Anaximenis Ars rhetorica quae vulgo fertur Aristotelis ad Alexandrum

발행: 1847년

분량: 301페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

μέτεστινJ haec iod ad postremum, πόλεμον, attinet, paucis

ars linentum indicant Orua fluae Archidanius dicit ut enim

initio 3 1 - 2 ἐρημιαν των βιως η πίλεως συμβουλευόντων causatus est, ita nunc haec pronunciat 34γ μαι δ' ἐι καὶ περὶ των αλλων πρέπει τους τηλιμοττους σιωπῆν, πω γε - πολεμεῖν , προσήκειν τούτους μαλισμουμ υλευειν, οῖ πω καὶ των κινδύνων πλεῖστον μέρος μεθέξουσιν, αλλως τε δὴ κa ros i/ῶν- τι των δεόντων ἐν κοιν καθεστῶτος ημῶν. ει μεν γὰρ ν ἀποδεδειγμένον,-- τοτ με πρεσβυτέρους περὶ πάντων εἰδέναι τὰ βέλ

232쪽

IN CAPII XXIX. 20sὰλλα κατὰ συσιν καὶ ἐει μέλειαν. Aliud exempluin praebetali ut iidei Nicias VI, 12 Aleilaiadis 1 ore iuventutem increpat τε τις ἄρχειν ἄσμενος ιρε εις παρα-

Alcibiades VI, 16-- 18, postquam quae effecerit narravit, sic conclusiit 'ap. 17ba rasra i μνὶ νεξ ς καὶ ροι παρὰ νυσιν δοκουσα ναι ἐς την Πελοποννησίων δύναμιν λόγοις τε πρέπουσιν ωμίλησε καὶ δοχὴ πιστιν παρασχομένη επεψε,

233쪽

. .. ἐροντι δε προφασιστέον λέγοντι, Isoerates in Paris autenaico, sed alia ex causa, quod elocutionis exornationes non eadem ratione qua iuvenis elaborare posses Nicias ap. Thuc H, 9-1 seniores adhortans, ui iuniorini auGera e

10. ρ δὴ μὴ εἰθισμένωJ desunt milii ex hoe genere exempla nam Demosui Phil. I et similia parum priuimused quae supra de iuvene dixit, huc reseras. Ex iudiciali lienem Antiphoni tetral II, β νυν δὴ νανωόν μοι δει αὐταὶ α συμφορα καὶ χρεῖαι τους τε πράγμονας εἷς - νας . .. τους τε συχίους τολμών ά τε ἄλλα παρὰ φωιν

234쪽

IN CAPE XXIX. mβειαν ἔγνων, ἔτι - πωτήρως διάκειμαι ς Ο ὐμῶν

ωμηνεύσαι ταλα. cons adversarii ratio S. 1. Deniosui. in Aristocr. g. 4 - ουχὶ τῶν ἐνοχλουντων - οὐδε τῶν πολιτευομένων καὶ πιστευνίνων παρ' μῶν. .. ἐγω οὐκ

est, sed διαβεβλημένος. similia vid in Isocrat orat de paces 5 seqq. at hoc loco universalis reqtiiratur sententia, neque unquan Athenienses μηδεν δι-so bellum inferro di, cere audebant; quaerebant causa praetextus sibiis eos

γνώμην ἔχειν περὶ τῶν μαγμάτων εὐτυχουνως καὶ δυστυχούντας, αλλὰ προς το παρον ει βουλεύεs 3αι καὶ ταῖς τυχαις ἐπακολουθεῖν καὶ μὴ μεῖζον νοονεῖν της δυνώμεως, μηδἐ τὼ δικαιον ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῆς ολλὰ τὼ σομνιο οὐ τειν,φwmini sentensiani deinceps refellit Diodotus contri, Cleonem pro rulenaeis ea an diuens Iu M. Aes illines nεοὶ παραπρ. s. 130-3.

236쪽

v. 10 ἐαν διαφλῆ τις φων προειρημένων περι

ημας si principium adhibere non licet, insititiatione utere,

CAPUT XXX.

qua a rius dicit, distinguit ab illa quain din ymovom siclinus, ami ex rixeterito tempore hic ἀναμιμνήσκειν, paulo post rών παρεληλυούτων τι λε ἐν- ex praesensi seo , ex suium Uou o dicitur sine capruits τὰς παγγελίας καὶ τὰς λώσεις - τὰς ποοορήσεις

729. Cons. Alcimiadis narravi ad L. acedaeni Thucyd. VI, 90. illa noster narrationum delibem,livae orationi tribuit; id vitupera Aristoteles hei. III, 1 νυν δε διαιρουσι γεωλοιως διήγησις γαρ που - δικανικο μόνου λόγου ἐστιν, ἐπιδεικτικο δε καὶ δημηγοοικου πῶς ἐι δέχεται εἶναι- ι - γησιν - λέγουσιν η τὰ προς τον ντιδικον ἐπι γοντῶν, δεικτικων; et tamen Aristotelem nostri libri aut rem esse somniani cons. ΙΙΙ, 16.

237쪽

214 COMMENTARIUS

v. 18. μεοι νra necessario multitudinis numerus erat reponendus, sed nescio quid sit vereor Iue ne abundet saepius infra ea leni repetit, ubi nusquam hanc nouonen i venies a lesiam. v. D. μαν ἐν Ουν πρεσβεων παπυλωμεν eoiis Aeschinis napanoεσβ. . . seqq. utraque et Aeschinis et g. 29 et1 Aesch de prima legatione g. 20 44, de secunda s. 96-117. adde quae in orati in Ctesiphontem et pro Ct siphonis de iisdem rebus exponuntur ita enim narrani, ut alter adversarium urimi suspectuin semie, ne in re haud

gyata populo ingratus omnium expertem reddat, alter simpliciter qua factί sint trMlens suspiciones extenue atquo diluat isse ira in orerυχηκόra esse Athenienses oriun

viae velleni, ipsumque et iuni in tor τῆς πρήξεως διὰ Ουμια Aeschinis sociorumque ei proditionem, hic vero id δι ἄλλας αἰτίας τινὰς lacium esse stude probare.

id qua arte sit factum, maxime perspicies, si quatuor illae orationes accli rate excutiuntur. Haud iniucunda et tu est

iungarin ... eam pleri que scriptores, numine pιi sim ab Is rate, volunt lucidam breveni mur lini lenὲ . . . ea dent Obi placet divisio, Pιam quain et Aristo Hema Isocrate parte in una dissen-

238쪽

art script pag. 168. Isocratem secuti sunt aut ad Herenn.

De s Cicero Rhet. I, 20 qui alia habet de Orai. II, 8 et p. s. M incertiis rhetor in Nouees XIV, 191- qui eo Ma extubes, Theon progymn. . Iul. Vicis p. v. usus III, 452. Rhetor gr. III, M. Boxοpater II, 11 qui Cor

cern iii ita docti in; te autorem esse dicit, alii in rhet ant.

dore solam verisiimilitudinen retinuerunt, alii aliani proh runt rationem, Vid. Quint. Ilerni Og ii iii nt. II, T. I, On-giniis p. Apsinen IX. 56. V I, 26. Apsines X, M. M cons. Vossit instit. Orat. III, 3.

239쪽

Timocr. s. 10. ἐν βραχυτάτοις . 1009. cons in Midiam 77. τάχιστα Isaeus I, 8 excusatur longitudo narrasi ni adu Polyclen p. 1206. Porro dilueidae orationis exemplum ab ipso oratore i dicatum Isae X, 3 ων ὁ σανέστατα α σε

reni dilucide narrat inius , si ii quidque priuirum geum erit, tu primum eaeponemra, e rerum a temporum ordinen con-hi eri t e riderandum, ne sit mrtur te, ne si eo morte, ne i id intus , iis pud nove dicanius, ne quam in alium mn transeat naus, ne ab ultimo repetamus, ne longe peraequiu-NNιr, te quid peto ad reni pertinea praetereamus , et 8eptentur ea quae brevitate praecepta sunt. loculionein

quam naximenes paucis indicat, aut ad Herennia iiiiiiii, Cicero Rhei. I, 20 addidit an diluetiliarium meat, is de genere disendirin es in praerepus elociuionis. Quintil. IV, 2, 36-9. Optime incertus rhetor mi Alexandriam Numenii filium sequitur, nuper inventias, . I. ἐπει δε περ σανηνείας προκειrαι λήγειν, ρητίον περὶ ἀσαφείας'

240쪽

oων ἐξαγγείλωμεν eorrupta ex Odicibus restituimus ἄ- ξιν. . . M Diose, at Victorius ex eodie altero suo pro M asser ἄξι' et sans cap. 38 4s, ea dein reciderupetitum vocabulum, καθαρῶς δε αν, ταχυ τῆς ποάξεως

v. 22. rost istiGς τῶν πραγμάτων μόμαοη -Leap. 11. p. 61 v. 1. συντόμως δε pluribus hoc exponi init ad mu3, unde necesse erit, , is non ob luni initi repetere

SEARCH

MENU NAVIGATION