장음표시 사용
181쪽
ποιεῖσθαι ἀποφαινοντας η τις σίλεια τοῖς ἀδικήσασιν ἐγένετο. iam in sem nullum tibi commodum, inulta vero inala ex illo nitor redundaro probat. v. v. ἄτοπον δεναι φάσκε, διδυ . .. φαινονται πωτινῶναι ΘιJ Deum inminis Hori . re Ludis etiam canio
cum hoc anaeoluuio ferri non possit insinitimini dedit milite.
p. 30 v. 15. παοαδείγματα Aristot Rhet. I, 2 qui hanc nostri autoris divisionem in exempla κατὰ λόγo et nas Myo ignorat, omnique usum aliter desinit: δεῖ δῖ
182쪽
λεγομέναις τοι . . . λεγομένοις reddidimus, quod
quae nos dicimus, alia esse possunt, neque nociξει esse necesse est praeterea correximiis aurolaum abrala, nam
παραδειγματα, ο πρήξεις intelliguntur et facile credas verbis καὶ ἐναντιm menduin inesse quis enim per deos dixi exen pluit esse rem iis daad nos duilinus contrariani' imo si similis quae nostrant senis an missiorini Greg. Cor in Rhei. VII, 1150 παράδειγμα δέ ἐστι γενομένου ποώγματος μοίου παρήθεσις εις μοι εὐsιν του ζητουμέ-νov. natalo minus haec Vera sunt; nam autor infra, post-mini exempla tae similia continent attulit, Etiam exeontrario onerudii, ei lino est quod intelliot: δεῖ δὴ χρῆ- αι - παραδειγμα- μεμνον ἐκ τούτων, ἀλλὰ και ἐκ τῶν ἐναντίων κτλ. cap. 1. τὰ δι--αωγματα καὶ ἐκ
183쪽
exemplum praestat, i iram doetrinam in utrainque par tem expilaei iam eiu in illis codicibus M MI derit, intellit inius. v. 1. - πλῆθος οὐ μικρὰν οπην χειν προς την νικην μικois pro emis scripsimus ex CFII, quod etiani Victorius ex sit eo lice adscripsit Philippus p Demosth. p. 28, οπα οὐ μικοὰν μῶν οἴσων ἐλπίζω οπην. Aristot. de merat animal. IV, 2 V, 3 p. 783I, Eomininein auioriiale delenduin es Meam, lacile enim ex pro cedentibus intelliges noλλοὐ συμμάχους, - isto insi
p. 1312, 33-9. Plut monis. 22--37. v. .. σαύτως δε πιοίνθιοι ΣπακουσέοιςJ Diodorus XVI, 7. Plut Timol. 2. 8 ibique HeId. v. m. H lus particulis saepius auis lissim κόσμου, nunquam Aristotcles utitur. p. 33 v. 2. - και κοινῶς eons Iminii Protag. p. 559. Demosth. p. 85 s. 36 1 9 3. 29. 80 3 13 12813. 35. Dionysius Meh. IV s. VI, 28. VII, M. Aristides I, 588. II, 23 imi Adverbii nullum egere memini
V. 7. διὰ των ποoyπει μένων προυξεων καὶ διὰ τῶν νον γινομένων plurimi ni iis mi hic earentiis; paululum distat eap. 5 vir, μοι ἐναντων τοῖς λεγομένοις τοῖς πρότερον εἰρημένοις.
184쪽
rtilli prior est τεκμήριον, quod omni caret dubitatione nec omnino solvi potest, posterior mattino item sημεῖον
.mtum atque hanc Oemnam accuratius exposuit Analytimor. II, 27 securus is es in Rhetor vid. 2. nec Geiores posteriores asperitati sunt lini Aristotelis visci i-men oratores ipsi non Miseruiuii eici magis quod Anaxi-
185쪽
του πολυίμενον. ex nostri sententia postrema violae τεκμήνι-των λόγω sunt, sed rator ἐλεγχου innitero videtur. Dein ui. p. 125 3 9 iliniis Aristonis a Conone esus.1 sociis male mulcatuli esse Iove line asseri arm
quaevis sententia cui ratio addita egi, Rhet. I, 2. II, 21 - 2, Anaxinieri, ut Isocrati aliisque oratoribus, species, sentetis
ita ui talismi 1 ἐναντιωσις inest Mimini itali quod L. Leneli Maisei Rhem I, 24 1s snpi ex hoe Aristotelem hunc libriin scripsisse probari; iniit ex ipso Mnasemento Aristot. leni huius artis auiorem non esse certo probatur.
186쪽
mihi quiden usum aulatis auertilenti dubiuii non videtur;
15. γνώμ. vid. Erilesii lexic. s. v. Aristotelas umque Rhet. 11, 21 duas sententiarun species agnoscit, alteram simplicem iaνευ ἐπιλόγου, alteram subiectione rationis e ornatam μετ' ἐπιλόγου, sed ut in verbis a nostro discedit,
187쪽
22. σημεῖ Penns Ermessi si eis oleo, Anamin nos, ut onmissio inaiorem persuadendi vini quan τεκμηριον habet, id iod autor ad Herennium argui tirunt dieii, II, 5
ar ιn Nitu est per quod res Darmirtur ervoribus argumentiae magis brnia suspicione id dividitur in empora tria, praeteritum, instans, onSegilem.
188쪽
monimii dicat, ab adversario non accipitur, hoc vocabulo oratores utuntur, Antiphon VI, 2, seqq. ubi est ελεγχοι ἐκ τουτων σανίστατοι και πισUraro πω. του δικαίου. Isaeus VIII, 10 Lyciim in Leocr. g. 28 30. Demosui in uerg.
189쪽
v. 15. λαμβάνεται δε-των φυσει ναὶ καιων loeus inmipius line licii auior, aut natum alimai ἀναγκαων aliquid ἀδύνατm est, aut id in adversarius dieii, Μύνα-m est, unde Ioeunt sic restituimus: λαμβάνεσα ει ἐκ των φύσει ναγκαίων, η αναγκαίων ως μεῖς λέγομεν, et fortasse etiam verba Ἀντιλέγων autor non dedit, cuin exempluit nullum sequatur; Oreo καὶ ἐκ τῶν κατὰ φυσιν ἀδινύτων, Ἀδυνάτων --ἐναμοι λέγουσιν. atque his exeinpla eonveniunt.1s. ως δ' ημεῖς λέγομέν ἐμιν, σκαιον, τοὐς --
μα τι γωμίνο ς ὁμολογεῖνJ hoc est ex nostra Sententia nam ni Versarius fortasse contrarium necessarium esse dicit ut in
v. . Repetit supra dicta et discrinae tradu, ex quo aut en a minore ad maius prop di apparet; sic posteri res in constitution emitecturali, ut eausani mal ne eon inuali reddant, a probabili et ollasimis incipientes rima a Iunienia miseeutionem, postrem approbasionem
H. Sauppiu spist eritie pag. 1. locum lacuna esseeormiptum vidit, oppM ere nisi probabilia non eo disserite
190쪽
ab exemplis, quod probabilia auditores ipsi excogitetire, exenipla vero ex contrariis et inutilius sumi possint eo
enim in exempla sic comparata sini, dissere cum arn nimius 'εκμηρίοις9. compluria igitur excidisse, ut locum sere sic scriptiun siisse eo cere possis: τι τού μεν ιικό- ως χουσιν αυτοὶ ι ἀκουοντες εννοιαν, τὰ δὲ π αδει ματα παο μῶν εἰσφωομεν. τὰ δε παραδείγματα διωσἐρει των τεκμηρίων, δα τὰ ἐν παραδειγματα καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων κα ἐκ των μων φέρειν ἔστιν τὰ δε τεκμήρια. Exeillisse laedan ὁμοιοτελεύτ ne dubites,4 inimmatica inlis ratio id comprobat vides eniti in his omnibus discrimen ipsum indicatum, ii ἐνθυμημα τεκμηοιου
Οουσιν, demiae καὶ μὴν λεγχος ταυρο λασίρει. certum est igitur concinnitatem rationis agitare tale mi ius a lilidii, sed inverso resine, non enim seribendum H διπα- γματα διαφωει τῶν τεκμηρίων, - - ει τε φοι διαφέρει τῶν παραδειγματων. non ipsi auditores Getao excogitant, sed ab oratore dictum statim intelligunt neque exempla Iudaus IIustretur requirunt, ut supra cap. 7
p. 38 v. b. coor τὰς ἐν τῶν λόγων και τῶν dξεων πιστειςLina τὰς ἐν ἐκ τῶν vid. cap. I. v. s. - ου δύω του λήγοντος novum est argiis inenium celeris taeiminis it solum emisere potest isdQuintilianus III, 6, 35 de consiliuilonibus traditi idem dis
Apollodorma, eum quaestionen aut in rebiι extra positis, ut-Mι eoniectura explicatiιr, aut in nostra opinionibu exiεurnat