaduersionibus. Epiphanius auctor Geographicae narrationis Syriae idem videtur qui de S. Apostolo Andrea et de S. Maria scripsisse memoratur ab Allatio p. 9o. et Io6. de Simeonum scriptis. Perdiccas Proto notarius Ephesinus diuersus fuisse videtur a Theodoro Perdicca mugnae Ecclesiae CPol. a supplicationibus, et a Georgio Perdicca seeuophylace Imperatorii cleri, qui ambo interfuere Pseudosynodo CPolitanae Palamitarum A. C. I 43. 8. Comae indopleustae Topographia Christiana libris XII. graeee et latine edita a Bernardo de Monifaucon, Paris Iro6. sol. de qua abunde dictum est Bibl. graecae Lib. III. C. 2 s. s. Vol. II. pag. 6o4- si T. 9. Geographica antiqua a Iacobo Gronouis edita Lugd. Batav. I 697.4to complectuntur Sylacis Periplum maris mediterranei, Anonymi periplum Maeotidis paludis et Ponti Euxini, Agathemeri Hypotyposin Geographiae, omnia graeeo-latina, cum notis Is Vossit, Iac. Palinerit, Sam. Te, nulli, et expositionem totius mundi a Iac. Gothosredo editam, latine,, additis quemadmodum ad priora quoque editoris emendationibus. Biennio post idem Gronouius edidit animaduersionem in Oxo ensem Seylaeis editionem et dissertationis Dod ellianae de Scylaeis aetate examen, subiuncto Ephori fragmento ex Cosmae Topographia lib. a. p. I 48. edit. Montia eonianae Lugd. Bat. 699 4.
Tα 1 η ἐν Λέιαχέα, versibus iambicis DCXXVI. Graece vulgata a Iano Rutgersio Lugd. Bat. IOI8. 4. libro a. variari lection. pag. 98. cum Paucis
215쪽
eastigationibus. Nonno posteriorem eiusque imitatorem fuisse eruditi ob seruant, unde versibus paene Nonniacis deseriprum 1llud Geographi eum poema tradit Casp. Barthius P. 747. ad Guillelmum Britonem, beet Non. nus Hexametro carmine usus sit, Ioannes Iambleo.
VIII. Ex antiquis Geographis latinis supersunt Pomponius Mela, euius libros III. de situ orbis, eruditissimo Isaaci Vossii commentario et Iaeobi
atque Abraami Gronouiorum Obseruationibus, nee non obseruationibus Ia-eobi Perigonii insertis misceli. Obs eriticis a Car. Andr. Dukero editis Vol. 7. tom. 3. P. AIT-q6Ο. Vol. 8- tom. I. p. 97 . et tom. 2. p. 2OI-238. item Petri Ioan . Nunnesii annotatis in prooemium et duo priora capita libri 1. Melae, quae exstant in liβdem obicritat. Vol. 7. tomo a. p. l 7 - igo.
illustratos habemus; Plinius Secundus, qui Historiae suae naturalis libris tertio, quarto, quinto Geographiam pertractat, Vt epitomatorem eius Solistimet quae de stu locorum disserit libro Primo Orosius, omittam. Itinerarium quod sertur sub Antonini nomine, aliaque huius generis et Cosmographia uuae sub Aethiel et Iulii Honorii ambulat nomine, e quibus Antoninum et Aethieum Petrus Wesselingius recudi curauit Amstelo d. 1 3s. 4. et Ai leniora maritima, tum Vibius Sequester de suminibus, fontibus, jacubus, nemoribus, paludibus, piontibus, gentibus, a Nobilissimo Viro Franci Hesselio 1ll us ratus, ac Geographus Raue mas a Porcherono et Iacobo Gr ouio vulgatuς, de quibus singulis dictum est in Bibliotheca Latina Vol. I. L. a. C. 8. p. 348. se l. et Vol. 3. P. 9I6. -
IX. Tabulas geographicas ' primum inter Graecos adornasse serent Maximander Milesius Thaletis discipulus teste Strabone, Laertio 3I. 2. Agathemere aliisque. Inter Aegyptios Sesostris, ut auctor est Eustathius ad Dionysium Perlegetem, qui addit, Hecataeum, Democritum et Eudoxum vetustifimios Graecorum philosophos similiter breuibus in tabellis pidias edisce mundos docuilla, ut Propertii δ' verbis ad sententiam Graeei script Tis efferendam utar. Meminit etiam tabulae geographicae aereae ab Amita- hora Mileti tyranno Cleoni Lacedaemonio regi allatae Herodotus L. f. Histor e 19. Nee desuere, qui Iosuae XVIII 8.ss' tabularum geographicarum vo-o i ,ium sibi visi sine repelire. Cons. Sam. Reyheri mathesin monicam c. 32.
y In Iudaeorum libias, ut Abrahami Perit&1. irineribus mundi NDO manis mutuli. Idem Perit sol. p. 76. memorar C 2 n ip cbartas nautarum, vio. M
216쪽
Dan. Bernii. Videburgii mathesin biblicam, spee. 3. qu. 6. P. I s. et Ioan. Iae. Seheueheteri phys sacram, tab. CCCLXXII. Ex graecorum porro latinorumque seriptorum monumentis quam plurima de tabulis geographieis testimonia collegere mollius Cagnatus Medicus L .ib. 4. Variar. lection. c. s. Nicol. Bergieritu de publieis et militaribus Romani imperii viis lib. 3. e. 7. Gerard. Dan. Vsipus lib. de philologia p. 6 I. seq. Matth. Berneuerus Qu. I. in Tacituat Aegiae Memagius ad Laertii Theophrastum Lib. s. de vitis phialosophorum, sech. si . ubi in testamento Theophrasti mentio πίοικος in portieu templi Muiarum suspendendi, in quo τῆς γης περίοδοι. Franc. Blanchistis in historia uniuertati ex monumentis antiquis probata, et italico idiomate edita c. 3 o. p. 4I3. 477. ss. Dc. Perletoniux ad Aeliani L. 3. variar. histor. c. 28. Cogius in glolario voce mappa mundi. Dan. Christo. Na- misellius in pera libror. iuuenilium T. r. p. n. seq. Dan, Dan. Maior iuierutinio medico Cosmodi xeos satanieae. Rilon. I 686. capite secundo. Leuinus Ioannes Sehlichi in diatriba de tabulis geographicis antiquioribus,
de qua Ephemerides litterariae, quibus titulus: Neuer Stiler'aI, XXXIII.
p. 639.ls. et qui longe accuratius diligentiusque in hoc argumento est verisiatus ,. Vir S. R. Gerh. Das. IDuber in tentamine plenioris historiae tabularum geographicarum, germanice edito V lmae I 724. 8. De tabula si li. ter etiam geographica accipiendum, quod de Agrippa Plinius H. N. L. 3. C.I. virinam quidem in tanta viri diligentia, praeterque in hoc opere cura, orbem quum terrarum orbi 'ectandum propositurus cset, errasse quis credat, et mmeo D. Augisium y Apud Stephanum vero Byzantinum in Λινος et per πινακας et πινα κογραφους Xylander et Maussaeus putant respiei tabulas geographicas; sed Holstentus et Abr. Berkelius in notis ad illa loea rectius obseruant, notari tabulas, siue, indices doctorum virorum, quales a Callimacho eompositos olim esse constat, et cuius generis est ex recentiorubus Iani Nieii Erythraei Pinacothecae Io. xi philinus p. I I I l. edit Reimarianae ex Dionς refert, Metium Pompusanum interfectum a Domitiano, quod pictum orbem terrarum in conclaui suo habens, imperium affectare videretur. Quod vero diabolus Matthaei 4. quum Christo Seruatori regna mundi de monte Libano ostendit, hoc fecerit demonstrata mappa geographica, ut viris doctissimis placet, mihi parum videtur esse Verisimile, quum nemini altus mons ascendendus sit, ut tabulam Geographi eam vel hispiciat ipse, vel
alteri in ieiendam ostendat. Adeoque in montem adducto, ex eodem potius. prospiciendas oculis partim, eaetera mente simul cogitandas terras
earumque delicias obtulit satanas, perinde ut de Seuero Xiphilinus p. ta43. ed. cit lac. κώ αλλοτε αν χλ ερ πενωπήν υ πο τινος, ---
217쪽
19 s CAP. U. TABULAE GEOGRAPHICAE.
υτῆς Στασαν an την γῆν, πασαν δε τήν Θαλαμαν, quae non maia Matthaei loco conveniunt, nisi quod per somnium hoc Seuero aecidisse nurratur. Quales porro fuerint veterum πίνακες, rudiores praeter tim illi, ad itinerum tantum directionem comparari, nullo clariore testimonio constar, quam reliquiis Tabulae Peutingerianae, a Marco D sero editae et illustratae, de qua dictum est in indice ad Bibliotheeam latinam voce Tabuti: quihus nunc addo easdem subiectas orbi antiquo Georgii Hornii et Ptolemaei mographiae
editionis Graeco - Latinae Bertianae. Tabulam Theodorinam vocat Bertius, quia illam aetatem refert, a Beato Rhenano lib. I. rerum Germanicurum p. 3s. Vocatur tabula prouincialis. Noua illa, quam cum Commentariis illustris et doctissimi viri Mensenis Altingit,' Consulis Gron ingensis, exspectare olim iussi sumus tabulae huius editio, in lucem non prodiit. Sed hane iacturam sarei uit Uir generosissimus Franci Chripo. de Sch b, qui hanc tabulam, secundum exemplar, quod in Augusta bibliotheca Uindobonensi asseruatur, commentario doctisssimo illustratam, aeeurate recudendam curauit Vindobonae i s 3. fol. mai. Hanc tabulam, licer a nonnullis tempori Theodosii Iunior. addi eatur, rectius tamen Proto aut Diocletiano adscribi, Illustris de Iordam eontendit in opere de originibus Si aDicis pag. 3O.
ubi is simul varia circa hane tabulam notatu digniora adspergit. Alia veterum tabularum Geographicarum specimina praebent antiqui Codices Geographiae Ptolemaei, cuiusmodi unam alteramque in membrana. coloribus etiam variegatam, possidet Vir Celeberrimus, Herinannus Samuel Reim rus. Atque Agathodaemonis quidem, Alexandrini Mechanici, qui saeeuio s. post Christum natum floruit, ut eum Isidoro Pelusiota commercium exercuit litterarium tabulae Geographicae ex Ptolemaei descriptione orbem delineantis, Prolemaeo adiunctae sunt ab eodem Bertio aliisque editoribus. Vide
Vosium de Philologia c. XI. 9 23. et Christoph. Hendreiehii Pandectas
Brancenburg. p. I9. sed qui perperam tradit, Agathodaemonis tabulas editas Latine. Basil. issa. et Is 84. per Marc. Velierum eum eiusdem notis. Dicere enim voluit, exstare in Latinis Ptolemaei editionibus annorum illorum, sed in quibus nullae suere partes Velleri, qui tabulam Peutingerianam edidit Venetiis is 9 I. q. recusam inter eius opera Norimh. I 68 r. fol. Dedi aphragmatis, sue, itinerum lineis, quibus maria traiicienda vel regiones peragrandae essent, conser Dod ellum in diis. de Scylaeis peripli aetate, 9 6. De mensuris veterum, quibus in metiendis locorum distantiis 'usi iunt, Videre operae pretium est, quae obseruat In lanus, Mr. Delisle inmemoriis academiae scientiarum A. III 4. p. 227. K Tabulam veterem
urbis terrarum et terrae sanctae ex veteri codice Marini Sinuto, dicti Torselli, edidit Diuitigod by Coos le
218쪽
COMPENDIA ET SYSTEMATA GEOGRAPHICA. 3s
edidit Bongusius Tom. a. operis, cui titulus, gesta Dei per Francos, post pag. 288. Prodiit apud Uechelos Francos. I 6ι I. sol. Πορτολάνος dicitur apud Graecos recentes liber, nautis portus et interualla locorum monstrans, de quo vide Cangit Glossarium mediae et infimae Graecitatis. Ex porti euilla Augustodunensi, in qua omnium cum nominibus locorum situs, spatia, interualla deseripta fuisse testatur Eumenius capite ro. Panegyrici pro restaurandis scholis, reliquiae quaedam hoe saeculo repertae sunt, de quo pulcherrimo antiquitatis monumento vide sis Memorias litterarias Dombenses, siue, Treuoltinas. A. I7o6. p. 2o97. seq. In Theodulfi Aurelianensis ibbro A. carmen tertium est in picturam, qua erat imago terrae in modum urbis comprehensa. In Palatio Barberinorum Palaestrinens cernitur opere antiquo Mutiuo, siue Mosaico descriptio geographica cursus Nili ; vide ephe merides litterarias Parisinas. A. I7 I9. Ottobr.. P. 467. X. Compendium veteris geographiae tradidit Hispanice Gonsalus de Salas, Melae insistens. Latine Phil cimerius frequenter recuses, et nouissi-nre quidem eum notis et obseruationibus Ioau. Armonis, Dan. Frider. Hech lii, Ioan . Reis ii, et Guillelmi Maringit, Londini I7ir. q. atque cura Augustini B renii Lamartinisν si la Matiniere) Amstelod. I7a9. 4. In primis quoque laudem meretur compendium antiquae Geographiae in tironum viam eoncinnatum a doctissimo viro Christophoro Cellario, quod Sum. P tricio curante variis locis auctum et tabulis instructum Geographicis iam 1extum prodiit. Londini ε 3 i. 8. Idem Cellarius nouam itidem Geographiam simili breuiario illustrauit. Galli ea lingua geographiam veterem, post Philippum Labiai illustrarunt Robbius s. de la Roste, A. D. Ere, D. F. de inruesilaux aliique. Germanica cum summa laude memoratus iam Ioannes Hubnervi, Scholae Hamburgensiis olim magna gloria, cuius quaestiones geographicae et in Belgicum Gallicumque ac Moscorum translatae idioma, et Germanice inde ab Anno I 693. Vsque ad annum I 7 3. quadragies ad minimum recusae omnium manibus teruntur. Neque contemnenda est Andrae GOetzii introductio in Geographiam veterem, mappis illustrata, Germanice. I 729. 8. Ex iis, qui latine hane compendii operam iuuenum studiis nauarunt non praetereunda Georgii nurrier, S. I. geographica orbis , notitia per litiora maris et ripas fluuiorum. Francos. I 668. I 2. XI. Notitiam pleniorem geographiae antiquae uniuersae summa dilugentia et accuratione elaboratam debemus eidem, quem modo laudaui, CHL phoro cellaris, Academiae Hallensis et Germaniae totius olim Ornamento
219쪽
lingulari. Huius notitia orbis antiqui, siue geographia plenior ab ortu
rerum publiearum ad Conlitintinorum tempora orbis terrarum faciem declarans, et nouis tabulis geographicis, accuratioribusque et plenioribus, quam Ortelius, Cluuerius et Brietius post Agathodaemonem Alexandrinum dederant, illustrata, lucem vidit, primo volumine vulgata, Lipsiae I7OI. 4. mox Cantabrigiae recusa est s. potius Amstulo dami A. iro 3. in quo Europa vetus deseribitur. Alterum volumen Asiam et Africam complectens prodiit A ITO 6. 4. recusum eodem anno Amstelodami. Utrumque Volumen iterum recusum est Lipsiae i73 I. er χχ. eum notis Dan. Conr. Schmaretii. Animaduersionibus Caput primum libri tertii illustrauit U. C. Ioan. Georg. Naitherus insertis animaduersionibus historicis et criticis P. I 44-λI2. et Vol. I. Nouor. milcellan. Lipsientium p. 268-29r. Geographiam Cellarii antiquam excipere debebat eographia plenior media, orbis terrarum faciem per decem circiter annorum centurias post Constantinorum aetatem illustransae persequens, .sed labori huic A. i o7. immortuus vir praeclarus, pauca
eius argumenti in schedis affecta reliquit, perficere atque in lucem edere opus desideratissimum haud potuit. XII. Parallela veteris et nouae Geographiae edidit Philippus Bristius.
Parisis 36 8.et 49. 4. ' tribus voluminibus, Europam duntaxat persequutus. Similem parallelismum pastina notant Ptolemaei illustratores Bertius et alii, tum plerique e scriptoribus receptioribus, quos iam nominaui, et deinceps recensiturus sum. Quam in rem commemoranda hoe loco etiam Dan. Baptistae Audpreti Geographia vetus, noua et historica, vulgata gallice, Parisiis l689. I 69i. I 694 tribus voluminibus in forma quadripartita. Sed nec illa Europam egreditur. Neque minus Damiis sens introductio ad Geographiam nouam et veterem. Vltraiecti I 692. 4. et Noblati geographia uniuersalis, historica et chron ologica, vetus et noua, quae gallice excula est Parisiis iras. voluminibus sex in forma octopartita minore. XIII. Lexiea ad veterem Geographiam intelligendam praeter veteres Eusebium et Stephanum Byzantinum iam lupra memoratos adornauerunt abr. Ortelius. et qui recenti quoque Geographiae simul lucem affundunt singula rem, Philippus Ferrarius, in Ticinensi Academia Mathematices Prose flor: Ferrariique locupletator Michael Antonius Baudiandus, Parisinus, qui Ferrarii Lexicon emendatum, illustratuin et auctuin edidit Parisiis I 67o. recu-
suin deinde Venetiis 3677. et Iienaci I 67 . Deinceps autem illud ipsuin opus, dimidia sere parte auctum, suppresso Ferrarii, praefixoque suo nomine
220쪽
mine hoe indiee: geographia ordine alphabetico disposita, ornatum, Parisiis I 682. fol. duobus voluminibus denuo euulgauit. Stricturas disquisitionum nomine insignitas, in Baudrandi Geographiam antiquam edidit Giιil. Sanse AParisis I 683. Ir. Baudrandi geographia gallice, sed minus accurate vel si, post eius obitum sub indice: Dictionaire geographique et historique de Mr. i'Abbe Baudraiad, Amstelo d. I7os. 4 recusa est. Nouissima editio est, quae prodiit Venetiis I 38. sol Neque praetereundus Ortelii thesaurus, s lex leon geographicum , quod prima vice prodiit AntKerpiae I 678. q.
sub indice Symnvmorum geographicorum, deinde eodem anno, mutato titulo, reeusus est, tertiaque vice I s 96. fol. Post auctoris autem obitum denuo recuses IS98. ι6 II et 3624. 4. Hoc in libro praeclaro prorsus instit to, quod continuari do uorum virorum industria atque accurate tradi in primis e re litteraria esset, populorum, regionum, fluarum, pontium, mae rium, sinuum, lacuum, paludum, fluuiorum, sontium, rel. Variae pro auctorum traditionibus, saeculorum interuallis, gentiumque idiomatis et migrationibus appellationes ac nomina ordine litterrarum exponuntur. Liuae
I selpenii animaduersiones pollumae ad Ortelii thesaurum Romae editae sunt. 1666. 8. Di Lexi eo histori eo Caroli Stephani, quod auxit NK I. II lydius, tu in in luxi eis uniuersalibus Lud . Moreri, quod ex Gallico anglice a Ieremia Ces- herio, et germanice multis accersionibus locupletatum prodiit, et Dan. Iac. Ho manni similiter quoque Geographiae veteris pariter ac recentis. ratio habetur. Hosmanniano certe totus fere Baudrandus est insertus, adeo ut auctor etiam de recuso libro suo conquestus fuerit. Germanice lexi ea quidem geographica prodierunt duo. sed nostrae aetati potissimum accommodata; unum paucis pluma docens, quod inscribitur, Neales ectast ter und 3eitungi dilexicon eum praefatione Ioannis Hubneri, nouissime recusem Lipsiae i sq. 8. mai. Alterum quod F mamio Phyenio debetur, qui laudato Hubnero in rectura Gymnasii martisburgensis successit, et cum praefatione Chrsopbori Cellarii exculum primum est forma octaua , . dcinde longe locupletius
in fol. Lips. 17io. Oeographisches o illlari fides texicon. Recentiora itidem
potissimum tempora respieir, nec immune est a naeuis Dictionarium magnum historico . geographicum Francisci Thomae Cornelii, quod gallice lueem vi stirparisiis i c8 tribus in solio voluminibus. Quod hie. B etenius Martinieritu composuir Di lionarium magnum geographico eriticum, IX. in solio volin minibus gallice prodiit Amstelnd. i 716. st germanice versum XIII. tomis I .ipsiae i7ψ3. Quam multa in aliis etiam melioribus mappis librisque geographi eis supersint digna emendatione docet auctor Anglus scripti, cuius
index, Eos jur Priat present de la Geographie, Amstelod. I a I. 8. Nulli