장음표시 사용
221쪽
rint, feliciter corrigantur, quum societas cosmographica, quae Norimbergae floret, omne studium omnemque operam in iis, quae in studio geographico desiderata adhue snr, supplendis ponat. Cuius quidem laboris specimen praestantissimum dedit V. Cl. Auton. Fri der. Bustates laudatae locietatis membrum dignissimum, noua,. quam quatuor in forma octopartita voluminibus edere parat, geographia: cuius duo priora excusa sunt Hamb. IT sq. XIV. Hispaniam veterem deseripsit Ludov. Nonius, Medicus AntWerpi ei sis, singulari libro Antwerp. 36o . 8. et in An . Schotti Hispania illustrata, iti qua nonnulla loca orae maritimae ab Avieno decantatae illustrantur. Geographia vetus illorum tractuum lucem extam accipit e Luc. anis. Res
dii antiquitatibus Lusitan iae, e Dan. Vasaei annalibus rerum hispanic. memorabilium, et ex Iomi. Marianae rerum hispanicarum histotia, Arnaldi Oihenarii notitia utriusque Vastoniae, Paris i 638. ac Murca hispanisa, s Petri de Marea, Archiepiscopi Parisiensis geographica et historica descriptione Cataloniae, Ruscinonis et circumiacentium populorum. Paris i 688. sol. De Carteia, Hispaniae oppido, cuius meminit Liuius lib. 28. cap. 3o. disserit Ioannes Conduitu in commentatione peculiari inserta Philosophicis Tran actionibus Vol. 3 o. p. 9o3. 922. in qua Carteiam csse hodie Roca illo, locum A. miliaribus a Gibraltaria remotum, probare contendit. Portukalliae descriptionem lusitana lingua dedit Antonius Carvasso da cista sub hoe indice: Corografia Portuguerae descripcam Topografica. Vlyssippone ι7o6. Tomis tribus in solio.
Italiam antiquam magno studio a Phil. C ero declaratam habemus, quae post mortem eius a Dan. Heinsio Lugd. Batav. I 624. sol. duob. volt. edita est. Stelliam, Sardiniam, Corsicam antiquam ab eodem auctore illustratam habemus et editam Lugdun. Batav. l6 I9. sol. adiectam deinde Italiae antiquae. Epitomen eius operis concinnavit Ioannes Buno, Guelpherb. I 639. 4. Animaduersiones quasdam et castigationes marginibus
libri sui adseripserat Liιcas Holenius, quae post mortem eius editae sunt Romae r 666. 8. Fuerat vero Holstenius Cluuero Italiam lustranti itineris socius, qui post eius sata viduae quoque et filiabus eius consilio et ope adsuit, quum minime lauta re familiari illas Cluuerus reliqui siet. Con posuit quoque Athanasius X rchertu Latium, i. e. nouam et parallelam Latii
tum veteris tum noui descriptionem. Romae I 669. et Amstelo d. rsTI.
l. in quod exstant emendationes Raphaelii Fabretti, italice, insertae T. 3. dissertationUm in Academia Cortonensi recensitarum p. 22 I. seqq. Veteris
Latii profani descriptionem dare coepit Purus Ma cilinus corradisus. duobus Diuitigoo b Corale
222쪽
duobus tomis, Romae r o . et I os . sel. min. absoluit post Corradini obitum Iosephus Meetis Volpius, sex adiectis tomis, Patauit, in forma quadripartita maiore A. I 726. g. euulgatis, ut adeo integrum opus decem absoluatur tomis. Idem Volpius vetus Latiuin sacrum, duobus tomis, manuscriptum reliquit. Concinnavit quoque commentationem de via Tiburtina, quae legitur T. II. tentaminum Academiae Etruscae. Exstat etiam Ichnographia viae Tiburtinae Adriani Caesaris, olim a PFrcto Ligoris delineata, postea a Francisco Continio recognita et publici iuris facta. Romae I s i. fol. Veteris Latii antiqua vestigia, urbis moenia, pontes, templa, piscinae, balnea, villae, aliaque rudera, praecipue Tiburtina, Tusculana et Setina, aeneis
tabulis 8 eleganter inelia, atque in lucem edita sunt, Romae I 7sq. fol. Illustrandae Italiae antiquae quam maxime inseruiunt Ludov. Antonii Muratorii antiquitates Italiae medii aeui, Mediolant i 39. K tomis IV. fol. editae. De praeclaris Mediolani aedificiis, quae Aenobarbi cladem antecesserunt, librum edidit Petrus Gratiosius, Mediolani i7 6. sol. Antiquitates Volscorum exposuit Antonius Riceius singulari libro Italice. Neapoli I73 3. 4. e culo. Idem in recensendis Antii antiquitatibus praestitit Philippus de la Tomre in monumentis veteris Antii. Romae i oci. q. De antiquitatibus Ho tae Coloniae Etruscorum libris duobus commentatus est Iustus Fonta sint. Romae I7o8. q. Volsiniorum historiam Italice eomposuit Andreas vianti. Romae i739. 4. Viam Appiam, illud excellentissimum artis Romanae specimen, peculiari libro, italico sermone composito, descripsit Frane. Maria Praturus. Neapoli i 4s. sol. cui adde Chr. Gotti. Schiaraii Diss. de soro Appii et tribus tabernis. Alt. i 746. 4. In originem Marsorum inquisiuit
Petrus Antonius Corsignantis in memoriis topographico. historicis variarum coloniarum et urbium regionis Mariorum, quar. Tomus primus italice prodiit Neapoli I74o. 4. De antiquo Tuiculo, quod hodie Frascati dicitur, me morias historieas Italice edidit Dominicus Barnabas Matthaeus. Rom IT a. Historiam civitatis Viterbiensis Italice dedit Eelicianus B 4si Romae r 44. l. De antiqua urbe Cortona eiusque incolis egit Dominicus Tartagimus in descriptione ciuitatis Cortonensis, Italice i7 o. et Ridulptas Venutus T. IUtentaminum Academiae Etruscae, pag. I. T reaenesten antiquam descriptit Iosephus Maria Suare si Romae I 6ss. 4. Thomae Demsteri, de Etruria renati libri I, opus posthumum, a Thoma Coiae, magnae Britanniae armigero, Florentiis r as,. duob. tomis in solio editi, libro 4. siue T. II. P. . K accuratam Etruriae descriptionem sistunt. De via Cassia Laurentii aetasi Dissertario inserta est volumini seeundo memoriarum societatis Columbariae Florentinae. De origine Tyrenorum agunt peculiari dissertatione,
223쪽
itatiee eonscripta, quae prodiit Romae I 42. q. Alaxius Sy mm obur Mazω-ctius; Antim. Franc. Gorisu disi. praefixa T. I l. Musti Etrusci: et Lamrentius Caietanus Tabbri, in libello : della origine di Floreneti. Lue eae I 73 3. 4. Veronam illustratam edidit Scipio Moeius. Veronae a 32. fol. et 8. Tom. IV. Bonaventurae Castilionaei Mediolanensis, Gallorum Insubrum antiquae sedes, s Mediolanensis ditionis descriptio habetur tomo II. Miscellaneorum collectorum a Gaudentio Roberto. Puteolani tractus situm exposuit Iulius Caesar Capaecius in libro edito Italice Romae 36set. 8. Lavera aurichita di Poetetuolo. Exstat quoque Benedicti de Faleo descriptio loco. . xum Veterum districtus Neapolitani, Etrusco idiomate vulgata Neapoli i s 8o.
I 2. Antiquitates Beneuentanas exposuit Ioannes de Visa in thesauro antia quitatum Beneuentanarum. Romae i7sq. soL De Stabiis exstat Commerutatio Piothoniae Milantae. Neapoli ιτso. 4. Siciliae antiquitates Italice exposuit Iosephus Maria Pancrarius, Tomis duobus in folio. Neapoli i7s I. et sa. Syracusarum antiquitates illustrauit Iacobvs Bonani in Anticha Syracusa, qui liber primum prodiit Messanae. I 624. deinde latine versus Bur. muni thesauro antiquitati. et histor. Sicil . est insertus. Alesiae, Saciliae ciuitatis, antiquitates persequitur Selisa in Drogotem, siue Arreniunta Prineeps in historia Alosae, Italice. Panormi I s 3. 4. Corticae antiquitates illustrauit Ioaει G1ιA. Bergerus in Eclogario Corsico. Uitteb. i 743. q. Galliae veteris saetem dare conatus in Iosephus Maliger in notis ad Iulium Caesarem, ut obseruata eius in lectionibus Ausonianis omittam: sed praecipua in hoc argumento laus est Adriani Vassi, cuius notitia Galliarum, ordine litterarum digesta,medii praecipue aeui scriptoribus illustrandis. egregie inseruit. Pari cI 6 s. fol. Neque minus ii huc referendi sunt, qui Celtarum atque Gallorum Antiquitatibus illustrandis operain dedere: Pavius Azrm. in antiquitatibus nationis et linguae Celtarum, alias Gallorum. Siscin Pellovturius in historia Celtarum et inprimis Gallorum atque Germanorum Gallice coim
Schoentinus in Vindiciis Celtieis. Argent. i*34. 4. Giberii memoriae historiae Gallorum et Franciae inseruientes. Paris l744. I a. i Marι tui, Benedicti ni e eongregat. S. Mauri, obseruationes historieae deo origine Celtarum et Gallorum; Eelaircissemens histori ques sur Ies origines Celtiques et Gaulotias avec les quatre premieres Siectes des Annales des Gaulem ParisI74K. 32. Scipio Masseius in antiquitatibus quibusdam Galliae selectis. Parisiis I73 3. 4. recusis Veronae I 73 . . Philibertus Monetus in Geographia
i Castilionaei liber legitur etiam in Tomo I. thesum antiquitatum Italiae Graeuiani, ubi et Iacobi Braciatii orae ligusticae descriptio.
224쪽
Galliae veteris et recentis; auctor Dissertationuin historicarum et geogr phi earum de statu veteris Galliae Auenione ITI 2. I a. et Gotti. Ne sdorinitur lib. sing. de republica Galatarum. Norimb. i 744. 4. Quibus adde: An liqui teg de la Uille d'Amiens par mliere. Parii. I 627.4. Recherche des Antiquiteχ et Curiositer de la Uille de Lyon par Spon. Lugd. I 67s. 8.: Dominiet de Colonia antiquitates urbis Lugdunensis, historiae litterariae Lugdunensi gallice, A. I 729. in Φ. Lugd. editae, praemissas: et deinde ib. I 39. seortim in i 2. recusas, et Antonii Sambuci librum italico sermone compositum: Memorie Istorieo. Critiche intorno ali antico Stato de Cenomani e dilloro confini. Brixiae Ipso. sol. . .
Germaniam antiquam idem Philippus ciuuerus dedit, et singulatim
praeterea deseripsit Vindeliciam et Noricum, Lugd. Bat. I 63O. I 63 . sol. Germaniae Cluuerianae epitomen similiter elaboravit D. Buno; et in hoe quoque Cluuerit opus Holstentanae animaduersiones leguntur. . Dc. Car. Spetieri notitia Germaniae antiquae cum conspectu Germaniae mediae pro diit Halae I7l7. 4. Compendium geographiae veteris Germaniae nuper patrio sermone edidit Vir Clar. Dan. Hemr. Messens in historia veterum Germaniae incolarum secundum elasses suas in compendio exposita. Cellis
I 7s et 8. Multi partes singulares Germaniae sunt persequuti, ut Prussam istophorus Har: nochius, Siletiam Nicol. Henelius, Holsatiam CalpamuDanc Derth, Carniolam Dan. Isset ari Valaassor, Rhetiam Meldius Tychitin de prisca et vera Alpina Rhetia; Ioa es Bissius Heroldus tractatu de Germarniae Veteris Verae, quam primam vocant, locis antiquissimis, er in libello de Romanorum in Rhetia littorali stationibus, sed quem multis nominibus neptissimum elle sentit Marcus Velyerus pag. 4or. Opp. Vterque Heroldi liber exstat T. I. seriptorum Germanicor. Simonis Scharii i mno Auimgitιs, qui, mediae praesertim aetatis scriptoribus consultis, summa induisia
concinnatam exhibuit descriptionem agri lBataui et Frisii, siue notitiam Geomaniae inferioris eis et vltra Rhenum, ordine alphabetico concinnatam.
et illustratam tabulis geographicis, cuius pars prior lucem aspexit Amstelod. i697. altera I pol. sol. Sed omnes et ungulos, qui partes Germaniae sim gulares persequuti sunt, percensere nimis soriasse longum seret ac taedii plenum Geographiam Germaniae medii aeui post speeimina in hoc genere sparsim edita ab illustrissimo Furflen cito in monumentis Paderbornensibus, tertium nitide recusis curante U. C. Euchario Gotilita Risu Norim b. 17 3. 4. Hermamro Conringis, Hemiso inibomio, Cassare Sagittario et Christiam Francisco Paullino, ae post Dan. Nicoc Hertium in notula Uetexis Ce a Germa-Disiligod by Cooste
225쪽
Germaniae populorum et Nise. Tinctium in diss de Geographia Germaniae medii aeui, Paulli Haehembergii libro de Germaniae mediae rebus et moribus praemissa, insigniter illustrauit atque ad facilius persciendam aliis praei- uir Christianus Iunkerus in introductione ad Geographiam medii aeui, Germanice edita lenae I I 2. 4. Adde D. Petrum Ludemst in protegomenis ad scriptores germanice vulgatos de rebus episcopatus Wirceburgensis. Fran
siem in specimine geographiae medii aeui diplomaticae, h. e. descriptiove dioecesios Hildusheimiensis per antiquos suos pagos, cum mappa Geographica. Bennepoti i 4s. 4. illustrem auctorem chronici Gottwieensis, Gorrusridum, qui multum lucis geographiae mediae aeui accendit; Ioan. christo. de Iordan in opere chronologico - geographico - historico de originibus Suauicis. Viennae l7qq. T. II. in solio; Aibr. Georg. Simaretium in
phi,aldiae I 749. 8. et Ioan Dan. Seboepsinum in Alsatia illustrata, cuius Tomus prior prodiit Colmariae 37s l. sol. Hungariam antiquam delineauit Samuel Timon in imagine antiquae Hungariae. Viennae 734. q. Mappae geo graphicae, geographiam Veteris et medii aeui it Iustrantes, exstant in P. G or sera tentamine historiae et geographiae romano-gei manicae. Germanice Halae a 3I. q. edito. De medii aeui geognaphia, per germanos uberius excolenda, peculiari programmate disseruit Sim. Frid. Halnius. Heimst. 7I7. 4. De Veterum et sbae aetatis Belgio duos libros vulgauit rimns HetiteraM. Antin. I 6Oo. et l6l6. 4. et inter Opera. Louanti I 6s i. sol Helvetiae veteris geographiam illustrarunt Ioan. Baptista Pliniimus in Heluetia antiqua et noua Bernae l6s6. 8. recusa in Joan. Conr. Fuestini thesauro historiae helveticae. N. II. et Ludov. de Boebat in memoriis criticis illustrandae veteri Helvetiae inservientibus, Gallice Lausannae tribus partibus in forma quadripartita mulgatis.
Britanniae veteris saetem exponunt milhelmur Camuenus in deseri prione Britanniae. Londini 6 m. q. I 6 7. fol. in anglicum sermonem translata ab Edmundo Gibon. Londini l69 s. sol. recognita deinde auctiorque edita.
Londini i 18. a Voll. in sol. Idem liber quam plurimis accessioi,ibus
226쪽
auctus sub hoe indie e latino, sed anglice prodiit: Magna Britannia antiqua et
noua. Londini I 2 o. sol. 6 Voll. Idem Cambdenus in libro anglice edito sub titulo: reliquiae Cambdenianae. Cambdenianum opus sub examen vo- exuit Salmonius in lustratione Angliae, anglice edita. Londini 73l. 8.Guil. Baxremus in glossario antiquitatum Britanniearum: cui accessere Luidii defluuiorum, montium, urbium etc. in Britannia nominibus aduersaria posthum a. Londini r7 I9. 373l. I 733. 8. Guic Burtonus et Thomas Galens ad illam partem itinerarii Antonini, quae ad Britanniam pertinet. oletius Sammes in Britannia antiqua illustrata. Londini i6 6. sol. Ioannes Horsis in Britannia Romana. Londini I 32. sol. I. Tarburton in vallo Romano: s. historia et antiquitatibus valli Romani, Anglice. Londini 733. q. Chartam geographicam Britanniae, qualis suit ante annos sexcentos, Chrωnteo Saxonico praemisit Ednivndiu Gisson. Oxon. I 692. 4. Vnde itidem Geographiae medii aeui insignis lux, quam similiter in aliis etiam regnis Europae, Asiae, Africae expediri a viris aliquot doctis, uti Adriano Relando, IO. Georg. Eceario, Io. Herm. Sminkenio, ac modo laudato Iunckero, tanto magis est exoptandum i quanto dissicilius id esse videtur pleniusque taedii pr*pter scriptorum, ex quibus eruenda illa est, vas itatem ae barbariem rerumque et historiae caliginem a seliei stimis ingeniis vix discutiendam,
quamdiu praecipue recentior geographia per singulas regiones non accuratius et quoad minuti si ma etiam et contenatissima loca, ex quorum nominibus
sacre, antiquorum illustrium locorum situs indagari potest, plenius tradita exstat. XV. Graeciam veterem ex antiquis exposuit Pausaniat, ex recentibus non omnem tamen Iacobus Palmerius, Gentem enilius, cuius descriptio antiquae Graeciae posthuma a Steph. Νlorino edita prodiit Lugd. Bat. l678. q. Exstat etiam Ioan. Laure ergit enarratio Graeciae antiquae mappis Geographicis illustrata, i et post obitum auitoris p Saan. Pnfudorsis. Amstelod. i66r. forma quadripartita oblonga edita. Verum de illis tabulis geographicis Isiacus V ossius p i s s. ad lib. 2. Melae cap. 3. ita iudicat tales passim esse;
vi, si omnia nomina locorum in unum collecta casu denique et temere in diarIgm eoniiciantur,i vix tamen peruersiorem ordinem et situm sint habitura. Mnaclis cis fani Hescriptio Graeciae, una eum lexplicatione Nicolai Gerbesii ex ς ditione Basil. Iss9. sol. reeus est T. IV. .rhetauri antiquiit, Gronouiani, in quo etiam exstat Dan. Laivroibetasi enarratio G ee e stre
ὶ Prima editio evulgata est. Basta I s. soL
227쪽
liquae, et rabonis Emmii venis Graecia, seorsim plus vite smpliei exeusa,
et in re publiea ciuitatum describenda potius occupata. In eiusdem thesauri Tomo undecimo Occurrit eximium et nunquam ante editum opus ErWininnuiugii, quod inscribitur Hetin, s. de singulorum Graeeiae populorum incunabulis, migrationibus et coloniarum deductione. In eodem tomo habentur quoque Dicaearchi Geographi ea quaedam eum Henrici Stephani dialogo, qui inscribitur Dic earchi et de Graecorum moribus exedit. Paris I s 89. 8. Idem thesaurus Tomo s. exhibet marmoream basin Colossi Tiberio erecti, ob ciuitates Asiae, post terrae tremores restitutas, cumeominent. Laur. Theod. Gronotiti separatim antea edito Lugd. Bat. 369 . sol.
Tomo s. Petri Gyliii de Bosphoro Thraeico libri tres una cum eiusdem ropographia Constantinopolitana cum quibusdam veteribus inscriptionibus: quibus duabus scriptis pro illa certe aetatῆ eximiis et saepius reeusis praeter ceteros addi, immo multis nominibus praeferri meretur Carolus si Fresne in Constantinopoli Christiana, Paris sol. ree. Uenet. I 729. sol. Geographiam medii aeui in regnis imperio Cpolitano subiectis praeclara luee perfudit Anselmus Bandurius in suo imperio orientali. Paris i 7t r. sol. 2 Voll. et Veneti is 17as. sol. Torm in thesauri antiquitati. Graecarum exstat Dan. Meursii de populis et pagis Atticae liber, cum supplemento est chirographo auctoris, et animaduersionibus Iae. Sponii depromtis ex eius itinerario. Ibidem habes Mevrsi Athenas Atticas, Cecropiam s. de Athenarum arce librum, et Ceramicum geminum, Miscellaneaque in quibus et ipsis Geographica quaedam attingit Laconica, cum auctoris supplementis, in praefatione ad dictum tomum a Gronouio editis, qui in Tomo s. eiusdem operis recudendum ibidem dedit Meursii librum de Piraeeo, Atheniensium portu. Atheniensium urbis copiosa descriptio, figuris aeneis illustrata, legitur in Daltonii musto graeco. Petri Hen eichii Massilia, eius situs, administratio reipubl. leges, instituta, religio, studia, militia ex edit. Argentoratensi A. I 6s8. occurrit T. 6. thesauri Grono uiani: in quo etiam habetur Burchardi Nidersteii Melita vetus et noua, Hephaestiaea insula, Me lita subterranea, ex edit. Heimst. i 66o. sol. mur ii Creta, Rhodus, Cyprus prodiit Amst. I 67s. 4. Thomae Broderi Bireherodii Dani librum inedi. tum de insula Archipelagi Chis memorant noua litteraria maris Balthici A. I 698. p. i93. Corcyram insulam descripsit Celeberrimus Eeelesiae Romanao Purpuratus Angelus Maria quirini in primordiis Corcyrae. Bri
228쪽
. . XVI. Devrbis Romae deseriptione dicturi capite proximo, irr praesenti subiungemus seriptores, ex quibus haurienda est notitia Geographiae veteris ecclesiasticae, quatenus illa per Patriarchatus, Metropoles, Archiepiscolatus et Episcopatus distinguitur: ubi primo loco memoranda est Geographia
acxa, quam cum veteribus Notitiis is Fatuum Graecis Latinisque ex recondita Bibliothecarum penu collectis edidit Carolita a S. Patillo, Episcopus Abrin censis, Paris I 64 I. sol. in quo opere, non ubiuis antea obuio, sed nouissia me additis Holstenti animaduersionibus nitide recuso Amstet. 37C4. sol. variae variarum aetatum τάξεις Episcopales reseruntur: quanquam Guil. Beueregius, qui in notis ad synodi eum magnum p. I. g. similem notitiam circa a. C. 89 i. a Basilio Ialimbanensi compositam, edidit, notat, Carolum
non semper optima fide egisse, sed Pontificis romani ambitioni hine inde litasse. Ad notitiam sedis Alexandrinae, qualem vulgauit Beueregius, Operae pretium est addere obseruationes Eusebii Renavdoti, collect. liturgiar. oriental. T. 3. p. 44s. ss. Exstant quoque Lucae Hophnii animaduersiones posthumae ad staroli a S. Paullo Geographiam Ecclesiasticam editae Romae A. 666. 8. quas in editione Geographiae A elodamens adiectas esse
iam dictum est. In eodem argumento diligenter versatus est Araberius MDrarata libr. de notitia episcopatuum orbis christiani, quorum tribus prioribus veterem Geographiam ceclesiasticam et Prouinciale Romanum A. Iso 3. Romae eum practica Cancellariae apostolicae editum, ut postea Lugduni atque aliis in to eis separatim exculum, quod Miraeus ex quatuor codd. MSS. recensuit ci emendauit, tradit: et illustrat, quarto codicem prouincialem nouum iuxta recentem ecclesiae ac regnorum in orbe Christiano statum exhibet: quinto denique Episcopatus, s. urbes titulo episcopali illustres alpha. eti .serie digerit, suceintaeque disserti de ecclesiarum maxime illustrium orbonibus, progressibus ae vicissitudinibus. Miraco cuius eodicem prouincialem Romanum, s. notitiam episcopatuum orbis christiani ex editione minus integra λε Anni i6io. in tomo terrio chronici Chronicorum reeudendum dedit Ianus Gruterus sub Ioannis Gualteri nomine latens, etiam praeserendae sunt tabulae geographicae et ebro nologicae omnium archiepiscopatuum et episcopatuum uniuers orbis, gallica lingua editae et suecincta methodo eompreheosae ab Abbate coni nanyillis Iothor gi ι7Co. 8. Labies geogra-
3 olium libellum similem prouincialem seriptum eurrente saee. XIVto ex Μs. edidi Erns Hah Loescherus in append. Si marei, pag. I73. C. Fniendatior pleniorque editio exstat dii est dem collest antiquorum decret talium seum no iv Antonii Augustini, Heracnsiis episcopi, a Carolo Labbeo.
229쪽
phiques et chronologiques de tous res Arelevenez et Gὸchra de T iraeses, son volt retat ancim et present. Praeclaram quoque operam in illustranda geographia sacra colloc luit Franckcus Orienvius in orbe sacro et prosano illu strato, volum uribus tribus Florentiae I 728, 3 i et 32. in solio edito. Huieaddantur Henrici Schereri geographia hierarchica, s Atlantis pars secunda. Monachii tro 3. q. mai. et Gessini chorographia sancta. Salinurii I 629. 8.edita. . Iam, ut memoratis praecipuis fisce alios nonnullos eiusdem argumenti subiungamus, non praetereundus Em m. Schelyratemιs in append. ad T. a. antiquitatis ecclesiasticae illustratae. Rom. l697 fol. in qua praeter varias notitias episcopatuum, habetur quoque itinerarium Antonini, supra a nobis memoratum, et Hieroclis Synecdemus, siue comes peregrinationis ab Holstento recensitus, et ex codice Farnesiano auehus, et in V. C. Anselmi Bandurii imperio orientali T. I. reculas. Eidem Hierocli Carolus a S.
Paullo recte tribuit dispositionem civilem prouinciarum imperii Constantinopolitani, quam e codice Vaticano edidit in Notitiis antiquis geographiae sacrae subiectis pag. 2o. seq. est. enim ille ipse Synecdemus postremis modo quatuordecim capitibus mutilus. Nili Doxopatri notitiam quinque thronorum parriarchalium, saeculo duodecimo eonscriptam, .ulgadit ante Schel- stratenum Leo fluatius lib. primo de eonsensu et dissensu eecletiae graecae cum
xus Sapientis λατυπω τις, siue Notitia episcoporum, qui episeopo Constantinopolitano parebant, exstat In iure graeco- romano Frcheri T. I. p. 83- Oet.
Videatur etiam Metropoleon et Archiepiseopatuum catalogus , quem dat Heberus p a 4-246. Eman. Schel aten s ad Concit. Antioch. diss 4. c. I 3. p. qa . seq. et Ioseph. Bi hamus origi n. eccles Lib. 9. e. 7. versi nis Latinae T. 3 p. s68. Hisce addas Andronici Palaeo i Imperatoris erapositionem nouam, quae legitur in calce chronici ecclesiae graecae, adornatia Phil. Cyprio, et Lipsiae i687. 8. eura Reuerendi Doctoris theologi Ioan. Olearii editi, adiungesque Notitiam sedium metropoliticarum Alexandriae ab G chio Patriarcha scriptam, medio sere saeculo decimo, quam exhibet et illustrat idem Beueregius in Notis ad Synodicon magnum p. t 48. seq.
Francisci LMobi Diguit de Dignein historiographiam generalem prouinciarum
ecclesiasticarum ecclesiae latinae, gallice. Auenione iri 6. sol. Labbei breuiarium geographiae episeopalis cum tribus tabulis geographicis Nieolai San-son, quod eum indice conciliorum per partes orbis terrarum adiectum est Tomo 36. conelliorum. Et indicem Geographicum episeopatuum tomo
ultimo eonciliorum editionis Harduintanae 1 ubiectum, qui quidem subsidi. um est illustrandaq geographiae veteri ecclesiasticae longe praeclarissimum. Notitias Diuili do by Gorale
230쪽
stos miIllas prouinetarum Galliae atque in his unam temporibus Honorii Imperi
conditam j sed ei vilem, ut iam notauit Carolus a S. Paullo p. I 22. non ecclesiasticam, vulgauit Iacobus Simondus T. v. Coneiliorum Galliae et suis. ducisne Tomo primo Seriptorum Francorum. Notitiam prouinciarum orientis suppeditat Michael le quiras in Oriente eliristiano Parisiis I o. tribus
tomis in sello evulgato, cuius tomus primus complectitur magnas dioeceses Ponti, Asiae et Thraciae, Patriarchatui Constantinopolitano subiectas: secundus, Illyricum orientale ad Patriarchatum Constantinopolitanum pertinens, Patriarcharum Alexandrinum et Antiochenum, magnasque Chandaeorum et Iacobitarum dioeceses: tertius, Ecelesiam Maronitarum, Patriarchatum Hierosolymitanum, et quotquot iuerunt ritus latini tam Patriarchae, quam inseriores Praesules in quatuor Patriarchatibus et in oriente uniuerso. Prouinciarum Africae notitiam edidit quoque laudatus Amnondus Tomo primo varior
opusculorum, recusam Tomo primo opp. p. 29. atque in tomo priore histo. riae persequutionis Vandalicae Uictoris Uitensis, eurante Theodorico Ruinario. His adde Breuiarium Sexti Rufi e. 4 et quae viri docti, Dan. Fellus. Episcopus Oxoniensis, ad Cyprianum, et Ludis. Dies ta Pin, Doctor Sodibonicus, ad optatum, ubi etiam exstat Africa vetus christiana, eleganti et accurata tabula geographi ea per insulanum, G. de l'Iste deseripta. Non pauca ad illustrandam geographiam Africae ecclesiastieam facientia monet HOWieto Norisius, Cardinalis, in animaduersionibus ad epistolas S. Augustinuquae leguntur in appendice ad editionem Doctoris Hipponensis Amiteloda mensem T. I a. pag. 499. ss. Neque omittendae sunt notitiae Epistoparuum a Lacobo Goaro graece et latine editae ad calcem Georgii Codini inter scriptores historiae Byzantinae. Paris. ι648. sel. Renatus Choninus in Politia ecclesia stiea. Lenncurvus in iure graeco-romano pag. 244. sqq. Christoph. Iustellus ad eodie. canonum ecclesiae Africanae Tomo primo Bibliothecae iuris eanoni eip 418. sqq. De infertur libro de Asia lydiana, siue, proconsulari, et septem
in eo eeelesiis metropoliticis, post auctoris obitum Londini t 687. 8. edito et Bremae IIo I. 8. recuso. Videndus etiam Marius Cafavsonus ad epistolari iGregorii Nysseni, p. 33s. R. Notitiam patriarchatuum Antiocheni et Hierosolymitani Guillelmo Tyrio subiectam exhibet Iae. Bongrestus tomo primo Gestorum Dei per Franeos pag. Io 4. sqq. Huc quoque spectant Iae. Gothostedi, Iae. Sirmondi et Gaudii Sabnasii scripta amoebea de regimibus suburbicariis; quibus adde Christ. Κοrthosti, Iunioris, commentationem de ecclesiis suburbicariis, qua in dioecesin, quam Episeopus Rom. aetate concilii Nicaeni habuit, inquiritur. Lips. 373 t. q. probaturque, extra fines nouem prouin surum, quac urbi a vicario Pambant, Episcopum Roman. nulla mitropolitae