장음표시 사용
211쪽
sisteles in mi ipso saepe dissicilis est discepissio, vocabuloro tulitur, semel tantuni leotii cap. 36 ἐ- ῶν ἐκ το παράλει μέγνω τόπον μεταβιβάζοντες, quod cap. a. dieiuni
omnia nil mentati inleptro exposita sacelam reddant orationern hoc non credo, alteri facile fidem prἴie Sto quare fortasse na malo addita sunt; multo melius Arist. l. e.
ibi vid. nes. et quam receni res dicunt exoritationem, W-oιsμξι , lit Herodiantis hel. r. ΙΙΙ, M. EI'nesti s. v. distributionem autor ad Herenn IV cap. 35.
212쪽
addenda, Xo is aι. ne sic Iiden placent ver haἈν μὰ ιν μεν υτω ne iii structurae larina neque sensus signi- similione, ut veriure, ne maius inhaereat mendum.
ratus fuerit accusandus esse ille illi r.
V. s. περὶ δε ροματων υνθέσεως δηλώσομενJ Belcheriis eum duobus suis codicibus quos alteri duo nostris semiuntur coniunctivum δμωσωμεν dedit. Mute pleri inmiseoniunetivum in hoc transit aula adhibet, sed eum suam mini agnoscit; ap. 23 πως δ κα-στην ποιήσεις τηνἐρμηνείαν νυν δηλώσομεν, sic omnes sine varietate cap. 2πεοὶ δὴ υμμάχω καὶ των οὐ τὰς ἄλλας πόλεις συμ-
v. 23. σχηματα δἐ ἐστι του εἷς δέ λέγειν ὰλ in his facile Nammaticae et Getorica aspicias prini ordia variis quae neri possunt sententiis certas imponere formas volu runt, non inepte, ui ex uno insi lante qua ratione dioer .
213쪽
exirent loc rerit id autem ii iiii primis subiecti et obiectimio dicitur mutatione a desiderabis subtilem perscriit uonem, talen philosophus v. e. in libro περὶ ρμηνειας explicat, nisi posteriores hane rationen secuti sunt, Munim si hie loeus autoris anumittaten contestans crωςdiculi de priua perso II cIliae OiIll illi P. Oino Vel τε Ος adversario ita et Aristoteles ipse semel Rhet. II, 23 loco vicesimo secundo, unde insta υτ α αυτος δυνηΘειην
mras cur igilli Inaiori inutationes negligit, Ilia addita negatione sunt facile enim octo existiant 1i Irae v. C. τουτο
ubi praeceptuni his verbis exprimitii ἐκεῖνος μεν δύναται,αυτος δε υ δύναraι , ut Oreupta esse illa certum sit scri
sed eun nuo in dicendi concinnuas a is eadem semper verba repetantur, displicet uno loco ετερος , alterο εκεBOς legi, utrique de In reddendum erit mi is vero non corri pio loco, si flagitatur, ἐκεῖνo substituere Inalit, quani infra
Dino in ἔτερ- nutare Si quaeris eur illud quod non minus apium videtur, αὐτὰς μD δυναται , ἔπεμ δε οεδυ- ναμ negligatur, respondeo muli plura negligi nec locum
214쪽
εὐλαβου ει περὶ τὰ φωνήεντα τῶν γραμμάτων, πως μὴ ξεις - mom hae Doeotes praeeuu δει η ἐν λιξε τὰ φωνήεντα μὴ σομαι τρι- χωλον γὰρ τι τοιώδει
215쪽
v. 22.- μῖν - ουγχεῖν την-υνθεσιν τῶν νομὰτων τοιδνδε ἐστίν desideratur exempluia1 - μη περ τὴν lexis Ermesu inclutol. haec igitur excidit; initis enim supra indieata explanat, sed invere omline, ut quod ni
lemmate postremunt, in expositione si primum id ut induobiis membris solemne, in pluribus haud frequens invenitur; nemorabile exempluati est Rhet. o. IX. 549, 17-2,
id, decem ἀναμνήσεως ωe hac ratione repetuntur. v. 23 -- ἄρ --res classe de minim primo diis p. 58. p. 52 . .. ὰν μή ποτε αλλως δύνατον δηλωσad
libri omnes δυναro sensu, nisi neglilionem IV deleveris, contrario, unde Basil. JMaro dederunt similiter nosmipo cap. 13 eorreximus sed haud scio an hoc loco pra
sint se uia λα, πλὴν , . . . damno . . . intelligi vero, tum talis est in M a in aliis multis eiusdem m
v. o. νὰπτυξις τις- ἄλλη διαιρεσις elaus illain liminarii sententiae intelligere videtur, neque tamen alii ilio vocabulini id significat, undem Melint, inierpres, v. 7. δεις τῶν θωρών και δειλην βαδιζmuni vetussissimus locus qui iam anumiis spirulini neglectiva esse in
v. 8. δεῖ δ' ἐπὶ τοῖς τοιουτοις τι διον ἀεὶ συμπερι λαμ--J reei Beri emi συμπαραλαμβάνει laeue nostri qui in omnes illud tuentiis iden insta restinuemluin eap. 31
216쪽
IN CAPUT XXV - xxviii. 1sa συμπαραλαμβάνουσι. eons Mini 1 3 p. 1368 6 2, 27. fluctuani libri de anima I, 2.
ni Dassiis a roυς ἀκουοντας ἐίαισημαίνεσθαι καὶ Θορυβεῖν ναγκαζουσῶν. v. 13. ἀντίθετον μεν ουν ἐστι Arist. Rhet III, s ubi vid adnot. Theophrastus p. Dionysiuin tuo s. ap. 1,, in Lupus II, 16. Ernesi s. v. et ina Rhet. p . Diserimen in auior noster dat, iii aut verba aut res contrariam consciant orationem, simplex atque piuna est, unde prius poster iitri illi Est σχημα λέξεως, alteri in veT διανοίας, cons aut Herenn IV g. 28 et M. Hermiog. 420 Alexander p. 477 seq. Tilberius p. 569. 15. τοῖς ἀντι--ἐ-ςJ si abesset, neni requireret. v. is cis in operimitu mendo, is excusum est in casmiboni editione, ex qua idem utilius et Belcheriis reu-
217쪽
nessi s. V. Cur articulus addatur 4 μείζων, non video exemptuiri Illod equitur OGO δει σε λόγου μιε 37μα, φέρε πόθου τέχνασμα, corruptuira et deraso dubitari non potest, quin fuerit Moν, a quae sequuntur inducuntur; δεῖ σε, venim est, verie si habere vas, utere, at non conveni cum
Goε, nam ibi loque haec sinissitudo adesse debes putosuisse X λόγου μιμημα vel simile ud. Tum libri μά
esse; nam verba cair τινές τέ iam m-3εν αυτῶν - τους λόγοις - σομεν-usso magis argumentationi iam mplificationi conveniunt; itaque anie haec lacunam indicavimus. v. m. καὶ τὰ μηκη των λόγων riis ad cap. 22.
v. 22. καὶ τὰς διhooὰς Oiri CFII, nec huc pestinent: non nisi supra exposuit videtur haec verba is addidisse,
qui eap. 1. Qiae Horeo essent discrimina numerata esse meminein addo haec et in limino veris cap. 1 desiderari τὰς δυνώμεις αυτῶν και τὰς χρήσεις - τὰς τάξεις.
218쪽
i CAPUT XXVIII. XXIX. 195v. 23. αν ἐθίσωμε- μὰς αυω- καὶ γυμνὰσωμεν, πιλαμβάνειν αὐτὰς κατὰ τα προγυμνάσματα vetustissimus
incus qui pro innasinatum mentionem iacit, Ons Erilesiis. eaden intelligi aut ad Herenn I g. 12, qui quantii ni valeat exercitati in arte rhetorica, saepius repetit, ut L L 1. II S. 12. monuit iam antea multis locis Isocrates.
Marcellin Rhet. r. IV, 429 scripserat, schol. HI, 52-74lii p. 56 IIermogenem plurima a Veteribus traminisse glexisse docet, adde V, 36. 366. VII, 21. 33 698. Aprines n. -- μωυIX, M. cons. Ernesi s. v. omnes vulgarem doctrinam iam noster incipii, ui Miditorein saeiai docilem, uentum, benevolum, εὐνοιαν ποοσοχήν, Ῥειθειαν, radiant discedit Apollodorus apti l Quintilianuin IV. 1, 50. Rufus HI, 3 8. Isocrate quae in exordio praesari solent oratores Pan
219쪽
3 2 p. 257, ait v. Eubiit. p. 299 3 i, in Theocr. 3 p. 1322. vid supra cap. 19. Exordium ne nituis sit longum, rhetores docuisse vide iur, iam Isocri maui s. 33 se excusat H νομαι δ'
v. 1. ποῶro μεν επὶ τῶν δημηγορικῶν καὶ προτρεπτικῶν τουω ωμJ haec neque opposita sunt et alteritii deest membruin ἀποτρεπτικῶν, utroque enim semuos conitam iur; porro non dicitur δημηγορικὰ niuilitudinis numero, sed singulari δημηγορικον, ui cap. 36 μεν-τα- γίνεται ἐν τω δημηγwρικί καὶ ἐπὶ των προτροπῶν καὶ ποτροπῶν, Αἰρήκαμεν. Inde correxitiau ἐπὶ τῶν δημηγοοιῶν καὶ τῶν προπεπτικῶν καὶ τῶν ἀποτρεπτικῶν. sic nostro in capite
ideo verba καὶ τῶν ἀποτρεπτικών abesse non possunt; semper enim haec contraria, quod res ipsa agitat, coniungit, nisi illius uno alti, rnu loco librarii alterailriin neglexerunt, ut cap. 34 τὼ ἐν Ουν προτρεπτικον ἔδος αυτ τεωμεν, ubi redde G μῆν ουν προτρεπτικον και ἀποτρεπτι--ν, uiuummis enisi excussit, cap. 36 init. λοιπον δ' ἐστιν
220쪽
1, 7 dociles auditui es habet e poterisnus, si tιniman cauSae breviter Xpol ean iis, e , attentos eos imit nus; an cloeilis est is qui uente ut aitdire Rhetores gr. V, 366. Dionysius
v. l. προσέχειν δὴ παρακαλεῖν ἐκ τούτων ν εἰδείργνWH aut ad Herenn. l. l. inmixtos in inius si polli iniur, nos de risus magnis nouis inusitatis verba licturos, ut deris rebus in ad ea istimam pertineant, aut ad eos ipsiuqui audient, aut ad domi nominortaliuin limonem, et si
bus de rebus dieturi su=nus Aristot IV, 1. προσεκτικοὶ δὴ
καὶ λέγειν θαυμαστὰ και παράδοξα και δεῖσθαι των δικωστῶν κοίσαι. cons infra naX. cap. 35. incert. aut in