장음표시 사용
161쪽
νους - μένης μιν τῆς ὀργῆς οὐδεὶς ἄν διαλλάξειεν,
162쪽
dilucido fragmentii ni in sine positum nεοὶ πόρου χοη
articulus anie χρηματα. p. 19 . . Di. i. ήβδην δὴ περὶ πόρων εἰσηγούμενοι -- να αυτουςJ IiePie nominativus stare potest, cuius loco Hii εἰσηγουμενο laabent, et inaudituit a te barbarum si pa ticipium verbo νά- adiectum, cui malo medearis reponens Hoηρούμενα ἀποφαινον, Maod solem, nostro verbuit est. sed et insi inviis offendii, indo συλλημην ἡ δεῖ scribimus, ut supra συλλήβδην δε δεῖ παρανυλάττειν, et συλλήβδην δὴ του ' με εἷλναι δεῖ orι, et ubi cum Iue verba συλλήβδην di sententiani incipiunt, sinuum verbusti additum est.
ώρος ἐστι ταπεινωσις οἰκει --αι - ώς αὐτὰς -τίς φησι τον μὲν μαινον τῶν με ν, του ἐγκώμιον τῶν
π ξεων, quae postrema ex risi Rhet. I, 9 inini sunt,
et ipsa Aristotelem huius libri autorem non esse confirmaut.eons Ethic Nic. I, 12. De genere demonstrativo vid. Arist. Rhet. I, 9. Menan
163쪽
ossendit me in his noάγματα. sane lae laudantur, pleriamque διὰ τὰς ποάξεις και τὰ εor essemantur, sed sunt etiarn μαινεM Ias nullo Onstant facto cons Arist. ili Nic.
dimettia, alido digna habentur, unde Basil ceterique omnes praeter Belcherunt et o ο δι dederunt; at scripsissetis uiis, ni fallor, τὰ χαλεπὰ πο Μναι. interduin sane su
Itaque nisi haec ab alio, ut omnes locos repeteret, additaeenseas, non habeo quod contra emendationem quae eontrarium inserat sensum, dicam.
164쪽
v. 23. - μει ἐκ τουτουJ doriri in lin leni et res, illius duos dedi locos , -- ei M' Hos hamini ires illas tacus transit, eos enim non excidisse ut docet, has explicat.
p. 20 v. 11. ἀποσαίνων. .. γεγενησ3m ita nostrum non seripsisso, plurima docent exempla, in quibus ex more a seipium semiuire saeile carebis verbo no*aένων, alibi
serendum. . 6. τὰ μέγιστα διεξιὼν . . . και υτω μέγα ανῆναι Ι aut nacoluthon, cum statim praecedat infinitivus ex quo dependet διαιων, ferri nequii, reponendumque Mutana.
λόγους, scrib. ἐκλέγοντα. v. 35 ἀναλοφοντες . . . Nναι. ibidem ιτ μαν. .. λέγων, at praecedit ei sequitur imperativus, unde ἐπιτιμ reponendum ibidem soroLμενος. . αυξειν . .. διαιων, iubi similiter imperativus δοισαι praenituitur a io e rupium est φανῆναι , neque infinitivus sine potest, cum haec non verbis δεύτερος ὁ α no dependeani, sed ias cons iuntur ex pra eodentibus contineant, nemio orisius arem prο σαώνεσ3a locum Iahet emem avi ius aνhiarat. cap. 35 Meandem rem tractat Og δἐ καὶ παρ' ἄλλοις μικρὰ ενδοξα πράγματα παριστύναι τοῖς - σου λεγομένοις, καὶ ουτωμπί- φαίνεο - ustri alia habent libri Sic cap. 22δὴ τούτων κατὰ πάντα τὰ μέρη συγκαμώγειν διαλλά- τοντα τους λόγους καὶ μηδέποτε ὁμοια εις τλαμ τολλα
165쪽
v. a. ros τι ἐναντιον ἐὰν λέχης nain contraria iuxta se posita magis Iucescunt, id ad Arist. Rhetor. III, 2. p. 21 v. 6. ς ε πάντες τούτω σως ποιοφεν ευδαμ
μονοφεν αὐ φαύλως πράσω μεν Lysias XXV, 15 ἔτι τοι- ω α δ και ἐκ τῶν ἄλ- τῶν μοι πεπραγμένων ἄξιον σκιμο ι. - τοιουτον ἐμαυτον ἐν ταῖς τῆς πολεως συμφοραῖς παρέσχον στε ει πάντες την αυ- τὴν γνώμη, σχον μοι, μηδέν' ἀν μῶν μηδεμιώ
pag. 326 sem lat. Laeli. p. 181 256 Bhic. . Andoeid. IV, 41μυλομαι δ' - αναμνῆσαι τῶν μοι πεπραγμένων. ἐγώ γὰρ προυβευσας ς Θετταλιαν καὶ Μακεδονιαν καὶ Μολοσσια και εἰς Θεσπρωτίαν
Σικελίαν του με διανόοους ἄντα διήλλαξα, τους δ ἐπιτηδειους ἐποίησα, τους δ' αὐτων ἐχθρων ἀπέστησα. καίτοι ει των πρωτευόντων καστος τὰ αυ- ἐποιησεν, λι-
166쪽
plum illius dictionis iii meis adversarii mistra quaero; sed fortasse iodammodo consere potest Schneid. ad Xenoph.
p. 22 v. i. Λιέλθωμεν id dediimus pro eo quod libri praebent Onnie διέλωμεο illud noster cap. 3 de renere
γον. cap. 2-εοὶ δὴ νόμων. . . διέλθωμεν, ibi leni Moι δεσυμμὰχων ... διελθεῖν ἐπιχειοήσομεν. cap. 17 τὰς πάσας πίστεις . . . διεξεληλυθαμεν. cap. 14 των δ' ἐπιβέτωνικάστην πάλιν διέψωμεν. et sic ubique praeter cap. 28
nescio unde excudit reponendum; nam illud est separare
dividere in partes suas dispescere, et media semper, nunquam Retiva illilli noster fornaa, cap. 6 καθώπε ἐν ιοχὴ
cicero Rhet maxime, ita posteriores soli In attendunt.
v. s. rαν με εἰς πονηριαν κατηγορη ut Aeseliines ei Demosilienes invicem conviciis se priγscindunt. v. 11. ταν δε ς μυωωri ita oratores tradiant ad versarios virtute ei ustinis moritui in uires, si Hς πονη- οιαν κατηγω ν neque seiuni ne pie audent, ut Leptinein Demostlienes, v. c. 102 ἐμοὶ δ' A. δοκεῖ επτένης,
167쪽
tam nefanda un*Iam perpetratumam esse non credidisse id
προσαγο είσας, μειω ὁ τούτων τις δικηκεν, πασι ειομοιως ἔνοχος ἐστιν αναγκαῖον την μετέραν κρίσιν καταλείπεσθαι παρώδειγμα τοι ἐπιγιγνομένοις ει δ'Ἀστε
168쪽
autoris nostri magis convenit, cons. Lol, ad Plion. p. 751. sic cap. 1 B αδεται τευξασθαι, πινγιγν OvΠiσα--ι, ubi a futurum praebet. V. .. περιαιρετέον τὴν συγγνώωηri quae hic sequuntur, eadem instra cap. 36 aut is repetii. Deniosissi in Cononem
p. 126 s. 14-25. lanas IV, 41-5. XXII, 17-22.
x 26 30 Lye in Leocr. Θ se 1 i. Dium est in Derii. g. 91 114. optimo hane rationem Antiphontis Iliae licuntur tetrato a docent, . c. I, ' η τε τυχι ἀδικεῖται υ αντον ν προῖστάμενος της κακουργιας σανίσαι την
169쪽
170쪽
ἔσονται πολλοι, ἐὰν δὴ κολάζητε, ἐλάττους. in Midiani g. 36- alioriam similia facinora reus havit punita colligit, Qtibus se mi is defendat, iων πολλους τω-ς πολλὰ
his qua res ipsa suggessit naia est, tae posterioribus mollia constitutio coniecturalis, si crimen OIDINis,lfi l Iu ui Alrsus iurassicialis, si iure secisse oonsirinat, quae aut absoluta aut assuinptiva est cons ad Arist. Rhel. I, 13.