Tragicorum Graecorum fragmenta recensuit Augustus Nauck

발행: 1856년

분량: 804페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

γλωσσης μάλιστα πανταχου πειρῶ κρατεῖν,ο καὶ γέροντι καὶ νω τιμην φέρει ἡ γλῶσσα σιγην καιρίαν κεκτημένη.

IIIPPO THOON

φθόνος κάκιστος κἀδικώτατος θεός, κακοῖς τε χαίρει κἀγαθοῖς ἀλγυνεται.

662쪽

ζευχθεὶς γάμοισιν ουκέτ' εστ ἐλευθερος. ἀλλ' εν γ' ἔχει τι χρηστόν' ἐν κηδει γαρ ωνεσθλω δεδοικε μηδεν ἐξαμαρτάνειν. Stob. I lor. 67, 13: Eυριπίδου 'Aντιγόνης. ζευχθεὶς - Πέαμαρ

παίδων κρατεῖν δει των νεωτέρων σοφους. Stob. Hor. 83, 15: Ἱπποθόου. παίδων - σοφους .

γηρας λεόντων κρεῖσσον ακμαίων νεβρῶν.

παρεμφερεῖς ταυταισι τους τρόπους εχεις 'εκ του κακου γαρ ἡ φυσις τίκτει κακόν ,ώς ἐχίδνης πάλιν ἔχιδνα γίγνεται.

Tliorsiten compellari ci. Mein eicitis.

θνητὸς πεφυκὼς τουπίσω πειρῶ βλεπειν. Stob. Flor. 22, 27: 'Iσιδώρου ἰσηδώρου Α). θνητὸς - βλεπειν .

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ

Neoptolennim nescimus cuius poetae commernorat Aristoteles Poet. c. 23, Diem lociun attulimus in Sopli. D. P. I95.

663쪽

MIMNERMUS PATROCLES

δεινοὶ γαρ ἀνδρὶ πάντες ἐσμὲν εὐκλεεῖ ζῶντι φθονῆσαι, κατθανόντα δ' αἰνέσαι.

Stola. Hor. I 25, 12: Μ μνέρμου ἐκ Νεοπτολέμου. δεινοὶ αἰνέσαι INCERTAE FABULAE FRAGMENTUM

. . οἷα δη φιλουσιν ἰατροὶ λέγειντα φαὐλα μείζω καὶ τα δείν' υπὲρ φόβον,

πυργουντες αυτούς Stob. Mor. 102, 3: μιμνερμου κατα ἰατρῶν sie Voss. Vind., κατα ἰατρῶν Μιμνέρμου Νάννου Α). o, - αὐτούς vs. l ὁποῖα ci. Bergilius. Vs. 2 υπέρφοβα B. Euripidis locum osso ci. Borgicius, Menandro tribilit Mei nekius Com. 4 p. 217 auctore Porsono.

PATROCLES THVRIVS

1 καὶ νυν τὰ δεινὰ ταυτα καὶ τα πόλλ' ἔπη εἰς ωδε μικρὸν τεῶχος ηθροισεν τύχη.τί δῆτα θυητοὶ πόλλ' ἀπειλοθεν μάτην δεινούς ἐπ' ἀλλήλοισι πέμποντες λόρους, καὶ πάντα συννοοὐμεν ἐκπράξειν χερί, 5 πρόσω βλέποντες; την δὲ πλησίον τύχ νουκ ἰσμεν ουδ' ὁρῶμεν ἀθλίου μόρου.

Clemens Alox. Protr. p. 26: Πατροκλῆς τε ὁ Θούριος καὶ Σοφοκλῆς ο νεώτερος ἔν τισι τραγωδίαις victo quas supra diximus p. 606)ίστορεῖτον τῶν Λιοσκουρων πέρι.

POMPEIVS MACER

I isputavit de hoc posta Moino citis Vimile. Strab. p. 2l3 sq., ilia Tlieoplianis Mitylonaoi sive filium sive nepotem fuisse euinconicit. Disiligo a by Corale

664쪽

POMPEIVS - ZOPYRUS

1δευτ' ἁ τέκν', ω στερχθένθ' οσον πλεῖστον θέμις, ω πολλὰ τέρψαντ' ουδε λυπήσαντά τιμητέρα, τί προσλάζεσθε κἀξαρτῶσθέ μου; βουλεσθ' ἀθυρειν; παίζετ', ω νέαι φρένες' ίς ἔστιν υμῖν τουτ' ἐαρ παντος βίου, 5ηβρ δὲ λυπαι φροντίδες θ' ἡβῶσ Ομου.

λόγους προσηνεῖς, του δὲ σου κέρδους χαριν.

665쪽

Ttiespi lis illino iiii quo soninti ir ab in postoritatis osso ficta vixost quo i in onoain, et pririlitiar lioc fruit lis II noro usiis osso II orn-cli los Ponticiis. Diog. L. 5, 92: φησὶ, ὁ Ἀριστοξενος ο μουσικος καὶ τραγωδίας αυτον ΙΙeracli leni ποιεῖν καὶ Θέσπιδος αυτας ἐπιγραφειν. II oracli lis ii itur ere lidoriin osso se. 1-3: nam fr. non lubito citi in alteri post Cliristurn saemulo debeatur. ΠΕΝΘΕΥΣ

Plui. Mur. p. 36B: τα δε του Θέσπιδος ταυτί ' ὁρας - επίσταται .vs. 3 ασκεῖ inalini. τόδ' ηδυ μόνος ut videtur libri, correxit Urotius.

απο θηλαμόνων θλίψας κνακῶν 'ἴδε σοὶ χ πτην τυρον μίξας ἐρυθρῶ μέλιτι κατα τῶν σῶν, Πανδίκερως, τίθεμαι βωμῶν αγίων. 5ἴδε σοὶ βρομίου αἴθοπα φλεγμο λείβω. Clemens Alex. Stroni. V p. 675: ἐπέψαλλεν δε ως εἰπεῖν ο λαός

το κναίειν καὶ διαφέρειν l. διαφθείρειν cium S ill urgio), θυψαί τε τήκεραυνω φλέξαι. Θέσπις μέντοι ο τραγικος δια τουτων αλλο τι σημαίνεσθαι φησὶν ωδέ πως γραφων ἴδε σοι σπένδω - λείβω . αινίσσεται οἶμαι τὴν ἐκ τῶν τεσσαρων και εἴκοσι στοιχείων ψυχῆς γαλακτώdq

669쪽

Cic. Tusc. 2 , 25 , 60: Cleanthem, coem pede terram percus raci, versum eae Epigonis femινιι lixisse. audisne haec, Amphitirae, Mis terram abdis 'Epigonos Soplioelis intolloxerim cum Briinckio ot aliis. Nec diibilavi Athenasei locum XIII p. 58 ad Sophocleum draina reson '

ραγίνεται , καὶ αριστευοντα αυτον αποκτείνει Νεοπτόλεμος.

670쪽

ADES POTAνεὰ vs. 2 κερδανεῖς Plui. ot Stob., κερδανεῖ scripsi. Euripidi locus vulgo tribuitur sine iusta miti OIie. ΚΙΝΥΡΑΣ

Ar. Pac. 1013: κατα Μελάνθιον η κειν υστερον εἰς την ἀπράν,

ε&α μονωδεῖν ἐκ Νηdείας ' ὀλόμαν ὀλόμαν αποχηρωθεὶς τῆς ἐν τευ -

τλοισι λοχευομένας ' τους δ ανθρωπους ἐπιχαίρειν. ubi Schol. vs.l012: μήποτε ἐκ τῆς μριπίδου Μηδείας παραγράφει ἐκεῖνα ω δυστηνος ἐγὼ μελέα τε πόνων, πῶς αν ολοίμαν . Οἱ δὲ αυτου τοὐ Μελανθίου φασὶν εἶναι Μήδειαν, ἐξ ης ταλα. Euripideo do dramato vana est Suspicio, quam suspicionem, si Melantia si Medea extitisset, nemo unquam prolaturiis erat. E Mors inii potius Modoa illud ὀλόμαν ὀλόμαν ἀποχηρωθείς petitum esse protiali iliter ei. Fritetschius

in Ar. Ran. p. 105. Insonis esso verba Imanifestum est. Quao subicit Aristoplianes, τας ἐν τευτλοισι λοχευομένας, nescimus undo detorta sint.

λεπτοσπαθήτων χλανιδίων ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ ψυχουσα καὶ πόνφ πόνον ἐκ νυκτὸς αλλάσσουσα τον καθ ημέραν Plut. Mor. p. 69l D: ἡ τραγικὴ ἐκείνη τροφὸς τα τῆς Νιόβης τέκνα

τιθηνεῖται λεπτοσπαθήτων - φυχ σα vs. I et 2). ibid. p. 496 Ε:μηὁεν ἡ ὁυ καρπουμένη μηδὲ χρήσιμον, αλλ ἐπιπόνως καὶ ταλαιπωρως ήναδεχομένη τῶν σπαργάνων ' ἐρειπίοις θάλπουσα - ημέραν . Sophoelis Niobao probabiliter locurn vindicat Vulch. in Plialar. p. x. ΟΔΥΣΣΕΥΣ Ο ΦΕΥ ΔΑΓΓΕΛΟΣ Aristot. Poet. c. I 6 p. I 55 a 13: ἔστι δέ τις και συνθετὴ se. ἀ-- γνώρισις) ἐκ παραλογισμου του θεατρου , οἷον ἐν τω οδυσσεῖ τῶ ψευδαγγέλω ' το μὲν γὰρ τόξον εφη γνώσεσθαι Ο ουχ ἐωράκει, ὁ δέ, ως διἐκείνου ἀναγνωριουντος, διὰ τουτου ἐποίησε παραλογισμον. Diqiij eo Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION