장음표시 사용
261쪽
ἐμνησικακησαν, ἀλλα ποοστάντες και παoasχόντες παντα προθυμως, και σώματα και χρήματα και συμμάχους, εις
ita non necessariun videtur saepe enim hae species inmtantur, neque solus fuit autor Helenes, qui eum ἐγκώμιον dare vellet ὰπολογία exhibuit vid. Isocrat Helen. v.
262쪽
-μασι λέγω J Aeschines in Timarch. s. v δέομαι δ' ἡμῶν 'A. συγγνώμην μοι ἔχειν, ἐὰν αναγκαζόμενος λέγειν περι ἐπιτηδευμάτων φύσει με μὴ καλῶν τούτω δε πεποαγμένων ἐξαχθῶ ρῆμα εἰπεῖν Ο ἐστιν μοιον τοῖς εργοις τοις Ι - - οὐδε γα αν δικαιως μοι ἐπιτιμῆσαιτε, εὶ τι σαφῶς ῶλοιμι -σκειν με βουλόμενος, ἀλλὰ πολυ- - τουτφ, e M oώς -- τυγχάνει βεβιωκὼς στε
s. 12 η μήτηρ σου τοῖς με μερινοῖς γάμοις - . χρω- de quo cons mini. gr. VI, M. aut admerenti. IV, 3. 3.miantris ibid. 126 30 Α clunem eiusquo genus maximis conviciis perstringat, tamen cautissimum so fingit ne ille se aliud praeter avr τἀναγκαιdrar more ratorum monere profitetur, quibus dictis se ipso reprehendere videtur: αλλα
263쪽
It praecepta, quae solam accusationem ei defensionem attendunt docent hoc dicit Iam, postquam quatuor species ex
posuistius, tres reliquae restant, Maas tomodo in iudiciali genere ex lamias ei disponantiis, persequamur, id est, exmbiis illis G κατηγορικον ἀπολογη-- excivianius; in cum tertia species tili generi non sit propria, sed eei ris quoque arisιν adhaerea et ab ipso separatim tractetur, autorem duas illas accusandi ei defendendi species intelligere, neque postreanani generi illi subiicere, sed quod ei interdum adhaerere possit innesmi resilias species enu--ei pando neglili enitus loqui apparet nequo insta cap. 37 μάλιστα -ος τὰς ἀντιλογια χρήσino solum iudiciales iis intelligit hae enim ' orior non minus in dissu sione et vituperatione inveniuntur. Caverulum igitur ne,3 ἐξεταστικον, *aο Quintilianus III, Mortasse his ipsis e motus lacu, iudiciali generi proprium assiungamus. Dionys de Lysia cap. 17 nulla de exoratio ex artibus sumpta ei Hubes, Me , 1οd plura cum nostro auiore comveniunt, non negligenda oo M Gν44mo πεσι κε φμένον οἱ αὶ τέχναι τε παοαγγέλλιουσι καὶ τὰ πρώγματα βουλεται τοτ μεν γα απι του δίου ἐπαινου λέγων
264쪽
p. 73 v. 1. τι δὴ καὶ περὶ της ευμενει- loeus de benevolentia captanda, quam supra ut omnes sere liniores εὐνοιαν, hie εὐμένειαν dieii, eonturbatus est. nain qui altilliorum benevolentia laudet, facit ex io caret, nωι-
εργο λ.ίγει δ' 'EO ευνοια cap. 29 , Rutis eius naeIaliniri iii sacere velit, ειρωνεια exornatione utatur; neque infra hunc
attingit maxime vero per danda est ei qui male audit; adhil, dii iiiii quam insinuationem dicit auior ad Ilerenniuni I, - 11, a te in huius usuit plurima dantur exensepta offendunc ergo verba m ευμένειαν ποριστέον-eo
265쪽
νου ...uro ex verbis etῆν ευμένειαν παρασκευαστέον, inauera autem quae ad ei signi sicant ci ros . . . Jυsχεοαίνειν ex verbο διακειμενω dependere, atque hoc posterius
ei res ipsa et explicati probat denimi in eo qui medius es expositio prorsus in neglim, ut sine causa huic assiecta, ei vero qui alumnus sit obrutus male dempta sint huic vero necessario sunt adiungenda sed bis vitiis mala inie
polatione illatis ineliores me lentii libri qui ni illunt rηνευμένειαν παρασκευαστέον, deinde r de et posti emuni
o μἐνεικαν πιστων. nunc loco ex hac autoritate restitui prinia quoque ilia 6 ευμένει- ποριστέον -
omnis dein consimielio, servanda esse videntur; nam quod M solus haec omittit nullius est momenti. iii nexus, ut noοιστέo intelligetes, cuin luIus Videretur, paIum apte inseria sun προ ευμίν. ποριστέον.
266쪽
audiunt, restremo eons ineert autor in Aristid rhet. IX, p. 402 ii quae Alexander ibi Ix am promiuit doces. Alcibiades apud Thucydidem VI, 2 Lacedaemonios ut
Siciliis contra Athenienses opem erant incitans, διαβεβλημένος, sub sinem orationis quis sit *ιλόπολa exponit, licet enim ex deliberativo genere exemplum laudare: καὶ χείρων
et invidiaIn lilitero et henevolentiam captaret, acute: βου
λόμην δ' - α ῶσπερ φίλιμόν ἐστι πύλει εἶναι τοι κρίνοντας ἐν ταωrv οὐ παρανομουντας, υτ και φιλύνΘρωπον αυτ παρὰ τοῖς πολλοῖς πειλῆφθαι νώνει περιέστηκεν εἰς τοὐm, - ταν κινδυνεύοντα καὶ ε τῶν κοινών πα-νόμενον υ φιλόπολιν αλλὰ φιλοπράγμονα δοκεῖν εἷναι, υ δικαίως Ουδε συμφερόντως ἡ πόλει. Isocr Areopag. 57. v. 14. Φιλέτωρον, ἐλεήμονά in antithesi quin in insertum est is inror id nisi imale addituna est, hic e-irarium eυχώριστον excidisse apparet auendendiis si
267쪽
γίνονrαι, στε πολλὰ καὶ αρὰ γνώμην ποβαίνειν τοῖς κινδυνευουσιν, εἰς μες δ' εἰσελθών ἐλπίζω των δικαιων τεύξεσθαι. Aeschines media in nauatione
268쪽
νοις. . καὶ ρας μεν αξιον ἐπαινεῖν , A. v. 19. συμπαραληπτέον δε καὶ τὰς ἐλαττώσεις, εἴ που τῶν ἀντιδι,κων καταδεεstέρως ἔχει οὀς, λέγειι η πρύμrειν η ἄλλο τι των περὶδεον γωνά optime lio exponit Antiphoniis exordium de caede Herodis 3 1 - 19 ubi reus
Mιαδν ἐμοί. vides haec rhetorice dicta esse vulgaria enim
et Ont Iulua sunt, quae quivi in usum suum reus convertere possit Andocides de mJsterii g. 6- 7 eadem p.
269쪽
auditorum benevolentiam capta ab adversarii persona, eos Ilii inuti limpsissent mulio meliore uti tali dicens: OD.
270쪽
τὰ τοιαύra, sed διαβολα sunt intelligendae, unde ταύτας scrmendum est de ro vide supra cap. 29 siil sine in athaec non sun ἐκ του παροιχομένου ρύνου neque video quomodo id sieri possit; non enim praeteritum pertinet
quod auditores alem esse ratorem ex priore empore cognitum habent hoc si non est, corrigendus est locus lilii ra vectorum g του παροιχομένου χρόνου. ilominus enim ῶσιν Ἀεo reponamus, obstat quod illa verba ta M'. . in hominem ipsum pertinent, quamvis etiamnunc
mirum n, διαβολὰς ex praesenti tempore dilui, ex in tertio autem ne io. Quanto melius supra cap. 29 ubi hunc ordinem secutus est: τους δὴ διαβεβλημένους ναγκαῖον τὰς διαβολὰς η υroυς ἔχειν η τὰ ρήγυατα περ νλέγουσιν Ἀον λόγον αυτῶν αι διαβολαὶ γίνονται ἐκ του παρόν- ῆ ἐκ του παροιχομένου χρόνου. iam posterius ἐκ του παροιχομέν- exponit sine ullo trium ill rum remam discrimine atomu ἐκ του παρόνως χοόνου